- Tytuł:
-
Quasi indignitas w rzymskim prawie klasycznym
Quasi indignitas in classical Roman law - Autorzy:
- Kulawiak-Cyrankowska, Joanna
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1070779.pdf
- Data publikacji:
- 2021-05-13
- Wydawca:
- Łódzkie Towarzystwo Naukowe
- Tematy:
-
unworthiness
the right to intermarry
mutual settlements between husband and wife
roman law
niegodność
prawo do zawarcia małżeństwa
przysporzenia majątkowe między
małżonkami
prawo rzymskie - Opis:
-
Przedmiot badań: W świetle prawa rzymskiego małżonkowie, którzy zawarli małżeństwo zakazane przez ius civile, nie mogli po sobie wzajemnie dziedziczyć. Przedmiotem badań są źródła ilustrujące to zjawisko.
Cel badawczy: Celem artykułu jest udowodnienie, że pomimo określania takich małżonków mianem indigni, analizowane źródła nie stanowią przykładów niegodności dziedziczenia (indignitas), ale instytucji podobnej.
Metoda badawcza: W artykule skorelowano metody formalno-dogmatyczną i historyczno-prawną z filologiczną analizą źródeł.
Wyniki: W okresie prawa klasycznego osoby, które zawarły małżeństwo zakazane na gruncie prawa obywatelskiego, nie były jeszcze uznawane za niegodne wzajemnego dziedziczenia po sobie (indigni). Juryści ukształtowali drogą interpretacji instytucję pośrednią, określając małżonków jako quasi indigni. Inaczej niż w przypadku niegodności dziedziczenia, quasi indignitas wykraczała poza przestrzeń prawa spadkowego: zarówno spadek należny małżonkowi na mocy testamentu jego współmałżonka, jak i wzajemne przysporzenia przedmałżeńskie przepadały na rzecz fiskusa. Konsekwencje te zaczęto klasyfikować jako indignitas dopiero w okresie prawa poklasycznego.
Background: According to the rules of Roman law, people who entered into the union of marriage that was impermissible in the light of ius civile could not inherit from each other. The subject of this research is the sources illustrating this phenomenon. Research purpose: The article aims to prove that despite describing such spouses as indigni, the sources do not constitute the manifestation of unworthiness to inherit (indignitas), but of an institution that was close to it. Methods: The article correlates the formal-dogmatic and historical-legal method with philolo-gical source analysis. Conclusions: In classical Roman law, indignitas was not imposed on people contracting an impermissible marriage. The jurists, however, shaped a corresponding institution – quasi-indignitas. Unlike the unworthiness to inherit, its scope went beyond the hereditary law: both the inheritance owed to one spouse under the other spouse’s will as well as mutual settlements before marriage were forfeited to the treasury. This sanction was defined as indignitas only during the period of post-classical law. - Źródło:
-
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 118; 25-44
0081-6841 - Pojawia się w:
- Studia Prawno-Ekonomiczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł