Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "operacje pokojowe ONZ" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    STATUS I NARZĘDZIA ONZ W ROZWIĄZYWANIU KONFLIKTÓW W STOSUNKACH MIĘDZYNARODOWYCH
    STATUS AND TOOLS OF THE UN IN RESOLVING CONFLICTS IN INTERNATIONAL RELATIONS
    Autorzy:
    MLYNÁROVÁ, MICHAELA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/550603.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
    Tematy:
    operacje pokojowe ONZ, konflikt, narzędzia, ONZ
    UN, peace operations, conflict, UN tools
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza stanu i narzędzi ONZ w rozwiązywaniu konfliktów w stosunkach międzynarodowych w chwili obecnej. Scharakteryzowano poszczególne organy ONZ i ich narzędzia w rozwiązywaniu konfliktów w stosunkach międzynarodowych, a także status prawny ONZ w rozwiązywaniu konfliktów. W końcowej części opisano misje pokojowe ONZ, dyplomację prewencyjną, przywracanie pokoju, utrzymywanie pokoju, budowanie pokoju i wymuszanie pokoju.
    The aim of the article is to analyse UN status and tools in solving conflicts in the international relations at present. There are characterized individual bodies of the UN and their tools in solving conflicts in the international relations and also the legal status of the UN in solving conflicts. In the final part peace missions under the UN such as preventive diplomacy, peace-making, peace keeping, peace building and peace enforcement are described.
    Źródło:
    Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne; 2015, 5(1)/2015; 160-175
    2300-1739
    Pojawia się w:
    Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Operacje pokojowe Organizacji Narodów Zjednoczonych na Bałkanach
    Autorzy:
    Smoliński, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811879.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-05
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    operacje pokojowe ONZ
    rozpad Jugosławii
    działania NATO na Bałkanach
    walki w b. Jugosławii
    Opis:
    Problemy narodowościowe, religijne i gospodarcze Jugosławii doprowadziły, po śmierci Josipa Broz-Tity, do rozpadu państwa. Jego początek dały zmiany konstytucyjne w 1989 roku, wzmacniające Serbię, a ograniczające autonomię Kosowa i Wojwodiny, co wywołało niezadowolenie Słowenii i Chorwacji. Pomimo sprzeciwu sąsiadów, Słowenia już 26 grudnia 1990 roku ogłosiła niepodległość. Uzyskaniu niepodległości przez Chorwację, ogłoszonej 25 czerwca 1991 roku, towarzyszyło wiele trudnych wyzwań i zdecydowanych przeciwdziałań wewnętrznych, jak i sąsiedzkich. Władze federalne wszczęły operację wojskową, opanowując znaczne obszary Chorwacji. Dla utrzymania pokoju i bezpieczeństwa w Jugosławii Rada Bezpieczeństwa ONZ podjęła niezbędne kroki, ale niezadowalający postęp w negocjacjach i zdecydowane działania zwaśnionych stron, skutecznie paraliżował siły ONZ, zwłaszcza do 1996 roku. Jeszcze trudniejsza była sytuacja w Bośni-Hercegowinie, którą zamieszkiwali bośniaccy muzułmanie, Serbowie i Chorwaci. Tu myśl niepodległościowa dojrzewała nieco wolniej, a konflikt między bośniackimi Serbami a bośniackimi muzułmanami i bośniackimi Chorwatami szybko narastał. W maju 1992 roku, w wyniku walk, większość obserwatorów ONZ musiała wycofać się do stref bezpieczeństwa w Chorwacji. Strony konfliktu wykazywały rosnącą agresję, nie przestrzegając rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ. Działania ONZ w Bośni były zdecydowanie wsparte przez NATO z początkiem 1994 roku. Serbowie brali zakładników ONZ. Intensywne walki trwające do końca 1995 roku wykazały słabość ONZ-owskiego systemu bezpieczeństwa i pokoju. Korzystniej rozwijała się sytuacja w Macedonii i Kosowie, choć i tu ONZ zmuszona była rozmieścić „błękitne hełmy”. 31 marca 1995 roku ustanowiono siły zapobiegawcze w Macedonii, a w Kosowie od 6 lipca 1998 roku działała międzynarodowa Dyplomatyczna Misja Obserwatorów, wspierana przez ONZ, OBWE, UE i NATO. Działania te wpłynęły na normowanie sytuacji na Bałkanach, choć w dalszym ciągu występuje niestabilność, zwłaszcza w Kosowie i Macedonii.
    Źródło:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2018, 15, 15; 307-328
    1730-0274
    Pojawia się w:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Military-political potential for maintaining peace and stability by global governance structures (for example, the UN)
    Potencjał wojskowo-polityczny w zakresie utrzymania pokoju i stabilności przez globalne struktury zarządzania (na przykładzie ONZ)
    Autorzy:
    Kalyayev, Anatoliy
    Rudenko, Lesia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2136039.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-13
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    bezpieczeństwo narodowe
    bezpieczeństwo wojskowe
    globalny ład
    bezpieczeństwo zbiorowe
    działania pokojowe
    operacje pokojowe ONZ
    administracja publiczna w sferze bezpieczeństwa wojskowego
    national security
    military security
    global governance
    collective security
    peacekeeping activities
    UN peacekeeping operations
    public administration in the sphere of military security
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na efektywności globalnych struktur zarządzania w obszarze bezpieczeństwa na tle narastającej konfrontacji między potężnymi graczami geopolitycznymi, napięć między krajami bogatymi i biednymi oraz walki o zasoby i rynki. Celem artykułu jest określenie roli i zarysowanie perspektyw globalnego zarządzania bezpieczeństwem, w szczególności na przykładzie odpowiednich instrumentów ONZ. Rada Bezpieczeństwa ONZ jest postrzegana jako instrument utrzymywania pokoju. Nakreślono jej status i uprawnienia. Operacje pokojowe ONZ są uważane za zjawisko systemowe. Zidentyfikowano problemy, które negatywnie wpływają na skuteczność i powodzenie operacji pokojowych oraz tendencje w dalszym rozwoju działań pokojowych sił ONZ. Te ostatnie powinny być gotowe do szybkiego podjęcia zadania neutralizacji zagrożeń i unikania konfliktów zbrojnych. Twierdzi się, że system bezpieczeństwa wymaga reorganizacji i usprawnienia poprzez rozbudowę sił pokojowych ONZ oraz tworzenie nowych wspólnych formacji wojskowych na stałe.
    The article focuses on the effectiveness of global governance structures in the field of security against the background of increasing confrontation between powerful geopolitical players, tensions between rich and poor countries and the struggle for resources and markets. The aim of the article is to define the role and outline the prospects of global security governance, in particular based on the example of relevant UN instruments. The UN Security Council is seen as a peacekeeping instrument. Its status and powers are outlined. UN peacekeeping operations are argued for as a systemic phenomenon. Problems that negatively affect the efficiency, effectiveness and success of its peacekeeping operations and trends in the further development of UN peacekeeping activities have been identified. The latter are called upon to be ready to promptly address the task of neutralizing threats and avoiding military conflicts. It is argued that the security system needs to be reorganized and improved through the expansion of the UN peacekeeping force and the creation of new joint military formations on a permanent basis.
    Źródło:
    Studia nad Bezpieczeństwem; 2021, 6; 5-17
    2543-7321
    Pojawia się w:
    Studia nad Bezpieczeństwem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola sił pokojowych ONZ w wojnie w Bośnii Hercegowinie (1992–1995) – wybrane zagadnienia
    The role of UN peacekeeping forces in the war in Bosnia and Herzegovina (1992–1995) – selected issues
    Autorzy:
    Szczesio, Sławomir Lucjan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688160.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    rozpad Jugosławii
    ONZ
    UNPROFOR
    wojna w Bośni i Hercegowinie
    operacje pokojowe
    disintegration of Yugoslavia
    United Nations
    war in Bosnia and Hercegovina
    peace operations
    Opis:
    One of the biggest challenges for the international community at the beginning of 1990s became an issue of dissolution of Socialist Federal Republic of Yugoslavia. In June 1991, Slovenia and Croatia declared independence, and Yugoslav federation had in fact collapsed. A bloody war broke out in Croatia, and in February 1992 the United Nations Security Council adopted resolution to send the United Nations Protection Force (UNPROFOR) to this country. But soon there appeared a new problem for Europe and America – tensions in Bosnia and Herzegovina. Bosnia was the most ethnically-mixed republic in Yugoslavia. In March 1992 UNPROFOR headquarters was established in the Bosnian capital – Sarajevo, which was chosen as a neutral location. But in April 1992 tensions in this country exploded into a bloody war. The „blue helmets” tasks were e.g. protection of Sarajevo airport, humanitarian relief convoys and six safe areas, including Srebrenica and Sarajevo. During the war in Bosnia, UNPROFOR had many failures, such as the fall of Srebrenica and the use of soldiers as hostages to protect the Serbs from attacks from NATO air. Eventually, thanks to the active role of the American diplomacy and the success of the Croat-Muslim coalition it was possible to force all parties of the conflict to negotiate the ending of the war in November 1995.
    Jednym z największych wyzwań dla społeczności międzynarodowej na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. była kwestia rozpadu Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. W czerwcu 1991 r. Słowenia i Chorwacja ogłosiły niepodległość, a federacja jugosłowiańska faktycznie upadła. W Chorwacji wybuchła krwawa wojna, a w lutym 1992 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję o wysłaniu Sił Ochronnych Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNPROFOR) do tego kraju. Wkrótce jednak pojawił się nowy problem dla Europy i Ameryki – napięcia w Bośni i Hercegowinie. Bośnia była najbardziej zróżnicowaną etnicznie republiką w Jugosławii. W marcu 1992 r. kwatera główna UNPROFOR powstała w stolicy Bośni – Sarajewie, które zostało wybrane jako neutralna lokalizacja. Jednak w kwietniu 1992 r. napięcie w tym państwie przerodziło się w konflikt zbrojny. Zadaniem „błękitnych hełmów” była np. ochrona portu lotniczego w Sarajewie, konwojów z pomocą humanitarną oraz sześciu „stref bezpieczeństwa”, w tym Srebrenicy i Sarajewa. Podczas wojny w Bośni UNPROFOR poniósł wiele porażek, takich jak upadek Srebrenicy i użycie żołnierzy jako zakładników do ochrony Serbów przed atakami NATO z powietrza. Ostatecznie, dzięki aktywnej roli amerykańskiej dyplomacji oraz sukcesom koalicji chorwacko-muzułmańskiej, okazało się możliwe zmuszenie wszystkie stron konfliktu do wynegocjowania zakończenia wojny w listopadzie 1995 r.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 101; 191-207
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies