Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bioaccumulation index" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The impact of manure, municipal sewage sludge and compost prepared from municipal sewage sludge on crop yield and content of Mn, Zn, Cu, Ni, Pb, Cd in spring rape and spring triticale
    Wplyw obornika, komunalnego osadu sciekowego i kompostu z niego wyprodukowanego na wielkosc plonu i zawartosc mikroskladnikow Mn, Zn, Cu, Ni, oraz Pb i Cd w rzepaku jarym i pszenzycie jarym
    Autorzy:
    Izewska, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/13791.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    manure
    municipal sewage sludge
    compost
    crop yield
    manganese content
    zinc content
    copper content
    nickel content
    lead content
    cadmium content
    rape
    spring rape
    triticale
    spring triticale
    bioaccumulation index
    Opis:
    The aim of the research was to estimate the impact of manure, municipal sewage sludge and compost prepared from municipal sewage sludge on crop yield and content of microelements (Mn, Zn, Cu, Ni) as well as Pb, and Cd in spring rape and spring triticale and also to specify the bioaccumulation indexes of microelements in test plants. A pot experiment was set up in the Vegetation Hall of the University of Agriculture in Szczecin 2006. Manure, raw sewage sludge and compost prepared from sewage sludge with the GWDA method were used. The pot experiment was set up with the split plot method in three repetitions. Objects of the first factor were types of fertilizers (manure, municipal sewage sludge and compost prepared from sewage sludge) and objects of the second factor were the doses of individual fertilizers introduced to soil in conversion to the amount of incorporated nitrogen (85 and 170 kg N⋅ha-1 i.e. 0.26 and 0.52 g N per pot). The results indicate that the best yields of spring rape seeds and spring triticale grains were obtained from the object fertilized with a double dose of sewage sludge. Fertilization with manure, sewage sludge and compost prepared from sewage sludge increased the content of microelements as well as Pb and Cd in seeds and grains of the test plants. These contents did not exceed permissible values for industrial plants. The calculated bioaccumulation indexes of microelements indicate that spring rape and spring triticale were accumulating moderate amounts of manganese and zinc.
    Celem badań było określenie wpływu nawożenia gleb obornikiem, komunalnym osadem ściekowym i kompostem z niego wyprodukowanym na wielkość plonu i zawartość mikroskładników (Mn, Zn, Cu, Ni) oraz Pb i Cd. w rzepaku jarym i pszenżycie jarym oraz określenie wskaźników bioakumulacji tych pierwiastków w roślinach uprawianych. W 2006 r. założono doświadczenie wazonowe na terenie hali wegetacyjnej AR w Szczecinie. Do badań użyto obornik, surowy osad ściekowy i wyprodukowany metodą GWDA kompost z osadów ściekowych. Doświadczenie wazonowe założono metodą split plot w trzech powtórzeniach. Obiektami pierwszego czynnika były rodzaje nawozów (obornik, komunalny osad ściekowy, kompost z osadu ściekowego), a obiektami II czynnika – dawka poszczególnych nawozów wprowadzana do gleby w przeliczeniu na ilość wniesionego azotu (85 i 170 kg N⋅ha-1, tj. 0,26 i 0,52 g N na wazon). Uzyskane wyniki badań wskazują, że największy plon nasion rzepaku jarego i ziarna pszenżyta jarego zebrano z obiektów nawożonych podwojoną dawką osadu ściekowego. Nawożenie osadem ściekowym oraz kompostem spowodowało zwiększenie zawartości mikroskładników oraz Pb i Cd w nasionach oraz ziarnie roślin testowych. Zawartości te jednak nie przekroczyły dopuszczalnych wartości dla roślin przemysłowych. Obliczone wskaźniki bioakumulacji wskazują, że rzepak jary i pszenżyto jare w stopniu średnim akumulowały mangan i cynk.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2009, 14, 3; 449-456
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of aluminium and copper contamination level in selected crops
    Ocena stopnia skażenia glinem i miedzią wybranych roślin uprawnych
    Autorzy:
    Szatanik-Kloc, A.
    Ambrozewicz-Nita, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34860.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    assessment
    aluminium
    copper
    contamination level
    crop
    tolerance index
    bioaccumulation factor
    translocation index
    Opis:
    Four crop species were used in the study: rye and wheat – monocots from the plant family of grasses, and lupines and clover – dicotyledonous plants from the family Fabaceae grown in hydroponics cultivation. Four weeks after the emergence the pH of the medium (pH = 4.5) was lowered and aluminium ions, at concentrations of 5, 10, 20, 40 and 100 mg dm–3 medium, were added in the form of AlCl3. In an alternative experiment, copper ions were added at concentrations of 20, 50 and 100 mg dm–3 medium as CuCl2. It turned out that the tested species (in particular rye) tolerated environmental pollution with aluminium better than with copper, despite the fact that the accumulation of aluminium in their tissues was much higher. The lowest resistance against copper and aluminium was noted for clover and wheat. Generally, the species (rye and lupine) which better tolerate the acidic medium also showed better resistance against environmental contamination with aluminium and copper. High indexes of tolerance for those plants are evidence for this thesis. Both analysed elements were mostly accumulated in the roots of plants and the translocation index for aluminium was much lower than that for copper.
    W badaniach wykorzystano cztery gatunki roślin uprawnych: żyto i pszenicę – rośliny jednoliścienne z rodziny traw oraz łubin i koniczynę – rośliny dwuliścienne z rodziny bobowatych, które pochodziły z upraw hydroponicznych. Po czterech tygodniach od wschodów obniżono pH pożywki (pH = 4,5) i dodano jony glinu w stężeniach 5, 10, 20, 40, i 100 mg·dm–3 pożywki jako AlCl3, a w drugim wariancie dodano jony miedzi w stężeniach 20, 50, 100 mg·dm–3 pożywki jako CuCl2. Stwierdzono, że badane gatunki, zwłaszcza żyto, lepiej tolerowały skażenie środowiska glinem niż miedzią, pomimo znacznie wyższej akumulacji glinu w swoich tkankach. Najniższą odporność na miedź i glin odnotowano u koniczyny a następnie u pszenicy. Generalnie gatunki roślin (żyto i łubin), które z reguły lepiej tolerują kwaśny odczyn podłoża, wykazały również lepszą odporność na skażenie środowiska glinem i miedzią, o czym świadczą wysokie indeksy tolerancji dla tych roślin. Oba badane pierwiastki akumulowane były przede wszystkim w korzeniach roślin, przy czym indeks translokacji dla glinu był znacznie niższy niż dla miedzi.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2015, 22, 4
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of Zinc Content and Mobility in Maize
    Ocena zawartości i mobilności cynku w kukurydzy
    Autorzy:
    Baran, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/387988.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    cynk
    kukurydza
    indeks koncentracji
    współczynnik bioakumulacji i translokacji
    maiz
    zinc
    concentartion index
    bioaccumulation and translocation coefficient
    Opis:
    The research aimed to assess the content and mobility of zinc in maize cultivated in soils polluted with this element. The indicators of the assessment were: zinc content in maize, zinc concentration index, zinc bioaccumulation and translocation index. A two-year pot experiment was conducted parallel on soils: light and heavy one. Four levels of zinc were applied in the experiment: Zn0 – 0 mg (control), Zn1 – 50 mg, Zn2 – 250 mg and Zn3 – 750 mg kg–1 soil d.m. Zinc content in the aerial parts and roots was determined after dry mineralization and dissolving the ashes in HNO3 using atomic emission spectrometry in inductively coupled argon plasma (ICP-AES). Soil contamination with zinc significantly affected an increase in this metal contents in the aboveground and underground maize biomass. The aboveground biomass obtained on the light soil contained 2-fold (Zn1), 5-fold (Zn2) and 25-fold (Zn3) bigger amounts of zinc in comparison with the treatment without zinc supplement. On the other hand, on the heavy soil the dependencies were respectively 2-fold (Zn1), 7-fold (Zn2) and 19-fold (Zn3). Bigger zinc content was assessed in roots than in the aerial parts and the dependence was confirmed by low values of the translocation coefficient (TC). Greater phytoavailability and phytotoxicity of zinc was demonstrated in the light soil than in the heavy soil. The relationship was confirmed by a better zinc solubility determined by 1 mol HCl dm–3 in the light soil but also by higher values of zinc bioaccumulation coefficients in this soil.
    Celem badań była ocena zawartości i mobilności cynku w kukurydzy na glebach zanieczyszczonych tym pierwiastkiem. Jako wskaźniki tej oceny zastosowano: zawartość cynku w kukurydzy, indeks koncentracji cynku, współczynnik bioakumulacji i translokacji cynku. Dwuletnie doświadczenie wazonowe przeprowadzono równolegle na dwóch glebach glebie lekkiej i ciężkiej. W doświadczeniu zastosowano cztery poziomy cynku: Zn0 - 0 mg (obiekt kontrolny), Zn1 - 50 mg, Zn2 - 250 mg, Zn3 - 750 mg kg-1 s.m. gleby. Zawartość cynku w częściach nadziemnych i korzeniach oznaczono po suchej mineralizacji i roztworzeniu popiołu w HNO3 (1:3) metodą atomowej spektrometrii emisyjnej ze wzbudzeniem w indukcyjnie sprzężonej plazmie argonowej (ISP-AES). Zanieczyszczenie gleb cynkiem wpłynęło znacznie na zwiększenie zawartości tego metalu w biomasie nadziemnej i podziemnej kukurydzy. Uzyskana biomasa nadziemna na glebie lekkiej zawierała 2 (Zn1), 5 (Zn2) i 25 (Zn3)-krotnie więcej cynku w porównaniu do obiektu bez dodatku cynku. Z kolei na glebie ciężkiej zależności te wyniosły odpowiednio 2 (Zn1), 7 (Zn2) i 19 (Zn3). Większą zawartość cynku stwierdzono w korzeniach niż w częściach nadziemnych. Zależność tą potwierdzają niskie wartości współczynnika translokacji WT. Większą fitodostępność i fitotoksyczność cynku wykazano w warunkach gleby lekkiej niż ciężkiej. Zależność tą potwierdza większa rozpuszczalność cynku oznaczona 1 mol HCl dm-3 w glebie lekkiej, a także wyższe wartości współczynników bioakumulacji cynku w warunkach tej gleby.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 7; 699-706
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Determination of lithium bioretention by maize under hydroponic conditions
    Określenie bioretencji litu przez kukurydzę w warunkach kultur hydroponicznych
    Autorzy:
    Antonkiewicz, J.
    Jasiewicz, C.
    Koncewicz-Baran, M.
    Bączek-Kwinta, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/204620.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    lithium
    hydroponics
    tolerance index
    content
    translocation factor
    bioaccumulation factor
    lit
    hydroponika
    wskaźnik tolerancji
    objętość
    współczynnik translokacji
    współczynnik bioakumulacji
    Opis:
    Irrigation of cultivated plants can be a source of toxic lithium to plants. The data on the effect of lithium uptake on plants are scant, that is why a research was undertaken with the aim to determine maize ability to bioaccumulate lithium. The research was carried out under hydroponic conditions. The experimental design comprised 10 concentrations in solution differing with lithium concentrations in the aqueous solution (ranging from 0.0 to 256.0 mg Li ∙ dm-3 of the nutrient solution). The parameters based on which lithium bioretention by maize was determined were: the yield, lithium concentration in various plant parts, uptake and utilization of this element, tolerance index (TI) and translocation factor (TF), metal concentrations in the above-ground parts index (CI) and bioaccumulation factor (BAF). Depression in yielding of maize occurred only at the highest concentrations of lithium. Lithium concentration was the highest in the roots, lower in the stems and leaves, and the lowest in the inflorescences. The values of tolerance index and EC50 indicated that roots were the most resistant organs to lithium toxicity. The values of translocation factor were indicative of intensive export of lithium from the roots mostly to the stems. The higher uptake of lithium by the above-ground parts than by the roots, which primarily results from the higher yield of these parts of the plants, supports the idea of using maize for lithium phytoremediation.
    Celem badań było określenie zdolności kukurydzy do bioakumulacji litu. Badania prowadzono w warunkach kultur wodnych. Schemat doświadczenia obejmował 10 obiektów różniących się stężeniem litu w roztworze wodnym, w zakresie od 0.0–256.0 mg Li∙dm-3 pożywki. Jako parametry, na podstawie których określono bioretencję litu przez kukurydzę przyjęto: plon, zawartość litu w różnych częściach rośliny, pobranie i wykorzystanie tego pierwiastka oraz indeksy: tolerancji plonu (TI), translokacji (TF), stężenia metalu w częściach nadziemnych (CI) i bioakumulacji (BAF). Depresja plonowania kukurydzy wystąpiła przy dawce 128 i 256 mg Li ∙ dm-3. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że korzenie charakteryzowały się największymi zawartościami litu, natomiast niższymi łodygi i liście, a najmniejszymi kwiatostany. Wartości indeksu translokacji świadczą o intensywnym przemieszczaniu się litu z korzeni do części nadziemnych. Najwięcej litu pobrały łodygi, następnie korzenie, liście, a najmniej kwiatostan. Pobranie litu przez kukurydzę, w zależności od obiektu, wahało się od 2.31 do 24.36% w stosunku do ilości wprowadzonej do obiektu. Najmniejszy fi toodzysk odnotowano w obiektach, w których zastosowano największe ilości litu (3200-6400 mg Li akwarium-1), co zapewne było związane z dużymi dawkami litu oraz niskim plonowaniem i pobraniem tego pierwiastka przez kukurydzę.
    Źródło:
    Archives of Environmental Protection; 2017, 43, 4; 94-104
    2083-4772
    2083-4810
    Pojawia się w:
    Archives of Environmental Protection
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies