Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polityka historyczna Polski" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Europeizacja polityki historycznej Polski - od ingnoracji do zrozumienia?
Autorzy:
Marzęda-Młynarska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028780.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Europeanization
Polish historical policy
WW2
europeizacja
polityka historyczna Polski
II wojna światowa
Opis:
Historia jest ważnym elementem polityki wewnętrznej i zagranicznej państw. Konsekwentne kultywowanie mitów narodowych przyczynia się do umacniania tożsamości narodowej i wizerunku państwa na zewnątrz, a umiejętnie prowadzona polityka historyczna sprzyja budowaniu więzi międzynarodowych i realizacji własnych interesów. Głównym założeniem artykułu jest uznanie, że członkostwo w UE było ważnym instrumentem polityki historycznej Polski. Niezdolność PRL do prowadzenia własnej narracji historycznej na forum międzynarodowym przyczyniła się do utrwalenia wielu niesprawiedliwych, a nawet fałszywych przekonań i stereotypów na temat Polski. Ich zmiana jest zadaniem trudnym i długotrwałym. Niewątpliwie członkostwo w Unii Europejskiej otworzyło przed Polską nowe możliwości w tym zakresie. Celem artykułu jest analiza procesu europeizacji polskiej polityki historycznej dotyczącej II wojny światowej w dwóch wymiarach: po pierwsze, wewnętrznym, tj. odpowiedź na pytanie, w jakim stopniu członkostwo Polski w UE wpłynęło na wewnętrzny dyskurs dotyczący polityki historycznej? I drugi, zewnętrzny, tj. w jakim stopniu podejmowane przez Polskę działania wpłynęły na świadomość historyczną państw członkowskich i stanowisko instytucji europejskich wobec kwestii historycznych związanych z II wojną światową? 
History is an important element of domestic and foreign policy of countries. Consistent cultivation of national myths contributes to the strengthening of national identity and the image of the state outside, and skillfully conducted historical policy fosters the building of international ties and the realization of own interests. The main assumption of the article is the recognition that EU membership was an important instrument of Poland's historical policy. The inability of communist Poland to conduct its own historical narrative at the international level contributed to the consolidation of many unfair or even false beliefs and stereotypes about Poland. Changing them is a difficult and long-term task. Undoubtedly, EU membership has opened new opportunities for Poland in this respect. The paper aims to analyse the process of Europeanization of Polish historical policy on WW2 in two dimensions: first, the internal one, i.e. to answer the question to what extent Poland's membership in the EU has influenced the internal discourse around historical policy? And second, the external one, i.e. to what extent actions taken by Poland has influenced historical awareness of the member states and the position of European institutions regarding historical issues related to WW2?
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2021, 6; 27-48
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczne spory o upamiętnienie zbrodni na Wołyniu w polskim parlamencie
Commemoration of the victims of Volhynia tragedy: analysis of the Polish political discourse
Autorzy:
Bujak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547080.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
Tematy:
polityka historyczna
rzeź wołyńska
upamiętnienie
polski parlament
politics of memory
Volhynia tragedy
commemoration
Polish parliament
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie dyskursu o upamiętnieniu zbrodni wołyńskiej na forum parlamentu III RP. Praca oparta została o analizę materiałów pochodzących bezpośrednio z polskiego parlamentu, takich jak: sprawozdania stenograficzne z posiedzeń Sejmu, sprawozdania stenograficzne z posiedzeń sejmowych komisji, ale również o doniesienia medialne, publikowane w Internecie i prasie codziennej. Tekst otwiera synteza polskich debat nad samym zagadnieniem polityki historycznej oraz komparatystyka jej dwóch dominujących na przełomie XX i XXI w. nurtów: liberalnego i konserwatywnego. W dalszej części autor skrótowo przedstawia poglądy władz ukraińskich w okresie 1991-2014 na kwestię antypolskich działań OUN-UPA oraz ich implikacje na współczesny polski dyskurs w ramach polityki historycznej poświęcony upamiętnieniu ofiar rzezi na Wołyniu. Najobszerniejszą część pracy stanowi analiza debat oraz procesów legislacyjnych w polskim parlamencie poświęconych kwestiom uchwał upamiętniających wydarzenia lat 1943-1944. Na podstawie rzeczonego studium przypadku rysuje się proces ewolucji polskiej polityki historycznej w III RP a także jej bogate instrumentarium.
The main purpose of this article is to present the discourse about commemoration victims of Volyn tragedy in parliament of the Third Polish Republic. Article is based on the analysis of materials from Polish Sejm, such as stenographic reports of the meetings of the Sejm, the stenographic reports of the meetings of parliamentary committees, but also on media reports published on the Internet and newspapers. The text opens synthesis of Polish debates on the issue of the politics of memory. In the next part of the article, author describes the views of Ukrainian authorities in the period 1991-2014 on the issue of anti-Polish activities of OUN-UPA and its implications on contemporary Polish discourse in the context of commemorating the victims of the massacre in Volyn. The most extensive part of this work is the analysis of the debates and legislative processes in the Polish parliament dealt with issues related to commemoration the victims of these dramatic events. On the basis of that case study, author show the evolution of Polish politics of memory in the Third Polish Republic.
Źródło:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2014, 2, 1; 90-99
2545-160X
2353-3781
Pojawia się w:
Pogranicze. Polish Borderlands Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ćwiczenia z polityki wobec pamięci
A Discussion of the Politics of Memory
Autorzy:
Motyka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373550.pdf
Data publikacji:
2015-05-12
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
massacres of Poles in Volhynia and Eastern Galicia in 1943-1945
Ukrainian Insurgent Army
politics of memory of Poland and Ukraine
zbrodnie na Polakach na Wołyniu i w Galicji Wschodniej w latach 1943-1945
Ukraińska Powstańcza Armia
polityka historyczna Ukrainy i Polski
Opis:
This essay contains a description and critical appraisal of the contemporary Ukrainian state’s policy in regard to memory of the Volhynian and Galician massacres of 1943–1945. The author engages in polemics with Tomasz Stryjek, who recently published a book on this and other issues: Ukraina przed końcem Historii. Szkice o polityce państw wobec pamięci [Ukraine Before the End of History: Essays on State Policy in Regard to Memory]. In the author’s opinion, Stryjek one-sidedly, or even naively, places hope in the idea that the EU, in the not-too-distant future, will exert effective pressure on the government in Kiev to make it adapt its narrative about the activities of the OUN and UIA against Poles and Jews to European standards of memory about the Second World War. In the author’s opinion, the Ukrainian narrative about the activities of the OUN and UIA is based on the erroneous conviction—which is comfortable for the Ukrainian side—of equal guilt in the Polish-Ukrainian conflict of 1939–1947. He argues that there should be no cessation of efforts to remind Ukrainian historians and authorities about the responsibility to condemn, unambiguously, the mass crimes committed by national independence groups.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2015, 59, 2; 247-255
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraina–Polska: nadzieja na powrót do „strategicznego partnerstwa”
Poland – Ukraine: hope for a return to a „strategic partnership”
Autorzy:
Bonusiak, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035136.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
prezydenci Polski i Ukrainy
antypolskie i probanderowskie wydarzenia
polityka historyczna
presidents of Poland and Ukraine
anti-Polish and pro-Banderian events
historical policy
Opis:
Kolejni prezydenci Ukrainy – Wiktor Juszczenko i Petro Poroszenko, swoją probanderowską polityką doprowadzili do zmiany wzajemnych relacji między Polską a Ukrainą. Realizując politykę historyczną preferowali osoby, które podsycały antypolskie nastroje i realizowały propagandę oraz skłaniały się ku narracji szerzonej przez banderowców w czasie II wojny światowej. Już w czasie wojny banderowcy negowali swój udział w ludobójczych działaniach wobec Polaków i Żydów. Obecnie część historyków ukraińskich zaprzecza, że było to ludobójstwo, a jeśli przyznają oni, że doszło do antypolskiej akcji to stara się ją usprawiedliwić przy pomocy najróżniejszych argumentów. Nowy prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski swym działaniem chce nawiązać do okresu, kiedy to oba kraje mówiły o strategicznym partnerstwie i należy mu życzyć, aby nie skończyło się tylko na zamiarach.
Successive presidents of Ukraine Viktor Yushchenko and Petro Poroshenko have changed their relations between Poland and Ukraine with their pro-fl ag policy. In implementing historical policy, they preferred anti-Polish people and those who carried out propaganda propagated by Banderites during World War II. Already during the war, the Banderites negated their participation in genocidal activities against Poles and Jews, and at present some Ukrainian historians deny that it was genocide, and if confess to anti-Polish action, they try to justify it with various arguments. The new president of Ukraine Volodymyr Zełeński wants to refer to the period when both countries talked about strategic partnership and should be wished that it would not end only on intentions.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2020, 2; 247-258
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O przeszłości i jej postrzeganiu, czyli kilka refleksji wokół książki Andrzeja Nowaka O historii nie dla idiotów. Rozmowy i przypadki, Kraków 2019, Wydawnictwo Literackie, ss. 623
On the Past and Its Perception, or Some Reflections on Andrzej Nowak’s Book O historii nie dla idiotów. Rozmowy i przypadki, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019, pp. 623
Autorzy:
Białokur, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233549.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historia Polski X–XXI w.
historia historiografii polskiej
warsztat naukowy historyka
pamięć i polityka historyczna
history of Poland 10th–21st cc.
history of Polish historiography
methodology of historian
memory and historical policy
Opis:
Przedmiot recenzji stanowi książka, która intryguje zarówno tytułem, jak i układem, a jej autor Andrzej Nowak to historyk, którego dorobek naukowy jest nie tylko bogaty, ale i szeroko komentowany. Część 1 zawiera 10 intrygujących rozmów z wybitnymi historykami polskimi i zagranicznymi, które Nowak przeprowadził na przestrzeni minionych 30 lat, w tym m.in. z Piotrem Wandyczem, Richardem Pipesem, Henrykiem Samsonowiczem i Antonym Polonskym. Część 2 obejmuje autorskie opracowania Nowaka z lat 2009–2019, poświęcone najważniejszym wątkom polskiej historii, z akcentem położonym na dzieje XX w.
The subject of the present review is a book intriguing both by its title and layout. At the same time, its author, Andrzej Nowak, is a historian whose scientific achievement is rich and widely commented on. The first part of the reviewed work comprises ten intriguing conversations with outstanding Polish and foreign historians, held by Andrzej Nowak over the past thirty years, such as Piotr Wandycz, Richard Pipes, Henryk Samsonowicz, and Antony Polonski. The second part consists of Nowak’s original essays written between 2009 and 2019 and devoted to Polish history’s most critical topics, with special emphasis on the history of the twentieth century.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2021, 53, 1; 297-314
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna o pamięć czy propaganda: Polityka historyczna jako przedmiot stosunków polsko-rosyjskich
The Memory War or propaganda: Historical politics as an object of Polish-Russian relations
La guerre des mémoires ou la propagande: La politique historique comme objet des relations russo-polonaises
Autorzy:
Kiera, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407556.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
polityka historyczna
propaganda
rosyjska wojna informacyjna
polityka zagraniczna Federacji Rosyjskiej wobec Polski
stosunki polsko-rosyjskie
historical policy
information warfare
Polish-Russian relations
foreign policy of the Russian Federation
politique historique
propagande
guerre de l’information russe
relations russo-polonaises
politique étrangère de la Fédération de Russie à l’égard de la Pologne
Opis:
Pojęcie propagandy historycznej łączy w sobie elementy terminów propaganda i polityka historyczna. Propaganda jest systematycznym wysiłkiem sprowadzającym się do kształtowania opinii społecznej w celu wpływania na jej postawy wobec określonej idei lub grupy. Z kolei polityka historyczna łączy wydarzenia z przeszłości z celami politycznymi, starając się wpłynąć na percepcję historii. Polityka historyczna jest więc interpretacją przeszłości w celach politycznych, niedążącą do obiektywizmu czy prawdy historycznej. Pozostaje częścią działań wielu państw, w tym Federacji Rosyjskiej w ramach prowadzonej przez Kreml wojny informacyjnej. Wojna informacyjna nie posiada jednej powszechnie akceptowanej definicji, będąc interpretowana różnie przez badaczy w Rosji oraz na Zachodzie. Zachodnie definicje skupiają się na militarnym, strategicznym, operacyjnym i taktycznym wykorzystaniu informacji, podczas gdy Rosja traktuje wojnę informacyjną jako wszechstronną kampanię wywierania wpływu, nieograniczoną tylko do czasu wojny. Rosyjska strategia skupia się więc na dezorientacji i paraliżu przeciwnika w znaczeniu sensu largo, w przeciwieństwie do zachodniego modelu opartego na przekonywaniu do danych treści. Rosyjskie działania w obszarze informacyjnym, takie jak rozpowszechnianie dezinformacji za pomocą różnych mediów, mają na celu realizację konkretnych interesów politycznych, często poprzez fałszowanie historii i manipulowanie opinią publiczną. Historia w stosunkach polsko-rosyjskich jest jednym z kluczowych problemów. Rosyjska perspektywa skupia się na takich kwestiach jak brak wdzięczności Polski za wyzwolenie przez Armię Czerwoną oraz ważnych wydarzeniach historycznych, takich jak wojna polsko-bolszewicka. W relacjach bilateralnych zarysowuje się również spór dotyczący II wojny światowej, w którym Rosja dąży do minimalizacji odpowiedzialności Związku Radzieckiego za wybuch wojny i podkreślania swojej roli jako wyzwoliciela Europy. Jednocześnie lansowana jest teza o kluczowej roli Polski jako państwa odpowiedzialnego za rozpoczęcie konfliktu. Kreml prowadzi politykę historyczną w wymiarze międzynarodowym, kształtując w tym kontekście negatywny obraz Polski. Działania te mają na celu ideologiczną konsolidację społeczeństwa rosyjskiego oraz wzmacnianie pozycji międzynarodowej Rosji.
The objective of this article is to identify the determinants, nature and implications of historical policy as a foreign policy tool of the Russian Federation. Furthermore, it is to understand the role of historical propaganda as an instrument of Russia’s foreign policy towards Poland and to identify its impact on bilateral relations. According to the adopted research hypothesis, Russia uses historical events to realise its interests towards Poland, which boils down to controlling the historical narrative on a global scale, affirming the role of the superpower as the victor of World War II and shaping national identity. The article uses the method of content analysis and political discourse analysis to understand and show how historical propaganda is created, disseminated and how it affects Polish-Russian relations. The study was based on an analysis of source materials, including media messages, official statements by politicians and academic publications.
Le terme de propagande historique combine des éléments des termes propagande et politique historique. La propagande est un effort systématique de formation de l’opinion publique, dans le but d’influencer les attitudes du public à l’égard d’une idée ou d’un groupe particulier. La politique historique, quant à elle, associe des événements passés à des objectifs politiques dans le but d’influencer la perception de l’histoire. La politique historique est donc une interprétation du passé à des fins politiques, sans viser l’objectivité ou la vérité historique. Elle fait toujours partie des activités de nombreux états, dont la Fédération de Russie, dans le cadre de la guerre de l’information menée par le Kremlin. La guerre de l’information n’a pas de définition unique et universellement acceptée, étant interprétée différemment par les chercheurs russes et occidentaux. Les définitions occidentales se concentrent sur l’utilisation militaire, stratégique, opérationnelle et tactique de l’information, tandis que la Russie considère la guerre de l’information comme une campagne d’influence globale, qui ne se limite pas à la période de guerre. La stratégie russe se concentre donc sur la confusion et la paralysie de l’adversaire au sens large, par opposition au modèle occidental fondé sur la persuasion d’un contenu donné. Les activités russes dans le domaine de l’information, telles que la diffusion de la désinformation par le biais de divers médias, visent à poursuivre des intérêts politiques spécifiques, souvent en falsifiant l’histoire et en manipulant l’opinion publique. L’histoire dans les relations russo-polonaises est l’une des questions clés. Le point de vue russe se concentre sur des sujets tels que le manque de gratitude de la Pologne pour la libération par l’Armée rouge et des événements historiques importants tels que la guerre polono-bolchévique. Les relations bilatérales sont également marquées par un différend sur la Seconde Guerre mondiale, dans lequel la Russie cherche à minimiser la responsabilité soviétique dans le déclenchement de la guerre et à mettre l’accent sur son rôle de libérateur de l’Europe. Dans le même temps, la thèse du rôle clé de la Pologne en tant qu’État responsable du déclenchement du conflit est mise en avant. Le Kremlin poursuit une politique historique internationale, façonnant une image négative de la Pologne dans ce contexte. Ces actions visent à consolider idéologiquement la société russe et à renforcer la position internationale de la Russie.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2023, 2, 47; 65-80
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies