Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "organ ochrony konkurencji" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Niezależność Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów a dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1
Autorzy:
Piszcz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42926981.pdf
Data publikacji:
2022-10-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
niezależność
organ ochrony konkurencji
dyrektywa ECN+
Opis:
Artykuł prezentuje projektowany sposób transpozycji do prawa polskiego art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1, czyli tzw. dyrektywy ECN+. Dotyczy on niezależności krajowych administracyjnych organów ochrony konkurencji, przy czym w Polsce takim organem jest Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Celem artykułu jest, po pierwsze, ocena prawidłowości projektowanej transpozycji przepisów unijnych w tym zakresie do ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Po drugie, autorka artykułu formułuje krytyczną ocenę treści projektowanych przepisów krajowych, wskazując, w jaki sposób przepisy te powinny zostać zmienione.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2022, 10; 11-19
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O potrzebie zastąpienia Prezesa UOKiK kolegialnym organem ochrony konkurencji
Autorzy:
Podrecki, Paweł
Mroczek, Mateusz
Menszig-Wiese, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167988.pdf
Data publikacji:
2019-09-05
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
organ ochrony konkurencji
kolegialny organ
UOKiK
ECN+
niezależność i bezstronność organu ochrony konkurencji
Opis:
Mając na uwadze zbliżającą się trzydziestą rocznicę utworzenia nowoczesnego systemu ochrony konkurencji w Polsce, opartego o jednoosobowy, centralny organ administracji państwowej (rządowej) – Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, autorzy artykułu chcą na nowo rozpocząć i włączyć się debatę nad formą instytucjonalną polskiego organu ochrony konkurencji. Niniejszy artykuł zwięźle podsumowuje dotychczasowe dyskusje prowadzone w tym zakresie przez przedstawicieli nauki. Autorzy identyfikują również najistotniejsze deficyty obecnego modelu instytucjonalnego – przede wszystkim w świetle standardów ochrony praw człowieka, jak i wymogów dyrektywy ECN+. Artykuł zawiera również konkretną propozycję przekształcenia obecnego, monokratycznego organu ochrony konkurencji w organ kolegialny (Komisję Ochrony Konkurencji) i argumenty przemawiające za proponowanym modelem.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 6; 11-22
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entia non sunt multiplicanda praeter necessitatem, czyli o potrzebie uchwalenia ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczym
Entia non sunt multiplicanda praeter necessitate – on the necessity of the enactment of the Act on counteracting unfair use of superior bargaining power in the trade in agricultural and food products
Autorzy:
Szwedziak-Bork, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507830.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
przewaga kontraktowa
produkty rolne i spożywcze
istotny interes drugiej strony
organ ochrony konkurencji
bargaining power
agricultural and food
counterparty’s fundamental interest
competition authority
Opis:
Celem artykułu jest zaakcentowanie kilku podstawowych wątpliwości związanych z wejściem w życie ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi, a zaakcentowanych już w doktrynie w trakcie krótkiego czasu obowiązywania ustawy. Ustawa, pomimo ambitnych celów ochrony interesu publicznego oraz słabszej strony relacji handlowych w istotnym dla wszystkich konsumentów sektorze rolno-spożywczym, budzi szereg problemów interpretacyjnych, zwłaszcza dla przedsiębiorców będących adresatami ustawy oraz wprowadzonych w niej rozwiązań.
The aim of this paper is to underline some essential doubts indicated by some authors and related to the Act on counteracting unfair use of superior bargaining power in the trade in agricultural and food products. Despite ambitious goals concerning protection of public interest and weaker parts in trade relations in agricultural and food sector the Act is considered as a source of interpretative problems, especially for entities to which it is addressed.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 8; 108-114
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowa agencyjna w świetle artykułu 101 TFUE. Jak gonić króliczka, aby go nie złapać
Agency in the light of Article 101 TFEU. How to chase a rabbit without actually catching it ?
Autorzy:
Kozak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508132.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
dystrybucja
agencja
prawo ochrony konkurencji
zakaz porozumień antykonkurencyjnych
zastosowanie art. 101 TFUE
pojęcie przedsiębiorcy
jednolity organizm gospodarczy
organ pomocniczy.
antitrust
application of article 101 TFEU
definition of an undertaking
Opis:
Systemy dystrybucji stają się coraz bardziej złożone. Jednocześnie, aby zrealizować założone cele producenta w ich ramach wykorzystywane są różne rozwiązania prawne. Jednym z takich instrumentów może być agencja. Jednakże, z punktu widzenia prawa konkurencji, agencja posiada specjalny status, wynikający z faktu, że agent jest obecny na dwóch odrębnych rynkach właściwych. W pierwszym obszarze, reprezentuje dającego zlecenie, a w drugim oferuje swoje usługi jako agent. Dualizm ten powoduje pewne trudności praktyczne jak i teoretyczne. Jednocześnie, błędna kwalifikacja dystrybutora jako agenta (i uznanie, że art. 101 ust. 1 TFUE nie ma zastosowania) może skutkować nawet karą finansową nałożoną przez organy ochrony konkurencji, w przypadku kiedy jednak dochodzi do zawarcia porozumienia ograniczającego konkurencję. Według wykładni art 101 ust. 1 TFUE, aby mogło dojść do zawarcia porozumienia ograniczającego konkurencję, konieczne jest występowanie dwóch, różnych stron takiego porozumienia. Prowadzi to do swoistego immunitetu umów agencyjnych spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję na pierwszym z opisywanych rynków, kiedy agent zawiera umowę w imieniu zleceniodawcy. Kryteria zastosowania art 101 TFUE do umów agencyjnych zostały wskazane przez Komisję Europejską już w 1962 r. Również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej odnosi się do tego problemu. Niemniej jednak zagadka jest daleka od rozwiązania, ponieważ proponowane rozwiązania wydają się być niespójne. Jedno z nich skupia się na pojęciu jednolitego organizmu gospodarczego. Inne rozwiązania odnoszą się do teorii organów pomocniczych (ang. auxiliary). Najnowsze propozycje rozwiązania skupiają się na kwestii ryzyka podejmowanego przez agenta w związku z umowami, przy zawarciu których pośredniczy.
Distribution systems have become more and more complex and tend to use different legal solutions to fulfill the aims of the producer. One of them can be agency. From the perspective of competition law, agency holds a special status, resulting from the fact that an agent is present in two distinct relevant markets. In one market an agent represents the principal in the conclusion of a contract, in the second market it offers its own services as an agent. This specific causes some practical difficulties and is interesting from a theoretical point of view. The erroneous qualification of a distributor as an agent could result in fines being imposed by competition authorities. However, as to the first of the aforementioned markets, according to an interpretation of Article 101 TFEU, an anticompetitive agreement cannot be concluded between the same person. This could lead to agency agreements being immune from competition law requirements. It is imperative to recognize the difference. The criteria for the application of Article 101 TFEU to agency agreements were set out by the European Commission in 1962 and repeatedly considered by the jurisprudence of the Court of Justice of the European Union. Nevertheless, the enigma is far from being resolved since the proposed solutions tend to be incoherent. One of them concentrates on the single economic entity doctrine. Another refers to auxiliary theory. The most recent approach focuses on risks undertaken by an agent in relation to the contracts that it negotiated.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 4; 28-43
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanka interesu publicznego w działaniach Prezesa URE i Prezesa UOKiK na rynku energetycznym
Autorzy:
Elżanowski, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47389519.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
public interest
the President of Energy Regulatory Office
the President of the Office of Competition and Consumer Protection
regulatory authority
energy market
regulatory instruments
interes publiczny
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
organ regulacyjny
rynek energii
instrumenty regulacyjne
Opis:
Every action of the President of the Office of Competition and Consumer Protection [PL: Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów] must be taken in the public interest – the primary purpose of the antimonopoly regulation is to protect the business of entrepreneurs and consumers in the public interest. The President of the Energy Regulatory Office [PL: Urząd Regulacji Energetyki] is also governed by public interest activities. Under the applicable law, he is responsible for the development of competition, and one of his duties is to counteract the adverse effects of natural monopolies and balance the business of energy companies and fuel and energy consumers. In the Act on competition and consumer protection [PL: ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów], the notion of public interest is defined very generally. However, the Act on Energy Law [PL: ustawa – Prawo energetyczne] precisely specifies which elements shall be taken into account by the President of the Energy Regulatory Office each time when making a decision. A number of his activities aim to balance the business of energy security with the protection of energy companies’ business and consumers’ business, including issuing decisions on approval of tariffs. The President of the Energy Regulatory Office ensures the implementation of the public interest in this respect, and such interest cannot be understood differently by another regulatory authority under another act. Otherwise, a violation of the axiological coherence of the legal system occurs. In this particular context (in terms of the implementation of the public interest), priority should be given to the utility regulatory authority (the President of ERO) and not to the antimonopoly authority. However, in this case, we are not dealing with a contradiction of the wording of the provisions but with a potential contradiction in terms of the understanding and application of the public interest premise. Therefore, the provisions of utility acts constitute a lex specialis in this respect to the Act on competition and consumer protection – taking into account this particular approach, such contradiction does not occur. Consequently, it should be concluded that if a given action of the President of ERO (an administrative decision issuance) implemented the public interest by the Act (and was maintained in legal transactions, was not repealed, etc.), it thus excludes the possibility of taking action by the President of the Office of Competition and Consumer Protection which was based on the need to protect this public interest.
Źródło:
Studia Iuridica; 2021, 88; 78-107
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies