Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Katarzyna Kozyra" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Katarzyna Kozyra. An Artist in the Art Field. A Case Study
Katarzyna Kozyra – artystka w polu sztuki. Studium przypadku
Autorzy:
Kidoń, Dagna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027800.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka krytyczna
Katarzyna Kozyra
pole sztuki
Pierre Bourdieu
percepcja sztuki
komunikacja artystyczna
critical art
art field
reception of art
artistic communication
Opis:
The purpose of the paper is to present the artistic accomplishments of Katarzyna Kozyra as a representative of critical art in the context of her position in the art field. The analysis was expanded to her relationship with the audience, based on a chain of artistic communication exemplified by the Nude Study sculpture of 1991. In March 2021, a study on the reception of modern artworks was carried out in the Zachęta Gallery in Warsaw. The respondents were asked to view and to interpret, among others, the Nude Study by Katarzyna Kozyra of 1991. To confront the general understanding of the work and to verify the efficiency of artistic communication, a free-form interview with the artist was also carried out, where she presented her own interpretation of the study. The artist’s responses and opinions of the audience became the research material quoted here. The analysis disclosed consistency of the message and even though the answers did not overlap closely with the artist’s intention, they were fully accepted by her. The interview also offered an impetus for reflecting on the position of the artist in the art field and her relationship with the agents in the field. It turns out that the artist is clearly dominated by the political field which affects her functioning in the art field. The results above may offer an inspiration for further research on the creative activities of other artists, who may struggle with completely different problems and create different layouts in the art field.1
Celem artykułu jest zaprezentowanie działalności artystycznej Katarzyny Kozyry w kontekście jej pozycji w polu sztuki, a także przeanalizowanie jej relacji z widzem w oparciu o łańcuch komunikacji artystycznej na przykładzie rzeźby Studium aktu z 1991 roku. Katarzyna Kozyra to jedna z czołowych polskich artystek nurtu sztuki krytycznej. Porusza tematy uznawane za społeczne tabu, otwarcie mówi o śmierci, chorobie, kruchości ciała czy stereotypach kobiecego ciała funkcjonujących w sferze publicznej. Dlatego jej działania bywają postrzegane jako kontrowersyjne. Zgodnie z terminologią Pierre’a Bourdieu Kozyra tworzy sztukę krytyczną, przez co należy do pola ograniczonej produkcji kulturalnej. Jak sama przyznaje, niektóre instytucje sakralizacji kulturalnej jej nie uznają, a niektóre, jak krytycy sztuki i galerie, traktują ją jako uznanego twórcę i umiejscawiają ją w polu kultury prawomocnej. Do jej świata społecznego należą również sponsorzy, właściciele galerii, inni znajomi artyści oraz oczywiście odbiorcy. To ci ostatni stanowią niezbędny element w komunikacie artystycznym, potwierdzający społeczną wartość dzieła. Aby sprawdzić sposób rozumienia i interpretacji sztuki współczesnej, w marcu 2021 roku zrealizowano badania recepcji dzieł na wystawie Rzeźba w poszukiwaniu miejsca w warszawskiej Galerii Zachęta. Respondentów poproszono o obejrzenie m.in. pracy Katarzyny Kozyry Studium aktu z 1991 roku. W wyniku rozmów z odbiorcami oraz przeprowadzonych testów powstał obraz potocznego rozumienia dzieła. Aby skonfrontować odbiór uczestników oraz sprawdzić skuteczność komunikatu artystycznego, przeprowadzono również wywiad swobodny z artystką, która przedstawiła interpretację odautorską studium. Wypowiedzi artystki nagrane podczas wywiadu stały się materiałem badawczym cytowanym w niniejszym artykule. Konfrontacja intencji autorki z komentarzem widzów pozwoliła zbadać pełen łańcuch komunikacji artystycznej (artysta – dzieło – odbiorca). Analiza wykazała spójność komunikatu oraz możliwość odczytywania intencji emocjonalnych artystki. Chociaż interpretacje nie pokrywały się wiernie z jej zamysłem, to liczne koncepcje i interpretacje dodatkowo wzbogaciły sens pracy i zostały w pełni zaakceptowane przez autorkę. Rozmowa stała się również przyczynkiem do refleksji nad miejscem artystki w polu sztuki, jej relacjami z innymi twórcami, instytucjami mediatyzującymi i organizacjami dotującymi projekty. Okazało się, że artystka, choć w pewnych kręgach ceniona i rozpoznawalna, wyraźnie zdominowana jest przez pole polityczne, co ostatecznie wpływa na jej funkcjonowanie w polu sztuki. Powyższe wyniki mogą być inspiracją do przeprowadzenia dalszych badań na temat działalności twórczej innych artystek, które być może mierzą się z zupełnie innymi problemami i tworzą odmienne układy w obrębie pola sztuki.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 77-94
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty taniec Wybranej: Oblicza ekstazy i upojenia w sztuce współczesnej
Autorzy:
Jankowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632414.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
The Rite of Spring
Igor Fiodorowicz Stravinsky
Nikołaj Konstantinowicz Roerich
Katarzyna Kozyra
Klaus Obermaier
Le Sacre du Printemps
The Chosen One’s Dance.
Święto wiosny
Igor Fiodorowicz Strawiński
Taniec Wybranej
Opis:
In the article I present different faces of the theme of the Holy Dance in the realizations of contemporary artists, indicating how they approach or deviate from the original. The fea- tures of dance and ecstasy will serve as a screen on which their subsequent transformations occurring in selected interpretations will be performed.
W historii tańca utwór Święto wiosny Igora Fiodorowicza Strawinskiego zajął szczególne miejsce jako skandaliczny i przełomowy. Jego najbardziej przejmującą częścią jest kończący libreto Wielki, święty taniec Wybranej/Ofiary, która tańczy na śmierć. Taniec Wybranej nie jest mową ciała wolnego, lecz koniecznością. Przeciwnie więc do koncepcji Fridricha Nietzschego taniec ofiary jest obdarzony „duchem ciężkości” jako wyrazem narzuconej woli.Motyw „świętego tańca” powraca we współczesnych interpretacjach za każdym razem obarczony innym znaczeniem. Wychodząc od dzieła pierwotnego i koncentrując się na postaci Wybranej oraz charakterze pradawnego rytuału, omówione zostaną dzieła PinyBausch, Katarzyny Kozyry oraz Klausa Obermaiera, by na ich podstawie wskazać w jaki sposób łączą się one lub odbiegają od pierwoworu. Istotne będzie również odniesienie do metafory tańca i pojęcia ekstazy, które wraz z utworami zmieniają znaczenia, przemieszczając się pomiędzy funkcją aktywnej mocy a siłą, powodującą zniewolenie.
Źródło:
Avant; 2016, 7, 1
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies