Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "anticoagulation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Coagulation markers in diagnostic and monitoring of thromboembolic complication in COVID-19
Autorzy:
Czarnecka-Czapczyńska, Magdalena
Bartusik-Aebisher, Dorota
Krupka-Olek, Magdalena
Aebisher, David
Cieślar, Grzegorz
Latos, Wojciech
Kawczyk-Krupka, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040166.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
anticoagulation
coagulation abnormalities
COVID-19
Opis:
Introduction. Coronavirus disease 2019 (COVID-19) was first observed in China in Wuhan city, Hubei province in December, 2019, and specified as a pandemic by the World Health Organization (WHO). COVID-19 is caused by Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARSCoV2). Aim. The aim of this article is to discuss epidemiology of thromboembolic complication in COVID-19. Material and methods. This article is a review done in regards to discuss clinical features of the anticoagulation treatment in COVID-19. Analysis of the literature. A review is discussed an anticoagulation treatment in 41 manuscripts. Conclusion. Most commonly coagulation abnormalities in patient with COVID-19 is mild thrombocytopenia. Apart from their typical role in thrombosis and hemostasis, platelets mediate key aspects of immune and inflammatory.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2021, 3; 241-245
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prevalence of thromboembolic (VTE) events in a South London District hospital: a retrospective study
Autorzy:
Woodward-Stammers, E.
Ponto, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918927.pdf
Data publikacji:
2020-06-10
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
Thromboembolism; hospitalised patients; prevention
anticoagulation
Opis:
Introduction: Venous thromboembolism (VTE) has been defined by many professionals as the term to describe deep vein thrombosis (DVT) and pulmonary embolism (PE). It is a condition where a thrombus (blood clot) forms in the deep veins usually the lower limbs. DVT can often propagate to the lungs causing PE which can result in significant health complications including instant fatality. The disease occurs in 1 in 20 people in the United Kingdom (UK) at some point during their life time Purpose: To investigate the prevalence of VTE in a South London hospital over a period of 3 years. The objectives of the study were to explore the characteristics of VTE by examining potential correlations with demographic variables of gender, age and ethnicity. Another objective was to distinguish between hospital-associated VTE and community-associated VTE and to identify prevalent types of VTE. Materials and methods: This was a retrospective, quantitative study using convenience sampling. Records of 1728 patients diagnosed with VTE between 1st January 2014 and 31st December 2017 were selected. The data was collected using a clinical computer system to gather patient demographics and identify whether the episode of VTE was related to a hospital admission. Data was analysed using SPSS 23 in order to create descriptive statistics. Spearman’s correlation test was carried out to assess potential correlations between incidences of VTE with age. Jonckheere trend tests were used to assess the significance of trends. Results: The highest incidence of VTE was among the white population n=1470 (85.1%). The average age of the participants in the study was 66.96 years (standard deviation 17.8), There was a positive correlation between incidence of VTE and age (r=0.078, p=0.001). There were more females diagnosed with VTE, n=895 (51.8%) than males n=833 (48.2%). This trend was significant at 0.05. Conclusion: VTE is a concern for the general population and is a major health problem affecting 99 people per 100,000 of the population each year. This common disease is prevalent among all individuals irrespective of age, ethnicity or gender and is not always related to episodes of hospitalization. Further research is needed to examine risk factors and rates of VTE and to establish whether individual events are triggered by transient or acquired influences and causal relationships
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2020, 10(1); 82-91
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thromboembolic recurrence frequency analysis in patients with deep vein thrombosis of lower extremities
Analiza częstości nawrotów zakrzepowo-zatorowych u pacjentów z zakrzepicą żył głębokich kończyn dolnych
Autorzy:
Vasyliuk, Sergyi
Atamaniuk, Vitaliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033266.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Pomocy Doraźnej
Tematy:
anticoagulation
dabigatran etexilate
rivaroxaban
therapy
thrombosis
warfarin
Opis:
INTRODUCTION: To estimate the incidence of thromboembolic recurrence in patients whose deep vein thrombosis (DVT) during the initial and long-term anticoagulation and after its termination was treated. MATERIAL AND METHODS: There were examined and treated 98 patients with deep vein thrombosis of various locations. Patients were observed during anticoagulation therapy (n=98) and after its perfor-mance (n=76) for between 7 and 120 months. Depending on the scheme of anticoagulation therapy patients were divided into three groups: the first group (n=32) received warfarin, the second group (n=34) – rivaroxaban, the third one (n=32) – dabigatran etexilate. RESULTS: In terms of initial and long-term anticoagulant therapy, regardless of the choice of treatment regimens, DVT recurrence or pulmonary embolism cases we have not observed. After the treatment, during the first year, recurrence of DVT was more frequent in patients of all groups. In patients of the first group their frequency was 15.38±7.08%, the second group – 8.7±5.88%, the third one – 3.7±3.63%, which did not differ significantly (p=0.33). In general, the overall observation period showed a recurrence rate among the patients of the first group was 10 cases, 4 cases in the second group, and three cases in the third group (p<0.05). There was no signifi-cant difference in the incidence of thrombosis recurrence was observed between patients taking rivaroxaban and dabigatran etexilate, whereas there was a significant difference between the first and third groups (p<0.05). CONCLUSIONS: Long-term anticoagulation with warfarin is the least predictable as for the risk of re-currence of DVT (p<0.05), when the application of Rivaroxaban and dabigatran etexilate showed no significant difference in the incidence of DVT recurrence. Patients with provoking persistent risk factors and non-triggering factors require continued anticoagulation therapy indefinitely, or until this risk factor has been eliminated.
WSTĘP: Oszacowanie częstości nawrotów zakrzepowo-zatorowych u pacjentów z zakrzepicą żył głębokich (eng. deep vein thrombosis - DVT) w trakcie wstępnego i długoterminowego leczenia przeciwzakrzepowego oraz po jego zakończeniu. MATERIAŁ I METODY: Przebadano i leczono 98 pacjentów z zakrzepicą żył głębokich w różnych lokalizacjach. Pacjentów obserwowano podczas leczenia przeciwzakrzepowego (n = 98) i po jego wykonaniu (n = 76) przez okres od 7 do 120 miesięcy. W zależności od schematu leczenia przeciwzakrzepowego pacjentów podzielono na trzy grupy: pierwsza grupa (n = 32) otrzymała warfarynę, druga grupa (n = 34) - rywaroksaban, trzecia (n = 32) - eteksylan dabigatranu. WYNIKI: Pod względem początkowej i długotrwałej terapii przeciwzakrzepowej, niezależnie od wyboru schematów leczenia, nie zaobserwowano nawrotów DVT lub przypadków zatorowości płucnej. Po leczeniu w pierwszym roku nawrót DVT był częstszy u pacjentów ze wszystkich grup. U pacjentów w pierwszej grupie ich częstość wynosiła 15,38±7,08%, w drugiej grupie - 8,7±5,88%, w trzeciej - 3,7±3,63%, co nie różniło się istotnie (p = 0,33). Ogólnie rzecz biorąc, ogólny okres obserwacji wykazał, że odsetek nawrotów u pacjentów z pierwszej grupy wynosił 10 przypadków, 4 przypadki w drugiej grupie i trzy przypadki w trzeciej grupie (p <0,05). Nie stwierdzono istotnej różnicy w częstości nawrotów zakrzepicy między pacjentami przyjmującymi rywaroksaban i eteksylan dabigatranu, podczas gdy istniała znacząca różnica między pierwszą a trzecią grupą (p <0,05). WNIOSKI: Długoterminowe leczenie przeciwzakrzepowe warfaryną jest najmniej przewidywalne, jeśli chodzi o ryzyko nawrotu DVT (p <0,05), gdy stosowanie rywaroksabanu i eteksylanu dabigatranu nie wykazało istotnych różnic w częstości nawrotów DVT. Pacjenci z prowokującymi uporczywymi czynnikami ryzyka wymagają ciągłej terapii przeciwzakrzepowej przez czas nieokreślony lub do momentu wyeliminowania tego czynnika ryzyka.
Źródło:
Critical Care Innovations; 2020, 3, 1; 1-8
2545-2533
Pojawia się w:
Critical Care Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Should a diagnosis of cancer impact the anticoagulant therapy in patients with recurrent thromboembolic disease?
Autorzy:
Wieteska, Maria
Kurzyna, Marcin
Szmit, Sebastian
Torbicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065201.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
anticoagulation
cancer
vena cava filter implantation
venous thromboembolism
Opis:
Venous thromboembolism often coexists with cancer, deteriorating patient prognosis. The diagnosis of cancer in patients who suffer from venous thromboembolism may lead to changes in the anticoagulant therapy administered. We present a case report involving a 72-year-old patient with recurrent venous thromboembolism and chronic thromboembolic pulmonary hypertension in whom the diagnosis of colorectal cancer resulted in the need for modification of the anticoagulant therapy. Oral anticoagulant was replaced with low molecular weight heparin and an inferior vena cava filter was implanted due to active bleeding from the anus, high perioperative risk of bleeding, which caused the need for a temporary interruption of anticoagulant therapy.
Źródło:
OncoReview; 2015, 5, 2; A62-66
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fibrynoliza i inhibitory krzepnięcia u chorych z subkliniczną niewydolnością nerek leczonych radiochemioterapią z powodu zaawansowanego raka szyjki macicy
Fibrinolysis and inhibitors of coagulation in patients with subclinical renal failure undergoing chemotherapy for advanced cervical cancer
Autorzy:
Derlatka, Paweł
Benke, Małgorzata
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908387.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
GFR
anticoagulation prophylaxis
cervical cancer
coagulation inhibitors
fibrinolysis
glomerular filtration rate
Opis:
Background: Radiotherapy and chemotherapy increase the likelihood of development of thromboembolic complications. Activation of coagulation and inhibition of fibrinolysis may lead to formation of thrombi in microcirculation of several organs, compromising their function. Appearance of serum coagulation proteins in urine indicates a compromised renal function. Aims of the paper: 1) To assess changes of serum level of coagulation inhibitors and serum fibrinolytic activity in patients with renal failure undergoing treatment for advanced cervical cancer. 2) To develop methods of improving renal function in this clinical setting. Material and method: This was a prospective randomized study, including patients with a diagnosis of FIGO stage IIB-IIIB cervical cancer, with subclinical renal insufficiency. Treatment protocol consisted in radiotherapy (46-65 Gy; box technique), cisplatin (40 mg/m2 QW) in patients with normal serum creatinin level. Renal function was assessed using dynamic scintigraphy to determine glomerular filtration rate (GFR). Serum hemostatic system was assessed by determining levels of D-dimers, PAP, PAI-I, tPA, FDP and C protein. The same parameters were concomitantly assessed in urine. Only patients with GFR below normal range limit were included in the study. Lower limit of age-adjusted normal range was considered 100%. Half of the patients were irradiated without concomitant anticoagulant prophylaxis (group 1). The other half received a standard dose of nadroparin – 2850 IU aXa/0.3 ml. Results: The study revealed a decrease of GFR in the control and in the treatment group not receiving nadroparin. The treatment group receiving nadroparin experienced an increase of GFR. Significant differences were noticed in endpoints between the control group and the treatment group receiving nadroparin, as well as between treatment groups with and without nadroparin (p=0.0001). Lab tests of coagulation system revealed activation of fibrinolysis in patients receiving nadroparin and its further inhibition in the group without nadroparin. Similar alterations were noticed in urine. Conclusions: One of the causes of subclinical renal failure in patients with late-stage cervical cancer may be inhibition of fibrinolysis. Renal insufficiency deteriorates after termination of radiochemotherapy. Unfavorable alterations in the hemostatic system become more pronounced. Administration of low-molecular-weight heparins results in activation of fibrinolysis, unblocking of renal glomeruli and improvement of glomerular filtration.
Wstęp: Radioterapia i chemioterapia zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia zmian zakrzepowo-zatoro-wych. Aktywacja krzepnięcia i zahamowanie fibrynolizy może prowadzić do powstania zakrzepów w mikro-krążeniu wielu narządów, upośledzając ich czynność. Pojawienie się osoczowych białek układu krzepnięcia w moczu świadczy o nieprawidłowej czynności nerek. Cele pracy: 1) Ocena zmian stężeń inhibitorów krzepnięcia i zmian w aktywności fibrynolitycznej osocza u chorych z niewydolnością nerek leczonych z powodu zaawansowanego raka szyjki macicy. 2) Wypracowanie metod poprawiających funkcję nerek w tej grupie chorych. Materiał i metoda: Badanie miało charakter prospektywny, randomizowany. Obejmowało chore z rozpoznanym rakiem szyjki macicy w stopniu IIB-IIIB wg FIGO, u których stwierdzono subkliniczną niewydolność nerek. Leczenia zakładało podanie dawki 46-65 Gy techniką box i cisplatyny w dawce 40 mg/m2 co 7 dni u chorych z prawidłowymi wartościami kreatyniny we krwi. Czynność nerek oceniano za pomocą scyntygrafii dynamicznej, oznaczając filtrację kłębkową (GFR). W osoczowym układzie hemostazy oznaczano stężenia D-dimerów, PAP, PAI-1, tPA. FDP, białka C. Jednocześnie wymienione parametry zostały oznaczone w moczu. Do badania zakwalifikowano chore z GFR poniżej dolnej granicy normy dla wieku uznanej za 100%. Połowa pacjentek napromieniana była bez profilaktyki przeciwzakrzepowej (grupa 1.). Pozostała część otrzymywała standardową, profilaktyczną dawkę nadroparyny - 2850 j.m. aXa/0,3 ml. Wyniki: Stwierdzono spadki GRF w grupie kontrolnej i grupie badanej nieotrzymującej nadroparyny. W grupie badanej otrzymującej nad-roparynę zaobserwowano wzrost GRF. Stwierdzono znamienne różnice między zmianami w grupie kontrolnej i badanej otrzymującej nadroparynę oraz między grupą badaną bez nadroparyny i grupą badaną otrzymującą nadroparynę (p=0,0001). Badania układu hemostazy wykazały aktywację fibrynolizy u chorych otrzymujących nadroparynę oraz dalsze jej blokowanie w grupie bez nadroparyny. Analogiczne zmiany wykazano w moczu. Wnioski: Jedną z przyczyn subklinicznej niewydolności nerek u chorych na zaawansowanego raka szyjki macicy może być zahamowanie fibrynolizy. Niewydolność pogłębia się po zakończeniu radiochemioterapii. Nasilają się niekorzystne zmiany w układzie hemostazy. Zastosowanie heparyn drobnocząsteczkowych powoduje aktywację fibrynolizy, „odblokowanie kłębków nerkowych” i poprawę filtracji.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 3; 159-177
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effectiveness of patent foramen ovale closure and antiplatelet or anticoagulant therapies for cryptogenic ischemic stroke
Autorzy:
Marciniec, Michał
Szczepańska-Szerej, Anna
Kulczyński, Marcin
Popek-Marciniec, Sylwia
Pasterczyk, Katarzyna
Rejdak, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177466.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Anticoagulation Agents
Antiplatelet Agents
Cerebral Infarction
Cerebrovascular Stroke
Patent Foramen Ovale
Opis:
Patent foramen ovale (PFO) occurs in approximately 50% cryptogenic strokes cases. One of the most clinically important consequences of PFO is paradoxical embolization of venous thrombus resulting in recurrent stroke. The aim of this meta-analysis is to compare the efficacy and safety of PFO closure and antiplatelet or anticoagulant therapy alone (medical therapy, MT) in the secondary stroke prevention. Eligible studies for meta-analysis published from May 2008 to May 2018 were identified through a search of PubMed database and two clinical trial registries websites: ClinicalTrials.gov and EU Clinical Trials Register. A meta-analysis was conducted with the use of Statistica software version 13.1. Three studies comprising 2’307 patients were included. The main outcomes were: recurrent stroke occurrence during follow-up period, the frequency of serious adverse events (SAE) and the mortality rate. Statistical significance was found in the assessment of recurrent stroke occurrence when the comparison referred to PFO closure and antiplatelet therapy (RR 0,30, p < 0,05, 95% CI 0,11 – 0,85). There were no significant differences between PFO closure and MT in the frequency of SAE occurrence (RR 1,03, p = 0,73) and mortality rates (RR 0,69, p = 0,39). Current clinical data indicate that PFO closure devices applied to the carefully selected group of young and middle-aged patients with cryptogenic ischemic stroke may be as or more effective than antiplatelet therapy.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 102; 47-58
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angioplastyka wieńcowa oraz wymiana zastawki aortalnej u dwóch chorych ze szpiczakiem mnogim – opisy przypadków
Coronary angioplasty and aortic valve replacement in two patients with multiple myeloma – case reports
Autorzy:
Jurczyszyn, Artur
Mrozek, Maria
Paleń, Joanna
Rajzer, Marek
Terlecki, Michał
Skotnicki, Aleksander B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1067899.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
angioplastyka
leczenie kardiochirurgiczne
leczenie przeciwkrzepliwe
powikłania
szpiczak
myeloma
cardiac surgery
angioplasty
complications
anticoagulation
Opis:
Multiple myeloma is a hematological disorder characterized by a clonal proliferation of atypical plasma cells, which produce a monoclonal immunoglobulin. The annual incidence rate in Europe is about 4.5/100 000 persons, the peak age of onset falls on the sixth and seventh decade of life. This is also the age in which the risk of cardiovascular diseases starts to increase. Therefore, cardiological treatment and cardiac surgery in patients with multiple myeloma becomes an important issue. This includes the problem of perioperative complications and the need for postoperative use of anticoagulants and antiplatelet agents. Patients with oncological diseases, including multiple myeloma, are often disqualified from cardiac surgery and cardiac procedures because of an uncertain prognosis and the lack of clear guidelines. In this paper we describe two cases of patients with multiple myeloma who successfully underwent procedures such as replacement of the aortic valve and angioplasty of the left anterior descending artery. This paper aims to present the potential problems associated with cardiac surgery and perioperative care in these patients and to consider whether such treatment should be advised. A comprehensive and interdisciplinary cooperation can lead to optimal therapeutic results.
Szpiczak mnogi jest schorzeniem hematologicznym charakteryzującym się klonalnym rozrostem atypowych plazmocytów, produkujących monoklonalną immunoglobulinę. Roczna zapadalność na niego w Europie wynosi ok. 4,5/100 000 osób, a szczyt zachorowalności przypada na szóstą i siódmą dekadę życia. W tym okresie życia wzrasta też ryzyko zachorowania na choroby układu sercowo-naczyniowego. Z tych powodów istotnym zagadnieniem staje się leczenie kardiologiczne i kardiochirurgiczne chorych na szpiczaka mnogiego, w tym kwestie związane z powikłaniami okołooperacyjnymi i koniecznością pozabiegowego stosowania leków przeciwkrzepliwych i przeciwpłytkowych. Pacjenci ze schorzeniami onkologicznymi, w tym chorzy na szpiczaka mnogiego, niejednokrotnie nie są dopuszczani do leczenia kardiochirurgicznego i do zabiegów kardiologicznych z uwagi na niepewne rokowanie oraz brak jednoznacznych standardów postępowania. W niniejszej pracy opisano dwa przypadki chorych na szpiczaka mnogiego, u których z powodzeniem przeprowadzono wymianę zastawki aortalnej i angioplastykę gałęzi międzykomorowej przedniej lewej tętnicy wieńcowej. Poniższa praca ma na celu przedstawienie potencjalnych problemów związanych z leczeniem operacyjnym i postępowaniem okołozabiegowym u tych pacjentów oraz rozważenie ich celowości. Kompleksowa i interdyscyplinarna współpraca może prowadzić do osiągnięcia optymalnych rezultatów terapeutycznych.
Źródło:
OncoReview; 2012, 2, 4; 279-283
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanoskalowa funkcjonalizacja powierzchni biomateriałów do kontaktu z krwią
Autorzy:
Major, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/273885.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Roble
Tematy:
funkcjonalizacja powierzchni
biomateriały
powłoka przeciwskrzeplinowa
inżynieria biomedyczna
surface functionalization
biomaterials
anticoagulation layer
biomedical engineering
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2013, 18, 4; 14-24
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Real-life trends of anticoagulant prescribing practices for pulmonary embolism - results of a single-center study based on the experience of a multi-profile clinical hospital
Autorzy:
Szymańska, Urszula A.
Kurzyna, Marcin
Segiet-Święcicka, Agnieszka
Kułak, Piotr
Kosior, Dariusz A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35114663.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Radomskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
anticoagulation
low molecular weight heparin
direct oral anticoagulants
pulmonary embolism
vitamin K antagonist
antykoagulacja
heparyna drobnocząsteczkowa
bezpośrednie doustne antykoagulanty
zatorowość płucna
antagoniści witaminy k
Opis:
Acute pulmonary embolism (APE) is one of the main causes of cardiovascular deaths and anticoagulant treatment plays a key role in preventing recurrent episodes, chronic thromboembolic pulmonary hypertension (CTEPH), and deaths. The aim of this study is to assess the real-life trends and to determine factors associated with the choice of anticoagulation therapy in patients with APE. This is a single center prospective open study. We followed 178 consecutive patients admitted to the tertiary clinical center with APE proven with computed tomography (CT) scan within period of 24 months. A total number of 178 patients with APE were enrolled in the study. 48.9% of subjects were hospitalized in cardiology department. As a prolonged anticoagulant therapy 35.7% of study cohort received direct oral anticoagulants (DOACs), 35.1% LMWH, and 29.2% vitamin K antagonists (VKA), respectively. No statistically significant differences were found between the departments regarding frequency of prescribing anticoagulants (p=0.15). The multivariable analysis showed that oral anti-coagulants (OACs) were less likely to be prescribed than LMWH in patients with malignancy, history of major bleeding, serious medical condition and altered mental status. OACs were preferred over LMWH in symptoms of deep vein thrombosis (DVT). VKA were significantly less likely to be chosen than DOACs in patients with history of orthopaedics procedure. After six months anticoagulation therapy was discontinued in 24.3% of patients. Concluding, the form of anticoagulant therapy was associated with the presence of chronic diseases. LMWH was prescribed in high bleeding risk patients more frequently.
Źródło:
Scientiae Radices; 2022, 1, 1; 36-45
2956-4808
Pojawia się w:
Scientiae Radices
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies