Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "region Lubelszczyzny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
O mostach Lubelszczyzny, ich budowniczych w latach 1918–2000 oraz zmianach organizacyjnych w drogownictwie
Autorzy:
Pomykała, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145158.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej
Tematy:
region Lubelszczyzny
stare mosty
budowniczowie mostów
Lublin region
old bridge
bridge builders
Opis:
W artykule opisano najważniejsze a zarazem najciekawsze mosty wybudowane od zakończenia I Wojny Światowej do 2000 roku na terenie Lubelszczyzny. Ponadto autor przypomniał sylwetki zasłużonych dla regionu Lubelszczyzny projektantów oraz budowniczych mostów. Krótko wspomniał o strukturach organizacyjnych drogownictwa powołanych do odbudowy infrastruktury mostowej po zniszczeniach wojennych oraz do jej utrzymania.
About bridges of the Lublin region, their builders in the years 1918–2000 and on organizational changes in road sector. „Drogownictwo”, vol. LXXIV, No. 4, 2019, pp. 108–115 The article describes the most important and most interesting built from the end of World War I to 2000 in the Lublin region. Moreover, the author reminded the profiles of designers and bridge builders who have contributed to the Lublin region. He briefly mentioned the organization structure of road sector established to rebuilt bridge infrastructure after war damages and to maintain it.
Źródło:
Drogownictwo; 2019, 4; 108-115
0012-6357
Pojawia się w:
Drogownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mosty graniczne Lubelszczyzny przez rzekę Bug
Border bridges of the Lublin region over the Bug river
Autorzy:
Pomykała, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057768.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej
Tematy:
mosty graniczne przez Bug na Lubelszczyźnie
budowniczowie mostów na Lubelszczyźnie
region Lubelszczyzny
mosty drewniane
awarie mostów
border bridges over Bug river in Lublin region
bridge builders in Lublin region
Lublin region
wooden bridges
bridge failures
Opis:
W artykule opisano wybrane przeprawy mostowe wybudowane przez rzekę Bug, które obecnie pełnią funkcję mostów granicznych. W wyniku ustaleń trzech mocarstw na konferencjach w Teheranie, Jałcie i Poczdamie, po zakończeniu II wojny światowej ponad połowa obszaru Polski stała się częścią ZSRR. Granica wschodnia Polski przebiegała m.in. przez środkowy odcinek rzeki Bug. Po zniszczeniach wojennych na tym odcinku rzeki było siedem uszkodzonych mostów drogowych, wszystkie o konstrukcji drewnianej. Były to mosty w Pratulinie, Terespolu, Sławatyczach, Kodniu, Zosinie, Dorohusku i Włodawie. W artykule autor opisał szereg zdarzeń dotyczących odbudowy mostów granicznych i ich budowniczych, które w wyniku porozumienia stron, Polska przejęła w utrzymanie, a mianowicie mosty w Terespolu, Zosinie i Dorohusku.
The paper describes selected bridge crossings built over the Bug river, which currently function as border bridges. As a result of decisions made by the three superpowers at the conferences in Tehran, Yalta and Potsdam, after the end of World War II more than half of Poland became part of the USSR. The eastern border of Poland ran, among others, through the middle section of the Bug River. After the war damage, there were seven damaged road bridges on this section of the river, all of wooden construction. These were bridges in Pratulin, Terespol, Sławatycze, Koden, Zosin, Dorohusk and Włodawa. In the paper the author described a number of events concerning the reconstruction of border bridges and their builders, which, as a result of the parties’ agreement, Poland took over to maintain, namely the bridges in Terespol, Zosin and Dorohusk.
Źródło:
Drogownictwo; 2021, 7-8; 218--225
0012-6357
Pojawia się w:
Drogownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redukcje grup spółgłoskowych w gwarach wschodniej Lubelszczyzny
The Reductions of Consonant Groups in the Dialects of the Lublin Eastern Region
Autorzy:
Czyżewski, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127767.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialektologia
konsonantyzm
grupa spółgłoskowa
redukcje grup spółgłoskowych
gwary wschodniej Lubelszczyzny
dialectology
consonantism
consonant group
reduction of consonant groups
dialects of the Eastern Lublin region
Opis:
The paper discusses consonant groups which occur in Polish dialects of the Lublin eastern region. Taking dialect and not literary language as the point of departure (thus it is assumed that there exist the group p/č in the form of opčyśćić aside to očyścić in the literary language, for the prefix ob- with its literary counterpart o- is proper to the dialects under study). The description of the reductions of the consonant groups has been presented with regard to three positions in a word: initial sound, middle sound, and final sound. As regards particular positions, one may consider together consonants groups both inside the morpheme and on its border. Our analysis of dialects leads to a conclusion that the range and scope of the reductions of consonant groups are varied. The simplifications of consonant groups in the Polish dialects of the Lublin eastern region are present in the initial sound, middle sound, and final sound. In the first two positions they included two-, three-, and four-morpheme groups, whereas in the final position only in two- and three-phoneme groups. Apart from the definite consonant groups occurring all over the territory under consideration, e.g. pšyńus, there are groups which reach southward, e.g. šeś, v'eś “wieźć”, and north-westward, e.g. pošetem “poszedłem” (I went). It is the specific character of the dialects under study that we find in them simplifications. The latter are due to the substrate of the Ukrainian dialects, e.g. ładyška (: hładyška).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 49-50, 6; 97-110
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teren badawczy dawniej i dziś. Rekonesans na przykładzie zwyczaju „dunajowania”
The Concept of the Field in the Research Past and Present. A Reconnaissance Based on the Custom of ‘dunajowanie’
Autorzy:
Kusto, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24298370.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kolędowanie życzące
dunajowanie
pieśni dunajowe
tradycje muzyczne Lubelszczyzny
niematerialne dziedzictwo kulturowe
biłgorajski folklor
carolling with wishes
dunajowe songs
music traditions of the Lublin region
Intangible Cultural Heritage
the folklore of the Biłgoraj region
Opis:
Poniższy tekst jest próbą skonfrontowania dwóch odległych w czasie i przestrzeni sytuacji dokumentowania tradycji muzycznych. Zwyczaj dunajowania stanowi dobry przykład na ukazanie jak pojęcie terenu zmieniało się w czasie i jak dokumentowanie tradycji muzycznych wpływało na teren. W artykule wykorzystano dostępne dokumentacje w postaci nagrań audio/video, zapisów słownych i nutowych, opisy słowne zwyczaju oraz wypowiedzi informatorów. Uwzględniono także informacje o badaczach, jako osobach, które w różny sposób i w różnym stopniu nasiąkały wpływem lokalnych tradycji lub też starały się wpływać na owe społeczności i wykonywany repertuar. Ograniczono się do dwóch najbardziej odległych w czasie perspektyw tj, „pierwszej fali” dokumentacji jako pokłosia występu Zespołu „Dunajników” na festiwalu w Kazimierzu, zwieńczonego otrzymaniem nagrody głównej Baszty oraz „ostatniej fali” funkcjonowania zwyczaju dunajowania w postaci przeglądu „Lubelszczyzna Dunajuje”. W artykule określono czym, z perspektywy dotychczasowych badań etnolingwistycznych i kulturoznawczych, jest dunajowanie. Ukazano kontekst kolędowania życzącego, jego symbolikę i funkcje. Opisano pierwsze dokumentacje (nagrania i zapisy) oraz współczesne formy praktykowania. Minione edycje stanowią cenny materiał do analizy, zarówno repertuaru słowno-muzycznego i przemian jakim ulega, ale także społecznych uwarunkowań jakim podlega ze względu na zmianę sytuacji folklorystycznej. Dokumentowanie w XX wieku stanowiło cel badawczy, efektem którego stały się publikacje zasadniczo o naukowym charakterze. Współczesne dokumentowanie folkloru, mimo olbrzymich możliwości sprzętowych, sprawia problemy metodologiczne dla sięgających po nowe źródło etnomuzykologów.
This text compares two situations of the documentation of musical traditions distant from each other in time and space. The custom of dunajowanie (carolling with wishing songs for marriageable girls at Christmastide), or wassailing, is a good illustration of how the concept of the ‘field’ in research has evolved over time and has been influenced by the documenting of musical traditions. The article makes use of available documents in the form of audio and video recordings, verbal and musical texts, descriptions of the custom, and statements from informants. Also included is information about the researchers, as individuals who became involved in the local traditions in various ways and to a varying extent or sought to influence the local communities and the repertoire performed. This study is limited to the earliest and most recent perspectives, namely, the ‘first wave’ of documentation, which resulted from the performance by a group of ‘Dunajnicy’ at the Festival of Folk Bands and Singers in Kazimierz Dolny, where they won the grand prix (‘Baszta’), and the ‘last wave’ in the dunajowanie tradition, in the form of the Lubelszczyzna Dunajuje contest. The article discusses dunajowanie from the perspective of ethnolinguistic and cultural research conducted to date, showing the context, symbolism and functions of wassailing in general. The earliest recordings and written documents are described, as well as contemporary practice. Past editions of Lubelszczyzna Dunajuje provide valuable material for analysis, both of the verbal-musical repertoire and how it has changed over time, and also of the social factors that affect it, due to changes in the folkloric context. In the twentieth century, folklore documentation was a research aim, resulting in publications of an essentially academic character. In our times, despite the enormous possibilities afforded by modern equipment, it poses major methodological challenges for ethnomusicologists studying new sources.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 4; 75-95
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o życiu i twórczości malarskiej Bohdana Kelles-Krauzego
Some Remarks on the Life and Painting of Bohdan Kelles-Krauze
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elzbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945489.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka Lublina i Lubelszczyzny
malarstwo okresu międzywojnia
architektura – modernizm
architektura – funkcjonalizm
the art of Lublin and the Lublin region
painting of the inter-war period
architecture – modernism
architecture – functionalism
Opis:
Bohdan Kelles-Krauze (1885-1945) was an architect by profession, but a painter by avocation and that from his early age onward. This artist was an extremely important figure in the artistic milieu of Lublin in the inter-war period. He settled in Lublin together with his family in 1921. Today he is forgotten undeservedly and his name is well-known only to a small group of scholars. He graduated from Lviv Polytechnic in 1910, and then went on artistic journeys to Munich and Paris. Several times he changed his jobs until he finally permanently settled in Lublin. There he was employed at the Regional Administration of Public Works at the post of regional architect, where he stayed until his premature death in 1945. He was an author of several dozen buildings in Lublin and in the Lublin region. They are different with regard to style and function. Then his designs gradually passed from national forms to functionalism. Krauze's passion outside his job was painting. Many of his works have been preserved to date. They are composed of various paintings, and at the same time they are coherent in term of their workshop. Despite concrete transformations with regard to their form, especially with regard to colour and texture, subtle references to the works of home painters and those from the circle of French post-Impressionism, his style is clear. Against the backdrop of Lublin painters who advocated traditional stylistics he appeared as a modern artist. In his works he combined two apparently incongruent elements: the sensitive painter Krauze always maintained the clear logic of Krauze architect with solid drawing and real form built with an elaborated colour.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 4; 245-277
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Henryk Bekker (Chaim Beker) – żydowski architekt międzywojennego Lublina. In memoriam
Henryk Bekker (Chaim Beker) – A Jewish Architect of Interwar Lublin. In memoriam
Autorzy:
Żywicki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798736.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Henryk Bekker; Chaim Beker; biografie architektów; architekci żydowscy; budowle Lublina i Lubelszczyzny; modernizm
Henryk Bekker; Chaim Beker; biographies of architects; Jewish architects; history of architecture; history of Lublin; buildings in Lublin and in Lublin region; modernism
Opis:
Dotychczasowe publikacje charakteryzowały Henryka Bekkera (1886-1942) jako działacza politycznego i samorządowego oraz prezesa Rady Żydowskiej Gminy Wyznaniowej w Lublinie. Natomiast żadna z nich nie omawiała jego działalności na polu budownictwa i architektury. Urodził się w Białymstoku jako Chaim Beker, przypuszczalnie w rodzinie zasymilowanych Żydów, wśród których nierzadkie było „spolszczanie” imion i nazwisk. Najprawdopodobniej z tego właśnie powodu w późniejszych latach swego życia występował jako Henryk Bekker. Od 1906 r. studiował w Monachium, w Königlich Bayerische Technische Hochschule. W 1911 r. uzyskał tytuł inżyniera budowlanego. O jego życiu w kilkunastu następnych latach wiadomo tylko, że ożenił się lublinianką Heleną Zynger i przebywał z nią we wschodniej Ukrainie, gdzie w 1918 r. urodziła się córka Irena. Najprawdopodobniej w początku 1922 r. rodzina Bekkerów przybyła do Lublina i zamieszkała przy ul. Bernardyńskiej 24/3. W Lublinie H. Bekker pracował jako wolno praktykujący inżynier budowlany. Aktualny stan badań pozwala połączyć z jego architektoniczno-budowlaną aktywnością 27 projektów, w większości wykonywanych na zlecenie żydowskich inwestorów. Dotyczą one obiektów o różnej randze, skali wielkości oraz architektonicznej wartości. Realizował je w Lublinie i na Lubelszczyźnie. Były wśród nich duże kamienice i oficyny mieszkalne, szkoły, łaźnie rytualne, sklepy, warsztaty rzemieślnicze, niewielkie zakłady przemysłowe oraz instalacje wodociągowo-kanalizacyjne. Spośród obiektów wyróżniających się tak skalą wielkości, jak i poziomem architektonicznym należy wymienić obiekty lubelskie, w tym dwa budynki zrealizowane dla żydowskiego Spółdzielczego Stowarzyszenia Mieszkaniowego „Spółdom” (przy ul. Probostwo 19 i Wieniawskiej 6), kamienice czynszowe przy ul. Okopowej 10, Krótkiej 4 i Ogrodowej 19 oraz Dom Pereca. Wymienione obiekty łączyły się z nurtem modernizmu. Ich architekturę charakteryzowało uproszczenie brył, funkcjonalne rozwiązanie wnętrz, a także redukcja dekoracyjnego detalu. Żadna z nich nie odznaczyła się jakąś szczególną awangardowością w zakresie formy czy rozwiązań technicznych, jednak wszystkie przysłużyły się do unowocześnienia architektury międzywojennego Lublina.
The publications to date have characterized Henryk Bekker (1886-1942) as a political and self-government activist and President of the Council of the Jewish Religious Community. None of them has yet discussed his activities in the field of construction and architecture. He was born in Białystok as Chaim Beker, presumably in a family of assimilated Jews who often “Polonized” their first and last names. It is probably for that reason that in the later years of his life he was known as Henryk Bekker. From 1906 he studied in Munich at the Königlich Bayerische Technische Hochschule, where he received a degree of Construction Engineer in 1911. Little is known about his life during the next dozen or so years except that he married a Lublin resident Helena Zynger and stayed with her in eastern Ukraine, where their daughter Irena was born in 1918. Somewhere at the beginning of 1922 the Bekker family came to Lublin and took up their residence at Bernardyńska St. no. 24/3. In Lublin H. Bekker worked as a freelance construction engineer. The current state of research makes it possible to connect his architectural and construction work with 27 construction designs, mostly commissioned by Jewish investors. They comprise buildings of different status, size and architectural value. He executed the projects in Lublin and the Lublin region: these included large tenement houses and tenement annexes, schools, ritual bathhouses, shops, craftsmen’s workshops, small industrial plants and waterworks/sewage installations. Among the buildings distinguished by both the size scale and the architectural level, we should mention the constructions in Lublin, including two buildings built for the Jewish Cooperative Housing Association “Spółdom” (at Probostwo St. no. 19 and Wieniawska St. no. 6), tenement houses at Okopowa St. no. 10, Krótka St. no. 4 and Ogrodowa St. no. 19 and the Perec House. Those buildings were associated with the trend of modernism. Their architecture was characterized by simplified building bodies, functional interior solutions, and reduction of decorative detail. Although none of them displayed any special avant-garde forms or avant-garde technical solutions, they all contributed to the modernization of the architecture of interwar Lublin.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4; 141-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanony opracowania rzeczowego w Bibliografii Lubelszczyzny (wczoraj i dziś)
Canons of the preparation of subject indexes in the Bibliography of Lublin Region past and present
Каноны предметной обработки в Библиографии Люблинского региона вчера и сегодня
Autorzy:
Lech-Jabłońska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462992.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Bibliografia Lubelszczyzny
bibliografia regionalna
Deskryptory Biblioteki Narodowej
indeks przedmiotowy
Język Haseł Przedmiotowych Biblioteki Narodowej
norma bibliograficzna
opracowanie rzeczowe
sprawność informacyjna
standard
użytkownik bibliografii regionalnej
Bibliography of the Lublin Region
regional bibliography
Descriptors of the National Library of Poland
alphabetical index
Subject Heading Language of the National Library
bibliographic standard
the preparation of subject indexes
informational effectiveness
regional bibliography user
Библиография Люблинского региона
региональная библиография
Дескрипторы Национальной библиотеки
тематический указатель
язык предметных записей Национальной библиотеки
библиографическая норма
предметная обработка
эффективность информации
стандарт
пользователь региональной библиографии
Opis:
W artykule przedstawiono problem opracowania rzeczowego w Bibliografii Lubelszczyzny. Jest to bibliografia regionalna o charakterze ogólnym, której początki sięgają 1963 r. Opracowanie rzeczowe jest istotnym elementem opisu dokumentów kwalifikowanych do bibliografii. Stosowanie norm bibliograficznych i standardów w tej materii stanowi o poprawności bibliografii, jej sprawności informacyjnej i ułatwia przeszukiwanie. Zasadniczą kwestią jest sprostanie oczekiwaniom użytkowników, dostosowywanie bibliografii do ich oczekiwań i zmieniającej się rzeczywistości. W artykule przeanalizowano kolejne tomy i bazy Bibliografii Lubelszczyzny pod kątem stosowania norm i standardów w opracowaniu rzeczowym. W konkluzji stwierdzono, że Bibliografia Lubelszczyzny w ciągu swojej blisko pięćdziesięciopięcioletniej historii była prowadzona zgodnie z aktualnymi standardami, z dbałością o poprawność, łatwość dostępu i wygodę użytkownika.
This article presents the issue of the preparation of subject indexes in the Bibliography of the Lublin Region. This is a regional bibliography of a general nature, the beginnings of which date back to 1963. The preparation of subject indexes is an essential element in the description of documents qualified for a bibliography. The application of bibliographical norms and standards in this matter determines the correctness of a bibliography and its informational efficiency, and facilitates searching. The fundamental issue is to meet the expectations of the users, adjust the bibliography to their expectations and the changing reality. The article analyses the subsequent volumes and databases of the Bibliography of the Lublin Region with regard to application of norms and standards in the preparation of subject indexes. It is stated in the conclusion that in its almost fifty years of history the Bibliography of the Lublin Region was maintained in accordance with the current standards, with care for correctness, ease of access and the convenience of the user.
В статье рассматривается вопрос предметной обработки в Библиографии Люблинского региона. Это региональная библиография, имеющая общий характер, начала которой относятся ещё к 1963 г. Предметная обработка является существенным элементом описания документов, квалифицирующихся в библиографию. Применение библиографических норм и стандартов имеет решающее значение для правильного оформления библиогрфии, её информационной точности и упрощает поиск. Основополагающим вопросом является удовлетворение ожиданий пользователей, адаптация библиографии к их ожиданиям и изменяющейся действительности. В статье проанализированы поочерёдно все тома и базы Библиографии Люблинского региона с точки зрения применения норм и стандартов предметной обработки. В заключении утверждается, что Библиография Люблинского региона на протяжении своей около пятидесятипятилетней истории составлялась согласно актуальных стандартов, с заботой о точночти, легкости поиска информации и удобстве для конечного пользователя.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2017, 60; 179-188
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies