Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stato" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
L’istituto della vincolatività del precedente tra prevedibilità delle scelte giurisdizionali e libertà di stabilimento
Stare decisis rule between predictability of jurisdictional choices and freedom of establishment
Autorzy:
Caroccia, Rafaele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148135.pdf
Data publikacji:
2018-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
prevedibilità
Stato di diritto
Consiglio di Stato
vincolatività dei precedenti
predictability
rule of law
State Council
binding rulings
Opis:
L’articolo affronta il nuovo ruolo della vincolatività dei precedenti nell’ordinamento italiano con speciale riferimento ai giudizi amministrativi d’appello. Riassume dapprima le disposizioni che hanno modificato l’assetto del sistema giudiziario e l’evoluzione del rapporto tra la legge ed i giudici. Infine, analizza le decisioni riguardanti i costi della sicurezza interna e prova a valutare l’impatto sul mercato degli appalti pubblici della vincolatività dei precedenti (stare decisis).
The article deals with the new binding role of rulings in Italian law system, in particular concerning the administrative appeal trials. It first summarizes the statutes, which have altered the previous conformation of judiciary system, and the evolution of the relationship between law and judges. It then analyzes the rulings concerning security costs and tries to evaluate how the binding ruling (stare decisis) has affected Italian public tender market.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2018, 19; 567-584
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posłannictwo rodziny w formacji osoby ludzkiej i społeczeństwa
La missione della famiglia nella formazione della persona umana e della società
Autorzy:
Rychlicki, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203415.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kobieta
Kościół
małżeństwo
mężczyzna
państwo
rodzina
Chiesa
famiglia
femmina
matrimonio
Stato
uomo
Opis:
Refleksja nad misją rodziny w procesie formowania osoby i społeczeństwa staje się aktualna w kontekście kulturowych i ideologicznych niebezpieczeństw naszych czasów, które wpływają na naturę i fundamentalną tożsamość tych instytucji, których podstawą jest rodzina, oparta na małżeństwie. Poprzez pewne hasła – solidarność, demokracja, tolerancja i równość – które nabrały siły przekonywania w politycznej propagandzie i reklamie, zauważalna jest tendencja do zmiany tożsamości małżeństwa i rodziny, które są dwiema instytucjami ściśle ze sobą związanymi i ze swej natury ukierunkowanymi na cel, jakim jest dobro osoby i społeczeństwa. Zagrożenia te są sprzeczne z prawem naturalnym oraz zobowiązaniami rodziny i małżeństwa, zmierzającymi do formacji osób z nich się wywodzących. Chrześcijaństwo wyprowadza prawdę o roli małżeństwa i rodziny z doktryny obecnej w Piśmie Świętym. Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i kobietę oraz powierzył im funkcję przekazywania nowego życia i jego rozwoju fizycznego i duchowego. Dlatego żadna próba zmiany charakteru małżeństwa i rodziny nie może być akceptowana w świetle prawa naturalnego i prawa Stwórcy. Tylko wzajemna współpraca między instytucjami świeckimi i kościelnymi na rzecz rozwoju rodziny i życia ludzkiego może służyć dojrzałości społecznej i formacji osób oraz może stworzyć klimat pokoju i umocnić prestiż państwa.
La riflessione sulla missione della famiglia nel processo formativo della persona e della società diventa attuale nel contesto dei pericoli culturali e ideologici del nostro tempo, che colpiscono la natura e l’identità fondamentale di quelle istituzioni che hanno come base la famiglia fondata sul matrimonio. Mediante certi slogan – solidarietà, democrazia, tolleranza e parità – divenuti suggestivi e fortemente persuasivi nella propaganda politica e nella pubblicità, si tende a cambiare l'identità del matrimonio e della famiglia che sono due istituzioni strettamente legati fra loro e, per propria natura destinati ad avere come obiettivo il bene della persona e della società. Questi pericoli vanno contro la legge naturale e contro gli obblighi della famiglia e del matrimonio, diretti alla formazione delle persone da loro discendenti. Il cristianesimo deduce la verità del ruolo del matrimonio e della famiglia dalla dottrina presente nella Sacra Scrittura. Dio ha creato l’uomo come maschio e femmina e ha affidato loro la funzione di trasmettere nuova vita e il suo sviluppo sia fisico che spirituale. Perciò ogni tentativo di cambiare la natura del matrimonio e della famiglia non deve essere accettato alla luce del diritto naturale e della legge del Creatore. Solo la reciproca collaborazione tra le istituzioni laiche e quelle ecclesiastiche per lo sviluppo della famiglia e della vita umana può servire alla maturità sociale e alla formazione delle persone, e può creare un clima di pace ed un rafforzamento del prestigio dello Stato.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2019, 23, 1(51); 25-42
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diritto alla pace, giustizia e “guerra giusta”
THE RIGHT TO PEACE, JUSTICE AND A “JUST WAR”
Autorzy:
Dammacco, Gaetano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591771.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
peace
justice
just war
Church
State
pace
giustizia
guerra giusta
Chiesa
stato
Opis:
Oggi esiste la terza guerra mondiale a pezzi (papa Francesco), contro le attese nate dopo la caduta del sistema bipolare. I conflitti oggi sono guerre di quarta generazione, in cui sono cambiati i soggetti e lo scenario geopolitico. Le guerre pongono il problema del rapporto con la pace e con la giustizia. Il diritto alla pace (come diritto umano e come valore costituzionale) non è ancora riconosciuto: questo diritto renderebbe illegittime tutte le guerre. Il diritto alla pace richiede l’eliminazione delle ingiustizie, generate dalle guerre giustificate da ragioni e parole deviate. Vi sono parole, come pace e giustizia, che non possono avere un significato relativistico perché esse esprimono un valore superiore, esprimono il “giusto”. La legittimazione della guerra (ius ad bellum) e le regole di condotta (ius in bello) interessano diversi settori (teologico, filosofico, storico, giuridico). Il cristianesimo costituì un punto di svolta circa il tema della “guerra giusta”. L’illuminismo iniziò la riflessione sul valore della pace in modo parallelo alla mentalità comune, per cui la guerra prescinde da ogni valutazione morale e serve solo per conseguire altri obiettivi politici (Clausewitz). Questa concezione nel secolo XX ha prodotto disastri drammatici, generando due guerre mondiali e altri violenti conflitti armati. Il tema della guerra giusta nel secondo dopoguerra ha impegnato pensatori e teologi. Nel mondo laico di particolare interesse sono le posizioni di Norberto Bobbio (sostenitore del pacifismo giuridico) e di Michael Walzer (la guerra giusta come difesa per necessità). Queste idee sono rappresentative e importanti ma limitate, perché non tengono conto dei valori religiosi. I valori religiosi sono importanti per costruire la pace anche secondo il Vangelo. La riflessione sulla guerra giusta nel cristianesimo fu avviata da Sant’Agostino e fu proseguita da San Tommaso d’Aquino. Ma le guerre attuali vogliono uno sviluppo della riflessione anche sulla base del magistero pontificio (Giovanni XXIII, Paolo VI, Giovanni Paolo II, Benedetto XVI e Francesco), dal quale vengono alcune indicazioni: la guerra è sempre ingiusta, la guerra di difesa è giusta se per difendere l’uomo, i suoi diritti e il bene comune. Le religioni hanno il compito di costruire la pace attraverso il dialogo.
Today, a third world war is taking place in pieces (Pope Francis) against the expectations born after the fall of the bipolar system. Conflicts today are fourth-generation wars, in which the subjects and the geopolitical scenario have changed. Wars pose the problem of the relationship between peace and justice. The right to peace (as a human right and as a constitutional value) is not yet recognized: this right would make all wars illegitimate. The right to peace requires the elimination of injustices generated by wars justified by deviant reasons and words. There are words, such as “peace” and “justice”, which cannot have a relativistic meaning because they express a higher value; they express the “just”. The legitimation of war (ius ad bellum) and the rules of conduct (ius in bello) affect various sectors (theological, philosophical, historical, juridical). Christianity was a turning point on the theme of the “just war”. The Enlightenment began the reflection on the value of peace in parallel with the common mentality, for which war is independent of any moral evaluation and only serves to achieve other political objectives (Clausewitz). This conception produced dramatic disasters in the twentieth century, generating two world wars and other violent armed conflicts. The theme of just war after World War II has engaged thinkers and theologians. In the secular world, the positions of Norberto Bobbio (supporter of legal pacifism) and Michael Walzer (just war as a defence out of necessity) are of particular interest. These ideas are representative and important but limited because they do not consider religious values. Religious values are important for building peace, according to the Gospel. The reflection on just war in Christianity was initiated by St Augustine and was continued by St Thomas Aquinas. But the current wars demand the development of reflection on the basis of the papal magisterium as well (John XXIII, Paul VI, John Paul II, Benedict XVI, and Francis), from which some conflicting indications arise: war is always unjust, or war of defence is just if it is used to defend man, his rights, and the common good. Religions have the task of building peace through dialogue.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2020, 36; 37-65
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastępstwo procesowe Skarbu Państwa. Studium prawno-porównawcze
Legal representation of the State Treasury. Legal and comparative study
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046507.pdf
Data publikacji:
2020-10-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Prokuratoria Generalna
zastępstwo procesowe państwa
prawo rzymskie
advocatus fisci
Avvocato dello Stato Finanzprokuratur
General Counsel
legal representation of the State Treasury
roman law
advocatus fisci,
Avvocato dello Stato
Finanzprokuratur
Opis:
Ustawą z dnia 15 grudnia 2016 o Prokuratorii Generalnej Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U z 2016 poz. 2261) powołano do życia nową instytucję w miejsce dotychczasowej Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. Tą ustawą poszerzono również w sposób znaczący zakres kompetencji tej nowej instytucji również na sprawy administracyjne i karne, w których występuje interes Skarbu Państwa. Tak szeroka reprezentacja praw i interesów Skarbu Państwa jest dość rzadko spotykanym rozwiązaniem przynajmniej w Europie. Jest to nawiązanie do rozwiązań obowiązujących w okresie II Rzeczpospolitej Polskiej XX wieku. Te zmiany zmuszają do pewnej oceny obecnych rozwiązań związanych z zastępstwem procesowym Skarbu Państwa w odniesieniu do rozwiązań występujących w innych krajach europejskich. Oprócz prawno-porównawczego podejścia do problemu, w pracy znajdzie się również odniesienie do rozwiązań występujących w antycznym Rzymie, gdzie powołano do życia pierwszy tego rodzaju urząd jakim był advocatus fisci. Badania prawno-historyczne pozwolą na zdystansowanie się od obecnych rozwiązań. Dzięki temu można będzie wskazać na optymalny model zastępstwa procesowego Skarbu Państwa.
The Act of 15th December 2016 on the General Counsel to the Republic of Poland (Journal of Laws of 2016, item. 2261) has established the new institution in the place of the current General Counsel of the State Treasury. This Act also expanded significantly the scope of competence of this new office also on the administrative and criminal matters, in which there is the interest of the State Treasury. Such a wide legal representation of the rights and interests of the State Treasury is a fairly rare option, at least in Europe. This is a reference to the arrangements being in force during the Second Polish Republic of the twentieth century. These changes are forcing to assess current solutions related to the legal representation of the State Treasury in relation to the solutions found in other European countries. In addition to the legal and comparative approach to the problem, the study will also include a reference to the solutions found in ancient Rome, where the first of this kind office, which was advocatus fisci, was established. The legal and historical research will allow to keep the distance to the current solutions. Thanks to this, it will be possible to identify the optimum model of the State Treasury legal representation.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 221-232
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brevi cenni sul rapporto tra Diritto Vaticano e Diritto Canonico Orientale
Short background on the relationship between the Vatican Law and Eastern Canon Law
Autorzy:
SARAIS, ALESSIO
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662497.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
diritto canonico orientale
Stato della Città del Vaticano
legge vaticana n. LXXI/2008
Eastern Canon Law
Vatican City State
Vatican Law n. LXXI/2008
Opis:
Vatican Law is made up by a plurality of sources, belonging also to out- side legal systems: in the Vatican City State (VCS) Canon Law (Law of the Catholic Church) is the Law of the State as well, because the State is closely related to the Holy See. The text of Law June 7th, 1929, nr. II, which dealt with the sources of Law in the VCS, made an explicit reference only to the Codex Iuris Canonici (of the Latin Church) and to the Apostolic Constitutions. In 1983 Pope John Paul II issued a new Codex Iuris Canonici (CIC) for the Latin Church. In 1990 the same Pope issued the Codex Canonum Eccle- siarum Orientalium (CCEO). e new Vatican Law of October 1st, 2008, nr. LXXI, replaced the previous Law nr. II/1929: according to Art. 1 of this new Law, the whole Canon Law is a primary source of Vatican Law (art. 1, Law nr. LXXI/2008). erefore, in the VCS the Oriental Canon Law is also in force, i.e. not only the CCEO, but the whole Corpus Iuris Canonici of the Oriental Churches as well. 
Il diritto dello Stato della Città del Vaticano (SCV) è costituito da una pluralità di fonti, provenienti anche da ordinamenti giuridici esterni. In particolare, nello SCV il diritto canonico (diritto della Chiesa cattolica) è anche diritto dello Stato, per il  legame necessario che esiste tra lo SCV e la Santa Sede. La legge 7 giugno 1929, n. II, disciplinava le fonti del diritto dello SCV e prendeva in considerazione in modo esplicito solo il Codice di diritto canonico (della Chiesa latina) e le Costituzioni Apostoliche. Nel 1983 è stato promulgato il nuovo Codice di diritto canonico per la Chiesa latina (CIC). Nel 1990 è seguito il Codice dei canoni delle Chiese orientali (CCEO). La nuova legge vaticana 1° ottobre 2008, n. LXXI, ha sostituito la precedente legge del 1929:  secondo l’ampia formulazione dell’art. 1, oggi tutto il diritto canonico è la prima fonte del diritto dello SCV. Nella Città del Vaticano è dunque applicabile come diritto dello Stato anche il diritto canonico orientale, non solo quello del Codice orientale, ma in termini ben più ampi tutto il corpus giuridico canonico delle Chiese d’Oriente.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 137-152
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
I rapporti "Stato Italiano- Chiesa Cattolica" nei patti lateranensi del 1929: riflessioni storico-giuridiche
The relations “Italian State-Catholic Church” in the Lateran Pacts of 1929: historical and juridical considerations
Autorzy:
NACCI, MATTEO
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661439.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Patti Lateranensi
Stato italiano
Chiesa cattolica
cultura giuridica
diritto canonico
cultura del concordato
sana cooperatio
Lateran Pacts
Italian State
Catholic Church
juridical culture
canon law
agreement culture
Opis:
This work is a conference in the Faculty of Canon Law of the Toulouse Catholic University that want to consider the relations between Italian go- vernment and Catholic Church in the Lateran Pacts of 1929, in an historical and juridical perspective, through the examination of the “preconciliazione” phase and the dierent political trends around to Lateran Pacts. e purpose of the study, in fact, is to underline the important “juridical culture” of this agreement in the European overview. 
Il presente lavoro, frutto di una conferenza tenuta presso l’Istituto Cattolico di Tolosa (Francia), intende prendere in considerazione le relazioni fra il Governo italiano e la Santa Sede, in prospettiva storico-giuridica, per la strutturazione dei Patti Lateranensi del 1929. In modo particolare, attraverso l’esame della cosiddetta fase della “preconcilazione” e le differenti posizioni giuridico-politiche intorno ai Patti del 1929. Lo scopo del contributo è quello di evidenziare l’imprescindibile valore di “cultura giuridica” che deve essere assegnato a questo peculiare trattato internazionale. Il presente lavoro, frutto di una conferenza tenuta presso l’Istituto Cattolico di Tolosa (Francia), intende prendere in considerazione le relazioni fra il Governo italiano e la Santa Sede, in prospettiva storico-giuridica, per la strutturazione dei Patti Lateranensi del 1929. In modo particolare, attraverso l’esame della cosiddetta fase della “preconcilazione” e le differenti posizioni giuridico-politiche intorno ai Patti del 1929. Lo scopo del contributo è quello di evidenziare l’imprescindibile valore di “cultura giuridica” che deve essere assegnato a questo peculiare trattato internazionale.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 2; 97-113
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka prawna obrotu nieruchomościami rolnymi Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa w świetle nowelizacji ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa z 26 kwietnia 2019 r.
Legal issues related to the trading in agricultural real estate of the Treasury Agricultural Property Stock in the light of the amendment to the Act on management of agricultural property of the Treasury of 26 April 2019
Questioni giuridiche relative alla compravendita di immobili agricoli del patrimonio dell’Agenzia fondiaria agricola Tesoro di Stato alla luce della modifica legislativa apportata alla legge sulla gestione degli immobili agricoli Tesoro di Stato del 26 ap
Autorzy:
Iwaszkiewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035899.pdf
Data publikacji:
2020-10-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
gestione degli immobili Tesoro di Stato
patrimonio dell’Agenzia fondiaria agricola Tesoro di Stato
Centro nazionale per il sostegno all’agricoltura
regime agricolo
azienda agricola a conduzione familiare
centri di produzione agricola
management of Treasury agricultural property
Treasury Agricultural Property Stock
National Agricultural Support Centre
shaping the agricultural system
family agricultural holdings
agricultural production centers
gospodarowanie nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa
Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa
kształtowanie ustroju rolnego
gospodarstwo rolne
gospodarstwo rodzinne
ośrodki produkcji rolniczej
Opis:
W artykule została dokonana ocena wpływu ustawy z 26 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego oraz niektórych innych ustaw na obrót nieruchomościami rolnymi Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Nowelizacja w znaczący sposób zmieniła zasady gospodarowania nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa. W szczególności zmiany dotyczyły organizowania przetargów ograniczonych, służących wspieraniu gospodarstw rodzinnych, wzmocnienia pozycji dzierżawcy gruntów Skarbu Państwa, a także tworzenia przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa ośrodków produkcji rolniczej. Autor wskazuje na praktyczne konsekwencje dokonanych zmian oraz formułuje wnioski de lege ferenda.
L’articolo si propone di valutare l’influenza della legge del 26 aprile 2019, che modifica la legge sul regime agricolo, e di alcune altre leggi esercitata nell’ambito della compravendita di immobili del patrimonio dell’Agenzia fondiaria agricola Tesoro di Stato. La modifica legislativa apportata ha cambiato in modo significativo le regole di gestione degli immobili agricoli Tesoro di Stato da parte del Centro nazionale per il sostegno all’agricoltura. Nello specifico, le modifiche hanno riguardato l'organizzazione di gare d’appalto ristrette, a sostegno delle aziende agricole a conduzione familiare, il rafforzamento della posizione del locatario dei terreni Tesoro di Stato, nonché la creazione di centri di produzione agricola da parte del Centro nazionale di sostegno all’agricoltura. L'autore mette in rilievo le conseguenze pratiche delle modifiche evocate e formula conclusioni de lege ferenda
The article assesses the impact of the Act of 26 April 2019 amending the Act on shaping the agricultural system and certain other acts on trading in agricultural property of the Treasury Agricultural Property Stock. The amendment significantly changed the rules of managing agricultural property of the State Treasury carried out by the National Agricultural Support Centre. In particular, the changes concerned the organisation of restricted tenders aimed at supporting family agricultural holdings, strengthening the position of the tenant of the State Treasury agricultural land as well as the creation of agricultural production centers by the National Agricultural Support Centre. The author points out the practical consequences of the changes and formulates de lege ferenda conclusions.
Źródło:
Przegląd Prawa Rolnego; 2020, 1(26); 29-45
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z problematyki wykonywania prawa pierwokupu nieruchomości rolnej przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa
Some issues related to the exercise of the pre-emptive right to purchase agricultural real estate by the National Support Centre for Agriculture
L’esercizio del diritto di prelazione da parte del Centro Nazionale per il Sostegno all’Agricoltura
Autorzy:
Litwiniuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1490395.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
terreno agricolo
diritto di prelazione
Tesoro di Stato
Centro Nazionale per il Sostegno all’Agricoltura
fiduciarietà
proprietà
real estate
pre-emptive right
State Treasury
National Support Centre for Agriculture
trusteeship
ownership
nieruchomość
prawo pierwokupu
Skarb Państwa
Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa
powiernictwo
własność
Opis:
Praktyka zastrzegania w drodze ustawy prawa pierwokupu na rzecz Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych podmiotów, które należy uważać za emanację państwa, podlegała w ostatnich latach w Polsce intensywnemu rozwojowi. Do kategorii o szczególnym znaczeniu prawnym i praktycznym należy zaliczyć ustawowe prawo pierwokupu nieruchomości rolnych, zastrzeżone na rzecz Skarbu Państwa w przepisach ustawy z 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego. Przedmiotem artykułu jest charakterystyka prawna tego uprawnienia Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, w tym rozważenie, czy korzystanie z niego w imieniu własnym na rzecz Skarbu Państwa ma charakter dowolny (uznaniowy), czy powinno następować po zaistnieniu konstytucyjnych i ustawowych przesłanek państwowej ingerencji w prawo własności. Autor wyraża pogląd, że prawo pierwokupu nieruchomości rolnych w jego aktualnej ustawowej postaci oraz praktyka jego wykonywania przez Krajowy Ośrodka Wsparcia Rolnictwa budzą poważne wątpliwości natury konstytucyjnej. Wynikają one z braku wyraźnego ustawowego wyodrębnienia przesłanek stosowania tego uprawnienia Skarbu Państwa w stosunku do prywatnych nieruchomości rolnych, które pozostawałyby w merytorycznym związku z konstytucyjnymi wartościami, uzasadniającymi ograniczenie prawa własności. Postuluje również określenie ustawowego katalogu takich przesłanek oraz ustanowienie rzetelnej procedury administracyjnej w zakresie weryfikacji konieczności ingerencji państwa w stosunki prywatnoprawne, tak by rozstrzygnięcia dokonywane przez administrację publiczną nie były arbitralne.
La prassi di riservare, per mezzo della legge, il diritto di prelazione a beneficio del Tesoro di Stato, degli enti locali ma anche di altri soggetti, percepiti come emanazione dello Stato, ha subito un intenso sviluppo negli ultimi anni in Polonia. Di particolare rilevanza giuridica e pratica risulta il diritto di prelazione circa i terreni agricoli, che, ai sensi delle disposizioni della legge dell’11 aprile 2003 sul regime agrario, spetta al Tesoro di Stato. L’articolo si propone di fornire una descrizione giuridica del diritto, di cui gode il Centro, nonché di valutare se beneficiarne per proprio conto a favore del Tesoro di Stato abbia un carattere arbitrario (discrezionale) oppure dovrebbe dipendere dai requisiti costituzionali e da quelli previsti dalla legge in materia di ingerenza dello Stato nel diritto di proprietà. L’autore è dell’opinione che, nell’attuale aspetto normativo, il diritto in oggetto nonché il suo esercizio da parte del Centro sollevano seri dubbi di natura costituzionale. Essi scaturiscono dal fatto che manchino chiari requisiti normativi riguardanti il suo esercizio nei confronti dei terreni agricoli privati da parte del Tesoro di Stato. Inoltre, si postula di definire i requisiti sopramenzionati, come anche di determinare una procedura amministrativa attendibile, che permetta di verificare se l’ingerenza da parte dello Stato nel diritto privato sia necessaria, affinché le decisioni prese dalla pubblica amministrazione non risultino arbitrarie.
The practice of reserving the right of pre-emption for the State Treasury, local government units and other entities by way of a statute should be regarded as an emanation of the State. The frequency with which this practice is exercised is Poland has been increasing at a very high rate in recent years. The statutory right of pre-emption concerning agricultural real estate, reserved for the State Treasury in the provisions of the Act of 11 April 2003 on shaping the agricultural system is of particular legal and practical significance. The subject of this article is the legal characteristics of this entitlement granted to the National Support Centre for Agriculture, and examination whether exercising this right in the State Treasury's name is arbitrary (discretionary) or whether it ought to be exercised with a view of fulfilling constitutional and statutory prerequisites of State’s interference in the ownership right. The author presents an opinion that the current statutory form and the practice of the execution of the pre-emptive right to purchase agricultural real estate by the National Support Centre for Agriculture raise serious doubts of constitutional nature. These doubts result from the lack of a clear statutory separation of the prerequisites for the application of this right granted to the State Treasury in relation to private agricultural real estate. He also proposes to determine a statutory catalogue of such premises and to establish a reliable administrative procedure where necessary, regarding State’s interference in private-legal relationships, so that decisions made by public administration are not arbitrary.
Źródło:
Przegląd Prawa Rolnego; 2021, 1(28); 69-88
1897-7626
2719-7026
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Rolnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Educazione religiosa, disagio e minori. Commento alla sentenza della Corte di Cassazione italiana del 24 maggio 2018, n.12954
Religious education, state of discomfort and minors. A comment to the judgment of the Italian Supreme Court of Cassation of 24 May 2018, n.12954
Edukacja religijna, stan dyskomfortu i osoby nieletnie. Komentarz do wyroku włoskiego Najwyższego Sądu Kasacyjnego z 24 maja 2018 r., nr 12954
Autorzy:
Santoro, Roberta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047364.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
famiglia
minore
educazione religiosa
stato di disagio
interesse
libertà religiosa
family
minor
religious education
state of discomfort
interest
religious freedom
Law on Religion
freedom of conscience and religion
rodzina
nieletni
edukacja religijna
stan dyskomfortu
interes
wolność religijna
wolność sumienia i religii
prawo wyznaniowe
Opis:
Il presente lavoro ha ad oggetto una pronuncia emessa dalla Suprema Corte di Cassazione, con la recente sentenza del 24 maggio 2018, n.12954, che ha posto l’accento su tematiche riguardanti i minori e la loro educazione religiosa. La vicenda, definendo questioni inerenti alla separazione in presenza di minore, tratta il complesso argomento dell’intesa tra i genitori circa l’educazione da impartire (nello specifico quella religiosa), analizzando la legittimità del comportamento del padre di imporre alla figlia minore una religione diversa da quella dalla stessa praticata con la mamma, rilevando soprattutto l’aspetto del disagio, lamentato dalla stessa minore nel praticare questo “nuovo” culto. L’analisi, inoltre, porta a considerare che la scelta e la pratica di una religione rientra nella manifestazione del diritto di libertà religiosa, tutelato dall’art. 19 della Costituzione, conseguentemente, a poter ritenere ammissibile un autonomo diritto di libertà religiosa da parte del figlio minore, e a domandarci se l’esercizio di questo diritto possa contrastare con la divergente decisione di uno o di entrambi i genitori.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest wyrok włoskiego Najwyższego Sądu Kasacyjnego z 24 maja 2018 r., nr 12954, odnoszący się do edukacji religijnej nieletnich. Decydując o kwestiach związanych z separacją małżonków, orzeczenie odnosi się do kompleksowej kwestii ich porozumienia w sprawie edukacji (w szczególności religijnej) potomstwa, analizując legalność zachowania ojca narzucającego nieletniej córce religię odmienną od tej, którą ona praktykowała z matką. Zwrócono przy tym przede wszystkim uwagę na stan dyskomfortu, wywołany przez praktykowanie tego “nowego” kultu, na który skarżyła się nieletnia. Przeprowadzone analizy prowadzą do wniosku, że wybór i praktykowanie religii wchodzą w zakres prawa do wolności religijnej, które jest chronione przez art. 19 włoskiej Konstytucji. Wynika stąd, że należy uznać autonomiczne prawo do wolności religijnej nieletniego dziecka, stawiając jednak pytanie, czy realizacja tego prawa może wchodzić w konflikt z odmienna decyzją jednego lub obojga rodziców.
This work has as its object the judgment of the Italian Supreme Court of Cassation of 24 may 2018, n. 12954, based on issues related to children and their religious education. Involving two separated parents and their minor daughter, the matter deals with the difficult subject of the parental agreement on their child’s education (in this instance the religious one). It analyses how legitimate the father’s behavior was to impose on his minor daughter the practice of a religion that differed from the one followed by the child’s mother and puts out especially the discomfort caused to the minor, and lamented by her, in exercising this “new” cult. The analysis leads furthermore to considering that both the choice and the practice of a religion are part of the right to religious freedom, which is protected by art. 19 of the Italian Constitution, and, consequently, that a minor child’s own right to the religious freedom is considered eligible. Moreover, it allows us to ask ourselves whether this right can still be exercised in case it enters in contrast with one or both parents’ different decision.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 413-422
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekscerpty źródłowe do dziejów archidiecezji gnieźnieńskiej i diecezji poznańskiej w czasach nowożytnych
Source excerpts to the history of the archdiocese of Gniezno and the diocese of Poznań in modern times
Autorzy:
R. Prokop, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039647.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
historic chronology
polonica in the archivio segreto vaticano
archivio di stato di roma and biblioteca
nazionale centrale di roma (excerpts)
prosography of old polish church elites
Catholic Church in Greater Poland in the 17th-18th centuries (church hierarchy religious orders) - sources
Opis:
It is already the author’s fourth publication in the excerpta series in which he makes available to Polish historians the abundant material on Polish affairs housed in the Vatican archives. The tradition of publications of this type has a long standing in Polish historical sciences. This time the author crossed the boundary of the Vatican and consulted two important Roman institutions: Archivio di Stato di Roma and Biblioteca Nazionale Centrale di Roma. The subject matter of this part of the excerpta refers to the territory of the historical Greater Poland and the representatives of the episcopate and religious orders active there. Each of the presented persons had to be connected to the history of the archdiocese of Gniezno or the diocese of Poznań in the times of Old Poland in their extensive historical borders.
Źródło:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2015, 10; 113-160
1731-0679
Pojawia się w:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chiesa cattolica e diffusione della “prassi pattizia” a livello locale in Italia. Una rinnovata stagione di relazioni
Catholic Church and “bilateral practice” on a local level in Italy
Kościół Katolicki i rozszerzanie “praktyki układowej” na poziomie lokalnym we Włoszech
Autorzy:
Bolgiani, Isabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043981.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Chiesa cattolica
collaborazione
relazioni tra Stato e Chiesa cattolica
libertà religiosa
regioni ecclesiastiche
Conferenze episcopali regionali
regioni civili
principio di sussidiarietà
comuni
enti locali
diocesi
Catholic Church
religious freedom
Church-State relations
Code of Canon Law
religious organization
religious associations
ecclesiastical regions
administrative regions
dioceses
local authorities
Concordat
church law
canon law
Kościół Katolicki
prawo wyznaniowe
współpraca
relacje państwo-kościół
wolność religijna
regiony kościelne
konferencje biskupów
regiony cywilne
gminy
zasada pomocniczości
diecezje
instytucje lokalne
kościoły i związki wyznaniowe
Konkordat
prawo kanoniczne
Opis:
Il crescente sviluppo in Italia, nell’ultimo ventennio, della prassi pattizia a livello decentrato apre la via ad una “ulteriore nuova stagione” di relazioni tra Stato e Chiesa cattolica. Si tratta di una condizione che risulta riconducibile ad una pluralità di fattori. Da un lato, occorre ricordare il percorso di evoluzione delle autonomie locali successivo alla riforma del Titolo V, Parte II della Costituzione e, dall’altro, le trasformazioni che hanno toccato il diritto della Chiesa con riferimento, in particolare, al ruolo delle Conferenze episcopali regionali. E’ così possibile riscontrare nel tempo una sempre più significativa presenza di accordi a livello regionale ed “infra-regionale”. Al riguardo, si deve tuttavia precisare come, mentre la prima tipologia di fonti appaia inquadrabile prevalentemente in tre “macro-aree”, sia pure suscettibili di espansione qualora tale necessità venga avvertita, il secondo gruppo di accordi mostri contenuti estremamente diversificati quanto ai temi affrontati. Ciò nasce dall’esigenza di offrire risposte ai bisogni specifici di una determinata comunità, mediante relazioni tra i soggetti istituzionali e confessionali ad essa più vicini presenti sul territorio. In questo senso, può affermarsi come nell’ambito sociale, complice l’attuale percorso rivolto alla realizzazione di una cittadinanza “partecipativa”, il principio di sussidiarietà orizzontale trovi il suo “punto di contatto” con quello di collaborazione, sancito dall’art. 1 dell’Accordo di revisione concordataria. Si è dunque di fronte ad un articolato sistema di fonti, aventi diversa natura giuridica, ma in grado di misurarsi – in forza della loro duttilità – con la costante evoluzione dell’ordinamento civile e canonico, nel pieno rispetto del principio di laicità dello Stato.
Dynamiczny rozwój zdecentralizowanej praktyki układowej, zauważalny we Włoszech w ostatnim dwudziestoleciu, pozwala na stwierdzenie, że doszło do otwarcia „kolejnego okresu porozumień” w relacjach między państwem i Kościołem Katolickim. Jest to owoc wielorakich czynników. Z jednej strony, istotną rolę odegrało dowartościowanie autonomii lokalnych, będące konsekwencją nowelizacji Tytułu V (pt. Regiony, prowincje, gminy) Części II (pt. Ustrój Republiki) obowiązującej Konstytucji Republiki Włoskiej. Z drugiej strony, impulsem do rozwoju zdecentralizowanej praktyki układowej stały się zmiany dokonane w prawie kanonicznym, odnoszące się w szczególności do roli regionalnych konferencji biskupów. Wspomniane czynniki przyczyniły się do coraz intensywniejszego wzrostu liczby układów zawieranych na poziomie regionalnych oraz subregionalnym. Większość źródeł z pierwszej kategorii można odnieść do jednego z trzech makro-zagadnień (dobra kultury o charakterze religijnym, opieka duszpasterska w instytucjach leczniczych oraz dowartościowanie społecznej i edukacyjnej funkcji oratoriów). Natomiast w drugiej grupie obecne są układy dotyczące kwestii skrajnie zróżnicowanych, co znajduje swoje uzasadnienie w różnorodności specyficznych potrzeb poszczególnych społeczności lokalnych. Analiza zachodzących procesów pozwala na stwierdzenie, że zasada pomocniczości ujmowana horyzontalnie znajduje dziś w przestrzeni społecznej – również w konsekwencji działań zmierzających do zapewnienia możliwie najpełniejszej realizacji partycypacyjnej koncepcji obywatelstwa – ważny punkt kontaktu z zasadą współpracy, wyrażoną w art. 1 włoskiego Konkordatu z 1984 r. (a więc układu rewidującego Konkordat Laterański z 1929 r.). Stosujący prawo stają więc we Włoszech wobec coraz bardziej zróżnicowanego systemu źródeł o niejednolitej naturze prawnej, które – właśnie dzięki specyficznej „plastyczności” tychże źródeł – jawią się jako instrumenty lepiej odpowiadające stanowi stałej ewolucji, w jakiej znajduje się dziś zarówno cywilny, jak i kanoniczny porządek prawny. Ich stosowanie w żaden sposób nie narusza również zasady świeckości państwa.
The development in Italy of the “bilateral practice” on a local level, particularly in the last twenty years, opens the way for a “new season” in the relations between civil and religious authorities in our country. It introduces a system of relations which is made not only on the traditional level of “summit relations” between the State and the Catholic Church, but also it is based on the possible conclusions of peripheral agreements, in reply to religious demands, found on a local level.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2017, 20; 267-305
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Swiss Synodality after the Second Vatican Council
La synodalité suisse après le Concile Vatican II
Sinodalità svizzera dopo il Concilio Vaticano II
Autorzy:
Loretan-Saladin, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046986.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
participants of the Synods of the local Churches
local Ecclesiastical Offices of lay ministers and the deacons
democracy
rule of law
western legal tradition
women in the decision-making process
participants aux synodes d’églises locales
bureaux locaux d’église du clergé
séculier et des diacres
démocratie
état de droit
tradition juridique occidentale
femmes
dans le processus de prise de décision
partecipanti ai sinodi della chiesa locale
uffici ecclesiastici locali del
clero secolare e dei diaconi
democrazia
stato di diritto
tradizione giuridica occidentale
donne nel processo decisionale
Opis:
Quod omnes tangit, ab omnibus tractari et approbari debent. (Cardinal Congar) The canonists have been developing the rule of law of Western Europe. After there had been much debate (Acts 15:7), they decided together with the Holy Spirit. The Apostolic Nuncio gave the permission for lay persons (including women) to participate at the Synod. Synod ’72 is a process involving seven synods of local Churches in Switzerland. As an instrument of “processing” Vatican II, Synod ’72 discussed implementation options like Ecclesiastical Offices of the local Church. (LG 33; Paul VI’s Ministeria quaedam; John Paul II’s Christifedles laici; c. 228 CIC 1983). The tradition of shared decision-making of the baptised was been activated.
Le Synode ‘72 est un processus de sept synodes d’Églises locales en Suisse. En tant qu’instrument pour la mise en oeuvre du Concile Vatican II, le Synode 72 a discuté des options du Concile, telles que les offices ecclésiastiques dans l’Église locale (LG 33; Paul VI, Ministeria quaedam ; Jean-Paul II, Christifedles laici ; c.228 CIC 1983). La tradition de codécision des baptisés a été activée. « Quod omnes tangit, ab omnibus tractaristanprobari debet ». Les canonistes ont développé l’état de droit en Europe occidentale. Après de longs débats (Actes 15 : 7), ils ont décidé avec le Saint-Esprit. Le Nonce apostolique a permis aux laïcs (femmes) de participer au Synode.
Il Sinodo’72 è un processo di sette sinodi di Chiese locali in Svizzera. Come strumento per l’attuazione del Concilio Vaticano II, il Sinodo 72 ha discusso opzioni del Concilio, come ad esempio gli uffici ecclesiastici nella Chiesa locale (LG 33; Paolo VI, Ministeria quaedam; Giovanni Paolo II, Christifedles laici; c. 228 CIC 1983). Si attivava la tradizione della codecisione dei battezzati. «Quod omnes tangit, ab omnibus tractaristanprobari debet». I canonici hanno approfondito la questione dello stato di diritto nell’Europa occidentale. Dopo un lungo dibattito (Atti 15: 7), decisero insieme allo Spirito Santo. Il Nunzio Apostolico ha permesso la partecipazione al Sinodo dei laici (donne).
Źródło:
Ecumeny and Law; 2020, 8; 61-72
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundamental Rights—Comparison of the Approaches in the Canon Law and in the Civil Law
Leggi fondamentali: confronto di prospettive del diritto canonico e del diritto civile
Lois fondamentales : les perspectives du droit canonique et celles du droit civil à comparer
Autorzy:
Přibyl, Stanislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035641.pdf
Data publikacji:
2020-12-18
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Church law
civil law
natural law
human rights
fundamental rights and freedoms
duties and rights of the faithful
constitution
the Code of Canon Law
salvation
law
law making
Christians
Catholic Church
rule of law
diritto ecclesiastico
diritto civile
diritto naturale
diritti umani
diritti e libertà
fondamentali
obblighi e diritti dei fedeli
costituzione
codice di diritto
canonico
salvezza
diritto
processo legislativo
cristiani
chiesa cattolica
stato
di diritto
droit ecclésial
droit civil
droit naturel
droits de l’homme
droits et libertés fondamentaux
obligations et droits des fidèles
code de droit canonique
salut
droit
élaboration des lois
chrétiens
église catholique
état de droit
Opis:
The Code of Canon Law of 1983 came up with a list of obligations and duties of the Catholic faithful. This list is analogical to those of the charters of fundamental rights and freedoms found in the documents of international law and in the constitutions of democratic countries. the inspiration of church law by civilian law was a reality from the very beginnings of the development of Canon Law: first by Roman Law, in the modern world by complex codifications of civil law, and after Vatican II also the idea of universal human rights. The specifics of the Catholic Church in relation to a democratic state is the incorporation of the subject of law into the Church through baptism which brings, above all, duties and obligations. Thus the catalogue which may now be seen in the Code contains first and foremost a list of duties, not rights, which are not stressed in the modern state. In fact, the modern state has very few demands; often just the payment of taxes and compulsory school attendance. The article deals with the individual obligations and rights found in the Code of Canon Law and compares them with their analogies in constitutions. The concept of civil and canonical norms tends to get closer primarily in the case of inspiration by natural law, whereas the obligations of the faithful represent a specifically ecclesiastical goals, for which no analogy in civil law can be found. After all, the supreme law of the Church is the salvation of souls, indeed, the state does not have such a supernatural goal.
Il Codice di Diritto Canonico del 1983 ha introdotto un elenco di doveri e diritti dei fedeli laici. È analogo agli elenchi caratteristici dei diritti e delle libertà fondamentali contenuti nei documenti di diritto internazionale e nelle costituzioni dei paesi democratici. L’ispirazione della Chiesa al diritto civile è stata una realtà sin dall’inizio del diritto canonico: prima attraverso il diritto romano, poi, nel mondo moderno, attraverso complesse codificazioni del diritto civile, e dopo il Concilio Vaticano II, attraverso le idee dei diritti umani universali. Una caratteristica specifica della Chiesa cattolica rispetto a uno Stato democratico è l’incorporazione del soggetto di diritto nella Chiesa attraverso il battesimo, ciò che porta con sé tutti i diritti e gli obblighi. In questo modo, il catalogo dei diritti e degli obblighi, che ora esiste nel codice, include principalmente un elenco di questi ultimi. I diritti sono invece messi in evidenza dallo Stato moderno. In effetti, lo Stato moderno impone pochi obblighi ai suoi cittadini; spesso si tratta solo di pagare le tasse e di obbedire alla costrizione dell’istruzione obbligatoria. Il presente articolo tratta dei singoli obblighi e diritti contenuti nel Codice di Diritto Canonico e li confronta con i corrispondenti obblighi e diritti contenuti nelle costituzioni. Il concetto di norme civili e canoniche è simile, soprattutto se ispirato alla legge naturale. I doveri dei fedeli, invece, rappresentano fini ecclesiastici specifici, e in questo caso è difficile stabilire un’analogia con il diritto civile. Soprattutto, la legge suprema della Chiesa è la salvezza delle anime, e lo Stato non ha un obiettivo così soprannaturale.
Le Code de droit canonique de 1983 a dressé une liste de devoirs et de droits propres aux fidèles laïcs. Elle est analogue aux listes de droits et libertés fondamentaux contenus dans les documents de droit international et dans les constitutions des pays démocratiques. Le fait que l’Église se soit inspirée du droit civil est une réalité qui remonte aux origines du droit canonique : tout d’abord à travers le droit romain, puis, dans le monde moderne, à travers des codifications complexes du droit civil, et après le Concile Vatican II, à travers les idées de droits humains universels. Une caractéristique spécifique de l’Église catholique par rapport à l’État démocratique est l’incorporation du sujet de droit dans l’Église par le baptême, qui entraîne tous un ensemble de droits et obligations. De cette manière, ce catalogue des droits et obligations qui existe désormais dans le code comprend principalement la liste de ces dernières. Ce sont au contraire les droits qui sont mis en évidence par l’État moderne. En fait, l’État moderne impose peu d’obligations à ses citoyens; souvent, il ne s’agit que de payer ses impôts et de suivre l’enseignement obligatoire. L’article traite des obligations et droits individuels contenus dans le Code du droit canon et les compare aux obligations et droits correspondants contenus dans les constitutions. Les concepts de normes civiles et de normes canoniques sont comparables, notamment parce que toutes deux s’inspirent du droit naturel. Les devoirs des fidèles, en revanche, représentent un objectif spécifique de l’Église et, dans ce cas, il est difficile d’établir une analogie avec le droit civil. Par-dessus tout, la loi majeure de l’Église reste le salut des âmes, alors que l’État ne poursuit pas un but surnaturel de ce type.
Źródło:
Philosophy and Canon Law; 2020, 6; 73-95
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:
Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies