Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wlasciwosci farmakologiczne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Właściwości prozdrowotne melisy lekarskiej (Melissa officinalis L.)
Health benefits of lemon balm (Melissa officinalis L.)
Autorzy:
Połumackanycz, Milena
Wesołowski, Marek
Viapiana, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/762599.pdf
Data publikacji:
2020-01-20
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
skład chemiczny
melisa lekarska
właściwości farmakologiczne
chemical composition
lemon balm
pharmacological properties
Opis:
More than 20.000 plant species are used in various traditional medicines around the world, and are considered as potential reservoirs for discovery of new drugs. One of these plants is Melissa officinalis L., commonly known as lemon balm, belongs to the family of Lamiaceae. For more than 2000 years, fragrant leaves of this plant have been widely used in cooking to add flavor to dishes. Moreover, lemon balm has also been used for the treatment of various mental diseases [1], migraines, digestion and cardiovascular problems [2], and sleeping aid [3]. Medicinal properties of Melissa officinalis L. Were first introduced by Dioscorides, the father of pharmacology, in De Materia Medica. Since them, medicinal properties of this plant were mentioned in many other medical books including Canon of Medicine by Avicenna. Melissa officinalis L. is listed in several pharmacopeias including European Pharmacopeia, British Herbal Pharmacopeia and Iranian Herbal Pharmacopeia. Modern studies demonstrated that Melissa officinalis L. has several biological properties including hypoglycemic, antioxidant, hypolipidemic, anticancer, antidepressant, antimicrobial, anxiolytic, anti-inflammatory, antinociceptive and spasmolytic properties. Melissa officinalis L. owes its biological properties to the chemical composition. The main active constituents of lemon balm are volatile compounds, terpenes, phenolic acids and flavonoids, while hydrocxycinnamic acids, commonly expressed as rosmarinic acid, are biomarkers of quality control according to World Health Organization (WHO) monographs on medicinal plants. Therefore, this study aimed to provide a summary on the botanical characterization, traditional use, chemical composition and pharmacological properties of Melissa officinalis L. Modern pharmacological studies have validated many traditional uses of lemon balm. The data showed in this study reviewed that Melissa officinalis L. is a potential source for the treatment of a wild range of civilization diseases.
Na świecie ponad 20 000 różnych gatunków roślin jest stosowanych w medycynie tradycyjnej, a ponadto stanowią one cenny składnik wielu współczesnych leków ziołowych. Jedną z takich roślin jest melisa lekarska (Melissa officinalis L.), powszechnie znana, należąca do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Od ponad 2000 lat liście melisy, ze względu na swój zapach, są stosowane jako przyprawa do potraw. Poza tym, melisa jest także stosowana we wspomaganiu leczenia chorób psychicznych [1], migren, zaburzeń układu trawiennego, układu krążenia [2] czy problemów z zasypianiem [3]. Po raz pierwszy właściwości prozdrowotne melisy lekarskiej opisał Dioskurydes w słynnej księdze De Materia Medica. Od tego czasu roślina ta zaczęła być opisywana w wielu innych książkach, jak np. w Kanonie Medycyny, napisanym przez perskiego lekarza Awicennę. Obecnie prowadzone badania naukowe wykazały szereg właściwości prozdrowotnych melisy lekarskiej, jak chociażby jej właściwości przeciwutleniające, przeciwdepresyjne, uspokajające, przeciwzapalne czy spazmolityczne. Właściwości te melisa zawdzięcza swemu składowi chemicznemu. Głównymi składnikami aktywnymi melisy są związki lotne, terpeny, kwasy fenolowe i flawonoidy. Według monografii Światowej Organizacji Zdrowia kwas rozmarynowy jest biomarkerem wskazującym na jakość tego surowca. Celem niniejszej pracy było przedstawienie charakterystyki botanicznej, zastosowania, składu chemicznego oraz właściwości farmakologicznych melisy lekarskiej. Współczesne badania farmakologiczne potwierdzają zastosowanie melisy lekarskiej w medycynie ludowej. Przegląd danych literaturowych potwierdza, iż melisa lekarska jest potencjalnym źródłem wspomagającym leczenie wielu chorób cywilizacyjnych.
Źródło:
Farmacja Polska; 2020, 75, 12; 659-663
0014-8261
2544-8552
Pojawia się w:
Farmacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena składu i zastosowanie olejków eterycznych z rodzaju centaurea l.
Composition and application of essential oils from the Centaurea L. Plant genus
Autorzy:
Józefczyk, Aleksandra
Kowalska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033863.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
Centaurea L. genus
chemical composition
essential oils
pharmacological properties
olejki eteryczne
rodzaj Centaurea L.
skład chemiczny
właściwości farmakologiczne
Opis:
Centaurea L. jest jednym z liczniejszych (czwartym, co do wielkości) rodzajów rodziny Asteraceae, należącym do grupy roślin okrytonasiennych (kwiatowych). Morfologia i chemizm tego rodzaju, wciąż jeszcze nie są dobrze poznane. Obejmuje on najczęściej wieloletnie, ale również roczne i dwuletnie gatunki roślin trawiastych i krzewinek. Rośliny z rodzaju Centaurea L. występują głównie w obszarze Morza Śródziemnego i Zachodniej Azji. Rodzaj ten jest jednym z najbogatszych pod względem występowania gatunków endemicznych. Szczególnie dużą liczbę gatunków Centaurea L. spotkać możemy w Turcji, głównie w południowo-zachodniej, centralnej i wschodniej części kraju. Badania etnofarmakologiczne tego rodzaju wykazały, że duża liczba tych roślin jest w wielu krajach używana w medycynie ludowej do leczenia różnych dolegliwości. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd olejków eterycznych pozyskiwanych z wybranych 50 gatunków roślin rodzaju Centaurea L., ze szczególnym uwzględnieniem ich składu i związków dominujących. Opisano właściwości olejków, na podstawie których wnioskować można potencjalne ich wykorzystanie w lecznictwie, przemyśle kosmetycznym czy spożywczym.
Centaurea L. is one of a more numerous genus of the Asteraceae family, ranked among the group of Angiosperm plants (flowering plants), morphology and chemical composition of which are still not well known. Most often it includes long-term plant species, but also annual and two-year species of Graminaceous plants and shrubs. Plants from the Centaurea L. genus are found mainly in an area of the Mediterranean Sea and Western Asia. This genus is one of the richest in terms of occurrence of endemic species. Particularly large amounts of Centaurea L. species live in Turkey, mainly in south-west, central and of eastern part of the country. Ethnopharmacological examinations of the genus showed that a substantial amount of these plants in many countries is being used in the folk medicine for curing various ailments. In this paper essential oils acquired from 50 chosen species of the Centaurea L. plants are described, with particular reference to their chemical composition and properties important from the point of view of their possible application in health care, cosmetics and food industries.
Źródło:
Kosmos; 2018, 67, 2; 319-334
0023-4249
Pojawia się w:
Kosmos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miodla indyjska i wąkrota azjatycka - mało znane rośliny występujące w preparatach weterynaryjnych
Melia azadirachta and Centella asiatica - little known plants in veterinary commercial products
Autorzy:
Markiewicz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22012826.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
preparaty weterynaryjne
miodla indyjska
Melia azadirachta
Centella asiatica
substancje czynne
wlasciwosci farmakologiczne
zastosowanie
rośliny lecznicze
wąkrota azjatycka
Melia azadirachta L.
Centella asiatica L.
neem
medicinal plants
veterinary preparation
Opis:
With the revival of interest in natural products and the ‘back to nature’ call, researchers have started looking into the herbal literature of oriental civilisations, particularly those of India and China, in addition to European and other sources. In this article, I would like to introduce knowledge about two plants and their use in veterinary medicine. Melia azadirachta L. and Centella asiatica L., are a traditional plants known and used for medicinal and cosmetic purposes for thousands of years. Extracts of various parts of neem have proven its medicinal properties; antihelmintic, antifungal, antidiabetic, antibacterial, antiviral and antifertility. Neem use as an insecticide and pesticide was also well documented. The leaves and the whole herb of Centella asiatica, are used in Ajurveda medicine for thousands of years for improving memory and for treatment of central nervous system diseases, vasculo-cardiac disorders, chronic gastric ulcers, dermatopathies and hard healing wounds. The results of modern research have shown the merits of the application Centella asiatica in disorders of the nervous system, cardiovascular system, stomach ulcers, skin diseases and the positive effects on wound healing. Currently, for both presented plants, their therapeutic utilization is still under investigation.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 05; 304-307
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies