Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Obietnica" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 19
Tytuł:
Abraham. Ten, który wbrew nadziei uwierzył nadziei
Autorzy:
Pawłowski, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623810.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Abraham
nadzieja
Księga Rodzaju
obietnica
Opis:
In this article entitled 'Abraham: the one w ho against hope, in hope believed' we have tried to defin a hope in terms of narrative transformation of Abraham's identity. Abraham as a member of a genealogical tree of Terah lived in a history and a world of his father, unable to live his own independent life (Gen 11,27-32). Only the word of God's promise (Gen 12,1-3) bas been powerful enough to turn him into a new person, opened towards future. In this process hope bas been playing an indispensable role. Shaped by the promise it transgresses every historical circumstances towards eschatological goal.
Źródło:
Verbum Vitae; 2006, 9; 14-31
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Abraham uwierzył Bogu (Rdz 15,6)?
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627207.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Rodzaju
Rdz 15
6
Abraham
obietnica
wiara
Opis:
Having seen prophesy of the Promised Land been fulfilled (Gen 12-14), Abraham experienced the faith crisis due to a lack of offspring. Yet once again he answered with trust in the Word o f God, and i t bas been reckoned to him for righteousness (Gen 15,6). The following chapters (Gen 16-22) present the fulfillment of the promise o f heir. The faith of Abraham will come to perfection at the trial, as it is seen in Gen 22. In sucha context, words o f the narrator in Gen 15,6 are the turning point in the growth of his faith.
Źródło:
Verbum Vitae; 2004, 5; 21-35
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham – wiara, która rodzi się z doświadczenia
Abraham – faith that originates from experience
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469646.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
wiara
zaufanie
obietnica
Abraham
faith
trust
promise
Opis:
Wiara Abrahama opisana w Rdz 12,1-25,11 jest rzeczywistością dynamiczną. Podlega nieustannemu rozwojowi. W niniejszym artykule podjęta jest analiza tego procesu.
Abraham’s faith described in Gen 12,1-25,11 is a dynamic reality. It under-goes a process of constant changes. The article tries to look into this process.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 127-135
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między obietnicą a umową. Granice zastosowania filozoficznego dyskursu o obietnicach w teorii prawa kontraktowego
Autorzy:
Osmola, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632472.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
obietnica, umowa, Fried, autonomia (promise, contract, Fried, autonomy)
Opis:
Pojęcie obietnicy może być bardzo interesujące dla teoretyków prawa, zwłaszcza tych zajmujących się prawem kontraktowym. Celem artykułu jest przybliżenie dyskusji na temat obietnic toczonej na gruncie współczesnej filozofii analitycznej oraz przedstawienie różnych podejść do możliwości jej aplikacji na grunt teorii prawa. Wyróżnione zostaną trzy najważniejsze z nich: koncepcja umowy jako obietnicy (w formie zaproponowanej przez C. Frieda) oraz dwie koncepcje krytyczne – formalna oraz materialna. Koncepcja umowy jako obietnicy będzie odrzucona jako nieradząca sobie między innymi z tzw. paradoksem autonomii. Argumenty przedstawiane przez krytyków usposobionych formalnie zostaną uznane za zasadniczo trafne, ale niemożliwe do całkowitego zaakceptowania ze względu na cechujący je formalizm. Stanowisko reprezentowane niektórych zorientowanych materialnie krytyków uznane będzie za najbardziej obiecujące podejście, mimo że niekompletne i obarczone wieloma błędami. AbstractBetween Promise and Contract. The Limist of Applications of Philosophical Discourse on Promises to Theory of Contract Law The concept of promise may be very interesting for legal theorists, especially contract law theorists. The article aims to give a little bit of a discussion on promises in contemporary analytic philosophy and show some of its possible applications in legal theory. Three basic approaches will be distinguished: the contract as promise paradigm (in C. Fried’s formulation) and two ways of its critique – formal critique and material critique. The contract as promise paradigm will be rejected as incapable of coping with, among others, so called autonomy paradox. Arguments of formally-affected critics will be recognized as basically correct but impossible to be fully accepted because of their formalism. Some propositions of the material critique will be deemed the most promising, despite their incompleteness and numerous errors.  
Źródło:
Avant; 2018, 9, 1
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A słowo stało się Ciałem” (J 1,14). Mesjasz mostem dialogu między Bogiem i człowiekiem
„And the word became flesh”. The Messiah as a bridge of dialogue between God and man
Autorzy:
Miduch, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147559.pdf
Data publikacji:
2020-11-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Mesjasz
mesjanizm
proroctwo
obietnica
Messiah
messianism
prophecy
promise
Opis:
Relacja Boga z człowiekiem została zniszczona przez grzech. Bóg jednak nie zostawia człowieka bez nadziei. Obiecuje pomoc. Przez wieki wysyła swoich proroków, by podtrzymywali nadzieję na nadejście Mesjasza. Pierwsze z mesjańskich proroctw wydają się być szczególnie interesujące. Przebija przez nie ludzka tęsknota za utraconym poczuciem bezpieczeństwa, za rajem. Zdają się być one najbardziej ludzkie. Boskie wypełnienie obietnicy nie pomija ludzkich pragnień ale je przekracza. Dzieło, które ma do wykonania Mesjasz to nie tylko przywrócenie człowiekowi rajskiej relacji z Bogiem, ale także wyniesienie jej na wyższy poziom. Bóg, który stał się człowiekiem w osobie Mesjasza jest tak blisko człowieka jak nigdy dotąd.
The relationship of God and man was destroyed by sin. God does not leave people without hope. He promises help. Through ages he sent out his prophets to keep the hope of Messiah. Some of the first messianic prophecies seem to be especially interesting. We can see the longing for the lost safety, for paradise. They seem to be very human related. God’s fulfillment of this promise does not omit people’s desires and needs, it exceeds them. The goal of Messiah is not only to bring people the perfect relationship with God, it is to take it to a higher level. God, who became a human in the person of Messiah, is closer to man in as never before.
Źródło:
Sympozjum; 2020, 2(39); 11-25
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham - początek nowej wspólnoty (Rdz 12,1-4a)
Autorzy:
Lemański, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627224.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Rodzaju
Rdz 12
1-4a
wspólnota
Abraham
obietnica
Opis:
La posizione contestuale del racconto sulla vocazione d’Abramo (Gen 12,1-4a) indica, che doppo una rottura avvenuta in Gen 11,1-9 e dopo un racconto sulla discendenza di Sem (Gen 11,10-32), si comincia un nuovo inizio della storia di salvezza. L’analisi retorica permette di vedere nella pericope un’inclusione (hlk vv. 1.4a) ed uno sviluppo climactico in tre passi. Il primo è la vocazione di Abramo, che significa abbandonare la comunità famigliare i muoversi verso un futuro ancora non definito con una precisione (v.1: andare da...verso), alla quale Abramo risponde con il suo andare, ma dimostrando una piccola disobbedienza (Lot). Il secondo sono le promesse basate su due radici gdl (essere grande) e brk (benedire). L’ultimo prende alla fine la forma di un sostantivo, introducendo così il terzo passo, che riguarda il tema di benedizione di chi benedice Abramo e maledizione di chi disprezza il patriarca (v.3). Sia il termine gôy, che riguarda la discendenza d’Abramo, sia il contenuto della promessa in v. 3, cipermette pensare alla creazione di una uova comunità dei credenti che va ad oltreppasare i limiti di una famiglia, per la quale Abramo diventa un inizio, un esempio, ed una fonte di benedizione.
Źródło:
Verbum Vitae; 2004, 6; 19-33
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boża i ludzka wierność. Teologiczny obraz zdobycia Kanaanu
Autorzy:
Dziadosz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623601.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wierność
Kanaan
Ziemia obiecana
obietnica
realcja między Izraelem a Bogiem
Opis:
Si puó dire che il Pentateuco nelia tradizione judaica e una particolare documentazione teologica dell'adempimento delle promesse di Jahve fatte ad Abramo ed ai suoi discendenti. Peró il lettore della storia dei pattiarchi nota subito che questo adempimento non si conclude completamente all'intemo dei primi cinque libri delia Bibbia. Tra le garanzie divine rivelate ad Abramo (la terra, la discendenza e la perpetua benedizione di Dio) nel Pentateuco manca proprio la realizzazione di quella piu importante che riguarda la terra di Canaan. Questa promessa diventa una realta solo all'epoca di Giosue. Tale situazione non e un caso, neppure una svista dei redattori della Bibbia ebraica, ma piuttosto una voluta scelta teologica che sottolinea il carrattere particolare delia relazione tra Dio e il popolo di Israele. Il fondamento e la condizione di questo rapproto reciproco molto stretto e del tutto unico e la fedelta all'alleanza sinaitica.
Źródło:
Verbum Vitae; 2007, 11; 43-66
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja na wieczność według Chantal Delsol
Hope for Eternity by Chantal Delsol
Autorzy:
Przybylska, Nelli
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042150.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nadzieja
wieczność
wiara
obietnica
Chantal Delsol
hope
eternity
faith
promise
Chantal Deslol
Opis:
Monique Atlan and Roger-Pol Droit both propose a reassessment of the dominant rationalistic pessimism of people through the perspective of hope. From this point of view, one should definitely learn thinking also in terms of hope. According toChantal Delsol, European pessimism can be overcome with Christian faith. The hope of eternal life derives from the Jewish and Christian principles of faith. The respect for eternityoriginated the great achievements of civilization. The philosopher attempts to transpose this spiritual program and values onto a social plan.Similar perception of hope in the perspective of faith coincides, despite the distinctarticulation, in the Peguy’s poem. For Peguy the figure of a little girl personifies the frailand weak hope. According to Delsol, the European hope can be rebuilt through the anthropologicalvision of a fragile man. Her concept of hope is based on the acceptance ofhuman imperfection.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2016, 15; 139-151
1895-2984
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abraham – ojciec wiary
Abraham — Father of Faith
Autorzy:
Krasowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062660.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powołanie
obietnica
trudności
pocieszenie
przymierze
wiara
vocation
promise
problems
consolation
covenant
faith
Opis:
Every vocation is the work of God. It is God who gives the grace and everything one needs to fulfil the vocation. So it was in Abraham’s life. Being called Abraham had to follow his way — the way of faith. All this was given to him that he could learn to look at the events of his life not as a pagan but as God Himself.               Allowing the transformation God sends consolation. But He also allows doubts and even sufferings that purify. God acts in certain time continuum and through the definite events. Abraham learns not only to believe in God, but just trust Him. Being put to the test on Moria Mountain he doesn’t hesitate to follow the senseless, from the human point of view, way of life. He has already experienced the great love of God who leads him. Abraham believes God because he has experienced earlier that God gets life out of death! This is the moment when in his deep faith Abraham sees the Resurrection. Being baptized everyone gets vocation to holiness. God also leads us through the way of faith giving us the events we could respond to with the words of Abraham — the words of faith: “God will provide.”
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 173-191
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performatywność języka a powinność moralna
Performativity of language and moral obligation
Autorzy:
Rozmarynowska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430960.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
performativity
language
obligation
promise
Searle John
Austin John
Reinach Adolf
performatywność
język
powinność
obietnica
Opis:
The topic of this paper is the role of language in creating moral obligation. Drawing upon J. Austin’s and J. Searle’s speech act theory, the author analyzes the power of words to create obligations by using the example of promise-making. She tries to identify the conditions that must be fulfilled for a specific utterance to make a subject morally obligated, and discusses the challenges to Searle’s theory. The author concludes that the performative function of the language can only explain an object dimension of promise-making . Therefore, it is crucial to take a different research perspective to reveal its subjective source.
Przedmiotem rozważań podjętych w artykule jest rola języka w tworzeniu powinności moralnej. W nawiązaniu do klasycznej teorii aktów mowy J. Austina i J. Searle’a, autorka, na przykładzie czynności obiecywania, bada, na czym polega „powinnościorodna” moc słów. Zastanawia się również, jakie warunki muszą zostać spełnione, aby określona wypowiedź nakładała na jej autora moralne zobowiązanie. Przeprowadzone analizy, obejmujące również stanowisko krytyczne wobec koncepcji Searle’a, ujawniają ograniczenia, jakie wynikają z tezy, mówiącej, że to język tworzy powinność. Odwołując się do funkcji performatywnej, jaką pełni język, możemy wyjaśnić jedynie przedmiotowy wymiar obietnicy. Zrozumienie jej podmiotowego źródła wymaga zajęcia odmiennej perspektywy badawczej.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 2; 129-146
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przymierze Dawidowe w deuteronomistycznej historii Izraela
Autorzy:
Dziadosz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627283.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
2 Księga Samuela
2Sm 7
5-16
historia deuteronomistyczna
Dawid
Natan
obietnica
przymierze dawidowe
Opis:
Lo scopo di quest'articolo e la presentazione critica e sistematica dei risultati della ricerca sui problemi principali che pone l'oracolo profetico 2Sam 7,5-16 ed anche il tentativo di stabilire la direzione in cui vanno gli esegeti nello spiegare le difficolti piu acute circa le parole di Natan. Per questo motivo prendiamo in considerazione due piste metodologiche. Mediante l'approccio sincronico, esamineremo la versione definitiva dell'oracolo divino come pure la linea teologica del suo ultimo redattore. La nostra attenzione dedicheremo pero prima di tutto all'approccio diacronico, per ricostruire tutto il processo redeazionale della profezia, cioe arrivare, per quanto sara possibile, sia al nucleo originale dell'oracolo, sia alle successive aggiunte redazionali .
Źródło:
Verbum Vitae; 2003, 4; 29-51
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mesjasz Dawidowy w tradycji starotestamentalnej
Davidic Messiah in the Old Testament’s tradition
Autorzy:
Szymończyk, Marcel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19987040.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Mesjasz Dawidowy
Jezus
obietnica Boża
Jerozolima
Stary Testament
Davidic Messiah
Jesus
God’s promise
Jerusalem
Old Testament
Opis:
Dawid pokonał różnych nieprzyjaciół Izraela i zdobył Jerozolimę. Uroczyście przeniósł do niej Arkę Przymierza i zbudował sobie tam wspaniały pałac. Przyszła mu wtedy myśl, aby swoją wdzięczność okazać Bogu przez wybudowanie świątyni. O tym zamiarze powiadomił proroka Natana. Ten sądził, że plany króla są jak najbardziej właściwe. Jednak w najbliższą noc Bóg pouczył go, by odradził Dawidowi budowanie świątyni, bo to będzie dziełem jego syna, Salomona. Przy innej okazji wyjaśniono, że Dawid nie mógł spełnić swego zamiaru, bo za jego panowania, w czasie licznych wojen, przelano zbyt wiele krwi. Jednak za to, że Dawid chciał wybudować świątynię, Bóg dał mu wielką obietnicę, że zbuduje mu dom (w znaczeniu dynastii) niezniszczalny, trwający na wieki. Była to zapowiedź, że Mesjasz narodzi się z królewskiego rodu Dawida. Zapowiedź Boża spełniła się w Jezusie, który jest nie tylko potomkiem Dawida, ale i prawdziwym Synem Bożym.
David defeated Israel’s various enemies and captured Jerusalem. He solemny brought the Ark of the Covenant there and built a wonderful palace. Then he got an idea to show his gratitude to God by building a temple. He notified this intention to the prophet Nathan who thought the king’s plans were absolutely right. The following night, however, Nathan was told by God to advise David against building the temple because this would be the task of his son Salomon. It was explained on another occasion that the reason for not realizing David’s intention were the numerous wars during his reign and the fact that too much blood was shed in them. However, God gave David a great promise in return for his wish to build the temple. God promised David, namely, that He would build a house for him (meaning dynasty), an indestructible and everlasting one. It was a prophecy that the Messiah would be born of the royal house of David. God’s prophecy came true in Jesus who is not only a descendant of King David but also the true Son of God.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2022, 26; 187-230
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The God of the Patriarchs as a Common Heritage of Judaism and Christianity
Bóg patriarchów jako wspólne dziedzictwo judaizmu i chrześcijaństwa
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578765.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Bóg
judaizm
chrześcijaństwo
patriarchowie
Abraham
Izaak
Księga Rodzaju
Tora
przymierze
obietnica
God
Judaism
Christianity
Patriarchs
Isaac
Genesis
Torah
Covenant
Promise
Opis:
Artykuł podejmuje kwestię teologicznego znaczenia (dla judaizmu i chrześcijaństwa) relacji Boga z wybranymi postaciami starotestamentalnymi Abrahamem i Izaakiem. Punktem wyjścia do analizy były teksty zawarte w Księdze Rodzaju (Rdz 15; 17; 22). Na początku ukazano miejsce Księgi Rodzaju w Torze i znaczenie tego zbioru pism w judaizmie oraz w chrześcijaństwie. Księga Rodzaju jest pierwszym pismem Tory (Pięcioksięgu), a jej redakcja była bardzo długim procesem, która brała początek już w epoce patriarchalnej (tradycje ustne), a skończyła się w czasach perskich. Pismo to ma wielkie znaczenie zarówno w tradycji judaistycznej, jak i chrześcijańskiej (Księga Rodzaju otwiera kanon Biblii w obu religiach).Najważniejszym wydarzeniem w życiu Abrahama było zawarcie przymierza z Bogiem (Rdz 15; 17). Patriarcha został nazwany „ojcem wiary”. Judaizm akcentuje aspekt partykularny relacji Bóg – Abraham i traktuje patriarchę przede wszystkim jako protoplastę Izraela, narodu, który stał się dziedzicem obietnic danych Abrahamowi. Chrześcijaństwo podkreśla w tej relacji aspekt uniwersalny, patriarcha uważany jest bowiem za ojca wszystkich wierzących, także uczniów Jezusa Chrystusa.Dzieje Izaaka są kontynuacją historii Abrahama i jego relacji z Bogiem. Najważniejszym wydarzeniem w życiu Izaaka był epizod opisany w Rdz 22 (ofiara w Moria). Abraham został wypróbowany w wierze, bowiem Bóg polecił mu ofiarować syna obietnicy (Izaaka). Uratowany przez Pana Izaak, stał się spadkobiercą obietnic Bożych. W judaizmie jest traktowany przede wszystkim jako znak wierności Boga oraz wypełnienia obietnicy potomka, natomiast w chrześcijaństwie podkreśla się znaczenie typiczne ofiary Izaaka, która zapowiadała ofiarę Jezusa Chrystusa.
The God of Patriarchs is one of the most important problem of the Old Testament. Here I argue that the problem is actually so severe as has been before (in recent scholarship). First I presented the Book of Genesis (an integral part of the Torah), then the God’s covenant with Abraham and Isaac. The story of Abraham and Isaac shows some aspects of the nature of God (his transcendent and immanent) and his activities in the time of the patriarchal period. The God of patriarchs is the God of Moses, the God of the prophets (OT) and the God of the apostles (NT). The soteriological interpretations of the Isaac’s tale found in rabbinic and Christian sources affirmed the important significant of the story (Gn 22) for the both religions. Abraham hoped that God might be capable of restoring life to his son. Isaac appears as the figure of the risen one (New Testament).
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 107-132
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak ‘powinien’ może wynikać z ‘jest’? Reewaluacja tezy Johna R. Searle’a
How ‘Ought’ Can Be Inferred From ‘Is’? John r. Searle’s Thesis Revisited
Autorzy:
Janikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232819.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
J.R. Searle
Naturalistic Fallacy
speech acts
promise
motivation
institutional facts
normativity
błąd naturalistyczny
czynności mowy
obietnica
motywacja
fakty instytucjonalne
normatywność
Opis:
W niniejszym artykule omawiam koncepcję zdań normatywnych Johna R. Searle’a. Przeprowadzona analiza ma służyć wykazaniu jej wiarygodności. Również jej autor w 2021r., po ponad pół wieku od jej pierwszego sformułowania, mimo bardzo licznych dyskusji prowadzonych w przeciągu tego czasu, stwierdza, że podtrzymuje twierdzenie o ważności i trafności tej koncepcji, a w szczególności także słynną już tezę o możliwości dokonania inferencyjnego przejścia od zdań o faktach do zdań o powinnościach (Searle 2021, 3–16). Twórca powszechnie znanej teorii czynności mowy przekonuje, że niektóre zdania normatywne wynikają pojęciowo ze zdań faktualnych (opisowych). Analizuję szczegółowo jego argumentację, usiłując wyjaśnić, jak należy rozumieć jego tezę, że mówienie o tzw. błędzie naturalistycznym samo w sobie może być błędem. Skupiam się przy tym na istocie wynikania (poprawnych inferencji) oraz warunkach prawdziwości zdań normatywnych. Rozważenie różnych możliwości interpretacji tezy i argumentów Searle’a jest zarazem uzasadnieniem twierdzenia, że są one poprawne i zachowują swoją aktualność. Wyjątkowym elementem koncepcji Searle’a, z którym polemizuję, jest jego twierdzenie o rzekomo samoistnie motywującej mocy aktów mowy, np. dokonywania obietnicy.
In this article, I discuss the conception of normative sentences by John R. Searle. The conducted analysis is to prove its credibility. Also, its author in 2021, more than half a century after its first formulation, despite numerous discussions over that time, claims that he maintains the statement about the validity of this conception, and in particular also the famous thesis about the possibility of making an inferential transition from sentences about facts to sentences about duties (Searle 2021, 3–16). The creator of the commonly known theory of speech acts argues that some normative sentences result conceptually from factual (descriptive) sentences. I analyze his arguments in detail, trying to explain how to understand his thesis that talking about the so-called Naturalistic Fallacy may itself be a mistake. I focus here on the issue of implication (correct inferences) and the conditions of the truth of normative sentences. Considering the various possibilities of interpreting Searle’s thesis and arguments will also justify the claim that they are correct and retain their importance. A unique element of Searle’s conception that I argue with is his claim about the allegedly intrinsically motivating power of speech acts, such as making a promise.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 3; 133-154
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Martha’s Dialogue with Jesus (John 11,21-27) in Light of the Psalms of Lament
Autorzy:
D’Souza OCD, Richard Francis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142952.pdf
Data publikacji:
2022-08-06
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Marta
Jezus
psalm
lamentacja
spowiedź
wiara
objawienie
obietnica
wiedzieć
wierzyć
Martha
Jesus
Psalm
Lament
Confession
Faith
Revelation
Promise
Knowing
Believing
Opis:
First part of this paper is a study of the structure of Martha’s dialogue with Jesus (John 11,21-27) in comparison with the lament psalm (Ps 13) as proposed by G. O’Day. While the first part of the dialogue corresponds to the plea section of a lament psalm with the constituent elements of address, complaint, petition, and motivation (Jn 11,21-22), the second part mirrors the praise section of the psalm which consist of words of assurance and divine praise (Jn 11,23-27). The second part of the paper is a theological interpretation of the profound dialogue between Jesus and Martha. While the dialogue explains in advance the significance of the sign of raising Lazarus from the dead, it also highlights the progressive faith journey of Martha from the initial lament to the highest confession of faith in Jesus as the Messiah and the Son of God.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2022, 35, 1; 37-53
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 19

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies