Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pieśń ludowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Pieśni ludowe Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. Z prac badawczych i materiałów folklorystycznych Instytutu Muzyki UMCS
Autorzy:
Kusto, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634313.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie, pieśń ludowa, Instytut Muzyki UMCS, Zenon Koter, Mirosław Grusiewicz
Opis:
W artykule omówiony jest repertuar pieśni ludowych żyjących w tradycji ustnej na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim. Opracowanie zawiera tabelaryczne zestawianie incipitów pieśni, wyposażonych w odesłania do literatury i komentarze dotyczące wykonawców. Podstawą prezentowanego wywodu są rezultaty badań przeprowadzonych w latach osiemdziesiątych XX wieku przez Mirosława Grusiewicza – zamieszczone w jego pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem Zenona Kotera – oraz zebrane przez niego materiały fonograficzne, przechowywane obecnie w Instytucie Muzyki UMCS.Folk Songs of the Łęczna-Włodawa Lake District. Illustrated by Research Work and Folkloristic Materials at the UMCS Institute of MusicSUMMARYThe article discusses the repertoire of folk songs continued in oral tradition in the Łęczna-Włodawa Lake District. The survey contains a tabular specifi cation of song incipits with references to literature and comments concerning performers. The presentation is based on the results of research conducted in the nineteen-eighties by Mirosław Grusiewicz (they are contained in his MA thesis written under the supervision of Zenon Koter, PhD ), and on the phonographic materials he collected, now stored at the Maria Curie-Skłodowska University Institute of Music. In terms of its origin, the repertoire of the Łęczna-Włodawa Lake District consists of three groups. The fi rst group is the archaic collection of ritual wedding songs and couplets, the second comprises traditional common folk songs (inter alia class songs, and courtship and military songs) prone to variability and accommodation, and the third is made up of the youngest repertoire in terms of origin, containing occasional songs or those heard on the mass media. 
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2017, 15, 1
2083-3636
1732-1352
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lubomír Tyllner, Zdeněk Vejvoda, „Česká lidová píseň: historie, analýza, typologie”, Praha 2019 Bärenreiter Praha, ss. 312. ISBN 978-80-86385-39-6
Autorzy:
Przerembski, Zbigniew Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26053960.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Czeska muzyka ludowa
pieśń ludowa
etnomuzykologia
metodologia
analiza muzyki
Czech folk music
ethnomusicology
methodology
music analysis
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 4; 137-142
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
INCIPITY Z KOMPONENTEM PROPRIALNYM W PIEŚNIACH LUDOWYCH GUSTAWA GIZEWIUSZA
INCIPITS WITH PROPRIAL COMPONENTS IN GUSTAW GIZEWIUSZ’S FOLK SONGS
Autorzy:
Biolik, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971835.pdf
Data publikacji:
2017-12-29
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
pieśń ludowa
incipit
funkcje nazw własnych
funkcja mnemotechniczna
Gizewiusz
folk songs
name functions
mnemonic devices
Opis:
This paper discusses proper nouns placed by singers in incipits of folk songs performed in the 1830s, in the vicinities of Ostróda. These songs were collected by Gustaw Gizewiusz, and published in print in 2001. Proper nouns placed in the incipits played the role of mnemonic and identifying devices. Place names give an indication of the role of onomastic data as creative material for singers, as they tended to place the events they described in familiar settings. The names used were the first names of the protagonists and last names of people the singers knew. Among the modest number of first names there are only 6 male names: Jan, Jakub, Maciej, Wojciech, Marek and Michał and 6 female names: Katarzyna, Barbara, Dorota, Gottlieba, Maria, Zofia. The most common diminutives were Jasiek and Kaśka.
Źródło:
Onomastica; 2017, 61/2; 447-459
0078-4648
Pojawia się w:
Onomastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adolf Karol Dygacz – etnograf, etnomuzykolog, folklorysta, badacz i znawca kultury Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego
Adolf Karol Dygacz – ethnographer, ethnomusicologist, folklorist, researcher of the culture of Upper Silesia and the Dąbrowa Basin
Autorzy:
Hojka, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398916.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
pieśń ludowa
folklorystyka
muzykologia
etnografia
Górny Śląsk
folk song
folklore studies
musicology
ethnography
Upper Silesia
Opis:
The article introduces the life and achievements of Adolf Karol Dygacz, ethnographer, musicologist and folklorist. His work pertained to gathering and registering folk songs from the area of the Dąbrowa Basin and Upper Silesia. He was an active academic and an authority in the fields of folklore and musicology.
Źródło:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2019, 28, 1; 217-229
1509-0957
Pojawia się w:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja wystawy „Życie jako pieśń. Z teki profesora Adolfa Dygacza” oraz katalogu jej towarzyszącego
Review of the Exhibition “Life as Song. From the Portfolio of Professor Adolf Dygacz” and Accompanying it Catalog
Autorzy:
Turek, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076770.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:
exhibition
exhibition catalog
Adolf Dygacz
folk song
review
wystawa
katalog wystawy
pieśń ludowa
recenzja
Opis:
The exhibition “Life as Song. From the Portfolio of Professor Adolf Dygacz” was organized by the Museum “Upper Silesian Ethnographic Park in Chorzów” in 2020. The curators of the exhibition and the authors of the accompanying it catalog are Krzysztof Bulla and Agata Krajewska. The composition of the exhibition together with the prepared catalog form a coherent in the terms of its content, factual and logically planned whole. The exhibition is devoted to archival materials preserved in the folklore portfolio of Professor Adolf Dygacz, an outstanding expert in the traditional musical culture of Upper Silesia and the Dąbrowa Basin. In a separate part, the exhibition presents the scientist, his life, professional, pedagogical and social activity, especially the extensive area of his interests and research results collected in many studies and scientific works, songbook editions and popular science study sketches. The main subject of the exhibition is an extensive collection of folk songs, documented by Adolf Dygacz during many years of his field work and research. The archival resource of source materials was arranged into clear thematic blocks – information boards, correctly and precisely prepared, with examples of texts and song melodies, and boards of antique folk and glass instruments. The extensive exhibition has been complemented with illustrative music and audiovisual recordings. Therefore, the participants of the exhibition have the opportunity to choose only elements of their interest, which are placed in separate thematic boards. The organizational, exhibition and scientific project undertaken has the rank of a particularly important document, as it is a pioneering, revealing and momentous event that clearly and permanently fits into the landscape of contemporary culture of Upper Silesia and the Dąbrowa Basin.
Wystawa „Życie jako pieśń. Z teki profesora Adolfa Dygacza” została zorganizowana przez Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie” w 2020 roku. Kuratorami wystawy oraz autorami towarzyszącego jej katalogu są Krzysztof Bulla i Agata Krajewska. Kompozycja wystawy wraz z przygotowanym katalogiem tworzą spójną w treści, rzeczową i logicznie rozplanowaną całość. Ekspozycja poświęcona jest materiałom archiwalnym zachowanym w tece folklorystycznej profesora Adolfa Dygacza, wybitnego znawcy tradycyjnej kultury muzycznej Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego. W odrębnym fragmencie wystawy prezentuje sylwetkę uczonego, jego życie, działalność zawodową, pedagogiczną i społeczną, zwłaszcza rozległy obszar jego zainteresowań i rezultatów badawczych sfinalizowanych w wielu studiach i pracach naukowych, edycjach śpiewnikowych oraz szkicach popularno-naukowych. Głównym tematem poznawczym wystawy pozostaje obszerny zbiór pieśni ludowych, udokumentowanych przez Adolfa Dygacza podczas długoletniej pracy terenowej i naukowo-badawczej. Archiwalny zasób materiałów źródłowych rozplanowano w czytelne bloki tematyczne – tablice informacyjne, opracowane poprawnie i szczegółowo, z przykładami tekstów i melodii pieśni oraz planszami zabytkowych instrumentów ludowych i szklanych. Obszerną ekspozycję uzupełniono poglądowymi nagraniami muzycznymi i audiowizualnymi. Uczestnicy wystawy mają więc możliwość wyboru interesujących ich zagadnień, umiejscowionych w odrębnych tablicach tematycznych. Podjęte przedsięwzięcie organizacyjne, wystawiennicze i naukowe ma rangę szczególnie ważkiego dokumentu, jest bowiem pionierskim, odkrywczym i doniosłym wydarzeniem, które wyraźnie i trwale wpisuje się w krajobraz współczesnej kultury Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego.
Źródło:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2020, 8, 8; 154-161
2353-2734
Pojawia się w:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Disco polo kontynuacją folkloru? Rozwój muzyki chodnikowej i jej charakterystyka w kontekście rodzimej twórczości ludowej
Is Disco Polo the Successor of Folk Music? On the Development of Sidewalk Music and its Characterization in the Context of Traditional Indigenous Folk Art.
Autorzy:
Wachcińska, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567230.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Olsztyńska Szkoła Wyższa
Tematy:
Disco polo
Muzyka chodnikowa
Folklor
Polska pieśń ludowa
Sidewalk music
Folklore
Traditional Polish folk song
Opis:
Muzyka disco polo, stanowiąca niekwestionowany fenomen kulturowy lat 90. XX wieku, zrodziła się w efekcie splotu wielu czynników, wśród których wymienić można: wielowiekowe funkcjonowanie i popularność określonego repertuaru folklorystycznego (ludowe pieśni powszechne, zwłaszcza miłosne i zalotne; pieśni z zakresu obrzędowości weselnej; pieśni obsceniczne; piosenka brukowa), odpowiadającego powszechnemu zapotrzebowaniu na tego rodzaju twórczość; podejmowane przez władzę ludową próby sterowania ludową schedą artystyczną, skutkujące stłumieniem jej oryginalności i spontaniczności; radykalny spadek zainteresowania chłopskich synów przejęciem muzycznych umiejętności wypracowanych przez poprzednie pokolenia wiejskich muzykantów; wzrost popularności utworów biesiadnych w środowiskach polonijnych, który zaowocował powstawaniem zespołów tę twórczość popularyzujących; pojawienie się nowoczesnych rozwiązań technicznych, umożliwiających wykonawcom aranżowanie dawnych piosenek w uwspółcześnionej formie; wreszcie masowe powstawanie grup muzycznych, dostrzegających możliwość zrobienia kariery w stylizowanym na italo disco nowym, szybko się rozwijającym nurcie muzycznym. Discopolowe teksty wykazują szereg podobieństw do tradycyjnej pieśni ludowej, zauważalnych na poziomie prymitywizmu treściowo-tematycznego, operowania czasem i przestrzenią, ograniczeń w zakresie prezentacji postaci działających, ubóstwa opisu, ponadto – w typizacji bohaterów, operowaniu prostą symboliką i ubogim zasobem leksykalnym. Formalne podobieństwo jednak pozwala tylko pozornie widzieć w muzyce disco polo kontynuację twórczości chłopskiej. Chodnikowy repertuar, powstały po śmierci kultury tradycyjnej, prezentuje całkowicie odmienną, związaną ze specyficznym typem obyczajowości, wizję rzeczywistości oraz wpisaną w nią hierarchię wartości, co każe upatrywać w nim ostatecznego kresu kultury ludowej.
The musical genre of discopolo, being unquestionably a cultural phenomenon of the 90ies of the 20th century, originated from a concurrance of various factors, among others: – the centuryold tradition and popularity of a well known and specific repertoire of folkmusic ( folk songs on general topics, foremost love and flirtatious tunes and lyrics; wedding songs; juicy songs; ditties of all sorts) satisfying the public needs for this kind of „artistic“ articulation. - the attempt of the PRL authorities to control the Polish original indigenous artistic heritage, which resulted in the suppression of its spontaneity and originality; – A successor generation’s drastically waning interest to continue the musical traditions that had been cultivated and held up for generations by village musicians; – The growing popularity of drinking- and feastsongs among the Polish diaspora, which resulted in the formation of numerous bands that popularized this very kind of music; – The appearance of modern technical solutions, that gave artists means at hand to present traditional tunes in modern musical arrangements; – The formation of numerous bands that realized the possibilities of launching a musical and financial career adapting the racingly fast developing musical trend that was mainly oriented on „Italo Disco“. At first sight the lyrics of disco polo display a number of similarities with the traditional Polish folk song, which is apparent in the similarity of the rather crude scale of themes and topics, the (neglected) observance of space and time, the scant variety of characters, a rudimentary description of the settings… The same applies for the shallow charcterization of the „heroes“, a „down to earth“ imagery and a restricted vocabulary. These formal similarities, however, shoul not lead us to the misconception and appraise discopolo as the natural successor of genuine peasant musical artistry. The „sidewalk“ repertoire, having evolved but after the passing on of the traditional folk culture, presents and renders a basically different worldview – including a mutated hierarchy of values as well – so that we can acknowledge it only as the ultimate death knell of traditional folk culture.
Źródło:
Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne; 2012, 3; 87-102
2084-1140
Pojawia się w:
Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Asymilacja ludowych pierwowzorów w polskiej pieni artystycznej – zarys problematyki
Assimilation of Folk Prototypes in Polish Artistic Song – Outline of the Issue
Autorzy:
Suska-Zagórska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943651.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
polska pieśń artystyczna,
pieśń ludowa,
ballada ludowa,
duma, dumka,
słowiańszczyzna,
pierwiastki ludowe w polskiej pieśni artystycznej.
Polish art song,
folk song,
folk ballad,
duma,
dumka,
Slavism,
folk elements in Polish art song.
Opis:
Głównym celem artykułu jest przedstawienie różnych sposobów funkcjonowania pieśni ludowych (głównie pieśni słowiańszczyzny) w polskiej pieśni artystycznej od momentu jej powstania (uznając za ojców pieśni polskiej S. Moniuszkę i F. Chopina), poprzez II połowę wieku XIX, do początków wieku XX (M. Karłowicz, K. Szymanowski). Okres ten wybrany został ze względu na popularność gatunku pieśniowego w twórczości wielu kompozytorów omawianego czasu. Do gatunków, które miały istotny wpływ na kształtowanie się polskiej pieśni artystycznej, należą: śpiewy historyczne, zwane dumami, dumy kozacze, które jednak miały tylko pośredni wpływ na pieśni polskie (głównie chodzi o tematykę, a nie o cechy strukturalne), pieśni ludowe, pieśni zwane dumkami oraz ballady ludowe. Folklor z natury rzeczy łączy kulturowo tereny ze sobą sąsiadujące lub ze sobą związane w jakikolwiek inny sposób. Dzięki tym powiązaniom w polskiej pieśni artystycznej odnajdujemy motywy, wątki, tematy, zapożyczenia i cytaty wywodzące się z bliskich nam ośrodków słowiańskich, nie zapominając o znaczących inspiracjach folklorem Litwy, która uległa – w pewnym okresie swej historii i na określonych terenach – zjawisku slawizacji. W podsumowaniu autorka wskazuje podstawowe cechy pieśni artystycznych w kontekście ich związków z folklorem.
The article aims at presenting different manners in which the folk songs (mainly Slavic songs) exist within the Polish art song since its creation (as long as we recognize S. Moniuszko and F. Chopin as the fathers of the Polish song), throughout the second half of the 19th century, until the beginning of the 20th century (M. Karłowicz, K. Szymanowski). This period was chosen on account of the popularity of the song genre in the works of many composers of the time in question. The genres which had a significant influence on the formation of Polish art song include: historical songs, called duma, Cossack dumas, which however, had only an indirect influence on Polish songs (mainly in terms of subject matter, and not of structural features), folk songs, songs called dumkas, and folk ballads. Folklore by its very nature makes a cultural connection between neighbouring areas or areas that are related to one another in any other way. Owing to these links, we can find – in the Polish art song – motifs, themes, borrowings and quotations coming from Slavic centres whose culture is so similar to ours. Also we shouldn’t forget the significant inspirations from the Lithuanian folklore, that is from the country which at some point in its history and in certain regions has undergone the phenomenon of Slavisation. In the summary, the author indicates the basic features of art songs in the context of their connections with folklore.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2017, 12; 117-146
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homer and contemporary folklore – different time, one tradition
Homer i współczesny folklor – różny czas, jedna tradycja
Autorzy:
Sierociuk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007949.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
oral creative activity
proto-Slavic poetic language
Slavic folk song
Homer
folklore formulas
twórczość oralna
prasłowiański język poetycki
słowiańska pieśń ludowa
formuły folklorowe
Opis:
In the article, I present an issue of importance to the interpretation of folk culture, namely if texts representing contemporary folklore to some extent continue the traditional poetic structure. The major question is if contemporary folklore may go back to the time when oral culture prevailed. Original folk texts from various Slavic nations were subjected to an analysis. The textual persistence of identical elements of the poetics of folk works in all Slavic languages is an argument in favour of a thesis that these structures go back to the proto-Slavic community. The occurrence of folklore units, absent from dialects and the literary language, is evidence of their proto-Slavic origin. The formulaic discourse of the epics of Slavic folklore and the like structure of Homer’s texts allow to advance an argument that both textual structures have the same origin and come from one tradition while the time of documenting thereof is different.
Artykuł podejmuje istotną dla interpretacji kultury ludowej kwestię: czy teksty współczesnego folkloru są w jakimś stopniu kontynuacją tradycyjnej struktury poetyckiej. Zasadnicze pytanie brzmi: czy współczesny folklor może swymi korzeniami sięgać czasów dominacji kultury oralnej? Analizie poddane zostały oryginalne teksty folkloru różnych narodów słowiańskich. Tekstowa żywotność w całej Słowiańszczyźnie identycznych elementów poetyki utworów folklorowych przekonuje, że są to struktury obecne już w czasach wspólnoty prasłowiańskiej; Obecność jednostek folklorowych – nieobecnych w codziennych gwarach i w języku literackim – przekonuje o ich prasłowiańskim rodowodzie.Formuliczność epiki folkloru słowiańskiego i takoważ struktura tekstów Homerowych pozwalają stawiać tezę o wspólnym pochodzeniu obu tych struktur tekstowych, o jednej tradycji przy różnym czasie ich dokumentowania.
Źródło:
Gwary Dziś; 2020, 13; 153-163
1898-9276
Pojawia się w:
Gwary Dziś
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strofika w XVII-wiecznym zbiorze kolęd Symfonije anielskie Jana Żabczyca
Types of stanzas in XVIIth christmas carols by Jan Żabczyc
Autorzy:
Galilej, Cecylia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850622.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
christmas carol
stanza
type of line
rhyme scheme
syntactic organization of a stanza
syntactic parallelism
baroque style
folk song
kolęda
strofa
wers
układ rymowy
składniowa organizacja strofy
paralelizm składniowy
styl barokowy
pieśń ludowa
Opis:
Jan Żabczyc, wczesnobarokowy poeta nadworny, jest autorem jednego z najpopularniejszych w historii literatury polskiej zbioru kolęd pt. Symfonije anielskie, który na stałe wpisał się w tradycję polskiej pieśni religijnej, a także szerzej – dzieje kultury narodowej. Niniejszy artykuł stanowi przegląd form stroficznych tytułowego cyklu, przedstawiający pewien wycinek stanu polskiej wersyfikacji uchwycony w ciekawym momencie rozwoju – w 1 połowie XVII wieku, gdy w poezji funkcjonuje jeszcze tradycyjna forma wiersza (znana z epoki staropolskiej, której szczytem rozwoju była twórczość Jana Kochanowskiego), z drugiej zaś strony zauważalny jest już pewien kierunek zmian oraz nowe możliwości (znaczne poszerzenie zasobu form stroficznych, zwrócenie większej uwagi na rolę słowa w pieśni, zwykle przesłanianego melodią, częste stosowanie w tekstach rytmu drobionego odzwierciedlającego skłonność barokowej muzyki do krótkich fraz). Dopracowana, jak pokazują badania, struktura stroficzna ma duży udział w sukcesie, jaki odniósł omawiany zbiór zarówno u współczesnych Żabczycowi, jak i u potomnych.
The aim of this article is a presentation an important versological topic which is an using various stanzaic forms in XVIIth christmas carols by Jan Żabczyc. The cycle Symfonije anielskie is one of the most popular texts since early baroque up today. Some of these carols are still sung in christmas time. This work describes a part of the history and development of polish versification. Baroque versological patterns reveal a great influence of latin and – on the other hand – folk poetry on polish versification. The basic versological achievements in polish literature reached Jan Kochanowski. Żabczyc is one of many poets who imitated the model of versification introduced by Kochanowski. Type of stanzaic structure is mostly depended on syntactic organization of the text, rhyme scheme, type of metre. In the field of versification Żabczyc’s songs represent partly a renaissance style and partly a baroque one. They were from the beginning designed to be sung. Only harmonious relations between all versological components could guarantee them a positive perception. The next centuries showed Żabczyc’s carols succeed.
Źródło:
Facta Simonidis; 2010, 3, 1; 223-241
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эволюция образа женщины в популярной русской и советской песне
The evolution of the image of women in a popular Russian and Soviet song
Ewolucja wizerunku kobiety w popularnej piosence rosyjskiej i radzieckiej
Autorzy:
Zaynuldinov Tiarenkov, Andrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34655855.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
image of a woman
Soviet song
Russian folk song
Russian romance
Russian songs of the II World War
mass drinking song
wizerunek kobiety
piosenka radziecka
piosenka rosyjska
pieśń ludowa
folklor
romans rosyjski
pieśni z okresu II wojny światowej
piosenka masowa
piosenka biesiadna
образ женщины
советская песня
русская песня
народная песня
фольклор
русский романс
песни военных лет
массовая, застольная песня
Opis:
Настоящая статья посвящена исследованию эволюции образа женщины в популярных русских и советских песнях. Автор рассматривает русские популярные песни на протяжении более 100 лет истории, подвергая анализу разнообразные жанры: народной, цыганской, эстрадной, а также русского романса. Особое внимание уделяется советскому периоду российской истории, представлены песни 20–30 годов ХХ века, песни военных лет, послевоенной советской эстрады. Подтверждена гипотеза, что образ русской женщины обусловлен временными историческими обстоятельствами и эволюционировал в сторону более свободной современной женщины вне социальных стереотипов и патриархальных предрассудков. Образы женщин в фольклоре и русском романсе остаются неизменными, это идеализированная возлюбленная. Эта тенденция нарушается в советское время, где появляется новая профессиональная сфера деятельности женщины, что связано с эмансипацией. Образ женщины в эстрадной песне становится многообразнее, объемнее, это уже не только возлюбленная, молодая девушка, но и любящая женщина, мать.
Artykuł poświęcony jest badaniu ewolucji wizerunku kobiety w popularnych piosenkach rosyjskich i radzieckich. Autor analizuje popularne piosenki rosyjskie na przestrzeni ponad 100 lat, uwzględniając różne gatunki: ludowy, cygański, pop, a także romans. Szczególną uwagę zwrócono na okres radziecki w historii Rosji, zaprezentowano pieśni z lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku, okresu wojennego i powojennej estrady radzieckiej. Potwierdzono hipotezę, że wizerunek Rosjanki był uwarunkowany ówczesnymi okolicznościami historycznymi i ewoluował w kierunku wyzwolonej współczesnej kobiety, wolnej od stereotypów społecznych i patriarchalnych uprzedzeń. Obraz kobiety w folklorze i romansie rosyjskim pozostał niezmieniony – jest to wyidealizowana kochanka. Tendencja ta zmienia się w czasach radzieckich, kiedy pojawia się nowa sfera działalności zawodowej kobiet, co wiąże się z emancypacją. W piosenkach pop wizerunek kobiety staje się bardziej zróżnicowany: to nie tylko ukochana, młoda dziewczyna, ale także kochająca kobieta, matka.
This article considers the evolution of the image of women in popular Russian and Soviet songs. The author examines various Russian popular songs of different genres (folk, gypsy, pop, as well as Russian romance) composed over the last 100 years. Particular attention is paid to the Soviet period of Russian history, songs of the 1920s and 1930s, songs of the Second World War years, and post-war Soviet pop music. The hypothesis that the image of a Russian woman is due to temporary historical circumstances and has evolved towards a freer modern woman outside of social stereotypes and patriarchal prejudices is confirmed. The image of women remains unchanged in folklore and Russian romance – the idealized beloved.  This trend is broken in the Soviet era, where a new professional sphere of activity for women appears, which is associated with emancipation. The image of a woman in pop songs becomes more diverse, more extensive, and she is no longer only a beloved young girl, but also a loving woman, a mother.
Źródło:
Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 223-243
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oskar Kolberg i etnomuzykologia wobec ludowej pieśni religijnej
Autorzy:
Dahlig, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668829.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Oskar Kolberg
ethnomusicology
religious song
folk and peasant musical tradition
vocal practice
transmission of musical repertoire
etnomuzykologia
pieśń religijna
tradycja ludowa
praktyka wokalna
przekaz repertuaru muzycznego
Opis:
The text presents a history of research on the Catholic folk singing in Poland with a special regard to works of the greatest Polish ethnographer, Oskar Kolberg (1814–1890). Karol Kurpiński, a composer and the director of the National Theatre, who was the first to debate on folk music in 1820, had promoted a functional definition of a folk song embracing also religious singing in national language. Anthologies of the texts of folk song edited in 1830s and 1840s put stress, however, on possibly original repertoire of peasants transmitted orally and by memory. Religious songs as being learned basically from prints were usually not included into folklore studies. But culture changes in the course of the 19th century have induced explorers to document also older religious songs in folk use, such as carrols (Michał Marcin Mioduszewski 1843). Oskar Kolberg was concentrated mainly on regional specificity of each part of the country. That is why the standardized repertoire of religious songs performed in churches did not attract much of his attraction. In spite of his preferences, he had written down about 800 religious songs in the whole collection of 20.000 vocal and instrumental pieces. These 800 songs refer to local repertories accompanying the Lenten, Easter, Christmas, the cult of saint patrons and connected with other contexts such as funeral ceremonies. The reason for respecting also religious singing in Kolbergs works was a significance of the oral way of performing resulting in huge amount of variants which were determined also by strictly regional features of traditional singing. Performance practice became a common interest for both ethnomusicology and hymnology since the 1970s, so the more that elements of Gregorian chant have survived in living tradition up till now.
Niniejszy artykuł przedstawia historię badań nad katolickim śpiewem ludowym w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem pracy największego polskiego etnografa, Oskara Kolberga (1814–90). Karol Kurpiński, kompozytor i dyrektor Teatru Narodowego, inicjator pierwszej debaty na temat muzyki ludowej w 1820 roku, zaproponował funkcjonalne ujęcie pieśni ludowej, której definicja obejmowała także pieśni religijne śpiewane w języku narodowym. Antologie tekstów pieśni ludowych wydawane w latach 30. i 40. XIX wieku zawierały możliwie najbardziej oryginalny repertuar pieśni chłopskich przekazywanych ustnie i pamięciowo. Pieśni religijne, jak wynika z druków, nie były zwykle włączane do badań folklorystycznych, jednak zmiany kulturowe, jakie zachodziły na przestrzeni XIX wieku, skłoniły badaczy do dokumentowania również starszych pieśni religijnych wykorzystanych w tradycji ludowej, takich jak kolędy (Michał Marcin Mioduszewski 1843). W swoich badaniach Oskar Kolberg był skoncentrowany głównie na specyfice regionalnej poszczególnych części kraju, dlatego też znormalizowany repertuar pieśni religijnych wykonywanych w kościołach w zasadzie go nie interesował. Jednak mimo swoich preferencji badawczych Kolberg spisał około 800 pieśni religijnych z bogatej kolekcji 20 tysięcy utworów wokalnych i instrumentalnych. Te 800 utworów wchodzi w skład lokalnych repertuarów towarzyszących obrzędom wielkopostnym, wielkanocnym, bożonarodzeniowym, a także związanym z kultem świętych patronów oraz innym, takim jak np. ceremonie pogrzebowe. Powodem uwzględnienia śpiewów religijnych w pracach Kolberga był również fakt ich ustnego przekazywania, który skutkował ogromną wariantywnością pieśni. Niektóre z wariantów nabierały specyficznych cech określanych przez lokalną tradycję śpiewaczą. Praktyka wykonawcza zyskała od 1970 roku zainteresowanie badawcze zarówno etnomuzykologów, jak i hymnologów, tym bardziej że zawarte w pieśniach elementy chorału gregoriańskiego przetrwały w żywej tradycji aż do naszych czasów.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies