Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jeńcy polscy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Jeńcy wojenni zmarli w obozach: kozielskim, starobielskim, ostaszkowskim i griazowieckim w latach 1939-1941
    The prisoners who died in Kozielsk, Starobielsk, Ostashkov and Griazowiec camps in the period from 1939 to 1941
    Autorzy:
    Fałdowska, Maryla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811040.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    jeńcy polscy
    Polska a ZSRR
    Kozielsk
    Starobielsk
    Ostaszków
    Griazowiec
    Polish prisoners
    Poland and the USSR
    Ostashkov
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony zmarłym jeńcom, którzy po 17 września 1939 r. trafili do niewoli radzieckiej bezpośrednio lub po zaanektowaniu przez ZSSR Litwy i Łotwy latem 1940 r. Obrazuje lokalizację obozów w Kozielsku, Starobielsku, Ostaszkowie i Griazowcu. Ukazuje liczbę umieszczonych tam jeńców wojennych i wielki pośpiech, jaki towarzyszył ich przemieszczaniu między obozami na podstawie decyzji podejmowanych przez najwyższe gremia Związku Radzieckiego, a realizowanych przez władze obozowe. Przedstawienie z jednej strony ogromnej liczby osadzonych jeńców, a z drugiej liczby zmarłych jest dowodem, że – mimo panującej ciasnoty – w obozach nie wybuchła epidemia, mogąca przynieść nie setki, a tysiące ofiar. Imienny wykaz zmarłych w poszczególnych obozach, na tle liczby osadzonych, pozwala zobrazować, jaka była śmiertelność wśród jeńców. Przybliża miejsca pochówku zmarłych lub ich brak.
    The article is devoted to the deceased prisoners who, after September 17th, 1939 were imprisoned by Soviets, immediately after USSR annexing Lithuania and Latvia, in the summer of 1940. It presents the location of Kozielsk, Starobielsk, Ostaszków and Griazowiec camps. It shows the number of POWs placed in these camps and the haste that accompanied their transfer between these camps based on decisions taken top-down by the highest authorities of the Soviet Union and carried out by the camp authorities. The list of names of the deceased in individual camps compared with the number of prisoners allows us to depict the mortality of the prisoners. It approximates the places of the burial of the deceased or the lack thereof. Presenting the great number of the prisoners placed in the camps, on the one hand, and the number of the deceased, on the other hand, proves that despite the cramped conditions there was no epidemic outbreak in the camps, which might have caused not hundreds but thousands of casualties.
    Źródło:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2013, 10, 10; 61-83
    1730-0274
    Pojawia się w:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The status of prisoners of war before its regulation in international law on the example of Polish prisoners of war of the Grande Arm´ee in Russian captivity (1812–1816)
    Położenie jeńców wojennych przed uregulowaniem ich statusu w prawie międzynarodowym na przykładzie polskich jeńców z Wielkiej Armii w niewoli rosyjskiej (1812–1816)
    Autorzy:
    Miodowski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142641.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Napoleon’s expedition to Moscow in 1812
    Polish prisoners of war in Russia
    Congress of Vienna 1814–1815
    wyprawa Napoleona na Moskwę w 1812
    polscy jeńcy wojenni w Rosji
    Kongres Wiedeński 1814–1815
    Opis:
    Not much is known about the mode of debating or the circumstances in which the 16 delegations to the Congress of Vienna worked out a consensus on limiting the newly laid down international humanitarian law to the “Declaration on the Abolition of the Slave Trade” and on omitting the issue of prisoners of war. It is not known whether the said resignation occurred only during the meeting in Vienna or already at the preliminary stage before the conference. The latter option is supported by the fact that as early as summer 1814 the Russians and French had established a bilateral agreement on repatriation of Napoleonic prisoners of war. The only way to find answers – not only about the circumstances in which the decisions to leave out the case of prisoners of war from the initial regulations within the scope of the international humanitarian law were made in Vienna, but also about the consequences of the said omission for the group of thousands of Polish prisoners of war from the Grande Arm´ee in Russian captivity – is to refer to source materials. It turns out that in the latter case, the failure by the Congress of Vienna participants to attempt to provide common legal regulations for the international community regarding prisoners of war remaining in captivity bore serious repercussions. Due to the status of the Kingdom of Poland within the boundaries of imperial Russia, the process of releasing Polish Grande Arm´ee prisoners of war from captivity was not typical. Its implementation was not based on an inter-state bilateral agreement as was the case between Russia and France, but was an effect of unilateral decisions made in Petersburg upon merely formal (actually technical) consultations with the authorities of the Kingdom of Poland.
    Niewiele wiemy na temat trybu procedowania i okoliczności, w jakich 16 delegacji uczestniczących w Kongresie Wiedeńskim wypracowało konsensus w sprawie ograniczenia nowo stanowionego międzynarodowego prawa humanitarnego do „Deklaracji w sprawie handlu niewolnikami” i pominięcia kwestii jenieckiej. Nie wiemy czy ta rezygnacja nastąpiła dopiero podczas obrad w Wiedniu, czy też już na etapie przygotowawczym do konferencji. Za tą drugą ewentualnością przemawia fakt, że już latem 1814 r. Rosjanie i Francuzi wypracowali dwustronne porozumienie w sprawie repatriacji jeńców napoleońskich. Zainteresowanym tą problematyką pozostaje odwołanie się do materiałów źródłowych i poszukiwanie w nich odpowiedzi na pytania nie tylko o uwarunkowania, w jakich podjęto w Wiedniu decyzję o nieuwzględnieniu sprawy jeńców w pierwszych regulacjach z zakresu międzynarodowego prawa humanitarnego, ale też odpowiedzi na pytania o konsekwencje tego zaniechania dla wielotysięcznej grupy polskich jeńców z Wielkiej Armii w niewoli rosyjskiej. Okazuje się, że w tym ostatnim przypadku rezygnacja przez uczestników Kongresu Wiedeńskiego z próby wypracowania wspólnych dla społeczności międzynarodowej regulacji prawnych odnośnie do pozostających w niewoli jeńców wojennych była brzemienna w skutki. Z racji na status Królestwa Polskiego w ramach imperialnej Rosji proces uwalniania z niewoli polskich jeńców z Wielkiej Armii nie był typowy. Jego realizacja nie przebiegała bowiem w oparciu o międzypaństwową umowę dwustronną, jak np. między Rosją a Francją, lecz stanowiła efekt jednostronnych decyzji podjętych w Petersburgu po zaledwie formalnych (w istocie technicznych) konsultacjach z władzami Królestwa Polskiego.
    Źródło:
    Białostockie Teki Historyczne; 2018, 16; 87-103
    1425-1930
    Pojawia się w:
    Białostockie Teki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W cieniu zbrodni katyńskiej. Polscy jeńcy wojenni ocalali z obozów specjalnych NKWD w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie
    Autorzy:
    Jaczyński, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811307.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-11
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    polscy jeńcy wojenni
    zbrodnia katyńska
    obozy specjalne NKWD dla jeńców wojennych
    kryteria selekcji jeńców wojennych
    sowiecki wywiad i kontrwywiad
    Polish war prisoners
    the Katyń crime
    NKVD special camps for
    war prisoners
    selection criteria of war prisoners
    Soviet intelligence and counterintelligence
    Opis:
    Nasza wiedza o zbrodni katyńskiej jest już spora, to jednak jeszcze wiele spraw budzi wątpliwości i wymaga wyjaśnienia. Jedną z takich kwestii jest wyselekcjonowanie nielicznej grupy jeńców z trzech obozów specjalnych z Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa, którzy ocaleli z zagłady katyńskiej. Badacze problematyki katyńskiej, którzy ze zrozumiałych względów wiele miejsca i uwagi w swych dociekaniach poświęcali genezie zbrodni, rekonstrukcji przebiegu wydarzeń i losom zamordowanych, na marginesie pozostawiali kwestię ocalałych. Nie trzeba było tym samym szukać odpowiedzi na nader kłopotliwe i trudne pytanie: dlaczego nieliczni polscy jeńcy wojenni uratowali się od zagłady. Jakie były kryteria, wedle których trzyosobowe gremium, tzw. „centralna trójka” NKWD, zdecydowało o zachowaniu przy życiu niespełna 400 jeńców z obozów specjalnych. Do połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku była to zapewne jedna z największych tajemnic zbrodni katyńskiej. Udostępnione wówczas dokumenty sowieckie dotyczące niespełna czterystu osób, które nie znalazły się listach śmierci, przynajmniej częściowo wyjaśniają one zagadkę ich ocalenia. Wśród badaczy problematyki katyńskiej przeważa pogląd, że jednym z głównych kryterium tej selekcji stanowiła, przydatność uratowanych dla realizacji wojskowych i politycznych celów państwa radzieckiego.
    Although we have already gained a great deal of information about the Katyń crime, still many issues raise doubts and require further explanation. One of such matters is the selection of a small group of prisoners from three special camps, i.e. Kozielsk, Starobielsk and Ostaszkow, and their survival from the Katyń massacre. For obvious reasons, the historians researching the Katyń crime have devoted most of their attention to the genesis of the crime, reconstruction of the course of events and life stories of the executed, while the issue of the saved has been treated rather marginally. By adopting such an approach the researchers have avoided a rather difficult and troublesome question of why a small number of Polish prisoners of war (i.e. around 400) was salvaged and what the criteria of such a selection made by the so called “the central three” of NKVD were. Undoubtedly, until the 1990s this issue remained as one of the greatest mysteries of the Katyń massacre. At that time the soviet documents pertaining to the plight of those 400 prisoners who had not found themselves on the death list were revealed and at least partially they shed some light on this historical riddle. Among the Katyń crime researchers there prevails an opinion that one of the main criteria of the selection was usefulness of some of the prisoners for fulfilment of the Soviet state’s military and political goals.
    Źródło:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2017, 14, 14; 129-146
    1730-0274
    Pojawia się w:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wizerunek jeńców rosyjskich z czasów wielkiej wojny w wybranych pamiętnikach żołnierzy Legionów Polskich
    Image of Russian prisoner’s of war from the Great War times in selected diaries of Polish Legions soldiers
    Образ русских военнопленных времен Первой мировой войны в некоторых мемуарах солдат Польских Легионов
    Autorzy:
    Smoliński, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1923909.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Legiony Polskie
    Armia Rosyjska
    I wojna światowa
    polscy legioniści
    jeńcy rosyjscy
    ranni żołnierze armii carskiej
    pamiętnikarstwo legionowe
    Polish Legions
    Russian Army
    World War I
    Polish legionaries
    Russian prisoners of war
    injured soldiers of the tsarist army
    legionary memoir writing
    Польские Легионы
    русская армия
    Первая мировая война
    польские легионисты
    раненые солдаты царской армии
    мемуары Легионов
    Opis:
    W dotychczasowym dorobku polskiej literatury historycznej nie ma zbyt wielu opracowań dotyczących obrazu przeciwników żołnierzy polskich formacji wojskowych, z którymi przyszło im walczyć podczas wielkiej wojny z lat 1914–1918. Dlatego też na podstawie wybranych dzienników, pamiętników i wspomnień żołnierzy Legionów Polskich autor postanowił pokazać, jak przedstawiano w nich jeńców, w tym rannych, pochodzących z Armii Rosyjskiej, którzy w trakcie walk dostawali się w ręce polskich legionistów. Starał się też pokazać uczucia i emocje, które towarzyszyły im podczas kontaktów tego typu z niedawnym jeszcze wrogiem, a także sposób ich traktowania, gdy stawali się już jedynie bezbronnymi jeńcami. Poza tym autor wskazał też na pewne specyficzne cechy w sposobie traktowania jeńców, w tym również dezerterów, Polaków służących w armii carskiej, w których widziano przede wszystkim rodaków przemocą wcielonych do zaborczych sił zbrojnych i zmuszonych walczyć z polskimi legionistami.
    In existing Polish historical literature there are not too many papers concerning the image of the enemies of the Polish soldiers fighting in Polish military units during the Great War of 1914–1918. Thus, basing on selected journals, diaries and memories of the soldiers of the Polish Legions, the author has decided to show how they presented the Russian Army prisoners of war, including the injured, who fell into Polish legionaries’ hands during the fights. He has also tried to show their feelings and emotions when in contact with the POWs – until recently their enemies – as well as the way Polish soldiers treated their former enemies when they were but defenseless prisoners. Moreover, the author has pointed out some specific qualities in the way they treated the POWs, including deserters, Poles serving in the tsarist army, perceived above all as compatriots conscripted to the partitioner’s army by force and forced to fight with Polish legionaries.
    На текущий момент в польской исторической литературе нет достаточного количества трудов, посвященных образу противников польских солдат, с которыми им пришлось воевать во время Первой мировой войны в 1914–1918 гг. Поэтому на базе избранных дневников и мемуаров солдат Польских Легионов автор решил показать, как в них представлены военнопленные, в том числе раненые, солдаты русской армии, которые во время сражений получали в свои руки польских легионистов. Автор статьи также старался показать чувства и эмоции, сопутствующие им во время такого рода контактов с еще недавним врагом, а также отношение к солдатам, которые были для своих противников уже только лишь беззащитными пленными. Кроме того, автор указал на некоторые специфические черты, проявленные в отношении к пленным, в том числе дезертирам, полякам, служащим в царской армии, в которых видели прежде всего соотечественников, насильно включенных в состав военных сил противника и принужденных к борьбе с польскими легионистами.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 3 (261); 9-20
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies