Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Visegrad Triangle" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Trudne początki współpracy wyszehradzkiej w dobie transformacji systemowej
Autorzy:
Błażejewska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568810.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Visegrad Triangle
regional cooperation
Central Europe
Вышеградский треугольник региональное сотрудничество в Средней Европе
Opis:
Poland, Czechoslovakia and Hungary established a closer relationship in the late eighties and early nineties of the twentieth century as a result of the fight against the communist system. In these difficult times interconnection helped to develop common goals to achieve. A similar level of development and the geopolitical situation in the three countries activated the society to act. Accession to the European Communities and the North Atlantic Treaty Organization was the main priority in those years. However, accession criteria were quite a challenge and only joint actions in this direction enable the challenges posed by the Member States of these organizations. This article presents the beginnings of cooperation Polish, Czechoslovakia and Hungary formed mainly within the Visegrad Triangle, included the difficulties that were to be overcome. It shows all steps in the development of regional relations and the way to democracy and a market economy. The complexity and spontaneity of this process is an important example of informal, and effective cooperation between countries, which has been going for over two decades.
Польша, Чехословакия и Венгрия наладили близкие отношения в конце 80- тых и в начале 90-тых годов как результат борьбы с коммунистической системой. В эти тяжелые времена, взаимные политические и экономические связи между странами, способствовали выработке общих приоритетов для достижения совместных целей. Сходний уровень экономического развития и геополитическое положение трех стран способствовал активизации деятельности общества. Вступление в ЕС и Североатлантический альянс составляло в этот период главный приоритет. Однако критерии членства оказались трудной задачей и только совместная кооперация и сотрудничество Польши, Чехословакии и Венгрии в этом направлении дало возможность выполнить условия поставленные государствами-членами ЕС. В этой статьи представлено начальный эиап сотрудничества Польши, Чехословакии и Венгрии, в рамках Вышеградского треугольника, учитывая все проблемы с которыми боролись вышеупомянутые страны. В тексте также описаны основные этапы развития региональных отношений, а также путь к демократии и рыночной экономике. Сложность и спонтанность этого процесса является примером неформального, но эффективного сотрудничества между государствами, которое продолжается уже более 20 лет.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2016, 1(10); 82-94
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of the Visegrad Group in the European Security System
Rola Grupy Wyszehradzkiej w europejskim systemie bezpieczeństwa
Autorzy:
Bąk-Pitucha, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147191.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Visegrad Triangle
Visegrad Group
European security
regional organization
cross-border cooperation
Trójkąt Wyszehradzki
Grupa Wyszehradzka
bezpieczeństwo europejskie
organizacja regionalna
współpraca transgraniczna
Opis:
The changes taking place in Central and Eastern Europe, which began in 1989, included pri-marily the internal and foreign policy of the four countries that make up the Visegrad Group, i.e. the Czech Republic, Poland, Slovakia and Hungary. The transformations also concerned rela-tions with the newly formed states after the collapse of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) and the course of European and Euro-Atlantic integration. The aim of the article is to indicate the role of the Visegrad Group in the European security system, especially in the face of the war in Ukraine or the migration crisis. An important element of the functioning of this regional organization is its cooperation with the EU or with other organizations. The research hypothesis is as follows: the future of the Visegrad Group makes sense and brings its members more benefits than losses. The article uses the analysis method. The key issue that needs to be answered will be the prospect of further activity of the Visegrad Group in the face of new threats. Will the member states of the Visegrad Group meet the challenges of the twenty-first century? Will they play an important role in shaping European security?
Przemiany zachodzące w Europie Środkowo-Wschodniej, które miały początek w 1989 r., obejmowały przede wszystkim politykę wewnętrzną i zagraniczną czterech państw, które two-rzą Grupę Wyszehradzką, tj. Czechy, Polskę, Słowację i Węgry. Przeobrażenia dotyczyły także relacji z nowo powstałymi państwami po rozpadzie Związku Socjalistycznych Republik Ra-dzieckich (ZSRR) oraz przebiegu integracji europejskiej i euroatlantyckiej. Celem artykułu jest wskazanie roli Grupy Wyszehradzkiej w systemie bezpieczeństwa europejskiego, szczególnie w obliczu wojny w Ukrainie czy też kryzysu migracyjnego. Ważkim elementem funkcjonowa-nia tejże organizacji o charakterze regionalnym jest jej współpraca z UE czy z innymi organiza-cjami. Hipoteza badawcza brzmi następująco: przyszłość Grupy Wyszehradzkiej ma sens oraz przynosi swoim członkom więcej korzyści niż strat. W artykule zastosowano metodę analizy. Kluczowym zagadnieniem, które wymaga udzielenia odpowiedzi, będzie perspektywa dalszej działalności Grupy Wyszehradzkiej w obliczu nowych zagrożeń. Czy państwa członkowskie Grupy Wyszehradzkiej sprostają wyzwaniom XXI wieku? Czy odegrają istotną rolę w kształto-waniu bezpieczeństwa europejskiego?
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 195-206
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The European Union Battle Groups in the development of the Common Security and Defense Policy
Autorzy:
Górniak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031495.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Common security and defense policy
European Union
battle groups
multinational military units
Visegrad Group
Weimar Triangle
Opis:
The Common Security and Defense Policy (CSDP) enables European Union to take a leading role in peace – keeping operations, conflict prevention and the strengthening of the international security. It is an integral part of EU’s comprehensive approach towards crisis management, drawing on civilian and military assets. EU Battle Groups remain important for CSDP as the only military capabilities on standby for possible EU operations and as they are helping to reinforce the effectiveness Member States’ of military forces. EU Battle Groups are multinational, military units and form an integral part of the EU’s military rapid reaction capacity to respond to emerging crises and conflicts around the world. Therefore, Polish diplomacy actively acts in various forums (the Visegrad Group, the Weimar Triangle) to bolster the CSDP. Poland actively involved in the implementation of the CSDP through participation in EU Battle Groups.
Źródło:
Reality of Politics; 2017, 8; 13-29
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraina w kontekście wybranych systemów bezpieczeństwa europejskiego w okresie konfliktu rosyjsko-ukraińskiego
Autorzy:
Malskyy, Markiyan
Iżnin, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686944.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
security crisis, the Russian-Ukrainian conflict, NATO, the OSCE, the Weimar Triangle, the Visegrad Group
kryzys bezpieczeństwa, konflikt rosyjsko-ukraiński, NATO, OBWE, Trójkąt Weimarski, Grupa Wyszehradzka
кризис безопасности, российско-украинский конфликт, НАТО, ОБСЕ, еймарский треугольник, Вышеградская группа
Opis:
The text is an attempt to analyze the international political situation in the security sector in the context of the crisis which has arisen as a result of the aggressive actions of the Russian Federation in relation to Ukraine: in particular the forcible annexation of the sovereign territory of Ukraine in violation of all the principles and norms of international law and the inspiration of the armed conflict in the eastern regions of Ukraine. For the first time after the end of the World War II aggression has become a fact of reality in European politics. Pan-European and transatlantic security institution – the Organization for Security and Cooperation in Europe – was not sufficiently effective mechanism for crisis management. In two years, the conflict in eastern Ukraine killed about 10 thousand men. The conflict in Eastern Ukraine has radically changed the perception of security in Europe. The problem is that Ukraine, like most of the “new democracies” of Eastern Europe as a result of the transformation processes of the early 90th appeared in a “gray zone” of security. Most of the Eastern European countries overcame the security gap by joining NATO/EU. At the same time, Ukraine remained in the buffer zone and became an object of intense economic, political, informational and military pressure from the Russian Federation. As a result, Ukraine is forced to rely primarily on their own capabilities and the military-industrial potential (not being part of the European collective defense/security), on the other – the international political, economic, informational support from the international community plays a key role in the possibility of Ukraine resist aggression. However, the crisis has led to a certain re-evaluation of existing regional security system: 1) The failure of attempts to build a pan-European security system became obvious; 2) The OSCE in Ukrainian crisis has created a platform for the negotiations and the peace process, but did not provide, at least until now, the mechanism of a real resolution to the crisis; 3) The question of inefficiency, lack of prospects and obsolescence of NATO as a collective security organization may be withdrawn from the agenda; 4) There is an activization of existing and search for new formats of cooperation between European countries in the development and improvement of the international security system in Europe.
W artykule podjęto próbę analizy bezpieczeństwa w wymiarze polityczno-międzynarodowym w kontekście kryzysu wywołanego agresywnymi działaniami Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy – w szczególności aneksji części terytorium Ukrainy przy użyciu siły z pogwałceniem wszelkich norm prawa międzynarodowego oraz „instalacji” konfliktu zbrojnego we wschodnich obwodach państwa ukraińskiego. Po raz pierwszy od zakończenia II wojny światowej agresja stała się rzeczywistością polityki europejskiej. Ponadto ogólnoeuropejskie i transatlantyckie struktury bezpieczeństwa – Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie – nie jest zbyt efektywnym mechanizmem zarządzania kryzysowego. W ciągu dwóch lat konfliktu zginęło ok. 10 tys. osób. Konflikt na wschodzie Ukrainy radykalnie zmienił postrzeganie bezpieczeństwa na kontynencie europejskim. Problemem jest to, że Ukraina jak większość „nowych demokracji” Europy Wschodniej w wyniku procesów transformacyjnych znalazła się w szarej strefie bezpieczeństwa. Większość wschodnioeuropejskich państw rozwiązało problem security gap, wstępując do NATO i UE, podczas gdy Ukraina pozostała w szarej strefie, stając się celem ekonomicznych, politycznych, informacyjnych i wojskowych nacisków ze strony Federacji Rosyjskiej. Po pierwsze, w wyniku rozwoju kryzysu Ukraina jest zmuszona w pierwszej kolejności liczyć na własne możliwości i potencjał wojskowo-przemysłowy (nie będąc częścią europejskiego systemu bezpieczeństwa kolektywnego/obronnego). Po drugie, wsparcie polityczne, ekonomiczne i informacyjne ze strony społeczności międzynarodowej odgrywa kluczowe znaczenie w kontekście przeciwstawienia się Ukrainy rosyjskiej agresji. Razem z tym kryzys doprowadził do przewartościowań w zakresie istniejących w regionie systemów bezpieczeństwa: 1) możemy konstatować nieudane próby wybudowania ogólnoeuropejskich mechanizmów zagwarantowania bezpieczeństwa; 2) OBWE stworzyło platformę rozmów w ramach pokojowego rozwiązania konfliktu, ale nie wybudowała do tej pory realnego mechanizmu rozwiązania konfliktu; 3) NATO jako system bezpieczeństwa kolektywnego nie powinno być traktowane w kategoriach nieefektywności, archaiczności i braku perspektyw; 4) pojawiły się formy aktywizacji istniejących i poszukiwanie nowych form współpracy pomiędzy państwami europejskimi w celu rozwoju i doskonalenia systemów bezpieczeństwa międzynarodowego w Europie.
Текст является попыткой анализа международно-политической ситуации в секторе безопасности в контексте кризиса, возникшего в результате агрессивных действий Российской Федерации по отношению к Украине: в частности насильственная аннексия части суверенной территории Украины в нарушение всех принципов и норм международного права и инспирирования вооруженного конфликта в восточных областях украинского государства. Впервые после завершения Второй мировой войны агрессия стала фактом действительности европейской политики. При этом общеевропейская и трансатлантическая структура безопасности – Организация по безопасности и сотрудничеству в Европе – оказалась не достаточно эффективным механизмом кризисного урегулирования. За два года конфликта погибло около 10 тыс. человек. Конфликт на востоке Украины радикально изменил восприятие безопасности на европейском континенте. Проблемой стало то, что Украина, как и большинство «новых демократий» Восточной Европы в результате трансформационных процессов начала 90-х гг. оказались в «серой зоне» безопасности». Большинство восточно-европейских государств решило проблему security gap путем присоединения к НАТО/ЕС. В то же время Украина остались в этой «зоне» и стала объектом интенсивного экономического, политического, информационного и военного давления со стороны Российской Федерации. В результате развития кризиса с одной стороны Украина вынуждена полагаться в первую очередь на свои собственные возможности и военно-промышленный потенциал (не будучи частью европейской системы коллективной обороны/безопасности), с другой – международно-политическая, экономическая, информационная поддержка со стороны международного сообщества играет ключевую роль в возможности Украины противостоять агрессии. Вместе с тем, кризис привел к определенной переоценке существующих в регионе систем безопасности: 1) Можно засвидетельствовать провал попыток выстроить общеевропейские механиз- мы обеспечения безопасности; 2) ОБСЕ создала платформу для переговоров и мирного процесса, но не обеспечила, по крайней мере, до сих пор, механизма реального урегулирования кризиса; 3) Вопрос о неэффективности, бесперспективности и устарелости НАТО как организации коллективной безопасности может быть снят с повестки дня; 4) Происходить активизация существующих и поиск новых форматов сотрудничества между европейскими государствами в целях развития и усовершенствования системы международной безопасности в Европе.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2016, 2, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies