Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kanał Sueski" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Nowy Kanał Sueski – nowa nadzieja dla Egiptu?
    The new Suez Canal - a new hope for Egypt?
    Autorzy:
    Miciak, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/364175.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne
    Tematy:
    hydrotechnika
    Egipt
    Kanał Sueski
    hydraulic engineering
    Egypt
    Suez canal
    Opis:
    Jedna z największych i najważniejszych inwestycji hydrotechnicznych Egiptu ostatnich lat dobiegła końca. 29 lipca 2015 r. sfinalizowano prace nad Nowym Kanałem Sueskim, a tydzień później, 6 sierpnia, powstałym w rekordowym tempie szlakiem przepłynął pierwszy statek. Egipskie władze upatrują w zakończonym przedsięwzięciu nadziei na ożywienie gospodarcze pogrążonego w stagnacji kraju.
    One of the largest and most important hydraulic engineering projects of Egypt in recent years has come to an end. On 29 July 2015 the work on the New Suez Canal was, completed, and a week later, on August 6, the first vessel sailed along the route built in a record time. Egyptian authorities perceive the newly completed project as a hope of economic recovery for the country mired in stagnation.
    Źródło:
    Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne; 2016, 1; 12-13
    1734-6681
    Pojawia się w:
    Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kanał do zdobycia – egipskie założenia przeprawy przez Kanał Sueski w przededniu wojny październikowej z 1973 roku
    Canal for conquest – Egyptian assumption of crossing the Suez Canal on the eve of the 1973 October War
    Autorzy:
    Pogońska-Pol, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688570.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    operacja „Badr”
    Kanał Sueski
    Egipt
    wojna październikowa
    Bliski Wschód
    operations Badr
    Suez Canal
    Egypt
    October War
    Middle East
    Opis:
    As a result of the June 1967 war, Israel conquered the Egyptian Sinai Peninsula. The line separating the two sides became the Suez Canal. Israel to secure its state of affairs and to protect itself from the new war built a system of fortifications called Bar-Lev Line on the east bank of the Channel. The Egyptian army wanted to recapture the lost area and had to work out plans to overtake the Suez Canal, thus taking into account the specificity of the channel construction, the hydrographic conditions and the system developed by the Israelis. In this sand barrier, the fire on the Canal. The Egyptians also had to devise ways of crossing the corps of engineers, infantry, and tanks. All issues included a plan developed by S. Shazly called Operation Badr, and the effectiveness of planning was confirmed on October 6, 1973, at the start of the October war.
    W wyniku wojny czerwcowej z 1967 r. Izrael opanował egipski Półwysep Synaj. Linią rozdzielającą obie strony stał się Kanał Sueski. Izrael, aby zabezpieczyć swój stan posiadania i uchronić się przed nową wojną, wybudował na wschodnim brzegu Kanału system fortyfikacji zwany linią Bar-Leva. Armia egipska, chcąc odzyskać utracony obszar, musiała opracować plany przekroczenia Kanału Sueskiego, a co za tym idzie – uwzględnić specyfikę budowy Kanału, warunki hydrograficzne i system opracowany przez Izraelczyków, w tym bariery z piasku, zagrożenie wywołane pożarem na Kanale. Egipcjanie musieli również opracować sposób przeprawienia się wojsk korpusu inżynieryjnego, piechoty, a następnie czołgów. Wszystkie kwestie zawierał plan opracowany przez S. Shazlyego zwany operacją „Badr”, a skuteczność planowania potwierdzona została 6 października 1973 r., w dniu rozpoczęcia wojny październikowej.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2017, 99; 277-290
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka niespójności – brytyjskie plany militarno- -polityczne względem Bliskiego Wschodu w 1956 r.
    Politics of incoherence – British military political plans towards the Middle East in 1956
    Autorzy:
    Mroczkowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/546712.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Kanał Sueski
    operacja Muszkieter
    operacja Cordage
    Bariera Północna
    Anthony Eden
    Suez Canal
    Northern Tier
    Operation Cordage
    Operation
    Musketeer
    Opis:
    Kryzys sueski był bez wątpienia głównym elementem egipskiego sprzeciwu wobec kontynuacji brytyjskiej obecności i zachodnich wpływów nie tylko w Egipcie, ale w całym świecie arabskim. Chociaż z pozoru destabilizacja ta miała charakter lokalny i – jak pokazała historia – była jednym z wielu konfliktów izraelsko-arabski, to w rzeczywistości odsłaniała znacznie głębsze podłoże i dalekosiężne skutki. Była najczytelniejszym dowodem schyłku imperialnych potęg, takich jak Wielka Brytania i Francja, co dało sposobność do olbrzymich transformacji, które miały ustanowić zupełnie nowy ład w postkolonialnym świecie. Jednym z elementów transformacyjnych była rosnąca narodowa świadomość, która szybko doprowadziła do przejmowania władzy w koloniach, co ułatwiała niespójna i w znacznej mierze chaotyczna polityka Wielkiej Brytanii. Konflikt z Egiptem nie tylko wzmagał antyzachodnie nastroje wśród Arabów, ale również niepokoił mających sprzeczne z Londynem interesy Amerykanów. Wiązało się to z polityką hamowania ekspansji komunizmu, która w tym wypadku oznaczała bliższe współdziałanie administracji prezydenta Harry’ego Trumana z Wielką Brytanią w ramach Trójstronnej Deklaracji, jak również Dowództwa Bliskiego Wschodu (Middle East Command – MEC), co tylko częściowo dla Brytyjczyków było priorytetem. Problemem pozostawała skomplikowana sieć powiązań i zależności pozostałych państw arabskich i ich wrogi stosunek do wymuszonego sytuacją alianta Wielkiej Brytanii, jakim był Izrael. Suma tych wszystkich czynników w połączeniu z kwestią potencjalnego ataku brytyjskiego na Izrael – stanowiący zagrożenie dla Jordanii, którą Londyn postrzegał jako swoją strefę wpływów – stanowi treść niniejszego opracowania. Wywołana wielowątkowymi i nieskoordynowanymi – w zasadzie – działaniami Wielkiej Brytanii zmiana układu sił po konflikcie sueskim 1956 r. stanowiła już zjawisko o zasięgu makroregionalnym. Wywołany tym proces konsolidacji antybrytyjskiej opozycji i wzrostu nastrojów antykolonialnych zaczął dawać o sobie znać nawet na obszarach tych państw bliskowschodnich, w których nadal władzę sprawowały jeszcze mniej lub bardziej zależne od Londynu ekipy rządzące.
    In the decade after WWII, as Great Britain struggled to secure its diminishing empire with belt-tightening measures at home, it found time to get involved in a war in Egypt. British politics was in a state of flux, with a new generation of leaders emerging to preside over belated postwar prosperity. But when Winston Churchill resigned as PM in 1955, he was succeeded by Anthony Eden – the last PM to believe Britain was a great power and the first to confront a crisis which proved she was not. In July 1956, the last Tommy pulled out of the Canal Zone. On July 26, President Gammal Abdel Nasser abruptly announced the nationalisation of the Suez Canal Company. The British PM was outraged and, riding a wave of popular indignation, prepared a grotesquely disproportionate response: a full scale invasion on Egypt or Israel! The greatest irony of the Suez operation was that it was totally counterproductive. Far from bolstering Anglo-French interests, it badly undermined the political and military prestige of both countries. Though Eden scarcely seemed to appreciate this fact, GB was simply no longer capable of mounting a solo imperial military action. On that occasion GB did not want, but just needed Israeli support. In operation Musketeer, British soldiers fought alongside their French and Israeli counterparts. More importantly, GB saw itself not for what it was: a declining and weakened power. This withdrawal was a crushing defeat for the Allies, especially for Britain and France who now had to face their own realities. GB was to only play a menial role supporting the United States’ proxy wars and diplomatic ventures. It could not take on the Soviet Union itself. Instead, Britain looked to the US for guidance and leadership, a development previously thought laughable. The Suez Crisis changed everything – Britain suffered humiliation at the hands of a minor power.
    Źródło:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2018, 9, 4; 35-68
    2543-8379
    Pojawia się w:
    UR Journal of Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies