Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Empire history" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
Gospodarka, polityka a tożsamości: Galicja i Monarchia Habsburska w długim XIX wieku na tle debaty historiograficznej o imperium, narodzie i regionie
Autorzy:
Kaps, Klemens
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890982.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Galicja
Monarchia Habsburska
rozwój gospodarczy
ponadregionalny
podział pracy
tożsamości narodowe
historia imperialna
Galicia
Habsburg Monarchy
economic development
transregional division of
labour
national identities
Empire history
Opis:
This article takes a fresh look on the status of Galicia within the Habsburg Monarchy between the late 18th and the early 20th century, presenting the obstacles and opportunities of economic growth faced by imperial policy-makers. At the same time, an analysis is presented of the impact of the imperial experience on the process of forging national identities. The emphasis has been placed on how the increasing national fragmentation in a multi-cultural region affected economic prosperity.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2019, 3 (22); 127-156
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Plaga Justyniana” jako „dzieło Boga” w relacji Prokopiusza z Cezarei
“The Plague of Justinian” as “God’s Work” in the Account of Procopius of Caesarea
Autorzy:
Piechocka-Kłos, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026030.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Cesarstwo Rzymskie
„dzieło Boga”
dżuma
historia
„plaga Justyniana”
Prokopiusz z Cezarei
wczesne chrześcijaństwo
“Justinian plague”
Procopius of Caesarea
the plague
“God’s work
early Christianity
Roman Empire, history
Opis:
Dzisiaj słowa: choroba zakaźna, zaraza, plaga, epidemia, pandemia budzą strach i przerażenie. Nie inaczej było w przeszłości. Celem niniejszej pracy jest spojrzenie na „plagę Justyniana”, nękającą świat w VI wieku, oczami Prokopiusza z Cezarei. Bizantyjski historyk w roku 542 przebywał w Konstantynopolu, gdzie dżuma pochłonęła tysiące ofiar. Prokopiusz, wzorując się prawdopodobnie na Tukidydesie, opisał przyczyny, przebieg oraz skutki zarazy, zbierającej śmiertelne żniwo za czasów panowania Justyniana. Historyk odniósł się również do cesarza i jego działań w walce ze skutkami choroby. Dalsze badania pozwoliły odpowiedzieć na pytanie, czy Prokopiusz postrzegał tę chorobę racjonalnie, czy metafizycznie; czy uważał (jak Hippokrates), że jest ona skutkiem zaistnienia czynników naturalnych, czy raczej jawi mu się jako „dzieło Boga”. Z uwagi na tytuł artykułu celowo pominięto inne relacje na temat epidemii z VI wieku, pochodzące m.in. od Agatiasza, Ewagriusza Scholastyka, Jana z Efezu oraz Grzegorza z Tours i Pawła Diakona.
Today, the words infectious disease, plague, epidemic and pandemic inspire fear and terror. It was not different in the past. The purpose of this work is to look at the “plague of Justinian” that plagued the world in the 6th century through the eyes of Procopius of Caesarea. The Byzantine historian was in Constantinople in 542, where the plague claimed thousands of lives. Procopius, probably following the example of Thucydides, described the causes, course and effects of the plague that took a deadly toll during the reign of Justinian. The historian also referred to the emperor and his actions in the fight against the effects of the disease. Further research allowed to answer the question whether Procopius perceived this disease rationally or metaphysically; whether he believed (like Hippocrates) that it was the result of natural factors, or was it “God’s work”? Due to the title of the article, other reports on the epidemic from the 6th century, such as from Agathias, Evargius Scholastica, John of Ephesus and Gregory of Tours and Paul the Deacon.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 178-198
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patronat w rzymskich stowarzyszeniach religijnych w Italii okresu pryncypatu
Autorzy:
Wojciechowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631800.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
history of the Roman Empire
religious associations
patronage
latin epigraphy
Opis:
Związki między cultores deorum a ich patronami wydają się spełniać wszystkie kryteria klasycznej definicji rzymskiego patronatu przedstawionej przez A. Wallace-Hadrilla. Po pierwsze, nie ma wątpliwości, że istniała „wzajemna wymiana towarów i usług” między patronem a stowarzyszeniem. Wymiana ta miała miejsce na wielu poziomach, zaś aspekt ekonomiczny niekoniecznie był najważniejszy. Po drugie, wymiana była niesymetryczna i ciągła. W zamian za materialne i niematerialne wsparcie stowarzyszenia obdarowywały patronów zaszczytami, co umacniało ich społeczny prestiż, równocześnie kreując pozytywny wizerunek samych stowarzyszeń. Obie strony starały się nadać swym relacjom stały, sformalizowany i publiczny charakter. Ślady tych prób są widoczne nie tylko w dobrze udokumentowanym zwyczaju ujawniania tabulae patronatus w siedzibie stowarzyszenia oraz w domu patrona. Patron często zamieszczał informację na temat korporacyjnego patronatu w cursus honorum, zaś stowarzyszenia mogły uhonorować urodziny swego patrona jedną z oficjalnych uroczystości korporacyjnych. W ten sposób relacje między patronem a stowarzyszeniem nabierały cech, które wyraźnie odróżniały je od aktów energetyzmu, nie wspominając już o regularnych transakcjach ekonomicznych. Zamożny, szczodry i, co najważniejsze, wpływowy patron był nie tylko pożądanym symbolem prestiżu dla każdej korporacji, lecz także gwarancją efektywnego funkcjonowania organizacji, która mogła polegać na jego/jej wsparciu nie tylko w czasie codziennych działań, lecz także w sytuacjach kryzysowych. Stowarzyszenia religijne musiały pogodzić się z homines novi lokalnych elit. Patron cultores Herculis w Interamna Nahars, T. Flavius T.f. Isidorus, który wyraźnie dumnie podkreśla awans na ordo equester, będący szczytem jego miejskiej kariery, jest wspaniałym przykładem tego zjawiska. Co ciekawe, cultores deorum, szukając patronów dla swych stowarzyszeń, wyraźnie usiłowali znaleźć ingenui. Chociaż wśród patronów stowarzyszeń religijnych było trochę liberti, są to rzadkie przypadki. Bogaci wyzwoleńcy bywali dobroczyńcami stowarzyszeń, ale patronat ten nie był stały. Jest to zrozumiałe, zważywszy na fakt, iż jednym z głównych zadań patrona było reprezentowanie stowarzyszenia w kontaktach z lokalnymi władzami.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patronat w rzymskich stowarzyszeniach religijnych w Italii okresu pryncypatu
Autorzy:
Wojciechowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632122.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
history of the Roman Empire
religious associations
patronage
latin epigraphy
Opis:
The relationships between the cultores deorum and their patrons seem to meet all the criteria of the classic definition of Roman patronage put forward by A. Wallace-Hadrill. Firstly, there is no doubt that there was a ‘reciprocal exchange of goods and services’ between the patron and the college. The exchange took place on many levels, and the economic aspect was not necessarily the most important one. Secondly, the exchange was asymmetrical and permanent. In exchange for material and non-material support, colleges bestowed honours on their patrons, which strengthened the social prestige of the latter, at the same time creating a positive image of the colleges themselves. Both sides tried to give their relationship a permanent, formalised, and public character. Traces of these attempts are left not only in the well-documented custom of displaying tabulae patronatus in the collegial seat and the patron’s house. The patron frequently included information about the corporate patronage in his cursus honorum, whereas colleges could honour their patron’s birthday with one of the official corporate celebrations. In this way, the relationships between the patron and the college took on features which clearly differentiated them from acts of euergetism, not to mention regular economic transactions. A wealthy, generous, and most importantly influential patron was not only a desirable symbol of prestige for every corporation, but also a guarantee of the efficient functioning of the organisation that could rely on his or her support not only in its daily activity but also in crisis situations. Religious associations had to reconcile themselves to the homines novi of the local elites. The patron of the cultores Herculis in Interamna Nahars, T. Flavius T.f. Isidorus, who evidently proudly emphasises his promotion to the ordo equester, which was the pinnacle of his municipal career, is an excellent example of this phenomenon. Interestingly, the cultores deorum looking for patrons for their associations clearly tried to find ingenui. Although patrons of religious colleges include some liberti, these are rare cases. Wealthy freedmen are usually benefactors of colleges, but the latter did not attach themselves in a permanent way by means of the institution of patronage. This is understandable considering the fact that one of the main tasks of a patron was to represent the college in its contacts with the local authorities. The servile background of the patron lowered not only the college’s prestige but also its chances of successfully defending its interests. The cultores deorum were certainly aware of the mechanisms operating in the public life of the community in which they lived. An analysis of how the institution of patronage functioned in religious associations reveals evidence that their members not only knew the traditional system of values, but also completely identified themselves with this system.
Związki między cultores deorum a ich patronami wydają się spełniać wszystkie kryteria klasycznej definicji rzymskiego patronatu przedstawionej przez A. Wallace-Hadrilla. Po pierwsze, nie ma wątpliwości, że istniała „wzajemna wymiana towarów i usług” między patronem a stowarzyszeniem. Wymiana ta miała miejsce na wielu poziomach, zaś aspekt ekonomiczny niekoniecznie był najważniejszy. Po drugie, wymiana była niesymetryczna i ciągła. W zamian za materialne i niematerialne wsparcie stowarzyszenia obdarowywały patronów zaszczytami, co umacniało ich społeczny prestiż, równocześnie kreując pozytywny wizerunek samych stowarzyszeń. Obie strony starały się nadać swym relacjom stały, sformalizowany i publiczny charakter. Ślady tych prób są widoczne nie tylko w dobrze udokumentowanym zwyczaju ujawniania tabulae patronatus w siedzibie stowarzyszenia oraz w domu patrona. Patron często zamieszczał informację na temat korporacyjnego patronatu w cursus honorum, zaś stowarzyszenia mogły uhonorować urodziny swego patrona jedną z oficjalnych uroczystości korporacyjnych. W ten sposób relacje między patronem a stowarzyszeniem nabierały cech, które wyraźnie odróżniały je od aktów energetyzmu, nie wspominając już o regularnych transakcjach ekonomicznych. Zamożny, szczodry i, co najważniejsze, wpływowy patron był nie tylko pożądanym symbolem prestiżu dla każdej korporacji, lecz także gwarancją efektywnego funkcjonowania organizacji, która mogła polegać na jego/jej wsparciu nie tylko w czasie codziennych działań, lecz także w sytuacjach kryzysowych. Stowarzyszenia religijne musiały pogodzić się z homines novi lokalnych elit. Patron cultores Herculis w Interamna Nahars, T. Flavius T.f. Isidorus, który wyraźnie dumnie podkreśla awans na ordo equester, będący szczytem jego miejskiej kariery, jest wspaniałym przykładem tego zjawiska. Co ciekawe, cultores deorum, szukając patronów dla swych stowarzyszeń, wyraźnie usiłowali znaleźć ingenui. Chociaż wśród patronów stowarzyszeń religijnych było trochę liberti, są to rzadkie przypadki. Bogaci wyzwoleńcy bywali dobroczyńcami stowarzyszeń, ale patronat ten nie był stały. Jest to zrozumiałe, zważywszy na fakt, iż jednym z głównych zadań patrona było reprezentowanie stowarzyszenia w kontaktach z lokalnymi władzami.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Knowledge and Agency. The Case of Claes Rålamb and the Swedish Embassy to Istanbul, 1657–58
Autorzy:
Forss, Charlotta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036083.pdf
Data publikacji:
2022-01-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
History of knowledge
Ottoman Empire
Swedish Empire
agency
diplomatic persona
travel writing
Opis:
This article explores the interplay between knowledge and agency in early modern diplomacy. Focusing on the power dynamics of early modern empire through a case study of a Swedish embassy to the Ottoman Empire in 1657–58, the article shows how agency and knowledge interlinked throughout the diplomatic mission. At the centre of the study is Claes Rålamb, a Swedish nobleman who was sent to Istanbul to secure an alliance between Sweden and the Ottoman vassal state Transylvania. Rålamb’s journey to, and stay in, Istanbul was framed by global political developments, yet, it was also directly influenced by local customs and personal connections. In particular, Rålamb’s ability to act as an agent of the Swedish Empire was shaped by the difficulties of attaining reliable information. Moreover, the framework within which he was able to act changed between different stages of the journey. This makes the intersection between knowledge and agency a fruitful focal point for examining early modern empire, going beyond traditional national frameworks and categories of actors. Rålamb was sent out as an envoy of the Swedish empire, yet the meaning of that position changed constantly.
Źródło:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2022, 5; 133-158
2545-1685
2545-1693
Pojawia się w:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Remarks on the Eurocentricism and Imperialism in the Construction of International Law
Autorzy:
AMARASINGHE, Punsara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1016350.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
European History
International Law
Empire
Colonialism
Civilization
Opis:
The modern international law is considered an offshoot of European intellectual contributions as its basic foundation is deeply imbued with the political and social upheavals took place in European history. As an example, the Westphalian order emerged in the culmination of thirty years war in 1648 was regarded as the most pivotal mile stone in modern history of international law. Yet the European domination and its intellectual contribution to the development of international law systematically excluded non-European nations from international law and its protection, which finally paved the path to use international law in the 19th century as a tool of legitimizing the colonial expansion. This paperseeks to trace the historiography of modern international law and its dubious nature of disdaining non-Europeans and their civilizational thinking. Furthermore, this paper argues how European historical encounters carved the map of international law from a vantage point, which gave an utter prominence upon the European intellectual monopoly. The results emerge from this paper will strongly suggest the need of an alternative scholarship to unveil the history of international law.
Źródło:
Historia i Świat; 2020, 9; 95-111
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Early Iranian Riders and Cavarly
Autorzy:
Farrokh, Kaveh
Maksymiuk, Katarzyna
Skupniewicz, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36163637.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
History
Iran
Military History
Scythians
Achaemenid Empire
Iranian Riders
Cavarly
Opis:
The expansion of the Iranian peoples in first centuries of the 1st millennium BCE coincides with the creation and further development of the cavalry warfare in western Eurasia, as well as with the creation of the pastoral nomadic life-style which dominated the Great Steppe for millennia to come. The mounted warriors replaced the light chariots which dominated the Bronze Age battlefields which required perfect horsemanship however application of the recurved, double reflex. composite bow for mounted combat seemed another important factor in development of the cavalry force. Mounted archery which doubled the fire power of the mobile troops, earlier dominated by the chariots triggered the evolution of the various forms of cavalry, both as a response to a threat of the horse archers and independent forces used by the sedentary societies. Iranian contribution in spreading (and most likely invention) of the new technology is undeniable. Although horse riding and recurved composite bows were known earlier they could not overcome the power of the chariot force separately. Only the combination of the factors allowed fielding large and efficient cavalry troops as was practiced by the Scythians and became the success factor for the Achaemenid Empire. Survival of the chariots as late as the Seleucid times was possible because of changing their tactical function from the highly mobile shooting platform to heavy, at least partially, armored terror and shock weapon.
Źródło:
Historia i Świat; 2023, 12; 153-166
2299-2464
2956-6436
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Where do these terrible diseases and pestilences come from?”. Illness in the Roman World in Light of the Ecclesiastical History of Eusebius of Caesarea
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234077.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Eusebius of Caesarea
Ecclesiatical History
illness
Roman Empire
Opis:
Eusebius of Caesarea did not put diseases at the center of his introduction to Church History. He used them instrumentally to promote his theses. Therefore, he neither referred to the medical knowledge of that time nor did he conduct their scientific classification or description. Nevertheless, Eusebius’ account contains observations about the sick and their afflictions. The Bishop of Caesarea clearly distinguished between diseases suffered by individuals and those that plagued the masses. In addition, they can be divided into diseases of the body, diseases of the mind, and diseases of the soul. Eusebius treated disease as a tool in God’s hands, with the help of which He intervened in history for the benefit of Christians. For Eusebius, the best physician of the body and soul was Jesus Christ, who, with his miraculous power, healed all diseases, expelled unclean spirits and demons, and even raised the dead.
Źródło:
Studia Ceranea; 2022, 12; 313-337
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portrayal of Anastasius I (491–518) in the Church History by Theodore Lector. A Few Remarks
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436311.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
eodor Lector
Emperor Anastasius
Early Byzantine Empire
Church history
Opis:
The portrayal of Anastasius’ reign as presented by eodore is both one-dimensional, focusing on the Emperor’s activities related to religious matters, and entirely negative. For Theodore, Anastasius was a ruler who fought against the orthodox Church (of which the author of the Church history was a member himself). Furthermore, Theodore Lector became, in a sense, subject to Emperor’s repressions, as he was a secretary to patriarch Macedonius, who was removed from his position and exiled from Constantinople. For Theodore, Anastasius was an evil, impious and weak ruler, against whom even his own subjects rebelled (rising of Vitalian, riots in Constantinople).
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2017, 5; 73-82
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Two Byzantine Seals from the Excavation of the Medieval Fortress “Malkoto kale” (Yambol Region, Bulgaria)
Autorzy:
Kanev, Nikolay
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234114.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sigillography
history of the Byzantine Empire
Voden
Yambol
Bulgaria
Byzantine lead seals
Michael Tzitas
protokouropalates
doux
metropolitan of Athens
Nicetas
Opis:
The present article aims to put into scholarly circulation two new unpublished Byzantine lead seals from the medieval fortress in the area of the village of Voden (municipality of Bolyarovo, Yambol region, Bulgaria). They were handed to the Regional Historical Museum in the town of Yambol as a result of the regular archaeological excavations of the site near the village of Voden, conducted in the period 2012–2019. The first seal dates from the last quarter of the 11th century and has a bust of the Holy Virgin with a halo and a round medallion with the image of the Infant Jesus Christ who blesses with both hands. From the legend on the reverse, it is clear that the bulla belonged to a Byzantine dignitary named Michael Tzitas, who advertises himself with the title of (proto)kouropalates and the position of doux. The second seal dates from the end of the 11th – the beginning of the 12th century and has an interesting and relatively rare iconographic plot depicting three military saints on the obverse, and an invocation to them on the reverse. The seal belongs to a clergyman – a metropolitan bishop of Athens, named Nicetas (Νικήτας).
Źródło:
Studia Ceranea; 2022, 12; 507-522
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Une source pour lhistoire de la campagne de Kamieniec en 1689
A source for the history of Kamieniec campaign in 1689
Autorzy:
WAGNER, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517689.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
campaign
Kamieniec
history
source
the Ottoman Empire
the Holy League
Opis:
The campaign of Kamieniec, the year 1689 is part of the armed conflict between the Ottoman Empire and the states members of the Holy League - the Republic of Poland, the Holy Empire and the Republic of Venice - which took place in the years 1684-1699.
Źródło:
Historia i Świat; 2016, 5; 305-308
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Twins in Spite of Themselves”: Spanish and Ottoman Empires’ “Issues of Decline” in XVIIIth Century
“Близнюки мимоволі”: Іспанська та Османська імперії та проблеми їх занепаду у XVIII ст.
Autorzy:
Chalyi, Andrii
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676899.pdf
Data publikacji:
2022-10-27
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Ottoman Empire
Spanish Empire
comparative studies
XVIII century social history
world-trends
global history
Османська імперія
Іспанська імперія
компаративна історія
XVIII століття
глобальна історія
Opis:
Spanish and Ottoman empires had more similarities that could be found at first glance. Both experienced the take-off as leading force in Europe and Asia respectively, being for a while the most fearful and powerful states during XVI, faced economic and political blunders in XVII century and slightly ended with stagnation in XVIII century (as conventional wisdom says). Using comparative method and cultural analysis, article tries to answer a question – how unique or regular was that issues which stroke Spain and Ottoman Empires, how deeply they were engaged in so called decline narrative, created in XIX century European historiography and is it possible to create common trend for empire`s stagnation using not only historical sociology method (sociology of revolution used by Jack Goldstone and Teda Skocpole) and world-system analysis provided by Immanuel Wallerstein, with emphasis on history of ideas or begriffsgeschichte by Reinhardt Kosseleck. Main results are going to provide a more correct view on the status of Spanish and Turkish Empires during the XVIII century. Despite that Ottomans and Spaniards had obvious differences in political distribution, economic capabilities, warfare tactics and external actions, almost simultaneous decline was based on clear and exact reasons: lack of industrialization (production with high surplus value), hush incorporation of Ottoman and Spanish Empires into World-Economy, lack of defending tariffs, ineffective fiscal system and policy, devastating and lasting wars, decreasing price for agricultural products, down warding Kondratieff cycle, rigid political and social units, which constrain strict political actions. These gaps made the Empire’s decline possible notwithstanding those problems which they had previously. Oppositely, major European states (England, France, Prussia) had made reversed actions, which took a long time, but made European “take-off” inevitable, assured their economical breakaway to further domination over the Ottomans and Spaniards as well.
Проблеми порівняльної історії імперій за останні декілька років набули нового звучання в контексті вироблення синтезу не тільки успішних прикладів, імперії, які змогли зберегти свою міць і силу максимально довго, а так само й неуспішних. Іспанська й Османська імперії демонстрували всі аспекти цих порівнянь, практично співпадаючі хронологічно: одночасно піднялися над всіма державами Європи й Азії, ставши свого роду наддержавами у військово-політичному так і в економічному сенсах, й так само синхронно зійшли із геополітичної дистанції; будучи економічними потугами, практично одночасно й за однакових причин опинилися на другорядних позиціях (а на короткі моменти мало чим відрізнялись від колоній) в світовій економіці; демонструючи військову міць і вправність на полях битв, в другій половині XVII ст. стали зазнавати по факту ситуативних, але болючих невдач, хоч і суттєво мало чим відрізнялись від своїх суперників у Європі; наприкінці XVIII ст. обидві імперії зазнали тяжких поразок, ще більше поглибивши відставання (уявне чи реальне) і ставши гравцями другого ешелону, балансуючи на межі геополітичних інтересів великих гравців. Неодноразово наголошуючи на тому, що за змістом ці дві імперії мало чим відрізнялися в політичному, економічному та суспільному планах, належачи до пре-індустріальних суспільств, вони все ж продемонстрували відмінний від «успішних» країн-імперій результат. Метою статті є дослідити які риси суспільно-політичного й економічного життя обох імперій в порівняльному аспекті були ідентичні або близькі за змістом, які риси визначили подальший розвиток імперій, коли відбулася дана біфуркація. Автор наголошує, що попри усталений погляд на дві основні причини, що нерідко фігурують в викривальних статтях щодо османів та іспанців – «східний» характер цивілізації в одних та «золотий чинник» для інших, причина невдач цих країн крилася не в абстрактних універсаліях а в досить конкретних причинах – в хибній методологічній основі для розвитку країни та деструктивних та запізнілих діях державного управління.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2022, 19; 14-33
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas Sulejmana
The Time of Suleiman
Autorzy:
Kubiaczyk, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16264906.pdf
Data publikacji:
2017-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Suleiman the Magnificent
Carlos V
history of Turkey
Ottoman empire
ot
Opis:
André Clot, Sulejman Wspaniały i jego wspaniałe stulecie, tłum. Grażyna Majcher, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Kraków 2017, ss. 412.
Rev. of: André Clot, Sulejman Wspaniały i jego wspaniałe stulecie [Suleiman the Magnificent]
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2017, 15; 283-288
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pour la réforme de la justice ottomane: Count Leon Walerian Ostroróg (1867–1932) and his activities in the final decades of the Ottoman Empire
Autorzy:
Dominik, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677437.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Ottoman Empire
Young Turk Revolution
Republic of Turkey
legal reform
intellectual history
Leon Ostrorog
Opis:
Pour la réforme de la justice ottomane: Count Leon Walerian Ostroróg (1867–1932) and his activities in the final decades of the Ottoman Empire Following the final partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth in 1795 the Ottoman Empire became one of the chief destinations for the Polish political émigrés. Poles fled to Istanbul hoping for Ottoman support in their efforts to regain independence. Their participation in the Ottoman public sphere was not limited to the activities aimed at the restoration of an independent Poland; rather, Polish émigrés also played an active role in the enterprise of modernization of the Ottoman state since the era of the Tanzimat reforms (1839–1876). While one can say that the intensity of the Polish participation in the Ottoman public sphere decreased substantially after the Ottoman defeat in the war against Russia (1877 –1878) and during the reign of Sultan Abdülhamid II (r. 1876–1909), the subsequent 1908 Young Turk Revolution and the coming to power of the Committee of Union and Progress (İttihat ve Terakki Fırkası) was a watershed event that attracted some Polish émigrés from France to come to the Ottoman Empire.This paper focuses on the work of Count Leon Ostroróg (1867–1932), who came to prominence as a legal adviser to the Ottoman Ministry of Justice in the Second Constitutional Period (1908–1918). He played an important role in the reform projects of the Ottoman legal system. Meanwhile, he was actively engaged in the life of the Istanbul’s Polish, French and Levantine communities. By focusing on his major works this paper discusses Ostroróg’s views on the late Ottoman Empire and his stance towards the transformation of the multicultural and multiethnic Ottoman Empire into the nation-state of the Republic of Turkey in the aftermath of the WWI and towards a number of far-reaching reforms that characterized that period. Pour la réforme de la justice ottomane: Hrabia Leon Walerian Ostroróg (1867–1932) i jego działalność w późnym Imperium Osmańskim Po ostatnim rozbiorze Rzeczpospolitej Obojga Narodów w 1795 roku Imperium Osmańskie było jednym z najważniejszych kierunków, jakie obrała polska emigracja polityczna. Polacy przyjeżdżali nad Bosfor mając nadzieję na osmańskie wsparcie w próbach odbudowania niepodległego państwa polskiego. Aktywność Polaków w Porcie Osmańskiej nie ograniczała się jednak wyłącznie do planowania przyszłych powstań przeciwko zaborcom. Emigranci odegrali znaczącą rolę w przygotowaniu reform mających na celu reorganizację Imperium Osmańskiego poczynając od okresu Tanzimatu (1839–1876). Choć działalność polskiej emigracji zmalała po przegranej Imperium Osmańskiego w wojnie przeciwko Rosji (1877–1878) i podczas panowania Sułtana Abdülhamida II (na tronie od 1876 do 1909), rewolucja młodoturecka w 1908 roku i dojście do władzy Komitetu Jedności i Postępu (İttihat ve Terakki Fırkası) były przełomowymi wydarzeniami, które stały się impulsem dla polskich emigrantów urodzonych we Francji do przybycia do Państwa Osmańskiego.Tematem tego artykułu jest działalność Hrabiego Leona Ostroroga (1867–1932), który w okresie młodotureckim (1908–1918) zasłynął jako doradca prawny w osmańskim Ministerstwie Sprawiedliwości. Ostroróg odegrał znaczącą rolę w przygotowaniu projektów reform osmańskiego systemu prawnego. Równocześnie był on również aktywnie zaangażowany w życie polskiej, osmańskiej oraz lewantyńskiej społeczności Stambułu. Koncentrując się na najważniejszych pracach opublikowanych przez Ostroroga, artykuł poddaje pod dyskusję poglądy Ostroroga na sytuację Imperium Osmańskiego w ostatnich latach jego istnienia oraz na zmiany zachodzące w wyniku I wojny światowej, kiedy to wielokulturowe i wieloetniczne imperium przeobraziło się w Republikę Turcji.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2017, 17
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieci Imperium. O kształtowaniu angielskiej tożsamości w latach 1890-1914
Children of the Empire. The shaping of English identity, 1890-1914
Autorzy:
Galewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2103105.pdf
Data publikacji:
2021-07-17
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Imperium Brytyjskie
Brytania
dzieci
edukacja
historia
tożsamość
British Empire
Britain
children
education
history
identity
Opis:
Brytania w ćwierćwieczu poprzedzającym wybuch wojny światowej była potęgą imperialną. Przywódcy wyrażali poczucie moralnej odpowiedzialności za zapewnienie kompetentnych i sprawiedliwych rządów narodom Imperium. Wypełnienie tego obowiązku było zarazem uzasadnieniem samego sprawowania władzy, rozumianym w kategoriach etycznych i zakładało przygotowanie obywatela Imperium, wykształconego i ukształtowanego przez powszechnie dostępną edukację szkolną. Nauczanie historii, powiązane z kształtowaniem tożsamości modelowego obywatela, zostało podporządkowane temu przygotowaniu. Niniejszy artykuł jest próbą wskazania obecności i zastosowania wątków historycznych w materiałach przeznaczonych do początkowej nauki czytania.
Britain was an imperial power in the quarter-century before the outbreak of World War. Leaders expressed a sense of moral responsibility for ensuring competent and just rule for the nations of the Empire. At the same time, the fulfillment of this duty was a justification for the exercise of power itself, understood in ethical terms, and involved the preparation of a citizen of the Empire, both educated and shaped by universally accessible school education. The teaching of history, linked to the formation of the identity of the model citizen, has been subordinated to this preparation. The current article is an attempt at indicating the presence and purpose of historical threads in materials intended for the initial learning of reading.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2021, XII(2(35)); 159-167
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies