- Tytuł:
-
Niebieska sukienka, język konwenansów i tłumaczenie juweniliów. Wokół "Frasi all’innamorata" Cesarego Pavese
A Blue Dress, the Language of the Proprieties, and Juvenilia in Translation. Some Remarks on the “Frasi all’innamorata” by Cesare Pavese - Autorzy:
- Płaszczewska, Olga
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/446629.pdf
- Data publikacji:
- 2016-12-31
- Wydawca:
- Wydawnictwo Adam Marszałek
- Tematy:
-
Cesare Pavese
translation
intertextuality
themes in poetry
przekład
intertekstualność
tematy poetyckie - Opis:
-
The main purpose of the essay is to present one of the juvenilia by Cesare Pavese as a coherent text worth of being diffused. For this reason, the poem “Frasi all’innamorata” (1930), in its original version, opens the essay. The interpretation of the text is undertaken to show both its literary and cultural inspirations (W. Whitman, G. Gozzano, psychoanalysis) and dominant artistic strategies (transforming poetry into prose, playing with colloquial speech and linguistic clichés). Moreover, the presentation of possible difficulties in translation of the poem leads to a reflection on the themes of Pavese’s poetry such as solitude, a lack of love, anxieties caused by human physicality, alienation, and disapproval of superficiality in interpersonal relations. The Polish version of the poem acts as a final proposal of its reading.
Artykuł stanowi komentarz do nieprzekładanego dotąd na polski iuvenilium Cesarego Pavese Frasi all’innamorata (1930). Wskazanie inspiracji wiersza (W. Whitman, G. Gozzano, echa psychoanalizy Freuda), analiza strategii artystycznych zastosowanych w utworze (stylizacja na prozę, posłużenie się językiem potocznym, wykorzystanie banału słownego jako tworzywa literackiego) oraz wyjaśnienie potencjalnych problemów translatorskich prowadzą do refleksji nad tematyką poezji Pavesego, oscylującą wokół wątków samotności, braku miłości, niepokojów związanych z odkrywaniem ludzkiej cielesności, wyobcowania i niezgody wobec konwenansów. Wiersz Pavesego w oryginale, interpretowany następnie jako ironiczne oskarżenie powierzchowności relacji międzyludzkich, poprzedza analityczną część tekstu, natomiast jego tłumaczenie, umieszczone na końcu, stanowi ostateczną propozycję interpretacyjną. - Źródło:
-
Italica Wratislaviensia; 2016, 7; 145-161
2084-4514 - Pojawia się w:
- Italica Wratislaviensia
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł