Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "care of human life" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Posłannictwo rodziny w Kościele i świecie w świetle XIV Synodu Biskupów
    Mission of the Family in the Church and in the World in the Light of XIV Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops (4–25 October 2015)
    Autorzy:
    Dyduch, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571369.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    nierozerwalność małżeństwa
    świętość małżeństwa
    misja rodziny
    troska o życie ludzkie
    wychowanie dzieci
    indissolubility of marriage
    sanctity of marriage
    mission of family
    care of human life
    upbringing of children
    Opis:
    Synod biskupów opublikował owoc swych prac o powołaniu i misji rodziny w Kościele iświecie w dokumencie Relacja końcowa, skierowanym do papieża Franciszka. Dokument ten ukazuje sytuację małżeństw i rodzin we współczesnym świecie. Synod kontynuuje tradycyjną naukę Kościoła o małżeństwie i rodzinie, a także proponuje pewne rozwiązania trudności i zagrożeń trapiących małżeństwa i rodziny, odwołując się do Bożego miłosierdzia.
    The Synod of Bishops issued the outcome of its work about the mission of the family in the Church and in the world, in the document titled The Final Report of The Synod of Bishops to the Holy Father, Pope Francis. The document in question presents situation of marriages and families in the contemporary world and the pros and cons of their situation. The Synod continues the traditional teaching of the Church about marriage and family. It also offers, referring to the Divine Mercy, solutions to some problems and difficulties that put in danger families and marriages nowadays.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2017, 21, 1(46); 67-81
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problems of Consistency of Regulatory and Legal Acts on Regulation of the Health Care System of Ukraine with the Principles of Bioethics
    Autorzy:
    Tereshkevych (s. Diogena), Halyna
    Halytsky, Danylo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1931300.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    public administration
    reform of the health care system
    regulatory support
    the Basics of Ukrainian legislation of health care
    the Constitution of Ukraine
    principles of bioethics
    an inherent human right to life
    value and dignity of human life
    Opis:
    The demographic situation in Ukraine makes public authorities think about the problem of the value and dignity of human life. The task of bioethics is to raise ethical and moral requirements to a higher level, including the spiritual level of health care workers, and to harmonize the existing health legislation with its principles. The proposed article is an attempt to eliminate the gap in the regulatory improvement of the health care system on the values and principles of bioethics. Many definitions used by Ukrainian law are contingent, imperfect, and contradictory to bioethics. The purpose of the publication is to provide a scientific and theoretical substantiation of the necessity of normative and legal improvement of the health care system on values and principles of bioethics, which will serve the interests of a person, his/her dignity and unique value. The absence of consistency in the legislation gives rise to the pluralism of interpretations about the beginning of a person’s life, which is a significant drawback in the legal field since this point concerns the inherent human right to life. The basis of inadmissibility of discrimination in the name of the equal dignity of all human beings may concern all periods of human existence from the moment of fertilization to natural death, covering special stages: initial, suffering and dying. Public administration bodies need to involve social institutions represented by reputable bioethics experts, scientists, doctors, public activists, with the help of which the regulatory support for health care reform will be safe and beneficial for the whole society.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2020, 1(25); 47-70
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształtowanie postawy otwartej na życie w okresie narzeczeństwa
    Shoping the Attitude Open to Life During Courtship
    Autorzy:
    Babul, Bożena
    Miernik, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811382.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    narzeczeństwo
    postawa otwarta na życie
    prokreacja
    małżeństwo
    rodzicielstwo
    dialog
    duszpasterstwo rodzin
    rodzina
    afirmacja życia ludzkiego
    engagement
    attitude open to life
    procreation
    marriage
    parenthood, dialog
    pastoral care of families
    family
    affirmation of human life
    Opis:
    Artykuł jest próbą ukazania roli narzeczeństwa jako szczególnego czasu kształtowania się postawy otwartości na życie. Współcześnie obserwuje się tendencje przeciwne takiej postawie. Odkładanie decyzji o poczęciu dziecka, ograniczanie liczby dzieci w rodzinie czy coraz bardziej powszechne stosowanie antykoncepcji, to podstawowe przejawy zmian na polu życia rodzinnego. Artykuł podejmuje polemikę z takim stanem rzeczy. Okres narzeczeństwa jest wnim ukazany jako jeden z etapów życia rodzinnego, który jest szczególnym czasem przygotowania do pełnienia roli męża i żony oraz ojca i matki. Jest to etap, na którym powinno odbywać się kształtowanie postawy otwartości na życie, a przez to przygotowanie do przyszłej prokreacji. Główny akcent tego przygotowania położony jest na dialogu narzeczonych, którzy otwarcie omawiają takie kwestie, jak: liczba dzieci, postawa wobec antykoncepcji czy zapłodnienia in vitro, a także sprawy trudne, czyli na przykład sytuację potencjalnej niepłodności. W toku formowania postawy otwartej na życie duże znaczenie ma rodzina pochodzenia i wyniesione z niej wzorce, które podlegają weryfikacji w okresie narzeczeństwa. Swoją rolę odgrywa tu także duszpasterstwo rodzin, które organizuje bezpośrednie przygotowanie do małżeństwa. Artykuł może stać się przyczynkiem do zweryfikowania przez narzeczonych własnej postawy otwartości na życie, ale jednocześnie stanowi wstęp do szerszego namysłu naukowego nad znaczeniem okresu narzeczeństwa w przygotowaniu do małżeńskiej prokreacji.
    This paper is an attempt to present the role of engagement as a period when an open attitude towards life is shaped. Nowadays, the tendencies which dominate are quite the opposite. Postponing the decision of conception, reducing the number of children in family or using contraception, which is more and more common these days, are the primary symptoms of changes occurring in family life. This article argues with such state of affairs. It presents the engagement as one of the stages of family life when people can prepare to accept the role of husband or wife, father or mother. It is a period, when the open attitude towards life should be shaped, leading to future procreation. The main point lies in the dialogue between the engaged, who should discuss issues like: the number of children, the attitude towards contraception or in vitro fertilization, as well as difficult situations, such as potential infertility. In the process of shaping this open attitude towards life, two more aspects play vital role – the background and certain models of family life learnt in our families, which are verified in the engagement. Also, pastoral care of families performs a significant role by running courses related to direct preparation to marriage. This paper can be a starting point for the engaged to verify their attitudes towards life, but it is also an introduction to a wider scientific discussion related to the role of engagement in preparation to procreation in marriage.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2014, 6(42), 3; 53-67
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Certain cultural-religious specifics of health care “in the end of life” in the context of (white) bioethics and religious studies
    O niektórych kulturowo-religijnych zagadnieniach opieki zdrowotnej „pod koniec życia“ w związku z (białą) bioetyką i religioznawstwem
    Autorzy:
    Kovaľová, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/324865.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
    Tematy:
    bioethics
    medical ethics
    health care
    end of human life
    Christianity
    Judaism
    Islam
    religion
    bioetyka
    etyka medyczna
    służba zdrowia
    koniec ludzkiego życia
    chrześcijaństwo
    judaizm
    islam
    religia
    Opis:
    The article presents some specifics of health care provision, which are influenced by the cultural-religious background with the emphasis on the ethical problems and solutions relevant to the end of human life (therapy cessation, facilitate dying, use of analgesics, euthanasia etc.). In present plurastic world it is important that health professionals not only respected the personality of the person who is ill in the context of medical, doctor and health ethics (white bioethics) but also get and use knowledge and information from the religious studies as science about religions.
    W artykule przedstawiono niektóre specyficzne zagadnienia opieki zdrowotnej, na które wpływa kulturowo-religijne środowisko, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień etycznych, związanych z końcem życia człowieka (zakończenie terapii, ułatwienie umierania, stosowanie analgetyków, eutanazji oraz in.). Dla współczesnego pluralistycznego społeczeństwa jest ważne, by personel zdrowotny brał pod uwagę osobowość chorego nie tylko w medycznym aspekcie opieki lekarskiej i zdrowotnej (białej bioetyki), lecz miał i stosował wiadomości oraz wiedzę również z religioznawstwa jako nauki o religiach.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2016, 94; 111-123
    1641-3466
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dimension spirituelle en évidence dans le domaine de la santé par la profession des intervenants en soins spirituels (exemple du Québec)
    Spiritual Dimension Highlighted in the Field of Health by the Profession of Spiritual Care Workers (Quebec Example)
    Uwydatnienie wymiaru duchowego w dziedzinie zdrowia poprzez zawód pracowników opieki duchowej (przykład prowincji Quebec)
    Autorzy:
    Kryshtal, Halyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035018.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    integralna wizja osoby ludzkiej
    duchowość
    zdrowie
    wsparcie duchowe
    pracownicy opieki duchowej
    cierpienie
    choroba
    sens życia
    wartości ludzkie
    integral vision of the human person
    spirituality
    health
    spiritual support
    spiritual care workers
    suffering
    illness
    meaning of life
    human values
    Opis:
    Obserwujemy ogromne zmiany w społeczeństwach, które wcześniej uchodziły za chrześcijańskie. Fala zeświecczenia doprowadziła do tego, że szkoły lub szpitale katolickie, prowadzone kiedyś przez zgromadzenia zakonne, znalazły się w rękach świeckiego państwa z odpowiednio świecką ideologią. Prowincja Quebec nie jest wyjątkiem. Właśnie Kościół Katolicki był tą instytucją, która dbała przede wszystkim o wymiar duchowy człowieka w powierzonych sobie ośrodkach. Opiekę duchową nad pacjentami sprawowali księża, udzielając sakramentów świętych, pocieszając i podtrzymując chorych oraz ich rodziny na duchu. Wskutek zredukowania roli Kościoła poprzez „spokojną rewolucję” i oddzielenie Kościoła od państwa kapelani szpitalni w Quebecu w większości zostali zastąpieni przez pracowników opieki duchowej. Kuriozalne jest zarazem to, że państwo tak laickie jak Kanada w swoich ustawach dotyczących opieki medycznej wymaga poszanowania prawa człowieka i zapewnienia mu opieki duchowej. Stąd też funkcjonuje oficjalny zawód opiekuna duchowego, przez co sfera duchowa człowieka zostaje niejako uwydatniona – i to jest rzeczą pozytywną. W tym artykule zostało podkreślone, że podmiotem opieki duchowej jest zawsze człowiek, postrzegany jako jedność cielesno-psychiczno-duchowa. Sfera duchowa jest trudna do zdefiniowania. Analizując różne definicje duchowości, można wyodrębnić kilka wspólnych elementów, takich jak poszukiwanie odpowiedzi na pytania: o tożsamość człowieka („kim jestem?”), o cel i sens życia („po co żyję?”), o sens cierpienia i śmierci („dlaczego mnie to spotkało?”). Wielu odpowiedzi na te pytania znajduje w religii, a więc w relacji z transcendencją/Siłą Wyższą/Bogiem. Niektórzy jednak rozpatrują duchowość w całkowitym oderwaniu od religii. Wówczas głównymi elementami sfery duchowej często są dla nich relacje z bliskimi oraz wartości ogólnoludzkie. Pracownicy opieki duchowej pomagają człowiekowi cierpiącemu w odnalezieniu sensu życia, odkryciu sensu cierpienia oraz przywróceniu równowagi życiowej poprzez zaakceptowanie ograniczeń i nauczenie się życia z nimi. W tej służbie człowiekowi choremu ważna jest obecność przy nim, aktywne słuchanie, dialog, solidarność, współczucie i miłość. Podkreśla się, że pracownikiem opieki duchowej może być każdy, niezależnie od płci, stanu cywilnego lub religijnej przynależności. Niektóre wydziały teologiczne oraz Instytuty religijne, przeżywające obecnie kryzys z powodu niedoboru studentów na kierunek filozofii czy teologii, po zreorganizowaniu się proponują programy kształcenia dla przyszłych pracowników opieki duchowej.   Dimension spirituelle en évidence dans le domaine de la santé par la profession des intervenants en soins spirituels (exemple du Québec) Beaucoup de sociétés au monde, auparavant profondément chrétiennes, sont devenues laïques dans les dernières décennies. La société québécoise n’est pas une exception, et les raisons pour cela sont diverses. Nous pouvons observer comment les écoles ou les hôpitaux dirigés par les ordres religieux sont devenus la propriété de l'État. L’Église catholique qui auparavant jouait un rôle important dans la société et prenait soin de l'aspect spirituel des personnes, ne joue presque plus ce rôle. Mais cela ne veut pas dire que les besoins spirituels des personnes et leur soif pour la transcendance soient disparus. Les besoins d'un équilibre global de vie se manifestent lors d’une crise causée par la maladie. C'est surtout dans les moments cruciaux, comme la souffrance, la maladie ou la proximité de la mort que les personnes posent beaucoup de questions sur la spiritualité. Un aspect positif est que la société laïque du Québec a un respect pour les droits des personnes et de leurs besoins spirituels. Pour répondre à ces besoins, une nouvelle profession a vu le jour et elle prend en compte la dimension spirituelle des personnes. Cette dimension doit être au cœur des pratiques de toutes les personnes engagées à donner un support aux malades. La personne dans son ensemble «corps-âme-esprit» doit être au centre pendant tous les soins médicaux. C'est pour cette raison qu'en premier lieu dans cet article, j'ai parlé de la conception de la personne dans laquelle prévalent l’approche globale et intégrative. Ensuite, je me suis concentrée sur la notion de la spiritualité. En démontrant la diversité des définitions de la spiritualité, j'ai souligné les éléments communs, tels que la recherche de réponses aux questions : l'identité d'un être humain („qui suis-je?”), le but et le sens de la vie („pourquoi j'existe?”), le sens de la souffrance et la mort („pourquoi cela m’arrive?”). Le problème du sens et du but de la vie est une question primordiale pour l'homme, même si elle demeure souvent inexprimée. Beaucoup de gens retrouvent les réponses à ces questions dans la religion, dans leurs rapports avec la transcendance / Être Suprême / Dieu. Certaines personnes, cependant, considèrent la spiritualité dans l'isolement complet de la religion. Ensuite, les principaux éléments de la sphère spirituelle sont souvent les relations avec les proches et les valeurs humaines. Les intervenants en soins spirituels aident les personnes souffrantes à retrouver le sens de la vie, de reconstruire un équilibre de vie global et/ou d'apprendre à «vivre avec» leurs limites. Par leur profession ils offrent l'écoute attentive, la possibilité du dialogue, la solidarité, la compassion et l'amour dont les personnes souffrantes ont tant besoin. Il est bien de mentionner que les facultés de théologie et les instituts d'études religieuses se sont réorientés pour proposer des programmes académiques afin de former les intervenants en soins spirituels.
    Beaucoup de sociétés au monde, auparavant profondément chrétiennes, sont devenues laïques dans les dernières décennies. La société québécoise n’est pas une exception, et les raisons pour cela sont diverses. Nous pouvons observer comment les écoles ou les hôpitaux dirigés par les ordres religieux sont devenus la propriété de l'État. L’Église catholique qui auparavant jouait un rôle important dans la société et prenait soin de l'aspect spirituel des personnes, ne joue presque plus ce rôle. Mais cela ne veut pas dire que les besoins spirituels des personnes et leur soif pour la transcendance soient disparus. Les besoins d'un équilibre global de vie se manifestent lors d’une crise causée par la maladie. C'est surtout dans les moments cruciaux, comme la souffrance, la maladie ou la proximité de la mort que les personnes posent beaucoup de questions sur la spiritualité. Un aspect positif est que la société laïque du Québec a un respect pour les droits des personnes et de leurs besoins spirituels. Pour répondre à ces besoins, une nouvelle profession a vu le jour et elle prend en compte la dimension spirituelle des personnes. Cette dimension doit être au cœur des pratiques de toutes les personnes engagées à donner un support aux malades. La personne dans son ensemble «corps-âme-esprit» doit être au centre pendant tous les soins médicaux. C'est pour cette raison qu'en premier lieu dans cet article, j'ai parlé de la conception de la personne dans laquelle prévalent l’approche globale et intégrative. Ensuite, je me suis concentrée sur la notion de la spiritualité. En démontrant la diversité des définitions de la spiritualité, j'ai souligné les éléments communs, tels que la recherche de réponses aux questions : l'identité d'un être humain („qui suis-je?”), le but et le sens de la vie („pourquoi j'existe?”), le sens de la souffrance et la mort („pourquoi cela m’arrive?”). Le problème du sens et du but de la vie est une question primordiale pour l'homme, même si elle demeure souvent inexprimée. Beaucoup de gens retrouvent les réponses à ces questions dans la religion, dans leurs rapports avec la transcendance / Être Suprême / Dieu. Certaines personnes, cependant, considèrent la spiritualité dans l'isolement complet de la religion. Ensuite, les principaux éléments de la sphère spirituelle sont souvent les relations avec les proches et les valeurs humaines. Les intervenants en soins spirituels aident les personnes souffrantes à retrouver le sens de la vie, de reconstruire un équilibre de vie global et/ou d'apprendre à «vivre avec» leurs limites. Par leur profession ils offrent l'écoute attentive, la possibilité du dialogue, la solidarité, la compassion et l'amour dont les personnes souffrantes ont tant besoin. Il est bien de mentionner que les facultés de théologie et les instituts d'études religieuses se sont réorientés pour proposer des programmes académiques afin de former les intervenants en soins spirituels.
    Many societies throughout the world, formerly deeply Christian, have become secular in recent decades. Quebec society is no exception, and the reasons for this are diverse. We can see how schools and hospitals once run by religious orders have become state property. In the past, the Catholic Church played an important role in society and took care of spiritual aspects of its people. Presently, it no longer provides these services. But this does not mean that people's spiritual needs and their thirst for transcendence have disappeared. Needs for an overall balance of life often manifest themselves in a crisis caused by illness. It is especially true in crucial moments, such as suffering, illness or closeness to death, that people ask many questions about spirituality. A positive aspect is that Quebec's secular society respects the rights of individuals and their spiritual needs. To meet these needs, a new profession has emerged and it highlights the spiritual dimension of people. It must be taken into account by all those committed to giving support to the sick. The person as a whole “soul-body” must be at the centre during all medical care. It is for this reason that in this article I spoke firstly about the concept of the person in which the holistic and integrative approach prevails. I then focused on the notion of spirituality. The spiritual sphere is difficult to define. By analyzing the different notions of spirituality, there are several common elements, such as seeking answers to the following questions: the identity of a human being (“who am I?”), the purpose and meaning of life (“why do I live”), the meaning of suffering and death (“Why does this happen to me?”). The problem of the meaning and purpose of life is a primordial question for man, even if it is often unexpressed. Many people find the answers to these questions in religion, in their relationship with transcendence / Supreme Being / God. Some people, however, consider spirituality in complete isolation from religion. Then, the main elements of the spiritual sphere are often relations with relatives and human values. Spiritual care workers help those suffering to regain the meaning of life, rebuild a global balance of life and/or learn to “live with” the limits. Through their profession they offer attentive listening, the possibility of dialogue, solidarity, compassion and love that the person so needs. It is noteworthy that theological faculties and institutes of religious studies have reoriented themselves to offer programs to train spiritual care workers.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 3; 27-42
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zadania duszpasterstwa rodzin
    The tasks of the family pastorate
    Autorzy:
    Kamiński, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341007.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    duszpasterstwo rodzin
    obrona życia ludzkiego
    przygotowanie do małżeństwa
    pomoc młodym małżeństwom
    poradnictwo rodzinne
    rodziny w sytuacjach trudnych
    rodziny w sytuacjach nieprawidłowych
    pastoral care of families
    defense of human life
    preparation for marriage
    help young married couples
    family counseling
    families in difficult situations
    families in abnormal situations
    Opis:
    Currently, when attempts are made in various ways to weaken the family unit through the promotion of so-called open relationships, divorce and through the legalisation of homosexual partnerships, it seems that care and protection of the family unit is much more of a necessity now than in the past. That is why Pope John Paul II stated in apostolic exhortation Familiaris consortio, that care for the family should be the principal pastoral mission of the Church. Everybody, especially priests and all lay people should take all opportunities and make every effort to help married couples and families in fulfilling their basic duties. The article is devoted to tasks of family pastoral care. They are: defense of human life from the moment of conception to the moment of natural death; preparation for marriage and life in family; help the family and especially young married couples; family counseling; pastoral care of families that are in difficult and abnormal situations. „The Church's pastoral action must be progressive in the sense that it must follow the family, accompanying it step by step in the different stages of its formation and development” (FC 65).
    Źródło:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2012, 4; 81-92
    2081-1829
    Pojawia się w:
    Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies