Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Military garrison" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    A history of the Neisse Garrison
    Historia Garnizonu Nysa
    Autorzy:
    Szulc, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145849.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    Polish Army
    military garrison
    Neisse Garrison
    Wojsko Polskie
    garnizon wojskowy
    Garnizon Nysa
    Opis:
    The Neisse Garrison always held a strategic position starting with its establishment in the Early Middle Ages until the end of the 20th century. Its convenient location in the Sudety Foothills meant that it served defence functions protecting this area from both attacks from the north and the south. Over the centuries relations between the city and the military underwent numerous transformations depending on who controlled it. In the times of the Bishop’s Duchy and the rule of Habsburg only small troops stationed in the garrison, and the security of the whole area was provided by bulwarks. In 1741, after Neisse was seized by Frederick II, the town acquired enormous significance. The symbiosis between Neisse and the military, which lasted for the subsequent 260 years, had a considerable influence on the development and importance of the town. As a result of changes which took place in the Polish Army on the turn of the 20th and 21st century, the Neisse Garrison was closed down.
    Od momentu założenia we wczesnym średniowieczu aż do końca XX wieku Garnizon Nysa był strategicznym miejscem. Dogodna lokalizacja na Przedgórzu Sudeckim sprawiła, że Nysa pełniła funkcję obronną przed atakami zarówno z północy, jak i z południa. Na przestrzeni wieków relacje Nysy z wojskiem ulegały licznym przemianom w zależności od tego, kto sprawował funkcje włodarza miasta. W czasach Księstwa Biskupiego i panowania Habsburgów w garnizonie stacjonowały niewielkie oddziały wojska, a bezpieczeństwo regionu zapewniały wały obronne. W 1741 roku, po zajęciu Nysy przez Fryderyka II, ranga miasta jako ośrodka militarnego znacznie wzrosła. Symbioza Nysy z wojskiem, która trwała przez następne 260 lat, miała istotny wpływ na rozwój i znaczenie miasta. W wyniku przemian, które miały miejsce w Wojsku Polskim na przełomie XX i XXI wieku, Garnizon Nysa został zlikwidowany.
    Źródło:
    Scientific Journal of the Military University of Land Forces; 2019, 51, 3(193); 529-546
    2544-7122
    2545-0719
    Pojawia się w:
    Scientific Journal of the Military University of Land Forces
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architectural and functional transformation of military garrisons in the cities of Volyn
    Autorzy:
    Serhiiuk, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/369889.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    functional transformation
    military garrison
    city
    zone transformation
    polyfunctional complex
    architectural rehabilitation
    Opis:
    The article analyzes the transformational processes in the zones of military garrisons and presents the present functions of these territories as parts of modern cities. The main changes of planning structures of buildings and stylistics of facades are outlined. There is presented the project of architectural rehabilitation of the garrison complex and its integration into the modern urban environment.
    Źródło:
    Przestrzeń i Forma; 2017, 32; 105-114
    1895-3247
    2391-7725
    Pojawia się w:
    Przestrzeń i Forma
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Garnizon wojskowy w Jarosławiu w latach 1782–1939
    Military Garrison in Jaroslaw in 1782–1939
    Autorzy:
    Hołub, Jan Marian
    Kamińska-Kwak, Jolanta
    Bonusiak, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233505.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Archiwum Państwowe w Rzeszowie
    Tematy:
    garnizon wojskowy
    wojska austriackie
    wojsko polskie
    Jarosław
    okres międzywojenny
    okres autonomii galicyjskiej
    Military garrison
    Austrian army
    Polish army
    Jaroslaw
    Galician autonomy period
    interwar period
    Opis:
    Opracowanie dotyczy działalności wojska w garnizonie funkcjonującym w przestrzeni miejskiej Jarosławia w latach 1782–1939. Tematyka ta nie była dotąd przedmiotem zainteresowania historyków i badaczy dziejów Jarosławia. Zachowane szczątkowo źródła archiwalne, jak i materiały publicystyczne posłużyły do lokalizacji koszar, odtworzenia struktury organizacyjnej oddziałów i pododdziałów broni, składu osobowego koszar, działalności wojska w okresie pokoju i w stanie wojny, życia żołnierzy w koszarach, jak też współpracy z ludnością cywilną w Jarosławiu.
    The study concerns the activities of the military in the garrison operating in the urban space of Jaroslaw in the years 1782–1939. This subject has not been of interest to historians and researchers of the history of Jaroslaw so far. The preserved archival sources as well as journalistic material were used to locate the barracks, recreating the organizational structure of divisions and subdivisions, weapons used, a list of barracks personnel, army’s activities during peace and war, the day to day life of soldiers in the barracks, as well as their cooperation with the civilian population in Jaroslaw.
    Źródło:
    Prace Historyczno-Archiwalne; 2021, Tom XXX; 35-70
    1231-3335
    Pojawia się w:
    Prace Historyczno-Archiwalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ustrój XVIII-wiecznego miasta Białystok
    The Political System of the Eighteenth Century’s City of Białystok
    Autorzy:
    Łopatecki, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621725.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Białystok, landwójt, rada miejska, kahał, garnizon wojskowy, miasta prywatne, sądownictwo miejskie
    Białystok, system of private cities, municipal judiciary, landwójt, mayor, town council, kahal, military garrison
    Opis:
    Białystok received city rights in 1692, known privileges had been passed in the years 1749 and 1760. In spite of the fact that these acts granted basic principles of the urban system, the owners of Bialystok were able to freely decide changes that could have violated the existing order. An important change was the establishment of the landwójt office in 1769. The landwójt (mayor) was a position appointed for life by the Branicki family. The landwójt was able to subdue the municipal authorities and the city judiciary. Białystok was an extremely diverse city in terms of its organization. In this article I was able to isolate four loosely interconnected authority structures: city – suburbs – the Jewish community – military garrison. This, diverse in form, urban organization was supervised by courtly suzerainty. Until the 1st half of XVIII century owners could have made necessary steps independently (to a great extent). With the development of Białystok they handed over their powers (including judicial power) to the General Commissioner of the Podlasie Estates. Izabela Branicka decided in 1772 to appoint a special official – a governor. His sole task was to manage the city. An important arrangement was the division of Białystok into two areas: the left-bank, where the city “proper” was located, and the right-bank, which, despite frequently naming it a “new city”, was not a distinct urban structure. Unification was made under the reign of War and Domain Chamber and the whole process ended with the lease of Białystok by Izabela Branicka to the King of Prussia in 1802.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 1; 349-379
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterstwo wojskowe w dwudziestoleciu międzywojennym w misjonarskim kościele garnizonowym w Tarnowie
    Military ministry in the interwar period in the missionary garrison church in Tarnów
    Autorzy:
    Glugla, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076588.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    garrison Church
    1918–1939
    military chaplaincy
    Missionary parish
    Tarnów
    Opis:
    In the years 1918-1939 the Church of Missionaries in Tarnów served as a garrison church. Two military units were stationed in the city permanently: the 16th Infantry Regiment of the Tarnów region, and the 5th Regiment of Mounted Riflemen. In fact this church, as a parish church, was an auxiliary church for the military ministry. A separate issue was the practice of religious life, and especially the cultivation of Catholic traditions by Tarnów’s military. The army was permanently inscribed in the history of the town and the parish. Some of the Missionaries from Tarnów were military chaplains. The plaque placed and consecrated in 2008 on the front of the church, at the entrance to the temple, attests that the Church of the Missionary Priests served the garrison in the years 1918-1939.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2022, 2(34); 78-98
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Generał brygady Leon Pachucki (1872–1932) – żołnierz Armii Polskiej we Francji i bohater wojny polsko-rosyjskiej 1920 r. Zarys biografii
    Brigadier General Leon Pachucki (1872–1932) – Soldier of the Polish Army in France and Hero of the Polish-Russian War of 1920. Outline of the Biography
    Autorzy:
    Jarno, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33914169.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Leon Pachucki
    Polish Army in France
    13th Infantry Division
    Polish-Russian war of 1920
    Command of the Corps District No. IV Lodz
    military garrison in Lodz
    Armia Polska we Francji
    13 Dywizja Piechoty
    wojna polsko-rosyjska 1920 r.
    Dowództwo Okręgu Korpusu nr IV Łódź
    garnizon wojskowy w Łodzi
    Opis:
    Przedmiotem badań jest postać Leona Pachuckiego, generała brygady Wojska Polskiego, który brał udział w I wojnie światowej oraz w wojnie polsko-rosyjskiej. Celem artykułu jest przedstawienie jego kariery wojskowej, zarówno w armii rosyjskiej, jak i później w armii polskiej. Tekst oparty został w głównej mierze na dokumentach zgromadzonych w Centralnym Archiwum Wojskowym, a także na dostępnej literaturze stanowiącej uzupełnienie materiałów archiwalnych. Na ich podstawie udało się przeprowadzić analizę jego kolejnych etapów kariery wojskowej, zasług na polach bitew, służby na wyższych stanowiskach dowódczych w okresie międzywojennym oraz działalności społecznej na emeryturze. Był bohaterem wojny polsko-rosyjskiej w 1920 r. – za wykazaną odwagę na polu walki został odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy oraz Krzyżem Walecznych. Przyszły generał urodził się w 1872 r. w Suwałkach i jako młodzieniec wstąpił do armii rosyjskiej. Służył w niej do 1918 r., ostatnio w rosyjskim korpusie na Bałkanach. Wiosną tego roku przybył do Francji, gdzie dowodził 3 Pułkiem Strzelców (Armia Polska we Francji). Wraz z nim przyjechał w kwietniu 1919 r. do Polski i brał udział w polskiej ofensywie na Wołyniu. W końcu czerwca tego roku objął stanowisko dowódcy Piechoty Dywizyjnej 1 Dywizji Strzelców Armii Generała Hallera, a trzy miesiące później został dowódcą XXV Brygady Piechoty. Jako dowódca wykazał się odwagą, kierując na przełomie maja i czerwca 1920 r. obroną miejscowości Pohrebyszcze. We wrześniu 1921 r. został zastępcą dowódcy Okręgu Korpusu nr IV Łódź, a w 1925 r. objął podobne stanowisko w Dowództwie Okręgu Korpusu nr IX Brześć. Po przeniesieniu w 1927 r. w stan spoczynku zamieszkał w Łodzi, gdzie zmarł w 1932 r. Warto jeszcze dodać, że był to jedyny generał armii II Rzeczypospolitej pochowany w tym mieście przed II wojną światową.
    The subject of the research is the figure of Leon Pachucki, a brigadier general of the Polish Army, who took part in World War I and the Polish-Russian War. The aim of the article is to present his military career, both in the Russian Army and later in the Polish Army. The text is based mainly on documents collected in the Central Military Archives, and on available literature supplementing the archival materials. On their basis, it was possible to analyze the stages of his military career, his achievements on the battlefields, his service in higher command positions in the interwar period and his social activities after retirement. He was a hero of the Polish-Russian War in 1920 – for his courage on the battlefield, he was awarded the Order of Virtuti Militari 5th class and the Cross of Valor. The future general was born in 1872 in Suwałki and as a youth he joined the Russian army. He served in this army until 1918, recently in the Russian corps in the Balkans. In spring that year he came to France, where he commanded the 3rd Rifle Regiment (Polish Army in France). Together with him, he came to Poland in April 1919 and took part in the Polish offensive in Volyn. At the end of June this year, he took the position of the commander of the infantry in the 1st Rifle Division of the General Haller's Army. Three months later, he became the commander of the XXV Infantry Brigade. As its commander, he showed courage on leading the defense of the locality of Pohrebyszcze at the turn of May and June 1920. In September 1921, he became the deputy commander of the Corps District No. IV Lodz, and in 1925 he took up a similar position in the Command of the Corps District No. IX Brest. After retiring in 1927, he moved to Lodz, where he died in 1932. It is worth adding, that he was the only one general of the army of the Second Polish Republic buried in this city before World War II.
    Źródło:
    Res Historica; 2023, 56; 327-365
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podpułkownik Stanisław Żuprański (1874–1938) – oficer służby poborowej armii II Rzeczypospolitej
    Lieutenant colonel Stanisław Żuprański (1874–1938) – an officer of the Second Republic of Poland army’s military recruitment service
    Autorzy:
    Jarno, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129995.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Stanisław Żuprański
    historia Wojska Polskiego
    wojskowa służba poborowa
    garnizon kaliski
    garnizon łódzki
    Ministerstwo Spraw Wojskowych
    Stanislaw Żuprański
    history of the Polish Army
    military recruitment service
    Kalisz garrison
    Lodz garrison
    Ministry of Military Affairs
    Opis:
    Artykuł opisuje życie i przebieg kariery wojskowej podpułkownika Stanisława Żuprańskiego, oficera wojskowej służby poborowej. Urodził się w Łęczycy w polskiej rodzinie katolickiej. Po ukończeniu kaliskiego gimnazjum rozpoczął w 1892 r. służbę w armii rosyjskiej. Brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej oraz w I wojnie światowej, walcząc na froncie kaukaskim. Po powrocie do Polski wstąpił do Wojska Polskiego i służył jako oficer wojskowej służby poborowej kolejno w Kaliszu, Łodzi, Kielcach i Poznaniu, a także w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Był jednym z autorów uchwalonej w 1924 r. ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej. W 1927 r. został przeniesiony w stan spoczynku i zamieszkał w Kaliszu, gdzie zmarł w roku 1938.
    The article describes the life and the military career of Lieutenant Colonel Stanisław Żuprański, an officer of the military recruitment service of the Polish Army. He was born in Łęczyca in a Polish Catholic family. After graduating from the gymnasium in Kalisz, he entered in 1892 as a volunteer in the Russian Army. He took part in the Russo-Japanese War and the World War I., fighting on the Caucasian front. After returning to Poland, he served in the Polish Army as an officer of the military recruitment service in Kalisz, Łódź, Kielce and Poznan, then in the Ministry of Military Affairs. He was one of the authors of the new lawon the universal duty of defending the Polish Republic adopted in 1924. Three years later he retired and settled in Kalisz, where he died in 1938.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 1; 197-222
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podstawy kształtowania etosu artylerzysty w garnizonie Węgorzewo na przełomie XX i XXI wieku
    Basics of forming the artilleryman ethos in the Węgorzewo garrison at the turn of the 20th and 21st centuries
    Autorzy:
    Łach, Wiesław Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688190.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    etos
    artylerzysta
    garnizon Węgorzewo
    infrastruktura wojskowa
    tradycja
    ethos
    artilleryman
    the Węgorzewo garrison
    military infrastructure
    tradition
    Opis:
    The scientific problem of the paper is to define a soldier’s ethos while performing tasks in the Armed Forces at the turn of the 20th and 21st century. To this end, it was considered that place of serving, tradition and military education form the soldier’s ethos. This paper discusses the extent to which these values have become the basis for forming the artilleryman’s ethos in the Węgorzewo garrison at the turn of the 20th and 21st centuries. From 1949, a military unit existed in the Węgorzewo garrison. Over the years, its name, subordination and scope of tasks have changed. This influenced the formation of the artillery garrison with pedigree and combat experience. Research on the soldier’s ethos refers to the activities of the 1st Mazurian Artillery Brigade named after General Józef Bem, operating from September 3, 1993 to December 31, 2010. It was reformed by order of his superiors in the 11th Mazurian Artillery Regiment on January 1, 2011. It took over traditions its predecessor as well as earlier artillery brigades stationed in Węgorzewo. The Artillery Regiment is an independent unit of rocket and artillery subordinate directly to the Land Forces Commander and performs similar tasks as previous brigades.
    Problemem naukowym artykułu jest zdefiniowanie etosu żołnierskiego podczas wykonywania zadań w Siłach Zbrojnych na przełomie XX i XXI w. W tym celu uznano, że m.in. miejsce pełnienia służby, tradycja oraz wychowanie wojskowe kształtują etos żołnierski. W artykule podjęto próbę oceny, w jakim zakresie wymienione wartości stały się podstawą kształtowania etosu artylerzysty w garnizonie Węgorzewo we wskazanym okresie. Od 1949 r. w garnizonie Węgorzewo istnieje jednostka artyleryjska. Na przestrzeni lat zmieniała się jej nazwa, podporządkowanie i zakres realizowanych zadań. To wpłynęło na ukształtowanie się garnizonu artyleryjskiego z rodowodem i doświadczeniem bojowym. Badania nad etosem żołnierskim nawiązują do działalności 1 Mazurskiej Brygady Artylerii im. gen. Józefa Bema, funkcjonującej od 3 września 1993 r. do 31 grudnia 2010 r., która rozkazem przełożonych została przeformowana w 11 Mazurski Pułk Artylerii z dniem 1 stycznia 2011 r. Przejął on dalej tradycje swojej poprzedniczki oraz brygad artylerii, wcześniej stacjonujących w Węgorzewie. Pułk artylerii jest samodzielnym oddziałem wojsk rakietowych i artylerii, podległym bezpośrednio dowódcy wojsk lądowych i realizuje podobne zadania jak wcześniejsze brygady.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 101; 209-233
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stan ostrego pogotowia. Łódzki garnizon wojskowy wobec demonstracji pierwszomajowych w II Rzeczpospolitej
    On highest alert. The military garrison of Łódź and the May Day demonstrations in the Second Polish Republic
    Autorzy:
    Kuprianis, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129979.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Święto Pracy
    komuniści
    wojskówka
    propaganda
    armia
    wojsko
    garnizon
    koszary
    Labour Day
    communists
    army
    military
    garrison
    barracks
    Opis:
    Święto Pracy było w II Rzeczpospolitej polem rywalizacji między Polską Partią Socjalistyczną a Komunistyczną Partią Polski. Ponieważ w Łodzi stacjonował bardzo duży garnizon wojskowy, tego dnia wiele działań komunistów skierowanych było przeciwko armii. Prowadził je Centralny Wydział Wojskowy Komitetu Centralnego KPP, nazywany potocznie „wojskówką”. Władze wojskowe doskonale orientowały się w zamierzeniach komunistów i skutecznie im przeciwdziałały, m.in. podczas manifestacji pierwszomajowych. Największe tego typu obchody współorganizowane przez KPP, miały miejsce w 1936 r. Wzięło w nich udział około 25 tys. osób. Z tego powodu łódzki garnizon postawiono w stan gotowości bojowej. Na szczęście nie doszło do eskalacji wydarzeń i wojsko nie musiało być użyte.
    Labour Day was a competitve feature between the Polish Socialist Party (PPS) and the Communist Party of Poland (KPP) in the Second Polish Republic. Since there was a very big military garrison in Łódź, many actions of the communists were directed against the army on that day. They were run by the Central Military Division of the Central Committee of the Communist Party of Poland (CWW KC KPP), commonly referred to as “wojskówka”. The military authorities were fully aware of the intentions of the communists and were effective in opposing them, among others during May Day manifestation. The largest of that sort of celebrations co-organized by the KPP took place in 1936. Around 25 000 people took part. For this reason, the Łódź garrison was put onhighest alert. Fortunately, there was no escalation in violence and it was unnecessary to use the army.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 1; 223-247
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojsko w mieście. Żołnierze Hohenzollernów w Prusach Południowych (1793–1806)
    Military in the city. Hohenzoller’s soldiers in South Prussia (1793–1806)
    Autorzy:
    Włodarczyk, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688123.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Prusy Południowe
    XIX wiek
    miasto
    wojsko
    garnizon
    życie codzienne
    South Prussia
    19th century
    coity
    military
    garrison
    everyday life
    Opis:
    As a result of the Second Partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth (1793), a significant part of Polish lands was in the possession of Prussia. Immediately a new province was created – South Prussia (Südpreussen). One of the elements of the new reality was the presence of a large number of soldiers in the socio-economic space of the province. Many cities and towns have become garrison headquarters. A clash of two completely different collectives occurred. On the one hand, soldiers who were often accompanied by families, and on the other hand, the „locals” were forced into the framework of foreign administrative structures overnight. A complicated network between civilians and military was developing. The ethnic face of many, especially small, urban centers has changed. The advantage was that the army provided the opportunity to increase revenues, for instance through the services provided to it: food sales, transport, rental of accommodation, stables and storage areas. At the same time, the soldiers, poorly paid, sought to earn a living, recruiting for all possible activities. Mutual relations were not deprived of difficult moments, living together under one roof (soldiers’ quarters) caused quarrels. However, it was not them who decided about the whole of mutual relations – as evidenced by the proofs of cooperation in the intangible sphere. The march of most garrisons to the war with France (1806) ended the short period of existence of South Prussia. However, on the areas abandoned by Prussia, many tied to the former administration, including the military.
    W wyniku II rozbioru (1793) znaczna część ziem Rzeczpospolitej Obojga Narodów znalazła się we władaniu Prus. Niezwłocznie też utworzono z nich nową prowincję – Prusy Południowe (Südpreussen). Jednym z elementów nowej rzeczywistości była obecność licznych wojskowych w przestrzeni społeczno-gospodarczej prowincji. Wiele miast i miasteczek stało się siedzibami garnizonów. Nastąpiło zetknięcie dwóch zupełnie różnych zbiorowości. Z jednej strony żołnierze, którym bardzo często towarzyszyły rodziny, z drugiej zaś „miejscowi” wtłoczeni z dnia na dzień w ramy obcych struktur administracyjnych. Kształtowała się skomplikowana sieć powiązań między cywilami a wojskowymi. Zmianie uległo oblicze etniczne wielu, zwłaszcza niewielkich ośrodków miejskich. Walorem było to, że wojsko dawało możliwość zwiększenia dochodów, choćby przez świadczone na jego rzecz usługi: sprzedaż żywności, transport, wynajem kwater, stajni, powierzchni magazynowych. Jednocześnie żołnierze, kiepsko opłacani, szukali możliwości zarobkowania, najmując się do wszelkich możliwych zajęć. Wzajemne współżycie nie było pozbawione momentów trudnych, wspólne bytowanie pod jednym dachem (żołnierskie kwatery) rodziło sytuacje zapalne. Jednak to nie one decydowały o całokształcie wzajemnych relacji – o czym świadczą świadectwa współpracy w sferze niematerialnej. Wymarsz większości garnizonów na wojnę z Francją (1806) zakończył krótki okres istnienia Prus Południowych. Jednak na opuszczonych przez Prusy terenach pozostało wielu związanych z poprzednią administracją, również wojskowych.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 103; 73-88
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koszary i infrastruktura szkoleniowa Podlaskiej Brygady Kawalerii 1937–1939. Wybrane aspekty
    Barracks and training facilities of the Podlaska Cavalry Brigade in the years 1937–1939. Selected aspects
    Autorzy:
    Radulski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1397862.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    budownictwo wojskowe
    Garnizon Białystok
    Wojsko Polskie 1921–1939
    koszary
    military buildings
    Białystok Garrison
    Polish Armed Forces 1921–1939
    barracks
    Opis:
    Artykuł stanowi przyczynek do dziejów bazy kwaterunkowej i szkoleniowej kawalerii Wojska Polskiego okresu II Rzeczypospolitej. Autor szczegółowo przedstawił wspomniane kwestie na przykładzie Podlaskiej Brygady Kawalerii – w ostatnim stadium jej pokojowego funkcjonowania, to znaczy w latach 1937–1939.
    The article is an addendum to the history of housing and training facilities of the Polish Armed Forces of the Second Polish Republic. The author takes a closer look at the aforementioned themes by investigating the case of the Podlaska Cavalry Brigade in years 1937–1939, a time of its peacetime activity prior to the outbreak of World War II.
    Źródło:
    Studia Podlaskie; 2020, 28; 163-209
    0867-1370
    Pojawia się w:
    Studia Podlaskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Garnizon wojskowy w Lublinie w latach 1788–1792
    Military Garrison in Lublin in 1788–1792
    Военный гарнизон в Люблине в 1788–1792 гг.
    Autorzy:
    Cholewiński, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857156.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-23
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    wojsko
    garnizon
    miasto
    komisja cywilno-wojskowa
    Sejm Czteroletni
    army
    garrison
    city
    Civil-Military Commission
    Four-Year Sejm
    армия
    гарнизон
    город
    военно-гражданская комиссия
    Четырехлетний сейм
    Opis:
    Temat garnizonu Lublina w okresie Sejmu Czteroletniego nie doczekał się szczegółowego opisu w historiografii polskiej. Stad autor postanowił przebadać skład osobowy jednostek wchodzących w skład garnizonu. Istotne są także problemy wyżywienia i kwaterunku żołnierzy. Interesujące są również zagadnienia związane ze szkoleniem i musztrą wojskowych, miejscami odbywania ćwiczeń i wyposażeniem żołnierzy. Na koniec warto jest zadać pytanie o umundurowanie żołnierzy oraz dostęp na przykład do butów czy płaszczy. Odpowiedz na powyższe pytania badawcze pozwoli przedstawić funkcjonowanie garnizonu i wojskowe działania Komisji Cywilno-Wojskowej w Lublinie w okresie reform Sejmu Czteroletniego.
    The subject of Lublin’s garrison during the Four-Years Sejm has never been described in detail in Polish historiography. Hence, the author of this article decided to examine the personnel composition of the garrison’s units. The paper covers various topics, which include problems associated with the feeding and housing of the troops, as well as issues related to military equipment, training, drill and exercise locations. Furthermore, issues regarding uniforms are discussed, an example being the availability (and access to) shoes and coats. By investigating the above research problems, the article is able to portray the military activities of the Civil-Military Commission in Lublin and how its garrison functioned during the reforms of the Four-Year Sejm.
    Тема Люблинского гарнизона во время Четырехлетнего сейма не была подробно описана в польской историографии. Поэтому автор решил изучить личный состав гарнизонных частей. Существенны были также проблемы с питанием и проживанием солдат. Кроме этого, в теме есть интересные вопросы, связанные с военными учениями, местами прохождения учений и экипировкой солдат. Наконец, стоит также задать вопрос об униформе солдат и доступе, например, к обуви или плащам. Ответ на поставленные вопросы исследования позволит понять функционирование гарнизона и представить себе военную деятельность Военно-гражданской комиссии в Люблине в период реформ Четырехлетнего сейма.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 1 (275); 11-34
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostatni fort zachodu ku wschodnim rubieżom – Wilno jako obóz i obszar warowny w latach 1922–1939
    The last western fort on the eastern frontier – Wilno as a fortified camp and area in 1922–1939
    Последняя крепость Запада на восточной границе – Вильнюс в качестве лагеря и укрепленного района в 1922–1939 годах
    Autorzy:
    Kucharski, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925277.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Wilno
    obóz warowny
    obszar warowny
    garnizon
    fortyfikacje
    budownictwo wojskowe
    Wilno (Vilnius)
    fortified camp
    fortified area
    garrison
    fortifications
    military engineering
    Вильнюс
    казарма
    казарменная территория
    гарнизон
    фортификация
    военное строительство
    Opis:
    Artykuł opisuje organizację, przemiany i funkcjonowanie unikatowego organu wojskowej administracji terenowej, jakim było Dowództwo Obszaru Warownego „Wilno”, ze szczególnym uwzględnieniem jego infrastruktury – zespołów koszarowych, magazynów, szlaków komunikacyjnych i fortyfikacji. Wokół Wilna, będącego największym polskim garnizonem, rozpoczęto bowiem w 1923 r. prace fortyfikacyjne, mające na celu uczynić miasto zdolnym do obrony okrężnej przez kilka tygodni. Z przyczyn finansowych i organizacyjnych prace te nie zostały jednak nigdy ukończone, a ich rezultat był bardzo skromny – wzniesiono zaledwie 4 schrony bojowe i niecałe 100 magazynów amunicji. Obiektom tym nie dane było sprawdzić się w walce – specjalnie sformowane w Wilnie oddziały forteczne użyto w 1939 r. na innych odcinkach frontu. Znaczna część budowli wojskowych w Wilnie przetrwała jednak do dziś i jest unikatowym świadectwem pionierskiego okresu inżynierii wojskowej II Rzeczypospolitej.
    The article describes the organization, transformations and functioning of a unique military territorial administration entity, i.e. the Command of the Fortified Area “Wilno” (Vilnius), focusing especially on its infrastructure – the complexes of barracks, warehouses, communication routes and fortifications. In 1923 fortification works were initiated around Wilno, the largest Polish garrison, aiming at making the city capable of all-round defence for several weeks. For financial and organizational reasons these works have never been finished and their results were quite modest – only 4 combat bunkers and not nearly 100 ammunition warehouses were built. These objects were not destined to be tested in combat – the fortress units, specially formed in Wilno, were used in 1939 on other sectors of the front. However, a considerable part of the military buildings in Wilno has survived until today and consitutes a unique legacy of the pioneer period of military engineering of the Second Polish Republic.
    В статье описывается организация, эволюция и функционирование уникального органа территориального военного управления, которым являлся штаб укрепленной области „Вильнюс”, в особенности его инфраструктуры – казарм, складов, транспортных путей и оборонительных сооружений. Вокруг Вильнюса, крупнейшего польского гарнизона, уже в 1923 г. было начато фортификационное строительство с целью обеспечить круговую оборону города в течение нескольких недель. Ввиду финансовых и организационных причин эти работы не были окончены, а их результат оказался весьма скромным – были построено всего 4 бункера и менее 100 складов боеприпасов. Этим объектам не суждено было участвовать в войне – специально сформированные в Вильнюсе воинские части были использованы в 1939 г. на других участках фронта. Значительная часть военных построек в Вильнюсе, однако, сохранилась до наших дней и представляет собой уникальное свидетельство новаторского этапа в развитии военной инженерии 2-й Полской Республики.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 145-200
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Garnizon księcia Bogusława Radziwiłła w Słucku 1654–1668. Struktura i finansowanie
    The Sluck garrison of Prince Bogusław Radziwiłł in 1654–1668. Structure and financing
    Autorzy:
    Kossarzecki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22446705.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-13
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Słuck
    garnizon
    Bogusław Radziwiłł
    Wielkie Księstwo Litewskie
    wojsko litewskie
    piechota niemiecka
    twierdze prywatne
    wojna polsko-rosyjska 1654-1667
    potop szwedzki
    Sluck
    garrison
    Grand Duchy of Lithuania
    Lithuanian military
    rman infantry
    private fortresses
    Polish-Russian war 1654–1667
    Swedish deluge
    Opis:
    Artykuł omawia dzieje regimentu piechoty niemieckiej księcia Bogusława Radziwiłła. Oddział pełnił funkcję garnizonu w Słucku, prywatnym mieście księcia, w okresie wojen Rzeczypospolitej z Państwem Moskiewskim i Kozakami. Tekst koncentruje się wokół struktury garnizonu i sposobów jego finansowania. Wyjaśniono przyczyny pojawienia się w prywatnym mieście księcia regimentu wojsk koronnych, podano informacje o kadrze oficerskiej, pochodzeniu oficerów, ich doświadczeniu wojskowym, losach i karierze oraz przebiegu służby w Słucku. Poświęcono też uwagę pochodzeniu żołnierzy oraz sprawom związanym ze zmieniającą się liczebnością garnizonu w zależności od rozwoju sytuacji wojennej. Wyjaśniono problem finansowania garnizonu, który wraz z klęską Rzeczypospolitej w 1655 r. i przejściem księcia Bogusława na służbę szwedzką, a potem pruską, przestał być opłacany ze skarbu koronnego czy litewskiego. Tekst naświetla wysiłki księcia zmierzające do zapewnienia finansowania i zaopatrzenia regimentu polegające najpierw (w latach 1655–1658) na obarczeniu tym ciężarem mieszczan słuckich i poddanych ze wsi książęcych w województwie nowogródzkim, a w latach 1659–1668, gdy po uzyskaniu zgody króla i sejmu i wprowadzeniu regimentu do komputu litewskiego, wysiłek swoich poddanych książę starał się wesprzeć pieniędzmi uzyskiwanymi ze skarbu. Losy garnizonu zależały od rozwoju sytuacji militarnej i stopnia bezpieczeństwa Słucka i włości Księstwa Słuckiego oraz stanu finansów książęcych. Wszystko to wpływało na liczebność garnizonu, a po ustaniu wojen, na stopniową jego redukcję z ponad 1000 do 150 żołnierzy. Stopniowo regiment zamieniał się z jednostki w pełni bojowej w prywatny garnizon magnacki pełniący rolę porządkową. Jego oficerowie coraz bardziej upodabniali się do urzędników administracyjnych w służbie magnata.
    The article discusses the history of Prince Bogusław Radziwiłł’s German infantry regiment. The unit served as a garrison in Sluck, the prince's private city, during the period of the Commonwealth's wars against the Muscovite State and the Cossacks. The text focuses on two issues, specifically the structure of the garrison and the ways it was financed. The article explains the reasons for a Crown army regiment appearing in the prince's private city, provides information about the officers team, their backgrounds, military experience, history and careers, as well as the course of their service in Sluck. Attention was also given to the background of the soldiers and to fluctuating numbers of the garrison depending on war developments. The problem of financing the garrison, which was no longer paid from the Crown or Lithuanian treasuries after the defeat of the Commonwealth in 1655 and Prince Bogusław's shift to Swedish and subsequently Prussian service, is explained as well. The paper sheds light on the prince's efforts to secure funding and provisions for the regiment. These efforts initially (in 1655–1658) amounted to placing the burden on the townspeople of Sluck and subjects from the prince's villages in the Nowogródek Voivodship. Subsequently (in 1659-1668), after obtaining the consent of the king and the Sejm to incorporate the regiment into the Lithuanian Complement (komput), the prince tried to bolster the efforts of his subjects with money obtained from the treasury. The fate of the garrison depended on military situation developments and the degree of safety of Sluck and the Sluck Duchy domains, as well as the state of the Duke's finances. All this combined had an impact on the size of the garrison, and after the wars had ended, its gradual reduction from more than 1,000 to 150 soldiers. Gradually, the regiment turned from a combat unit into a magnate's private garrison serving as a policing force. In the magnate's service, its officers increasingly came to resemble administrative officials.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 7-46
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies