Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Chekhov" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Тихо в саду: об одном элементе последней пьесы Чехова
Quietly in the Orchard: about one element in Chekhovs last play
Autorzy:
Доманский, Юрий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22604780.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Chekhov
The Cherry Orchard
remark
quiet
Opis:
The paper addresses one element of Chekhov’s play entitled The Cherry Orchard: a note in which the word “silently” is repeated twice. It is proved that the semantics of the character in Chekhov’s plays can be formed on the basis of confrontation words and events.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2011, 4; 9-16
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Чеховский контекст драмы Таня-Таня Оли Мухиной
Chekhov’s Drama Context in "Tanya-Tanya" by Olga Mukhina
Autorzy:
Pieczyński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968729.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
intertextuality
drama
parody
absurd
postmodernism
Chekhov
Mukhina
Opis:
Contemporary Russian drama enters into a dialogue with literary tradition and in particular with the dramatic one. The works of the classics of modernism, including Anton Chekhov, very often become actualized in recent dramatic texts. For instance, "Tanya-Tanya" by Olga Mukhina refers to the artistic features of Chekhov’s ‘major plays’ and thus, in Natalya Fateyeva’s theoretical framework and terminology, Chekhov becomes a pre-text for Mukhina’s text. The general purpose of the paper is an intertextual analysis and interpretation of the latter play.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2014, 07; 257-264
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A sour cherry orchard. An excursion through Chekhovian green spaces
Вѝшнeвый cад или Вишнёвый cад? Экскурсия по зелeным просторам произведений Чеховa
Autorzy:
Negro, Francesca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807350.pdf
Data publikacji:
2021-10-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Anton Chekhov
theatre
cherry orchard
garden
nature
landscape
Opis:
The cherry orchard marks the end of Anton Chekhov’s life, consecrating him as the author who defined the threshold of the new epoch. In this article, I construe the garden as the motif linking Chekhov’s sensitivity to the general spirit of his era, revealing his poetics to the global stage as the distinctive mark of a historical and socioeconomic shift. On this path, I will clarify how the subtle difference between sour cherries and sweet cherries becomes a symbol of Chekhov’s dramatic construction, and how his poetics are built on nuances and subtle shifts in meanings, representing the irrevocable fading of a culture. A philological reflection combined with an attentive reading of Chekhov’s letters, Stanislavsky’s memoirs and scenic sketches reveal the author’s interest in the relationship between man and nature as well as the need to read his work from a more spatial-oriented standpoint. Chekhov clearly anticipates the so-called ‘spatial turn’, approaching space not through the description of a specific landscape or dramaturgical setting, but from a phenomenological point of view, leading him to profound reflections on the relationship between physical planning and socio-political development, as later conceptualised by key social thinkers such as Henry Lefebvre and Edward Soja. Chekhov’s dramaturgical construction and symbology are the result of this awareness and endless passion for nature in all its forms.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2021, 46, 2; 105-124
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Пейзаж с водой у Мопассана и Чехова (На воде и Чайка)
Landscape with water from Maupassant and Chekhov (On the Water and Seagull)
Autorzy:
Ищук-Фадеева, Нина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22626434.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
water metaphors
landscape lyric poetry
Maupassant
Anton Chekhov
Seagull
Opis:
The article is dedicated to the comparative analysis of water metaphors in Maupassant’s and Chekhov's comedies, which enables a clear understanding of the nature of their heroes. This, in turn, helps understand the nature of art and the picture of the world in general.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2010, 3; 42-51
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Образы мстителей в Безотцовщине А. П. Чехова. Герой в ситуации возмездия
Images of avengers in Anton Chekhov`s Fatherlessness. The hero in the situation of a revenge
Autorzy:
Szymańska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22610393.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Anton Chekhov
Fatherlessnes
Commander
the situation of the revenge
Opis:
The aim of this article is to analyze the images of the two heroes of Chekhov`s early drama – the horse-thief Osip and Sophia Voynitseva, as characters that are similar to Commander, one of the heroes of the Don Juan story. A rtesponse to the Commander in Fatherlessness allows us to interpret Chekhov`s play in an ironic way and contributes to new value of this drama.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2010, 3; 52-59
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dom” jako kategoria rozmyta w opowieści „Żywy towar” A. P. Czechowa
«Дом» как размытая категория в повести «Живой товар» А.П. Чехова
‘House’ as a blurred category in ‘A Living Chattel’, a short story by A. P. Chekhov
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944443.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Чехов
дом
прототип
семья
категоризация
house
chekhov
prototype
family
categorization
Opis:
В статье рассматривается вопрос о функционировании категории «дом» в повести “Живой товар” Антона Чехова. Произведение относится к первому этапу творческого пути автора, поэтому в довольно сатирическом виде писатель задумывается над проблемами семейного очага. История любовного треугольника происходит на фоне трех домов – городского, дачи и поместья. В первом доме супружеская связь увядает, когда появляется любовник. На даче любовники пытаются создать свой собственный домашний очаг, однако терпят поражение. Парадоксально – в третьем доме, т.е. в поместье, муж, жена и любовник живут мирно под одной крышей. Чехов создает новый образ дома, который можно определить как периферийный элемент прототипической категории «дом». Тем самым автор находит символ изменений в жизни современных ему семей, которые нашли свое отражение в литературе того времени.
The article is devoted to the way a category of ‘house’ functions in a short story ‘A Living Chattel’ by A.P. Chekhov. Since this literary work comes from the first part of Chekhov’s creative activity, the author mostly in an ironic way scrutinizes the problems of domestic hearth. There are three houses – a city house, a dacha and a country estate where the story of love triangle takes place. In the first house, the relationship between a married couple withers when the lover steps in. At the dacha, the lovers try to create their own domestic hearth but they fail. Paradoxically, in the third house being the country estate, a husband, his wife and her lover live peacefully under one roof. Chekhov creates a new vision of a house, which can be referred to as a peripheral element of a prototypical category ‘house’. Hence, the author identifies the symbol of changes which take place in the life of his contemporary families and which are reflected in the literature of those days.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9; 219-228
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dom” jako kategoria rozmyta w opowieści „Żywy towar” A. P. Czechowa
«Дом» как размытая категория в повести «Живой товар» А.П. Чехова
‘House’ as a blurred category in ‘A Living Chattel’, a short story by A. P. Chekhov
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116584.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Чехов
дом
прототип
семья
категоризация
Chekhov
house
prototype
family
categorization
Opis:
В статье рассматривается вопрос о функционировании категории «дом» в повести “Живой товар” Антона Чехова. Произведение относится к первому этапу творческого пути автора, поэтому в довольно сатирическом виде писатель задумывается над проблемами семейного очага. История любовного треугольника происходит на фоне трех домов – городского, дачи и поместья. В первом доме супружеская связь увядает, когда появляется любовник. На даче любовники пытаются создать свой собственный домашний очаг, однако терпят поражение. Парадоксально – в третьем доме, т.е. в поместье, муж, жена и любовник живут мирно под одной крышей. Чехов создает новый образ дома, который можно определить как периферийный элемент прототипической категории «дом». Тем самым автор находит символ изменений в жизни современных ему семей, которые нашли свое отражение в литературе того времени.
The article is devoted to the way a category of ‘house’ functions in a short story ‘A Living Chattel’ by A.P. Chekhov. Since this literary work comes from the first part of Chekhov’s creative activity, the author mostly in an ironic way scrutinizes the problems of domestic hearth. There are three houses – a city house, a dacha and a country estate where the story of love triangle takes place. In the first house, the relationship between a married couple withers when the lover steps in. At the dacha, the lovers try to create their own domestic hearth but they fail. Paradoxically, in the third house being the country estate, a husband, his wife and her lover live peacefully under one roof. Chekhov creates a new vision of a house, which can be referred to as a peripheral element of a prototypical category ‘house’. Hence, the author identifies the symbol of changes which take place in the life of his contemporary families and which are reflected in the literature of those days.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017; 219-228
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosne nieporozumienia w świetle teorii umysłu, na materiale wczesnej prozy Antoniego Czechowa
Love misunderstanding in the light of theory of mind (on Anton Chekhov’s early prose)
Любовные недоразумения с точки зрения теории разума, на материале раннего творчества Антона Чехова
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604272.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Czechow
miłość
komunikacja
teoria umysłu
Chekhov
love
communication
theory of mind
Opis:
Любовные недоразумения с точки зрения теории разума, на материале раннего творчества Антона Чехова   В настоящей статье обращаемся к одной из главных тем чеховедения последних лет, т.е. к теме коммуникации. Для Чехова коммуникация является не только простым обменом мнений, но сама становится предметом интереса и тщательных наблюдений. Оттуда возникает вполне реалистический – учитывающий разные ошибки – образ человеческого общения в прозе Чехова, который, в свою очередь, поддается анализу с учетом разных методов. Мы предлагаем посмотреть на проблему недоразумений героев (в области любви) с точки зрения ошибочной теории разума. Мы присматриваемся нескольким текстам раннего творчества писателя (м.проч. Нервы, Верочка), в которых недоразумения являются эффектом именно неправильного понимания чужого сознания, эмоций и чувств. Чехов, таким образом, создал настоящий образ человеческой коммуникации, в которой язык является лишь одним из многих явлений, решающих о успехе в межчеловеческом общении.     Love misunderstanding in the light of theory of mind, based on Anton Chekhov’s early prose   In this article we endeavour to draw the attention to one of the most essential themes in the research on Chekhov’s literary works, being the problem of communication. For Chekhov communication is not only a simple exchange of points, but it itself becomes the matter of interest and in-depth observations. Hence, its entirely realistic – bearing in mind various errors – picture of human contacts in Chekhov’s prose, which in turn can be analysed by diverse methodologies. As a tool for observation of the misunderstandings between the heroes (in the area of love), there is the defective theory of mind employed. And a few texts from early stage of Chekhov’s career fall here under scrutiny (e.g. “Nervers’, ‘Verochka’). In these short stories, misunderstandings emerge from inaccurate reading of consciousness, emotions and feelings of others. In this way, the writer creates the real picture of communication, in which the language is only one of many phenomena determining the success in human relationships.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria umysłu a nieporozumienia bohaterów w prozie Czechowa (zarys)
Theory of Mind in the light of misunderstandings of heroes in Chekhov’s prose (outline)
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579000.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
teoria umysłu
metareprezentacja
Czechow
kognitywistyka
Theory of Mind
metarepresentation
Chekhov
cognitive science
Opis:
Niniejsza praca przedstawia wstęp do badań nad prozą Antoniego Czechowa w oparciu o tzw. teorię umysłu. Zastosowanie tej teorii umożliwia nowe podejście do badań nad narracją i bohaterami oraz wydobycie kognitywnych aspektów dzieła literackiego. Teoria umysłu oraz metareprezentacja pozwalają dostrzec przyczyny częstych u Czechowa „nieporozumień” między bohaterami. W opowiadaniu Śmierć urzędnika przyczyną porażki w kontakcie z drugą osobą są zaburzenia teorii umysłu głównego bohatera, prowadzące do błędnego postrzegania siebie oczami drugiej osoby. W utworze Kapral Priszybiejew przyczyną nieporozumienia okazuje się błędne przypisywanie intencji innym postaciom przez tytułowego kaprala, zaś opowiadanie Człowiek w futerale pokazuje jak decyzja o rezygnacji z kontaktu z innymi bohaterami wpływa na odizolowanie jednostki od świata i powstanie błędnego koła nieporozumień.
This piece of work presents an introduction to the research in Anton Chekhov’s prose based on Theory of Mind. By employing this theory one may gain a new approach to the research in narration and heroes and also a way to reveal the cognitive aspects of a literary work. Theory of Mind and metarepresentation allow to notice the reasons of communication issues, ‘clashes’ between heroes, which seem to be so common in Chekhov’s prose. In a short story The Death of a Civil Servant the reason of a failure in contacts with the other person is the disorder of main hero’s Theory of Mind, which leads to his mistaken perception of himself in the eyes of others. In the piece of work titled Sergeant Prishibeyev it is the sergeant’s mistaken attribution of intentions to other heroes that causes misunderstandings. Whereas The Man in the Case reveals how the decision to resign from contacts with other heroes gives rise to one’s isolation from the world and engenders a vicious circle of misunderstandings.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/113 z. 1; 27-41
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Никто не знает настоящей правды» (переосмысление образа учителя-наставника в произведениях Антона Чехова)
Autorzy:
Францова, Наталья
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1826613.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Russian literature
Anton Chekhov's creativity
the spiritual life
late XIX century in Russia
Opis:
The article is devoted to the ideals in the life and work of Anton Chekhov. In his works the Russian writer destroys the image of the elder, the teacher who knows the truth and can explain the meaning of life. He believed that every person can get rid from the "case" ideas of others and gain absolute freedom.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2017, 11; 485-494
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integracja pojęciowa jako sposób formułowania nowego obrazu świata w prozie A.P. Czechowa
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630761.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
holism
conceptual integration
Chekhov
prose
holizm
integracja pojęciowa
Czechow
proza
холизм
концептуальная интеграция
Чехов
проза
Opis:
The article focuses on Chekhov’s original way of presenting literary impression of the world. The polemic with literary tradition consists in the writer proposing a holistic vision of a hero. This effect is achieved by employing conceptual integration. A short story Ward No. 6 in which a new trick is presented by means of the description of the hero’s appearance (dr. Ragin’s), may serve as an example of this creative method. Gradually, the integration of different mental spaces permeates into the internal world of the hero and complicates simple axiological assessment. The holistic picture of a hero appears also in the early stages of Chekhov’s creative activity, The Death of a Government Clerk being an example. As a result, it can be concluded that the literary works of the author of The Black Monk are always deeper than a free interpretation.
W niniejszym artykule przedmiotem zainteresowania jest oryginalny sposób kreowania przez Czechowa literackiego obrazu świata. Polemika z tradycją literacką polega na zaproponowaniu przez pisarza holistycznej wizji bohatera. Taki efekt Czechow osiąga przez zastosowanie integracji pojęciowej. Metodę twórczą ilustruje opowiadanie Sala numer 6, w którym autor prezentuje nowy chwyt za pomocą opisu wyglądu zewnętrznego bohatera, doktora Ragina. Integracja różnych przestrzeni mentalnych stopniowo przenika w świat wewnętrzny bohatera i komplikuje prostą aksjologiczną ocenę. Holistyczny obraz bohatera pojawia się również we wczesnym etapie twórczości Czechowa, np. w opowiadaniu Śmierć urzędnika. Dzięki temu można stwierdzić, iż utwory autora Czarnego mnicha są zawsze głębsze od każdej z prób ich interpretacji.
В настоящей статье наш интерес вызывает оригинальный подход Антона Чехова к литературной картине мира. Полемика с литературной традицией заключается в том, что писатель предлагает холистический взгляд на героя. Такой эффект А. Чехов достигает путем концептуальной интеграции. Иллюстрацией служит рассказ Палата № 6, в котором свой новый прием автор обнаруживает при помощи представления внешнего вида героя – доктора Рагина. Постепенно интеграция разных ментальных пространств проходит во внутренний мир героя и осложняет ясную аксиологическую оценку. Холистический образ героя появляется и в раннем периоде творчества А. Чехова, например в Смерти чиновника. Благодаря этому можно сказать, что произведения автора Черного монаха всегда глубже любой из их интерпретаций.
Źródło:
Acta Humana; 2015, 6
2082-4459
Pojawia się w:
Acta Humana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobowość narcystyczna w literaturze (opowiadanie Żona Antoniego Czechowa)
Narcissistic personality in literature (Anton Chekhov’s short story The Wife)
Нарциссическая личность в литературе (рассказ «Жена» Антона Чехова)
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311588.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
жена
нарциссизм
эмпатия
повествование
Чехов
żona
narcyzm
empatia
narracja
Czechow
wife
narcissism
empathy
narrative
Chekhov
Opis:
Przedmiotem zainteresowania w niniejszym artykule jest problem narcyzmu w ujęciu literackim. Jako podstawa teoretyczna służy refleksja Simona Barona-Cohena. U bohatera opowiadania Żona – Pawła Andriejewicza Asorina – można wyróżnić wiele cech narcystycznych, co ma przełożenie na świat przedstawiony opowiadania, relacje między postaciami (przede wszystkim na relację z żoną Natalią) oraz strukturę narracyjną (narracja pierwszoosobowa). Czechow ukazuje proces przewartościowania wartości przez bohatera, ale zmiany w postrzeganiu życia pozwalają Asorinowi jedynie na wycofanie się na dalszy plan. Braki empatii nie mogą być uzupełnione w prosty sposób, co wpływa na ostateczny brak pełnego happy endu w utworze.
Предметом интереса в настоящей статье является проблема нарциссизма в литературном осмыслении. Теоретической основой служит мысль Саймона Барона-Коэна. У героя рассказа Жена – Павла Андреевича Асорина – обнаруживаются многие черты нарциссизма, что влияет на художественный мир произведения: отношения с другими героями (прежде всего – с женой Натальей) и повествовательную структуру (повествование от первого лица). Чехов показывает процесс переоценки ценностей героем - переосмысление жизни позволяет Асорину лишь отойти на задний план, однако отсутствие эмпатии не может быть легко восполнено, что влияет на невозможность полного хэппи-энда.
The subject of interest in this article is the problem of narcissism in literary terms. The reflection of Simon Baron-Cohen serves as the theoretical basis. In the protagonist of the short story The Wife - Pavel Andreitch Asorin - many narcissistic features can be distinguished, which translates into the world of the story, the relations between the characters (primarily the relationship with his wife, Natalya), and the narrative structure (first-person narrative). Chekhov shows the protagonist's reevaluation of values, but the changes in the perception of life only allow Asorin to withdraw into the background. The lack of empathy cannot be easily filled, which ultimately results in the lack of a full happy ending in the short story.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 151-164
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia trzech zdań. Przemiany wewnętrzne w prozie Antoniego Czechowa
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630585.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Anton Chekhov
evolution
cognitive processes
Antoni Czechow
ewolucja
procesy poznawcze
Антон Чехов
эволюция
познавательные процессы
Opis:
In the article, the main focus is put on the notion of evolution, in other words, on the internal transformations in Anton Chekhov’s prose. By means of cognitive methodology, it is shown which processes of thinking perform a vital role in the formulation and development of the writer’s work. For this reason, three symbolic sentences were chosen along with the cognitive mechanisms connected to them. The first mechanism, which is the conceptual metaphor, illustrates variants of the development of the same thought in various Chekhov’s literary works. Narrative universals and stereotypes serve as the second and third mechanism. Resignation from these mechanisms lets the writer create an entirely original image of the world presented in the mature phase of his writing. As a result, the reader is provided with a specific task. When no traditional images and techniques are found in the stories composed late in the writer’s life, the readers are meant to determine on their own the whole cognitive-emotional attitude to phenomena around them.
W artykule zwracamy uwagę na kwestię ewolucji, czyli wewnętrznych zmian w prozie Antoniego Czechowa. Prezentujemy, uwzględniając metodologię kognitywną, jakie procesy myślowe odgrywają ważną rolę w formułowaniu i rozwoju twórczości pisarza. W tym celu zostały wybrane trzy symboliczne zdania i związane z nimi mechanizmy kognitywne. Pierwszy mechanizm to metafora pojęciowa, dzięki której Czechow pokazuje warianty rozwoju takiej samej myśli w różnych utworach. Drugi oraz trzeci mechanizm to uniwersalia narracyjne i stereotypy. Rezygnacja z nich pozwoliła pisarzowi na stworzenie w dojrzałym etapie twórczości całkowicie oryginalnego obrazu świata przedstawionego, a w konsekwencji – na postawienie przed czytelnikiem określonego zadania. Odbiorca, czytając późne opowiadania Czechowa i nie napotykając w nich tradycyjnych obrazów i chwytów, powinien samodzielnie określić własny poznawczo-emocjonalny stosunek do zachodzących zjawisk.
В настоящей статье мы обращаем внимание на проблему эволюции, т.е. внутренних изменений в прозе Антона Чехова. Учитывая когнитивную методологию, мы показываем, какие процессы мышления играют важную роль в формировании и развитии творчества писателя. Для этой цели мы выбрали три символические предложения и связанные с ними когнитивные механизмы. Первый механизм – это концептуальная метафора, благодаря которой Чехов в разных произведениях показывает варианты развития одной и той же мысли. Второй и третий – это универсальный нарратив и стереотипы, отказ от которых позволил писателю создать вполне оригинальный образ художественного мира в зрелом периоде творчества, и, следовательно, поставить перед читателем определенную задачу. Ее суть в том, что читатель, читая поздние рассказы Чехова и не встретив в них традиционных образов и приемов, должен самостоятельно определить свое познавательно-эмоциональное отношение к происходящему.
Źródło:
Acta Humana; 2016, 7
2082-4459
Pojawia się w:
Acta Humana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Don Kichot i antropozofia: O tym, jak aktor Michaił Czechow pragnął zagrać rolę Rycerza Smętnego Oblicza i dlaczego roli tej nie zagrał
Don Quixote and Anthroposophy: How the Actor Mikhail Czekhov Wanted to Play the Knight of the Sad Countenance and Why He Did Not
Autorzy:
Osińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36121832.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Michał Czechow
Don Kichot
antropozofia
Rudolf Steiner
Nadieżda Pawłowicz
Michael Chekhov
Don Quixote
antroposophy
Nadezdha Pavlovich
Opis:
Michaił Czechow pozostawił kilka świadectw pracy nad rolą Don Kichota, najbardziej znane są Rozmyślania o Don Kichocie  (1926) i Dziennik o Kichocie (1928). Do premiery spektaklu w teatrze MChAT Drugi nigdy nie doszło, a Czechow roli tej nie zagrał ani w Rosji, ani na emigracji. W artykule podjęto próbę rozszyfrowania uwag aktora o postaci rycerza w kontekście antropozofii, która w tym okresie była dla niego inspiracją zarówno w pracy nad rolą, jak i własnym rozwoju duchowym. Sięgnięcie do dokumentów, w tym do stenogramów dyskusji wokół planowanej inscenizacji oraz do korespondencji aktora z jedną z autorek pierwszej adaptacji powieści - Nadieżdą Pawłowicz, pozwoliło wnikąć w paradoksalne na pierwszy rzut oka postrzeganie postaci rycerza przez aktora. Czechow widział w nim postać "lucyferyczną" i krytycznie oceniał jego idealizm. Zestawienie poglądów aktora z opiniami działaczy bolszewickich tłumaczy, dlaczego przychylał się do narzucanej przez cenzurę interpretacji powieści Cervantesa, a jednocześnie odsłania prawdziwe motywy jego własnej interpretacji. Przyczyną niepowodzenia w zmaganiu się z rolą Kichota była nieprzystawalność wizji aktora do powieści Cervantesa, co uniemożliwiło stworzenie zadowalającej adaptacji dzieła. Zarazem pracę nad rolą Kichota można potraktować jako etap w rozwoju Czechowa, zainspirowanego naukami Rudolfa Steinera.
Mikhail Chekhov left several documents of his work on the role of Don Quixote, the best-known being the Meditation on Don Quixote (1926) and The Quixote Journal (1928). The planned premiere at the Moscow Art Theatre II never took place, and Chekhov did not play this part either in Russia or in exile. This article  interprets the actor’s remarks about the knight in the context of anthroposophy, which at that time inspired both Chekhov’s work on the role and his spiritual development. Consulting archival material, including the transcripts of discussions about the planned staging and the actor’s correspondence with one of the authors of the first adaptation of the novel, Nadezhda Pavlovich, provides insight into Chekhov’s seemingly paradoxical perception of the figure of Don Quixote. The actor saw him as a “Luciferian” character and was critical of his idealism. The juxtaposition of Chekhov’s views with those of Bolshevik activists explains why he was ready to endorse the censorship-imposed interpretation of Cervantes’s novel, and at the same time reveals the actual motivations of his own reading. The reason for the actor’s failure in struggling with the role of Quixote was the incompatibility between his vision and Cervantes’s text, which made it impossible to create a satisfactory adaptation. His work on the role of Quixote can be treated as a stage in Chekhov’s development at a time when he was inspired by the teachings of Rudolf Steiner.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2020, 69, 1; 145-162
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Nie można obejść się bez teatru»: O poziomach metateatralności w «Mewie» Antona Czechowa
‘We Can’t Do Without a Theatre’: On the Levels of Metatheatricality in ‘The Seagull’ by Anton Chekhov
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520120.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Anton Czechow
Mewa
metateatr
teoria dialogowego Ja
dialogiczność
Anton Chekhov
The Seagull
metatheater
Dialogical Self Theory
dialogism
Opis:
Mewa (1896) zajmuje szczególne miejsce w twórczości Antoniego Czechowa ze względu na bogactwo zastosowanych w niej środków metateatralnych. Jest to jedyny jego dramat, w którym można odnaleźć wszystkie rodzaje metateatralności wyróżnione przez Sławomira Świontka. Warto być może dodać jeszcze czwarty rodzaj, który przejawia się na poziomie kompozycji formy dramatycznej i został określony jako "gry genologiczne" (Ewa Partyga) lub "cytowanie struktur" (Danuta Danek). Niniejsze studium typów metateatralności ujawnia, że Czechow kładzie nacisk na wielość sposobów, w jakie publiczność może odgrywać twórczą rolę w doświadczeniu teatralnym i przywraca wartość postawom dotychczas uważane za drugorzędne, pasywne i słabe. Jednocześnie Czechow wykorzystuje obraz teatru życia codziennego, aby obnażyć wewnętrzne mechanizmy opresji społecznej, która miażdży najbardziej wrażliwe jednostki. Sytuacja ta staje się zwierciadłem dla procesów zachodzących wewnątrz jaźni (zgodnie z teorią dialogicznego ja Huberta Hermansa). Dysfunkcyjność świata przedstawionego w dramacie wskazuje na pęknięcia w ludzkiej psychice, gdzie słabsze pozycje osobiste muszą zostać stłumione lub wykorzenione. Celem metateatralnych środków zastosowanych w Mewie jest zbudowanie wielopoziomowej reprezentacji rzeczywistości oraz ukazanie wielości i zmienności osobistych perspektyw na rzeczywistość, które wzajemnie się oświetlają. Z tej wielości punktów widzenia i różnorodności osobistych głosów Czechow konstruuje na wskroś nowoczesną reprezentację świata, której naczelną zasadą jest połączenie dialogiczności i teatralności.
The Seagull (1896) holds a special place in the oeuvre of Anton Chekhov for the richness of metatheatrical devices deployed in it. It is the only drama by the playwright where one can find all the kinds of metatheatricality distinguished by Sławomir Świontek. It may be worth to add a fourth kind that manifests itself at the level of composition of the dramatic form and has been defined as “a play with genres” (Ewa Partyga) or “quoting of structures” (Danuta Danek). The present study of kinds of metatheatricality reveals Chekhov’s emphasis on the multitude of ways in which the audience can play a creative part in the theatre experience. The dramatist vindicates some elements hitherto considered to be secondary, passive, and weak. At the same time, Chekhov uses the image of the theatre of everyday life in order to expose the inner workings of society’s oppression that crushes its most sensitive individuals. This situation becomes a mirror for the processes going on within the self (as conceived of by the Dialogical Self Theory by Hubert Hermans). The disfunctionality of the world presented in the drama indicates fractures within the human psyche, where weaker personal positions must be suppressed or eradicated. The aim of the metatheatrical devices utilised in The Seagull is to construct a multi-level representation of reality and to display the multitude and changeability of personal perspectives on the reality, which illuminate one another. Out of this multitude of points of view and diversity of personal voices, Chekhov constructs a thoroughly modern representation of the world, whose governing principle combines dialogicality and theatricality.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 151-168
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies