Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "semiotyczny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Multimodalność jako narzędzie perswazji w nowej ewangelizacji i katechizacji (na przykładzie vloga „Mocno stronniczy” ojców Adama Szustaka i Tomasza Nowaka)
    Autorzy:
    Dawidziak-Kładoczna, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195830.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-27
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    perswazja
    retoryczność
    etos
    multimodalność
    kod semiotyczny
    persuasion
    rhetoric
    ethos
    multimodality
    semiotic code
    Opis:
    Mediatyzacja doświadczenia religijnego przejawia się w stosowaniu wielu kodów semiotycznych. Zjawisko to, określane mianem multimodalności, omawiam na przykładzie vloga „Mocno stronniczy” zakonników – Adama Szustaka i Tomasza Nowaka. W cyklu tym wykorzystywane są rozmaite kody jako narzędzie perswazji, m.in. werbalny, graficzny, dźwiękowy i obrazowy. Zwiększają one retoryczną wartość przekazu, ponieważ służą nawiązaniu kontaktu z audytorium i zaangażowaniu go intelektualnie oraz emocjonalnie, a także tworzeniu etosu mówców.
    Mediatization of religious experience manifests itself in the use of many semiotic codes. This phenomenon, referred to as multimodality, is discussed on the example of the vlog “Mocno stronniczy”. Various codes are used in this cycle, incl. verbal, graphic, sound and visual. They increase the rhetorical value of the message because they serve to establish contact with the audience and engage them intellectually and emotionally, as well as creating the ethos of the speakers.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2021, 8, 1; 24-40
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O języku map sieci odwrotnej
    Toward the Language of Reciprocal Space Maps
    Autorzy:
    Sulich, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521710.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    język specjalistyczny; mapa sieci odwrotnej; znak ikoniczny; tekst mieszany; optymalizacja znaku; system semiotyczny
    Opis:
    Artykuł jest semiotycznym studium map sieci odwrotnej ‒ wykresów stosowanych we współczesnych naukach przyrodniczych do reprezentacji dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego na kryształach. Źródłem badanego materiału są artykuły z dziedziny krystalografii. Przeprowadzona analiza, wykorzystująca narzędzia pojęciowe używane w językoznawstwie, wykazuje, że rozważane obiekty znakowe to nielinearne teksty mieszane oparte w dominującej mierze na kodzie graficznym. W ich strukturze da się wyodrębnić zarówno elementy odnoszące się do rzeczywistości pozatekstowej, jak i metatekst oraz metajęzyk. Dekodowanie map sieci odwrotnej jest złożonym procesem, angażującym nie tylko wiedzę o systemie ich języka, lecz także odbiór informacji o charakterze presupozycyjnym i implikacyjnym. Przegląd literatury krystalograficznej ujawnia istnienie dużej różnorodności form badanych wykresów. Najczęściej spotykane warianty zostały szczegółowo omówione, sformułowałem też postulaty dotyczące ich kodyfikacji, która mogłaby być pożyteczna z punktu widzenia ekonomii językowej naukowego dyskursu. Ponadto, zaprezentowałem przykładowe inne typy stosowanych w krystalografii dwuwymiarowych znaków ikonicznych, które (razem z mapami sieci odwrotnej) mogą tworzyć makrosystem semiotyczny, wart dalszych studiów.
    Źródło:
    Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2018, Numer 24; 519-562
    1234-4087
    Pojawia się w:
    Humanistyka i Przyrodoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Taal, cultuur en vertaling: Een semiotische benadering
    Language, culture, and translation: A semiotic approach
    Autorzy:
    Beheydt, Ludo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806755.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przetłumaczalność; teoria semiotyczna; semioza; przekład semiotyczny; kultura
    translatability; semiotic theory; semiosis; semiotranslation; culture
    Opis:
    Język, kultura i tłumaczenie: Podejście semiotyczne Dylemat dotyczący tłumaczenia elementów kulturowych i związku między słowem a obrazem w tekstach multimodalnych doprowadził do wyboru semiotycznej teorii tłumaczeniowej. W podejściu semiotycznym kultura postrzegana jest jako sieć znaków, w której teksty stanowią wbudowany podsystem. W sensie semiotycznym tłumaczenie jest przede wszystkim przeniesieniem artefaktu kulturowego do innego kulturowego systemu znaków. Niestety ta uproszczona wizja nie traktuje tłumacza jako aktywnego pośrednika. Charles Sanders Pierce słusznie wprowadził reprezentację triady znaku (1985, 5), gdzie odpowiednią rolę przyznaje się tłumaczowi, który tłumaczy znak na inny system znaków, aby stworzyć stałą mobilność kulturową. Z semiotycznego punktu widzenia tłumaczenie jest aktem tworzenia tożsamości kulturowej. Semioza może być przeprowadzona w ramach egzotyzacji lub naturalizacji, pozostaje ona jednak nieodwracalnym procesem jednokierunkowym. Ostatecznie tłumaczenie jest międzykulturową konstrukcją symbiotyczną. Taal, cultuur en vertaling: Een semiotische benadering Het dilemma omtrent de vertaling van culturele elementen en de relatie tussen woord en beeld in plurimodale teksten leidde tot de keuze voor een semiotische vertaaltheorie. In een semiotische benadering wordt cultuur beschouwd als een web van tekens waarin teksten een ingebed subsysteem zijn. In semiotische zin is vertalen vooral het overbrengen van een cultureel artefact naar een ander cultureel tekensysteem. Helaas negeert deze vereenvoudigde visie de vertaler als een actieve bemiddelaar. Charles Sanders Pierce (1985, 5) heeft terecht een triadische tekenvoorstelling geïntroduceerd, waarin een adequate rol wordt toegekend aan de vertaler die het teken vertaalt in een ander tekensysteem, zodat een permanente culturele mobiliteit wordt gecreëerd. Semiotisch gezien is vertalen een daad van culturele identiteitsvorming. De semiose kan exotiserend of naturaliserend worden uitgevoerd, maar het blijft een onomkeerbaar eenrichtingsproces. Uiteindelijk is de vertaling een interculturele symbiotische constructie.
    The dilemma with translation of cultural elements and with the relation of word and image in plurimodal texts, led to the choice of a semiotic theory of translation. In a semiotic approach culture is considered as a web of signs in which texts are an embedded subsystem. Semiotically, translation is primarily the transmission of a cultural artefact into another cultural system of signs. Unfortunately, this simplified vision ignores the translator as an active interface. Charles Sanders Pierce had rightly introduced a triadic sign representation (1985, 5) in which an adequate role is attributed to the translator who translates the sign into another system of signs, thus creating permanent cultural mobility. Semiotically, translation is an act of cultural identity formation. Semiosis may be executed exoticisingly or naturalisingly, but it remains an irreversible unidirectional process. Ultimately, a translation is an intercultural symbiotic construction.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5 Special Issue; 155-167
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Technolekt policyjny jako przykład języka specjalistycznego
    Autorzy:
    Sitkowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798687.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    język specjalistyczny
    technolekt
    multidyscyplinarność
    ekonomia językowa
    kompresja
    komunikacja specjalistyczna
    gesty kodu niewerbalnego
    sztuczny kod semiotyczny
    Opis:
    This article attempts to characterize the LSP of the Police as a basic communication tool. The theoretical part starts with defining LSP as a representation of specialist knowledge and a conventionalized semiotic system based on a natural language which serves as an indicator of the level of civilization development and an instrument of professional work and training. Next, the main features of Police LSP are specified as: hermeticism, professionality, maximum expressivity, monosemy, application of artificial semiotic systems and text compression techniques, morphological simplification, multidisciplinarity and multidimensionality. The analytical part of this paper focuses on determining characteristic features of various types of Police LSP and source of terms they use.
    Źródło:
    Conversatoria Linguistica; 2018, 12; 245-256
    1897-1415
    Pojawia się w:
    Conversatoria Linguistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Методологічний потенціал поняття „куьтурний код” при вивченні тріади (етно)культура – (етно)свідомість – мова (на матеріалі англійських, німецьких, українських і російських усталених порівнянь)
    Methodological Potential Of „Cultural Code” Notion When (Ethno)Culture – (Ethno)Consciousness – Language Triad Is Being Studied (On the Material of English, German, Ukrainian and Russian Comparative Phraseology)
    Potencjał metodologiczny pojęcia „kod kulturowy” w kontekście analizy pojęć (etno)-kultura – (etno)świadomość – język (na podstawie materiału porównawczego w języku angielskim, niemieckim, ukraińskim i rosyjskim)
    Autorzy:
    Mizin, Kostyantyn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933999.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    kod kulturowy
    (etno)kultura-(etno)świadomość-język
    triada
    system semiotyczny
    cultural code
    (ethno)culture – (ethno)consciousness – language
    triad
    semiotic system
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony analizie pojęcia „kod kulturowy” prowadzonej w kontekście analizy triady „etno-kultura-etnoświadomość-język”.W centrum uwagi znajdują się jednostki frazeologiczne z komparatywnym komponentem w języku ukraińskim i niemieckim jako środki eksplikacji norm, ocen i stereotypów.
    The offered paper is devoted to research of methodological prospect of „cultural code” notion when the basic comparison linguoculturological (ethno)culture – (ethno)consciousness – language triad is studied. The author grounds the expediency of introduction of „complex comparison standard” method as a mechanism of tertium comparationis determination when linguoculturological comparison of comparative phraseological units in allied and non-allied languages, in which cultural codes are taxons connecting main semiotic system – the language and the culture, is made.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 7; 109-122
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wiederholungsfiguren in der Übersetzung Figures of repetition in translation
    Autorzy:
    Pieczyńska-Sulik, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036461.pdf
    Data publikacji:
    2019-05-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    figures of repetition
    primary/secondary modelling system
    semiotic
    phonology
    morohology
    syntactic
    lexical
    translation
    figury powtórzenia
    semiotyczny
    pierwotny/wtórny system modelujący
    fonologia
    morfologia
    składnia
    leksyka
    tłumaczenie
    przekład
    Opis:
    Artykuł ma na celu przyjrzenie się problemom przekładu figur powtórzenia obecnych w tekstach. W oparciu o łotmanowskie rozróżnienie między pierwotnym i sekundarnym systemem modelującym wartość powtórzeń w tekście zależeć będzie od przyporządkowania do jednego z systemów. Tylko w drugim przypadku powtórzenia nie zostaną obciążone winą redundancji, lecz mają szansę zyskać uznanie jako pełnoprawne środki artystyczne. Czy to na płaszczyźnie fonologicznej, morfologicznej, składniowej czy leksykalnej przydatnym okazuje się perspektywa semiotyczna, zarówno w odniesieniu do samych powtórzeń, jak również procesu przekładu.
    This article aims to look at the problems of translating of the figures of repetition present in texts. Based on Lotman's distinction between the primary and secondary modeling system the value of repetitions in text will depend on the assignment to either one of the systems. Only in the second case will the repetitions not be blamed for redundancy, but recognized as legitimate artistic means. Whether on the phonological, morphological, syntactic or lexical level, the semiotic perspective turns out to be useful, both in terms of repetitions as well as the translation process.
    Źródło:
    Investigationes Linguisticae; 2018, 40; 43-52
    1426-188X
    1733-1757
    Pojawia się w:
    Investigationes Linguisticae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Церковное пение как социальный дискурс
    Church Singing as a Social Discourse
    Śpiew cerkiewny jako dyskurs społeczny
    Autorzy:
    Ненартович, Анатолий
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420265.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    церковное пение
    социальный дискурс
    социальная коммуникация
    христианство
    семиотическая система
    средства связи
    социокультурная рефлексия
    язык
    социализация
    христианская культура
    инкультурация
    Church singing
    social discourse
    social communication
    Christianity
    semiotic system
    communication means
    sociocultural reflection
    language
    socialization
    Christian culture
    enculturation
    śpiew cerkiewny
    dyskurs społeczny
    komunikacja socjalna
    chrześcijaństwo
    system semiotyczny
    środki komunikacji
    społeczno-kulturowa refleksja
    język
    socjalizacja
    kultura chrześcijańska
    inkulturacja
    Opis:
    Церковное пение способствует передаче социально-культурных отношений, ориентаций, ценностей, категорий, элементов христианства через осязаемые знаки и сообщения словесного искусства. Церковное пение представлено здесь как модель коммуникации с самоорганизующимся процессом связывающая и когнитивный опыт, и ценностные ориентации и социальную, практическую деятельность. Церковное пение интегрирует фонетические символы, вокал и музыку в структуру норм и принципов с внутренней связью и семантической интерпретацией. Церковное пение как социальная коммуникация является динамикой личностного усвоения доктрины элементов, социального опыта в виде знаний о мире вокруг накопленных христианской культурой принципов и навыков общественной жизни и социально значимой продуктивной деятельности, критериев самоопределения в обществе. В свою очередь, человек не только передает христианскую культуру, но также создает и производит традиции, изменяя или изобретая культурные инновации.
    Church singing promotes the transmission of sociocultural relations, attitudes, values, categories and elements of Christianity through tangible signs and messages of verbal art. Church singing is presented here as a model of communication with self-organizing process linking cognitive experience, value orientations and social practical activity. Church singing integrates phonetic symbols, singing and music into a structure of the norms and principles with intrinsic relation and semantic interpretation. Church singing as social communication, is the dynamic of personal acceptance of doctrinal elements, social experience in the form of knowledge about the surrounding world accumulated by Christian culture, principles and skills of community life, socially meaningful productive activity, and criteria of self-determination in a community. In turn, a person not only transmits Christian culture, but also creates and reproduces a tradition, varying it or inventing cultural innovations.
    Śpiew cerkiewny sprzyja przenoszeniu społeczno-kulturowych relacji, postaw, wartości, kategorii, elementów chrześcijaństwa przez konkretne znaki i przesłania sztuki werbalnej. Śpiew cerkiewny został tu przedstawiony jako model komunikacji z procesem samoorganizacji, jako model, który łączy i doświadczenie poznawcze, i orientacje wartościujące, i praktyczną i społeczną działalność. Śpiew cerkiewny integruje symboli fonetyczne, śpiew i muzykę w strukturę norm i zasad z więziami wewnętrznymi i interpretacją semantyczną. Śpiew cerkiewny jako komunikacja społeczna jest dynamiką osobistego przejmowania doktryny elementów, społecznego doświadczenia w zakresie wiedzy o otaczającym świecie wokół zgromadzonych przez kulturę chrześcijańską zasad i umiejętności życia społecznego i społecznie znaczącą produkcyjną działalnością, kryteriów samostanowienia w społeczeństwie. Z kolei człowiek nie tylko przekazuje kulturę chrześcijańską, ale także tworzy i produkuje tradycje, zmieniając lub wymyślając innowacje kulturowe.
    Źródło:
    ELPIS; 2016, 18; 137-144
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies