Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "krzyk" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Heavymetalowy „Krzyk” a głębia podmiotu nowoczesnego
    Heavy metal “Krzyk” and the profundity of the modern self
    Autorzy:
    Żyła, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/520734.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    głębia
    ekspresja
    krzyk
    heavy metal
    profundity
    expression
    scream
    Opis:
    Artykuł jest próbą połączenia teorii „głębi” podmiotu nowoczesnego Charlesa Taylora z książki Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej z postulatami Stanisława Przybyszewskiego zawartymi w artykule O „nową” sztukę (mare tenebrarum, teoria powinowactw). Autor w odniesieniu do myśli Taylora i Przybyszewskiego dokonuje analizy tekstu literackiego (Krzyk Przybyszewskiego) oraz tekstu literacko-muzycznego (Zwierzenia kontestatora i Heavy Metal Świat zespołu TSA) w celu ukazania artystycznych poszukiwań „czegoś więcej” (Taylor) tudzież takich form ekspresji, które wydają się ekwiwalentem procesów zachodzących w „głębi”, a więc w tej części duszy, która jest niedostępna ludzkim zmysłom, a jej przejawy są jedynie uchwytne dla jednostki / artysty / geniusza. W procesie analizy autor zwraca uwagę również na pamiętnikarskie formy Przybyszewskiego (Moi współcześni), w których pisarz przeczuwa, iż „odgłosy ziemi rodzinnej” są pradźwiękiem, atawistycznym rykiem pochodzącym wprost z głębi. Pozostaje pytanie: jak za pomocą sztuki zobrazować ten tajemniczy rejon duszy? Czy jedyną szansą jest muzyka Chopina? Wydaje się, że nie, ale o tym Przybyszewski nie mógł wiedzieć. Dopiero kilkadziesiąt lat po jego śmierci powstała muzyka wrzasku, atawistycznych odruchów, muzyka „wykrzyku duszy”, najchętniej penetrująca to, co ukrywa się w głębi, a więc i zachowania powszechnie niezrozumiałe, w niektórych kręgach uznane za niemoralne, nieetyczne.
    The article tries to combine Charles Taylor’s theory of the “profundity” of the modern self from his book Sources of the self: The making of modern identity with Stanisław Przybyszewski’s postulates, presented in his article “For the new art” (mare tenebrarum, the kinship theory). The author, referring to Taylor’s and Przybyszewski’s ideas, analyses a literary text (“Krzyk” by Przybyszewski) and the lyrics (Zwierzenia kontestatora and Heavy Metal Świat by TSA), in order to present the searching for (Taylor), as well as such forms of expression which could be equivalent to the processes happening in the profundity, i.e. in that part of the soul which is inaccessible for human senses, and its indications may be noticed only by an individual/artist/ genius. During the analysis process, the author points to the diary forms of Przybyszewski (Moi współcześni), in which the writer has a premonition that the “fatherland sounds” are a kind of ancient tune, an atavistic roar coming from the depth. The question remains: how to illustrate this part of the soul through art? Is Chopin’s music the only chance? It does not seem to be, but Przybyszewski can’t have realised that. It was only a few decades after his death that the music of scream and atavistic reactions appeared. This music of a screaming soul most willingly penetrates what is hidden inside, i.e. commonly misunderstood behaviours, in some circles considered to be immoral and unethical.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 3 "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"; 134-142
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    John Lennon – człowiek i artysta niespełniony?
    John Lennon: a man and artist unfulfiilled?
    Autorzy:
    Dorobek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050696.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-11
    Wydawca:
    Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
    Tematy:
    kompleks
    trauma
    dominacja
    „krzyk pierwotny”
    gwiazdorstwo
    artyzm
    niespełnienie
    complex
    domination
    “primal scream”
    stardom, artistry
    unfulfillment
    Opis:
    Niniejszy esej jest próbą syntetycznego, poniekąd psychoanalitycznego, ujęcia biografii Johna Lennona, zarówno jako ewidentnie zagubionego geniuszamuzyki popularnej, jak i ofiary chłopięcego kompleksu zaniedbania przez uwielbianą matkę – później wysublimowanego w kompleks kobiecej dominacjii przeniesionego na Yoko Ono, jego drugą żonę i awangardową „muzę.” W rezultacie ich związek, w znacznym stopniu wyidealizowany przez media, zostałukazany w kontekście relacji Lennona z innymi kobietami (na przykład z ciotką Mimi), sprzecznych cech jego osobowości oraz ewolucji światopoglądowej i artystycznej, która doprowadziła najpierw do dramatycznego rozdarcia między popowym supergwiazdorstwem a awangardowym artystostwem, ostatecznie zaś – do faktycznej niemocy twórczej w ciągu ostatnich pięciu lat życia. Perspektywę komparatystyczną dla tych rozważań wyznaczać będą biografie Elvisa Presleya i Micka Jaggera.
    In this essay, the author attempts at a synthetic insight into the biography of John Lennon, both as a confused genius of popular music and a victim ofthe childhood complex of motherly neglect: later transformed into the one of female domination and transferred onto Yoko Ono, his second wife andavant-garde “muse.” Consequently, their marriage, largely idealized by media, is shown here in the context of Lennon’s relations with other women (mainly his mother and aunt Mimi), his contradictory psychological traits and artistic/ideological evolution that resulted in being torn between pop superstardom, avant-garde artistry and, in last five years, virtual creative impotence. The stages of his mature life/solo career are identfied as successive, logical cases of disenchantment: of personal, artistic, or even cognitive nature. The comparative context for this analysis is provided by the references to the biographies of Elvis Presley and Mick Jagger.
    Źródło:
    Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2020, 12; 43-72
    0860-5637
    2657-7704
    Pojawia się w:
    Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies