Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "конформизм" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Ретротопия как форма побега и конформизма ("Оправдание острова" и "Чагин" Евгения Водолазкина)
Retrotopia jako forma ucieczki i konformizm (Jewgienij Wodołazkin "Justyfikacja wyspy" i "Czagin")
Retrotopia as a form of escape and conformity: ("Justification of The Island" and "Chagin" by Evgeny Vodolazkin)
Autorzy:
Szubin, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53908236.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
ретротопия
ретроспекция
мифотворчество
анахронизмы
конформизм
retrotopia
retrospekcja
tworzenie mitów
anachronizmy
konformizm
retrospection
myth-making
anachronisms
conformism
Opis:
В статье рассмотрены несколько произведений Евгения Водолазкина последних лет, в которых происходит сближение средневековых приемов и современных литературных тенденций. Все их объединяет глобальная установка на ретротопию, в понимании Зигмунда Баумана, а именно: побег в прошлое, поиск предела изначальности, ощущение всеединства, мифотворчество. На материале статьи Литература: будущее в прошедшем (2019) и романа Оправдание острова (2020) происходит исследование темы анахронизмов как формы аберрации сознания и ретроспективного мышления, свойственного средневековью. В романе Чагин (2022) исследуются мифотворческие установки, связанные с методом ретроспекции, в котором происходит искажение памяти, перестройка сознания, оправдание ошибок и морального падения. Такие понятия и категории, как реальность, история, память, ответственность, поступок, покаяние, полностью изымаются из обращения. В качестве вывода можно постулировать парадоксальное аннулирование темы памяти, заявленной в начале романа Чагин, и замещения его темой забвения и искаженной в ретроспекции памяти, символически представленных реками Лета и Эвноя.
The article considers several works by Evgeny Vodolazkin of recent years, in which there is a convergence of medieval techniques and modern literary trends. All of them are united by a global setting for retrotopia, in the understanding of Sigmund Bauman, namely: an escape into the past, a search for the limit of originality, a sense of unity, myth-making. Based on the article Literature: the future is in the past (2019) and the novel Justification of the Island (2020), the study of the topic of anachronisms as a form of aberration of consciousness and retrospective thinking, characteristic of the Middle Ages, is carried out. The novel Chagin (2022) explores the myth-making attitudes associated with the method of retrospection, in which memory is distorted, consciousness is restructured, and mistakes and moral fall are justified. Such concepts and categories as reality, history, memory, responsibility, deed, repentance are completely withdrawn from circulation. As a conclusion, one can postulate a paradoxical annulment of the theme of memory, declared at the beginning of Chagin's novel, and its replacement with the theme of oblivion and memory distorted in retrospection, symbolically represented by the rivers Lethe and Eunoia.
W artykule omówiono kilka dzieł Jewgienija Wodołazkina z ostatnich lat, w których można dostrzec zbieżność średniowiecznych technik i współczesnych nurtów literackich. Wszystkie łączy globalna oprawa retrotopii w rozumieniu Zygmunta Baumana, czyli: ucieczka w przeszłość, poszukiwanie granic Początku, poczucie jedności, tworzenie mitów. Na podstawie artykułu Literatura: przyszłość jest w przeszłości (2019) i powieści Justyfikacja wyspy (2020), studium tematu anachronizmów jako formy aberracji świadomości i myślenia retrospektywnego, charakterystycznego dla średniowiecza, jest przeprowadzane. Powieść Czagin (2022) bada postawy mitotwórcze związane z metodą retrospekcji, w ramach której dochodzi do zniekształcenia pamięci, restrukturyzacji świadomości oraz usprawiedliwienia błędów i upadku moralnego. Całkowicie wycofywane są z obiegu takie pojęcia i kategorie jak rzeczywistość, historia, pamięć, odpowiedzialność, czyn, skrucha. Na zakończenie można postulować paradoksalne unieważnienie zadeklarowanego na początku powieści Czagin tematu pamięci i zastąpienie go tematem zapomnienia i zniekształconej retrospekcji pamięci, symbolicznie reprezentowanej przez rzeki Letę i Eunoię.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2024, 1 (185); 115-132
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies