Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "comparative analysis of language of law" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
KLAUZULA DOTYCZĄCA PRZEDMIOTU UMOWY NAJMU W JĘZYKU KOREAŃSKIM I POLSKIM W ASPEKCIE TRANSLACYJNYM
KOREAN AND POLISH CLAUSES OF LEASE OBJECTS IN TRANSLATION
Autorzy:
WOJTASIK, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920528.pdf
Data publikacji:
2014-01-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
klauzula przedmiotu najmu w umowie najmu
koreańskie prawo cywilne
polskie prawo cywilne
aspekt translacyjny
analiza porównawcza języka prawniczego i prawa
teksty paralelne
clause of lease objects in a lease contract
Korean civil law
Polish civil law
aspect of translation
comparative analysis of language of law
parallel texts
Opis:
Artykuł skupia się na wstępnej analizie porównawczej kluczowych klauzul w umowach cywilnych prawa koreańskiego i polskiego na przykładzie klauzuli przedmiotu umowy najmu. Analiza jest dokonywana w oparciu m.in. o stosowaną w przekładzie prawniczym metodę przekładu pragmatycznego Kierzkowskiej (2002), skoposu Vermeera oraz o teksty paralelne. Właściwą analizę poprzedza krótki wstęp poświęcony systemom prawnym Polski i Korei Południowej, przedstawiony jako kompromis, wypracowany w obliczu konieczności pogodzenia tradycji i sprostania wymogom globalizacji i postępu cywilizacyjnego. Główna część artykułu skupia się na analizie klauzuli przedmiotu najmu w umowie najmu, począwszy od jego wskazania przez opis i charakterystykę specyfiki danego przedmiotu umowy aż po warunki przekazania lub zwrotu tegoż przedmiotu stronie wynajmującej. Artykuł poprzez analizę języka prawnego i prawniczego wykorzystywanego w klauzuli przedmiotu najmu w kontekście translacyjnym stanowi próbę zwrócenia uwagi na wagę osadzenia przekładu w rzeczywistościach prawnych. Uczula także na zagadnienia gramatyczno-leksykalne w przekładzie szczególnie w parze językowej j.polski-j.koreański.
 The article focuses on a preliminary comparative analysis of clauses of lease objects incivil contracts of Korean and Polish law. The research methods include Kierzkowska’s pragmatictranslation model (2002) as well as Vermeer’s model of skopos and the comparison parallel texts.The analysis is preceded by a short introduction on the legal systems of the Republic of Poland andthe Republic of South Korea, presented as a kind of compromise worked out in the need toreconcile tradition and meeting the requirements of globalization along with the progress ofcivilization. The main part of the article analyzes the translation of the lease object clause in thelease contract, starting from its description and characteristics of the contract objects throughpointing out the terms and conditions of transfer or return of the lease object to the tenant. Thearticle aims at pointing presenting the analysis of legal language used in the pertinent contractclause in translation context. It also presents grammatical and lexical issues typical in Polish-Korean translation.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2014, 17, 1; 145-162
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MISFIRES OF CROSS-CULTURAL LEGAL COMMUNICATION IN THE PERSPECTIVE OF J. AUSTIN AND J. LANGSHAW AUSTIN
PROCEDURALNE POMYŁKI W INTERKULTUROWEJ KOMUNIKACJI PRAWNICZEJ Z PERSPEKTYWY J. AUSTINA I J. LANGSHAW AUSTINA
Autorzy:
KOROLEV, Sergey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920208.pdf
Data publikacji:
2010-06-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
interkulturowa komunikacja
komunikacja prawnicza
legilingwistyka
język prawny
legal language
language of the law
language of legislation
comparative analysis of legal languages
legal clauses
legal norms
legal rules
linguistic phenomena of the law
Opis:
The article is meant to serve both theory and practice in the cross-roads area where legaltheory meets linguistic philosophy. The legal perspective is represented by the famous commandtheory of John Austin, who is often regarded as the founding father of anglo-american branch oflegal positivism. The linguistic perspective is represented by the speech acts theory elaborated byJohn Langshaw Austin.It is argued that the command theory is only of marginal use for any process of crossculturallegal communication. The reason behind this argument is that the command theory isgrossly reductionist in its nature (―colonel – lieutenant‖) and cannot therefore embrace a trilateralreality of cross-cultural legal communication (speech originator – interpreter – audience). But theimperative theory may be useful if applied to ―misfires‖ of the whole process of legal oraltranslation. By transforming the said trilateral reality to any dichotomy in the sense of the commandtheory, i.e. by bracketing together any two of the said agents and by insulating the third one- weinevitably arrive at some sort of ―misfire‖ or even collapse of the whole procedure. Further thecommon view is challenged that the only source of such ―misfires‖ lies in poor quality ofinterpretation. It is argued that both the speech originator and even somehow inadequate audiencemay share the final failure.The eventual outcome of the article may be described as an attempted synthesis of thespeech acts theory of John Langshaw Austin and sociology of law as elaborated by Germanprofessor Werner Krawietz. The interdisciplinary approach to discussed ―misfires‖ of cross-culturallegal communication resulted in formulating a series of bilateral rules, which are obligatory both for the speech originator and the interpreter if the most unacceptable ―misfires‖ of legal oraltranslation are to be avoided.
Artykuł ma charakter interdyscyplinarny, gdyż pokazuje punkty styczne pomiędzy teorią prawa a filozofią języka. Perspektywa prawnicza zostaje pokazana z punktu widzenia teorii Johna Austina, który jest często postrzegany, jako twórca anglo-amerykańskiej gałęzi pozytywizmu prawniczego. Z kolei perspektywa językoznawcza została oparta na teorii aktów mowy opracowanej przez Johna Langshaw Austina.Autor uważa, że teoria Johna Austina ma marginalne zastosowanie do komunikacji międzykulturowej, ze względu na jej redukcjonistyczny charakter, który czyni ją nieprzydatną w komunikacji trzypłąszczyznowej (nadawca – tłumacz – odbiorcy). Jednakże autor zwraca uwagę, że teoria może być przydatna, jeżeli zostanie zastosowana do zaburzeń jakie potencjalnie mogą się pojawić w procesie komunikacji. Ponadto, zwraca się uwagę na często błędny stereotypowy pogląd, zgodnie z którym zaburzenia w komunikacji wynikają z jakości pracy wykonanej przez tłumacza. Na jakość przekładu ma bowiem wpływ także nadawca komunikatu, a niekiedy nawet odbiorca.W wyniku przeprowadzonej analizy autor formułuje zasady, pozwalające unikać zaburzeń wkomunikacji, których powninni przestrzegać zarówno nadawca komunikatu, jaki i tłumacz.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2010, 4, 1; 29-38
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE RECIPIENTS OF POLISH, GREEK AND CYPRIOT LEGAL NORMS. LINGUISTIC EXPONENTS
ODBIORCY PRAW POLSKICH, GRECKICH I CYPRYJSKICH. WYKŁADNIKI JĘZYKOWE
Autorzy:
GORTYCH-MICHALAK, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920585.pdf
Data publikacji:
2016-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
język prawny
język legislacji
analiza porównawcza języków prawnych
przepis prawny
norma prawna
językoznawcze aspekty praw
legal language
language of the law
language of legislation
comparative analysis of legal languages
legal clauses
legal norms
legal rules
linguistic phenomena of the law
Opis:
The paper is dedicated to highlighting and indicating linguistic exponents used for needs to express the recipients of legal rules, which are present in Polish, Greek and Cypriot normative acts. The thesis of the investigation is the suspicion of designation or denotation or different relations existing between linguistic exponents referring to the recipients of legal rules and the real recipients of legal rules. Before the empirical investigations are conducted, some characteristics of legal language (statutory language) are given. The statutory language is understood as the language used express and to formulate legal rules. Thus, language of legal rules is an abstract creation as it is the interpreted form of the statutory language. Then a typical legal rule might be seen as an utterance saying: “X (in the circumstances Y) does Z”. The statutory language has a specific character and function, which is to express and to verbalize legal rules, thus considering the typology of legal rules, which is division into general legal rules (lex generalis) and specific legal rules (lex specialis), the linguistic exponents of these rules are presented. They are derived from Polish, Greek and Cypriot normative acts, more specifically, they form the laws. The next step of the investigation is to present the linguistic exponents used to specify the recipients of legal rules. The presentation is based on the relations of designation or denotation or different and the analysed linguistic exponents are given in confrontational aspect. The summaries and conclusions of the whole investigation are discussed in the final remarks of the paper. The final step of the investigation is to propose where and how the results of the performed investigations might be used as the applied linguistic, legal translatology especially seems the appropriate applicable field.
Celem artykułu jest wyodrębnienie i wskazanie językowych wykładników służących określeniu odbiorców norm prawnych, jakie występują w tekstach polskich, greckich i cypryjskich aktów normatywnych. Stawianą w analizie tezą jest twierdzenie, że występujące w badanych tekstach wykładniki językowe wskazujące adresata normy prawnej, są w relacji denotacji lub desygnacji lub innej do rzeczywistego odbiorcy norm prawnych (bezpośredniego i pośredniego). Punktem wyjścia do dalszych badań jest krótka charakterystyka języka prawnego (język tekstów aktów normatywnych), który jest środkiem wyrazu normy prawnej. Język norm prawnych jest zaś tworem abstrakcyjnym, ponieważ jest interpretowany z języka prawnego. Norma prawna może być sprowadzona do wyrażenia „X (w okolicznościach Y) czyni Z”. Uwzględniając jednak specyfikę języka prawnego i jego roli, w oparciu o podział norm prawnych na normy ogólne (lex generalis) i normy szczególne (lex specialis), wskazano ich wykładniki językowe obecne w polskich, greckich i cypryjskich tekstach aktów normatywnych. W kolejnym etapie badań, z analizowanych tekstów, wyekscerpowano wykładniki językowe będące w relacji desygnacji lub denotacji lub innej w stosunku do odbiorcy normy prawnej i zestawiono je w ujęciu porównawczym. Ostatnim etapem badań jest wskazanie obszarów zastosowania osiągniętych wyników badań, szczególności w obszarze językoznawstwa stosowanego, a dokładnie na obszarze translatologii prawniczej. Podsumowanie badań i wnioski badawcze zostały zawarte w ostatniej części artykułu. W ostatniej części artykułu dyskutowane są możliwe obszary zastosowania wyników badań.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2014, 19, 1; 7-26
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies