Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Demokracja" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Rola komunikacji społecznej w rozwoju demokracji. Cz. 1, Uwagi o demokracji (deliberatywnej/partycypacyjnej)
The role of social communication in the development of democracy. Pt. 1, Remarks on (deliberative/participative) democracy
Autorzy:
Przybylska-Czajkowska, B.
Czajkowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/324496.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
demokracja
demokracja partycypacyjna
demokracja deliberatywna
democracy
participative democracy
deliberative democracy
Opis:
Artykuł ten stanowi pierwszą cześć eseju poświęconego roli komunikacji społecznej w rozwoju demokracji. Poświęcony jest pojęciu demokracji oraz rozmaitym wartościom, które wiążą się z demokracją. Wartości te – zdaniem autorów – najpełniej realizują się w partycypacyjnej demokracji deliberatywnej.
The paper is the first part of essay devoted to the role social communication plays in the development of democracy. The paper is devoted to the notion of democracy and to various values related to democracy. According to the authors’ view these values are best actualized in participative deliberative democracy.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 123; 397-419
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Płynna demokracja
Liąuid democracy
Autorzy:
Piechocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616745.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
new media
Internet
network society
democracy
liquid democracy
demokracja
płynna demokracja
demokracja przedstawicielska
demokracja bezpośrednia
Opis:
The advancements in new communication techniques facilitate the political participation of all citizens wishing to exercise it. Various ideas applied by the new media are conducive to the development of civic society and deliberative democracy. The end of the monopoly of traditional, or mainstream media allows altemative discourses to emerge, having formerly been denied presence in the media. Various groups can also emerge to finally participate in public debate. As participation in debate is conditioned on interactivity, the Internet and various platforms serving debating and decision-making are increasingly applied by both businesses and State institutions. Liquid democracy is a way of combining direct democracy with represeiitative democracy. Applications allowing citizens to initiate, track and participate in debate facilitate maximum citizen involvement in public affairs. Therefore, liquid democracy provides an opportunity to implement the ideał of each citizen’s actual participation in the decision- making processes, the lack of which is frequently cited by young people, first and foremost, who feel discouraged from participating in elections. They do not undermine the idea of democracy but contest its current shape and form.
Rozwój nowych technik komunikowania umożliwia polityczną partycypację wszystkim obywatelom, którzy wyrażają taką chęć. Rozmaite pomysły wykorzystujące nowe media sprzyjają rozwojowi społeczeństwa obywatelskiego i demokracji deliberatywnej. Przełamanie monopolu mediów tradycyjnych czy mainstreamowych pozwala ujawnić alternatywne dyskursy, którym dotychczas odmawiano miejsca w środkach przekazu. Pozwala to również ujawnić się grupom, które mogą wreszcie uczestniczyć w debacie publicznej. Ponieważ uczestnictwo w debacie warunkowane jest interaktywnością, Internet i rozmaite platformy służące debacie i podejmowaniu decyzji są coraz szerzej stosowane przez przedsiębiorstwa, ale również instytucje państwowe. Płynna demokracja jest pomysłem na połączenie demokracji bezpośredniej z przedstawicielską. Dzięki aplikacjom umożliwiającym obywatelom inicjowanie, śledzenie i udział w debacie osiągnąć można maksymalne zaangażowanie obywateli w sprawy publiczne. Stąd płynna demokracja jest szansą na urzeczywistnienie idei faktycznego udziału każdego obywatela w procesach decyzyjnych, czego brak wskazywany jest teraz często przez zniechęconych do wyborów, zwłaszcza młodych ludzi. Nie podważają oni przecież idei demokracji, a jedynie jej obecną formę i kondycję.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2013, 4; 25-38
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy demokracja to rządy większości wyłonionej w wyborach?
Autorzy:
Ciszewski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632623.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Projekt Avant
Tematy:
demokracja, demokracja większościowa, prawa, wolność, Schumpeter
Opis:
Przedmiotem artykułu jest krytyka koncepcji demokracji większościowej. W drugiej części tekstu autor wprowadza definicję demokracji większościowej opartą na teorii demokracji minimalnej Josepha Schumpetera. Zgodnie z tą definicją demokracja oznacza rządy większości wyłonionej w cyklicznych wyborach powszechnych. W trzeciej i czwartej części tekstu autor polemizuje z tą koncepcją. Teza artykułu stanowi, że wyłanianie rządzącej większości w drodze wyborów powszechnych nie jest ani koniecznym ani wystarczającym warunkiem uznania danego ustroju politycznego za demokratyczny. Pojęcie demokracji jest bowiem szersze – obejmuje ono również katalog wartości demokratycznych związanych z kategorią obywatelstwa, szczególnymi warunkami działania politycznego, a także z ograniczeniami władzy w systemie demokratycznym.
Źródło:
Avant; 2018, 9, 1
2082-6710
Pojawia się w:
Avant
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego demokracja? Proceduralne, instrumentalne, epistemiczne i deliberacyjne teorie demokracji
Why democracy? Procedural, instrumental, epistemic and deliberative theories of democracy
Autorzy:
Grygieńć, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651589.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Demokracja proceduralna
demokracja epistemiczna
demokracja substancjalna
demokracja deliberacyjna
demokracja instrumentalna
procedural democracy
epistemic democracy
substantive democracy
deliberative democracy
instrumental democracy
Opis:
The author analyzes procedural and instrumental theories of democracy, interpreting them in the context of epistemic and deliberative democracy. Three major forms of procedural democracy (perfect, imperfect and pure proceduralism) are distinguished, and their practical implementation as sortition-based, aggregative and deliberative democracy is analyzed. Subsequently, the author depicts instrumental and substantive interpretations of democratic government and introduces their most popular criticisms. He argues for the impossibility of strict separation of procedural from substantive theories of democracy. On this basis he criticizes the argument concerning allegedly exceptional status of deliberative democracy, which is claimed to be conciliatory in terms of procedural-substantive distinction.
Celem artykułu jest prezentacja proceduralnych i instrumentalnych teorii demokracji oraz ich interpretacja w kontekście epistemicznych i deliberacyjnych strategii legitymacji rządów demokratycznych. Wyróżnione zostają odmiany demokracji proceduralnej: proceduralizm doskonały, niedoskonały i czysty. Analizowane są jej praktyczno-polityczne implikacje pod postacią demokracji losowej, agregacyjnej i deliberacyjnej. W dalszej kolejności opisane zostają instrumentalne i substancjalne interpretacje procedur demokratycznych oraz argumenty ich krytyków. Autor tekstu wysuwa tezę o niemożliwości ścisłego rozdziału demokracji proceduralnej od substancjalnej. W oparciu o nią skrytykowany zostaje pogląd o wyjątkowym statusie demokracji deliberacyjnej jako koncyliacyjnej wobec sporu proceduralizm-substancjalizm.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2016, 59; 5-22
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozaparlamentarne formy partycypacji obywateli w podejmowaniu decyzji politycznych – dekompozycja współczesnego parlamentaryzmu
Non-parliamentary Forms of Citizens Participation in Making Political Decisions - Decomposition of Contemporary parliamentarism
Autorzy:
Sagan, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2020095.pdf
Data publikacji:
2022-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parlamentaryzm
demokracja deliberatywna
demokracja uczestnicząca
demokracja medialna
demokracja smartfonowa
parliamentarism
deliberative democracy
participatory democracy
media democracy
smartphone democracy
Opis:
Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na nowe formy demokracji, które dekomponują współczesnyparlamentaryzm. Rozrywają one związek pomiędzy wyłanianiem ciał przedstawicielskich (parlamentów)z wyborami powszechnymi. Wprowadzane formy reprezentacji obywateli opierają się na metodzie losowania.Jest to powrót do korzeni demokracji ateńskiej i politycznej praktyki suwerenności narodu. Do tych nowatorskichform należy zaliczyć demokrację deliberatywną i demokrację uczestniczącą. Najbardziej znaną formą demokracjideliberatywnej są panele obywatelskie. Celem paneli obywatelskich jest wypracowanie konsensusuoraz przywrócenie zaufania do pozapartyjnego sposobu podejmowania decyzji politycznych. Starają się onerozwiązywać ważne problemy społeczne i polityczne. W Irlandii doprowadziły do zmiany konstytucji. Był to, nietylko medialny, sukces tej nowej formy reprezentacji obywateli.Stosowanie najnowszych technologii informatycznych i komunikacyjnych znajduje swoje odzwierciedlenietakże we współczesnym parlamentaryzmie. Przyczyniają się one do kumulowania informacji w rękach rządu, cozwiększa jego nieformalną pozycję. Pojawiają się tu pojęcia demokracji medialnej i demokracji smartfonowej. Tenowe zjawiska przyczyniają się także do dekompozycji parlamentaryzmu naszych czasów.
The aim of the study is to draw attention to new forms of democracy that are decomposing modern parliamentarism. They break the link between the election of representative bodies (parliaments) and general elections. The introduced forms of citizen representation are based on the sampling method. It is a return to the roots of Athenian democracy and the political practice of national sovereignty. These innovative forms include deliberative democracy and participatory democracy. The most famous form of deliberative democracy are citizens' assemblies. The aim of citizens' assemblies is to develop a consensus and restore confidence in the non-party way of making political decisions. They try to solve important social and political problems. In Ireland, they led to a constitutional amendment. It was not only the media success of this new form of citizen representation.      The use of the latest information and communication technologies is also reflected in contemporary parliamentarism. They contribute to the accumulation of information in the hands of the government. This increases its informal position. Against this background, the concepts of media democracy and smartphone democracy appear. These new phenomena also contribute to the decomposition of the parliamentarism of our time.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 1; 247-269
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What Factors Determine and Facilitate a Departure from a Neo-Militant Democracy? The Case Study of Bulgaria
Jakie czynniki determinują i ułatwiają odejście od neoopancerzonej demokracji? Studium przypadku Bułgarii
Autorzy:
Rezmer-Płotka, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928767.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
democracy
semi-consolidated democracy
Freedom House
militant democracy
demokracja
demokracja częściowo skonsolidowana
demokracja opancerzona
Opis:
Bulgaria is a partially consolidated democracy. Between the financial crisis of 2008 and the coronavirus pandemic, it began to take on characteristics of authoritarian regimes. However, its case is not a classically understood militant democracy, but quasi-militant democracy. This article aims to present main changes the Bulgarian system faced in 2008– 2019 and its transition from neo-consolidated democracy to quasi-militant democracy. The research questions are: is Bulgaria still a neo-militant democracy? If not, what factors determine and facilitate a departure from a neo-militant democracy?
Bułgaria jest demokracją częściowo skonsolidowaną. W okresie między kryzysem finansowym z 2008 r. a pandemią koronawirusa zaczęła przyjmować cechy systemów autorytarnych. Nie jest to jednak przypadek klasycznie rozumianej demokracji opancerzonej, a quasi-opancerzonej. Celem pracy jest odpowiedź na pytania badawcze: czy Bułgaria wciąż ma cechy demokracji neo-opancerzonej? Jeśli nie, jakie czynniki powodują jej zmianę z demokracji neo-opancerzonej w quasi-opancerzoną? W ramach odpowiedzi pokazano zmiany, jakich doświadczył system polityczny Bułgarii w latach 2008–2019, w tym przejście od demokracji neo-opancerzonej do quasi-opancerzonej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 6 (64); 269-280
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy demokracji bezpośredniej jako przykład edukacji politycznej we Włoszech
Autorzy:
Latosińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420847.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Włochy
demokracja
demokracja bezpośrednia
referendum
inicjatywa ludowa
weto ludowe
Opis:
Współcześnie za fundamentalne zasady demokracjiuznaje się suwerenność narodu, zachowanie prawmniejszości, podział i równowagę władz, konstytucjonalizmi praworządność oraz pluralizm. System demokratycznyzapewnia obywatelom szeroki wybór możliwościuczestniczenia w życiu publicznym. Należą do nich międzyinnymi: bezpośrednie formy demokracji (referendum,inicjatywa ludowa, samorządność), pośrednie formydemokracji (system przedstawicielski), organizacjespołeczne i polityczne (stowarzyszenia, partie polityczne),inicjatywy obywatelskie, bezpośrednie formy wyrażaniapoparcia lub sprzeciwu (listy otwarte, petycje).Artykuł jest zwięzłą próbą przedstawienia form demokracjibezpośredniej we Włoszech, stanowiących niewątpliwierealizację podstawowych zasad demokracji jakotakiej, pozwalających obywatelom włoskim na rzeczywistekształtowanie życia społeczno-politycznego w kraju.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2011, 2, 3; 211-226
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja bezpośrednia w Polsce jako instrument populistycznej polityki
Direct democracy in Poland as an instrument of populist politics
Autorzy:
Dzwończyk, Joanna Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421128.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
populizm
demokracja
demokracja bezpośrednia
referendum
populism
democracy
direct democracy
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to show the relationship between the use of direct democracy instruments and populism in Poland. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The basic issue is to demonstrate the instrumental use of the referendum institution and the citizen's referendum initiative to carry out current political interests by both the ruling and opposition parties, leading to the objectification of society and facilitating populist influence. The text refers to the conclusions of two populism`s - the populism of  politicians and populism of voters and the case analysis method – which was applied to five national referenda after 1989 and to the ten civic referendum initiatives taken over the same period. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Starting from the indication of the common ground of democracy and populism, what is the people,  it has been pointed out that populism has an instrumental approach to citizens, whose voices are heard by politicians but often generated, only when they recognize him as useful for their interests. RESEARCH RESULTS: The analysis showed that there is justification for the instrumental treatment of both of the discussed forms of direct democracy, what conducive to the populism of politicians, while at the same time strengthens the populism of voters. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The reach of Polish politicians to direct democratic institutions, such as the referendum and the civic referendum initiative, is a selective one and is characterized by far-reaching selfish pragmatism, which has the power to make the instruments of legitimation of their decisions. 
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest pokazanie zależności między stosowaniem instrumentów demokracji bezpośredniej a populizmem w Polsce. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podstawowym zagadnieniem jest wykazanie instrumentalnego wykorzystywania instytucji referendum i obywatelskiej inicjatywy referendalnej do realizacji bieżących interesów politycznych zarówno przez partie sprawujące władzę, jak i te pozostające w opozycji, co prowadzi do uprzedmiotowienia społeczeństwa i ułatwia populistyczne oddziaływania. W tekście odwołano się do koncepcji dwóch populizmów – populizmu polityków i populizmu wyborców oraz metody analizy przypadku – którą zastosowano w odniesieniu do pięciu przeprowadzonych po 1989 r. referendów ogólnokrajowych i dziesięciu, podjętych w tym samym okresie, obywatelskich inicjatyw mających na celu doprowadzenie do zarządzenia przez Sejm referendum ogólnokrajowego. PROCES WYWODU: Wychodząc od wskazania wspólnej podstawy demokracji i populizmu, jaką jest lud, wskazano, że populizm cechuje się instrumentalnym podejściem do obywateli, których głos jest przez polityków słuchany, ale i często generowany tylko wtedy, gdy uznają go za przydatny do realizacji ich interesów. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Przeprowadzona analiza pokazała, iż uzasadnione jest twierdzenie o instrumentalnym traktowaniu obu omawianych form demokracji bezpośredniej, co sprzyja populizmowi polityków, wzmacniając jednocześnie populizm wyborców. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Odwoływanie się przez polskich polityków do instytucji demokracji bezpośredniej, jaką jest referendum i obywatelska inicjatywa referendalna, ma charakter wybiórczy i cechuje się daleko posuniętym egoistycznym pragmatyzmem, który ma z tych instrumentów uczynić narzędzie uprawomocnienia podejmowanych przez nich decyzji.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 28; 59-72
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
E-democratie? Ou et comment les internautes affectent les processus democratiques
Autorzy:
Bogalska-Martin, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/587684.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Demokracja
Internet
Democracy
Opis:
L’objet de ce texte est d’apporter quelques éléments de réponse aux questions suivantes. Comment, organisés de manière diffuse en réseaux et sous-réseaux, les internautes se constituent-ils en groupes d’influence et font-ils fléchir les choix électoraux d’électeurs „ordinaires” exposés à l’influence des médiats et des propagandes électorales? S’agit- il d’un progrès démocratique qui transforme les formes de gouvernance en élargissant sa base ou, au contraire, fondée sur la fracture numérique, cette expression se traduit-elle par l’appropriation de jeux politiques par des groupes de „minorités actives”? À partir d’exemples de mobilisation de ces groupes lors de récentes campagnes présidentielles aux USA, nous tenterons d’analyser leur impact sur le devenir des démocraties occidentales.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2013, 151; 252-262
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lobbing jako instrument partycypacji społeczeństwa w realizacji zasad państwa demokratycznego
Autorzy:
Barańska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616280.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
lobbing
demokracja
partycypacja
Opis:
The purpose of this paper is to indicate the role and importance of lobbying as a form of ac- tive participation in the decision-making process of entities interested in a given outcome of this process. Lobbying involves business circles, political deputies and potential addressees of the solutions to be enacted, therefore this form of civic activity has attracted increasing interest. Parties involved frequently establish certain organizational structures in order to initiate the activity of authorized entities and involve them in the decision-making process by expressing their approval or disapproval for legislative initiatives. The methods and instruments applied to exert influence are supposed to persuade the decision makers of the necessity to maintain the current solutions, or to inspire changes, but they primarily increase civic consciousness as regards the opportunity for active protection of one’s particular interests.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2012, 4; 185-198
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokracja bezpośrednia w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 roku
Autorzy:
Marczewska-Rytko, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420582.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
demokracja
demokracja bezpośrednia
referendum
inicjatywa obywatelska
konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie instytucji demokracji bezpośredniej w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. na tle wcześniejszych rozwiązań konstytucyjnych w Polsce. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Demokracja bezpośrednia w Polsce ma stosunkowo krótką historię. W okresie międzywojennym takie rozwiązania nie były tu znane. Podobnie nie były one przewidziane w Konstytucji z 1952 r. W tym kontekście ważna jest analiza instytucji demokracji bezpośredniej w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. PROCES WYWODU: Artykuł przedstawia następujące zagadnienia: 1) rozwiązania prawne przed 1987 r.; 2) rozwiązania prawne w latach 1987-1997; 3) referendum ogólnokrajowe w Konstytucji RP z 1997 r.; 4) inicjatywa obywatelska i referendum lokalne w Konstytucji RP z 1997 r. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Obowiązująca Konstytucja z 1997 r. przewiduje trzy rodzaje referendum ogólnokrajowego: 1) konstytucyjne (art. 235, ust. 6); 2) ratyfikacyjne (art. 90, ust. 3); 3) w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa (art. 125, ust. 1). Konstytucja przewiduje referendum lokalne jako formę bezpośredniego sprawowania władzy w art. 170. Zgodnie z art. 118, ust. 2 prawo do wystąpienia z inicjatywą ustawodawczą przysługuje również grupie co najmniej stu tysięcy obywateli, którzy posiadają prawo wyborcze. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Referendum ogólnokrajowe jest traktowane jako procedura wyjątkowa wskazana po zasadach działania Sejmu i Senatu. Prawo do zarządzenia referendum przysługuje jedynie Sejmowi i działającemu za zgodą Senatu Prezydentowi. Uchwała o referendum jest podejmowana bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. Uzyskanie konsensusu politycznego dla referendum jest trudne. Wiele kwestii i rozwiązań prawnych wymaga przemyślenia i dyskusji.  
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2018, 9, 26; 51-61
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mandat imperatywny: panaceum na kryzys demokracji przedstawicielskiej?
Imperative mandate: a medicine for representative democracy crisis?
Autorzy:
Zieliński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1729834.pdf
Data publikacji:
2021-09-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
demokracja
demokracja parlamentarna
mandat parlamentarzysty
democracy
parliamentary democracy
parliamentary mandate
Opis:
Spotyka się pogląd, że demokracja parlamentarna jest w kryzysie. Za jeden z tego kryzysu przejawów można uznać problem z odpowiedzialnością parlamentarzystów przed ich wyborcami. Odpowiedzią na to może być koncepcja mandatu imperatywnego. Autor rozważa w artykule zalety i wady takiego rozwiązania, spekulując również na temat tego, jak regulacja tegoż mandatu mogłaby wyglądać, a także podsumowując odpowiada z uzasadnieniem na pytanie, czy we współczesnych realiach jest to lepsza alternatywa wobec dominującej koncepcji mandatu wolnego.
It is said that parliamentary democracy is in crisis. As a manifestation of the crisis is the dilemma concerning parliamentarian’s responsibility to the voters. The imperative mandate idea is a potential response to the problem. The author analyzes the pros and cons of this form of mandate and speculates how its regulation could look. Last but not least, an answer to the question: is the imperative mandate a proper solution in the contemporary constitutional system, especially if it is a better alternative than the regular one.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 3; 213-231
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokratyczny elityzm: Zmiana ustroju i relacje elita – masy
Autorzy:
Wasilewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076693.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
demokratyczny elityzm
demokracja reprezentatywna
relacje elita – masy
porozumienie elit
demokracja liderów
Opis:
Artykuł kontynuuje zapoczątkowaną w numerze 3/2020 „Studiów Socjologicznych” prezentację paradygmatu demokratycznego elityzmu. Skupia się na dwóch ogólnych za- gadnieniach: roli elit w zmianie systemu politycznego oraz na relacjach między elitą a ma- sami. W pierwszej kwestii najwięcej uwagi poświęcono koncepcji porozumienia elit Mi- chaela Burtona i Johna Higleya, którą autorzy uważają za najlepszą drogę ku demokracji. Stwarza bowiem warunki wszystkim wiodącym siłom politycznym na przeżycie politycz- nego kryzysu, co stabilizuje środowisko polityczne i zwiększa szanse dojścia do skonsoli- dowanej demokracji. Zagadnienie relacji między elitami a masami, wspólne dla teorii elit i teorii demokracji, opisane jest poprzez wskazanie na personalizację polityki i podkreśle- nie zmian, jakie w procesach reprezentacji politycznej nastąpiły w ostatnich dekadach, gdy model demokracji partyjnej zaczął słabnąć. Prowadzić to może do „demokracji widowni” lub „demokracji liderów”. Ogólna konkluzja jest taka, że tezy demokratycznego elityzmu w znacznej mierze zostały inkorporowane do teorii reprezentatywnej demokracji.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2021, 1; 17-41
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koniec transformacji systemowej – czas na złoty wiek Polski
The end of systemic transformation – time for Poland’s golden age
Autorzy:
Wałęsa, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693380.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polska
1989
transformacja
demokracja
Opis:
In the year of the 25th anniversary of the transformation of the political system and of the struggle for freedom and democracy in Poland I wish to announce the end of systemic change in our country! The transformation that we undertook and implemented has been thorough and radical, even epoch-making. Therefore, the time has now come to close the period of change officially and to present the Polish State as a mature democracy and with a fully-fledged economy. Let this jubilee year be a symbolic watershed between the previous phase of destruction and construction, and the current phase of establishment and development. Let it be from now on a golden age of the Republic of Poland! Today, twenty five years on, I would like us to look back at the road we have travelled and draw some conclusions; but first and foremost, I want us to look at the present and to look ahead to the future. From a historical perspective it must be recognised that we have achieved a lot in this time of transformation. There have been errors too, sometimes leading to injustice and social inequality. The overall outcome is nevertheless positive, even more so considering where and with what we started. I must admit that 25 year ago, the only wish I had was to open the door to freedom. I did not think what the first day after victory would bring. Maybe I was hoping our freedom would have drawers full of programmes. As it turned out later, we had to build everything from scratch. We were learning democracy and the free market at a practical level, and I must say we have succeeded quite well. Talking about transformations, the path to freedom, or the road we are taking now in a free Poland, we should not only recall the year 1989 and see it as the only cause of our present democracy and free market. The events of 1989 were important, but were neither the first nor the last element in the chain of events that had their origin much earlier. One cannot forget the dramatic events in Poznań in June 1956, December 1970 in Poland and other bids for freedom. These painful experiences instilled in us a strong conviction that the only way to follow was a wisely managed and peaceful struggle. This conviction was subsequently reinforced by the words of encouragement we received from Pope John Paul II and which we managed to turn into reality. These were the foundations on which both the Polish August of 80 and the Solidarity movement grew, not only as a trade union or a freedom movement, but as a philosophy underpinning our actions. This philosophy helped us to survive through the difficult times of the 1980s, a time whichshook the nation, and when Solidarity was greatly weakened. In 1988 and 1989 Solidarity had lost some of its momentum and no longer had the support of so many millions; yet it managed to bring us freedom when we eventually sat down at the Round Table. We achieved much more than the concessions won in the Round Table agreement foresaw – our prime minister in 1989 and our president elected in free elections in 1990 were the two elements that sealed the peaceful revolution. Therefore we must now, twenty five years later as we celebrate the Anniversary of 1989, remember every link in the chain of events that lead to freedom. I would like to see in this logic of the actual causes and effects, another  phase of the historic battle for a better future, this time on a global scale. The first calls that Solidarity made for unity, consensus and collaboration in building a fair, safe and prosperous global world take on a particular dimension today, and the Polish experience of solidarity and dreams of freedom may now become a guideline for nations and peoples who in the contemporary world must still cope with enslavement and hopelessness, and here I mean, also our brother Ukrainians and many other nations. Further, it may also show the direction in which global civilisation should develop, and serve as lasting points of reference. This is what the world today lacks most. Neither we, as a civilisation, nor as a global world or individual nations, have so far been successful in identifying those values that would be universal for the whole of humanity, and to which we could refer irrespective of nationality, race or faith. Consequently, we stand helpless in the face of global crises or local conflicts, or even tend to forget that in this global world our neighbour’s problems become our problems, too. What our civilisation needs is a catalogue of unquestionable values accepted by all, without exception, on which to build a world of peace and safety. It is important that we agree to build our world on universal values, among which I include solidarity as the foundation of social life in many areas: economy, work, global collaboration, social inequalities. Solidarity and wisely used freedom should be the values from which universal respect for human dignity, the freedom of speech and religion, or the right to justice and equality of opportunity should derive. And we must make sure that these rights are wisely and efficiently exercised in a spirit of solidarity, locally and globally. Let this Anniversary discussion on history be at the same time a call for a debate on the shape of the future. This is the responsibility of the generation of those who have fought for and won freedom, and those who now want to use it wisely. It is our common task to make sure that these historical and democratic achievements, and in particular the potential which we, Poles, still have, is not squandered. It is a task to make the best of the chance Poland has today to build a new golden age. We should also remember that historically it has been a very long time since Poland’s geographical and political situation was so stable in terms of lasting security partnerships, economy and development, if it ever was. This is a foundation on which certainly much can be built today. And I shall always be there too, to welcome all who are interested and ready to join. Like twenty five years ago … Or even earlier.
W roku 25-lecia przemian w wolności i demokracji chcę ogłosić: W Polsce zakończyła się właśnie transformacja systemowa! Dokonaliśmy gruntownych zmian, zmieniliśmy nawet epokę. Dlatego powinniśmy oficjalnie zamknąć okres transformacji i ogłosić czas państwa dojrzałej demokracji oraz okrzepłej gospodarki. Niech ten rok jubileuszowy będzie symboliczną cezurą pomiędzy etapem burzenia i budowania a etapem urządzania i rozwoju. Niech to będzie nowy złoty wiek Rzeczypospolitej!
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 2; 11-14
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola i znaczenie instytucji referendum we współczesnych włoszech
Autorzy:
Lorencka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524659.pdf
Data publikacji:
2010-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Włochy
Demokracja bezpośrednia
referendum
Opis:
Instytucja referendum ogólnokrajowego w powojennych Włoszech jest jednym z kluczowych elementów zmian społeczno-politycznych, szczególnie wobec indolencji elity politycznej i procesu tzw. niedokończonej tranzycji ustrojowej po 1993 roku. Konstytucja Republiki Włoskiej z 1947 roku przewiduje trzy podstawowe formy referendum: referendum abrogacyjne, fakultatywne referendum konstytucyjne oraz referendum konsultacyjne. Od chwili uchwalenie ustawy o referendum i inicjatywie ustawodawczej z 25 maja 1970 roku, przeprowadzono we Włoszech 62 referenda abrogacyjne, 2 referenda konstytucyjne oraz 1 konsultacyjne. Referenda abrogacyjne dotyczyły tak istotnych kwestii jak wprowadzenie rozwodów, aborcji, sztucznego zapłodnienia, zniesienie kary dożywocia, budowy elektrowni nuklearnych aż po zmiany w finansowaniu partii politycznych oraz zmiany w ordynacjach wyborczych do obu izb parlamentu. W referendum konstytucyjnym z 2001 roku obywatele zatwierdzili przebudowę regionalnej struktury państwa a w 2006 roku sprzeciwili się propozycji reformy systemu organów państwa przedstawionej przez centroprawicowy rząd Silvio Berlusconiego. Jedyne referendum konsultacyjne dotyczyło zatwierdzenia powstania Parlamentu Europejskiego. Ze względu na wagę podnoszonych spraw i liczbę przeprowadzonych referendum, zwłaszcza w ostatnich latach, Włochy często określa się jako „republikę referendów”. Jednakże newralgicznym punktem tej formy demokracji bezpośredniej jest malejąca partycypacja wyborców, która prowadzi do braku quorum a tym samym nieważności konsultacji w przypadku referendum abrogacyjnego. Od 1997 roku, ostatnie 25 referendów abrogacyjnych nie osiągnęło wymaganego quorum, co rodzi pytania o dalszą przyszłość tej instytucji.
The institution of a nationwide referendum in postwar Italy is one of the key elements of the socio-political changes, particularly in the presence of the indolence of the political elite and the so-called process of “unfinished constitutional transition” after 1993. The Constitution of the Italian Republic of 1947 provides for three basic forms of the referendum: a law-repealing referendum, a facultative constitutional referendum and a consultative referendum. Since the enactment of the Law on the referendum and the legislative initiative of 25 May 1970, was conducted in Italy 62 law-repealing referendums, two facultative constitutional referendums, and one consultative referendum . The law-repealing referendums concern such important issues as the introduction of divorce, abortion, artificial insemination, the abolition of life imprisonment, the construction of nuclear power plants until the changes in the financing of political parties and changes in electoral laws for both houses of Parliament. In the constitutional referendum of 2001, the citizens approved the rebuilding of the regional structure of the state, in referendum of 2006 pro- tested against the reform proposals presented by the authorities of a center-right government of Silvio Berlusconi. The only one consultative referendum concern approved the creation of the European Parliament. By reason of the importance of issues raised and the number carried out the referendum, especially in recent years, Italy is often referred to as “the republic of referendums”. However, the sore point of this form of direct democracy is decreasing voter participation, which leads to the absence of a quorum thus void consultation in case of a law-repealing referendum. Since 1997, the last 25 law-repealing referendums did not reach the required quorum, which raises further questions about the future of this institution.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2010, 1 (1); 177-189
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies