Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "religious lyric" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Polskie realia w kolędach i pastorałkach XVII i XVIII wieku (na materiale tzw. Kantyczek karmelitańskich)
    The Image of the World in Christmas Carols and Songs of the 17th and 18th Century (Based on the So-called Kantyczek karmelitańskich [“Carmelite Canticles”])
    Autorzy:
    Borejszo, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045540.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Enlightenment
    religious lyric poetry
    song
    Christmas carol
    Opis:
    The object of research for the author of the article has been the ancient realities recorded in the texts of carols from the 17th and 18th centuries. The material originates from an extensive manuscript collection of Christmas carols and songs, comprising 357 texts, owned by the cloister of Carmelite nuns in Cracow. This invaluable written monument of religious lyric poetry was published in print by Barbara Krzyżaniak in 1980. The image of the world presented in the Old-Polish carols reflects – in a careful and detailed manner – the realities of the Baroque and the Enlightenment periods, especially the realities of poor Polish rural areas, which the authors of Christmas carols must have known firsthand. Specific saturation of Christmas songs with lay motifs can be observed in the central and closing part of the studied collection.In the lexicon found in Kantyczki karmelitańskie, which describes Old-Polish realities, two basic categories can be distinguished: one of them is composed of proper names (mainly the names and nicknames of shepherds and the names of nuns), the second – much more extensive and internally diversified – comprises the names of all kinds of objects that appear in the descriptions of shepherds’ preparations prior to their journey or merry-making at Christ’s crib. They are, for example, the information about the clothes worn by shepherds, farming implements and household objects, the means of transportation, foodstuffs, dishes, the animals reared or living free, the plants cultivated by people or growing naturally, musical instruments etc. 
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2014, 21, 1; 11-34
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz pasterzy w staropolskich kolędach i pastorałkach (na materiale tzw. „Kantyczek karmelitańskich” z XVII i XVIII wieku). Cz. II
    Autorzy:
    Borejszo, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/777035.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    religious lyric
    religious song
    Christmas carol
    Baroque
    Age of Enlightenment
    Opis:
    This article is an attempt at reconstructing the image reflected in Old Polish Christmas carols of the activities pursued by shepherds following the news of the Saviour’s birth. The analysed material comes from the so-called “Carmelite Canticles” written in the 18th century for the Krakow female Carmelites. The research results suggest that a large part of the stories included in the Carmelite manuscripts of Christmas carols were modelled on the compositional structure of a classic Polish Christmas carol. This consisted of three elements: 1) the angels notifying the shepherds that the Saviour was born; 2) the confusion among the awoken shepherds, their preparations for leaving and the trip to Bethlehem; 3) paying homage to the Infant Jesus on arrival, presenting their gifts, shared celebrations at the manger and the shepherds’ return home. The analysed works demonstrate that the described events bear a strong Polish touch. In old Polish carols the shepherds were presented as a group of impoverished yet well-organized members of a rural society, capable of rational decisions and specific activities in unaccustomed circumstances. Special attention should be paid to the hierarchy among shepherds; it favoured the elder and best educated individuals, collective decision-making and care for all members of the shepherding community, including those less physically fit. The image of the shepherds preserved in the carols is very realistic, diversified and dynamic. Their quite detailed descriptions give an indication of how the poor lived in Polish villages of the 17th and 18th centuries and how well these communities were organized.
    Źródło:
    Slavia Occidentalis; 2013, 70/1; 21-34
    0081-0002
    Pojawia się w:
    Slavia Occidentalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz pasterzy w staropolskich kolędach i pastorałkach (na materiale tzw. „Kantyczek karmelitańskich” z XVII i XVIII wieku)
    Autorzy:
    Borejszo, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/776810.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    literature
    the Enlightenment
    religious lyric poetry
    song
    Christmas carol
    pastoral Christmas carol
    religion
    Christmas
    Opis:
    The image of shepherds in old Polish Christmas carols and pastoral Christmas carols (based on the material provided by the so-called Carmelite Canticles “Kantyczki karmelitańskie” from the 17th and the 18th centuries) Summary The article discusses the images of shepherds, that have come to be identified with Christmas, as they were created in Christmas carol songs written by Polish authors through the seventeenth and the eighteenth centuries. The study covers 358 songs included in the so-called “Kantyczki karmelitańskie” (Carmelitan Canticles) compiled and written down in the eighteenth century (presumably from the 1720s to the end of the century) for the use of the Cracow-based Carmelite nuns. In 1980, the collection of songs was published by Barbara Krzyżaniak (see Kantyczki karmelitańskie. Rękopis z XVIII wieku, przygotowała do wydania B. Krzyżaniak, Kraków 1980, 419). A thorough analysis of the collection has made it possible to identify that a large portion of the Christmas carols that introduce the pastoral thread make up for the bulk of the manuscript under scrutiny (about 46 per cent of the texts). These are original songs, deeply embedded in Old Polish social and natural reality (with mainly pastoral and rustic setting), and thus easily reaching a wide audience of the time. The image of shepherds reconstructed on the basis of the works in the collection includes such elements as: 1) Christian names, surnames (patronymics), and nicknames of shepherds (in all, more than 140 anthroponyms, included in the appendix); 2) characteristic physical and psychological features attributed to particular members of the community of shepherds; 3) the set of social rules governing the relations within the group; 4) particular distinctive and characteristic elements of represented world in which the community operated (e.g. shepherd’s attires, home utensils and equipment to be used for agricultural production, food and dairy products, farm animals and musical instruments). The author claims that the informative nature of the texts clearly indicates that the image of shepherds preserved in Christmas carols had been succumbed to a far-reaching Polonisation process. The settings for the Christmas carol songs were thus purposefully and consistently embedded in Polish local and authentic reality, which undoubtedly gave them mass appeal to people across a wide spectrum of social sectors. Keywords: literature, the Enlightenment, religious lyric poetry, song, Christmas carol, pastoral Christmas carol, religion, Christmas
    Źródło:
    Slavia Occidentalis; 2012, 69; 23-44
    0081-0002
    Pojawia się w:
    Slavia Occidentalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rev.:] Maria Mili Purymska, Na skrzydłach wiatru, Zagnańsk : Świętokrzyskie Towarzystwo Regionalne ; Chicago : [s.n.] 2012, 103, VIII p. [Maria Mili Purymska, On the wings of the wind, Zagnańsk: the Świętokrzyskie Regional Association; Chicago : [s.n.] 2012, 103, VIII p.
    Autorzy:
    Szymczyk, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951896.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Purymska Maria Mili (1946 -)
    Polish poetry in the United States
    poetry of emigration
    religious lyric poetry
    patriotic lyric poetry
    personal lyric poetry
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 145-148
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    [Rev.:] Maria Mili Purymska, Na skrzydłach wiatru, Zagnańsk : Świętokrzyskie Towarzystwo Regionalne ; Chicago : [s.n.] 2012, 103, VIII s.
    Autorzy:
    Szymczyk, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440882.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Purymska Maria Mili (1946 -)
    polska poezja w Stanach Zjednoczonych
    poezja
    emigracyjna religijna poezja liryczna
    patriotyczna poezja liryczna
    osobista poezja liryczna
    Polish poetry in the United States
    poetry of emigration
    religious lyric poetry
    patriotic lyric poetry
    personal lyric poetry
    Opis:
    W dniu 7 grudnia 2012 r. w Jezuickim Ośrodku Milenijnym w Chicago (USA) odbyła się promocja tomiku wierszy pt. Na skrzydłach wiatru Marii Mili Purymskiej. Tomik został wydany pod redakcją dra Andrzeja Macieja Zarębskiego w Świętokrzyskim Towarzystwie Regionalnym jako 295. pozycja Biblioteki Świętokrzyskiej. To jest dowód na współpracę pomiędzy Świętokrzyskim Towarzystwem Regionalnym a Zrzeszeniem Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago, którego autorka jest członkinią od 2006 r. Warto nadmienić, że opiekunem duchowym Zrzeszenia Literatów Polskich im. Jana Pawła II jest o. Jerzy Karpiński SJ. Książka została wydana z okładką według projektu artystki. M.M. Purymska, (urodzona 13 czerwca 1946 r. w m. Mielewskie woj. Podlaskie), jest absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Biologii i Nauk o Ziemi, Specjalizacja – Kartografia z tytułem magister, studia ukończyła w 1968 r. W 1991 roku wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Jako twórczyni wszechstronna uprawia nie tylko poezję i prozę, ale także malarstwo i fotografię artystyczną, inspirując innych do wewnętrznej transformacji i osiągania wyższego poziomu duchowego. Poezja i malarstwo Purymskiej to duchowa medytacja. Maluje pejzaże, portrety, kwiaty i anioły. W ciągu ostatnich lat prezentowała swoją twórczość malarską na kilkunastu wystawach w aglomeracji chicagowskiej. Brała udział w Jesieniach i Wiosnach Poetyckich organizowanych przez Zrzeszenie Literatów Polskich im. Jana Pawła II w Chicago od 2009 r. We wstępie do książki dr Andrzej Maciej Zarębski napisał: „wiersze są przesycone uczuciem tęsknoty za dzieciństwem i młodością spędzonymi w Ojczyźnie. Cechuje je wiara w rychły do niej powrót. Przesłanie tej nostalgicznej i refleksyjnej poezji jest tak ekspresyjne, że czytelnik podziela tę nadzieję i wiarę. I na tym polega siła i urok poezji Marii Mili Purymskiej” (od redakcji, str. 5). W debiutanckim tomie autorki czytamy w wierszu-przesłaniu: „Nie pędź tak szybko / Przez życie Nie warto… / Usiądź wygodnie w fotelu / Zajrzyj w głąb siebie / Spytaj swojego Anioła / O cel twego istnienia / On ci zapali światła zielone / Wskaże drogę właściwą / Zrozumiesz / Że trzeba było na chwile / Przystanąć…” (Przesłanie, str. 43). W tytułowym wierszu autorka chciałaby „wstąpić do wieczności”, „Zanurzyć się w świetle miłości / Dotknąć nieznanej materii. / Przekroczyć całunem mgły / chaos tego świata / i wydobyć piękno / emanujące boską miłością” (Na skrzydłach wiatru, str. 7). W Polsce ukazała się recenzja pióra Elżbiety Słoń pt. Kobieta uskrzydlona wiatrem. Recenzentka wskazała na zawartość pięciu części tomiku poezji: „Pierwsza z nich dotyczy szeroko pojętej miłości, kolejne – ziemi ojczystej, chrześcijańskiej wiary, uroków pór roku. Na zakończenie autorka przedstawiła refleksje i przemyślenia na bardzo różne tematy. Książka wzbogacona jest obrazami Purymskiej” (Elżbieta Słoń, Kobieta uskrzydlona wiatrem, „Goniec Świętokrzyski. Kwartalnik Społeczno-Kulturalny Regionalistów Świętokrzyskich”, r. 2012, nr 3 (40), wrzesień 2012, s.171 (plik pdf). Pierwsza część nosi tytuł O miłości. Miłość wydaje się być treścią życia artystki. Poetka opisuje miłość, zwracając się do niej jak do osoby: ,,Skąpana w rosie / Rozczesujesz włosy wiatrem / By wpleść w nie chabry / Maki i konwalie” (O miłości, str. 10). Druga część poetyckiego tomu nosi tytuł Ojczysta ziemia. Tu z wierszy przebija tęsknota za Polską, za rodzinnym Podlasiem. Autorka-emigrantka, mieszkając w Ameryce Północnej, czuje się jednak Polką. Czytamy w utworze o tym samym tytule: ,,Moja ojczysta ziemia / jest dumna z imienia Polski / Wpisana jest w niej poezja / od Tatr aż po Bałtyk” (Ojczysta ziemia, str. 34). Część trzecia tomiku zatytułowana Akt wiary zawiera wiersze religijne albo nawiązujące do religii. Podmiot liryczny wierszy zastanawia się: ,,Po co nam smutek / Pytam sama siebie / Zamknę go w sejfie / I odeślę do Boga” (Pytania, str. 51). W wielu utworach Aktu wiary podmiot liryczny modli się, mamy do czynienia z wierszami-modlitwami (Modlitwa o poranku, Kochany Boże, Słowo o Matce Boskiej, Dziękczynienie oraz inne), a oto urywek wiersza pt. Dziękczynienie: „Dziękuję Ci Boże / Za każdy dzień / Słoneczny deszczowy / Ciepły i mroźny (…) / Za uśmiech dziecka / I zgorzkniałą twarz / Starca / Dziękuję / Za każdą cząstkę / Twojego Wszechświata / Za to że jesteś Ty inni i ja / Dziękuję” (Dziękczynienie, str. 57). Elżbieta Słoń zauważyła w swojej recenzji, że „Na końcu książki trafić można na deser – na reprodukcje olejnych obrazów Marii Mili Purymskiej. Artystka lubi malować pejzaże, kwiaty, anioły, portrety, martwą naturę. Obrazy są ekspresyjne, dużo w nich ciepłych, uderzających w oczy kolorów: brązów, czerwieni, odcieni żółtego, często na tle ciemnych zieleni czy granatu. Reasumując – interesująco namalowane wiersze I ciekawe do nich ilustrowanie”. W części pt. Refleksje poetka w swoich wierszach opowiada o radości, ciszy, samotności, zachwycie, zazdrości, wybaczaniu. W wierszu pt. Moim dzieciom poetka wyznała: ,,Byłyście małymi okruszkami / Kiedy po raz pierwszy / Ujrzałam i trzymałam / W moich ramionach / Tuliłam was i prosiłam / Aniołów o prowadzenie (...)” (Moim dzieciom, str. 82). Późny debiut autorki zasługuje na uwagę czytelników.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 1(1); 149-151
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    [Rev.] Ks. Wacław Buryła, Dogonić światło, Oficyna Wydawnicza 4K, Bytom [2008], ss. 155, [5].
    [Rev.] Father Wacław Buryła, To Catch the Light up, Editorial Publishing 4K, Bytom [2008], pp. 155, [5].
    Autorzy:
    Tytko, Marek Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440917.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Wacław Buryła (1954-)
    poezja polska 21 wieku
    liryka religijna
    poezja metafizyczna
    poezja religijna
    kultura chrześcijańska
    Bóg i człowiek w poezji
    [Waclaw Buryla (1954-)]
    Polish poetry in the 21. century religious lyric
    metaphysical poetry
    religious poetry
    Christian culture
    God and man in poetry
    Opis:
    Recenzja krótko opisuje osobę ks. Wacława Buryły jako poetę i organizatora konkursu literackiego poezji religijnej. Autor przedstawia tomik ks. Buryły pt. Dogonić światło (Bytom [2008]) i cytuje jeden wiersz pt. zawsze blisko, który opublikowno w tej książce poetyckiej.
    The review shortly describes the person of father Wacław Buryła (Waclaw Buryla) as the poet and the organizer of literary competition on religious poetry. The author presents the book by father Buryła Dogonić światło [To Catch the Light Up] (Bytom [2008]) and quotes one poetical work zawsze blisko [always near], that is published in the poetical book.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 2(6); 245-246
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bezoar z łez ludzkich czasu powietrza morowego by Walenty Bartoszewski as an Example of “A Prescription for the Soul and the Body” at the Time of the Plague
    Autorzy:
    Kardasz, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030569.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    lyric song
    religious poetry
    Jesuit poetry
    bezoar
    plague
    Opis:
    The article is an attempt to interpret a hardly known collection of poems by Walenty Bartoszewski, a Jesuit in Vilnius, published in reaction to the outbreakof the plague in Vilnius in the years 1629–1632, which constitutes the testimony of increased religiousness in the face of an epidemic. In the article, the author of the collection is presented, as well as his poetic oeuvre. Also, a brief description of the social background of those events is given. Then, other texts from the 16th–18th centuries, concerned with the topic of the epidemic are characterized. They include sermons, secular works, religious songs and prayers. The main part of the article is devoted to the interpretation of the collection by Bartoszewski in the context of the most important aspects of the volume Bezoar z łez ludzkich czasu powietrza morowego [Bezoar of Human Tears Shed at the Time of the Plague], which include: the manifestation of religiousness at the beginning of the 18th century, the realities of the epidemic depicted in lyrics, the vision of God and Christ, ways of protecting the faithful against the plague, and the intercession of the Mother of God.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2020, 1; 121-149
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    [Rev.] o. Eligiusz Dymowski, Dotyk pamięci. (Wiersze wybrane), Wydawnictwo Prymat Mariusz Śliwowski, Białystok 2014, ss. 210.
    [Rev.] Father Eligiusz Dymowski OFM, The Touch of the Memory. (The Selected Verses), Publishing Prymat Mariusz Sliwowski, Bialystok 2014, pp. 210.
    Autorzy:
    Tytko, Marek Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440995.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Eligiusz Dymowski OFM (1965-)
    poezja polska 21 wieku
    liryka religijna
    poezja metafizyczna
    poezja religijna
    kultura chrześcijańska
    Bóg i człowiek w poezji
    eschatologizm
    Nowa Mretafizyczność
    Eligiusz Dymowski (1965-)
    Polish poetry in the 21. century religious lyric
    metaphysical poetry
    religious poetry
    Christian culture
    God and man in poetry eschatologism
    New Metaphysics (New Metaphysicsness)
    Opis:
    Recenzja krótko opisuje osobę o. Eligiusza Dymowskiego OFM (urodzonego w 1965) jako polskiego poetę religijnego. Autor przedstawia tomik o. Dymowskiego pt. Dotyk pamięci. (Wiersze wybrane) (Białystok 2014), cytuje i opisuje chrześcijańskie wiersze, które opublikowno w tej książce poetyckiej.
    The review shortly describes the person of father Eligiusz Dymowski OFM as the Polish poet. The author presents the book by father Dymowski Dotyk pamieci. (Wiersze wybrane) [The Touch of the Memory. (The Selected Verses) (Bialystok 2014) and quotes and describes some poetical works, that are published in the poetical book.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 2(6); 247-260
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет»
    The Lyric Poetry of “Father Sun”: “What power, what inapprehensible great effort to carry light...”
    Liryka „ojca Słoneczka”, „jaka moc, jaki niezmiernie duży wysiłek nieść światło...”
    Autorzy:
    Kološuk, Nadežda Georgievna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951919.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    prison-camp lyric poetry
    Yaroslav Lesiv (1945-1991)
    Y. Lesiv’s poetic legacy
    religious world outlook
    existential loneliness
    Christian symbolism
    liryka więzienia i obozu
    Jarosław Lesiw (1945-1991)
    dziedzictwo poetyckie Jarosława Lesiwa
    światopogląd religijny
    egzystencjalna samotność
    symbolika chrześcijańska
    тюремно-лагерная лирика
    Ярослав Лесив (1945-1991)
    поэтическое наследие Ярославa Лесива
    религиозное мировоззрение экзистенциальное одиночество
    христианская символика
    Opis:
    The article deals with the poetic legacy of the Soviet dissident and longstanding prisoner and later Uniat priest Yaroslav Lesiv (1945 – 1991). It presents the outlook on life and the world of the believer and religious symbolism used in his lyric poetry. A considerable part of this lyric poetry was published posthumously. It is simple but refined in form and it sounds like a collection of prayers. Y. Lesiv’s lyric poetry reveals indisputable human and Christian values and Christian ethical postulates it expresses form an organic whole and cannot be doubted. Unfortunately, it’s impossible to analyze the formation of this world outlook now as all the published collections of Y. Lesiv’s lyric poetry differ both in composition and in manner of arrangement of texts, none of them is dated and none points to the sources from which the texts had been taken; in different editions there are substantial discrepancies. Obviously, it is necessary to do textual research based on archives. Y. Lesiv’s poetic work is multidimensional and requires repeated reading and critical interpretation. The aim of the article is an analysis of religious problems and of the connections between the figurative poetics and the author’s religious outlook. The methodological basis of the research is the raditional approach of literary history and methods of hermeneutic interpretation. The basic results of the research are the following observations and conclusions. Y. Lesiv’s poems create an impression of light, loving outlook up[on the world. Not knowing the author’s biography, one can hardly believe that the poems were written not only in imprisonment but in the hard conditions of living in the dark cell, of exhaustion and starvation after the tortures. Being physically imprisoned, the lyrical- hero acquires unlimited spiritual freedom. In Lesiv’s poetry are very few details of prison-camp reality or even mentions concerning the prison, although when they appear, they are very meaningful. But unexpected associations of the objects or circumstances of the reality with symbols and signs of God’s presence in the world appear. In the poems. The motifs of existential loneliness sometimes sound stoical, but on other occasions they are permeated with aching grief. Y. Lesiv’s modest poetic legacy deserves comparison with the legacy of great Christian poets and there is nothing in the Ukrainian literature with which we can Y. Lesiv’s work can be compared, except the lyrical prayer poetry of the baroque epoch. In the 20th century this tradition was not recalled and it was basically ignored. At present, however, it is very important.
    Niniejszy artykuł opowiada o dziedzictwie poetyckim sowieckiego dysydenta i więźnia, a później unickiego księdza Jarosława Lesiwa (1945-1991). W artykule się wciela światopogląd człowieka wierzącego i są używane symbole religijne. Wiele z tych wierszy zostały opublikowane pośmiertnie. Proste, ale eleganckie w formie, one brzmią jak zbiór modlitw. W poezji Jarosława Lesiwa są niepodważalnymi wartości chrześcijańskie a ludzkie, aksjomaty moralne Chrześcijan są organiczne a niezaprzeczalne. Niestety, nie możemy zanalizować powstanie takiego świata, ponieważ wszystkie opublikowane zbiory poezji Jarosława Lesiwa różnią się zarówno pod względem składu i kolejności rozmieszczenia tekstów, żaden ze zbiorów poezji nie zawiera dat i nie wyjaśnia źródło, z którego zostały one wydrukowane; w różnych publikacjach istnieją znaczne różnice tekstów. Oczywiście, ma jeszcze być zrobione zbadanie tekstu, w oparciu o archiwum. Poezja Jarosłava Lesiwa wielowymiarowa i wymaga wielokrotnego czytania i interpretacji krytycznej. Celem pracy jest analiza problemów, komunikacji figuratywnej poetyki a światopoglądu religijnego autora. Podstawą metodologiczną badań: tradycyjne historyczno-literackie podejście i metody interpretacji hermeneutycznej. Głównymi wynikami badania są następujące spostrzeżenia i wnioski. Wiersze Jarosława Lesiwa sprawiają wrażenie zaskakująco lekkiego miłosnego poglądu na świat. Nie znając biografię autora, trudno jest uwierzyć, że one mogły być tworzone nie tylko w więzieniu, ale w warunkach pobytu w karcerach, w czasie wyniszczającego głodu, po torturach. Jest oczywistym to, że, będąc ograniczony niewolą ciała, bohater liryczny Jarosława Lesiwa w wierszach otrzymuje nieskończona wolność duchową. W poezji Jarosława Lesiwa, pisanej w więzieniu, nie jest dużo opisywań realiów o więzieniu czyli obozie, a nawet wzmianek o więzieniu, chociaż są one dość wymowne. Ale jednak, tworzą się porównania nieprzewidziane, obiektów lub okoliczności, widocznej rzeczywistości z symbolami, znakami obecności Boga w świecie. Motywy samotności egzystencjalnej to brzmią tragicznie, to z przeciągającym żalem. Niewielkie poetyckie dziedzictwo Jarosława Lesiwa zasługuje na porównanie ze spuścizną wielkich poetów chrześcijańskich; a w literaturze ukraińskiej to dziedzictwo po prostu nie ma nic do porównania – chyba poza liryką modlitwy, poetów baroku. W XX wieku, tradycja ta nie została odświeżona i długo była ignorowana. Teraz jednak, ona brzmi tak, jak nigdy ważne.
    Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет». В статье идёт речь о поэтическом наследии советского диссидента и долголетнего заключённого, а позднее униатского священника Ярослава Лесива (1945-1991). В лирике воплощено мировоззрение верующего челове-ка и использована религиозная символика. Значительная часть наследия опубликована посмертно. Простая, но изысканная по форме, лирика звучит как собрание молитв. В поэзии Я. Лесива предстают несокрушимые общече- ловеческие и христианские ценности, органические и несомненные мораль-ные аксиомы христианина. К сожалению, на данном этапе изучения невоз-можно анализировать становление такого мировоззрения, поскольку все опубликованные собрания стихов Я. Лесива разнятся как по составу, так и порядком размещения текстов, ни одно не содержит их датировки и не объ-ясняет, из какого источника они опубликованы, в разных изданиях имеются существенные отличия текстов. Очевидно, должно быть сделано текстологи- ческое исследование, опираясь на архивы. Поэтическое творчество Я. Лесива многомерно и требует неоднократного прочтения и критической интерпре-тации. Целью исследования является анализ религиозной проблематики и связи образной поэтики с мировоззрением автора. Методологическая осно-ва исследования: традиционный историко-литературный поход и методы герменевтического истолкования. Основными результатами исследования являются следующие наблюдения и выводы. Стихи Я. Лесива производят впечатление удивительного светлого, любовного взгляда на мир. Не зная биографии автора, трудно поверить, что они могли быть созданы не просто в заключении, а в условиях содержания в карцере, во время истощающих голодовок, после истязаний. Будучи ограни-ченным физической несвободой, лирический герой в стихах приобретает бескрайнюю духовную свободу. В невольничьей поэзии Я. Лесива мало тюремно-лагерных реалий и даже упоминаний о тюрьме, хотя они и красно-речивы. Зато возникают неожиданные ассоциации предметов и условий видимой реальности с символами, знаками Божьего присутствия в мире. Мотивы экзистенциального одиночества звучат то стоически, то со щемящей горечью. Небольшое поэтическое наследие Я. Лесива заслуживает сравнения с наследием великих христианских поэтов, в украинской же литературе его просто не с чем сравнивать, разве что с молитвенной лирикой поэтов барок-ковой эпохи. В ХХ веке эта традиция долго не была актуализирована и за- малчивалась. Но сегодня звучит как никогда актуально.
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 63-82
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies