Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sensorimotor performance" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wpływ deprywacji snu na procesy poznawcze studentów medycyny w czasie sesji egzaminacyjnej
The influence of sleep deprivation on the cognitive processes in medical students during exam session
Autorzy:
Janocha, Anna
Molęda, Aldona
Sebzda, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192857.pdf
Data publikacji:
2023-03-08
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
procesy poznawcze
wzrokowe potencjały wywołane
słuchowe potencjały wywołane
deprywacja snu
sprawność sensomotoryczna
zmęczenie psychofizyczne
cognitive processes
visual evoked potentials
auditory evoked potentials
sleep deprivation
sensorimotor performance
psychosomatic fatigue
Opis:
Wstęp W krajach wysokorozwiniętych wraz ze wzrostem presji socjoekonomicznej zaobserwowano postępujące skrócenie snu nocnego. Sen pełni ważną funkcję w regeneracji organizmu człowieka, a jego deprywacja powoduje wiele negatywnych efektów psychosomatycznych, takich jak ograniczenie sprawności intelektualnej lub obniżenie odporności organizmu, co zwiększa podatność na choroby. Występujący dość powszechnie u studentów medycyny chroniczny deficyt snu istotnie wpływa na zwiększoną senność w ciągu dnia i prowadzi do przewlekłego zmęczenia. Materiał i metody Analizie poddano wyniki uzyskane u 60 studentów, których w zależności od średniego czasu trwania snu nocnego przez poprzednie 2–3 noce zakwalifikowano do 2 podgrup – IA (średnio 2,3±0,8 godz.) i IB (średnio 4,9±0,5 godz.). Grupę odniesienia stanowiło 50 studentów, których średni czas trwania snu nocnego w analizowanym okresie wynosił 7,5±0,62 godz. U wszystkich badanych wykonano rejestrację wzrokowych i słuchowych potencjałów wywołanych oraz ocenę sprawności sensomotorycznej, które są nieinwazyjnymi metodami badania czynności poznawczych. Wyniki Wykazano, że osoby ze średnim czasem trwania snu nocnego 2,3±0,8 godz. (podgrupa IA) charakteryzowały się gorszą szybkością i dokładnością reakcji na bodźce, a w efekcie istotnie gorszą (p < 0,001) sprawnością sensomotoryczną, niż osoby z podgrupy IB. W badaniu potencjałów wywołanych wykazano istotne (od p < 0,04 do p < 0,001) wydłużenie latencji wszystkich załamków związanych z postrzeganiem bodźców (N75) i koncentracją uwagi (P100, N135). Ponadto istotne wydłużenie wzrokowego załamka P100 i słuchowego załamka V było związane ze zmęczeniem psychofizycznym występującym w deprywacji snu. Wnioski Analiza wyników uzyskanych u studentów medycyny wykazała, że występujący w czasie sesji egzaminacyjnej deficyt snu jest ściśle związany z ubytkiem zdolności kognitywnych, co negatywnie wpływa na osiągnięcia akademickie. Uzyskane wyniki wskazują, że czas trwania snu nocnego jest czynnikiem różnicującym jakość zdolności poznawczych. Negatywny wpływ na przebieg procesów umysłowych ma również zmęczenie psychofizyczne. Med. Pr. 2023;74(1):27–40
Background Along with socio-economic pression increase in developed countries, the progressive shortening of night sleep has been observed. Sleep plays a vital role in human organism regeneration, and its deprivation leads to a series of adverse psychosomatic effects, including intellectual performance limitation or reducing body immunity, which increases susceptibility to diseases. Chronic sleep deprivation, quite often affecting medical students, significantly contributes to hypersomnia and leads to chronic fatigue. Material and Methods The results of 60 students were analysed; students were divided into 2 subgroups, depending on the average sleep duration during previous 2–3 nights: IA (2.3±0.8 h on average) and IB (4.9±0.5 h on average). The control group consisted of 50 students, whose night sleep duration in that period was 7.5±0.62 h. In all subjects under analysis visual and auditory evoked potentials were registered, which is a non-invasive method of cognitive performance tests. Results The obtained results showed that people with average night sleep duration 2.3±0.8 h (subgroup IA) had worse rate and precision of stimulus response, and thereby significantly worse (p < 0.001) sensorimotor performance, then those from subgroup IB. The study of evoked potentials showed significant (from p < 0.04 to p < 0.001) elongation of all latency p-waves connected with the stimulus perception (N75) and attention span (P100, N135). Moreover, significant elongation of visual latency wave P100 and auditory wave V was related to psychophysical fatigue occurring in sleep deprivation. Conclusions The analysis of this study results, obtained in medical students showed that sleep deprivation occurring during exam session is closely related to cognitive abilities, which in turn adversely affects the academic achievement. These results indicate that night sleep duration is a differentiating factor for cognitive abilities quality. Also, psychosomatic fatigue adversely affects cognitive processes. Med Pr. 2023;74(1):27–40
Źródło:
Medycyna Pracy; 2023, 74, 1; 27-40
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of physical training performed on unstable surfaces with use of elastic bands for resistance exercises on physical performance and quality of life in elderly persons
Wpływ treningu fizycznego wykonywanego na powierzchniach niestabilnych z wykorzystaniem elastycznych taśm do ćwiczeń oporowych na sprawność funkcjonalną oraz jakość Ŝycia osób starszych
Autorzy:
Mętel, Sylwia
Jasiak–Tyrkalska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937192.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
sensorimotor exercises
Resistance Exercises
physical performance
Quality of Life
ćwiczenia sensomotoryczne
ćwiczenia oporowe
sprawność funkcjonalna
jakość życia
Opis:
Aim of the study. The authors tried to evaluate the effectiveness of physical exercises, particularly exercises on unstable surfaces, in improving functional efficiency and self-evaluation of quality of life in elderly people.Material and methods. The experiment was completed by a group of 37 out of 45 participants who had fulfilled selection criteria. Age range was from 65 to 90 years, and the average age was 79.5 + 12 years. The following tests were administered: manipulation test, Get Up And Go Test, Tinetti Balance and Walking Test, Single Leg Stance with Eyes Open and Closed, The Sit-And-Reach Test and measurement of back muscles strength. For subjective quality of life evaluation, psychometric testing was employed: SF-36 Health Questionnaire Survey and Life Satisfaction Index. The participants performed physical exercises 3 times a week for 3 months, attending 33 sessions of 45 minutes duration each. The exercises defined in the training schedule were performed individually and under supervision of the physiotherapist. Use of special tools (the Swiss ball, the sensory pillow, and the elastic band) enabled performance of sensorimotor and resistance exercises whilst encouraging a sense of play, which facilitates achieving the aims of therapy.Results. Statistically significant improvement following the physical training was noticed only in the strength of back muscles (p<0.001), in the manipulation ability test (p<0.01), and in the Single Leg Stance with Eyes Open test (p<0.05). In physical categories of quality of life in the SF-36 test, statistically significant improvement was confined to the categories: role limitations due to physical problems (p<0.05) and general health selfperception (p<0.001). Among all mental categories of the SF-36 test, statistically significant difference was found only in role limitations due to emotional problems (p<0.01) and in vitality (p<0.05).Conclusions. The applied physical exercise programme positively influences the results of two out of seven tests describing physical performance of elderly people. Higher self-evaluation of quality of life was reported by these people in two physical categories and in two mental categories of the SF-36 test.
Cel pracy. Autorzy przedstawili próbę oceny skuteczności treningu fizycznego, uwzględniającego szczególnie ćwiczenia na powierzchniach niestabilnych, na sprawność funkcjonalną oraz samoocenę jakości Ŝycia osób starszych. Materiał i metody. Eksperyment ukończyła grupa 37 osób z pośród 45, które spełniały kryteria kwalifikacyjne. Wiek badanych wahał się w granicach od 65 do 90 lat. Średnia wieku wynosiła 79,5 ± 12 lat. Kryterium oceny sprawności funkcjonalnej stanowiły testy: sprawności manipulacyjnej, wstań i idź, równowagi wg Tinetti, chodu wg Tinetti, stania na jednej nodze z oczami otwartymi i zamkniętymi, wysięgu w siadzie oraz badanie momentu siły mięśni grzbietu. Dla subiektywnej oceny jakości Ŝycia wykorzystano testy psychometryczne: SF – 36 oraz Indeks Satysfakcji z życia. Osoby biorące udział w eksperymencie, wykonywały ćwiczenia fizyczne 3 razy w tygodniu przez okres 3-ch miesięcy, uczestnicząc w 33 sesjach, trwających po 45 minut. Ćwiczenia określone harmonogramem treningowym były prowadzone indywidualnie pod nadzorem fizjoterapeuty. Zastosowanie do ćwiczeń przyborów (piłka szwajcarska, poduszka rehabilitacyjna i elastyczna taśma) umożliwiało wykonywanie ćwiczeń sensomotorycznych oraz oporowych, zapewniając jednocześnie efekt zabawy, ułatwiający osiąganie zamierzonych celów terapii. Wyniki. We testach charakteryzujących sprawność funkcjonalną istotną statystycznie poprawę średnich wyników na poziomie p < 0,001 zaobserwowano w pomiarze momentów siły mięśni grzbietu, na poziomie p < 0,01 w ocenie sprawności manipulacyjnej oraz na poziomie p < 0,05 w próbie stania na jednej nodze z otwartymi oczami. W ocenie komponenty fizycznej jakości Ŝycia testem SF – 36, istotną statystycznie poprawę średnich wyników stwierdzono tylko w przypadku kategorii „ograniczenia wynikające ze stanu zdrowia” (p < 0,05) oraz „percepcji własnego stanu zdrowia” (p < 0,001). W ocenie komponenty mentalnej istotną statystycznie poprawę średnich wyników zaobserwowano w przypadku kategorii „ograniczenia wynikające z problemów emocjonalnych” (p < 0,01) oraz „witalność” (p < 0,05). Wnioski. Znamiennie skuteczny wpływ zastosowanego treningu fizycznego odnosi się tylko do dwóch z siedmiu badanych cech sprawności funkcjonalnej osób starszych. WyŜszą samoocenę jakości Ŝycia po programie treningowym zaobserwowano w przypadku dwóch kategorii komponenty fizycznej oraz dwóch kategorii komponenty mentalnej testu SF- 36
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(3); 35-46
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies