Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "extinguishing a fire" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Matematičeskaâ modelʹ i ocenka riska likvidacii požara
    Мathematical Model and Risk Evaluation for Firefighting
    Model matematyczny i ocena ryzyka zwalczania pożaru
    Autorzy:
    Vasiľev, N. I.
    Movchan, I. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/373029.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
    Tematy:
    fire
    extinguishing a fire
    probability of extinguishing a fire
    mathematical model
    Weibull exponential distribution
    normal distribution
    information technology
    pożar
    zwalczanie pożaru
    ryzyko zwalczania pożaru
    model matematyczny
    rozkład Weibulla
    rozkład wykładniczy
    rozkład normalny
    technologie informacyjne
    Opis:
    Aim: The purpose of this article is to identify risks during firefighting operations, utilizing the basic principles of reliability theory, but also functional probability models, for all stages of the firefighting processes. With the aid of acquired data, develop a mathematical model to describe uncertainties associated with various phases of firefighting and define the influence of component parts, through projects and programmes for each operational element, on the overall outcome in the fight with a fire. Methodology: The article utilised a complex approach to identify the probability of overcoming a fire within required timescales, by taking account of all tasks associated with the process. The probabilistic description of each component was based on the use of standard time for the completion of a given task. In order to determine each component of risk, the study utilised Weibull’s distribution, exponential and normal laws of distribution. During the selection of distribution laws use was made of statistical modelling methods to determine the confidence levels for each operational task. Results: Study results facilitate identification of weak areas in the operational performance of teams engaged in firefighting. From an analysis of factors influencing the quality of performance, adverse performance can be eliminated and consequently the effectiveness of firefighting can be significantly improved. Illustratively, the project development of access road selection and use of optimal routes within the operational boundary systems, to determine resource needs in fighting fires and by taking account of predicted timescales for undisturbed burning, will significantly reduce the probability value of failure in extinguishing fires within appropriate/desired time scales. Conclusions: The proposed method for determining the probability of combating fires enables, on the basis of statistical data dealing with lead time for extinguishing fires, the conduct of work analysis for firefighting teams and to diagnose their weaknesses. Analysis of results reveals that the main weakness in team performance is the time taken for the journey to an incident location. Calculations indicate that, in order to reduce the time taken to locate and extinguish the fire, and clear the site of the incident, it is necessary to have at disposal an optimal number of firefighting teams.
    Cel: Celem artykułu jest opracowanie metody określenia ryzyka procesu zwalczania pożaru w chronionym obiekcie z wykorzystaniem podstawowych założeń teorii niezawodności, a także funkcjonalnych modeli ryzyka dla każdej operacji taktycznej w procesie zwalczania pożaru. Następnie, z wykorzystaniem otrzymanych danych, opracowanie modelu matematycznego ryzyka zwalczania pożaru oraz określenie wpływu składowych ryzyka operacji taktycznych na zabezpieczenie poprzez projekty i programy każdej operacji taktycznej wpływającej na skuteczność zwalczania pożaru. Metody: W artykule wykorzystano kompleksowe podejście do określenia ryzyka przy zwalczaniu pożaru w wymaganym czasie z uwzględnieniem wszystkich operacji taktycznych związanych z tym procesem. Jako podstawę określenia każdej składowej ryzyka wykorzystano normatywny czas na wykonanie danej operacji taktycznej. Do określenia każdej składowej ryzyka wykorzystano zależności rozkładu Weibulla, rozkładu prawa wykładniczego i normalnego. Przy wyborze prawa rozkładu posługiwano się metodą modelowania statystycznego parametrów niezawodności każdej operacji taktycznej. Wyniki: Wyniki badania pozwalają określić słabe punkty w działaniach zespołów ratowniczo-gaśniczych. Dzięki analizie czynników wpływających na jakość pracy można będzie wyeliminować te negatywne i przez to znacząco zwiększać skuteczność zwalczania pożarów. Przykładowo opracowanie projektu wyboru optymalnych dróg dojazdowych do granic obsługiwanego przez daną jednostkę obszaru pozwala skrócić czas dojazdu na miejsce zdarzenia o 30-35%, a zastosowanie zautomatyzowanych systemów obliczania sił i środków potrzebnych do zwalczania pożarów z uwzględnieniem prognozowanego czasu niezakłóconego spalania znacząco zmniejsza wartość ryzyka nieugaszenia pożaru w odpowiednim/wymaganym czasie. Wnioski: Zaproponowana metoda określenia ryzyka przy zwalczaniu pożaru pozwala, na podstawie danych statystycznych na temat czasu gaszenia pożarów, przeprowadzić analizę pracy zespołów ratowniczo-gaśniczych i zdiagnozować jej słabe punkty. Wyniki analizy ryzyka przy zwalczaniu pożaru pokazują, że głównym słabym punktem w pracy zespołów jest czas dojazdu na miejsce zdarzenia. Aby zmniejszyć czas lokalizacji, gaszenia i dogaszania pożaru, jak pokazały wyniki obliczeń, należy dysponować optymalną liczbę zespołów ratowniczo-gaśniczych.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2016, 41, 1; 47-54
    1895-8443
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fire Extinguishing Efficiency of Compressed Air Foam, Water and Gel Forming Agents in a Standard Class A Test Fire
    Porównanie skuteczności gaśniczej piany sprężonej, wody i związków żelotwórczych podczas gaszenia pożaru modelowego klasy A
    Autorzy:
    Shakhov, Stanislav
    Vinogradov, Stanislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2060804.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
    Tematy:
    extinguishing efficiency
    class A fire
    water
    CAF
    gel
    skuteczność gaśnicza
    pożar klasy A
    ogień
    woda
    żel
    Opis:
    Aim: The purpose of this article is to evaluate the extinguishing efficiency of water, compressed air foam and gel forming agents in solid materials fires. Project and methods: Comparison of the efficiency of extinguishing water, gel forming agents and compressed air foam was performed by conducting an experimental study to determine the appropriate indicator. An experimental device of the compressed air foam system was used for the study. The model fire of class 1A was selected as the fire. Comparison of extinguishing compounds was evaluated by extinguishing efficiency indicator Ie.e. There were two experiments, with three series in each. Results: Extinguishing efficiency indicator Ie.e took into account the time, and the mass of extinguishing agents needed to extinguish the model fire. Therefore, it was established that the mass of the compressed air foam used for extinguishing is 6.1 kg, which is 47% less than the mass of water used for extinguishing the test fire. With respect to the gel forming agent, the mass required for quenching was equal to 6.53 kg. This is 45% less than the weight of water and 2% less than the mass of compressed air foam. With respect to the quenching time, the greatest amount of time was observed for water. Time required for extinguishing (τ) amounted to 99 seconds. This value is 39% greater than the time it took to quench the flames using gel forming compounds, which was equal to 60 seconds. The minimum time required to extinguish the model fire (τ) was observed for compressed air foam, and was found to be 55 seconds. This is 45% less than that for water and 10% less than the time recorded for gel forming agent. Therefore, it was found that the fire extinguishing efficiency of compressed air foam is more than 80% higher than the water’s, and 15% higher in relation to gel forming agents. Conclusions: The authors analysed fire extinguishing agents that can be used to extinguish solid combustible substances. Experimental studies with standard model A fires let them to determine a quenching efficiency indicator Ie.e. Compressed air foam was found to have the highest fire extinguishing efficiency compared to water and gel forming agents. The advantages of compressed foam are due to the technology of its formation. Such foam has a high cooling and insulating ability, which is well reflected in its fire extinguishing efficiency compared to other extinguishing agents.
    Cel: Celem artykułu jest ocena skuteczności gaśniczej wody, piany sprężonej i związków żelotwórczych podczas gaszenia stałych substancji palnych. Projekt i metody: Dokonano porównania skuteczności gaśniczej wody, związków żelotwórczych i piany sprężonej poprzez przeprowadzenie badań eksperymentalnych w celu ustalenia odpowiedniego wskaźnika. Do badań użyto eksperymentalnego urządzenia z pianą spreżoną. Wybrano pożar testowy klasy 1A. Porównanie środków gaśniczych oceniono na podstawie wskaźnika skuteczności gaszenia Ie.e. Przeprowadzono dwa eksperymenty, po trzy serie w każdym z nich. Wyniki: Wskaźnik skuteczności gaszenia uwzględniał czas i masę środka gaśniczego potrzebnego do ugaszenia pożaru modelowego. Ustalono, że masa piany sprężonej użytej do gaszenia wynosi 6,1 kg, co oznacza o 47% mniej niż masa wody użytej do gaszenia pożaru próbnego. W przypadku związków żelotwórczych wymagana masa wynosi 6,53 kg. Jest to o 45% mniej niż masa wody i 2% mniej niż masa piany spreżonej. Z badań wynika, że najwięcej czasu zajmuje gaszenie wodą. Obliczona dla niej wartość: τ = 99 sekund jest o 39% większa niż czas potrzebny do schłodzenia związków żelotwórczych, który wyniósł dla nich 60 sekund. Najkrótszy czas wymagany do gaszenia pożaru modelowego jest obserwowany dla piany sprężonej i wynosi 55 sekund. Jest to o 45% mniej niż w przypadku wody i o 10% mniej w odniesieniu do związków żelotwórczych. Stwierdzono zatem, że skuteczność gaśnicza piany spreżonej jest większa o 80% w stosunku do wody i o 15% większa w odniesieniu do związków żelotwórczych. Wnioski: Przeanalizowano środki gaśnicze, które można zastosować do gaszenia stałych substancji palnych. Badania eksperymentalne pozwoliły ustalić wskaźnik skuteczności gaszenia pożarow klasy A. Wynika z nich, że piana sprężona ma najwyższą zdolność gaśniczą w porównaniu do wody i związków żelotwórczych, co wynika z technologii jej powstawania. Taka piana ma wysoką zdolność chłodzenia i izolowania, co dobrze wpływa na jej skuteczność gaszenia.
    Źródło:
    Safety and Fire Technology; 2020, 55, 1; 154--160
    2657-8808
    2658-0810
    Pojawia się w:
    Safety and Fire Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gaszenie płomienia dyfuzyjnego przy pomocy fal akustycznych
    Extinguishing a diffusion flame with the aid of acoustic waves
    Autorzy:
    Radomiak, H.
    Mazur, M.
    Zajemska, M.
    Musiał, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/973263.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
    Tematy:
    pożar
    gaszenie płomienia
    płomień dyfuzyjny
    fala akustyczna
    fire
    extinguishing a flame
    diffusion flame
    acoustic wave
    Opis:
    Cel: W artykule przedstawiono możliwości wygaszania płomienia dyfuzyjnego za pomocą fal akustycznych. Wyznaczono krytyczną wartość częstotliwości oraz graniczną moc akustyczną, przy których zachodzi zjawisko wygaszenia płomienia. Metody: Na potrzeby realizacji zamierzonego celu niezbędne było skonstruowanie stanowiska umożliwiającego generowanie fal akustycznych w kierunku palnika. Stanowisko wyposażono w generator częstotliwości oraz wzmacniacz sygnału, głośnik o niskim paśmie przewodzenia, falowód, a także mierniki: napięcia, natężenia i częstotliwości. Pomiaru ciśnienia akustycznego w miejscu usytuowania płomienia dokonano za pomocą sondy Culite. Sonda jest skonstruowana na zasadzie mikrofonu z bardzo czułą membraną, elektrodą oraz kondensatorem. Zmiana ciśnienia w ośrodku powoduje minimalne przesunięcie membrany, co w konsekwencji powoduje zmiany w poziomie naładowania kondensatora. Poziom ten jest rejestrowany jako zmiana napięcia przepływającego przez układ. Wartości tego napięcia obserwuje się na ekranie systemu pomiarowego, co pozwala na przeliczenie ich na wartości ciśnienia, uwzględniając zakres pracy systemu pomiarowego. Ponadto wykonano wizualizację przebiegu procesu wygaszania płomienia za pomocą aparatu smugowego. Jest to idealna metoda graficznego dokumentowania wyników badań prowadzonych nad procesami spalania, gdzie niedostateczne oświetlenie wyciemnionego otoczenia nie pozwala na prawidłowe zobrazowanie tradycyjnymi metodami, zaś przy otoczeniu oświetlonym zachodzi nieoddanie całej struktury płomienia na zdjęciu, wywołane mocnym światłem emitowanym przez płomień. Wyniki: Przeprowadzone badania dowiodły, że dla danej wartości mocy cieplnej płomienia możliwe jest jego wygaszenie za pomocą szerokiego spektrum częstotliwości krytycznej (35 ÷ 155 Hz) oraz poziomu mocy granicznej poniżej 30 W. Zdolność gaśniczą oszacowano, wyznaczając współczynnik skuteczności gaszenia płomienia – dla wartości 35 ÷ 45 Hz mieściła się ona w przedziale od 35 do 155 Hz. Ponadto wyznaczono graniczną wartość ciśnienia akustycznego (zakres 45 ÷ 55 Pa), poniżej której zjawisko wygaszania płomienia było praktycznie niezauważalne. Wnioski: Przedstawiona metoda gaszenia płomienia umożliwia, poprzez zadziałanie falą akustyczną o odpowiedniej częstotliwości, całkowite wygaszenie płomienia. Fakt ten potwierdzają uzyskane w ramach eksperymentów wyniki, jak również przeprowadzona wizualizacja za pomocą aparatu smugowego.
    Aim: The paper presents the feasibility of extinguishing a diffusion flame with the aid of acoustic waves. The study includes an assignment of critical frequency values and the acoustic force limit, the point at which a flame is extinguished. Methods: In order to achieve the desired aim, it was necessary to construct a test stand, to facilitate the generation of acoustic waves in the direction of a burner. The experimental stand was equipped with a frequency generator and amplifier, speaker with a low frequency band, waveguide and voltage strength and frequency meters. Measurement of sound pressure at the flame location was performed using a Culite probe. The probe was constructed on the principle of a microphone, using a very sensitive membrane, electrode and capacitor. Changing the pressure within the probe resulted in a minimal displacement of the membrane, which in turn caused changes to the charge level of the capacitor. This level was recorded as a change in the voltage flowing through the system. The voltage value was revealed on the screen of the measuring device, which allowed for the calculation of pressure values, taking into account the operating range of the measuring device. Additionally, extinguishing of the flame was observed visually with the aid of Schlieren imagery apparatus. This is considered to be an ideal method for graphical recording of research results associated with the combustion processes where insufficient lighting of a dim environment does not allow for proper imaging, using traditional methods. Whereas, in ambient lit conditions it is not possible to reveal the entire structure of the flame because of strong light emitted by the flame. Results: Studies reveal that for a given value of flame thermal power it is possible to extinguish a flame with the use of a wide spectrum of critical frequency (35 ÷ 155 Hz) and force limit level below 30 W. Extinguishing ability was estimated by assigning a flame extinguishing effectiveness ratio; for the value of 35 ÷ 45 Hz it was within the range between 35 to 155 Hz. Additionally, the sound pressure level limit value (range of 45 ÷ 55 Pa) was assigned, below which the flame extinguishing activity was virtually unnoticeable. Conclusions: The described flame extinguishing technique allows for the total extinguishing of flames with the aid of generated sound waves at an appropriate frequency. This is confirmed by results from research experiments and visual observation, using Schlieren imagery apparatus.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2015, 4; 29-38
    1895-8443
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies