Temat: Republic of Hungary - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Prokuratura w państwach Grupy Wyszehradzkiej – historia, uwagi prawnoporównawcze, współpraca
Prosecutor’s Office in the Visegrad Group Countries – History, Comparative Legal Remarks, Cooperation
Autorzy:: Kosior, Wojciech J.
Żarna, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2162177.pdf
Data publikacji:: 2022-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Republika Słowacka
Republika Węgierska
Republika Czeska
Rzeczpospolita Polska
Grupa Wyszehradzka
prokuratura
Slovak Republic
Republic of Hungary
Czech Republic
Republic of Poland
Visegrád Group
public prosecutor’s offfice
Opis:: The public prosecutor’s office is one of the most important state organs responsible for upholding the rule of law and prosecuting crimes. The efficient functioning of the office is one of the guarantees of the implementation of a democratic state ruled by law. After 1989, in the countries of Central and Eastern Europe, after independence from Soviet influence, the prosecution authorities began to reform, trying to adapt to the new conditions. The exchange of mutual experiences in this area has a special form in the case of Poland, Hungary, Slovakia and the Czech Republic, i.e. the countries making up the so-called Visegrad Group, within which the prosecutors general meet each year to deepen cooperation. The purpose of this article is to present the principles of the functioning of the prosecutor’s office in the V4 countries and to compare them also from a historical perspective.
Prokuratura należy do jednych z najważniejszych organów państwa, do zadań którego należy stanie na straży praworządności oraz ściganie przestępstw. Sprawne funkcjonowanie prokuratury jest jedną z gwarancji realizacji demokratycznego państwa prawnego. Po 1989 r., w państwach Europy Środkowo-Wschodniej po uniezależnieniu się od wpływów sowieckich zaczęto reformować organy prokuratury starając się dostosować je do nowych warunków. Wymiana wzajemnych doświadczeń w tym zakresie przybrała szczególną postać w przypadku Polski, Węgier, Słowacji i Czech, to jest państw tworzących tak zwaną Grupę Wyszehradzką, w ramach której dochodzi do corocznych spotkań prokuratorów generalnych. Spotkania te mają na celu pogłębienie współpracy w ramach państw grupy. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie zasad funkcjonowania prokuratury w państwach Grupy Wyszehradzkiej i dokonanie ich porównania także w ujęciu historycznym.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 6(70); 63-75
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Naruszenia konstytucyjnych praw mniejszości węgierskiej w Republice Słowackiej w latach 1994-1998
Violations of constitutional rights of the Hungarian minority in the Slovak Republic in the period 1994–1998
Autorzy:: Żarna, Krzysztof
Kosior, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1929042.pdf
Data publikacji:: 2021-10-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Republika Słowacka
Republika Węgierska
mniejszość węgierska
mniejszości narodowe i grupy etniczne
Vladimír Mečiar
Slovak Republic
Republic of Hungary
Hungarian minority
national minorities and ethnic groups
Opis:: Republika Słowacka jest państwem, w którym znaczny odsetek populacji stanowią osoby narodowości węgierskiej. Celem artykułu jest analiza przypadków naruszeń konstytucyjnych praw i wolności mniejszości węgierskiej w latach 1994–1998. Zarówno uchwalona w 1992 r. Konstytucja Republiki Słowackiej, jak i akty prawa międzynarodowego, którego Słowacja jest stroną, gwarantują mniejszościom narodowym i grupom etnicznym prawa i wolności. W latach 1994–1998 w Słowacji władzę sprawował koalicyjny rząd z premierem Vladimírem Mečiarem, którego polityka doprowadziła do izolacji Słowacji na arenie międzynarodowej. W okresie tym polityka rządu słowackiego miała na celu z jednej strony całkowitą marginalizację opozycji a z drugiej ograniczanie praw słowackich Węgrów. W opracowaniu wykorzystano metodę studium przypadku i analizę instytucjonalno-prawną.
The Slovak Republic is a state in which a significant proportion of the population is of Hungarian nationality. The aim of the article is to analyse cases of violations of the constitutional rights and freedoms of the Hungarian minority between 1994 and 1998. Both the constitution of the Slovak Republic, adopted in 1992, and the acts of international law to which Slovakia is a party guarantee the rights and freedoms of national minorities and ethnic groups. Between 1994 and 1998, Slovakia was ruled by a coalition government headed by Prime Minister Vladimír Mečiar, whose policies led to Slovakia’s isolation in the international arena. During this period, the policy of the Slovak government aimed, on the one hand, at completely marginalising the opposition and, on the other, at restricting the rights of Slovak Hungarians. The study uses the case study method and institutional-legal analysis.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 5 (63); 347-357
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The Proclamation of the Hungarian Republic in 1946
Proklamacja Republiki Węgierskiej z 1946 r.
Autorzy:: Schweitzer, Gábor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/941121.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Hungary
Republic
head of state
human rights
1946
constitution
Węgry
republika
głowa państwa
prawa człowieka
konstytucja
Opis:: The paper is dealing with the constitutional and historical importance of Act I. of 1946. In 1946 Hungary has changed its form of government. The passage of Act I of 1946 has defined Hungary’s form of government as a republic. In addition to the creation of a republic, the legislation provided powers for the president of the Hungarian Republic. Moreover, the Preamble of Act I. of 1946 was the first document in the Hungarian constitutional history which summarized and declared the most important natural and inalienable rights of the citizens.
Artykuł dotyczy konstytucyjnego i historycznego znaczenia Ustawy no. I z 1946 r. W 1946 r. Węgry dokonały zmiany formy rządu. Przepisy ustawy no. I z 1946 r. określiły węgierską formę rządu jako republikę. Oprócz utworzenia republiki ustawa przyznała władzę prezydentowi Republiki Węgierskiej. Ponadto preambuła ustawy no. I z 1946 r. była pierwszym dokumentem w węgierskiej historii konstytucyjnej, podsumowującym i deklarującym najważniejsze naturalne i niezbywalne prawa obywateli.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 6 (40); 115-125
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wstęp do Konstytucji Węgier ze szczególnym uwzględnieniem „Narodowego wyznania wiary”
The Introduction the Fundamental Law of Hungary Special Focus on the National avowal
Autorzy:: Bódi, Stefánia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/525210.pdf
Data publikacji:: 2018-10-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: konstytucja
prawo konstytucyjne
Konstytucja Węgier
chrześcijaństwo
Republika Węgierska
Constitution
Constitutional Law
Fundamental Law of Hungary
christianity
The Hungarian Republic
Opis:: Ustawa Zasadnicza Węgier weszła w życie 1 stycznia 2012 r. Ustawa Zasadnicza w warstwie aksjologicznej jest konstytucją konserwatywną, zawierającą również elementy chrześcijańskie, która teraz po raz pierwszy zawiera Narodowe wyznanie wiary (kredo). Pierwsza z sześciu części Ustawy Zasadniczej nosi tytuł Narodowe wyznanie wiary, zawarte w niej przepisy można dosłownie uznać za kredo, samostanowienie (samookreślenie) państwa. W stosunku do poprzedniej konstytucji, obecna zawiera wiele nowatorskich rozwiązań, które należy ocenić pozytywnie.
The Fundamental Law of Hungary came into force on 1st January 2012. In its mentality it is a conservative, christian constitution having National avowal for the first time. From the six parts of the Fundamental Law of Hungary the title of the first one is the National avowal, the regulations involved can be regarded as an avowal, the self-definition of the state. In the structural and content renewal of the Fundamental Law of Hungary several positive statements can be read compared to the previous ones.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 5 (45); 225-234
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Ukraińska Wojskowo-Sanitarna Misja w Austrii i na Węgrzech w latach 1918–1919 (na podstawie materiałów Centralnego Państwowego Archiwum Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy)
Ukrainian Military and Sanitary Mission in Austria and Hungary in 1918–1919 (Based on the Materials from the Central State Archives of Supreme Bodies of Power and Government of Ukraine)
Autorzy:: Sribniak, Milana
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/46446162.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: jeńcy ukraińscy
misja wojskowo-sanitarna
punkt tranzytowy
Ukraińska Republika Ludowa
Austria
Węgry
Ukrainian prisoners of war
miliary and sanitary mission
midpoint
Ukrainian People's Republic
Hungary
Opis:: Repatriacja jeńców żołnierzy ukraińskich z terenów Austrii i Węgier po I wojnie światowej do dziś przyciąga uwagę badaczy historii Europy Środkowo-Wschodniej i rzuca dodatkowe światło na ówczesną geopolitykę, koleje wojenne i losy setek tysięcy ludzi. Ukraińskie organizacje państwowe, dyplomatyczne i humanitarne – w szczególności misje wojskowe i sanitarne Ukraińskiej Republiki Ludowej (URL) w Austrii, na Węgrzech i w innych krajach – odegrały kluczową rolę w ustaleniu przebiegu procesu repatriacji Ukraińców z obozów państw centralnych. Artykuł ukazuje specyfikę działalności i znaczenie misji wojskowo- -sanitarnych URL na terenach byłego Cesarstwa Austro-Węgierskiego, które pełniły szereg funkcji dyplomatycznych i humanitarnych. W szczególności przez pryzmat cennych dokumentów archiwalnych Centralnego Archiwum Państwowego Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy autorce udało się uwypuklić rolę misji w wyznaczaniu tras ewakuacyjnych, prowadzeniu negocjacji dyplomatycznych z rządami innych państw w sprawie tranzytu repatriantów, tworzeniu punktów tranzytowych (stacji) oraz organizowaniu udzielania pomocy medycznej i materialnej. Ważnym aspektem opracowania była analiza specyfiki działalności misji w Austrii i na Węgrzech (kierowanej przez Andrija Okopenko), zakresu obowiązków ich członków, charakteru współpracy z innymi instytucjami (w szczególności misje dyplomatyczne Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej). Autorka skupiła się na badaniu wyzwań, jakie pojawiły się w procesie repatriacji jeńców Ukraińców, a także wpływu na ten proces wydarzeń geopolitycznych, które uniemożliwiły skuteczną realizację masowej repatriacji. W pracy przeanalizowano specyfikę opieki nad repatriantami (zaopatrzenie w żywność, zapewnienie im pomocy medycznej i materialnej, a także prowadzenie działalności kulturalnej i oświatowej) w punktach tranzytowych na terenie Austrii i Węgier (zwłaszcza na przykładzie Wiednia – głównego punktu tranzytowego repatriacji jeńców Ukraińców). Działalność misji wojskowo-sanitarnych w czasach Państwa Ukraińskiego i URL umożliwiła zorganizowanie zakrojonej na szeroką skalę pomocy humanitarnej dla jeńców Ukraińców po zakończeniu I wojny światowej w warunkach trudnej sytuacji geopolitycznej i braku zasobów.
Repatriation of Ukrainian prisoners of war from the territories of Austria and Hungary after World War I is a unique phenomenon of Central-Eastern European history that sheds new light on the geopolitics, military vicissitude, and destinies of hundreds of thousands of people at that time. Ukrainian state, diplomatic, and humanitarian institutions – particularly Ukrainian military and sanitary missions of the Ukrainian People’s Republic (UPR) in Austria, Hungary, and other countries played a key role in implementing the repatriation process of Ukrainians from Central Powers camps. The article describes the specifics of activity and importance of UPR military and sanitary missions on the territory of the former Austro-Hungarian Empire which performed various functions in diplomatic and humanitarian fields. In particular, the author highlights the missions’ role in determining evacuation routes, diplomatic negotiations with foreign governments for repatriates’ transit, establishing the midpoints (stanytsia), and organizing medical and humanitarian aid. This was done based on invaluable archival documents of the Central State Archives of Supreme Authorities and Government of Ukraine. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People’s Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of repatriation of the Ukrainian prisoners of war, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In this research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly based on the example of Vienna, the main transit point for repatriation of the Ukrainian prisoners of war). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the UPR allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the difficult geopolitical situation and shortage of resources. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People's Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of Ukrainian prisoners-of-war repatriation, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In the research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly on the example of Vienna, the main transit point for Ukrainian prisoners-of-war repatriation). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the Ukrainian People’s Republic allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the jdifficult geopolitical situation and shortage of resources.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2024, 115; 49-66
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Państwa Grupy Wyszehradzkiej (V4) wobec wojny w Ukrainie. Dyplomacja obronna podczas pierwszego roku wojny
The Visegrád Group (V4) countries in the face of the war in Ukraine. Defense diplomacy during the first year of the war
Autorzy:: Olszyk, Sabina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343397.pdf
Data publikacji:: 2024-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: dyplomacja obronna
Grupa Wyszehradzka
V4
wojna na Ukrainie
rosyjska inwazja na Ukrainę
Polska
Czechy
Słowacja
Węgry
defense diplomacy
Visegrad Group
war in Ukraine
Polska
Czech Republic
Slovakia
Hungary
Russian invasion of Ukraine
Opis:: Tense Russian-Ukrainian relations, sparked by the annexation of Crimea in 2014 and Ukraine’s pro-European and pro-NATO ambitions, led to a Russian invasion on the country, significantly undermining the sense of security in the region. Especially the countries in close proximity to Ukraine, including Visegrad Group states, felt the threat from Russia and took a series of actions to provide a solid and decisive response to Moscow’s neo-imperial actions. The support extended had a multidimensional character, encompassing political, diplomatic, military, financial, and humanitarian areas, playing a fundamental role in sustaining Ukraine’s functioning and its military capabilities, particularly in the initial period after the invasion. The aim of the article is to synthetically depict, from a Polish perspective, the engagement of Visegrad Group countries in implementing the ideas and tasks of defense diplomacy in the first year of the war in Ukraine, from February 24, 2022, to February 24, 2023.
Napięte stosunki rosyjsko-ukraińskie wywołane aneksją Krymu w 2014 roku oraz proeuropejskimi i pronatowskimi ambicjami Ukrainy, doprowadziły do rosyjskiej inwazji na ten kraj, znacząco podważając poczucie bezpieczeństwa w regionie. Zwłaszcza kraje położone w bliskim sąsiedztwie Ukrainy, w tym państwa Grupy Wyszehradzkiej, odczuły zagrożenie ze strony Rosji i podjęły szereg działań, aby zapewnić solidną i zdecydowaną odpowiedź na neoimperialne działania Moskwy. Udzielone wsparcie miało wielowymiarowy charakter, obejmujący sferę polityczną, dyplomatyczną, wojskową, finansową i humanitarną, odgrywając fundamentalną rolę w podtrzymaniu funkcjonowania Ukrainy i jej zdolności wojskowych, szczególnie w początkowym okresie po inwazji. Celem artykułu jest syntetyczne przedstawienie, z polskiej perspektywy, zaangażowania państw Grupy Wyszehradzkiej w realizację idei i zadań dyplomacji obronnej w pierwszym roku wojny na Ukrainie, od 24 lutego 2022 roku do 24 lutego 2023 roku.
Źródło:: Nowa Polityka Wschodnia; 2024, 1(40); 32-59
2084-3291
Pojawia się w:: Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Przestępczość i polityka karna sądów w Węgierskiej Republice Ludowej
Crime and the penal policy of courts in the Hungarian peoples republic
Autorzy:: Kubiak, Jacek R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/699255.pdf
Data publikacji:: 1987
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:: polityka karna
republika ludowa
przestępczość
ustawodawstwo
prawo karne
Węgry
orzecznictwo
gwałt
sądownictwo
pozbawienie wolności
grzywna
ludobójstwo
people's republic
criminality
legislation
criminal law
Hungary
certification
rape
judiciary
deprivation of liberty
fine
genocide
criminal policy
criminal Policy
Opis:: There is in Hungary a many years tradition. of gathering and publishing criminal statistics and its theoretical analysis. This tradition dates back to the early 19th century. In the modern days, it was discontinued in the years 1944-1956 only. However, in 1957, the publication of the basic data of criminal statistics in Statistical Yearbooks published by the central statistical Office was started anew. As shown by an analysis of the trends of the number of convictions of adults in the years 1944-1984 based on official sources, there is a high substantial changes in these trends with changes in the provisions of the penal law and to some extent in the socio-political climate. The following can thus be noticed: A very big number of convictions in the late fourties and early fifties (with the culminating point in 1952), accompanied by rapid drops in the years when amnesty laws were passed or new provisions of the penal law were introduced. A great drop in the number of convictions in 1956 and, 1957 which was related directly first of all to the course of events before and after October 23, 1956, and to the fact that a part of the jurisdiction of common courts of law was taken over by special courts of law was taken over by special courts the activity of which is not reflected in the analysed statistical data. A relative stabilization of the number of convictions in the years of gradual socio-political consolidation ( 1958-1962). A gradual increase in the number of convictions after the entering into force of the Penal Code of 1961 and its amendment of 1971. Accompanied by intermittent drops in the amnesty years and in the years when provisions that modified the Penal Code entered into force. An increase in the number of convictions after the entering into force of the Penal Code of 1978. The rate of convictions per 100,000 of the population in 1984 was 2'5 times higher than in 1952, but not much lower than the 1961 rate. The rise in crime in the recent years is also evident in the available data from the police and public prosecutor's statistics. The number of reported offences went up by one-third in the period 1965-1985 and has a constant upward trend. Among the offences reported most numerous are offences against property (about 60 per cent of all reported offences), traffic offences (about 12-13 per cent), offences against public order (hooliganism and parasitism in particular), and offences against person (about 7-8 per cent). As compared with 1965, the number of burglaries was 3.5 times as big in the eighties, and the number of robberies - 7 . times. The number of traffic offences increased by over one-third as well. Also offences against person reveal a small upward trend, with the number of homicides being stable. However, the number of homicides in Hungary has for many years been considerably larger than the mean European figure (mean homicide rate per 100,000 of the population amounting to 3.8 in the years 1979--1983). The rise in crime concerned financial offences also (offences against the foreign currency exchange regulations, against customs regulations, tax offences) which are included in ,the group of offences against the national economy. The penal policy of the Hungarian courts has rather frequently been subject to spectacular transformations. In the early seventies, stabilization was achieved in this policy which manifested itself by a limited application of unconditional deprivation of liberty and by a broad use of fine and other measures not involving deprivation of liberty. However, the rise in crime in the eighties influenced a more frequent application of unconditional deprivation of liberty, which resulted in the growth of prison population. In 1979, the number of persons deprived of liberty amounted to 16,764 (157 per 100,000 of the population), while in 1984 the respective number was 21,884 (205 per 100.000 of the population). In Hungary, conditional suspension of the execution of the penalty of deprivation- of liberty is not as popular as in other European socialist countries. For every fifth convicted person, the execution of penalty is suspended. In 1973, the courts for the- first time passed a greater number of fines (48.8 per cent) than prison sentences (43.9 per cent). In the-following years, the share of fines in the structure of penalties even exceeded 50 per cent. However, after entering into force of the new Penal code, an unexpected drop in the number of fines took place things to the which was due among other fact that some of the petty offences were removed from the Penal Code , and that a new penal measure without deprivation of liberty, i.e. probation, was introduced. In 1983, the share of fines dropped to 40 per cent of all sentences. The Hungarian courts were most reluctant to apply the penalty of corrective and educational work as soon as the penalty was introduced in 1950. For a dozen-odd years the share of this penalty in all penalties imposed never exceeded 10 per cent. After the 1961 Penal Code was introduced the penalty of corrective and educational work showed an upward trend (up to 15,8 per cent in 1964), but later on started to fall up, to 4 per cent in 1983. In the years 1962 -1983. common courts sentenced 105 persons to death penalty, for qualified homicide in the vast majority of cases. Since 1968, this penalty has been applied exlusively towards the perpetrators of homicide. In 1984, the extent of reported crime in Hungary was similar to that found in Poland (1, 470 per 100,000 o0f the population); however, in Hungary the response to the rise in crime has been in general much more balanced and quiet.
Źródło:: Archiwum Kryminologii; 1987, XIV; 43-95
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:: Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Influence of the European Court of Human Rights on the National Legal Systems in Central and Eastern Europe
Wpływ Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na krajowe systemy prawne w Europie Środkowo-Wschodniej
Autorzy:: Khvostova, Margaryta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/506308.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: Human rights
European Court of Human Rights
Central and Eastern Europe
institutional change
Polska
Hungary
Czech Republic
Slovakia
Slovenia
Latvia
Lithuania
Estonia
prawa człowieka
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Europa Środkowo-Wschodnia
zmiany instytucjonalne
Polska
Węgry
Czechy
Słowacja
Słowenia
Łotwa
Litwa
Opis:: The European Court of Human Rights has undergone substantial transformation in its competence from the times of its creation to nowadays. From one side, it induced criticism and wariness from its members. From the other side, however, such measures were encouraged by the necessity to adjust the Court to numerous new members with underdeveloped human rights protection mechanisms. Thus, this paper will assess the major changes in the machinery of the court and provide empirical analysis of the Court’s progress in internalisation of the human rights norms in the legal systems of the states of Central and Eastern Europe. For that purpose, it will indicate major systemic failures to meet the requirements of the European Convention of Human Rights, their changes over the past decade, and states’ compliance with the Court’s judgements. It concludes that despite the criticism, ECtHR has proved its efficiency in indicating and dealing with the systemic failures in the legal systems of the states under analysis.
Europejski Trybunał Praw Człowieka przeszedł znaczną transformację w zakresie swoich kompetencji od momentu powstania do chwili obecnej. Z jednej strony wywołało to krytykę i ostrożność starych członków. Z drugiej strony, transformacja wynikała z konieczności dostosowania Trybunału do wymagań nowych członków o słabo rozwiniętych mechanizmach ochrony praw człowieka. Artykuł oceni główne zmiany w mechanizmie funkcjonowania Trybunału i dostarczy empiryczną analizę jego postępów w internalizacji norm praw człowieka w systemach prawnych państw Europy Środkowo-Wschodniej. W tym celu artykuł wskaże poważne systemowe niedostosowanie się wybranych państw do wymogów Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, systemowe zmiany w ciągu ostatniej dekady oraz zgodność działań tych państw z wyrokami Trybunału. Z artykułu wynika, że pomimo krytyki ETPC udowodnił swoją skuteczność we wskazywaniu i rozwiązywaniu niepowodzeń systemowych w państwach prawa Europy Środkowo-Wschodniej.
Źródło:: Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2019, 4; 131-145
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:: Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Deutschland und die Erweiterung der Europäischen Union um die Staaten der Visegrád-Gruppe
Niemcy a rozszerzenie Unii Europejskiej o państwa Grupy Wyszehradzkiej
Autorzy:: Kłys, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/42586706.pdf
Data publikacji:: 2017-12-20
Wydawca:: Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:: europäische Union
Bundesrepublik Deutschland
Polen
Die Tschechische Republik
Slowakei
Ungarn
Visegrad-Gruppe
EU-Erweiterung
Meinungsumfragen
Deutsche Presse
Unia Europejska
Republika Federalna Niemiec
Polska
Czechy
Słowacja
Węgry
Grupa Wyszehradzka
rozszerzenie UE
badania opinii publicznej
prasa niemiecka
European Union
Federal Republic of Germany
Polska
The czech republic
Slovakia
Hungary
Visegrad Group
EU expansion
public opinion polls
German press
Opis:: Der Artikel versucht, die Rolle und Position der Bundesrepublik Deutschland im schwierigen und komplexen Integrationsprozess der Visegrád-Gruppe-Staaten – Polen, Tschechien, Slowakei und Ungarn – in die Europäische Union darzustellen. Im Artikel wird die Haltung der politischen Eliten, die Einstellung der Gesellschaft sowie ausgewählter, einflussreicher deutscher Presse dargestellt. Die Analyse basiert auf ausgewählten Problemen, die in den bilateralen und multilateralen Beziehungen im Kontext der EU-Erweiterung auftreten, und wird durch die Bewertung von Umfrageergebnissen sowie Veröffentlichungen in Printmedien ergänzt. Der zeitliche Rahmen der behandelten Themen erstreckt sich über die Jahre 1998 bis 2004. Im Artikel wird versucht zu zeigen, dass die Idee der Erweiterung der Europäischen Union um die Länder der Visegrád-Gruppe, trotz unterschiedlicher Verhandlungspositionen, in der Bundesrepublik Deutschland von der politischen Elite allgemein akzeptiert wurde, jedoch die Haltung der deutschen Gesellschaft anders war. Die Ablehnung sowie die äußerst skeptische und misstrauische Einstellung gegenüber diesem Konzept waren von Vorurteilen und Ängsten geprägt, die zum Teil auf die politische und wirtschaftliche Schwäche der Kandidaten zurückzuführen waren. Die Analyse der in ausgewählten, einflussreichen deutschen Medien veröffentlichten Artikel hat gezeigt, dass dies mit den vorherrschenden Berichten über die Kosten und Risiken im Zusammenhang mit dem Beitritt Polens, Tschechiens, der Slowakei und Ungarns zu den EU-Strukturen sowie dem Mangel an zuverlässigen und umfassenden Informationen über Chancen und Vorteile zusammenhing. Dies weist daher auf Probleme bei der gesellschaftlichen Legitimation des Erweiterungsprozesses hin.
Artykuł jest próbą przedstawienia roli i miejsca Republiki Federalnej Niemiec w trudnym i skomplikowanym procesie integracji państw Grupy Wyszehradzkiej - Polski, Czech, Słowacji i Węgier - z Unią Europejską. W artykule zaprezentowane zostało stanowisko elit politycznych, stosunek społeczeństwa oraz wyselekcjonowanej, wpływowej prasy niemieckiej. Analiza została przeprowadzona w oparciu o wybrane problemy występujące we wzajemnych dwustronnych i wielostronnych stosunkach w kontekście rozszerzenia UE, a jej uzupełnienie stanowi ocena wyników badań opinii publicznej oraz publikacji, które pojawiły się w mediach drukowanych. Ramy czasowe omawianych zagadnień zostały wyznaczone na lata 1998-2004. W artykule starano się ukazać, że idea rozszerzenia Unii Europejskiej o kraje Grupy Wyszehradzkiej, pomimo różnic w stanowiskach negocjacyjnych, była w Republice Federalnej Niemiec powszechnie akceptowana przez elitę polityczną, jednak odmiennie prezentowało się stanowisko społeczeństwa niemieckiego. Niechęć oraz niezwykle sceptyczny i nieufny stosunek wobec tej koncepcji, podszyte były uprzedzeniami i obawami, które do pewnego stopnia wynikały ze słabości politycznej i gospodarczej kandydatów. Przeprowadzona analiza publikacji ukazujących się w wybranej wpływowej prasie niemieckiej pozwoliła na stwierdzenie, że miało to związek z dominującymi doniesieniami o kosztach i zagrożeniach związanych z akcesją Polski, Czech, Słowacji i Węgier do struktur unijnych oraz deficytem rzetelnych i kompleksowych informacji o szansach i korzyściach. Dowodzi to, zatem problemów z legitymizacją społeczną procesu rozszerzenia.
German attitudes towards the integration of Visegrad Group countries with the European Union The article attempts to present the role and place of the Federal Republic of Germany within the difficult and complicated process of integrating the Visegrad Group countries – Poland, Czech Republic, Hungary and Slovakia – with the European Union. The article discusses the position of political elites, the attitude of society and of selected, influential German press. Analysis has been conducted on the basis of selected problems arising in mutual bilateral and multilateral relations in the context of EU enlargement. The analysis is supplemented by an evaluation of research on public opinion as well as of reports which have appeared in printed media. The article focuses on the period from 1998 to 2004. The purpose of the article is to give a comprehensive account of the fact that the idea of EU enlargement with the Visegrad Group countries, except for differences in negotiating positions, was generally accepted in the Federal Republic of Germany by political elites; however, the position of German society was different. German society expressed reluctance and held extremely sceptical and suspicious attitudes towards EU enlargement. These views were based on prejudices and concerns which were, to some extent, derived from the political and economic weakness of candidate countries. The analysis of selected published reports showed that the influential press focused on the costs and threats related to the accession of Poland, the Czech Republic, Hungary and Slovakia to the EU structures, and failed to provide accurate and complex information about opportunities and benefits. This proves that there are problems with the social legitimisation of the enlargement process.
Źródło:: Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2017, 12; 147-162
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:: Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Początki działalności wywiadowczej Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w krajach Bloku Wschodniego
The Beginnings of Intelligence Activity by Department I of the Polish Ministry of Internal Affairs in the Eastern Bloc Countries
Autorzy:: Bagieński, Witold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22180842.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: intelligence
civil intelligence
Department I of the Ministry of Internal Affairs
Ministry of Internal Affairs (Poland)
Security Service
Albania
Czechoslovakia
Czech Republic
Slovakia
Bulgaria
Hungary
Soviet Union
Yugoslavia
China
Cuba
Mongolia
Vietnam
North Korea
Romania
counterintelligence
espionage
Cold War
security
wywiad
wywiad cywilny
Departament I MSW
MSW
Służba Bezpieczeństwa
Czechosłowacja
Czechy
Słowacja
Bułgaria
Węgry
Związek Sowiecki
Jugosławia
Chiny
Kuba
Wietnam
Korea Północna
Rumunia
kontrwywiad
szpiegostwo
zimna wojna
bezpieczeństwo
Opis:: Działalność Departamentu I MSW, czyli wywiadu cywilnego PRL, w krajach bloku wschodniego należy do najmniej znanych aspektów jego aktywności. Początkowo ograniczała się ona niemal wyłącznie do kontrwywiadowczej ochrony placówek. W latach sześćdziesiątych, na skutek zdystansowania się lub wręcz konfliktu części państw znajdujących się dotąd w orbicie wpływów Związku Sowieckiego, wywiad PRL przystąpił do zbierania informacji na ich temat. Odbywało się to jednak według innych zasad niż na pozostałych terenach. W myśl przyjętych założeń Departament I MSW nie miał prawa do werbowania w nich współpracowników spośród miejscowych obywateli i do zdobywania wiadomości musiał wykorzystywać tzw. wywiad bezagenturalny. Proces rozwijania działalności tego rodzaju był rozciągnięty w czasie, a jego dynamika zależała od sytuacji w danym państwie. W pierwszej kolejności zainteresowano się Chinami, Jugosławią, Rumunią i Albanią, a następnie Czechosłowacją. Wydarzenia Praskiej Wiosny sprawiły, że nastąpiło istotne przewartościowanie i podjęto decyzję o położeniu większego nacisku na pracę w krajach „demokracji ludowej”. W rezultacie jesienią 1969 r. Departament I MSW dysponował już infrastrukturą umożliwiającą mu zbieranie informacji ze wszystkich głównych państw bloku, z wyjątkiem Związku Sowieckiego. Na początku lat siedemdziesiątych część z nich stała się oficjalnymi przedstawicielstwami MSW PRL przy sojuszniczych organach bezpieczeństwa. Mimo tego kontynuowano ograniczoną pracę wywiadowczą. Ukształtowany w tym okresie system pracy utrzymał się w zasadniczym kształcie aż do upadku systemu w 1989 r.
Intelligence activity performed in other Eastern Bloc countries is one of the least well-known aspects of the Department I of the Ministry of Internal Affairs (the civilian intelligence service in People’s Republic of Poland). At first, the Department’s activity was limited almost exclusively to counterintelligence protection for Polish diplomatic missions. When the relations with some of the countries in the Soviet orbit cooled off or broke down in the 1960s, Polish intelligence began to gather information on those countries as well. This activity, however, was handled under a different set of rules compared to other countries. Department I was not authorised to recruit informants among local citizens and relied instead on intelligence gathered from so-called “non-informant sources”. The gathering of intelligence would be built up gradually over time, and the dynamics of the process depended on the local situation. At first the focus was primarily on China, Yugoslavia, Romania and Albania, followed by Czechoslovakia. A shift in focus was caused by the Prague Spring, and a decision was made to place a greater emphasis on activities in other “people’s democracies”. As a result, by the fall of 1969 Department I already had in place an infrastructure for intelligence gathering in all of the bloc’s main countries, the USSR excepted. In the early 1970s some of those structures became official outposts representing the Polish Ministry of Internal Affairs to allied security services in other communist countries. Nonetheless, intelligence work continued, though with a limited scope. The system developed in that period persisted in roughly the same form until the system’s collapse in 1989.
Źródło:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2020, 18; 13-55
1733-6996
Pojawia się w:: Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Republic of Hungary" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język