Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dermatologia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Hydrożele w recepturze aptecznej leków dermatologicznych
Hydrogels - compounded dermatological preparations
Autorzy:
Jacyna, Bianka
Maciejewski, Bartosz
Sznitowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/762665.pdf
Data publikacji:
2020-02-25
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
dermatologia
receptura
hydrożel
podłoże maściowe
Dermatology
Hydrogel
ointment
compounding
Opis:
Hydrogels are a physicochemical system in which an aqueous phase is gelled with a certain gelling polymer. They can make a good alternative to conventional lipophilic or absorption ointment bases, especially if the medicine should be administered to mucosa, because the gelling polymers interact with a mucose what results in mucoadhesion. The use of a hydrogel is preferred to lipophilic ointments in severe inflammations, exudative wounds, acne, oily skin or when the application area on the skin is hairy. Hydrogels also provide a cooling sensation on the skin, when water evaporates and this process is endothermic. Hydrogels are relatively popular also in a compounding practice in other countries, such as USA, where various types of commercially-made hydrogel bases are available. Despite the fact that hydrogels are accepted by law as compounded dosage forms, in Poland they have not been prepared in pharmacies because neither such bases nor suitable polymers are formally registered excipients for drug compounding, and the registration procedure is similar to the one for drug products authorization. The article describes hydrogels as there are first such materials available for pharmacists who are involved in compounding practice. Three gel-forming polymers: methylcellulose, hypromellose and hydroxyethylcellulose and hydrogel bases dedicated for drug compounding are characterized. Several examples of preparations with various active substances are presented and methods of their preparations are proposed. A dermatological base, Celugel, composed of hydroxyethylcellulose and recently registered in Poland for pharmacy compounding is also presented. Special attention is given to methods of hydrogel preparation, depending on the solubility profile of a certain type of polymer. Stability of the compounded hydrogels is discussed, especially regarding microbiological quality and the presence of preservatives. The benefits of these formulations are indicated including a relatively low cost of the hydrogel bases resulting from a low content of the polymers.
Hydrożele dermatologiczne stanowią atrakcyjną alternatywę dla maści na podłożach lipofilowych oraz absorpcyjnych, szczególnie, gdy lek ma być podany na błony śluzowe. Łatwość sporządzenia hydrożelu oraz relatywnie niski koszt to dodatkowe zalety, jednak skomplikowany proces rejestracji polimerów żelujących jako substancji do receptury w Polsce skutkuje brakiem surowców do sporządzania nowoczesnych hydrożeli. Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie postaci hydrożelu w kontekście preparatyki recepturowej w sytuacji, gdy zaczęły być dostępne pierwsze takie surowce.
Źródło:
Farmacja Polska; 2020, 76, 1; 57-62
0014-8261
2544-8552
Pojawia się w:
Farmacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sir James Paget jako współtwórca nowoczesnej medycyny
Sir James Paget as the Co-creator of Contemporary Medicine
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530670.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
James Paget
historia medycyny
chirurgia
dermatologia
history of medicine
surgery
dermatology
Opis:
James Paget był jednym z najwybitniejszych lekarzy XIX stulecia, które ukształtowało współczesne fundamenty wiedzy i praktyki medycznej. Przyczynił się zarówno do rozwoju chirurgii, jak i do postępów w dziedzinie dermatologii. Jego osiągnięcia były wynikiem oparcia praktyki lekarskiej na racjonalnej, zgodnej z zasadami logiki wiedzy naukowej w stopniu znacznie większym aniżeli czynili to inni ówcześni lekarze i chirurdzy.
Paget James was one of the most outstanding doctors of the XIX century which molded contemporary bases of the knowledge and the medical practice. He contributed both to the development of the surgery and to progress in the field of dermatology. His achievements were a result of basing his medical practice on the rational scientific knowledge, in accordance with principles of logic in the degree much greater than other doctors and surgeons made it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2014, 77; 113-117
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demodekoza u ludzi jako aktualny problem w dermatologii
Autorzy:
Wesolowska, M
Baran, W.
Szepietowski, J.
Hirschberg, L.
Jankowski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840818.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
choroby skory
Demodex folliculorum
choroby czlowieka
parazytologia lekarska
nuzeniec
demodekoza
dermatologia
pasozyty czlowieka
Źródło:
Annals of Parasitology; 2005, 51, 3; 253-256
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demodekoza u ludzi jako aktualny problem w dermatologii
Autorzy:
Wesołowska, M.
Baran, W.
Szepietowski, J.
Hirschberg, L.
Jankowski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146397.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
choroby skory
Demodex folliculorum
choroby czlowieka
parazytologia lekarska
nuzeniec
demodekoza
dermatologia
pasozyty czlowieka
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2005, 51, 3; 253-256
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza zmian chorób skórnych przy pomocy odwzorowań przestrzeni barw
Analysis of skin diseases using mapping color spaces
Autorzy:
Wyczechowski, M.
Wąs, Ł.
Pietrzak, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/408758.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
zmiana skórna
dermatologia
przestrzenie barw
analiza konturów
skin diseases
dermatology
color spaces
contour analysis
Opis:
Głównym celem artykułu jest analiza zmian dermatologicznych skóry w oparciu o analizę modelu przestrzeni barw, z których autorzy są w stanie wydobyć informacje przydatne dla systemu ekspertowego. W artykule autorzy badają zdjęcia zmiana skórnych wprowadzając autorski algorytm ekstrakcji cech używając zmodyfikowanej analizy przestrzeni barw. Autorzy również skupią się nad analizą zdjęcia uwzględniając model przestrzeni kolorów taki jak RGB oraz YCbCr z wyżej wymienionych modeli autorzy ekstrahują kolejne składowe przenosząc reprezentacje danej składowej na inną. Autorzy skupiają się na skali YCbCr, gdyż niesie ona ze sobą informację inaczej skonstruowaną o konkretnym obrazie aniżeli jego odpowiednik w RGB.
The main aim of this article is to analyze the changes in dermatological skin based on the analysis of the model color space with which the authors are able to extract information useful for expert system. In the article, the authors examine the images change skin by introducing proprietary algorithm feature extraction using a modified analysis of the color space. The authors also focus on the analysis of images taking into account the model color space such as RGB and YCbCr of the above models, the authors extract another component moving representations of a component to another. The authors focus on the scale YCbCr, because it carries information differently constructed about a particular image than its equivalent in RGB.
Źródło:
Informatyka, Automatyka, Pomiary w Gospodarce i Ochronie Środowiska; 2017, 7, 3; 68-71
2083-0157
2391-6761
Pojawia się w:
Informatyka, Automatyka, Pomiary w Gospodarce i Ochronie Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychodermatologia – pogranicze dermatologii, psychiatrii i psychologii
Psychodermatology – the interface between dermatology, psychiatry and psychology
Autorzy:
Makowska, Iwona
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944648.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dermatology
psychiartry
quality of life
stress
suicide risk
dermatologia
jakość życia
psychiatria
ryzyko samobójstwa
stres
Opis:
The relationship between psychiatry and dermatology is a multidimensional one and begins at early stages of development. It is generally believed that mental disorders in dermatological patients are secondary to skin symptoms. Nevertheless, in some cases they may be primary conditions or may directly affect the course of skin disorders. It is known that emotional factors considerably influence the majority of dermatological conditions and there are correlations between stressful events and aggravation of skin symptoms. It is important to diagnose and treat concomitant mental disorders in dermatological patients due to the frequency in which they occur and their influence on the quality of patients’ life. A separate and significant psychodermatological problem in the adolescent population is intentional non-suicidal self-injury (NSSI), usually performed to relieve mental tension. An early diagnosis of such a disorder by a dermatologist and a proper psychiatric intervention may effectively prevent an increase in suicidal risk. Patients with skin lesions require holistic approach as well as a thorough, multifaceted analysis. Skin diseases have a great influence on the mental condition which, in turn, affects the condition of our skin.
Związki między psychiatrią a dermatologią są wielowymiarowe i rozpoczynają się już na wczesnych etapach rozwoju. Generalnie uważa się, że zaburzenia psychiczne wśród pacjentów dermatologicznych są wtórne do objawów skórnych, niemniej jednak w niektórych przypadkach mogą być problemem pierwotnym lub mogą mieć bezpośredni wpływ na przebieg zaburzeń skórnych. Wiadomo, że czynniki emocjonalne w istotny sposób wpływają na większość chorób dermatologicznych i istnieje korelacja między stresującymi wydarzeniami a zaostrzeniem objawów skórnych. Ważne jest, by rozpoznawać i leczyć współistniejące zaburzenia psychiczne u pacjentów dermatologicznych – ze względu na częstość ich występowania i wpływ na jakość życia chorych. Odrębnym, istotnym problemem psychodermatologicznym w populacji rozwojowej są zamierzone niesamobójcze samouszkodzenia skóry (non-suicidal self-injury, NSSI), dokonywane z reguły w celu redukcji napięcia psychicznego. Wczesne wykrycie zaburzenia przez dermatologa i właściwa interwencja psychiatryczna mogą skutecznie zapobiec narastaniu ryzyka samobójczego. Pacjent ze zmianami skórnymi wymaga holistycznego podejścia i wnikliwej, wielostronnej analizy. Choroby skóry mają ogromny wpływ na stan psychiczny, a ten wpływa na stan naszej skóry.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 2; 100-105
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potencjał olejków eterycznych w profilaktyce i terapii grzybic
Activity of essential oils in prevention and therapy of mycoses
Autorzy:
Sienkiewicz, Monika
Denys, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031055.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Candida sp.
Trichophyton sp.
antifungalactivity
dermatology
gynaecology
właściwości przeciwgrzybowe
trichophyton sp.
candida sp.
dermatologia
ginekologia
układ oddechowy
Opis:
Strong anthiseptic activity of essential oils has been known for many centuries. The volatile or essential oils – aetherolea are secondary plant metabolites containing different compounds. A large number of essential oils and their constituents have been investigated for their microbial properties against some bacteria, fungi, viruses and protozoa. Their antimicrobial activity is strictly connected to chemical composition. So far there have been no reports on growing resistance of bacterial and fungal strains to constituents of oils. Various essential oils produce pharmacological effect demonstrating anti-inflammatory, analgesic and antioxidant properties. Essential oils of tea tree, thyme, oregano, savoury, basil, sage, clove, cinnamon were found to possess the strongest antifungal properties. The highest activity was reported for phenols – thymol, carvacrol and eugenol. These are thyme, oregano and savoury oils containing thymol and carvacrol as well as clove and cinnamon leaf oils containing eugenol. One of the most effective essential oil is Melaleuca alternifolia oil. Tea tree oil showed high activity against Candida sp., Trichophyton sp. and Microsporumsp. Thyme, oregano and rosemary oils appeared to have a wide spectrum of antibiotic activity against Candida albicans, Trichophyton sp., Epidermophyton floccosum and Microsporum canis. Clove oil and cinnamon leaf oil showed significant growth inhibition of Aspergillus flavus, Aspergillus parasiticus, Candida albicans and Cryptococcus neoformans. Volatile oils and volatile oils compounds have been shown the strong immunostimulatory effect – Pini Oil, Citri Oil, Geraniae Oil and a-pinen. Essential oils are frequently used in dermatology, especially in fungal infections. With good results oils are use in gynaecology and respiratory tract infections.
Silne właściwości antyseptyczne olejków eterycznych znane są od wielu wieków. Są one produktami metabolizmu wtórnego roślin. Olejki eteryczne i ich składniki wykazują działanie hamujące wzrost wobec bakterii, grzybów, wirusów i pierwotniaków. Ich aktywność przeciwdrobnoustrojowa jest ściśle związana ze składem chemicznym. Do tej pory nie odnotowano doniesień o rosnącej oporności szczepów bakterii i grzybów na składniki olejków. Olejki eteryczne wykazują m.in. właściwości przeciwzapalne, przeciwbólowe i antyoksydacyjne. Do najbardziej skutecznych olejków o najsilniejszych właściwościach przeciwgrzybiczych należą olejki pozyskiwane z drzewa herbacianego, tymianku, oregano, cząbru, bazylii, szałwii, goździkowca i cynamonowca. Największą aktywnością charakteryzują się olejki zawierające fenole - tymol, karwakrol i eugenol. Olejki tymiankowy, oreganowy i cząbrowy zawierają tymol i karwakrol, natomiast pozyskiwane z goździkowca i z liści cynamonowca zawierają eugenol. Jeden z najbardziej efektywnych olejków jest pozyskiwany z drzewa herbacianego (Melaleuca alternifolia). Olejek ten wykazuje wysoką aktywność wobec Candida sp., Trichophyton sp. i Microsporum sp. Olejki tymiankowy, oreganowy i rozmarynowy ze względu na szerokie spektrum aktywności mogą być polecane w leczeniu zakażeń wywoływanych przez Candida albicans, Trichophyton sp., Epidermophyton floccosum i Microsporum canis. Olejek goździkowy i cynamonowy z liści wykazują znaczące działanie hamujące wobec Aspergillus flavus, Aspergillus parasiticus, Candida albicans i Cryptococcus neoformans. Olejki eteryczne oraz ich składniki mogą posiadać silne działanie immunostymulujące, zaliczamy do nich: olejek sosnowy, cytrynowy, geraniowy, α-pinen. Olejki eteryczne znalazły zastosowanie w leczeniu infekcji dermatologicznych pochodzenia grzybiczego. Dobre wyniki przynosi również stosowanie olejków w ginekologii i w terapii zakażeń układu oddechowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2008, 4, 3; 178-182
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany skórne i śluzówkowe w praktyce otolaryngologa
Autorzy:
Sobolewski, Piotr
Ziuzia, Laura
Dobrzyński, Paweł
Walecka, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400443.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
otolaryngologia
dermatologia
zmiany skórne
zmiany śluzówkowe
pęcherzyca
pemfigoid
choroba Behçeta
liszaj płaski
zespół Stevensa - Johnsona
zespół Lyella
Opis:
Zmiany skórne i śluzówkowe towarzyszą wielu chorobom, często stanowiąc podstawowy element obrazu klinicznego. Niejednokrotnie pacjent ze zmianami w obrębie błon śluzowych górnych dróg oddechowych trafia w pierwszej kolejności do otolaryngologa. Dlatego tak ważna jest znajomość objawów chorób dermatologicznych wśród tych specjalistów i uwzględnianie ich w diagnostyce różnicowej. W niniejszej pracy opisano choroby przebiegające z zajęciem błony śluzowej górnych dróg oddechowych, takie jak: pęcherzyca, pemfigoid, liszaj płaski oraz choroba Behçeta. Znajomość morfologii zmian w tych jednostkach chorobowych jest istotna zarówno w praktyce dermatologicznej, jak i otolaryngologicznej, a sukces diagnostyczny i terapeutyczny może przynieść jedynie ścisła współpraca pomiędzy tymi specjalistami.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 3; 34-40
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie lampy Wooda w diagnostyce mykologicznej - fakty i mity
Using Wood’s lamp in mycological diagnostics - facts and myths
Autorzy:
Gnat, Sebastian
Łagowski, Dominik
Nowakiewicz, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180768.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
dermatologia weterynaryjna
grzybice
dermatofity
Microsporum canis
diagnostyka
lampa Wooda
zastosowanie
choroby zwierząt
Wood’s lamp
diagnostic
dermatophytes
Opis:
Wood’s lamp was invented in 1903 by American physicist, Robert W. Wood. The longwave ultraviolet (UV) light, has become an invaluable tool in medical practice. UV rays emission in Wood’s lamp is generated by a high-pressure mercury arc, fitted with a compounded filter, made of barium silicate with 9% nickel oxide. This filter is opaque to all light except for a band between 320 and 400 nm, with a peak at 365 nm. Wood’s light is used in veterinary medicine, predominantly in diagnostics of cutaneous fungal infections, especially those caused by dermatophytes. While its direct therapeutic uses are minimal, some recent applications have involved adjunctive roles in various treatments. The most important veterinary dermatophyte, emitting fluorescence in Wood’s lamp, is Microsporum canis. This review covers the physical basics of Wood’s lamp and its diagnostic applications. The myths, surrounding the use of Wood’s lamp are particularly highlighted, and their scientific explanations are presented. Finally, it appears that Wood’s lamp tests are still considered a valuable diagnostic tool in the management of dermatophytosis outbreaks in large groups of animals, e.g. in shelters. Due to its simplicity and low cost, this tool has not lost its popularity irrespective the passing of time.
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 02; 90-94
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ultrasonograficzny obraz skóry, aparatura i podstawy obrazowania
Ultrasound image of the skin, apparatus and imaging basics
Autorzy:
Mlosek, Robert Krzysztof
Malinowska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059106.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aesthetic medicine
dermatology
high-frequency ultrasound
skin
skin ultrasound
sonography
dermatologia
medycyna estetyczna
skóra
ultrasonografia
ultrasonografia wysokich częstotliwości
ultrasonografia skóry
Opis:
Ultrasound imaging of the skin is becoming more and more popular. Skin ultrasound examinations are used both in order to assess healthy skin and to evaluate pathological lesions. They are mainly performed in dermatology as well as in broadly understood aesthetic medicine and cosmetology. At present, skin imaging is enabled by high-frequency equipment and high-quality conventional devices. The introduction of high-frequency electronic transducers which are supported by conventional scanners may be a turning point in skin ultrasound equipment. Irrespective of the ultrasound scanner, three layers may be distinguished in the image of the healthy skin: epidermal echo, dermis and subcutaneous tissue. High-frequency equipment allows for detailed imaging of the epidermal echo, dermis and upper part of the subcutaneous tissue. It is also possible to visualize the skin appendages (hair with follicles and nails) as well as slight vessels that run in the dermis and upper subcutaneous tissue. Contrary to high-frequency equipment, conventional scanners do not allow for a detailed assessment of the epidermal and dermal echoes. Instead, they enable the visualization of the entire subcutaneous tissue. The following parameters are used for the assessment of skin ultrasound images: thickness of individual skin layers, caliber of blood vessels, echogenicity of the dermis or its individual layers, echogenicity of the subcutaneous tissue as well as the presence or absence of flow in slight venous vessels. Currently, the studies on the usage of sonoelastography for skin assessment are in progress. Considering the dynamic development of skin imaging equipment and its diagnostic possibilities, one might suspect that high-frequency examinations will become more common and will be fundamental for the evaluation of both healthy and pathologically altered skin. This paper is an introduction to a series of articles on the clinical application of high-frequency ultrasound. The next articles will be published in the subsequent issues.
Ultrasonograficzne obrazowanie skóry staje się coraz bardziej popularne. Badania ultrasonograficzne skóry znajdują zastosowanie zarówno w ocenie skóry zdrowej, jak i zmienionej chorobowo i są wykorzystywane przede wszystkim na gruncie dermatologii oraz szeroko rozumianej medycyny estetycznej i kosmetologii. Obecnie obrazowanie skóry możliwe jest przy wykorzystaniu aparatów wysokich częstotliwości oraz wysokiej klasy aparatów klasycznych. Przełomem w aparaturze do ultrasonograficznego badania skóry może być wprowadzenie do użycia wysokoczęstotliwościowych głowic elektronicznych, które współpracują z klasycznymi aparatami. Na obrazie skóry zdrowej bez względu na typ zastosowanego ultrasonografu wyróżniamy trzy warstwy: echo naskórka, skórę właściwą i tkankę podskórną. Aparaty wysokich częstotliwości umożliwiają szczegółowe obrazowanie echa naskórka, skóry właściwej i górnej części tkanki podskórnej. Możliwe jest również obrazowanie przydatków skóry (włosy wraz z mieszkami włosowymi, paznokcie) oraz drobnych naczyń krwionośnych biegnących w skórze właściwej i górnej części tkanki podskórnej. W ultrasonografach klasycznych, w porównaniu z aparatami wysokich częstotliwości, nie ma możliwości szczegółowej oceny echa naskórka i skóry właściwej. W zamian istnieje możliwość zobrazowania całej tkanki podskórnej. Do oceny ultrasonograficznych obrazów skóry wykorzystuje się następujące parametry: pomiary grubości poszczególnych warstw skóry, pomiar średnicy naczyń krwionośnych, pomiar echogeniczności skóry właściwej lub jej poszczególnych warstw, pomiar echogeniczności tkanki podskórnej, brak lub obecność przepływu w drobnych naczyniach żylnych. Aktualnie trwają prace nad wykorzystaniem do oceny skóry sonoelastografii. Biorąc pod uwagę dynamiczny rozwój aparatów do obrazowania skóry i ich możliwości diagnostyczne, można przypuszczać, że badania wysokich częstotliwości upowszechnią się i będą podstawą w ocenie skóry zarówno zdrowej, jak i zmienionej chorobowo. Praca stanowi wstęp do cyklu artykułów o klinicznych zastosowaniach ultrasonografii wysokich częstotliwości, które będą omawiane na łamach kolejnych numerów.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 53; 212-221
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroby skóry psów przebiegające z powstawaniem ziarniniakowych lub ropnoziarniniakowych, niezakaźnych, nienowotworowych guzków i guzów
Non-infectious, non-neoplastic, granulomatous and pyogranulomatous nodular skin diseases in dogs
Autorzy:
Szczepanik, M.
Wilkolek, P.
Smiech, A.
Adamek, L.
Zajac, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/861722.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
dermatologia weterynaryjna
psy
choroby skory
zespol idiopatycznego jalowego ziarniniaka
histiocytoza skorna
zoltak
ropne zapalenie skory szczeniat starszych
sarkoidoza
jalowe guzowate zapalenie tkanki podskornej
objawy chorobowe
diagnostyka
leczenie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 08
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies