Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "diakonát" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Ständiger Diakonat - eine Frucht des II. Vatikanums
    Permanent Deacons - a Fruit of 2nd Vatican Council
    Diakonat stały - owoc Soboru Watykańskiego II
    Autorzy:
    Baumann, Klaus
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341329.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Sobór Watykański II
    diakonat stały
    diakonat kobiet
    Lumen gentium 29
    Motu proprio Omnium in mentem
    posługa
    2nd Vatican Council
    permanent deacons
    female deaconry
    ministry
    Opis:
    Sobór Watykański II przywrócił sakramentalną posługę diakonów stałych, umożliwiając Kościołom lokalnym wprowadzenie jej w życie. Ten artykuł przedstawia najpierw postulaty jej przywrócenia pochodzące od kapłanów więzionych w nazistowskim obozie w Dachau izwiązane z powołaniem Hannes'a Kramera, a następnie ukazuje jej biblijną genezę i rozwój w łonie wczesnego Kościoła. Artykuł opisuje ponadto zanik diakonów stałych z powodu konfliktów pomiędzy diakonami i kapłanami. Świadomość możliwości takich konfliktów pomogła wypracować warunki przywrócenia posługi diakonów, co zostało podkreślone także przez papieża Benedykta XVI. Jego nauczanie zawiera bodźce do dalszych rozważań nad posługą (ministerium) kobiet-diakonów, która jest dyskutowana przez Międzynarodową Komisję Teologiczną.
    The 2nd Vatican Council restored the sacramental ministry of permanent deacons with the possibility of local churches to realize it in their realm. This article first sketches the impulses for this restoral by the priests detained in the Nazi-lager of Dachau and by the vocation of Hannes Kramer, then the biblical impulses and developments of the early Christian Church. In addition, it recalls the disappearance of permanent deacons due to role conflicts between deacons and priests. The awareness of these potentials for conflict is a legacy for the clarification of the restored ministry of deacons, highlighted, too, by Pope Benedict XVI. His magisterium offers stimuli for further reflections on a ministry (ministerium) of female deacons as discussed by the International Theological Commission.
    Źródło:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2013, 5; 5-31
    2081-1829
    Pojawia się w:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki instytucji diakonis w Kościele łacińskim w ujęciu historyczno-kanonicznym
    The Beginnings of the Institution of Deaconesses in the Latin Church in Historical and Canonical Terms
    Autorzy:
    Bider, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806687.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    diakonat kobiet
    prawo kanoniczne
    Feba
    diaconate of women
    canon law
    Phoebe
    Opis:
    Problematyka związana z szeroko pojmowanym diakonatem kobiet, w kontekście pojawiających się przychylnych opinii za jego przywróceniem, budzi w Kościele katolickim co raz żywsze zainteresowanie. Zapewne stanowi to wynik również prowadzonej refleksji teologicznej o miejscu kobiety w strukturze teologicznej i prawnej Kościoła. Kontynuowane współcześnie przez teologów i kanonistów badania mają za cel ustalenie przyczyn powstania w II w. diakonatu kobiet, jego naturę oraz zadania. Chociaż metoda syntetyczno-analityczna pozwala na ogólne zrekonstruowanie drogi ewolucji, jaką przebył diakonat kobiet od czasów apostolskich aż do jego rozwoju w IV w., to jednak na obecnym stanie badań nie da się w pełni wykazać istnienia ciągłości teologicznej i kanonicznej tego procesu. Przyczyny trudności tkwią we fragmentaryczności zachowanych źródeł, specyfice kontekstu historyczno-kulturowego starożytności oraz we współczesnym kontekście naznaczonym tzw. teologią feministyczną. Kontynuowane badania być może w przyszłości wykażą istnienie takiej ciągłości, szczególnie wtedy, gdyby odkryto nowe źródła. Zrozumienie natury starożytnych diakonis przyczyni się w przyszłości do poprawnego, zgodnego z tradycją apostolską, przyznania kobiecie miejsca, które odpowiadałoby jej godności we wspólnocie Kościoła.
    The issues related to the broadly understood diaconate of women, in the context of appearing favorable opinion for its return, it stimulates the Catholic Church at once vivid interest. Perhaps this is the result of well conducted theological reflection on the place of women in the structure of theological and canonical Church. The continued today by theologians and canonists study has as its objective to define the reasons for the establishment of deaconesses in the second century, its nature and objectives. Although synthetic-analytical method allows to reconstruct the general process of evolution, which has traveled the diaconate of women from the apostolic times until its development in the fourth century, however, at the present state of research can not be fully demonstrate the existence of a theological and canonical continuity of this process. The reasons for the difficulties lie in the fragmentation of the preserved sources, the specifics of cultural context of antiquity and in modern context marked by the so-called „feminist theology“. Continuing research may in the future prove the existence of such continuity, especially if it were discovered new sources. The defining of the nature of the ancient deaconesses in the future will help to correct in accordance with the apostolic tradition, confering to a women the place, that would correspond to their dignity, in the community of the Church.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 4; 137-161
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prerogatywa diakona przejściowego do święceń prezbiteratu. Przyczyny i konsekwencje (kan. 1030 KPK)
    The prerogative of the transitional deacon to ordination to the presbyterate. Causes and consequences (can. 1030 CIC)
    Autorzy:
    Trojanowski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676655.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    transitional diaconate
    law
    ordination
    presbyterate
    prerogative
    recourse
    diakonat przejściowy
    prawo, święcenia
    prezbiterat
    prerogatywa
    rekurs
    Opis:
    The legislator confirms the existence from God’s establishment of right of the faithful to the sacraments. This is due to their very nature. There is also the right of the faithful to freely choose their state of life. However, these laws do not prejudge the sacrament of Holy Orders. Because the Church must be free to choose candidates for ordination. Therefore, both the Code of Canon Law and the non-code documents before and after its promulgation confirm that there is no right to ordination. However, can. 1030 of the Code of Canon Law confirms that in a special legal situation there are transitional deacons who cannot be forbidden to ordain the presbyterate without a canonical reason. This legal status can be described as the “prerogative” of the transitional deacons. The reason for this special legal position is that justice is ensured in the Church and that there is no arbitrariness in decisions to admit to the presbyterate of transitional deacons who have been recognized as worthy of the diaconate, and no reasons have been found that would prevent them from receiving ordination to the presbyterate degree. The consequence of such a prerogative is the possibility of seeking justice through recourse prescribed by law.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 2; 145-157
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce żony w powołaniu i posłudze diakona stałego w świetle „Wytycznych dotyczących formacji, życia i posługi diakonów stałych w Polsce”
    Role of a wife in vocation and ministry of permanent deacon according to „Directory for the Formation, Life and Ministry of Permanent Deacons in Poland”
    Autorzy:
    Rozynkowski, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148021.pdf
    Data publikacji:
    2019-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    : diakonat stały
    żona diakona
    Kościół w Polsce
    permanent diaconate
    deacon’s wife
    Church in Poland
    Opis:
    Tematem niezwykle istotnym w refleksji nad powołaniem diakona stałego w Kościele w Polsce jest obecność jego żony. Diakonat stały, choć możliwy do przeżywania także w stanie bezżennym, dotyczy przede wszystkim mężczyzn żyjących w małżeństwie. Obecnie w Polsce na 31 diakonów stałych, którzy posługują w 8 diecezjach, tylko jeden przeżywa swoje powołanie jako celibatariusz. W Kościele w naszym kraju zaczynamy zbierać pierwsze doświadczenia roli i miejsca żony w powołaniu męża i ojca, a jednocześnie duchownego, który pełni posługę diakona stałego. Nie mam wątpliwości, że na samym początku potrzebna nam jest przede wszystkim pewna wrażliwość i otwartość, aby te doświadczenia w ogóle zauważyć. Poza tym potrzebujemy nie tylko świadectw samych diakonów o ich małżonkach, ale przede wszystkim świadectw i refleksji żon diakonów stałych. W niniejszym artykule odwołano się do tekstów odnoszących się do żony diakona, czasami szerzej, do jego rodziny, które znajdują się w Wytycznych dotyczących formacji, życia i posługi diakonów stałych w Polsce z 2015 roku. Chodzi o dokument przyjęty przez Konferencję Episkopatu Polski, który wyznacza ramy obecności diakona stałego w Kościele w Polsce. Wytyczne zwracają przede wszystkim uwagę na kilka istotnych zagadnień dotyczących roli i miejsca żony w procesie formacji do święceń diakona stałego. Zdecydowanie mniej jest w nich wątków małżeńskich odnoszących się do posługi oraz życia diakonów stałych. Taka dysproporcja jest jednak zrozumiała. Wydaje się, że wynika ona przede wszystkim z faktu odkrywania powołania diakona stałego w Kościele w Polsce.
    The very important issue in considering the vocation of a permanent deacon in the Church in Poland is a presence of his wife. The permanent diaconate, although accessible for the single, is mostly taken on by married men. From all 31 permanent deacons who serve in Poland in 8 dioceses, only one remains in celibacy. Within the Church in Poland we have just began to acquire first experiences of a role of a wife in vocation of a husband and father who is committed to serve as a permanent deacon. I have no doubts that what we need most in the beginning is a kind of sensitivity and openness to notice that experience. We also should pay attention not only to deacons’ opinions, but even more to statements and reflections of their wives. The article analyzes statements that refer to deacon’s wife or his family published in "Directory for the Formation, Life and Ministry of Permanent Deacons in Poland" from 2015.It is a document of the Polish Bishops’ Conference setting frames for the presence of permanent deacons in the Church in Poland.The Directory focusses on several important issues referring to a role and place of a wife in formation to ordination of a permanent deacon. It gives less attention to those aspects of marriage which refer to ministry and life of deacons. This disproportion is understood, however, and seems to be a result of discovering the vocation of permanent deacon in the Church in Poland.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2019, 20; 257-267
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia sakramentu święceń ze szczególnym uwzględnieniem stopnia diakonatu na podstawie zmian w 2009 roku w kan. 1008 oraz 1009 KPK
    The Theology of the Sacrament of Holy Orders, with Particular Emphasis on the Degree of Deaconate, based on the Changes Since 2009 in the can. 1008 and 1009 CIC.
    Autorzy:
    Trojanowski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28903515.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    sakrament święceń
    kapłaństwo powszechne
    kapłaństwo służebne
    diakonat
    sacrament of the orders
    universal priesthood
    ministerial priesthood
    diaconate
    Opis:
    Problematyka diakonatu stanowi jedną z kwestii teologicznych, które nadal wymagają głębokiej refleksji. Dyskusja na ten temat powraca, chociaż zmierzając w różnych, często przeciwnych kierunkach. Zmiany w Kodeksie prawa kanonicznego wprowadzone przez dokument Benedykta XVI Omnium in mentem nie dotyczą tylko samej kwestii diakonatu. Interwencja papieska w prawo kanoniczne przyczyniła się nie tylko do ponownego odczytania ostatniego Soboru w kwestii diakonatu, ale także wszystkich trzech stopni sakramentu święceń (różnic między nimi i sakramentalnego charakteru). Innym aspektem jest kapłaństwo powszechne i kapłaństwo służebne, relacja i różnice pomiędzy nimi. Wyznaczenie przez papieża Benedykta XVI kierunku do pogłębionej refleksji doprowadziło nas do tezy, iż diakonat, mimo że stanowi pierwszy stopień sakramentu święceń, nie włącza jeszcze do kapłaństwa hierarchicznego, a przez to diakon nadal uczestniczy w kapłaństwie powszechnym.
    The problem of the diaconate is one of the theological issues that still require a lot of reflection. The discussion on this topic returns, although often in different, often opposite directions. The changes to the Code of Canon Law introduced by the motu proprio of Benedict XVI Omnium in mentem do not only concern the issue of diaconate. The papal intervention into canon law contributed to the rereading of the last council regarding the diaconate, but also all three degrees of the sacrament of Orders (the differences between them and the sacramental character). Another aspect is the universal priesthood and the ministerial priesthood, the relationship and the differences between them. The direction for deeper reflection by Pope Benedict XVI led us to the thesis that the diaconate, although constituting the first degree of the sacrament of Holy Orders, does not yet include it in the hierarchical priesthood, and thus the deacon still participates in the common priesthood.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 101-120
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od idey sociálnej spravodlivosti k spravodlivosti v praxi. Sociálna spravodlivosť v službe diakonov
    From the idea of social justice to justice in practice. Social justice in the service of deacons
    Autorzy:
    Pružinec, Tomáš
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33303615.pdf
    Data publikacji:
    2022-12
    Wydawca:
    Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
    Tematy:
    diakonát
    paradigma diakonátu
    sociálna spravodlivosť
    ekleziálne prostredie
    nenáboženské prostredie
    diaconate
    diaconate paradigm
    social justice
    ecclesial environment
    secular environment
    Opis:
    Cieľom príspevku je riešiť otázku, akým spôsobom možno realizovať službu diakonov tak, aby napĺňala ideu sociálnej spravodlivosti v praxi. Príspevok si taktiež kladie otázku, akým spôsobom môže služba diakonov prepojiť službu sociálnej spravodlivosti v ekleziálnom prostredí v uskutočňovaní sociálnej spravodlivosti v spoločnosti, ktorá sa čoraz viac profiluje ako nenáboženská. Pozornosť sa obracia do dejín diakonátu v 20. storočí. Príspevok poukazuje na jeho vývoj v kontexte zamerania na sociálnu spravodlivosť. Opisuje paradigmy, v ktorých sa diakonát chápal, a na záver vyvodzuje perspektívu pre prax. Tematicky sa príspevok situuje do teológie služieb s presahom do praktickej teológie a ekleziológie.
    The aim of the paper is to address the question of how the diaconate can be implemented so that it fulfills the idea of social justice in practice. The paper also raises the question of how the diaconate can link the service of social justice in an ecclesial environment in the administration of social justice in a society that is increasingly profiled as non-religious. Attention is drawn to the history of the diaconate in the XX. century. The paper points to its development in the context of the focus on social justice. It describes the paradigms in which this ministry was understood, and concludes with a perspective for practice. Thematically, the paper focuses on the theology of services with an overlap into practical theology and ecclesiology.
    Źródło:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2022, 2; 48-61
    1335-8081
    2644-6928
    Pojawia się w:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co wiemy o kobietach diakonach?
    Autorzy:
    Zagano, Phyllis
    Pottier, Bernard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1368655.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    diakonat
    diakonisy
    kobiety w służbie Kościoła
    studia nad diakonatem kobiet
    Catholic Women
    Deaconess
    Diaconate
    Women in Ministry
    Opis:
    Decyzja Papieża Franciszka o powołaniu Komisji ds. studiów nad diakonatem kobiet w sierpniu 2016 roku ponownie wzbudziła pytanie: co wiemy o kobietach-diakonach? Wiemy, że istniały. Jest wiele literackich, epigraficznych i historycznych dowodów na to, że kobiety-diakoni posługiwały przynajmniej do XII wieku na Zachodzie i dłużej na Wschodzie. To, że istniały, rodzi trzy pytania: co wiemy o obrzędach liturgicznych, podczas których biskupi ustanawiali kobiety diakonami? Co wiemy o zadaniach i obowiązkach kobiet-diakonów? Co wiemy o teologii diakonatu, która dopuszczałaby kobiety do święceń diakonatu lub je ograniczała?
    Pope Francis’s decision to establish a Commission for the Study of the Diaconate of Women in August 2016 reemphasizes the question: what do we know about women deacons? We know they existed. There is ample literary, epigraphical, and historical evidence that women deacons ministered in the West at least to the 12th century, and longer in the East. That they existed presents three questions: What do we know about the liturgical ceremonies bishops used to create women deacons? What do we know about their tasks and duties? What do we know about the theology of the diaco[1]nate that would admit or restrict women from diaconal ordination
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2021, 32, 1; 5-17
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Das Ständige Diakonat als Bereicherung für die Botschaft der Kirche in der Lehre von Papst Franziskus. Pastoral-theologische Reflexion
    The Permanent Diaconate as an Enrichment of the Church’s Mission in Pope Francis’s Teaching. The Pastoral and Theological Reflection
    Stały diakonat jako wzbogacenie misji Kościoła w nauczaniu papieża Franciszka. Refleksja pastoralno-teologiczna
    Autorzy:
    Celary, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036729.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    diakonat stały
    duszpasterstwo
    ewangelizacja
    misja
    służba
    papież Franciszek
    pluralizm
    permanent diaconate
    priesthood
    evangelisation
    mission
    ministry
    Pope Francis
    pluralism
    Opis:
    Autor artykułu analizuje w swojej refleksji pastoralno-teologicznej niektóre wypowiedzi papieża Franciszka na temat stałego diakonatu w Kościele. Ukazuje posługę ewangelizacyjną i duszpasterską stałych diakonów w kontekście zmieniającej się rzeczywistości pod wpływem laicyzacji i sekularyzacji. Papież docenia ich służbę na rzecz Kościoła i współczesnego człowieka. Przestrzega przed podejmowaniem działalności wykraczającej poza granice ich posługi, zwłaszcza wchodzenia w uprawnienia prezbiterów w krajach, gdzie brakuje powołań. Zwraca również uwagę na posługę miłosierdzia, w której diakoni powinni pełnić rolę wiodącą.
    In his pastoral and theological reflection the author analyses some of Pope Francis’s statements regarding the permanent diaconate in the Church. He presents evangelisation and pastoral service of permanent deacons in the context of changing reality under the influence of laicisation and secularisation. Pope Francis appreciates their service for the Church and for the people around them. Though he warns against expanding the activities of the deacon beyond his expertise. By this he particularly means the domain of the presbyter in countries with a lack of vocations to priesthood. The Pope emphasises diaconia in which permanent deacons should play an important role.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 33-42
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy istnieją granice liturgicznej posługi kobiety?
    Are There Limits to the Liturgical Ministry of Women?
    Autorzy:
    Brzeziński, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432099.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    kobieta w liturgii
    liturgiczne posługi
    akolitat
    lektorat
    diakonat kobiet
    women in the liturgy
    liturgical ministry
    ministry of acolytes
    ministry of lectors
    women’s diaconate
    Opis:
    Po opublikowaniu przez papieża Franciszka, 10 stycznia 2021 roku, Listu Apostolskiego motu proprio „Spiritus Domini”, wśród wielu pytań rodzących się na kanwie papieskiej decyzji o zmianie kanonu 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego,  pojawiło się i to dotyczące granic liturgicznej posługi kobiety w Kościele. Autor opracowania stara się na nie odpowiedzieć, odnosząc się do „posług” w Kościele łacińskim w rozumieniu – przede wszystkim – Listu Apostolskiego motu proprio „Ministeria quaedam” św. Pawła VI z 15 sierpnia 1972 roku oraz Kodeksu Prawa Kanonicznego św. Jana Pawła II z 25 stycznia 1983 roku. Jednak termin „posługa” w znaczeniu szerszym oznaczać może niemal każdą formę służby czy też posługiwania w Kościele, w tym także posługę w liturgii wynikającą z sakramentu święceń. Stąd, w artykule nie zabrakło również refleksji nad możliwością takiej „liturgicznej posługi” kobiety. W przypadku lektoratu i akolitatu, dotychczasowa granica liturgicznej posługi kobiet już nie istnieje. Gdy chodzi o sakrament kapłaństwa, granica liturgicznej posługi kobiet w Kościele Katolickim w świetle niezmiennego nauczania Kościoła jest absolutnie nieprzekraczalna. Otwarta i niejednoznaczna pozostaje natomiast kwestia dopuszczania kobiet do diakonatu, choć na gruncie dostępnych świadectw historycznych nie da się potwierdzić tezy, że w starożytności chrześcijańskiej kobiety miały udział w pierwszym stopniu sakramentu święceń. Zresztą byłoby to sprzeczne z Magisterium Ecclesiae o niemożności przyjmowania przez kobiety kapłaństwa, stanowiącego kolejny stopień tego sakramentu.
    Following the promulgation by Pope Francis of the Apostolic Letter issued “Motu Proprio” Spiritus Domini on 10 January 2021, among the many questions that arose as a result of the pontiff’s decision to modify Canon 230 § 1 of the Code of Canon Law was a question concerning the limits to the liturgical ministry of women in the Church. The author of this paper attempts to answer that question by referring to “ministries” in the Latin Church as defined, above all, by Saint Paul VI’s Apostolic Letter issued “Motu Proprio” Ministeria quaedam of 15 August 1972 and by the Code of Canon Law promulgated by Saint John Paul II on 25 January 1983. In its broader meaning, however, the term “ministry” may refer to almost any form of service or ministering in the Church, including ministry in the liturgy under the sacrament of Holy Orders. Hence, the article also reflects upon the possibility of such “liturgical ministry” being performed by women. With respect to the ministries of lectors and acolytes, the pre-existing limits to women’s liturgical ministry no longer apply. As regards priesthood, the limits concerning the liturgical ministry of women in the Catholic Church in the light of her immutable doctrine are absolutely non-negotiable. An issue that remains open and ambiguous, however, is the admission of women to diaconate, although the available historical accounts do not support the thesis that women were permitted to be ordained into the first degree of Holy Orders in the Christian antiquity. In fact, this would contradict the Magisterium Ecclesiae, which prohibits women from being ordained to priesthood as the next degree of this sacrament.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 7-27
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sakramenty święceń i małżeństwa według motu proprio Omnium in mentem Benedykta XVI
    Sacraments of Holy Orders and Matrimony by the motu proprio Omnium in mentem written by Benedict XVI
    Les sacrements de l’ordre et le mariage selon motu proprio Omnium in mente de Benoît XVI
    Autorzy:
    Wojnarowicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891687.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r.
    prawo kanoniczne
    nowelizacja
    kanony
    diakonat
    apostazja
    Code of Canon Law of 1983
    canon law
    amendment
    canons
    diaconate
    apostasy
    Opis:
    This article presents a document issued in the form of the Apostolic Letter motu proprio by Pope Benedict XVI on October 26, 2009 and entitled Omnium in mentem. This document is vital to the canon law, because it is changing the contents of up to five articles of the Code of Canon Law. It is the second after the John Paul II’s 1998 motu proprio Ad Tuendam Fidem amendment to the Code. It relates to two areas – the sacrament of Holy Orders and the sacrament of Marriage. Changes made in the canons on the sacrament of Holy Orders (canons 1008, 1009) are amended dogmatic. They illuminate the difference between the common priesthood of the faithful and the ministerial priesthood, as well as organize the three-level hierarchy of the ministerial priesthood, stressing that the diaconate is not (as opposed to the episcopacy and the presbyterate) representation of Christ, the Head of the Church, but has its own ministerial appointment. The change in the law of marriage, in the canons of 1086, 1117 and 1124, involves the removal of these wordings, talking about “a person who is not by a formal act seceded from the Church”. This change is of practical significance, since putting it avoids the problems of interpretation and abuse laws.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 109-121
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diakonat stały w Polsce – eksperyment czy przywrócenie właściwego i trwałego stopnia hierarchicznego w kościele?
    Permanent Deaconate in Poland – an Experiment or the Restoration of the Proper and Permanent Hierarchic Level in the Church?
    Autorzy:
    Śmigiel, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31340340.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    diakon
    diakonat stały
    formacja diakonów
    duchowny
    hierarchia Kościoła
    służba
    świadomość eklezjalna
    deacon
    permanent deacon
    formation of deacons
    clergyman
    Church’s hierarchy
    service
    ecclesial awareness
    Opis:
    After the Vatican Council II in the Catholic Church the service of permanent deacons has been restored. In the world there are over 37 thousand of them. In Poland the first deacons were ordained in 2008. The service of permanent deacons is the restoration of the permanent and proper level of holy orders, and in consequence it consolidates and enriches the hierarchical structure. At the same time it is a gift for the whole Church understood as a community of complementary states, offices, services and charismas. In Poland, for various reasons, there is a risk that permanent deaconate will be treated as a pastoral experiment. If this happens so, it would be a damage to the development and the deserved place for the deacons’ service, but also in a way it would be wasting the chance to consolidate the communal character of the Church.
    Źródło:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2011, 3; 349-362
    2081-1829
    Pojawia się w:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Penuria sacerdotum a powołanie diakona stałego. O pewnej fałszywej argumentacji
    Penuria sacerdotum versus designation of permanent deacon. As concerns an unfaltering faux reasoning
    Autorzy:
    Łapucha, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076200.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    permanent diaconate
    theology of permanent diaconate
    discussion regarding permanent diaconate in Poland
    Second Vatican Council
    teologia diakonatu stałego
    dyskusja na temat diakonatu stałego w Polsce
    Sobór Watykański II
    diakonat stały
    Opis:
    As concerns an unfaltering faux reasoning This article constitues the voice in discussion concerning legitimacy of introducing permanent diaconate in Poland. The service of permanent deacons has been reinstated into Roman Church after ten decades. Such a decision has been taken during Second Vatican Council's deliberations. The Council then, defined permanent diaconate as con gruent and enduring hierarchic level of the Church. In Central and Eastern Europe - as well as in Poland - the service of permanent diaconate was almost entirely unknown, until the polish episcopal Conference in 2001, due to which the service of permanent deacons was introduced on the territory of Poland. Several years old presence of permanent deacons arose the discussion regarding the desideratum of implementing the ofice of permanent deacons in polish Church. Nonetheless, the arguments that emerge within conversation, wrongly represent the essence and character of permanent diacons service, mainly focusing on the lack of calling to ministry or the claim stating a suficient number of the abovementioned deacons. Thus, this perspective is marked by pragmatic -functional approach disregarding theological aspect, which should be in the first place.
    Niniejszy artykuł stanowi głos w dyskusji na temat zasadności wprowadzenia w Polsce diakonatu stałego. Posługa diakonów permanentnych została przywrócona w Kościele rzymskim po ponad dziesięciu wiekach. Była to decyzja podjęta podczas obrad Soboru Watykańskiego II, który wskazał na diakonat stały jako na właściwy i trwały stopień hierarchiczny Kościoła. W Europie Środkowo-Wschodniej – w tym i w Polsce – przez długi czas posługa diakonów stałych była prawie w ogóle nieznana. Dopiero decyzja Konferencji Episkopatu Polski z 2001 r. umożliwiła wprowadzenie tego rodzaju posługi na terytorium Polski. Kilkunastoletnia obecność diakonów stałych naznaczona jest także dyskusją o potrzebie wprowadzenia w Kościele w Polsce urzędu diakona stałego. W debacie na ten temat nierzadko przywoływane są argumenty, które błędnie ujmują istotę oraz charakter posługi diakonów stałych. Łączą się one jedynie z kontekstem braku powołań kapłańskich lub ich wystarczającej liczby. Perspektywa ta charakteryzuje się ujęciem pragmatyczno-funkcjonalnym, a pomija aspekt teologiczny, który powinien być na pierwszym miejscu.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2021, 31; 123-141
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La figura e la missione del diacono permanente secondo ‘Direttorio per il ministero e la vita dei diaconi permanenti
    The Figure and Mission of the Permanent Diaconate according to the ‘Directory for the Ministry and Life of Permanent Deacons
    Autorzy:
    Selejdak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035597.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-05
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    diakonat
    diakoni stali
    inkardynacja
    obowiązki i prawa diakonów
    diakonia Słowa
    liturgii i miłosierdzia
    misja kanoniczna
    duchowość diakońska
    formacja stała diakonów
    Diaconate
    Permanent Diaconate
    Incardination
    Obligations and Rights of Deacons
    Service of the Word
    the Liturgy and of Charity
    Canonical Mission
    Diaconal Spirituality
    Ongoing Formation of Permanent Deacons
    Opis:
    On 22 February 1998, the Congregation for the Clergy published the Directory for the Ministry and Life of Permanent Deacons. The document, which is divided into four parts, presents the juridical status of the Deacon, together with his ministry, spirituality and ongoing formation. According to the Directory, the diaconate has its source in the consecration and mission of Christ, wherein the Deacon is called to participate. Through the imposition of hands and the prayer of consecration, he is constituted a sacred minister and a member of the hierarchy. This condition determines his theological and juridical status in the Church. At the moment of Admission to Candidacy, all prospective Deacons are obliged to clearly express, in writing, their intention to serve the Church for the rest of their lives in a given territorial or personal circumscription, or in an Institute of Consecrated Life, or a Society of Apostolic Life, who have the faculty to incardinate. Acceptance of this written request is reserved for the competent Ordinary of the candidate. Incardination is a juridical bond that has ecclesiological and spiritual value in that it expresses the ministerial commitment of the Deacon to the Church. By virtue of the Order received, Deacons are united together in sacramental fraternity. The status of Deacons also comprises specific obligations and rights, envisioned in cann. 273- 283 of the Code of Canon Law, where it speaks about the obligations and rights of clerics. The Directory recalls the tri-partite description of diaconal ministry given at the Second Vatican Council: service of the Liturgy, the Word and of Charity. Deacons can preside at the Liturgy of the Word, administer Baptisms, conserve and distribute the Eucharist, assist at and bless marriages in the name of the Church, bring Viaticum to the dying, read the Scared Scriptures to the faithful, instruct and exhort the People of God, preside at worship and prayer services, administer sacramentals, preside over funeral and burial rites, together with performing works of charity and support. The document by the Congregation for the Clergy underlines that diaconal spirituality has its foundation in the sacramental grace that is engraved in the Deacon’s soul, calling him to a complete gift of his person in the service of God in the Church. This spirituality is eminently Christological as it is intimately characterised by a spirit of service. With the diaconate, one seeks to imitate Christ who came to serve and not to be served. The Directory for the Ministry and Life of Permanent Deacons highlights the importance of ongoing formation for Deacons. Commitment is required here in continuity with the supernatural calling to a ministry of service in the Church, which together with initial formation, form part of a singular and organic Christian and diaconal journey. The document delineates four stages of formation: human, spiritual, intellectual and pastoral. The ecclesiastical norms recall that ongoing formation has the following characteristics: obligatory, universal, interdisciplinary, profound, scientific and propaedeutic of apostolic life. Deacons themselves are the primary agents of their ongoing formation, along their perennial journey of conversion. By their side stand the bishop and his Presbyterate, who have the task of helping them overcome any dualism or rupture between their secular lives and their diaconal spirituality, whilst also aiding them to respond generously to the demands and the responsibilities that the Lord has entrusted to them through the Sacrament of Holy Orders.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 46-69
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formacja intelektualna i pastoralna diakonów stałych w Kościele powszechnym
    THE INTELLECTUAL AND PASTORAL FORMATION OF PERMANENT DEACONS IN THE UNIVERSAL CHURCH
    Autorzy:
    Selejdak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490088.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    the permanent diaconate
    permanent deacons
    intellectual and pastoral formation
    integral formation
    Ecclesiastical Magisterium
    the sacrament of order
    theological disciplines
    diakonat stały
    diakoni stali
    formacja intelektualna i pastoralna
    formacja integralna
    Urząd Nauczycielski Kościoła
    sakrament święceń
    dyscypliny teologiczne kryteria i cele dotyczące formacji intelektualnej
    czas trwania formacji
    aspekt teoretyczny i praktyczny formacji pastoralnej
    Opis:
    This article addresses the two fundamental dimensions of an integral formation of future permanent deacons, namely intellectual and pastoral formation. The rapid change that has come about in the conditions in which the per- manent diaconate is exercised, social and cultural changes, the development of ecclesiastical and secular sciences and the development of Christian life in the various moments of its existence all demand of the deacon a solid formation. This is an essential condition upon which the fruitfulness of the perma- nent diaconate depends. For this reason it is of great significance. The intellectual and pastoral formation of candidates for the permanent diaconate are bound tightly together and complement one another. The programmes for the formation in question are found in the national Rationes institutionis diaconorum permanentium, prepared by the Episcopal Conferences and approved by the Congregation for the Clergy. Intellectual formation must embrace all of the disciples that belong to the ecclesiastical sciences and those connected with them. Pastoral formation, on the other hand, must present the theoretical and practical aspects of the ministry of future deacons so that they can carry out their pastoral duties effectively among the People of God.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 337-360
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies