Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dewiacja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Sprzeczność i inne typy dewiacji językowych w polu komentarzy metatekstowych
Contradiction and other types of linguistic deviations in the field of metatextual commentary
Autorzy:
Żabowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29431839.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
metatext
metatextual commentary
semantic deviation
pragmatic deviation
metatekst
komentarz metatekstowy
dewiacja semantyczna
dewiacja pragmatyczna
Opis:
The subject of the paper is a description of the connectivity of metatextual comments, the aim is to show deviant combinations of expressions at this metatext level, which are a consequence of general rules for the utterance, i.e., currently used sentences. I describe the general properties of metatextual commentaries from which the requirements and limitations of their connectivity arise (§ 2). Based on the analysis of connectivity of metatextual commentaries, I present an index of textual relations realized with them (§ 3). Then I present deviant combinations of metatextual comments with expressions filling the items opened by them. As a result of this procedure, I distinguish three types of linguistic deviations arising at this level of the metatext, i.e., pragmatic, illocutionary and utterance contradiction, and their subtypes (§ 4).
Przedmiotem artykułu jest opis łączliwości komentarzy metatekstowych, celem jest wskazanie dewiacyjnych połączeń wyrażeń na tym poziomie metatekstu, będących konsekwencją ogólnych reguł realizacji wypowiedzenia, tj. aktualnie użytych zdań. Opisuję ogólne właściwości komentarzy metatekstowych, z których wynikają wymagania i ograniczenia ich łączliwości (§ 2), na podstawie analizy łączliwości komentarzy metatekstowych wskazuję katalog realizowanych za ich pomocą relacji tekstowych (§ 3) oraz prezentuję dewiacyjne kombinacje komentarzy metatekstowych z wyrażeniami wypełniającymi otwierane przez nie pozycje. W efekcie zastosowanej procedury wyróżniam trzy typy dewiacji językowych powstających na tym poziomie metatekstu, tj. sprzeczność pragmatyczną, illokucyjną i wypowiedzeniową oraz ich podtypy (§ 4).
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2023, 19; 225-245
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dewiacja społeczna - destrukcja czy nowe możliwości?
Deviation - destruction or new opportunities?
Autorzy:
Kowalczyk, Małgorzata H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835056.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
dewiacja pozytywna
rola dewiacji
dewiacja negatywna
Negative deviation
positive deviation
the role of deviance
Opis:
Pojęciu dewiacji (podobnie jak i patologii społecznej) zwykle nadaje się pejoratywne znaczenie i określa się tym pojęciem zjawiska i zachowania zwykle niepożądane społecznie. Faktycznie jednak pojęcie dewiacji, w przeciwieństwie do patologii społecznej ma znacznie szersze znaczenie, odnosi się bowiem do zachowań zarówno pozytywnych jak i negatywnych. W niniejszym opracowaniu podjęto próbę wyjaśnienia zakresu znaczenia dewiacji społecznej oraz wskazania roli tychże zjawisk w życiu społecznym. Z tego też względu przyjęto jako zasadniczy problem pytanie: czy eliminowanie zjawisk dewiacyjnych z życia społecznego jest uzasadnione? By uzyskać odpowiedź na tak sformułowany problem wyznaczone zostały dwa obszary analizy. 1. zakres interpretacji zjawiska dewiacji 2. wskazanie roli dewiacji w funkcjonowaniu społeczeństw. Rozwijając powyższe obszary dokonano interpretacji pojęcia dewiacji i dewianta odwołując się do koncepcji społecznego interakcjonizmu oraz omówiono pozytywne jak i negatywne konsekwencje dewiacji w społeczeństwie nawiązując do teorii i koncepcji nurtu społecznego interakcjonizmu, teorii strukturalnej i kontroli społecznej.
The concept of deviance (like the social pathology) are usually suitable pejorative meaning and defined the concept of the phenomenon and usually undesirable behavior socially. In fact, however, the concept of deviation, in contrast to the social pathology has a much broader meaning, refers to behavior because both positive and negative. This paper attempts to clarify the scope of the meaning of social deviation and indicate the role of these phenomena in social life. For this reason, it accepted as a fundamental issue the question whether the elimination of deviant phenomena of social life is justified? To get the answer to the wording of the problem were designated two areas of analysis. 1. the scope of interpretation of the phenomenon of deviation 2. indication of the role of deviations in the functioning of societies. In furtherance of these areas have been interpreting the concept of deviance and deviant referring to the concept of social interactionism and discusses the positive and negative consequences of deviation in society, referring to the theories and concepts of mainstream social interactionist theory, structural and social control.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo; 2016, 1; 131-144
2450-9760
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki, seria Edukacja - Rodzina - Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjawisko prostytucji – analiza teoretyczna
The phenomenon of prostitution – theoretical analysis
Autorzy:
Domańska, Joanna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442177.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
Tematy:
prostytucja
prostytutka
patologia społeczna
dewiacja społeczna
Opis:
Prostytucja zaliczana jest do najstarszych patologii społecznych w dziejach świata. Stanowi część rzeczywistości społecznej i jako taka funkcjonuje w przestrzeni społecznej niezależnie od moralnej oceny czy podstaw prawnych jej uprawiania. Nie zmienia to jednak faktu, że w obrębie naszego kręgu kulturowego jest postrzegana w kategoriach działania, którego podejmowanie niezaprzeczalnie wiąże się z odpodmiotowieniem jednostki sprzedającej przypadkowym osobom nie tylko swoje ciało, lecz również własną godność. Prostytucja jest zjawiskiem bardzo złożonym, zarówno ze względu na płeć i wiek osób świadczących odpłatne usługi seksualne, jak też ze względu miejsce wykonywania tej usługi, wysokość otrzymywanego wynagrodzenia oraz motywy, jakimi się kierują osoby podejmujące taką decyzję. Zjawisko prostytucji ma związki z osieroceniem jednostki. Osierocenie nierzadko wiąże się z częstą zmianą środowisk wychowawczych, co utrudnia proces socjalizacji dziecka i wywiera deformacyjny wpływ na jego psychikę. Takie czynniki, jak brak stabilności emocjonalnej, częsta zmiana wymagań osób ważnych i dezorientacja dotycząca oczekiwań związanych z postępowaniem, brak poczucia bezpieczeństwa czy zmienność autorytetów mogą spowodować nie tylko zaburzenia sfery emocjonalnej, lecz także całej osobowości dziecka. Czynniki osobowościowe odgrywają niemałą rolę w drodze do prostytucji. Osobowość prostytutki swoją etiologią sięga okresu wczesnego dzieciństwa, pozbawionego prawidłowych kontaktów uczuciowych i związków emocjonalnych, co prowadzi do głodu uczuć, a nawet kalectwa uczuciowego. Sam proceder prostytucji skupia wiele w nią zaangażowanych osób. W Polsce jest to co najmniej kilka tysięcy ludzi. Liczba ta obejmuje prostytutki i prostytuujących się chłopców, sutenerów i właścicieli lokali, lekarzy, ochroniarzy, pracowników księgowości i przedstawicieli wielu innych zawodów. Zauważa się wzrost prostytucji agencyjnej, jak też poszukiwania stałego partnera do finansowania studiów, wakacji czy zakupów. Na stronach internetowych znaleźć można ponad tysiąc ofert prostytutek obu płci z całej Polski. Zaznaczyć należy, że większość rynku prostytucyjnego powiązana jest z przestępczością zorganizowaną, ta zaś stanowi niebezpieczeństwo dla ogółu społeczeństwa i całego kraju.
Prostitution is considered to be one of the world’s oldest pathologies. Prostitution is a part of a social reality and as such a phenomena, it functions in the social space despite any moral standards or legal issues connected with it. It doesn’t mean, however, that in the area of our culture prostitution is, undoubtedly, considered to be the mean of objectifying a person who sells not only his or her body, but also dignity. Prostitution is a very complex phenomenon due to gender and age of the people who earn money in such a way, but also due to the place where they do it as well as the remuneration and its amount. All those factors determine why people get to work as prostitutes in the first place. Prostitution has implications in orphanism. Being an orphan is often connected with frequent changes of the places one lives and the environment one is a part of, something which makes the process of a child socialisation much harder and has a misinformation influence of his or her psyche. Such factors as the lack of emotional stability, frequent changes in the expectations articulated by the important people and a confusion as to how to behave because of the them, the lack of the sense of security, the change of authorities, they all may cause not only emotional disorders, but they can change the child’s whole personality. Personality factors are also very important as far as prostitution is concerned. A prostitute’s personality is often disturbed by the lack of normal emotional contacts and relationships, which leads to the emotional hunger and emotional disability. The prostitution itself is a complex phenomenon which engages many people. In Poland there are at least a few thousands of people who work as prostitutes; the number includes women, boys, the procurers, the owners of the service establishments, doctors, bodyguards, accountants and many more. An increase in agency-like services has been noticed, as well as seeking a partner for sponsorship (paying for studies, exotic holidays or shopping). On Polish websites there are over one thousand of prostitute offers, regardless of gender. It should be stressed that the majority of the prostitution service is strongly connected with organized crime, which, on the other hand, is dangerous for the whole society and country.
Źródło:
Edukacja Humanistyczna; 2017, 1; 33-48
1507-4943
Pojawia się w:
Edukacja Humanistyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of Post-Penitentiary Assistance in Counteracting the Social Stigmatisation and Marginalisation of Former Convicts Released from Penitentiary Facilities
Rola pomocy postpenitencjarnej w przeciwdziałaniu stygmatyzacji i marginalizacji społecznej osób zwalnianych z jednostek penitencjarnych
Autorzy:
Kuć, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22181078.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
marginalizacja
stygmatyzacja
dewiacja
marginalisation
stigmatisation
deviation
Opis:
Procesy stygmatyzacji i marginalizacji społecznej byłych skazanych stanowią istotną przeszkodę w ich społecznej readaptacji. Efekty osiągnięte w drodze resocjalizacji penitencjarnej w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności są niewystarczające dla ich usamodzielnienia się w środowisku wolnościowym w zestawieniu z reakcją niechęci społecznej i odrzucenia. Celem artykułu jest przedstawienie roli zinstytucjonalizowanej pomocy postpenitencjarnej w przeciwdziałaniu stygmatyzacji i marginalizacji społecznej byłych skazanych. W artykule wyjaśnione zostało pojęcie stygmatyzacji i marginalizacji społecznej, znaczenie oddziaływań resocjalizacyjnych w kontekście przygotowania skazanego do zwolnienia z zakładu karnego oraz zakres i formy pomocy postpenitencjarnej. Dla potrzeb wyjaśnienia stygmatyzacji posłużono się teoriami naznaczenia społecznego.
The processes of social stigmatisation and marginalisation of former convicts form a serious obstacle to their social re-adaptation, The effects achieved as part of penitentiary resocialisation while serving a prison sentence are insufficient for them to become independent in free society, combined with the reaction of social reluctance and rejection. The purpose of this article is to present the role of institutionalised post-penitentiary assistance in counteracting social stigmatisation and marginalisation of former convicts. The article explains the notion of social stigmatisation and marginalisation, the meaning of resocialisation activities within the context of preparing an convict for releasing him/her from a correctional facility, as well as the scope and forms of post-penitentiary assistance. For the purposes of explaining stigmatisation, the author used theories of social stigma.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2021, 16, 18 (1); 149-164
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Voice Recovery – Paradigm Shift in Transgender Research
Odzyskiwanie głosu – zmiana paradygmatu w badaniu transpłciowości
Autorzy:
Bieńkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041010.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
transpłciowość
dewiacja
paradygmat
medycyna
transsexuality
deviation
paradigm
medicine
Opis:
The aim of the article is to show how scientific analyses of transsexuality have changed over recent years, and how the two types of discourses on transsexuality/ transgender, i.e. medical and social, clash with each other. The result of this clash is a departure from treating transsexuality as a purely medical phenomenon classified as a deviation from the norm. I will also consistently use a range of terms showing there has been a transformation in the approach to the phenomenon being described – from transsexualism, through transsexuality, to contemporary terms such as trans person/ people with transsexuality. The change in the terminology reflects a perceptible shift in the paradigm.
Celem prezentowanego tekstu jest ukazanie, jak zmieniło się w ciągu ostatnich lat to, jak na gruncie nauki analizuje się transseksualność/ transpłciowość, jak ścierają się ze sobą dwa rodzaje dyskursów – medyczny i społeczny. Efektem tego starcia stało się zmienienie medycznego zawłaszczania transseksualności jako zjawiska wyłącznie medycznego, klasyfikowanego jako odstępstwo od normy. Konsekwentnie też w tekście będą stosowane terminy ukazujące pewną przemianę w podejściu do opisywanego zjawiska – od transseksualizmu, przez transseksualność do współczesnego trans osoby/ osoby z transseksualnością. Ta nomenklatura odzwierciedla bowiem pewną dostrzegalną zmianę paradygmatu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2020, 72; 67-78
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Refleksje pedagogiczno-teologicznenad procesem destygmatyzacji
Pedagogical and Theological Thinking about the Process of Destigmatisation
Autorzy:
Pierzchała, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371425.pdf
Data publikacji:
2017-07-28
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
destygmatyzacja
resocjalizacja
dewiacja
przestępstwo
pojednanie
destigmatisation
rehabilitation
deviation
crime
reconciliation
Opis:
Refleksje pedagogiczno-teologiczne dotyczące procesu destygmatyzacji z postawy dewiacyjnej w normatywną ze względu na zastosowanie we wspólnocie kościoła katolickiego inicjuje cytat wypowiedzi Jana Pawła II do więźniów: „Jesteście skazani, to prawda, ale nie potępieni”. Dlatego narracja tego tematu opiera się na podejściu do prawdy o człowieku i Bogu, stosowanym przez uczonego wyznania mojżeszowego, Viktora Emila Frankla, znawcy Starego Testamentu, oraz Jana Pawła II, znawcy Starego i Nowego Testamentu. Ich podejście do tematu jest oparte na poznaniu tego samego Boga i człowieka przez rozum i przez wiarę, co nadaje mu oryginalne znaczenie w historycznym procesie starotestamentowego i nowotestamentowego wytłumaczenia pojednania – czyli powrotu do postawy normatywnej – w wymiarze jednostkowym i wspólnotowym, dotyczącym współczesności.
Pedagogical and theological thinking about the process of destigmatisation from the deviation attitude into normative one according to using it in the Catholic Church’s Community is initiated by quote of John Paul II to prisoners: “You are sentenced, but not damned”. So that, narration of this topic is based on approach to truth – about a man and God – used by scholar of Jewish faith which was Victor Emil Frankl. He is called as the judge of The Old Testament as John Paul II the judge of Old and New Testament. Their attitude to the topic is based on knowing the same God and a man through the mind and faith, whatconfers on original meaning in the historical process of Old and New testament’s explanation for reconciliation. In other words, returning to the normative approach in the single and community dimension, involving contemporary times.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2017, 13; 17-37
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hejterstwo w komunikacji internetowej: charakterystyka zjawiska, przyczyny i sposoby przeciwdziałania.
Hate Acts in Internet Communication: Features, Causes and Preventive Measures.
Autorzy:
Juza, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498244.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Tematy:
hejterstwo
agresja
dewiacja
Internet
nienawiść
hate
aggression
deviance
hatred
Opis:
Hejterstwo internetowe to stosunkowo nowa forma dewiacyjnych zachowań podczas publicznych dyskusji internetowych polegająca na używaniu obelżywego języka, pogardliwej ocenie różnych zjawisk, obrażaniu zarówno rozmówców jak i różnych innych podmiotów, wyrażaniu agresji i nienawiści pod ich adresem. Jest to zjawisko ograniczone do sfery Internetu i wyraża się wyłącznie w postaci werbalnej. Zawsze jest też ukierunkowane na inne osoby bądź grupy. Zachowania określane tym mianem naruszają zarówno powszechnie przyjęte w społeczeństwie normy nieformalne dotyczące grzeczności, jak i normy prawne , które chronią godność człowieka. Pozostają zazwyczaj także w sprzeczności z netykietami, czyli kodyfikacjami norm formułowanymi dla Internetu jako całości lub dla poszczególnych form komunikacji internetowej. Przyczyn tego zjawiska można szukać zarówno w zjawiskach pozainternetowych (np. powodujących frustrację, która przekłada się następnie na agresywne zachowania w Internecie), jak i w uwarunkowaniach samej komunikacji internetowej, które mogą prowokować agresję rozmówców. Można spotkać się również z opiniami, że hejterstwo jest inspirowane przez właścicieli platform, na których odbywają się dyskusje, ponieważ nienawistne komentarze napędzają dyskusję i zwiększają zyski organizatorów. Pojawiają się również opinie, że hejterstwo jest szczególnie nasilone w polskojęzycznym Internecie. Kwestie takie wymagają weryfikacji. Przeciwdziałanie temu zjawisku jest niezwykle trudne. W pewnych przypadkach, naruszających wyraźnie dobra chronione prawem państwowym, można odwoływać się do organów władzy, jednak nie zawsze jest to możliwe, nie zawsze też jest skuteczne. Innym sposobem jest wyraźne formułowanie zasad zachowania dla pewnych fragmentów komunikacji internetowej oraz ustanowienie oddolnych organów kontroli społecznej (moderacja) i ewentualnych sankcji. Można również rozważyć sprawowanie kontroli przez wszystkich użytkowników danego fragmentu komunikacji internetowej i stosowanie sankcji nieformalnych bądź ignorowanie hejterów, jednak skuteczność takich metod jest ograniczona. Tak czy inaczej powstrzymanie internetowego hejterstwa jest jednak istotna kwestia, ponieważ dotyczy ważnego sposobu prowadzenia debaty publicznej, co w społeczeństwach demokratycznych jest sprawą kluczowej wagi.
Hate acts in Internet are a relatively new form of deviant behaviour in Internet public debates. They are marked by the use of insulting language, scornful judgments of various phenomena, an offensive attitude towards co-participants and other individuals, and the expression of aggression and hatred towards them. Such hate acts are limited to Internet, take solely verbal forms, and always target other individuals or groups. Behaviours qualified under the name of hate acts violate commonly accepted informal social norms of courtesy and legal norms established to protect human dignity. They usually contradict netiquettes, i.e. codes of conduct dedicated to Internet as a whole or to specific Internet communication forms. The root causes of Internet hate acts may be found outside the Internet space (e.g. triggers of frustration which next translates into aggressive behaviours on the Internet), and in the very nature of Internet communication which may prompt aggression of participants. Some opinions are voiced that such hate is inspired by the owners of discussion platforms, as hateful comments fuel the debate and boost their income. Others would claim that such hate acts are particularly acute on the Polish-speaking Internet. Such assumptions require further verification. It is highly difficult to counteract Internet hate. In cases which overtly violate rights protected by public legislations, authorities could be requested to act upon. This option is not always available, and if available, not always effective. Explicit definition of codes of conduct for specific segments of Internet communication may be another solution, together with the establishment of bottom-up social control entities (moderators), with ensuing sanctions. It may also be envisaged to introduce control mechanisms exerted by all users of a specific Internet communication segment, and to apply informal sanctions or ignore “haters”; however, such measures are of limited effectiveness. In any case, putting a halt to Internet hate acts is vital, as it touches upon an important mode of public debate, of key importance in democratic societies.
Źródło:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2015, 25; 27-50
2300-3952
Pojawia się w:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobry gej, zły gej. O niejednoznaczności definiowania dewiacji w zjawisku paniki moralnej
Good Gay, Bad Gay. An Ambiguity of Defining Deviance in the Situation of Moral Panic. Transformation Model of the Phenomenon
Autorzy:
Zielińska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498157.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Tematy:
dewiacja
panika moralna
wróg publiczny
geje
lesbijki
analiza prasy
dyskurs
Opis:
Koncepcja paniki moralnej ujmuje rzeczywistość społeczną w sposób dwubiegunowy: po jednej stronie znajduje się wróg społeczny — dewianci, naruszający ugruntowany ład normatywny, a po drugiej—reszta społeczeństwa, która ich piętnuje. Poniższy artykuł dowodzi, że jest to zbyt uproszczone ujęcie, gdyż coraz częściej reakcje społeczne na akty dewiacji są bardziej zróżnicowane. Przykładem ilustrującym niejednorodność ocen i reakcji w stosunku do wrogów publicznych są wyniki analizy treści medialnych, jakie pojawiły się podczas homoseksualnej panikimoralnej w 2005 roku. Artykuł kończy propozycja rozwinięcia koncepcji paniki moralnej poprzez wprowadzenie rozróżnienia zjawiska na model „klasyczny” oraz „transformacyjny”.
Within the framework of the concept of moral panic social reality is seen in a bipolar way: with folk devils—deviants who breach a well-established normative order on the one end on the scale, and the rest of the society who condemns them on the other. The paper attempts to prove that such approach is too simplistic, considering that social response to acts of deviance may be more varied. The heterogeneity of judgments and responses to folk devils is illustrated by the results of analyses of media contents which appeared during the homosexual panic in 2005. The article concludes with a proposal to extend the concept of moral panic by distinguishing between a classical moral panic phenomenon and the transformative one.
Źródło:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2013, 22; 189-219
2300-3952
Pojawia się w:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza zysków i strat z zastosowaniem klasycznych i niekonwencjonalnych metod kompensacji dewiacji kompasu magnetycznego
An Analysis of Losses and Gains Using Traditional and Non-Conventional Methods of Adjusting and Compensation of a Magnetic Compass
Autorzy:
Dzikowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/360191.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Akademia Morska w Szczecinie. Wydawnictwo AMSz
Tematy:
dewiacja
bezpieczeństwo żeglugi
EXPLO-SHIP 2004
deviation
safety of navigation
Opis:
Opisano od strony matematycznej niekonwencjonalne metody kompensacji dewiacji kompasu magnetycznego. Na podstawie symulacji procesu określenia i kompensacji dewiacji na konkretnych statkach dokonano oceny wad i zalet nowych metod.
The paper contains a mathematical description of non-conventional methods of adjusting a magnetic compass. The advantages and disadvantages of new methods have been discussedon the basis of the simulalation.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Szczecinie; 2004, 2 (74); 87-97
1733-8670
2392-0378
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Szczecinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maksymalizm Moralny – Poszukiwanie Zachowań Spełniających Kryteria Definicyjne
Moral Maximalism – In Search for the Types of Behaviour Meeting the Definition Criteria
Autorzy:
Oleszkowicz, Anna
Czyżowska, Dorota
Bąk, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135497.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
dewiacja pozytywna
maksymalizm moralny
wartości
moral maximalism
values
positive deviation
Opis:
Zachowania z zakresu maksymalizmu moralnego stanowią jedną z kategorii dewiacji pozytywnej. Na podstawie analizy teoretycznej ustalono kryteria definicyjne tych zachowań: 1) wykraczają poza standardowe oczekiwania społeczne 2) realizują przede wszystkim wartości uniwersalne, a nie własny interes jednostki; 3) wymagają poniesienia stosunkowo dużych kosztów osobistych; 4) nie wynikają z obawy przed łamaniem prawa. Na podstawie przyjętych kryteriów ustalono wstępną listę 37 zachowań społecznych, mających stanowić przejaw maksymalizmu moralnego, którą poddano ocenie 95 kompetentnych sędziów. Celem badania było wyodrębnienie dobrych przykładów maksymalizmu moralnego, aby w przyszłości przygotować program ich promocji w społeczeństwie.
Behaviour known as ‘moral maximalism’ constitutes one of the positive deviation categories. On the basis of literature overview the following four criteria defi ning this behaviour have been identifi ed: 1) it goes beyond standard social expectations; 2) it pursues universal human values rather than self-interest; 3) it requires relatively high individual costs and sacrifi ces; 4) it is not a consequence of the fear of breaking the law. According to these criteria an initial list of 37 types of social behaviour being examples of moral maximalism was prepared. The list was assessed by 95 judges recruited among students. The research aimed at selecting valid examples of moral maximalism that would serve for promoting this type of behaviour in society.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2010, 2(197); 109-126
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narracja jako kreacja rzeczywistości społecznej. Przypadek Lope de Aguirre na tle historii wyprawy Pedra de Ursúi 1560–1561
Narrative as Creation of Social Reality. The Case of Lope de Aguirre in the Context of the Expedition of Pedro de Ursúa 1560–1561
Autorzy:
Tarczyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33733864.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
narrative
social structure
rebellion
deviance
colonialism
narracja
struktura społeczna
rebelia
dewiacja
kolonializm
Opis:
Tekst artykułu zawiera prezentację szczególnego przypadku kreowania rzeczywistości społecznej przez pryzmat relacji sporządzonych ex post, w większości przypadków autorstwa uczestników opisywanych wydarzeń. Relacjonowaną przez nich materią była historia wyprawy, która wyruszyła z Peru we wrześniu 1560 roku pod dowództwem Pedra de Ursúi w poszukiwaniu bogatej krainy określanej jako „Omagua i El Dorado”, a która niebawem przekształciła się w bunt pod wodzą Lope de Aguirre. Przekraczanie przez przywódcę buntu kolejnych granic prawnych, moralnych, społecznychi kulturowych stało się podłożem dla interpretacji tych działań i osoby Aguirra przez autorów relacji. Szczególną okolicznością jawi się tu sama liczba zachowanych relacji (obecnie znamy 15, które zostały wydane drukiem), niemająca odpowiednika w dziejach innych przedsięwzięć odkrywczych i zdobywczych Nowego Świata w XVI wieku. Wspomniano także – choć nie jest to główny wątek tekstu – o późniejszych o kilkaset lat interpretacjach postaci i działań Lope de Aguirre. Celem pozostaje ukazanie praktyk interpretowania rzeczywistości społecznej, w tym szczególnym przypadku, gdy dokonywane działania zdają się kwestionować i stają się wyzwaniem dla ugruntowanego porządku społecznego (w tym przypadku, ukształtowanego w wyniku podboju, kolonialnego społeczeństwa Hispanoameryki).
This article presents a particular case of the creation of social reality through the prism of accounts drawn up ex post, in most cases by participants in the reported events. They describe the story of an expedition that set out from Peru in September 1560 under the command of Pedro de Ursúa in search of a rich land called “Omagua and El Dorado”, which soon turned into a rebellion led by Lopede Aguirre. The rebellion leader’s crossing of successive legal, moral, social and cultural boundaries provided the ground for the interpretation of these actions and Aguirra himself by the authors of the accounts. The sheer number of surviving accounts (15 are now known to have been published in print), unparalleled in the history of other exploration and conquest ventures of the New Worldin the 16th century, appears to be a singular circumstance. Reference is also made – although this is not the main focus of the text – to interpretations of Lope de Aguirre’s character and actions several hundred years later. The aim continues to be to show the practices of interpreting social reality in this particular case, where the actions performed seem to question and challenge the established social order (in this case, shaped by the colonial conquest of Hispanic American society).
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2024, 67, 1; 105-128
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poza polis – o (nie)możliwych zastosowaniach psychoanalizy w refleksji nad Prawem i dewiacją
Autorzy:
Michalik, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644159.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Lacan
Psychoanalyse
Abweichung
Żiżek
Gesetz
Psychoanalysis
Deviation
Law
psychoanaliza
dewiacja
Prawo
Opis:
Im Artikel beschreibt der Autor die Problematik des Gesetzes und der Abweichung in der Psychoanalyse von Jaques Lacan unter Bezug auf ihre sozial-politische Interpretation von Slavoj Żiżek. Die aufgegriffene Thematik umfasst Fragen nach der Möglichkeit der psychoanalytischen Reflexion über die Abweichung - was ist das Gesetz und seine Übertretung unter dem Gesichtspunkt der Psychoanalyse? Es stellt sich heraus, dass das Gesetz (im weitesten Sinne) Lacan zufolge in ständiger dialektischer Beziehung zu dem Begehren bleibt. Diese Dialektik liegt einerseits jedem normativen Verhältnis des Subjekts zum Gesetz zugrunde, andererseits kann sie Grundlage für nicht normatives Verhalten bilden. Im ersten Fall erfüllt das Gesetz emanzipatorische Funktionen, es schützt vor dem Trauma, den Anderen zu begehren und erlaubt, sich von der Abhängigkeit von ihm zu lösen. Im zweiten Fall bildet das Gesetz die Bedingung seiner eigenen Übertretung. Darüber hinaus kann die Kategorie des Realen und des Mangels eine neue Perspektive in die Reflexion über die Abweichung und ihre ethische Dimension einführen.
In this paper, author describes topics of the Law and deviation in lacanian psychoanalysis, using socio-political works of Slavoj Żiżek. Issues include questions about the possibility of psychoanalytic reflection on deviation - what is the law and its transgression in perspective of psychoanalysis? Psychoanalysis shows that the Law (in the broadest sense) remains in a constant dialectical relation with Desire. This, on the one hand,  is a basis of subject’s normative relation with the Law.  On the other hand, dialectic of Law and Desire could be  basis for deviational behaviors . Also,  the Law has  a emancipatory nature because Law protects subject form  trauma of the Other's desire, allows liberation from his dependence; but also, the Law is a condition of its own trasgression. Moreover, the Lacanian terms of Real and Lack could offer new pespectives on deviation and its ethical dimension.
W artykule autor opisuje problematykę prawa i dewiacji w psychoanalizie Jacquesa Lacana, wykorzystując jej społeczno-polityczne odczytania autorstwa Slavoja Żiżka. Podejmowana tematyka obejmuje pytania o możliwość psychoanalitycznej refleksji nad dewiacją – czym jest prawo oraz jego przekroczenie w optyce psychoanalizy? Okazuje się, że Prawo (w najszerszym sensie) według Lacana pozostaje w stałej dialektycznej relacji z pragnieniem. Ta dialektyka z jednej strony leży u podstaw każdej normatywnej relacji podmiotu z Prawem, z drugiej strony stanowić może podłoże zachowania nienormatywnego. W pierwszym przypadku, Prawo spełnia funkcje emancypacyjne – chroni przed traumą pragnienia Innego, pozwala  wyzwolić się z zależności wobec niego; w drugim przypadku Prawo stanowi warunek swojego własnego  przekroczenia. Co więcej, Lacanowska kategoria Realnego, Braku wprowadzać może nową perspektywę do refleksji nad dewiacją oraz jej wymiarem etycznym.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 24
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy zabójstw homoseksualnych Część III — motywy emocjonalne
Autorzy:
Lisiecki, Mirosław Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1921707.pdf
Data publikacji:
2019-11-27
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
zabójstwa
motywy
kryminogeneza
wiktymogeneza
modus operandi
homoseksualizm
kryminologia
socjologia
dewiacja
subkultura
Opis:
Niniejsze opracowanie charakteryzuje motywy zabójstw homoseksualnych uwarunkowanych emocjonalnie, które należą do tej szczególnej grupy czynów, gdzie w zachowaniu sprawcy przeważają zmienne emocjonalno-afektywne, a nie poznawcze, jak w przypadku grupy zabójstw uwarunkowanych motywami racjonalnymi. Treść różnorodnych motywów emocjonalnych, ich kierunek i nasilenie są przede wszystkim zależne od właściwości osobowościowych sprawców, m.in. ich potrzeb, nastawień i oczekiwań, a także czynników zewnętrznych kumulujących się w sytuacji kryminogennej. Zazwyczaj tego rodzaju czyny mają niezwykle burzliwy przebieg, włącznie z wyładowaniem psychoruchowym i zaburzeniami świadomości. Jest to związane z działaniem sprawcy w poczuciu krzywdy, zagrożenia, zazdrości, lęku, nienawiści, chęci zemsty i wszelkiego rodzaju zachowaniami emocjonalno-afektywnymi, będącymi odpowiedzią na sytuacje trudne. W tej grupie zabójstw najbardziej uzewnętrznia się rola ofiar, ich predestynacja i przyczynienie się. Najczęściej bowiem zabójstwa te noszą zespół cech retorsyjno-odwetowych, gdyż sprawca z reguły doznaje krzywdy moralnej bądź fizycznej ze strony ofiary albo jego dobra stają się zagrożone. W większości tych zabójstw można przyjąć, iż zostały one popełnione w obronie subiektywnie pojmowanej godności osobistej (np. utrata męskości w związku z napastowaniem lub zgwałceniem homoseksualnym) oraz z poczucia zagrożenia własnych dóbr i wolności osobistej, tj. wolności od przymusu w sferze stosunków seksualnych. Ma to miejsce wówczas, gdy ofiara sama popełnia przestępstwo, zanim dozna wiktymizacji. Samo jej zachowanie staje się więc czynnikiem wiktymogennym, który niejednokrotnie natychmiast rodzi sytuację kryminogenną, inicjując proces motywacyjny sprawcy zabójstwa, przy czym niezależnie od motywów pierwotnych pod wpływem wzrastających procesów emocjonalnych mogą występować również motywy wtórne, np. chęć ukarania ofiary za jej postawę. Motywy emocjonalne wystąpiły w 39 (tj. 52%) zabójstwach homoseksualnych dokonanych przez 41 (tj. 49,4%) sprawców wobec 41 (tj. 50,6%) ofiar. Motywy nieustalone wystąpiły w jednej sprawie zabójstwa (dwóch sprawców, jedna ofiara). Nieznaczna większość sprawców dopuściła się więc zabójstw z motywów emocjonalnych, przy czym ich tło motywacyjne w zakresie osobowościowo-sytuacyjnym było zróżnicowane. Na tym tle wyodrębniono więc 11 stanów emocjonalnych związanych z określoną reakcją w sytuacji kryminogennej, związanej z interakcją sprawcy i ofiary. Stanowiły one motywy wiodące zabójstw homoseksualnych. Natomiast często motywami ubocznymi w tej grupie zbrodni była kradzież mienia, gdy sprawca po ochłonięciu emocjonalnym związanym z dokonanym zabójstwem przywłaszczał sobie dobra materialne ofiary. Na podstawie analizy motywów emocjonalnych można wyodrębnić czynniki sprzyjające popełnianiu zabójstw wśród stałych lub przygodnych partnerów homoseksualnych. Do czynników tych należy zaliczyć: — pozostawanie sprawcy i ofiary pod wpływem alkoholu, narkotyków lub leków psychotropowych, — silna presja kulturowa i obyczajowa na zachowanie honoru, męskości i godności, — stan depresji związany z kłótniami na tle zazdrości i posądzeń o zdradę, — doznany zawód miłosny, — molestowanie i napastowanie seksualne partnera, kolegi lub osoby dopiero poznanej, — groźby i szantaż wobec partnera, — chęć nadmiernego uzależnienia partnera i niepozwalanie na zerwanie związku, — znęcanie się fizyczne i moralne nad partnerem, jego poniżanie, — dążenie do realizacji własnych po - trzeb seksualnych bez zgody lub z pokrzywdzeniem partnera, — niedotrzymanie obietnicy i odmowa zapłaty za usługę homoseksualną, — uprzednie zgwałcenie albo uwiedzenie seksualne w dzieciństwie przez homo- lub biseksualnych mężczyzn, które wpłynęło negatywnie na dalszą drogę życiową i orientację płciową uwiedzionego, — zgwałcenie i wykorzystanie seksualne partnera lub innej osoby w stanie bezradności oraz przy nadużyciu stosunku zależności albo wyzyskaniu krytycznego położenia.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2017, 1(125); 77-99
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy zabójstw homoseksualnych. Część II — motywy racjonalne
Autorzy:
Lisiecki, Mirosław Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1921543.pdf
Data publikacji:
2019-11-18
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
zabójstwa
motywy
kryminogeneza
wiktymogeneza
modus operandii
homoseksualizm
kryminologia
socjologia
dewiacja
subkultura
Opis:
Niniejsze opracowanie prezentuje motywy racjonalne zabójstw homoseksualnych. W ogólnej strukturze tych motywów, tylko 35 wykrytych sprawców, tj. 42,2 % (z tego 15 uprawiało prostytucję homoseksualną) popełniło 23 (tj. 30,7 %) zabójstwa z motywów racjonalnych na tle ekonomicznym. Ofiarami tych zabójstw padło 25 osób, w tym 23 mężczyzn o homo- lub biseksualnej orientacji płciowej oraz jeden heteroseksualista i jedna kobieta. Ponad połowa tych zabójstw (tj. 13) była uprzednio zaplanowana przez sprawców. Pozostałe zostały popełnione pod wpływem nagłych impulsów po zorientowaniu się sprawcy w sytuacji materialnej ofiary. W badanych sprawach zabójstw homoseksualnych z motywów racjonalnych zanotowano 8 (tj. 10,7 %) zabójstw popełnionych na tle seksualno-ekonomicznym (w tym jedno usiłowanie). Żaden ze sprawców nie uprawiał prostytucji homoseksualnej. Ofiarami dwóch sprawców padło 8 osób płci męskiej. Na podstawie analizy ekonomicznych motywów racjonalnych można wyodrębnić czynniki sprzyjające popełnianiu zabójstw homoseksualnych, takich jak: — sprowadzanie przez homoseksualistów do swych mieszkań nieznanych sobie mężczyzn, często o przeszłości kryminalnej, — utrzymywanie kontaktów z elementem kryminalnym, — korzystanie z usług prostytutek homoseksualnych, — chwalenie się swoją zamożnością, — pozostawanie pod działaniem alkoholu i narkotyków, — prowadzenie tzw. „otwartego domu”, urządzanie gay party z niesprawdzonymi partnerami. Te czynniki pozwalają potencjalnym sprawcom rozpoznać się w zamożności poszczególnych homoseksualistów, a następnie zaplanować napad lub zabójstwo w celu przywłaszczenia mienia. Z przeprowadzonych badań wynika też, że odnotowano 4 (tj. 5,3 %) zabójstwa homoseksualne popełnione z motywów seksualnych, tj. na tle seksualnym. Zabójstw tych dopuściło się trzech sprawców, w tym jeden zabójca seryjny dokonujący mordów z lubieżności na małoletnich chłopcach w wieku 11 do 13 lat. Ofiary to 5 młodych chłopców i jeden dorosły heteroseksualny mężczyzna. Żaden ze sprawców nie uprawiał prostytucji homoseksualnej.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2016, 4(124); 110-126
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dewiacja i anomia w ujęciu systemowym
Deviation and Anomy Viewed Through Systems Theory
Autorzy:
Celmer, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973991.pdf
Data publikacji:
2013-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
anomy
deviance
conformism
nonconformism
social system
systems theory
modernity
dewiacja
konformizm
nonkomformizm
system społeczny
teoria systemowa
nowoczesność
Opis:
Pojęcia dewiacji i anomii rozpatrywane w ujęciu systemowym mogą ułatwić szersze spojrzenie na bardzo wiele zachodzących we współczesnym świecie zróżnicowanych zjawisk, które można określić jako dewiacyjne bądź bliskie dewiacji, a także dostrzeżenie czynnikow je wyzwalających. Każdy system społeczny wymaga zachowania minimalnego porządku - wyznaczenia liczby dopuszczalnych zachowań, normalności zbudowanej nie na wskazaniu porządku, lecz na ograniczeniu nieporządku, czyli wyznaczeniu ilości i rodzaju dostępnych informacji, a więc ustanowieniu zakresu „normalności”. Współcześnie za sprawą dyferencjacji system społeczny przyzwala na coraz większy zakres nieporządku (Luhmann 2007b, s. 111-113). Poza procesem dyferencjacji w systemie społecznym o charakterze funkcjonalnym obserwuje się procesy odpływu latencji, refleksyjności, a przede wszystkim stałą anomię społeczną. Współczesna powszechność dewiacji, zwłaszcza takich, które można określić jako „słabe”, bądź też z pogranicza dewiacji, a także niejasność tego, co dewiacyjne, związana jest z szybkim tempem przemian z jednej strony, płynnością i skomplikowaniem struktury, a z drugiej z trwałością percepcji i semantyk, zachowywaną za sprawą socjalizacji i ciągłości kultury.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2013, 57, 2; 133-154
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies