Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "fortresses" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Wyposażenie obiektów fortyfikacyjnych Twierdzy Wrocław część I – rozbudowa czasu pokoju
    Furnishings of fortification structures of Festung Breslau (fortress Wroclaw) part I – building in peacetime
    Autorzy:
    Kolouszek, S.
    Pardela, Ł.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/347617.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    Twierdza Wrocław
    twierdze i fortyfikacje miejskie
    Fortress Wrocław
    city fortresses and fortifications
    Opis:
    Autorzy w artykule przedstawiają próbę odtworzenia wyposażenia obiektów fortyfikacji Twierdzy Wrocław wznoszonych według ściśle ustalonych wzorów w latach 1890–1914. W skład wyposażenia wchodzą składane krzesła, urządzenia łączności i elementy systemu wentylacyjnego. Detale wyposażenia zachowały się obecnie jedynie w szczątkowej formie. Na ogół stanowią je elementy montażowe w podłogach, ścianach i sklepieniach stropów. Analiza struktury ich rozmieszczenia w zestawieniu z właściwymi instrukcjami technicznymi, przeprowadzona przez autorów, pozwala z dużą dozą prawdopodobieństwa na teoretyczne, a w przyszłości być może praktyczne odtworzenie wyglądu wnętrz kazamat wrocławskich schronów piechoty w czasie pełnienia przez nie pierwotnych funkcji.
    The authors describe an attempt to recreate the furnishings of Festung Breslau’s fortifications, which were erected according to strictly defined designs in the years 1890–1914. The furnishings included folding chairs, communication equipment and ventilation system components. Only small fragments of furnishing details still survive; these principally include assembly components in floors, walls and vaults. An analysis of their locations conducted by the authors, combined with information from various technical guides, has enabled a highly likely theoretical recreation (which perhaps one day will turn into a practical one) of the interior of the casemates of Wroclaw’s infantry bunkers at the time of their historical basic functions.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2014, 2; 20-31
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Role of Environmental and Landscape Value in the Comprehensive Protection of Historic Ring Fortresses
    Rola walorów przyrodniczych i krajobrazowych w zintegrowanej ochronie dawnych twierdz pierścieniowych
    Autorzy:
    Jakubowski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1189962.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
    Tematy:
    environmental value
    landscape value
    protection
    ring fortresses
    walory przyrodnicze
    walory krajobrazowe
    ochrona
    twierdza pierścieniowa
    Opis:
    Problematyka zawarta w tytule odnosi się do analizy wybranych rozwiązań, praktyk i negatywnych przykładów adaptacji w kształtowaniu dawnych zespołów fortyfikacji w celu zachowania ich współczesnych atutów przyrodniczych i widokowych. Jest to także pole do refleksji nad podejściem zintegrowanym w ochronie systemów dawnych twierdz pierścieniowych oraz ich roli w uzupełnieniu systemów terenów zieleni miejskiej, kształtowaniu struktury przyrodniczej i przestrzennej strefy podmiejskiej w warunkach zrównoważonego (trwałego) rozwoju. Autor wskazuje również na aktualne konflikty pomiędzy ochroną substancji zabytkowej i przyrodniczej oraz podaje przykłady rozwiązań zmierzających do ich przezwyciężania. Celami analiz są identyfikacja kierunków i praktycznych rozwiązań aktywnej (a nie biernej) ochrony zasobu przyrodniczego i zachowania, zaś nade wszystko odzyskiwanie walorów krajobrazowych jako skutecznych narzędzi rewitalizacji, udostępnienie i promocja krajobrazów fortecznych na potrzeby rozwoju turystyki.
    Źródło:
    Architektura Krajobrazu; 2014, 2; 90-99
    1641-5159
    Pojawia się w:
    Architektura Krajobrazu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Specific features and issues of preserving the historic cities of Algeria – centres of islamic construction
    Cechy charakterystyczne i problematyka ochrony historycznych miast Algierii – ośrodki budownictwa islamskiego
    Autorzy:
    Ivashko, Yuliia
    Kouider, Rezga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217576.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    historical cities of Algeria
    mosques
    fortresses
    conservation issues
    historyczne miasta Algierii
    meczet
    twierdza
    problematyka ochrony
    Opis:
    Historically, the ancient cities of Algeria as the centres of Islamic construction sprang up at the sites of ancient fortifications. Another specific feature was that the ruling dynasties were military leaders, and the mosques were built like fortresses – according to the same principles and with the use of the same building materials. In this way the historical mosques of Algeria are different from the pompous mosques of Turkey or Persia that were developed based on such examples as the cathedrals of the Byzantine Empire or pre-Islamic palace architecture of the ancient Persia. The national feature of the mosques of Algeria is their optimal adaptation to the conditions of strong seismic activity, since this factor contributed to the development of the corresponding stylistic features of the mosques of the Maghreb or Kharijites types. Since the ancient Algerian cities sprang up in particular as the cities-fortresses, this led to the appropriate planned structure of quarters with winding irregular streets and mosques along with residential buildings. Accordingly, this creates significant problems for preserving the historical environment, since the ancient layout and location of mosques does not meet modern evacuation standards.
    Historycznie miasta Algierii jako centra budownictwa islamskiego powstały w miejscach starożytnych fortyfikacji. Inną szczególną cechą był fakt, że dynastie rządzące stały na cele wojska, a meczety budowano jako twierdze – zgodnie z tymi samymi zasadami i przy użyciu tych samych materiałów budowlanych. W ten sposób historyczne meczety w Algierii różnią się od pompatycznych meczetów w Turcji lub Persji, które zostały opracowane na podstawie takich przykładów jak katedry Cesarstwa Bizantyjskiego lub przedislamska architektura pałacowa starożytnej Persji. Narodową cechą meczetów w Algierii jest ich optymalna adaptacja do warunków silnej aktywności sejsmicznej, ponieważ czynnik ten przyczynił się do rozwoju odpowiednich cech stylistycznych meczetów typu Maghreb lub Kharijites. Ponieważ starożytne miasta algierskie powstawały przede wszystkim jako miasta-twierdze, wpłynęło to na specyficznie zaplanowaną strukturę kwartałów z krętymi nieregularnymi uliczkami, meczetami oraz budynkami mieszkalnymi. Wiąże się to z poważnymi problemami w procesie ochrony tych historycznych struktur, gdyż zarówno układ urbanistyczny jak i lokalizacja meczetów nie spełniają nowoczesnych standardów ewakuacji.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 58; 143-147
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Exploitation of the Vistula River from earliest times to the outbreak of World War II
    Wykorzystanie Wisły od czasów najdawniejszych do wybuchu II wojny światowej
    Autorzy:
    Duchnowski, T. M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/397452.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    ENERGA
    Tematy:
    trade of cereals
    Saint Barbara
    raftsmen
    Vistulian fortresses
    Przekop of the Vistula Channel
    handel zbożem
    św. Barbara
    flisacy
    twierdze nadwiślańskie
    Przekop Wisły
    Opis:
    Since the earliest times, the Vistula River has been an artery used for movement of people, commodities and cultures. The settlement network that began to develop along it constituted the foundation of the emerging Polish state in the Early Middle Ages. In the 13th century, the Teutonic Knights appeared downriver. After the outbreak of Prussia and Gdańsk Pomerania, they formed a state with a powerful economy and army. During their reign along the Vistula River (Wisła), many castles and fortified towns guarding its particular sections were erected. After the end of the Thirteen Years’ War (1466), almost the whole river with its tributaries was incorporated within the limits of Poland or countries recognising its authority. From the middle of the 16th century to the mid-17th century, the Vistula River performed the role of the main Polish trade route for many products sent to Western European countries through Gdańsk. The city was then experiencing the apogee of its magnificence. Cereals were the most important commodity back then. The gentry – the producers – and many towns intermediating in trade were growing rich thanks to the good economic situation. Then, the rich folklore of raftsmen immortalised by poets and pictured by painters came into being. In the 18th century, changes in agriculture in Western European countries and increasing competition caused depression in the export of Polish cereals. In addition, the partitions of Poland affected its balance. Because of this, the Vistula River flowed through three states: Austria, Russia and Prussia. All of them conducted separate policies concerning the river, which caused its decline as an important European water artery. In the 19th century, it remained unregulated. Germans performed the most works in the lower course of the river, while Russians did the least in its middle course. In the period of Second Polish Republic, the revived state had new needs, thus river development was not its priority investment. Museums in Tczew and Wyszogród present the history of the Vistula River.
    Już w najodleglejszych czasach rzeka Wisła stanowiła arterię służącą przemieszczaniu się ludzi, towarów, a także kultur. Wzdłuż niej zaczęła tworzyć się sieć osadnicza, która we wczesnym średniowieczu legła u podstaw formującego się państwa polskiego. W XIII stuleciu w jej dolnym biegu pojawili się Krzyżacy, którzy po podboju Prus i Pomorza Gdańskiego utworzyli potężne gospodarczo i militarnie państwo. W czasie ich panowania wzdłuż Wisły zbudowano wiele zamków i warownych miast strzegących jej poszczególnych odcinków. Po zakończeniu wojny trzynastoletniej (1466) niemal cała rzeka wraz z dopływami znalazła się w granicach Polski lub krajów uznających jej zwierzchność. W okresie od połowy XVI do połowy XVII w. pełniła rolę głównego traktu handlowego Rzeczypospolitej dla wielu artykułów, wysyłanych po dotarciu do Gdańska morzem do krajów Europy Zachodniej. Miasto to przeżywało wówczas apogeum swojej świetności. Najważniejszym artykułem było wówczas zboże. Dzięki dobrej koniunkturze bogacili się jego producenci – szlachta, a także wiele miast pośredniczących w handlu. Wykształcił się w tym czasie bogaty folklor flisacki opiewany przez poetów i obrazowany przez malarzy. W XVIII w. wskutek zmian w rolnictwie w krajach Europy Zachodniej i rosnącej konkurencji postępowało zahamowanie eksportu polskiego zboża. Niekorzystnie odbiły się na jego bilansie także rozbiory Rzeczpospolitej, w wyniku, których Wisła znalazła się w obrębie trzech państw: Austrii, Rosji i Prus. Wszystkie one prowadziły odrębną politykę względem rzeki, co spowodowało jej upadek jako ważnej w Europie arterii wodnej. W XIX w. nie przeprowadzono jej pełnej regulacji. Najwięcej prac wykonali Niemcy w dolnym biegu, najmniej Rosjanie w środkowym. W okresie II Rzeczpospolitej, ze względu na inne potrzeby odrodzonego państwa, zagospodarowanie rzeki nie znalazło się wśród jego priorytetowych inwestycji. Dzieje Wisły prezentują muzea w Tczewie i w Wyszogrodzie.
    Źródło:
    Acta Energetica; 2013, 2; 24-37
    2300-3022
    Pojawia się w:
    Acta Energetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twierdza Wrocław jako unikalny zabytek „Architectura Militaris”
    Fortress Wroclaw – unique heritage of Architectura Militaris
    Autorzy:
    Kolouszek, S.
    Pardela, Ł.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/347096.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    Twierdza Wrocław (19-20 w)
    twierdze i fortyfikacje miejskie
    architektura obronna
    Wrocław
    Fortress Wroclaw (19th and 20th century)
    urban fortresses and fortifications
    defence architecture
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie wrocławskiej twierdzy jako unikalnego zespołu, odróżniającego się od twierdz niemieckich występujących obecnie na ziemiach polskich. Autorzy skupiają się na aspektach technicznych, prezentując aktualne wyniki badań archiwalnych i terenowych w kontekście budowy Twierdzy Wrocław na przełomie XIX i XX wieku. Niniejszy artykuł stanowi także przyczynek do rozważań nad różnorodnością fortyfikacji oraz badań w zakresie aspektów taktycznych.
    The aim of the article is to present the unique features of Fortress Wroclaw as the monument of Architectura Militaris that is different from other German fortresses, such as Grudziądz, Chełmno, and Malbork, found at present in Poland. The authors focus on the technical aspects related to the fortress design and construction at the turn of the 19th and 20th century, and the aspects of the current archive and field research. The article contributes to future considerations on the diversity of the fortification, and the research pertaining to tactical aspects.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2013, 2; 68-82
    1731-8157
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obecność wojsk rosyjskich i zasiedlenie terytorium Zaporoża (regionu między rzekami Orely i Samara) w okresie Nowej Siczy (1734-1775)
    Autorzy:
    Sukhomlyn, Oleksandr D
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607577.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Army Zaporizhzhya Lower, Southern Ukraine, settlement, colonization, confessional painting, Russian fortresses.
    Wojsko Zaporożskie Niżowe, Południowa Ukraina, słoboda, kolonizacja, listy spowiadających się parafii prawosławnych (ispoviednaja rospis’), rosyjskie twierdze)
    Opis:
    On the basis of a microhistorical approach, the general course of settlement of the region and the colonial efforts of the Russian administration (public, private) to create settlements under Russian fortresses are considered. An analysis of population registration documents indicates a key influence on the population of Zaporozhye in the 1740s - 1760s. namely the Zaporizhzhya elite, and not Russian fortresses. Attempts by the Russian administration to besiege settlements under fortresses and expand their power on Zaporizhzhya subjects were unsuccessful.
    Korzystając z podejścia mikrohistorycznego, autor bada proces zaludnienia terenów Zaporoża I wysiłki lokalnej administracji rosyjskiej (urzędowe i prywatne), skierowani na utworzenie slobod przy fortecach rosyjskich na Zaporożu. Dokumenty, zawierające informacje o ludności miejscowej, świadczą, że głowny wpływ na załudnienie teritorium Zaporoża w latach 40.-60. XVIII wieku wywarła elita Wojska Zaporozkiego, a nie system fortec rosyjskich, wprowadzony w czasach wojny rosyjsko-tureckiej 1735-1739. Sproby rosjan, skierowane na utworzenie wsi przy fortecach oraz rozpowszechnienia swojej władzy na poddanych Wojska Zaporozkiego nie były skuteczne.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2019, 74
    0239-4251
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osadnicy, twierdze, temy. Bizantyńskie działania w celu wzmocnienia granicy z wczesnośredniowieczną Bułgarią, VII–X w.
    Settlers, strongholds, themes. Byzantine activities to strengthen the border with Early Medieval Bulgaria, 7th–10th c.
    Autorzy:
    Marinow, Kirił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910087.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-24
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Byzantium
    medieval Bulgaria
    Byzantine-Bulgarian relationships
    the Balkans
    Byzantine defence-system
    inter-state borders
    medieval towns and fortresses
    Bizancjum
    średniowieczna Bułgaria
    relacje bizantyńsko-bułgarskie
    Bałkany
    bizantyński system obronny
    granice międzypaństwowe
    średniowieczne miasta i twierdze
    Opis:
    Artykuł podnosi zagadnienia związane z bizantyńską rekonkwistą ziem trackich i macedońskich po okresie najazdów barbarzyńskich na Półwysep Bałkański w V–VII w. n.e. Realizując plan odzyskiwania tych terenów władze w Konstantynopolu musiały brać pod uwagę realne zagrożenie ze strony chanatu bułgarskiego, funkcjonującego na północ od gór Hemos. Bułgarzy bowiem zagrażali nie tylko powodzeniu bizantyńskiego przedsięwzięcia, lecz wyprawiali się znacznie dalej na południe, sięgając w swych rajdach okolic cesarskiej stolicy (na południowym wschodzie) czy ziem geograficzno-historycznej Macedonii (na południowym zachodzie). By temu zaradzić, a i urealnić swoją obecność na wspomnianych obszarach, cesarze sprowadzali ludność małoazjatycką, którą uzupełniano istniejące tam pustki osadnicze, osadzając ją w już istniejących lub nowo wzniesionych twierdzach i miastach (jako oddziały garnizonowe), bądź na terenach uprawnych (osadnictwo wiejskie). Innym krokiem było utworzenie na wskazanych terenach konkretnych jednostek administracyjnych, za pośrednictwem których łatwiej było nimi zarządzać i skutecznie organizować opór przeciwko najeźdźcom z północy. Miejscowi osadnicy stanowili również podstawową siłę militarną zobowiązaną do ochrony tych pogranicznych terytoriów. Z drugiej strony twierdze trackie pełniły rolę bizantyńskich forpoczt i baz wypadowych dla wypraw cesarskich organizowanych przeciwko samej Bułgarii.
    The article raises issues related to the Byzantine reconquista of the Thracian and Macedonian lands after the period of barbarian invasions on the Balkan Peninsula in the 5th–7th c. When implementing the plan to recover these areas, the authorities in Constantinople had to take into account the real threat from the Bulgarian Khanate, established north of the Haimos Mountains. Bulgarians threatened not only the success of the Byzantine venture, but they went much further south, reaching in their raids the surroundings of the imperial capital (in the southeast) or the geographical and historical lands of Macedonia (in the southwest). To remedy this, and to make their presence more real in these areas, the emperors moved there the population from Asia Minor to fulfill the existing settlement voids, embedding them in already existing or newly built fortresses and cities (as garrison units), or on arable lands (rural settlement). Another step was the creation of specific administrative units in the indicated areas, through which it was easier to administer them and effectively organize resistance against invaders from the north. Local settlers also constituted the basic military force obliged to protect these border territories. On the other hand, Thracian strongholds played the role of Byzantine outposts and bases for imperial expeditions organized against Bulgaria itself.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 5-30
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Garnizon księcia Bogusława Radziwiłła w Słucku 1654–1668. Struktura i finansowanie
    The Sluck garrison of Prince Bogusław Radziwiłł in 1654–1668. Structure and financing
    Autorzy:
    Kossarzecki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22446705.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-13
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Słuck
    garnizon
    Bogusław Radziwiłł
    Wielkie Księstwo Litewskie
    wojsko litewskie
    piechota niemiecka
    twierdze prywatne
    wojna polsko-rosyjska 1654-1667
    potop szwedzki
    Sluck
    garrison
    Grand Duchy of Lithuania
    Lithuanian military
    rman infantry
    private fortresses
    Polish-Russian war 1654–1667
    Swedish deluge
    Opis:
    Artykuł omawia dzieje regimentu piechoty niemieckiej księcia Bogusława Radziwiłła. Oddział pełnił funkcję garnizonu w Słucku, prywatnym mieście księcia, w okresie wojen Rzeczypospolitej z Państwem Moskiewskim i Kozakami. Tekst koncentruje się wokół struktury garnizonu i sposobów jego finansowania. Wyjaśniono przyczyny pojawienia się w prywatnym mieście księcia regimentu wojsk koronnych, podano informacje o kadrze oficerskiej, pochodzeniu oficerów, ich doświadczeniu wojskowym, losach i karierze oraz przebiegu służby w Słucku. Poświęcono też uwagę pochodzeniu żołnierzy oraz sprawom związanym ze zmieniającą się liczebnością garnizonu w zależności od rozwoju sytuacji wojennej. Wyjaśniono problem finansowania garnizonu, który wraz z klęską Rzeczypospolitej w 1655 r. i przejściem księcia Bogusława na służbę szwedzką, a potem pruską, przestał być opłacany ze skarbu koronnego czy litewskiego. Tekst naświetla wysiłki księcia zmierzające do zapewnienia finansowania i zaopatrzenia regimentu polegające najpierw (w latach 1655–1658) na obarczeniu tym ciężarem mieszczan słuckich i poddanych ze wsi książęcych w województwie nowogródzkim, a w latach 1659–1668, gdy po uzyskaniu zgody króla i sejmu i wprowadzeniu regimentu do komputu litewskiego, wysiłek swoich poddanych książę starał się wesprzeć pieniędzmi uzyskiwanymi ze skarbu. Losy garnizonu zależały od rozwoju sytuacji militarnej i stopnia bezpieczeństwa Słucka i włości Księstwa Słuckiego oraz stanu finansów książęcych. Wszystko to wpływało na liczebność garnizonu, a po ustaniu wojen, na stopniową jego redukcję z ponad 1000 do 150 żołnierzy. Stopniowo regiment zamieniał się z jednostki w pełni bojowej w prywatny garnizon magnacki pełniący rolę porządkową. Jego oficerowie coraz bardziej upodabniali się do urzędników administracyjnych w służbie magnata.
    The article discusses the history of Prince Bogusław Radziwiłł’s German infantry regiment. The unit served as a garrison in Sluck, the prince's private city, during the period of the Commonwealth's wars against the Muscovite State and the Cossacks. The text focuses on two issues, specifically the structure of the garrison and the ways it was financed. The article explains the reasons for a Crown army regiment appearing in the prince's private city, provides information about the officers team, their backgrounds, military experience, history and careers, as well as the course of their service in Sluck. Attention was also given to the background of the soldiers and to fluctuating numbers of the garrison depending on war developments. The problem of financing the garrison, which was no longer paid from the Crown or Lithuanian treasuries after the defeat of the Commonwealth in 1655 and Prince Bogusław's shift to Swedish and subsequently Prussian service, is explained as well. The paper sheds light on the prince's efforts to secure funding and provisions for the regiment. These efforts initially (in 1655–1658) amounted to placing the burden on the townspeople of Sluck and subjects from the prince's villages in the Nowogródek Voivodship. Subsequently (in 1659-1668), after obtaining the consent of the king and the Sejm to incorporate the regiment into the Lithuanian Complement (komput), the prince tried to bolster the efforts of his subjects with money obtained from the treasury. The fate of the garrison depended on military situation developments and the degree of safety of Sluck and the Sluck Duchy domains, as well as the state of the Duke's finances. All this combined had an impact on the size of the garrison, and after the wars had ended, its gradual reduction from more than 1,000 to 150 soldiers. Gradually, the regiment turned from a combat unit into a magnate's private garrison serving as a policing force. In the magnate's service, its officers increasingly came to resemble administrative officials.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 7-46
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies