Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Henryk II" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Obraz władcy liturgiczną modlitwą za króla? Nowa perspektywa dla interpretowania miniatury koronacji Henryka II z Sakramentarza Ratyzbońskiego : München, Bayerische Staatsbibliothek, Clm 4456, fol. 11r
A performative image of the ruler? A new interpretation of the coronation miniature from the Regensburg Sacramentary (miniature from the Regensburg Sacramentary (Munich, Bayerische Staatsbibliothek, Clm 4456, fol. 11r)
Autorzy:
Figurski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164678.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Regensburg Sacramentary
Henry II
coronation miniature
Sakramentarz Ratyzboński
Henryk II
miniatura koronacyjna
Opis:
The aim of the paper is to examine the sources of influence of the iconographic program of the miniature showing the coronation from the Regensburg Sacramentary (Munich, Bayerische Staatsbibliothek, Clm 4456, fol. 11r)? The hitherto formulated interpretations appertaining TO the image of Henry II may be enriched by a new hypothesis, which postulates the impact of the post communion prayer (post communionem) from a form of a votive Mass for the King (Missa pro rege) on the formation of the Regensburg performance. A liturgical oration, which asks God to grant the ruler with the heavenly weapons, is written on further pages of the Sacramentary (fol. 327r-v). Thus, not only verbal inscriptions written in the illumination, but also pictorial means of expression can be read as a prayer for the king.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2014, 2(7); 107-129
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemyślidzi między Henrykiem II a Bolesławem Chrobrym, czyli o okolicznościach, które zapoczątkowały zależność lenną czeskich książąt od władców Rzeszy
Autorzy:
Sobiesiak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890989.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Bolesław III
książę czeski
Władywoj
Henryk II
Bolesław Chrobry
lenno
Przemyślidzi
Boleslaus III
Duke of Bohemia
Vladivoj
Henry II
Bolesław the Brave
oath of
fealty
the Přemyslids
Opis:
The goal of this article is to indicate the political circumstances which led to the Czech king’s assumption of the Prague throne as an oath of fealty to the ruler of the Reich. The article discusses the political situation in the late 10th and the early 11th centuries: the weakness of Bohemia following the death of Boleslaus II, the power of Bolesław the Brave and the circumstances accompanying his occupation of Prague together with king Henry II’s interference in Czech affairs.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2019, 3 (22); 44-62
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategia i taktyka Henryka II podczas obrony Normandii w latach 1173–1174
Autorzy:
Lorek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631608.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
strategy and tactics, Plantagenets, Angevin Empire, The Great Revolt 1173–1174, Normandy, Henry II of England, medieval warfare
strategia i taktyka, Plantageneci, imperium andegaweńskie, Wielka Rewolta 1173–1174, Normandia, Henryk II Plantagenet, wojskowość średniowieczna
Opis:
In 1173, the King of England Henry II Plantagenet was confronted with a strategically difficult task, as a result of dangerous military situation. He was forced to fight on several fronts against expected hostile actions in the Northern and the Middle England, as well as in Normandy, because his sons: Henry, known as the “Young King”, Richard, and Geoffrey had rebelled against him as the Sovereign. They were supported by a strong coalition led by the King Louis VII of France. Their primary objective was to capture the Duchy of Normandy with its heart – Rouen. For this reason, the city was the main target for attacks directed from the South, North-East and West. Henry II treated the defence of that strategically and economically important region as the pivotal task during the war. The purpose of the article is to analyse Henry II Plantagenet’s innovative strategy and tactics during the defence of Normandy in 1173–1174. The other important task is to point the “Old King’s” warfare skills that permitted him to repulse not only the individual attacks of his enemies, but also enabled him to win the war.
W 1173 r., w wyniku niebezpiecznej sytuacji militarnej, król Anglii Henryk II Plantagenet stanął przed trudnym strategicznie zadaniem walki na kilku frontach i obrony przed spodziewanymi wrogimi działaniami w północnej i środkowej Anglii oraz w Normandii. Przeciwko władcy zbuntowali się jego synowie: Henryk zwany „Młodym Królem”, Ryszard oraz Gotfryd, wsparci przez silną koalicję pod przywództwem króla Francji Ludwika VII. To właśnie opanowanie księstwa Normandii i jego serca – Rouen, było głównym celem koalicjantów, na który skierowano ataki na południu, północnym wschodzie i zachodzie prowincji. Dla Henryka II obrona ziem normandzkich – ważnego strategicznie, politycznie i ekonomicznie terytorium – była kluczowa podczas zmagań wojennych. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie strategii i taktyki Henryka II podczas obrony Normandii w latach 1173–1174, która była nowatorską odpowiedzią na działania jego wrogów. Istotnym zadaniem będzie również wykazanie walorów sztuki wojennej zastosowanej przez ,,Starego Króla”, które pozwoliły mu nie tylko na odparcie wrogich ataków na granicę normandzką, ale też umożliwiły zwycięstwo w całej wojnie.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bohaterowie polskiego kina
Lords of Imagination: Famous Screen Protagonists (reprints)
Autorzy:
Stachówna, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511662.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Lords of Imagination
Maciek Chełmicki (Diamond and Ashes)
Andrzej Kmicic (Deluge)
Henryk Kwinto (Vabank and Vabank II)
Franz Mauer (Dogs and Dogs II).
Opis:
In her book Lords of Imagination: Lead Characters in Polish Film, from which we quote extensive fragments, the author refers to the screen protagonists who live on in our imagination. The author shows how they embody viewers’ dreams, desires and hopes. In successive chapters, the lineage of characters and hilarious anecdotes about characters and actors can be found. For this issue we reprinted fragments concerning Maciek Chełmicki (Diamond and Ashes), Andrzej Kmicic (Deluge), Henryk Kwinto (Vabank and Vabank II), and Franz Mauer (Dogs and Dogs II).
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2010, 1(5)
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska a imperium mongolskie oraz Złota Orda w latach 1241–1502
Poland, the Mongol Empire and the Golden Horde in the Years 1241–1502
Autorzy:
Bojko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038465.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ułus
najazdy
muzułmanie
jarłyk
Mongołowie
Czyngis-chan
Ułus Dżocziego
Złota Orda
Batu-chan
Tatarzy
Legnica
Połowcy
Henryk II
Saraj
Chorezm
Kazimierz Wielki
Ruś halicko-włodzimierska
Witold
Worskla
Kazimierz Jagiellończyk
Moskwa
Ugra
Aleksander
Mongols
Ulus
Genghis Khan
Jochi Ulus
Golden Horde
Batu Khan
Tatars
Cumans
Henry the II Pious
Sarai
Khawarezm
Muslims
Casimir the Great
Kingdom of Galicia-Volhynia
Vytautas
Vorskla
Casimir IV
Moscow
jarlig
Alexander Jagiellon
Opis:
W związku z najazdem w 1241 roku armii Batu-chana na Europę Środkową i Wschodnią doszło do pierwszego, bardzo niefortunnego dla Polski spotkania z ówczesnym imperium mongolskim. Klęska pod Legnicą, śmierć księcia Henryka II Pobożnego, upadek państwa Henryków na Śląsku nie tylko odsunęły o kilka dekad proces zjednoczenia ziem polskich, ale też w praktyce wyeliminowały Piastów śląskich ze skutecznej rywalizacji o przyszłe zjednoczenie Polski. Jedynie śmierć wielkiego chana Ugedeja skłaniająca Batu-chana do powrotu wraz z armią do Mongolii uratowały Polskę i Węgry od długotrwałego zniewolenia, które spotkało księstwa ruskie. Kolejne mongolskie najazdy na Polskę z lat 1259 na 1260 oraz z przełomu roku 1287 na 1288 jedynie pogłębiły proces upadku gospodarczego i zniszczeń ziem polskich. Klęski poniesione przez Mongołów w walkach z egipskimi Mamelukami oraz upadek Królestwa Jerozolimskiego w 1291 roku spowodowały, że Zachód stracił zainteresowanie nawiązywaniem politycznych układów z Mongołami. W Europie Wschodniej umocniła się natomiast zachodnia dzielnica imperium mongolskiego, tzw. Złota Orda, która zaczęła odgrywać znaczącą rolę w życiu politycznym całego regionu. Szczyt jej potęgi przypadał na pierwszą połowę XIV wieku za rządów chanów Uzbeka i Dżanibeka. Od drugiej połowy XIV wieku widoczne jest osłabienie Złotej Ordy. W wieku XV przekształciła się ona w tzw. Wielką Ordę. Powstrzymanie chana Wielkiej Ordy Ahmeta w 1480 roku nad Ugrą przez księcia moskiewskiego Iwana III było triumfem Moskwy. Polska natomiast traciła jednego z nielicznych sojuszników na wschodzie. Nieudzielenie zaś przez króla polskiego Aleksandra Jagiellończyka w 1502 roku wsparcia ostatniemu chanowi Wielkiej Ordy Szach-Achmadowi umożliwiło zniszczenie Wielkiej Ordy przez sojusznika Iwana III, władcę Chanatu Krymskiego, chana Mengli Gireja. Upadek Wielkiej Ordy dla Polski oznaczał symboliczne zakończenie wspólnej historii zapoczątkowanej jeszcze najazdem Mongołów z 1241 roku. Dla Rosji był ostatecznym potwierdzeniem zrzucenia przez nią zwierzchności tatarskiej. Dla Chanatu Krymskiego, który niszcząc Wielką Ordę, de facto zrywał dotychczasowe związki z dawnym imperium mongolskim, oznaczał natomiast, iż stawał się on częścią nowego, kształtującego się wówczas ładu polityczno-gospodarczego w Europie Wschodniej.
The army of Batu Khan’s 1241 invasion of Central and Eastern Europe was the first, highly unfortunate encounter between Poland and the Mongol empire. The defeat at Legnica, the death of Prince Henry the Pious, and the collapse of his line’s reign in the Duchy of Silesia not only delayed the unification of Poland by decades, but in practice it also eliminated the Silesian Piasts from effective competition for the future Polish union. It was only the death of Ögedei Khan that forced Batu Khan to return with his army to Mongolia and that saved Poland and Hungary from a prolonged enslavement that was the fate of Ruthenian duchies. The subsequent Mongol invasions of Poland at the turn of 1260 and 1288 only deepened the process of economic decline and destruction of Poland. The defeat suffered by the Mongols in the battles with the Egyptian Mamluks and the collapse of the Kingdom of Jerusalem in 1291 made the West lose interest in establishing political relations with the Mongols. In Eastern Europe, the western domain of the Mongol Empire, the so-called Golden Horde, grew in strength, and began playing a significant role in the political life of the entire region. The peak of its power was in the first half of the fourteenth century during the reign of Öz Beg and Jani Beg khans. From the second half of the fourteenth century faltering of the Golden Horde began. In the fifteenth century it was transformed into the so-called Great Horde. The Grand Prince Ivan III of Muscovy’s Great Stand on the Ugra River against Khan Akhmat’s Great Horde in 1480 was a Muscovite triumph. Poland, however, lost one of its few allies in the east. The Polish King Alexander Jagiellon’s failure in 1502 to support the last Khan of the Great Horde, Shah-Akhmad, made way for the destruction of the Great Horde by Ivan III’s ally, the ruler of the Crimean Khanate, Meñli I Giray. The fall of the Great Horde meant a symbolic end of shared history between Poland and Mongolia, which had begun with the invasion Mongol in 1241. For Russia, it was the final confirmation of its dropping its sovereignty to the Tatars. For the Crimean Khanate, which de facto broke off previous relations with the former Mongol empire by destroying the Great Horde, meant, however, that it become part of a new, emerging political and economic governance in Eastern Europe.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 31, 4; 169-206
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Henryk Misztal (1936-2020)
Autorzy:
Misztal-Konecka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089271.pdf
Data publikacji:
2022-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ks. Henryk Misztal
prawo kanoniczne
prawo wyznaniowe
prawo kanonizacyjne
Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
rev. Henryk Misztal
canon law
law on religion
canonization law
The John Paul II Catholic University of Lublin
Opis:
Artykuł stanowi wspomnienie oraz prezentację życia i dorobku śp. Ks. Prof. Henryka Misztala (1936–2020), wieloletniego pracownika Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL, wybitnegoznawcy prawa wyznaniowego i kanonizacyjnego, nauczyciela i wychowawcy młodzieży. Ukazuje jego drogęzawodową, związaną z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II, rozwój zainteresowań badawczychoraz zaangażowanie na rozmaitych polach aktywności naukowej, dydaktycznej i osobistej.Henryk Misztal uzyskał stopień doktora w 1968 r., doktora habilitowanego w 1979 r., tytuł profesora nadzwyczajnegow 1986 r., a profesora zwyczajnego w 1992 r. W latach 1983–1987 był prodziekanem Wydziału PrawaKanonicznego i Nauk Prawnych, zaś w latach 1987–1989 dziekanem tego Wydziału. W latach 1996–1997 pełniłfunkcję Kierownika Sekcji Prawa Kanonicznego na Wydziale Prawa Kanonicznego i Świeckiego. Z największym zaangażowaniem kierował Katedrą Prawa Wyznaniowego w latach 1980–2007, zaś Katedrą Prawa Kanonizacyjnegow latach 1984–2004. Te dwa kierunki zainteresowań zdominowały jego aktywność badawczą i organizacyjną.Artykuł przedstawia główne pola badawczych dociekań Henryka Misztala, poczynając od cenzury uprzedniejdruków kościelnych, przez prawo kanonizacyjne, po prawo wyznaniowe. Zwraca uwagę tak na ilościowo, jaki jakościowo imponującą skalę dorobku naukowego, na który składa się ponad 500 pozycji, z czego 42 są opracowaniami książkowymi. W artykule przedstawiono również zaangażowanie Księdza Profesora na niwie kościołalubelskiego. Nie zapomniano o tym, że był człowiekiem pracowitym, obowiązkowym i skromnym.
This article commemorates the life and writings of Rev. Prof. Henryk Misztal (1936–2020), a long-termemployee of the Faculty of Law, Canon Law and Administration, an eminent scholar of law on religion and canon law, a teacher and tutor of several generations of young people. The paper discusses his career path associated with The John Paul II Catholic University of Lublin, the formation and development of his research interests and finally his involvement in the various fields of research, teachings, and personal activities. Henryk Misztal was awarded his doctorate (degree of doktor nauk prawnych) in 1968, and his habilitation(the degree of doktor habilitowany nauk prawnych) in 1986 and the professor title in 1992. In the years of 1983–1987 he was the vice-dean of the Faculty of Canon Law and Legal Sciences and in 1987–1989 performed theduties of the dean of the Faculty. In 1996–1997 he was appointed the Head of the Section of Canon Law ofthe Faculty of Canon and Secular Law. Furthermore, Rev. Misztal was assigned as the head of the Departmentof Law on Religion for years 1980-2007 and as the Head of the Department of Canonization Law for 1984–2004.These two areas of interest dominated his research and organizational activity.The article presents the main Henryk Misztal’s fields of research, starting from the prior censorship of churchdocuments, through the canonization law, to the law on religion. It draws attention to the number and qualityof the impressive scale of his scientific achievements that consist of over 500 publications, out of which 42 constitutemonographs. The article also presents the involvement of the Rev. Professor in the activities of the RomanCatholic Church in Lublin. It has not been forgotten that he was a hardworking, dutiful, and modest man
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 1; 11-72
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Question of the Context of the Opava meeting in 1289, its participants and the "eternal" Czech-Galician union
Autorzy:
Kozak, Solomiya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1977799.pdf
Data publikacji:
2021-11-01
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
Tematy:
Opava meeting
Lev Danylovych
Wenceslaus II
Henryk IV Probus
Władysław I Lokietek
struggle for Kraków heritage
Opis:
The article covers the circumstances of the meeting that took place in Opava in 1289 with the participation of the Czech king Wenceslaus II Přemyslid, Galician-Volynian suzerain Lev Danylovych and some Polish princes. As the Polish participants in the meeting are not named in the sources, there are still doubts in historiography as to who they were. An attempt was made to substantiate the version that one of the unnamed Polish participants in the meeting was Prince Władysław I Łokietek of Piast dynasty. This assumption is based on an analysis of the eventful context of the Opava meeting, which was part of the struggle for the Cracow heritage, as well as the matrimonial and dynastic ties that played a very important role in medieval international communication. It is noted that the union of Wenceslaus II, Lev Danylovych and Władysław I Łokietek repeatedly manifested itself shortly after the meeting in Opava and was based on existing dynastic ties and the conclusion of new marriage agreements. At the same time, the assumption that Prince Henryk IV Probus of Silesia may also have been present at the talks cannot be completely ruled out, although this hypothesis is currently less plausible. Lack of sources does not allow to definitively refute any of the versions. It is concluded that the Opava meeting was one of the key episodes of the Galician-Czech political union of the late XIIIth century and clearly demonstrated how relevant international communication was in the struggle for the Kraków throne. Lev Danilovych’s participation in the vicissitudes of the struggle for the Kraków throne is considered to be inextricably linked with the orientation towards an alliance with the Czech king and is connected with the importance of an ally of the Galician-Volynian ruler ruling in Kraków.
Źródło:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2021, 30; 10-25
2411-345X
2415-7198
Pojawia się w:
The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Profesor Henryk Misztal (1936-2020): Człowiek – Kapłan – Uczony – Nauczyciel
Rev. Prof. Henryk Misztal (1936–2020): Man – Priest – Scholar – Academic
Autorzy:
Stanisz, Piotr
Abramowicz, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887386.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Henryk Misztal
prawo wyznaniowe
prawo kanonizacyjne
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
canonization law
law on religion
John Paul II Catholic University of Lublin
Opis:
Niniejsze opracowanie jest wspomnieniem o ks. prof. dr. hab. Henryku Misztalu, który zmarł w dniu 28 października 2020 r., a jego celem jest upamiętnienie tego wybitnego naukowca, zaangażowanego nauczyciela, niestrudzonego wychowawcy pracowników nauki, a nadto gorliwego kapłana i dobrego człowieka. Swą naukową aktywność Ksiądz Profesor ściśle związał z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II. Przez lata kierował pracami Katedry Prawa Wyznaniowego (której był kierownikiem) oraz Katedry Prawa Kanonizacyjnego (której był kuratorem). Pełnił też szereg innych ważnych funkcji uniwersyteckich. Był m.in. prodziekanem (1983–1987) i dziekanem Wydziału Prawa Kanonicznego KUL (1987–1989). Badania prowadzone przez ks. prof. dr. hab. Henryka Misztala dotyczyły zagadnień z zakresu prawa wyznaniowego i prawa kanonizacyjnego. W obu tych zakresach wypracował sobie pozycję autorytetu uznawanego nie tylko w Polsce, ale i za jej granicami. W pracach dotyczących prawa wyznaniowego szczególnie akcentował znaczenie należnej każdemu wolności religijnej. Natomiast w zakresie prawa kanonizacyjnego zasłynął przede wszystkim jako Autor całościowych opracowań prawa materialnego i procedury. Owocem pracy badawczej Księdza Profesora jest ponad 500 różnego rodzaju publikacji. Znakiem docenienia Jego naukowych osiągnięć są przyznane Mu ordery i odznaczenia. Otrzymał m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000) i Medal Komisji Edukacji Narodowej (2006). W 2018 r. został uhonorowany odnowieniem doktoratu przez macierzysty Uniwersytet. Na forum kościelnym obdarzono Go godnością kapelana honorowego Ojca Świętego Jana Pawła II (1996). Naukowa aktywność ks. prof. dr. hab. Henryka Misztala była stale inspirowana wiarą, pozostając nierozerwalnie związana z przeżywaniem kapłaństwa. Dopiero świadomość tego faktu pozwala właściwie zrozumieć nie tylko Jego życiowe wybory, ale i najgłębsze źródła autorytetu, którym się cieszył.
The present study is dedicated to Rev. Prof. Henryk Misztal, who passed away on November 28, 2020. It aims to commemorate this distinguished scholar, engaged academic, tireless educator, and – moreover – a zealous priest and a good man. Prof. Misztal spent his entire academic career at John Paul II Catholic University of Lublin. For many years, he chaired the Department of Law on Religion and the Department of Canonization Law. He also carried a number of other important academic responsibilities, serving as vice-dean (1983–1987) and dean (1987–1989) of the Faculty of Canon Law at the Catholic University of Lublin. His research interests were in the areas of law on religion and canonization law. In both fields, he gained national and international recognition. His publications on law on religion especially highlighted the importance of religious freedom that is every person’s right, whereas as a canonization law expert, he became best known as the author of comprehensive monographs devoted to substantive and procedural law. Over the course of his research, he contributed over 500 different kinds of publications. Prof. Misztal was repeatedly awarded for his research achievements. He received the Knight’s Cross of the Order of Polonia Restituta (2000) and the Medal of the Commission of National Education (2006). In 2018, he was also honoured with the doctorate renewal ceremony at his University. On the Church forum, he was granted the title of Honorary Chaplain of His Holiness (1996). Prof. Misztal’s research activity was constantly inspired by his faith and was inextricably connected with living his priesthood. Only when we are aware of that can we properly understand not only his life choices, but also the deepest sources of the authority that he enjoyed.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 7-23
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kręgu mitów, czyli o tym, co nie zadecydowało o wyborze Augusta II na tron polski w 1697 roku
In the Realm of Myth, or What Did Not Determine the 1697 Election of Augustus II to the Polish Throne
Autorzy:
Kosińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763563.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
election of 1697
election Sejm
August II the Strong
Jacob Henry Flemming
corruption
Elekcja 1697
sejm elekcyjny
August II Mocny
Jakub Henryk Flemming
korupcja
Opis:
Polskie elekcje wciąż budzą zainteresowanie, a ta z 1697 r. wyróżnia się liczbą przekazów i opracowań. Opisom towarzyszy wyjątkowo zła opinia o poziomie obyczajów polskiej szlachty i jej politycznego wyrobienia, co rzutuje też negatywnie na postrzeganie elekcji jako elementu ustrojowego Rzeczypospolitej. Celem artykułu jest sfalsyfikowanie dotychczasowych sądów historiografii, jakoby w 1697 r. o szansach wyborczych przyszłego króla polskiego Augusta II Wettyna przesądziło szczególnego rodzaju przekupstwo: uczta i pijatyka urządzone na polu elekcyjnym w noc z 26 na 27 czerwca 1697 r.
Polish royal elections still arouse interest; that of 1697 stands out for the number of accounts and studies devoted to it. These accounts are generally marked by highly negative views of the customs of Polish-Lithuanian nobles and their political sophistication. These negative views affect perceptions of royal elections as a key element of the Commonwealth’s political system. The article aims to challenge previous historiography, which claims that, in 1697, the election of the future Polish King August II Wettin was effectively determined by a particular form of bribery: a drunken feast organised on the election field on the night of 26–27 June 1697.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2022, 129, 4; 797-821
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na peryferiach choroby i cierpienia
Autorzy:
Fiejdasz-Buczek, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049874.pdf
Data publikacji:
2022-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
social responsibility
ecclesial value of the cause
beatification
canonization
John Paul II
Fr. Henryk Misztal
odpowiedzialność społeczna
walor eklezjalny sprawy
beatyfikacja
kanonizacja
Jan Paweł II
Opis:
Autorka, przyjmując za punkt wyjścia nauczanie papieża Franciszka w czasie pandemii COVID-19 na temat doświadczenia choroby, cierpienia i śmierci oraz zachętę, by w tym trudnym czasie czerpać wzory do naśladowania z przykładów świętych i błogosławionych, postawiała tezę: czy w prowadzonych aktualnie przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych procesach kanonizacyjnych odnajdziemy postaci, które mogą inspirować osoby dotknięte chorobą i cierpieniem? Czy Kongregacja prowadzi jakieś procesy kanonizacyjne lekarzy, pielęgniarek i personelu medycznego? Spośród ponad 3,5 tysiąca męczenników i wyznawców dokonała wyboru kilkudziesięciu postaci czasowo najbliższych współczesnemu człowiekowi (z XX i XXI w.), aby ukazać walor eklezjalny (momentum ecclesiale) ich spraw. Posługując się metodą dogmatyczno-prawną oraz teologiczno-prawną, Autorka wykazała, że w orzecznictwie Kongregacji wzory do naśladowania odnajdą ludzie w każdym wieku i stanie, dotknięci nieuleczalną chorobą (jak bł. Carlo Acutis, Alexia González-Barros, czy bł. Nuncjusz Sulprizio), niepełnosprawnością (jak ks. Alojzy Schwartz), różnorakim cierpieniem (Benedetta Bianchi Porro). Wśród czcigodnych sług Bożych, świętych i błogosławionych są twórcy dzieł służących ochronie zdrowia (św. Matka Teresa z Kalkuty, św. Maria Teresa Chiramel Mankidiyan, bł. ks. Luigi Novarese, bł. Matka Róża Czacka, Urszula Mezzini, bł. bp Álvaro del Portillo), lekarze (np. Mariano Mullerat i Soldevila) i pielęgniarki różnych specjalizacji (Hanna Chrzanowska), położne, pielęgniarz Luigi Bordino, studenci medycyny (np. bł. Sandra Sabattini), ochotniczki Czerwonego Krzyża (María Pilar Gullón Yturriaga, Octavia Iglesias Blanco, Olga Pérez-Monteserín Núñez), profesorowie medycyny (bł. José Gregorio Hernández Cisneros, Jérôme Lejeune), pracujący w warunkach epidemii (bł. Irene Stefani, ks. Saturnino López Novoa i in.). Są to osoby bardzo nowoczesne, zasłużone dla współczesnej nauki, kandydaci do Pokojowej Nagrody Nobla (Alojzy Schwartz) oraz jej laureaci (Jan Paweł II, Matka Teresa z Kalkuty). Wszyscy wyróżniali się głęboką wiarą, praktyką cnót w stopniu heroicznym, zwłaszcza triadą nadziei, miłości i wiary. Z zapałem wychodzili na peryferie, by nieść ulgę cierpiącym. W ich osobach Kościół świętuje „kreatywność chrześcijańskiego miłosierdzia”.
The starting point of this article is Pope Francis’s teaching on the experience of illness, suffering and death in COVID-19 pandemic, as well as his encouragement to follow the examples of saints and the blessed in these difficult times. The Author examines the following hypothesis: do the canonization processes, currently conducted by the Congregation for the Causes of Saints, include figures who can inspire people experiencing illnesses and suffering? Does the Congregation conducts any canonization proceedings of doctors, nurses and medical personnel? The Author, in order to show the ecclesial value (momentum ecclesiale) of saints’ causes has selected several dozen figures closest to the modern man (i.e. from the 20th and 21st centuries) from among more than 3,500 martyrs and believers. Using the dogmatic-legal and theological-legal methods, the Author shows that in the jurisprudence of the Congregation people can find numerous examples to follow, regardless of their age and state or whether they have been affected by incurable diseases (e.g. Blessed Carlo Acutis, Alexia González-Barros or Blessed Nunzio Sulprizio) or disabilities (e.g. Fr. Aloysius Schwartz), or experiencing any other suffering (e.g. Benedetta Bianchi Porro). Among the venerable, holy and blessed servants of God there are authors of works on protection of health (St. Mother Theresa of Calcutta, St. Mariam Thresia Chiramel Mankidiyan, Blessed Fr. Luigi Novarese, Blessed Mother Róża Czacka, Ursula Mezzini, Blessed bp. Álvaro del Portillo), doctors (e.g. Mariano Mullerat i Soldevila) and nurses of different specialties (Hanna Chrzanowska), midwives, the male nurse Luigi Bordino, medical students (e.g. Blessed Sandra Sabattini), Red Cross volunteers (María Pilar Gullón Yturriaga, Octavia Iglesias Blanco, Olga Pérez-Monteserín Núñez), professors of medicine (Blessed José Gregorio Hernández Cisneros, Jérôme Lejeune), as well as people working during the pandemic (Blessed Irene Stefani, Fr. Saturnino López Novoa and others). They are regular modern people, merited in the field of science, candidates to the Peace Nobel Prize (Fr. Aloysius Schwartz ) or their laureates (John Paul II, Mother Theresa). They are all distinguished by their deep faith and practicing virtues to a heroic degree, especially the virtues of hope, love and faith. These people were willing to cross peripheries to bring relief to the suffering and the Church celebrates the “creativity of Christian charity” in them.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 1; 143-173
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
At the “Crux” of Henryk Gorecki’s Totus Tuus, Op. 60: Signification of Polish Catholic Marian Devotion
Autorzy:
Helmcke, William M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780385.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Henryk Mikołaj Górecki
Totus Tuus
Polish
20th-century
Minimalism
Sacred Music
Pope John Paul II
Homophony
Motive
Augenmusik
Opis:
Henryk Górecki was a devout Polish Catholic composer. He testified that many of his compositions refer to Bogurodzica, a medieval Polish hymn pertaining to Marian devotion. Furthermore, Górecki himself wrote the first seven notes of Bogurodzica on a compositional sketch. This act strongly indicates that the first seven notes of Bogurodzica signify its sum. Consequently, the article has argued that Górecki derived three motives from the first seven notes of Bogurodzica and transformed them into musical signifiers of signified Polish Catholic Marian devotion in Totus Tuus. These motives include a descending fourth derived from Bogurodzica notes 3-6; a verticalization of the fourth; incomplete neighbor from Bogurodzica notes 1-2 and complete neighbor from Bogurodzica notes 5-7; and a voice exchange that visually depicts the Christian Cross as Augenmusik. The Bogurodzica-basei motives thoroughly saturate the crux of the composition. Within the sacred pitch space of Totus Tuus Górecki, the high priest of Holy Minimalism, delivers a profoundly moving autobiographical homily preaching the musical signification of Marian devotion.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 136-150
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decydująca noc z 26 na 27 czerwca 1697 roku, czyli co przesądziło o wyborze Augusta II na tron polski
The Decisive Night of 26/27 June 1697, or What Determined the Election of August II to the Polish Throne
Autorzy:
Kosińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763568.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
election 1697
electoral assembly
August II the Strong
Jacob Henry Flemming
Polish-Saxon union
elekcja 1697
sejm elekcyjny
August II Mocny
Jakub Henryk Flemming
unia polsko-saska
Opis:
Tekst jest kontynuacją rozważań (W kręgu mitów, czyli o tym, co nie zadecydowało o wyborze Augusta II na tron polski w 1697 roku [KH 129, 2022, 4, s. 797–821]). Celem jest ustalenie, co rzeczywiście w ostatnich dniach sejmu elekcyjnego 1697 r. zadecydowało, że w rozdwojonej elekcji obok ks. francuskiego Franciszka Ludwika (François Louis) de Conti szlachta polska dokonała wyboru kandydata najmniej spodziewanego – konwertyty z luteranizmu, saskiego elektora Fryderyka Augusta I Wettyna (Augusta II). Autorka odtwarza przebieg ostatnich dni sejmu, konfrontując relacje dyplomatyczne i pamiętnikarskie z zapisami diariuszy sejmowych.
The text continues the reflections (“In the Realm of Myth, or What Did Not Determine the 1697 Election of Augustus II to the Polish Throne” [KH 129, 2022, 4, pp. 797–821]). Its purpose is to establish what really decided in the last days of the 1697 Election Sejm that, in a split election, the Polish nobility chose, alongside French Prince François Louis de Conti, the least expected candidate – a convert from Lutheranism, the Saxon Elector Friedrich August I Wettin (August II). The author reconstructs the last days of the Sejm, confronting diplomatic and diary relations with the records of the Sejm proceedings.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2023, 130, 1; 5-50
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Łokietka w walce o Kraków w ostatnim ćwierćwieczu XIII stulecia. Dojrzewanie idei zjednoczeniowej
Władysław the Elbow-High’s role in the struggle for Cracow in the last quarter of the 13th century. Development of the unification idea
Autorzy:
Tęgowski, Jan
Karczewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/24905199.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Polska dzielnicowa
dynastia Piastów
rywalizacja o tron krakowski
polityka małżeńska
Władysław Łokietek
Bolesław II mazowiecki
Konrad II
Henryk IV Probus
Przemysł II
Wacław II król czeski
district principalities of Poland
The Piast dynasty
rivalry to the throne of Kraków
marriage of state
Bolesław II of Masovia
Konrad II of Masovia
Wenceslaus II King of Bohemia
Opis:
Po bezpotomnej śmierci Bolesława Wstydliwego Władysław Łokietek z początku nie występował w roli pretendenta do tronu krakowskiego. Jego działania w tym czasie wspierały aspiracje Leszka Czarnego. Po śmierci brata Władysław początkowo zaangażował się w pomoc Bolesławowi II mazowieckiemu elektowi rycerstwa małopolskiego. Jednak gdy ten był gotów ustąpić na rzecz Konrada II z ziemi sandomierskiej, Łokietek sam wystąpił w roli pretendenta. Poprzez małżeństwa – swoje i swej siostry Eufemii, a następnie bratanicy Fenenny – nawiązał sojusze, dzięki którym mógł walczyć o swoje dziedzictwo. Porażka pod Sieradzem w 1292 r. i związki z arcybiskupem Jakubem uświadomiła mu, że nie uda się zamiar zjednoczenia bez sojuszu z władcą Wielkopolski Przemysłem II. Łokietek wsparł jego aspiracje koronacyjne, czym zyskał sympatię Wielkopolan. To właśnie jego rycerstwo tej dzielnicy wybrało na następcę Przemysła II i powołało do rządów w Wielkopolsce i na Pomorzu Gdańskim. Łokietek miał jednak przeciwników w osobach Henryka księcia głogowskiego i Wacława II króla Czech, którzy wykorzystywali jego trudną sytuację wewnętrzną, podburzając poddanych przeciw jego rządom. Wacław II to Łokietka najbardziej obawiał się jako pretendenta do władzy w Małopolsce i systematycznie z pomocą Brandenburczyków doprowadzał jego rządy do upadku w 1300 r.
After Bolesław the Chaste, Władysław the Elbow-High at first did not seek the Cracow throne. His actions at this time supported the aspirations of Leszek the Black. After his brother’s death, Władysław initially became involved in helping Bolesław II of Mazovia, elect of the knights of Lesser Poland. However, when the latter was ready to give up the Sandomierz territory in favour of Conrad II, Elbow-High stepped in as a pretender. Through marriages ‒ his own and his sister Euphemia’s, and subsequ- ently his niece Fenenna’s ‒ he forged alliances that enabled him to fight for his inheritance. The defeat at Sieradz in 1292 and his ties with Archbishop Jakub made him realise that the unification plan would not succeed without an alliance with the ruler of Greater Poland, Przemysł II. Władysław the Elbow-High supported his coronation aspirations, which won him the support of the people of Greater Poland. It was his knights from Greater Poland who elected him as successor to Przemysł II and appointed him to rule in Greater Poland and Gdańsk Pomerania. However, the Elbow-High had opponents in the persons of Henryk, Duke of Głogów, and Wenceslaus II, King of Bohemia, who took advantage of Władysław’s difficult internal situation by stirring up his subjects against his rule. Wenceslaus II feared Władysław the Elbow-High the most as a contender for power in Lesser Poland and systematically, with the help of the Brandenburgians, brought about his downfall in 1300.
Źródło:
Władysław Łokietek ‒ odnowiciel Królestwa Polskiego. Restaurator Regni Poloniae; 9-22
9788395991950
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Presumpcja równania się Henrykowi IV: Stanisław August a legenda pierwszego Burbona na tronie francuskim
The Presumption of Being Henry IV’s Equal: Stanisław August and the Legend of the First French King of the House of Bourbon
Autorzy:
Skowroński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30107982.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
Stanisław August
Henryk IV
ikonografia władzy
portrety królów
Stanislaus August Poniatowski
Stanisław II Augustus
Henry IV
royal iconography
royal portraiture
Opis:
Artykuł omawia wykorzystanie legendy Henryka IV w kształtowaniu wizerunku Stanisława Augusta. W pierwszej części artykułu autor, poprzez prześledzenie XVIII-wiecznych utworów scenicznych we Francji, pokazuje funkcjonowanie pamięci o „dobrym królu Henryku” w epoce Oświecenia. Legenda przedstawiała go jako skutecznego i tolerancyjnego władcę, który zaprowadził pokój w kraju targanym wojnami religijnymi i oparł swoje rządy na zaufaniu i dobrobycie społeczeństwa. Motyw Henryka IV budził stałe zainteresowanie francuskich literatów, szczególnie od momentu opublikowania w latach 20. XVIII w. poematu Woltera Henriada. W drugiej części artykułu przedstawione zostały próby Stanisława Augusta kreowania się na „polskiego Henryka IV” (tym tytułem już w momencie elekcji okrzyknęła go Maria Teresa Geoffrin). Prześledzone zostały wizerunki monarchy, w których możemy doszukiwać się odniesień do postaci Henryka IV: od stroju, w którym Stanisława August pokazał się społeczeństwu Warszawy w dniu koronacji (przedstawionym na oficjalnym wizerunku króla – Portrecie w stroju koronacyjnym Marcella Bacciarellego) do portretu pędzla Élisabeth Vigée-Lebrun z czasów po abdykacji i III rozbiorze Rzeczypospolitej. W artykule zebrano także dzieła sztuki i książki z królewskiej kolekcji przedstawiające pierwszego Burbona. Porównania Stanisława Augusta z Henrykiem pojawiające się w poezji, anegdotach i mowach sejmowych tego okresu pokazują, że zestawienie to funkcjonowało w świadomości społecznej, jednak ze względu na realia polityczne upadającego państwa polsko-litewskiego nie mogło być mocno eksploatowane bez narażenia się na śmieszność.
The article discusses the use of Henry IV’s legend in the shaping of the image of King Stanisław August. In the first part of the article, the author explores the way the memory of “Good King Henry” functioned and manifested itself in the French plays of the 18th century. The Enlightenment legend in France portrayed him as an effective and tolerant ruler who bought peace to the country afflicted with religious wars and founded his rule on trust and working towards the wealth of the nation. The motif of Henry IV constantly attracted the interest of French writers, especially since the publication La Henriade, an epic poem by Voltaire, in the 1720s. The second part of the article explores the attempts to style Stanisław August as the “Polish King Henry IV,” the name first accorded to him by Marie Thérèse Geoffrin upon his election. The author has taken into account any elements or features of Stanisław August’s public image that could carry references to Henry IV, such as the robes that Stanisław August for public celebrations in Warsaw on the day of his coronation (represented in the official portrait of the king in the coronation robes painted by Marcello Bacciarelli), or the portrait by Élisabeth Vigée-Lebrun painted after his abdication and the third partitioning of Poland. Additionally, the article enumerates the works of art and books from the royal collection that portray the first French king of the House of Bourbon. Parallels drawn between Stanisław August and Henry IV that appear in the poetry, anecdotes, and parliamentary speeches of the period indicate that the comparison took root in the social consciousness in Poland, but due to the political circumstances and the collapsing Polish-Lithuanian Commonwealth, it could not be fully exploited, because it provoked derision.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 4; 113-129
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddział Henryka Kwaśniewskiego „Luxa” z II Inspektoratu Zamojskiego AK i jego ostatnia walka
A Study concerning the Unit commanded by Henryk Kwaśniewski „Lux” from the 2nd Zamość Inspectorate of the Home Army and his last Battle
Отряд Генрика Квасьневского „Люкса” из II Замосского инспектората Армии Крайовой и его последний бой
Autorzy:
Szyprowski, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857117.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
II Inspektorat Zamojski AK
Henryk Kwaśniewski ps. „Lux”
Wacław Kwaśniewski ps. „Mściwy”
Armia Krajowa
podziemie antykomunistyczne
2nd Zamość Inspectorate of the Home Army
Henryk „Lux” Kwaśniewski
Wacław „Mściwy” Kwaśniewski
Home Army
anti-communist underground movement
II Замосский инспекторат Армии Крайовой
Генрик Квасьневский „Люкс”
Вацлав Квасьневский „Мстивый”
Армия Крайова
антикоммунистическое подполье
Opis:
Prezentowany artykuł przedstawia powstanie i działalność oddziału dowodzonego przez plut. Henryka Kwaśniewskiego „Luxa” do chwili jego rozbicia 15 grudnia 1951 r. w kol. Alojzów. Autor, prezentując dokumenty i relacje związane z obławą KBW, która doprowadziła do likwidacji grupy, podejmuje próbę wyjaśnienia nieścisłości w dokumentach i powody, które legły u podstaw opisu walki i przyczyn śmierci Henryka Kwaśniewskiego ps. „Lux” i Wacława Kwaśniewskiego ps. „Mściwy” w sposób niezgodny z relacjami uczestników.
This article investigates the creation and operational activity of the platoon detachment commanded by Henryk „Lux” Kwaśniewski from the 2nd Zamość Inspectorate of the Home Army, until it was eliminated on December 15, 1951 in a firefight in the Alojzów district. The author presents documents and reports related to the KBW raid, which led to the liquidation of the group, and attempts to explain the inaccuracies that appear in the preserved documents. Furthermore, the documented description of the fight and how Henryk „Lux” Kwaśniewski and Wacław „Mściwy” Kwaśniewski died, the details of which differ from those supplied by the actual participants, is also subjected to scrutiny.
В представленной статье рассказывается о создании и работе отряда под командованием Генрика Квасьневского „Люкса” до того момента, пока он не был разбит 15 декабря 1951 года в районе Алойзува. Автор, представляя документы и отчеты, связанные с рейдом Корпуса внутренней безопасности, приведшим к ликвидации группы, пытается объяснить неточности в представленных документах и причины, лежащие в основе описания битвы, атакже причины смерти Генрика Квасьневского „Люкса” и Вацлава Квасьневского „Мстивого”.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 1 (275); 105-141
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies