Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "samobójstwo" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Samobójstwo rozszerzone i poagresyjne – próba uporządkowania pojęć
Extended and post-aggression suicide – attempt of systemisation of terminology
Autorzy:
Stukan, Jarosław
Staszak, Alfred
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067414.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
samobójstwo
samobójstwo rozszerzone
samobójstwo poagresyjne
zabójstwo
zabójstwo-samobójstwo
dzieciobójstwo
suicide
extended suicide
post-aggression suicide
homicide
homicide-suicide
filicide
Opis:
Wydaje się, że mimo upływu czasu fala zabójstw zakończonych samobójstwem sprawcy nie maleje i do tej pory jest to problem niedostatecznie wyjaśniony i poznany. Z punktu widzenia organów ścigania każdy taki przypadek przed dokonaniem oceny prawnokarnej musi być poddany kryminalistycznemu badaniu miejsca zdarzenia prowadzonemu przez biegłych różnych specjalności. W literaturze polskiej zdarzenia tego typu opisywane są jako samobójstwo rozszerzone lub poagresyjne. Artykuł podejmuje próbę uporządkowania terminologii w tym zakresie, wskazując na podstawowe różnice między tymi pojęciami, które nie są synonimami. Samobójstwo poagresyjne jest terminem szerszym, opisowym i neutralnym, gdyż wskazuje na nieokreślony akt agresji poprzedzający targnięcie się na życie. Natomiast samobójstwo rozszerzone, choć sugeruje, iż jednocześnie mogło dojść do samobójstwa kilku osób, faktycznie opisuje czyn sprawcy (zabójcy) uwarunkowany jego stanem psychicznym, który ten rzutuje na swoich bliskich. Przypisuje im on własne cierpienie, a dokonując zabójstwa, niejako ich od niego uwalnia. Z tego powodu ofiarami samobójstwa rozszerzonego są dzieci, rzadziej współmałżonek, a generalnie osoby, wobec których zabójca-samobójca żywi pozytywne uczucia. Motywem jego działania jest chęć uchronienia bliskich przed cierpieniem, nieszczęściem czy trudną sytuacją życiową, którą on sam przeżywa. Wyraźne odróżnienie samobójstwa rozszerzonego od samobójstwa poagresyjnego ma doniosłe znaczenie praktyczne, gdyż determinuje, co podkreślają autorzy, tok prowadzonych postępowań, podejmowanych decyzji procesowych, a także zakres badań kryminalistycznych zlecanych biegłym różnych specjalności.
It seems that despite the passage of time the wave of homicides followed by suicides of perpetrators has not decreased and the problem remains not fully explained or explored. From the point of view of the law enforcement every such case requires a forensic scene of crime examination by experts of various specialties before assessing it in the context of criminal law. In Polish professional literature such cases are described as “extended” or “post-aggression” suicides. The hereby article is an attempt to systemise terminology used in this area by pointing out fundamental differences between two notions, which are not synonyms. A “postaggression suicide” is a wider, descriptive and neutral term because it indicates an undetermined act of aggression preceding an attempt to take one’s life. On the other hand, an “extended suicide” despite the suggestion that several persons might have committed suicide at the same time, in fact defines an act by the perpetrator (killer) conditioned by his/her psychological state projected on the other persons. The perpetrator attributes own sufferings to the victims and by killing them, in a sense, frees them. Therefore, children and, less frequently, spouses and, in general, persons the perpetrator has positive feelings for fall victims of an extended suicide. The motive of the killing is protecting of close persons from suffering, misfortune or difficult life situation, which the perpetrator is experiencing. A clear distinction between an extended suicide and postaggression suicide is of great practical significance because it determines, as emphasised by the Authors, the course of investigative proceedings, decisions at pre-court stage, as well as the extent of forensic examinations requested from forensic specialists.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2018, 301; 35-43
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eutanazja, pod red. Marka Mozgawy, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2015, ss. 407
Autorzy:
Felczak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618607.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
euthanasia
suicide
eutanazja
samobójstwo
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa paradygmaty samobójstwa czy dwa akty wolnej śmierci? Heinrich von Kleist i Jean Améry
Two paradigms of suicide or two acts of voluntary death? Heinrich von Kleist and Jean Améry
Autorzy:
Kuczyńska-Koshany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392094.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
samobójstwo
śmierć
śmierć dobrowolna
samounicestwienie
Opis:
I compare the suicide deaths of Heinrich von Kleist and Jean Améry (Hans Mayer). I discuss the issue of suicide, considering it as a category of the German language and distinguish the difference between the terms ‘Selbstmord’ [self-annihilation] and ‘Freitod’ [self-inflicted death, voluntary death]. By comparing the two suicides committed on the two verges of modernity (the beginning of 19th century in Berlin and 20th century after Auschwitz), I try to describe them as an experience of the imagination (in the words of Stefan Chwin) and as a specific act of creation: a choice of a voluntary death. Suicide, comprehended as a confirmation of our existential freedom, was a deviation from what was considered the norm in Prussia in 1811 and did not seem possible as anything else than an act of despair, when committed by a death camp survivor. However, Heinrich von Kleist and Jean Améry have set a precedent in the existing cultural and historical paradigms of suicide.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2012, 18; 11-26
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samobójstwa w Polsce — etiologia i skala zjawiska w latach 2008–2018
Autorzy:
Kawecki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929838.pdf
Data publikacji:
2020-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
próba samobójcza
suicydologia
zachowania samobójcze
społeczne aspekty samobójstw
dynamika samobójstw
samobójstwo dokonane
samobójstwo usiłowane
Opis:
Od wielu lat w Polsce i na świecie można zaobserwować zjawisko samobójstw będących najtragiczniejszym przejawem dezintegracji społecznej i osobowościowej. Samobójstwo stanowi przedmiot zainteresowania psychologów, psychiatrów, pedagogów, socjologów, fi lozofów, teologów, lekarzy oraz kryminologów. W artykule przedstawiono statystyczną analizę zamachów samobójczych na podstawie danych Komendy Głównej Policji prowadzonych w tym zakresie w latach 2008–2018. Na tym tle ukazano przyczyny oraz skutki zachowań samobójczych. Zaprezentowano również analizę grup społecznych wysokiego ryzyka suicydalnego, powody, sposoby i miejsca zamachów samobójczych, stan cywilny i wykształcenie samobójców.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2019, 136(4); 109-133
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykluczenie z życia.
Exclusion from life.
Autorzy:
Jarosz, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498182.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Tematy:
marginalizacja
wykluczenie
samobójstwo
marginalization
exclusion
suicide
Opis:
Istnieją rozmaite rodzaje wykluczenia społecznego odnoszące się do życia poza nawiasem społeczeństwa. Procesu ukształtowanego przez miejsce w strukturze społecznej, przez przeszłe doświadczenia życiowe i oczekiwania. Koresponduje z nimi to najbardziej dramatyczne: wykluczenie z życia, czyli śmierć samobójcza. Jest ona dla socjologa (od czasów Emila Durkheima) najlepszym miernikiem integracji i kondycji społeczeństwa. Analiza trendów śmierci samobójczej w latach 1951–2013 wskazuje na ich systematyczny wzrost w tym czasie (o 400%) z wyjątkiem roku 1981 i przełomu 1989/1990, kiedy spadły one o 1/3. Było to niewątpliwie skutkiem nadziei związanych z Solidarnością i zmianą politycznego ustroju kraju. W latach 90. współczynniki śmierci samobójczych wykazują stabilizację z niewielkim wzrostem. Od roku 2009 nastąpił gwałtowny wzrost: z około 5000 do ponad 6000 rocznie. Uderzająca jest dysproporcja w zakresie płci. Polska jest jedynym na świecie krajem, w którym śmiercią samobójczą umiera aż sześciu mężczyzn na jedną kobietę. Skutkuje to określaniem Polski jako kraju silnych kobiet i coraz słabszych mężczyzn.
There are several types of social exclusion which describe the fact of living on the margin of the society. Social exclusion process is shaped by the position in the social structure, past life experiences and expectations, and relates also to exclusion from life - the most dramatic of all, and manifested by suicide. For a sociologist (since the time of Emile Durkheim) this is the best measure of social integration and the condition of the society itself. The analysis of suicide tendencies in 1951–2013 shows a systematic increase (by 400%), except for 1981 and the transition of 1989–1990, when there was a drop by 1/3. Undoubtedly, this drop was due to hopes brought by the Solidarity movement and the political transition in the country. In the 1990s, suicide ratios were generally stable, with some slight increases. Since 2009, there has been a sharp growth: from around 5,000 to 6,000 cases per year. Gender disparities are most striking here. Poland is the only country in the world where the female/male suicide ratio is one to six. This data gives rise to the assumption that Poland is the country of strong women and ever weaker men.
Źródło:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2015, 26; 59-86
2300-3952
Pojawia się w:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samookaleczenia bez intencji samobójczej a zachowania samobójcze
Non-suicidal self-injury vs. suicidal behaviour disorder
Autorzy:
Makowska, Iwona
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942117.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adolescencja
samobójstwo
samouszkodzenia bez intencji samobójczej
Opis:
Introduction: Both suicidal behaviours and non-suicidal self-injury are of major concern when dealing with youth, especially adolescent psychiatric patients. Non-suicidal self-injury is defined as direct and deliberate self-harm enacted without a desire to die. They generally present as skin cutting, but may also include self-hitting, self-biting or taking medicines in doses exceeding recommended for therapeutic effects. Self-injury may serve various purposes and stem from a variety of motives, resulting in a wide range of definitions and concepts describing the process in literature. The relationship of self-injuries with the risk of suicidal behaviours has been subject to many analyses, just like other factors of suicidal risk. Material and method: This article is a review of the body of research devoted to suicidal behaviour and non-suicidal injuries. The literature reviewed was accessed through Medline databases and the available Polish sources. Discussion: The relationship between non-suicidal and suicidal self-injury is complex. Multiple studies indicate key differences between these two categories of self-injury, including the level of suicide intent, prevalence, frequency and lethality. The article also discusses different theories that have been proposed to account for the link between non-suicidal self-injury and suicidal behaviours, including the gate control theory, the third variable theory and Joiner’s interpersonal theory, along with the most recent integrated model, proposed by Hamza et al. The latest edition of the DSM classification has adopted – for the first time – the diagnostic criteria for non-suicidal self-injury and suicidal behaviour disorder, which might be a good starting point for the attempt to unify the concepts used by carious researchers and achieve better consistency in the outcomes of various studies. Conclusion: Further research in the field of non-suicidal self-injury and suicidal behaviour is required to broaden our understanding, prediction and treatment of non-suicidal self-injury.
Wstęp: Samookaleczenia bez intencji samobójczej i zachowania samobójcze stanowią istotny problem w populacji rozwojowej, szczególnie wśród adolescentów leczonych psychiatrycznie. Zamierzone akty autoagresji bez intencji samobójczej najczęściej obejmują cięcie skóry, ale również uderzanie, gryzienie czy przyjmowanie leków w dawkach przekraczających lecznicze. Samouszkodzenia mogą pełnić różne funkcje i wynikać z różnych motywacji, co skutkuje mnogością definicji i pojęć opisujących ten proces. Związek samouszkodzeń z ryzykiem zachowań samobójczych to przedmiot licznych analiz, podobnie jak inne czynniki ryzyka samobójstwa. Materiał i metoda: Artykuł jest przeglądem badań dotyczących zachowań samobójczych i samookaleczeń bez intencji samobójczych. Wykorzystano literaturę z baz danych Medline i dostępne artykuły polskojęzyczne. Omówienie: Związek między samookaleczeniami z intencją samobójczą a samookaleczeniami bez tej intencji jest złożony. Liczne badania wskazują na różnice w zakresie intencji, rozpowszechnienia i letalności. W artykule przedstawiono także analizę teorii próbujących wyjaśnić związek między samookaleczeniami bez intencji samobójczej a zachowaniami samobójczymi. Przybliżono m.in. teorię bramy, teorię trzeciej zmiennej i teorię interpersonalną Joinera wraz z modelem zintegrowanym zaproponowanym przez Hamzę i wsp. W najnowszej rewizji klasyfikacji DSM przyjęto po raz pierwszy kryteria diagnostyczne dla samookaleczeń bez intencji samobójczej i zachowań samobójczych, co może stanowić dobry punkt wyjścia do ujednolicenia stosowanych pojęć i poprawić spójność wyników poszczególnych badań. Wnioski: Lepsze rozumienie, przewidywanie i leczenie samookaleczeń bez intencji samobójczej wymaga prowadzenia dalszych badań.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 173-179
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Case Study of 13-year-old Boy Suffering from Depression and Stuttering
Autorzy:
Lajos, Péter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667594.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
jąkanie
psychologia kliniczna
depresja
separacja
samobójstwo
Opis:
Studium przypadku trzynastolatka cierpiącego na depresję i jąkającego się. Przyczyną zaburzeń emocjonalnych, niepłynności mowy i depresji chłopca są jego przeżycia z wczesnego dzieciństwa – chłopiec w wieku trzech lat został oddzielony od matki.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2012, Logopedia Silesiana nr 1; 19-29
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skale oceny ryzyka samobójstwa dorosłych w praktyce psychologa klinicznego i psychiatry: przegląd dostępnych narzędzi
Adult suicidal risk scales in the practice of the clinical psychologist and psychiatrist: review of available tools
Autorzy:
Nowak, Marcin Piotr
Pawełczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942120.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
narzędzia oceny ryzyka samobójstwa
profilaktyka samobójstw
samobójstwo
Opis:
In the context of the increasing prevalence of suicides, low notifiability of people at risk and considerable difficulties in suicidal risk assessment, the significance of relevant tools is growing. The tools facilitating the evaluation of suicidal risk assessment can be divided in two groups – tools created for other purposes, but accounting for suicidal risk estimation (designed for general mental health assessment, assessment of mood, hopelessness, psychic pain and resilience) and tools specifically created for the evaluation of suicidal risk. The latter can be divided according to the age of the examined patient (adult vs. child/adolescent) or according to the person filling out the scale (tools filled out by a professional vs. self-esteem tools). This paper presents tools for the assessment of adult patients. The tools filled out by the mental health practitioner include Suicide Intent Scale, Pierce Suicide Intent Scale, Scale for Suicidal Ideation, SAD PERSONS Scale, InterSePT Scale for Suicidal Thinking, Nurses’ Global Assessment of Suicide Risk, Tool for Assessment of Suicide Risk, Suicide Attempt SelfInjury Interview and Immediate Action Protocol. Self-esteem tools for adult patients include Beck Scale for Suicidal Ideation, Harkavy Asnis Suicide Survey, Adult Suicidal Ideation Questionnaire, Positive and Negative Suicide Ideation Inventory, Suicidal Behaviors Questionnaire-Revised, Risk Assessment Suicidality Scale and Cultural Assessment of Risk for Suicide. The large number of existing tools contrasts with the small number of scales translated into Polish. Even where Polish versions are available, adequate validation in the Polish population is lacking, indicating an urgent need for further research.
W kontekście znacznej liczby samobójstw, niewielkiej zgłaszalności zagrożonych nimi osób i dużych trudności, jakich nastręcza ocena ryzyka samobójczego, znaczenia nabierają narzędzia oceny – zarówno te stworzone w innym celu, ale uwzględniające ocenę ryzyka samobójczego (narzędzia oceny ogólnego stanu psychicznego, nastroju, beznadziejności, bólu psychicznego, resilience), jak i te stworzone w celu oceny ryzyka samobójczego. Drugą grupę narzędzi można dodatkowo podzielić według wieku docelowej populacji (dorośli vs dzieci/młodzież) i w zależności od osoby dokonującej oceny (profesjonalista vs samoocena). W pracy przedstawiono skale przeznaczone dla dorosłych. Narzędzia oceny dokonywanej przez profesjonalistę obejmują Skalę Intencji Samobójczych, Skalę Intencji Samobójczych Pierce’a, Skalę Tendencji Samobójczych, Skalę SAD PERSONS, Skalę Oceny Nasilenia Myśli i Tendencji Samobójczych w Schizofrenii, Ocenę Pielęgniarską Ryzyka Popełnienia Samobójstwa, Narzędzie do Oceny Ryzyka Samobójstwa, Suicide Attempt Self-Injury Interview oraz Immediate Action Protocol. Samoocenę dorosłych umożliwiają zaś Skala Samobójczych Ideacji Becka, Skala Harkavy Asnis do badania ryzyka samobójstwa, Adult Suicidal Ideation Questionnaire, Positive and Negative Suicide Ideation Inventory, Suicidal Behaviors Questionnaire-Revised, Risk Assessment Suicidality Scale i Cultural Assessment of Risk for Suicide. Duża liczba istniejących narzędzi kontrastuje z małą liczbą skal przetłumaczonych na język polski, a w przypadku tych ostatnich często brakuje wiarygodnych badań na polskiej populacji, co wskazuje na konieczność dalszych badań.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 2; 180-187
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt „Dobre Życie” realizowany na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie jako przykład projektowania uniwersalnego
Autorzy:
Skalska, Katarzyna Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607039.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
universal design
student
suicide
projektowanie uniwersalne
samobójstwo
Opis:
This article presents the experience of the Marie Curie-Skłodowska University in the field of universal design at the higher education level. Universal design in education assumes creating programs, materials, but also an environment accessible to students with different needs arising from the style of learning, age, health status, language skills, life and cultural experiences. The idea of universal design has been used in the preventive project "Good Life". The primary goal of the project was preventing suicidal behavior among academic youth. The activities undertaken in accordance with the idea of universal design were addressed to the entire academic community and were based on a four-link operation model: student, peer group, academic teachers, disabled persons' support team.
Artykuł przedstawia doświadczenia Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej z zakresu projektowania uniwersalnego na poziomie edukacji wyższej. Projektowanie uniwersalne w edukacji zakłada tworzenie programów, materiałów, ale również otoczenia dostępnego dla studentów o różnych potrzebach wynikających ze stylu uczenia się, wieku, stanu zdrowia, znajomości języka, doświadczeń życiowych i kulturowych. W projekcie o charakterze profilaktycznym Dobre życie została wykorzystana idea projektowania uniwersalnego. Głównym celem projektu było przeciwdziałanie zachowaniom samobójczym wśród młodzieży akademickiej. Podjęte działania zgodnie z ideą projektowania uniwersalnego zostały skierowane do całej społeczności akademickiej i zostały oparte na modelu działania składającym się z czterech ogniw: student, grupa rówieśnicza, nauczyciele akademiccy, Zespół ds. Osób Niepełnosprawnych.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2019, 38, 4
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane problemy z zakresu zdrowia psychicznego wśród nastolatków w wychowaniu instytucjonalnym
Selected mental health problems in institutionally reared children
Autorzy:
Szmajda, Rafał
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942299.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
zdrowie psychiczne
adolescenci
opieka instytucjonalna
samobójstwo
sierocińce
Opis:
Celem pracy była ocena wybranych problemów z zakresu zdrowia psychicznego u nastolatków wychowywanych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i rodzinach zastępczych, w porównaniu z młodzieżą wychowaną przez rodziców. Badanie opiera się na danych populacji pacjentów hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Metoda: Z bazy danych gromadzonych w latach 2006–2012 w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej wyodrębniono cztery grupy pacjentów – na podstawie kryterium miejsca zamieszkania lub rodzaju sprawowanej nad nimi opieki. Badaniami retrospektywnymi objęto populację 1308 pacjentów, w tym 794 dziewcząt i 514 chłopców, w wieku 13–18 lat. Wyniki: W badanej grupie pieczą zastępczą częściej objęte były dziewczęta. Najczęstsze rozpoznanie, z którym hospitalizowane są dzieci wychowywane w instytucji, stanowią zaburzenia zachowania i emocji (grupa rozpoznań F90–F98). Wykazywało je prawie co drugie badane dziecko. Odsetek samouszkodzeń i prób samobójczych jest istotnie wyższy w grupach młodych osób wychowywanych w pieczy zastępczej i w placówkach opiekuńczo-wychowawczych niż w porównywanej grupie wychowywanej przez rodziców. Średnia wieku zapadania na zaburzenia psychiczne okazała się znacznie niższa w przypadku pieczy zastępczej i wychowania instytucjonalnego. W tej grupie dzieci zaobserwowano też istotnie większą liczbę hospitalizacji. Wnioski: 1) Dzieci i młodzież wychowywane w placówkach częściej niż ich rówieśnicy z rodzin pełnych, a nawet zastępczych, dokonują samouszkodzeń i prób samobójczych. 2) Dzieci w wychowaniu instytucjonalnym oraz w pieczy zastępczej mają niższą średnią wieku, w którym zapadają na zaburzenia psychiczne, niż ich rówieśnicy wychowywani w rodzinie; są też hospitalizowane częściej od rówieśników wychowywanych z rodzicami. 3) Wychowanie instytucjonalne jest czynnikiem pogarszającym rokowanie w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży, podobnie jak zamieszkiwanie z opiekunem niebędącym rodzicem.
Aim of the study: The aim of the study was to assess the mental condition of institutionally reared children as compared to individuals brought up by their parents. Method: Based on data collected by the Department of Adolescent Psychiatry, University of Lodz, in the years 2006–2012, four groups of patients were formed according to their place of residence/type of care they were provided with. The sample group included 1,308 patients hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry. The group that participated in the study included 794 girls and 514 boys aged 13–18 years. Results: In the sample group girls were more often brought up in foster families. The most commonly diagnosed problems among hospitalised children brought up in institutions are behavioural and emotional disorders (diagnostic categories from F90 to F98) and almost half of the subjects showed this type of disorders. The percentage rate of self-injuries and suicide attempts is higher in groups of children raised in foster families and education and care facilities. The average age of developing mental disorders is lower among children raised in foster families and the institutional rearing system. In the group of children raised in foster families and the institutional rearing system a higher number of hospitalisation cases were observed. Conclusions: 1) Institutionally reared children and adolescents suffer from self-injuries or even make suicide attempts more often than their peers brought up in two-parent families. 2) The average age of mental disorder onset among children raised in institutions and foster families is lower; they are also hospitalised more often than their peers brought up by parents. 3) Institutional rearing is a factor that gives a poorer prognosis for mental disorders among children and adolescents, just as living with a non-parent caregiver (a guardian).
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2018, 18, 4; 354-363
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierci samobójcze w środowisku wodnym
Suicidal deaths in a water environment
Autorzy:
Michniewicz, I.
Michniewicz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359743.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
utonięcie
autoagresja
samobójstwo
drowning
auto-aggression
suicide
Opis:
Nieoczekiwana, gwałtowna śmierć jest zawsze wielką tragedią zarówno dla ofiary, jej rodziny, przyjaciół, społeczeństwa a nawet kraju. Jednak śmierć w wyniku zamachu na własne życie, zdaje się zawsze niepotrzebna i trudna do zaakceptowania przez najbliższych. Na świecie co 40 sekund jedna osoba umiera wskutek jakiegoś autodestrukcyjnego aktu. Wśród wszystkich samobójców, najwięcej jest dorosłych mężczyzn, często z zaburzeniami psychicznymi, którzy najczęściej dokonują samounicestwienia poprzez powieszenie. Jedynym sposobem, gdzie kobiety niemal dorównują mężczyznom – jest utonięcie (nazywane przez wielu autorów „utopieniem”).
Unexpected, abrupt death is always a great tragedy, both for a victim, as well as, for their family, friends, society or even country. However, death as a result of a suicide always seems to be unnecessary and difficult to accept by relatives. Every 40 seconds someone dies on the globe due to a kind of an auto-destruction act. Out of all suicides, the biggest group are adult men, frequently with mental disorders, who commit suicide by hanging themselves. The only suicide method where women are almost on the par with men is drowning (by many authors referred to as death by drowning).
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2017, 1(58); 69-76
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samobójstwo poagresyjne z dwoma niecodziennymi zakończeniami – refleksje na temat sprawców i ofiar
Post-aggression suicide with two unusual outcomes – reflections on the perpetrators and victims
Autorzy:
Stukan, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057440.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
samobójstwo poagresyjne
samobójstwo rozszerzone
zabójstwo
uzależnienie od alkoholu
współuzależnienie
post-aggression suicide
extended suicide
murder
alcohol addiction
co-addiction
Opis:
Niezwykle rzadko istnieje możliwość psychologicznego zbadania sprawcy samobójstwa poagresyjnego, gdyż zazwyczaj ponosi on śmierć. Jeszcze rzadsza jest sytuacja, w której przeżywają i ofiara, i sprawca, choć zastosowana metoda – tutaj postrzał z karabinu w głowę – pozostawiała na to małe szanse. Jednak rzeczą bez precedensu jest fakt, iż w opisywanym tu przypadku, który charakteryzował się powyższymi cechami, ofiara wybaczyła sprawcy i podczas gdy odbywa on karę pozbawienia wolności, często go odwiedza w zakładzie karnym i oczekuje jego wyjścia na wolność.
It is extremely rare that the perpetrator of a post-aggression suicide can be psychologically examined, as such a person usually dies. Even rarer is the situation in which the victim and the perpetrator both survive despite the fact that the injury sustained – here a gunshot wound to the head – leaves little chance of survival. However, it is unprecedented that, in the case described herein, which had the above characteristics, the victim has forgiven the perpetrator and while the latter is serving a prison sentence, the victim often visits him in prison and awaits his release.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2020, 307; 25-32
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profilaktyka zachowań suicydalnych u dzieci i młodzieży szkolnej
Prevention of suicidal behaviours among school children and youth
Autorzy:
Orłowska, Beata A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027111.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
prevention
suicide
suicidal behaviour
profilaktyka
samobójstwo
zachowania suicydalne
Opis:
Celem artykułu jest próba pokazania szerokiego i zróżnicowanego znaczenia profilaktyki zachowań suicydalnych. Bazując na literaturze przedmiotu, ukazano rangę profilaktyki i stosowania jej założeń na różnych poziomach. Zwrócono uwagę na problem zachowań suicydalnych u coraz młodszych uczniów. Wskazano grupy czynników mających wpływ na zachowania samobójcze ze szczególnym uwzględnieniem rodziny, szkoły, czynników biopsychospołecznych czy uzależnień. Wykazano rolę różnych grup w procesie zapobiegania zachowaniom samobójczym. Przedstawiono propozycję koniecznych działań w celu zmniejszenia niepożądanych reakcji młodych ludzi na sytuacje trudne. Główną tezą pracy jest ukazanie istotnej roli profilaktyki zachowań suicydalnych w procesie zapobiegania i minimalizowania tego typu zachowań. Do tego celu wykorzystano metodę badania dokumentów. Na podstawie kwerendy literatury przedmiotu, selekcji materiału, analizy raportów i statystyk, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, starano się przybliżyć omawiany w artykule problem.
The article aims to present a broad and diverse meaning of suicidal behaviour prevention. Based on the relevant academic literature, the importance of prevention has been shown as well as the application of its assumptions at various levels. Notable attention is given to suicidal behaviours among increasingly young students. Groups of factors influencing suicidal behaviour are identified, with particular emphasis on family, school, biopsychosocial factors as well as addictions. The role of various groups in the process of preventing suicidal behaviour is additionally determined. Finally, the author presents a proposal of actions intended to reduce young people’s negative reactions to difficult situations. The main thesis is to show the key role of preventive care in the process of prevention and minimising suicidal behaviour. For this purpose, the method of document examination is used. The author tries to shed light on the problem in question by means of a literature review, material selection and an analysis of reports and statistics, both national and international.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2021, 35; 65-83
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie PTSD z wykorzystaniem MDMA jako sposób przeciwdziałania zjawisku samobójstwa (problemy de lege lata)
Treatment of PTSD with MDMA as a method of counteracting the incidence of suicide. A discussion in the context of Polish law
Autorzy:
Burdziak, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027163.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
PTSD
MDMA
psychoactive substances
suicide
substancje psychoaktywne
samobójstwo
Opis:
Przedmiotem pracy uczyniono problematykę leczenia PTSD z wykorzystaniem MDMA jako sposobu przeciwdziałania zjawisku samobójstwa. Rozważania w tym zakresie przeprowadzono na tle polskiego prawa. W pracy wykorzystano metodę dogmatycznoprawną. Zdecydowano się przy tym skorzystać z derywacyjnej koncepcji wykładni prawa autorstwa M. Zielińskiego. Autor pracy ustalił, że: 1) PTSD może stanowić źródło zagrożenia dla życia i zdrowia człowieka w postaci targnięcia się przezeń na własne życie; 2) PTSD może być skutecznie leczone z wykorzystaniem MDMA; 3) polskie prawo nie pozwala na wykorzystywanie MDMA w leczeniu PTSD; 4) polskie prawo przewiduje odpowiedzialność karną za posiadanie MDMA/ecstasy.
The subject of the study is the treatment of PTSD with the use of MDMA as a method of counteracting the incidence of suicide. The discussion is carried out in the context of Polish law. The method used in the paper involves an analysis of the law in force, aided by M. Zieliński’s derivative concept of legal interpretation. The author of the study has established that: 1) PTSD may constitute a source of a threat to human life and health where persons might take their own lives; 2) PTSD can be successfully treated with MDMA; 3) Polish law does not allow the use of MDMA in the treatment of PTSD; 4) Polish law provides for criminal liability for possession of MDMA/ecstasy.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2021, 35; 9-22
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka samobójstw w ujęciu Marii Jarosz
The suicide problem in terms of Maria Jarosz
Autorzy:
Czabański, Adam
Mariański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047430.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
suicide
social determinants
society
samobójstwo
uwarunkowania społeczne
społeczeństwo
Opis:
Artykuł opisuje dorobek naukowy Marii Jarosz, która uchodziła za jedną z najważniejszych badaczek problematyki samobójstw w Polsce. Maria Jarosz korzystając z danych Głównego Urzędu Statystycznego dokonała unikalnych i wnikliwych analiz zjawiska samobójstw. W swoich badaniach wiązała fenomen samobójstwa ze zjawiskami makrospołecznymi, takimi jak kryzys gospodarczy, bezrobocie, przemiany stylów życia w środowiskach miejskich i wiejskich.
The article describes the scientific achievements of Maria Jarosz, who is considered one of the most distinguished female suicide researches in Poland. Maria Jarosz, using data from the Central Statistical Office, made unique and insightful analysis of the suicide phenomenon. In her research, she associated the phenomenon of suicide with macro-social phenomena, such as the economic crisis, unemployment , changes in lifestyles in urban and rural environments.
Źródło:
Teologia i moralność; 2018, 13, 2(24); 225-241
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies