Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wspolpraca zagraniczna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The collaboration of Azerbaijan within the integration process
Готовность Азербайджана к интеграционным процессам
Autorzy:
Amirov, Arzuman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189164.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Azerbejdżan
współpraca zagraniczna
integracja międzynarodowa
poszerzanie współpracy
rozwój społeczno-ekonomiczny
Азербайджан
иностранные сотрудничество
международная интеграция
расширять сотрудничество
социально-экономическое развитие
Opis:
Autor przedstawia główne obszary współpracy Azerbejdżanu z innymi krajami w ramach procesów integracyjnych, analizując przypadki korporacji takich jak: Shevron, Mc.Dermott, SHELL, Ekson, Mobil, BP, Statoil, Tekfen, Total, Siemens czy Asip. Prezentuje tu najważniejsze fakty dotyczące współpracy Azerbejdżanu i wymienionych firm w dziedzinach: ekonomii, nauki i techniki, informacji i komunikacji oraz kultury i praw człowieka. W tekście są rozpatrywane także ogólne informacje na temat poszerzania współpracy Azerbejdżanu z firmami zagranicznymi w ramach programów współpracy międzynarodowej oraz aktualnie trwających projektów społeczno-ekonomicznych.
В статье раскрываются основные направления сотрудничества компаний зарубежных стран с предприятиями Азербайджана в процессе интеграции. В этом аспекте исследуются связи с такими компаниями, как Shevron, Mc.Dermott, SHELL, Ekson, Mobil, BP, Statoil, Tekfen, Total, Siemens, Asip. Автор здесь приводит факты, касающиеся результатов сотрудничества Азербайджана с этими предприятиями в экономической, научно-технической, информационно-коммуникативной, культурной, гуманитарной сферах. В статье обобщается опыт расширяющихся связей Азербайджана с зарубежными компаниями в реализации интеграционных программ, социально-экономических проектов на современном этапе.
Źródło:
Studia Orientalne; 2014, 2(6); 43-52
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z działalności PTP za okres od września 1984 do września 1987
Report on the activities of PPS in September 1984 - September 1987
Autorzy:
Grzywinski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/836224.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
towarzystwa naukowe
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
dzialalnosc
dzialalnosc organizacyjna
czlonkowie
oddzialy rejonowe
sekcje specjalistyczne
komisje problemowe
Zarzad Glowny
sklad osobowy
dzialalnosc organizatorska
sympozja
konferencje
wspolpraca zagraniczna
dzialalnosc wydawnicza
zbiory biblioteczne
lata 1984-1987
sprawozdania
Źródło:
Annals of Parasitology; 1988, 34, 4-6
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ akcesji Polski do Unii Europejskiej na „priorytety współpracy zagranicznej województw”
Autorzy:
Dumała, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624627.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
external cooperation of vojevodeship, Polish accession to the European Union, the resolution of sejmik, geographical directions of cooperation, the international associations of regions
współpraca zagraniczna województwa, akcesja Polski do Unii Europejskiej, uchwała sejmiku, geograficzne kierunki współpracy, międzynarodowe zrzeszenia regionalne
Opis:
“The priorities of external cooperation of voivodeship” is a special resolution of sejmik, that includes targets of cooperation, their geographical direction, and statements regarding the accession to international associations of regions. This document is the basis for foreign initiatives undertaken by the voivodeships to cooperate with regions in other countries. The article, based on a comparative analysis of the first resolutions adopted in 1999–2000 and those enacted after 2004, verifies the assumption that Polish accession to the European Union resulted in at least modifying, and in many cases reorienting, both the goals and the direction of cooperation as well as plans to join international associations.
„Priorytety współpracy zagranicznej województwa” to specjalna uchwała sejmiku zawierająca cele tej współpracy, jej kierunki geograficzne oraz deklaracje co do przystępowania do międzynarodowych zrzeszeń regionalnych. Dokument ten jest podstawą podejmowanych przez województwo inicjatyw zagranicznych i prowadzenia współpracy z regionami innych państw. Artykuł, w oparciu o analizę porównawczą pierwszych uchwał przyjętych w latach 1999–2000 i tych uchwalonych już po 2004 roku, weryfikuje hipotezę, że przystąpienie Polski do Unii Europejskiej spowodowało przynajmniej modyfikację, a w wielu przypadkach także przeorientowanie zarówno celów, jak i kierunków współpracy, a także zamierzeń co do przystępowania do stowarzyszeń międzynarodowych.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 2
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja polskiej dyplomacji i perspektywy na przyszłość – wybrane aspekty.
Autorzy:
Bonarek, Maksym
Mierzwa, Marek
Niewęgłowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617662.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diplomatic relations, international relations, foreign policy strategy, international cooperation, independence anniversary, scientific meeting.
stosunki dyplomatyczne, stosunki międzynarodowe, polityka zagraniczna, współpraca międzynarodowa, rocznica odzyskania niepodległości, spotkanie naukowe.
Opis:
Diplomatic relations as a form of interstate communication is a matter of exceptional importance for both the foreign policy strategy and the ability to successfully implement transnational cooperation postulate. However, the historical approach to the following matter itself seems relevant for proper understanding of the Polish roads to regain its independence, it appears to be far more complicated issue that requires a multifaceted analysis. The closer look at the essence of diplomatic relations, by that means, enables to come up with postulates that determine the modern art of political communication. Therefore, the purpose of this paper is to present diversity upon the diplomatic relations and their impact on international integration in the light of the reborn Polish state.
Stosunki dyplomatyczne jako forma komunikacji międzypaństwowej, będąc w przyjętym rozumieniu kwalifikowaną (oficjalną) postacią prowadzonej polityki zagranicznej, stanowi materię o szczególnej doniosłości w perspektywie realizacji postulatu efektywnej współpracy ponadnarodowej. Historyczne ujęcie problematyki, wszak niewątpliwie istotne dla zrozumienia drogi prowadzącej do odzyskania przez Polskę niepodległości, stanowi niezwykle złożoną materię, wymagającą przeprowadzenia wieloaspektowej analizy. Zdaje się to niemniej ważne także w zamiarze opracowania postulatów determinujących całokształt współczesnej sztuki dyplomacji. Celem niniejszego tekstu jest przedstawienie różnorodności w zakresie stosunków dyplomatycznych oraz ich wpływu na koncepcję integracji międzynarodowej w świetle odrodzonego Państwa Polskiego.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2019, 22, 40
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WSPÓLNOTOWE ASPEKTY POLITYKI ZAGRANICZNEJ I BEZPIECZEŃSTWA UNII EUROPEJSKIEJ
Autorzy:
WITOLD, MAZUREK,
RAFAŁ, KRĘGULEC,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/891651.pdf
Data publikacji:
2018-08-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
pokój międzynarodowy
polityka bezpieczeństwa
polityka obronności
polityka zagraniczna
współpraca międzynarodowa
Opis:
Cele Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej to dążenie do pokoju oraz gwarancja bezpieczeństwa zewnętrznego i obrony państwom członkowskim Unii, zapobieganie wszelkiego rodzaju zagrożeniom militarnym i atakom terrorystycznym, promocja interesów Europy i wspólny „europejski” wpływ na politykę państw świata, zwłaszcza w zakresie pokojowej współpracy międzynarodowej i przestrzegania praw człowieka, zgodnie z wykładnią prawną w tekście Traktatu o Unii Europejskiej. Równocześnie te cele nie mogą być interpretowane jako substytut europejskiej mocarstwowości i instrumentarium uniezależnienia polityki i poszczególnych państw Europy, i Unii Europejskiej od Stanów Zjednoczonych (Rosji, Chin, krajów „cywilizacji islamskiej”), lecz powinny być spostrzegane jako aktywność na rzecz dobra wspólnego Europejczyków i mieszkańców innych kontynentów.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2016, 22; 253-265
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Użyteczność analitycznego eklektyzmu w badaniu stosunków Polski z Rosją
The Usefulness of Analytical Eclecticism in Studying the Relations between Poland and Russia
Autorzy:
Dudek, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091858.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Liberalism
Foreign policy
Cooperation
International relations
Liberalizm
Polityka zagraniczna
Współpraca
Stosunki międzynarodowe
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza przyczyn braku trwałej i stabilnej współpracy między Polską i Rosją. Fundamentalne pytanie badawcze postawione w artykule brzmi: czy państwa konstruujące stosunki międzynarodowe w ramach odmiennych paradygmatów teoretycznych są zdolne trwale ze sobą współpracować? Narzędziem wykorzystanym w badaniu jest analityczny eklektyzm rozumiany także jako odpowiedź na postulat pragmatyzmu w podejściu do badań nad stosunkami międzynarodowymi sensu largo. W artykule wykorzystano dwa podejścia teoretyczne, inne dla każdego z analizowanych państw: dla Polski jest to paradygmat liberalny, zaś dla Rosji - realistyczny. Analizę polityk zagranicznych tych państw przeprowadzono z odwołaniem się do trzech kryteriów, tj. postrzegania przez nie istoty stosunków między państwami w ujęciu liberałów i realistów, instytucji i reżimów międzynarodowych jako płaszczyzn współpracy oraz sposobu i źródeł identyfikacji interesu. Artykuł składa się z czterech części. W pierwszej skonstruowano zastosowany w jego dalszej części model analityczny, w drugiej dokonano rekonstrukcji polskiej percepcji przez pryzmat podejścia liberalnego z wykorzystaniem wspomnianych wyżej trzech kryteriów, w trzeciej przeprowadzono taką samą rekonstrukcję percepcji Rosji w oparciu o podejście realistyczne. Ostatnią cześć artykułu stanowi postrzeganie przez Polskę i Rosję dwóch wybranych problemów: znaczenia Ukrainy dla każdego z państw oraz optymalnego kształtu architektury bezpieczeństwa europejskiego. Studium przeprowadzone w artykule pozwoliło udzielić pozytywnej odpowiedzi na pytanie badawcze postawione we wstępie. Wydaje się zatem, iż zbieżność, lub w tym przypadku rozbieżność, percepcji rzeczywistości międzynarodowej państw stanowi niezwykle ważny - by nie rzec kluczowy - czynnik sprzyjający lub utrudniający trwałą i stabilną współpracę.(abstrakt oryginalny)
The article analyses the causes of the lack of lasting and stable cooperation between Poland and Russia. The fundamental research question posed by the author is: Are countries who rely on different theoretical paradigms in their international relations able to engage in lasting cooperation with each other? In the study, the author uses the instrument of analytical eclecticism, understood also as the response to the request for pragmatism in the approach to studies of international relations in the broad sense, as well as two theoretical approaches, a different one for each country: the liberal paradigm for Poland and the realist paradigm for Russia. The analysis of these countries' foreign policies has been conducted is based on three criteria: their perception of the nature of the relations between states from the liberal and realist angles, their perception of international regimes and institutions as platforms for cooperation and the means and sources used for identifying their interests. The article is divided into four parts. In the first part, the author constructs the analytical model to be used in the further parts. In the second part, the author reconstructs the Polish perception from the liberal angle using the aforementioned three criteria. The third part contains a similar reconstruction of the Russian perception based on the realist approach. The last part of the article is dedicated to the Polish and Russian perception of two selected problems: the significance of Ukraine for each of the two countries and the optimal shape of the European security architecture. The study presented in the article leads to a positive answer to the research question posed in the introduction. It seems, therefore, that similarity - or, in this case, dissimilarity - between the states' perceptions of the international reality constitutes a crucial factor facilitating or hampering lasting and stable cooperation.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 39-70
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwestowanie w pokój…? Amerykańsko-izeraelska współpraca militarna
Autorzy:
Huczko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531331.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Fundacja Instytut Nauki o Polityce
Tematy:
stosunki USA-Izrael
współpraca militarna
zbrojenie
Bliski Wschód
pomoc zagraniczna
USA
Izrael
broń
Opis:
Izrael jest jedynym państwem demokratycznym na Bliskim Wschodzi. Ma za swoich sąsiadów państwa historycznie mu wrogie. Od 1948 roku, roku jego powstania, państwa arabskie tego regionu podjęły szereg prób unicestwienia Izraela. Stąd siła militarna miała dla Izraela kluczowe znaczenie egzystencjonalne. Izrael jako młode państwo, wobec agresywnie nastawionych sąsiadów, szukał sojuszników skłonnych go wesprzeć zarówno w pierwszym okresie istnienia, jak i w okresach późniejszych. Takim sojuszniczym państwem, wspierającym nie tylko militarnie, ale również dyplomatycznie i ekonomicznie stały się Stany Zjednoczone. Deklaracja amerykańska wspierania Izraela nie było jednoznaczna od pierwszego okresu istnienia tego państwa, ale zintensyfikowała się wraz z nasilającym się podziałem świata w okresie Zimnej Wojny, kiedy Bliski Wschód stał się kolejną areną zmagań amerykańsko-sowieckich. Amerykańska racja stanu postrzegała Bliski Wschód jako region o strategicznym znaczeniu, stąd zrozumiałe, że również Izrael stał się istotny dla USA. Znaczenie to nasiliło się wraz z wydarzeniami z 11 września 2001, rozpoczęciu wojny z terroryzmem oraz związanej z nią destabilizacji regionu Bliskiego Wschodu. Militarne, ale również dyplomatyczne i ekonomiczne wspieranie Izraela przez USA, zacieśnianie więzów pomiędzy tymi państwami jest równie korzystne dla obu partnerów jak i szkodliwe. Silna pozycja Izraela na Bliskim Wschodzie osłabia w tym państwie wole chęci współpracy z sąsiadami, natomiast Stany Zjednoczone są krytykowane za wspieranie Izraela w takim stopniu. To właśnie wspieranie Izraela przez USA zostało wykorzystane przez organizatorów ataków z 11 września 2001 jako pretekst i usprawiedliwienie tych czynów.
Źródło:
Polish Journal of Political Science; 2016, 2, 4; 6-30
2391-3991
Pojawia się w:
Polish Journal of Political Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie przywództwa kooperatywnego w Unii Europejskiej w świetle teorii neoliberalnego instytucjonalizmu
Autorzy:
Zawadzka, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048227.pdf
Data publikacji:
2021-10-15
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
współpraca międzynarodowa
neoliberalny instytucjonalizm
dyplomacja europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa
przywództwo kooperatywne
Opis:
Model przywództwa kooperatywnego jest rozwiązaniem alternatywnym wobec przywództwa rozumianego w kategoriach dominacji, hegemonii czy narzucania własnej woli politycznej pozostałym podmiotom uczestniczącym w układzie wzajemnych powiązań. Specyfika systemu politycznego Unii Europejskiej nadaje duże znaczenie zarówno mechanizmom międzyrządowym, jak i ponadnarodowym, natomiast kluczową rolę w kształtowaniu tego systemu nadal odgrywają państwa członkowskie. Mimo że postanowienia traktatowe zagwarantowały formalną równość państw, znaczenie Niemiec jako nieformalnego lidera Wspólnoty staje się coraz częściej przedmiotem politycznej debaty o UE. Uwzględniając założenia neoliberalnego instytucjonalizmu związane zarówno z kluczową pozycją państw, jak i dużym znaczeniem instytucji gwarantujących przejrzystość ich działań, a także biorąc pod uwagę długotrwałe korzyści ze współpracy, w artykule zdefiniowano pojęcie przywództwa w kontekście zachowań kooperacyjnych państwa. Przyjęte ramy metodologiczno-teoretyczne pozwoliły na szczegółową analizę wpływu Niemiec w UE, zwłaszcza na polu działań dyplomatycznych. Celem artykułu było określenie głównych wyznaczników roli Niemiec jako lidera UE, który swoje przewodnictwo opiera na współpracy z innymi państwami członkowskimi, uznając i respektując rozwiązania instytucjonalne, które ograniczają możliwość realizacji indywidualnych priorytetów i gwarantują przejrzystość działań na rzecz wspólnych interesów, a w dłuższej perspektywie legitymizują rolę państwa jako nieformalnego lidera, który reprezentuje wynegocjowane na forum instytucji wspólne stanowisko. Wykorzystując metodę instytucjonalno-prawną, metodę badań zastanych oraz studium przypadku (negocjacje pokojowe w ramach formatu normandzkiego), zweryfikowano główne założenia i potwierdzono, że wyznacznikiem przywództwa Niemiec jest nie tylko potencjał polityczny i gospodarczy, ale także zdolność do współpracy i dostarczanie informacji instytucjom UE na temat działań w zakresie realizacji priorytetów Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Podejście oparte na respektowaniu wspólnych interesów i przejrzystości działań wzmocniło wizerunek Niemiec jako lidera UE.
The model of cooperative leadership is an alternative solution to leadership understood in terms of domination, hegemony or imposing its own political will on other entities participating in the system of mutual connections. The specificity of the political system of the European Union gives great importance to both intergovernmental and supranational mechanisms, while the key role in shaping this system is still played by the Member States. Although the treaty provisions ensured formal equality of states, the importance of Germany as an informal leader of the Community is increasingly becoming the subject of political debate about the EU. Taking into account the assumptions of neoliberal institutionalism related to both the key position of states and the great importance of institutions guaranteeing the transparency of their activities, as well as taking into account the long-term benefits of cooperation, the article defines the concept of leadership in the context of state cooperative behavior. The adopted methodological and theoretical framework allowed for a detailed analysis of Germany’s influence in the EU, especially in the field of diplomatic activities. The aim of the article was to define the main determinants of the role of Germany as the EU leader, which bases its leadership on cooperation with other Member States, recognizing and respecting institutional solutions that limit the possibility of implementing individual priorities and guarantee transparency of actions for common interests, and in the long run legitimize the role of the state as an informal leader who represents a common position negotiated in the forum of the institutions. Using the institutional and legal method, the method of existing research and a case study (peace negotiations under the Normandy format), the main assumptions were verified and it was confirmed that the determinant of Germany’s leadership is not only its political and economic potential, but also the ability to cooperate and provide information to EU institutions on activities in the implementation of the priorities of the Common Foreign and Security Policy. The approach based on respect for common interests and transparency of actions strengthened Germany’s image as a leader.
Źródło:
Historia i Polityka; 2021, 37 (44); 107-127
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The British-Kenyan Cooperation in the Areas of Defense and Security – Postcolonial Perspective
Autorzy:
Jureńczyk, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010543.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Centrum Rzeczoznawstwa Budowlanego Sp. z o.o.
Tematy:
defense cooperation
foreign policy
Kenya
security cooperation the United Kingdom
współpraca obronna
polityka zagraniczna
Kenia
współpraca w zakresie bezpieczeństwa
Wielka Brytania
Opis:
The paper aims to analyse and evaluate cooperation between the United Kingdom and Kenya in the defense and security areas in the second decade of the 21st century. The analysis is conducted in the light of the theory of postcolonialism. The research uses the method of analyzing text sources. The paper begins with an introduction synthetically describing the transition of British-Kenyan relations from colonial to postcolonial, and the main methodological assumptions of the paper. Then the theoretical assumptions of postcolonialism are presented. The next three sections include: the circumstances of cooperation in the fields of defense and security; Military cooperation to restore peace in Somalia; and The United Kingdom programs to enhance peace and security in Kenya and East Africa. The paper ends with a conclusion. The main research questions are: Was the defence and security cooperation during the recent decade a continuation of the status quo or was there something different about it? If there was something different, what caused the change? Are there prospects for strengthening the cooperation in the future? Over the past decade, the United Kingdom has strengthened cooperation with Kenya in the areas of defense and security. The actions of the British were aimed at strengthening Kenya's military potential and its ability to influence the international environment. The United Kingdom's increased involvement in Kenya was driven by internal, bilateral and international factors. Kenya also expressed its readiness to strengthen this cooperation, guided by its own interests.
Źródło:
Safety & Defense; 2021, 1; 37-47
2450-551X
Pojawia się w:
Safety & Defense
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integracja europejska i współpraca regionalna w koncepcjach programowych parlamentarnych partii ludowych w Polsce (1989–2004)
European Integration and Regional Cooperation in the Parliamentary People`s Parties` Electoral Programmes (1989–2004)
Autorzy:
Swacha, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901757.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
polityka zagraniczna
integracja
współpraca regionalna
ruch ludowy
foreign policy
integration
regional cooperation
people’s movement
Opis:
Celem artykułu jest analiza założeń programowych dotyczących polityki zagranicznej, które zostały sformułowane przez partie ruchu ludowego po roku 1989. Obszarem zainteresowania były kwestie stosunku do integracji europejskiej, koncepcji współpracy regionalnej, relacji Polski z sąsiadami, polskiej obecności w NATO oraz przyszłej wizji Unii Europejskiej. Analiza obejmuje programy przedwyborcze z lat 1991, 1993, 1997, 2001, jak również dokumenty programowe ogłoszone w 1989 r. przez dwa ugrupowania ruchu ludowego, które w tym okresie rozpoczęły swoją działalność. Badanie odnosi się do koncepcji wypracowanych przez: PSL „O”, PSL „S”, PSL, SLCh, SKL, Samoobronę RP.
The aim of the article is to analyze the program assumptions of foreign policy, formulated by Polish people`s parties after the year 1989. The area of the interests are: attitudes to the process of European integration, concepts of regional cooperation, relations with neighboring countries, Polish presence in NATO and future vision of European Union. The analysis concerned pre-election programs from the years: 1991, 1993, 1997, 2001, as well as documents created in the year 1989, when two people`s parties were created. The study covered concepts developed by: PSL “O”, PSL “S”, PSL, PL, SLCh, SKL, Samoobrona RP.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2019, 3(60); 163-181
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obywatelski i samorządowy wymiar polskiej dyplomacji na przykładzie współpracy województwa zachodniopomorskiego
Autorzy:
Szczepańska-Dudziak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591230.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
municipal diplomacy
local government
foreign policy
international cooperation
dyplomacja samorządowa
samorząd terytorialny
polityka zagraniczna
współpraca międzynarodowa
Opis:
Współczesne stosunki międzynarodowe są realizowane przez państwa oraz podmioty niepaństwowe za pomocą niestandardowych instrumentów dyplomacji, do których zaliczamy wymiar obywatelski i samorządowy. Współpraca zagraniczna samorządów, transgraniczne kontakty na poziomie lokalnym, kontakty organizacji społecznych, szkół, uczelni i instytucji kultury, utrzymywane od lat 90. XX wieku w ramach współpracy transgranicznej, stanowią cenne dopełnienie działań podejmowanych przez rząd w sferze polityki zagranicznej. Narzędzia dyplomacji publicznej, w tym także ekonomicznej, są współcześnie wykorzystywane do realizacji celów polskiej polityki zagranicznej i jej soft power, wpływając na kształtowanie pozytywnego wizerunku Polski jako kraju otwartego na współpracę i odpowiedzialnego partnera. Dyplomacja publiczna oraz instrumenty wsparcia inicjatyw samorządowych i obywatelskich służą realizacji podstawowego celu, jakim jest budowa dobrego wizerunku Polski i wzmocnienie jej pozycji międzynarodowej. Jego realizacji służy rozwój współpracy międzynarodowej, rozszerzenie społecznej debaty na temat polskiej polityki zagranicznej oraz wzmocnienie jej merytorycznego i eksperckiego zaplecza. Rozwijana od 2012 roku współpraca rządu RP z samorządami polega na praktycznej pomocy w tworzeniu strategii współpracy zagranicznej, wspieraniu zagranicznych inicjatyw samorządowych, stanowiących ważny czynnik wpływający na wzrost gospodarczy, budowę międzynarodowej pozycji miast i regionów oraz rozwój kontaktów społecznych. Województwo zachodniopomorskie dysponuje jednym z najlepszych potencjałów do realizacji współpracy zagranicznej i dyplomacji samorządowej. Współpraca międzynarodowa prowadzona przez JST i podmioty działające w Zachodniopomorskiem jest zgodna z celami i priorytetami polityki zagranicznej państwa, a jednocześnie nie odbiega od charakteru oraz formy podobnych działań realizowanych przez inne polskie województwa. Działania dyplomacji samorządowej koncentrują się na współpracy gospodarczej, wspieraniu małych i średnich przedsiębiorstw, rozwoju turystyki, współdziałaniu instytucji kultury, szkół i uczelni wyższych. Priorytetowym obszarem jest także promocja województwa zachodniopomorskiego realizowana w kraju i za granicą.
The present-day international relations are developed by states and other non-state actors with the use of some non-standard instruments of diplomacy, including its civil and municipal dimension. Local governments’ foreign activities, across-the-border contacts at the local level, international contacts of social organisations, schools, universities and institutions of culture have constituted a valuable complement of the activities taken by the government in the sphere of foreign policy since the 1990s. The instruments of public diplomacy, including the economic ones, are currently used to achieve aims of the Polish foreign policy and its soft power, contributing to the creation of a positive image of Poland as a reliable partner and a country open for cooperation. Public diplomacy and the support instruments on part of local governments and civil organisations help achieve the main aim, which is a creation of a positive image of Poland and enhancing its international position. Achieving that aim is supported by developing international cooperation, widening social debate on the Polish foreign policy and its substantive and expert background. The cooperation between the Polish central government and Polish local governments developed since 2012 have consisted in practical assistance in creating a foreign cooperation strategy, in supporting international activities of local governments, which constitute an important factor influencing an economic growth, creating an international positions of towns and regions and the development of social contacts. The West-Pomeranian Voivodeship has one of the best potential to develop international cooperation and diplomacy at the local government level. The international cooperation run by JSTs and other actors in the West-Pomeranian Voivodeship is compatible with the aims and priorities of the state foreign policy, and – at the same time – does not differ much from the policies pursued by other Polish voivodeships. The activities of the diplomacy at the local government level concentrates on economic cooperation, supporting small and medium enterprises (SMEs), the development of tourism, cooperation within institutions of culture, schools and universities. The priority is also the promotion of the West-Pomeranian Voivodeship at home and abroad.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2016, 4; 139-163
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Italy’s Cultural Diplomacy: From Propaganda to Cultural Cooperation
Dyplomacja kulturalna Włoch: Od propagandy do kooperacji kulturowej
Autorzy:
Medici, Lorenzo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194025.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
soft power
cultural diplomacy
propaganda
cultural cooperation
foreign cultural policy
Fascism
Italian foreign policy
UNESCO
dyplomacja kulturowa
współpraca kulturowa
kulturowa polityka zagraniczna
faszyzm
polityka zagraniczna Włoch
Opis:
Cultural diplomacy has always been an important tool in Italian foreign policy. Culture represented a significant resource already in the liberal period and was also widely used by Fascism. During the inter-war period, cultural promotion abroad aimed at spreading the regime’s political-social organizational model. In the second post-war period, cultural resources played a fundamental role in Italian international relations. The democratic government carried out a transition from an essentially propagandistic action, which Fascism implemented especially in the second half of 1930’s, to a cultural diplomacy more attentive to the issues of dialogue and cooperation. The soft power of culture grew in importance. Lacking effective diplomatic tools of a political and economic nature, the new ruling class promoted the nation’s cultural tradition. Although with means and personnel widely used already during the Fascist period, democratic Italy adopted an innovative cultural diplomacy with regard to premises and goals. This policy was apparently low-key and devoid of political themes, but in reality it was aimed at acquiring, in the long run, the friendship and the sympathy of the elites of other countries, so as to bolster political and economic relations. In the framework of a broader course of action, aimed at supporting multilateral diplomacy, the new leaders of post-Fascist Italy also promoted an international cultural cooperation which reversed the previous power politics and the unilateral assertion of Italian culture, but was still careful to defend the nation’s interests. This cooperative dimension was realized above all with the participation in the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO).
Dyplomacja kulturowa zawsze była ważnym narzędziem w polityce zagranicznej Włoch. Kultura była ważną wartością już w okresie liberalnym, a także w znacznym zakresie używana przez włoskich faszystów. W okresie międzywojennym promocja kultury poza granicami kraju miała na celu szerzenie pewnego organizacyjnego modelu ustroju społeczno-politycznego. Po drugiej wojnie światowej zasoby kulturowe odgrywały fundamentalną rolę we włoskich stosunkach międzynarodowych. Rząd demokratyczny dokonał zmiany metod działań od zasadniczo propagandowych, stosowanych przez faszystów głównie w drugiej połowie lat 30. XX wieku, do dyplomacji kulturowej, bardziej wyczulonej na kwestie dialogu i współpracy. Soft power polityki kulturowej zaczęło nabierać coraz większego znaczenia. Ze względu na brak efektywnych narzędzi dyplomatycznych o charakterze politycznym i ekonomicznym, klasa rządząca skupiła się na promowaniu tradycji kulturowych swojego narodu. Demokratyczne Włochy wciąż wykorzystywały środki i personel zapewniony przez faszystów, jednak przyjęto innowacyjny program dyplomacji kulturowej z uwzględnieniem nowych przesłanek i celów. Taka polityka była umiarkowana i z pewnością pozbawiona motywów kulturowych, jednak w rzeczywistości i dłuższej perspektywie nastawiona była na pozyskiwanie kontaktów z nowymi krajami, zaprzyjaźnienie się z nimi i zyskanie sympatii ich elit, a w ostateczności na nawiązywanie z nimi relacji ekonomicznych i politycznych. W ramach struktury szeroko zakrojonych działań nastawionych na wspieranie multilateralnej dyplomacji, nowi liderzy post-faszystowskich Włoch promowali międzynarodową współpracę kulturową, która odeszła od torów polityki siły wyznaczonych przez poprzedni reżim, oraz uznanie integralności kulturowej Włoch. Mimo to pozostawali czujni, by chronić interesy narodowe. Wymiar zamierzonej przez nich współpracy był realizowany przede wszystkim poprzez uczestnictwo Włoch w UNESCO.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2019, 18; 25-46
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Międzymorza do Trójmorza - meandry polityki zagranicznej Polski w Europie Środkowej
From Intermarium to the Three Seas Initiative - The Meanders of Polands Foreign Policy in Central Europe
Autorzy:
Bieńczyk-Missala, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092093.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International cooperation
Poland's cooperation with NATO
Independence
Foreign policy
Common Foreign and Security Policy (CFSP)
National security
International security
International agreements
International regional cooperation
Regional policy
Współpraca międzynarodowa
Współpraca Polski z NATO
Niepodległość
Polityka zagraniczna
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa (WPZiB)
Bezpieczeństwo narodowe
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Porozumienia międzynarodowe
Międzynarodowa współpraca regionalna
Polityka regionalna
Opis:
Artykuł powstał w związku z setną rocznicą odzyskania niepodległości Polski. Zawiera analizę polityki zagranicznej RP w regionie Europy Środkowej w kontekście najważniejszych wyzwań dla zapewnienia niepodległości, suwerenności i bezpieczeństwa państwa. Szczególną uwagę poświęcono koncepcjom inicjowanym i współtworzonym przez władze Polski na rzecz rozwoju współpracy w regionie. W okresie dwudziestolecia międzywojennego były to projekty wypracowane w obozie Józefa Piłsudskiego, dotyczące tworzenia federacji oraz Międzymorza. Za główną przyczynę ich niepowodzenia uznano występowanie problemów granicznych. W okresie zimnej wojny i przynależności Polski do bloku wschodniego władze nie miały sposobności prowadzenia aktywnej i niezależnej polityki, a Europa Środkowa w sensie wspólnoty politycznej nie funkcjonowała. Po 1989 r. władze były mocno zainteresowane rozwojem regionalnych struktur i pogłębianiem współpracy. Doszło do nowego wyłonienia się Europy Środkowej oraz licznych organizacji regionalnych. Najważniejsza dla Polski okazała się Grupa Wyszehradzka. Współpracę, a czasem jej brak, w dużej mierze determinowało dążenie państw do przystąpienia do NATO i integracji z Unią Europejską. Wraz ze zmianą władz państwowych w 2015 r. nastąpiły zmiany w formułowaniu założeń polskiej polityki zagranicznej. Współpraca w regionie Europy Środkowej, zwłaszcza w Grupie Wyszehradzkiej, stała się jednym z najważniejszych jej celów. Ponadto rozpoczęto wdrażanie projektu Trójmorza, nawiązującego do międzywojennej koncepcji Międzymorza. Wysiłkom tym towarzyszyły hasła potrzeby przeciwstawienia się niemieckiej dominacji w Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
The article was inspired by the 100th anniversary of Poland's independence. It comprises a critical appraisal of Polish foreign policy in Central Europe in terms of crucial challenges encountered en route to ensuring the country's independence, sovereignty, and overall security. Particular attention is paid to the concepts originated and co-sponsored by Polish government, with a view to developing robust regional cooperation. In the interwar period, these were the projects originally developed by Józef Piłsudski's political faction, focused on setting up a federation and the Intermarium. The principal reason for their failure was attributed to the incidence of border problems. During the Cold War period and Poland's membership in the Eastern Bloc, Poland as a state was effectively stripped of any chances to pursue an active and independent foreign policy, whereas Central Europe as a political commonwealth of nations remained merely a shell concept throughout. After 1989, Polish government was keenly interested in developing regional structures and enhancing regional cooperation. Central Europe re-emerged, and so did a number of regional organisations. The Visegrad Group (V4) countries proved of special importance to Poland. Cooperation, or an occasional lack of it, were to a large extent determined by the aspirations of respective countries to join NATO and integrate with the European Union. Following the change of government in 2015, the key assumptions and building blocks of Polish foreign policy were also reformulated. Regional cooperation in Central Europe, especially within the fold of V4 countries, has become one of the crucial objectives. Besides, the Three Seas Initiative was launched as a brand-new political project, alas drawing directly upon the original, interwar concept of Intermarium. These efforts were accompanied by the government's slogans of the need to oppose German domination in Europe.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2018, 54, 1; 95-115
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The difficulties in relations with Russia and Arab Spring as a most important factors affecting the security in Europe
Trudności w relacjach Rosja – Wiosna Arabska jako najważniejsze aspekty wpływające na bezpieczeństwo w Europie
Autorzy:
MAŠĽAN, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550695.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
foreign policy
military conflict
migration
international relation
instability
refugees
cooperation
polityka zagraniczna
konflikt zbrojny
migracja
stosunki międzynarodowe
niestabilność
uchodźcy
współpraca
Opis:
The security of Europe is a very important and frequent topic. The required security level needs a lot of financial costs and the strongest European economics spend on this purpose amounts which rank them among the ten world countries with the largest military expenditures. If we take into consideration that countries such as France, Great Britain and Germany spend for this area approximate USD 165 bilion per year, then the effectiveness of these expenses is very questionable because our abitlity to face a danger or only react on existing migration wave is substantially close to zero. Although we are threatened, we are able only to discuss, act collectively, slowly and inefficiently. European community is absolutely not prepared for the management of crisis situations. I do not mean the lack of immediate solutions to stop the migrants flow but the inability to mutually coordinate the activities, serving to protect the borders.
Bezpieczeństwo w Europie jest bardzo ważnym i aktualnym tematem. Odpowiedni poziom bezpieczeństwa wymaga dużych nakładów finansowych. Największe gospodarki europejskie wydają na ten cel sumy, które plasują je wśród dziesięciu krajów na świecie, które mają największe wydatki na cele militarne. Jeśli weźmiemy pod uwagę to, że takie kraje jak Francja, Wielka Brytania i Niemcy wydają na te cele blisko 165 miliardów dolarów rocznie, to zasadność tych wydatków może zostać zakwestionowana, ponieważ nasza umiejętność reagowania na zagrożenie w obliczu fali migracyjnej w zasadzie bliska jest zeru. Pomimo że zagrożenie jest realne, jesteśmy w stanie tylko rozmawiać, działać kolektywnie powoli i nieefektywnie. Europejska społeczność nie jest absolutnie przygotowana na radzenie sobie w sytuacji kryzysowej. Mowa tu nie tyle o braku rozwiązań dla sytuacji związanej z falą migrantów, co o nieumiejętności dwustronnej współpracy w zapewnieniu bezpieczeństwa granic.
Źródło:
Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne; 2016, 7(1)/2016; 291-305
2300-1739
Pojawia się w:
Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagraniczna polityka gospodarcza UE w obliczu nowych wyzwań: modele, cele i interesy
Autorzy:
Aleksy, Mołdowan,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894557.pdf
Data publikacji:
2019-11-19
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
European Union
foreign economic policy
common commercial policy
international cooperation
Unia Europejska
zagraniczna polityka gospodarcza
wspólna polityka handlowa Unii Europejskiej
współpraca międzynarodowa
Opis:
The article presents the outcomes of the research concerned the issue of the European Union’s foreign economic policy, as well as its models and instruments. The EU applies various approaches in relations with third countries, that is determined by differences in aims it intends to achieve in every specific case. The EU acquis constitutes only general framework of the European Union’s foreign economic policy, that results in disorderliness and incoherence of European Union in relations with third countries. The Author identified key determinants, that actually shape current models of the European Union’s foreign economic policy towards various groups of states. Significant problems and failures have been found. Analysis carried out in the article leads to the conclusion that current models and instruments of foreign economic policy, used by the EU, are not sufficiently efficient and often do not allow to meet new challenges effectively. New approaches and solutions have been proposed by the Author can help to improve the foreign economic policy of the EU and to adjust it to the contemporary global challenges.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2019, 2; 51-68
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies