Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polacy" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zagadnienia dotyczące świadomości narodowej Polaków na Białorusi w polskiej historiografii na początku XXI wieku
Some issues of the awareness of the national Polish population in Belarus in Polish historiography at the beginning of the 21st century
Autorzy:
Kruczkowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1812112.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
mniejszość narodowa
Polacy na Białorusi
historiografia
język ojczysty
świadomość narodowa
national minority
Poles in Belarus
national consciousness
historiography
mother tongue
Opis:
W artykule przedstawiono kwestię świadomości narodowej polskiej mniejszości na Białorusi na początku XXI wieku. Okres chronologiczny badań obejmuje lata 2000-2005. Był to stosunkowo stabilny czas działalności polskich organizacji na Białorusi. Uwzględniając lokalną specyfikę, możliwe było wówczas dość znaczące zaangażowanie się w działania kulturalne i edukacyjne. Badając analizowaną problematykę, autor szczególną uwagę zwrócił na cykl konferencji międzynarodowych, organizowanych przez Zarząd Głównych Związków Polaków na Białorusi. W obradach brali udział naukowcy, którzy reprezentowali nie tylko polski punkt widzenia (to badacze z Polski i miejscowi Polacy – obywatele Białorusi), ale również białoruscy naukowcy. Uwzględniano przy tym rosyjskie badania naukowe.
The article analyzes the issues of national consciousness of the Polish national minority in Belarus at the beginning of the 21st century. The chronological period of the study is 2000-2005. It was a relatively quiet period of activity of Polish organizations in Belarus, as per local condition, enabling them to engage in statutory cultural and educational activities. In relation to the declared topic, the most important was the series of international conferences organized by the Board of the Main Unions of Poles in Belarus. The conferences were attended by scientists who represented not only the Polish point of view (they are researchers from Poland and local Poles – citizens of Belarus), but also Belarusian scientists. The studied problems in Polish science were presented in comparison with the Belarusian and partly Russian historical tradition.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2019, 16, 16; 61-82
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagłada jako nieczystość
Autorzy:
Czapliński, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639187.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Holocaust as impurity The study concerns the category of “purification” and contradictory meanings attributed to it in an essay by Błoński titled Biedni Polacy patrzą na getto (The Poor Poles Look at the Ghetto) (1987). The first sense, for the author t
Opis:
Holocaust as impurityThe study concerns the category of “purification” and contradictory meanings attributed to it in an essay by Błoński titled Biedni Polacy patrzą na getto (The Poor Poles Look at the Ghetto) (1987). The first sense, for the author the only possible, refers to the Christian penitential order (complicity of Poles for the Holocaust – guilty conscience – religion – gaining forgiveness – purification). The two other senses come into conflict with the above characteristics. One of them is associated with social system of purity, which in the post-war Polish culture has appointed the status of dirty matter to the Holocaust. The last refers to the Polish affects that treat the Holocaust as what is disgusting. Three varieties of impurities (fault – dirt – disgust) imply three different ways of purification.
Źródło:
Wielogłos; 2014, 4(22)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapisać siebie w historii. O trzech świadectwach literackich Polaków, żołnierzy armii austro-węgierskiej (Karol Omyła, Bogumił Nowotny, Wiktor Willmann)
Preserving oneself in history. On three literary testimonies of the Poles, the soldiers of the Austro-Hungarian army (Karol Omyła, Bogumił Nowotny, Wiktor Willmann)
Autorzy:
Rozmus, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676550.pdf
Data publikacji:
2020-09-22
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
żołnierska proza dokumentu osobistego z czasów pierwszej wojny światowej
Polacy w armii Austro-Węgier
piechota
marynarka wojenna
lotnictwo
soldiers’ private record prose from the period of the First World War
Poles in the Austro-Hungarian army
infantry
navy
aviation
Opis:
Omówione trzy tomy żołnierskiej prozy wspomnieniowej: Karola Omyły Krótki życiorys pewnego żołnierza z wojny europejskiej. Zapiski domowe (Kraków 2019), Bogumiła Nowotnego Wspomnienia (Gdańsk 2006) i Wiktora Willmanna Wspomnienia wojenne lotnika. Ze wspomnień polskiego lotnika w armii austro-węgierskiej na podniebnych frontach I wojny światowej (Warszawa – Kraków 2014), pozwalają poznać specyfikę służby w trzech rodzajach broni: w piechocie, marynarce wojennej oraz w lotnictwie. Walorem Krótkiego życiorysu… jest ponadto język, reprezentujący gwarę swoistą Żywiecczyźnie z elementami gwary żołnierskiej, którą posługiwano się w c. i k. regimentach z przewagą żołnierzy narodowości polskiej. Zastosowanie podczas lektury metodologii badań opracowanej przez Pawła Rodaka, uwzględniającej performatywność dziennika, którego cechy – z wyjątkiem Wspomnień… Willmanna – wykazują pozostałe tomy, oraz odczytanie za Marią Delaperrière przywołanych tu przykładów żołnierskiej prozy dokumentu osobistego jako świadectw literackich sprzyja rozważaniom nad podmiotowością, prawdą historyczną i poziomami „literackości” opowieści o udziale Polaków w Wielkiej Wojnie poza politycznie projektowaną perspektywą legionową.
The paper is dedicated to the analysis of three volumes of soldiers’ memoire prose: Krótki życiorys pewnego żołnierza z wojny europejskiej Zapiski domowe by Karol Omyła, Kraków 2019, Wspomnienia by Bogumił Nowotny, Gdańsk 2006, and Wspomnienia wojenne lotnika. Ze wspomnień polskiego lotnika w armii austro-węgierskiej na podniebnych frontach I wojny światowej by Wiktor Willmann, Warszawa – Kraków 2014. These works make it possible to learn about three types of military service, according to the weapon used: infantry, navy and aviation. An asset of Krótki życiorys… is also the language, which represents a dialect typical of Żywiec region with some elements of soldiers’ jargon, which was used in c. and k. regiments, with a majority of Polish soldiers. While reading, the author used the research methodology developed by Paweł Rodak, which includes performativity of a diary, whose features are shared by all the other volumes, except for Wspomnienia… by Willmann. Also, examples of soldiers’ personal document prose were read as literary testimony (following Maria Delaperrière). Hence, considerations into subjectivity, historical truth and the levels of ‘literariness’ of the story about Polish participation in the Great War, parallel to the politically designed legion perspective.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 3; 55-65
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zatrudnienie zagranicznej siły roboczej w rolnictwie i przetwórstwie spożywczym na przykładzie zatrudnienia polskich pracownikow w wybranych krajach UE
Foreign labour employment in agriculture and food processing illustrated by the example of Polish workers employment in the selected EU countries
Autorzy:
Zawojska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/572250.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Unia Europejska
Polska
rolnictwo
przetworstwo rolno-spozywcze
sila robocza
pracownicy
obcokrajowcy
Polacy
migracje ludnosci
zatrudnienie
rynek pracy
Opis:
Artykuł przedstawia migracje obywateli polskich w kontekście mobilności siły roboczej w ramach UE. Po rozszerzeniu Wspólnoty w 2004 r. Polska stała się głównym krajem wysyłającym migrantów do innych państw regionu. Najważniejszymi miejscami docelowymi dla polskiej siły roboczej są Wielka Brytania i Irlandia, które otworzyły dla niej swoje rynki pracy w 2004 r., oraz Niemcy, wciąż utrzymujące restrykcje. Skupiono się na zatrudnieniu Polaków w rolnictwie i przetwórstwie spożywczym wymienionych krajów, gdzie ich obecność jest ważna i zauważalna. Wyniki badań sugerują, że zarówno produkcja rolnicza, jak też przetwórstwo żywności w tych krajach są w dużym stopniu uzależnione od podaży pracy oferowanej przez obywateli nowych krajów członkowskich UE. Polscy robotnicy odgrywają dużą rolę i są pożądani przez pracodawców w niemieckim, brytyjskim i irlandzkim sektorze rolno-żywnościowym. Przyczyniają się do złagodzenia niedoborów podaży rodzimej siły roboczej, wynikających z gorszego statusu zawodowego oraz znacznie niższego wynagrodzenia w porównaniu z innymi sektorami gospodarki narodowej. Ponadto, do kluczowych czynników determinujących popyt na pracę Polaków należą relatywnie wysoka etyka pracy, wydajność oraz solidność w porównaniu z krajowymi pracownikami.
This paper looks at migration of Polish citizens in the context of intra-EU labour mobility. Since the 2004 EU enlargement Poland has become the main migrant-sending country in the region. Polish labour migration concentrates in the United Kingdom and Ireland which opened their labour markets right after Poland’s accession, as well as in Germany, which restricts access to its labour market for workers from Poland. The focus is on two branches f economy in which many Polish migrants work, i.e. agriculture and food processing. The study results suggest that in the three examined countries those industries are heavily reliant on migrant, especially seasonal, workers from the new EU member states. Polish migrant workers are of great importance to the German, Irish and British agriculture and food processing and they are in demand. They mitigate the effects of domestic labour shortages resulting from a low work status and wages significantly lower than in the other sectors of national economy. Important determinants of Polish workers recruiting in agriculture and food processing are also their relatively high work ethic, productivity and reliability when compared with those of domestic workers.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego; 2009, 09(24)
2081-6960
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdrowie psychiczne Polaków - aktualne zagrożenia
Autorzy:
Heitzman, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/845665.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
Tematy:
choroby czlowieka
choroby psychiczne
zaburzenia psychiczne
Polacy
zdrowie czlowieka
zdrowie psychiczne
stan zdrowotny
Polska
polityka zdrowotna
lecznictwo
psychiatria
Źródło:
Wszechświat; 2013, 114, 04-06
0043-9592
Pojawia się w:
Wszechświat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zesłańcy postyczniowi w Kurganie. Sprawa Towarzystwa Pomocy Wzajemnej
Autorzy:
Caban, Wiesław
Mulina, Swietłana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631547.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Siberia, Poles, exiles, Kurgan
Syberia, Polacy, zełańcy, Kurgan
Opis:
After the defeat of the January Uprising, a hundred dozen of young Poles, mainly from the area of Lithuania, were exiled to Kurgan. The city authorities were not able to provide support for so many people. Most of the exiles did not receive government benefits. Only those who received money from their families were in a good position. In this situation, the Poles founded a “society against hunger and cold”, which later assumed the name of the Society for Mutual Assistance. The main purpose was to collect cash to help those who did not receive any financial help from home. The Society for Mutual Assistance had its own regulations, which forbade, among others, drinking alcohol, playing cards, indulging in any gambling, maintaining relationships with promiscuous women and most importantly marrying Russian women. The activities of the Society for Mutual Assistance were treated with indulgence by Mikhail Avenirovich Karpinski, the Mayor of Kurgan, who came to conclusion that the deportees engaged in their own organization would abide by the adopted regulations and thus there would be no misunderstandings between the Poles and the residents of Kurgan. It seems that the 27-year-old Michał Żaba, a graduate of the Medical Department of the Moscow State University, could have influenced M. Avenirovich Karpinski’s opinion. Inhabitants of Kurgan began to submit denunciations, at first of M. Avenirovich Karpinski’s indulgent treatment of Poles, and then levelling similar accusations at the governor of Tobol, Aleksandr Ivanovich Despot-Zenovich. In the end, the case was handed over to the general-governor of West Siberia Aleksandr Petrovich Khrushchev, and so an investigation began in 1867. Among the exiles, Michał Żaba suffered the most as he was not only found guilty of establishing the Society for Mutual Assistance, but also accused of making attempts to establish such organizations in Ishim, or Yalutorovsk. In other words, Żaba was accused of conspiring against the existing order in Russia. In the 1960s, Soviet historians treated the issue of the Kurgan investigation as an example of Polish-Russian revolutionary cooperation in Siberia. It seems, however, that the establishment of the Society for Mutual Assistance Society should be regarded as an attempt to revive the societies that were created by Polish exiles in Siberia in the period between the November and January Uprisings.
Po upadku powstania styczniowego do Kurganu zesłano stu kilkudziesięciu młodych Polaków, głównie z Litwy. Władze miasta nie były w stanie zapewnić utrzymania dla tylu osób. Większość zesłanych nie otrzymywała zapomóg rządowych. W niezłym położeniu byli jedynie ci, którzy otrzymywali pieniądze od rodziny. W tej sytuacji Polacy założyli „związek przeciw głodowi i chłodowi”, który później przybrał nazwę Towarzystwa Pomocy Wzajemnej. Głównym celem było zbieranie środków pieniężnych, by można było wspomóc tych, którzy z domu nie otrzymywali żadnej pomocy materialnej. Towarzystwo Pomocy Wzajemnej miało swój regulamin, który zakazywał m.in. picia alkoholu, gry w karty, oddawania się jakimkolwiek hazardom, nawiązywania kontaktów z rozwiązłymi kobietami i co najważniejsze zawierania małżeństw z Rosjankami. Na działalność Towarzystwa Pomocy Wzajemnej z pobłażliwością patrzył horodniczy Kurganu Michaił Awenirowicz Karpiński, gdyż uznał, że zesłańcy skupieni w organizacji będą przestrzegać przyjętego regulaminu i tym samym nie będzie dochodzić do żadnych nieporozumień między Polakami a mieszkańcami Kurganu. Wydaje się, że na takie stanowisko horodniczego mógł mieć wpływ 27-letni Michał Żaba, absolwent Wydziału Medycznego Uniwersytetu Moskiewskiego. Spośród mieszkańców Kurganu zaczęto pisać najpierw donosy na M. Awenirowicza Karpińskiego, że pobłażliwie traktuje Polaków, a następnie na gubernatora tobolskiego Aleksandra Iwanowicza Despot-Zenowicza. W końcu sprawą zainteresowano generał-gubernatora zachodniej Syberii Aleksandra Piotrowicza Chruszczowa. W 1867 r. rozpoczęło się śledztwo. Spośród zesłańców najbardziej ucierpiał Michał Żaba, który został uznany nie tylko za winnego powołania do życia Towarzystwa Pomocy Wzajemnej, ale także za to, że takie organizacje próbował zakładać w Iszymiu czy Jałturowsku. Jednym słowem, M. Żaba został posądzony o przygotowywanie spisku przeciw istniejącemu porządkowi w Rosji. Historycy radzieccy w latach sześćdziesiątych XX w. sprawę śledztwa kurgańskiego potraktowali jako przykład polsko-rosyjskiej współpracy rewolucyjnej na Syberii. Naszym zdaniem powstałe Towarzystwo Pomocy Wzajemnej należałoby uznać za próbę odrodzenia „Ogółów” z czasów zsyłki z okresu międzypowstaniowego.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w funkcjonowaniu polskiej społeczności w obwodzie lwowskim na Ukrainie od 1991 do chwili obecnej na podstawie polskiej społeczności w mieście Sambor
Changes in the functioning of the Polish community in the Lviv region, Ukraine from 1991 to the present days based on the example of the Polish community in Sambor
Autorzy:
Lewkowicz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177359.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Instytut im. gen. Władysława Andersa
Tematy:
Polonia
Polish minority in Ukraine
Sambor
Poles of Sambor
cultural life of Polonia
Polish Cultural Association in Lviv Region
Poles in Ukraine
Polish organisations
Mniejszość polska na Ukrainie
Polacy Sambora
życie kulturalne Polonii
Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowoskiej
Polacy na Ukrainie
organizacje polonijne
Opis:
Po uzyskaniu w 1991 roku przez Ukrainę niepodległości polscy mieszkańcy tych terenów stali się obywatelami nowego państwa. Wraz z tym zaczęły zmieniać się też ich warunki życia oraz pojawiły się nowe możliwości dla ich funkcjonowania. Zmieniły się one również i dla mieszkańców Sambora, małego miasta, znajdującego się około 70 km na południowy zachód od Lwowa. Mieszkańcy Sambora w czasach ZSRR skupiali swoje życie kulturalne wokół kościoła parafialnego pw. Ścięcia Świętego Jana Chrzciciela, gdzie wszystkie wydarzenia (w tym msze święte oraz nabożeństwa) odbywały się w języku polskim. W trudnych czasach lat 80. i 90. parafia udzielała również wszelkiego rodzaju wsparcia wszystkim osobom, nie tylko pochodzenia polskiego. Przy parafii swoje początki też ma największa organizacja polonijna w mieście – Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej Oddział w Samborze, która zaczęła się spotykać od 1989 r. na terenach kościelnych, dopóki nie przeniosła swej działalności do mieszkań prywatnych, a potem uzyskała własną siedzibę. TKPZL Oddział w Samborze stał się platformą życia kulturalnego dla mieszkańców miasta polskiego pochodzenia i do dnia dzisiejszego aktywnie działa na wielu obszarach. Z początkowej inicjatywy TKPZL Oddziału w Samborze powstała również polska szkoła, która szybko stała się niezależną organizacją polonijną. Do dziś szkoła naucza w trybie weekendowym dzieci i młodzież z polskich rodzin (ale także cieszy się dużą popularnością wśród mieszkańców ukraińskiego pochodzenia) siedmiu przedmiotów: języka polskiego, literatury polskiej, geografii, historii Polski, wiedzy o narodzie polskim, kultury narodu polskiego oraz muzyki. Mimo w miarę dużej aktywności miejscowych organizacji polonijnych jest widoczny fakt emigracji Polaków z Sambora na Zachód (najczęściej do Polski). Skutkiem tego jest naturalnie zmniejszenie się liczby aktywnych Polaków w mieście oraz spadek zainteresowania miejscowej młodzieży w życiem Polonii. Spora część polskich mieszkańców, poprzez asymilację z ukraińską społecznością, także coraz mniej się identyfikuje z polskością.
After Ukraine gained independence in 1991, Polish residents of the discussed areas became citizens of the new state. As a result, their living conditions started to change, and new opportunities for their functioning emerged. Living conditions have also changed for the citizens of Sambor, a small town 70 km away southwest of Lviv. During the USSR, the cultural life in Sambor was concentrated around the Church of the Beheading of John the Baptist. All the events there were in Polish, including Saint Mass and Services. During the hard times in the 80s and 90s, the church provided people (not only of Polish origin) with all kinds of support. The city’s largest Polish organisation is the Association of Polish Culture of the Lviv Land, the branch in Sambor (Polish acronym TKPZL). It started its activity in Sambor at the church premises in 1898. Later on, their meetings moved to private apartments until finally, they gained their headquarters. The branch of TKPZL in Sambor became the foundation of cultural life for citizens of Polish origin. Until these days the organisation is very active in many areas. For example, at the initiative of TKPZL, the Polish school in Sambor was established, which later on became an independent polish organisation. Currently, the Polish school provides weekend classes for children and youth from Polish families, and it also enjoys great popularity among residents of Ukrainian origin. Children there study seven subjects: Polish language, Polish literature, geography, Polish history, knowledge of the Polish nation, the culture of the Polish nation and music. Despite the relatively high activity of the local Polish organisations, there is a noticeable increase in the emigration of Poles from Sambor to the West (mainly to Poland). Due to this, there is a noticeable decrease in the number of active Poles in the city. Additionally, the interest of the local youth in the life of the Polish community decreases as well. A considerable part of the Polish population is also becoming less and less identified with Polishness through assimilation into Ukrainian society.
Źródło:
Polonia Inter Gentes; 2021, 2; 89-98
2719-8871
2956-3224
Pojawia się w:
Polonia Inter Gentes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żołnierze i biznesmeni. Działalność Gryf Publications w latach 1946–1964 jako przyczynek do historii polskich wydawnictw emigracyjnych po wojnie w Wielkiej Brytanii
Soldiers and Businessmen. The Activities of Gryf Publications Ltd. between 1946 and 1964 as a Contribution to the History of Polish Post-War Émigré Publishers in Great Britain
Autorzy:
Choma-Jusińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233747.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish exile
Poles in Britain
emigration literature
Władysław Anders
uchodźstwo polskie
Polacy w Wielkiej Brytanii
literatura emigracyjna
Opis:
Firma Gryf Publications Ltd. została powołana w 1946 r. w kręgu gen. Władysława Andersa, aby realizować zadania emigracji niepodległościowej oraz polityczne cele środowiska. Gryf osiągnął pozycję jednego z najważniejszych wydawnictw emigracyjnych. Niestabilna sytuacja finansowa jednak stale wymagała szukania rozwiązań zapewniających przetrwanie wydawnictwa.
Gryf Publications Ltd. was established in 1946 in the milieu of Gen. Władysław Anders to carry out the tasks of the independence emigration and the political purposes of the circle. Gryf achieved a position of one of the most important emigration publishing houses. The unstable financial situation, however, constantly necessitated the search for solutions to ensure the survival of the publishing house.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 3; 131-150
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła do dziejów ludności polskiej i organizacji polskich w Rosji podczas I wojny światowej w archiwach miejskich Petersburga
Source materials for history of Polish population and Polish organizations in Russia during World War I in city archives of St. Petersburg
Autorzy:
Rosowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474822.pdf
Data publikacji:
2018-10-29
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Polacy w Rosji,
ludność polska w Rosji,
bieżeństwo,
uchodźcy I wojny światowej
Poles in Russia,
Polish population in Russia, bieżeństwo exile,
refugees of World War I
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2018, 25; 133-139
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek Młodzieży Polskiej „Zet” w Kijowie w okresie zaborów i I wojny światowej. Zarys zagadnienia
Polish Youth Union “ZET” in Kiev During the Partitions of World War I An Outline of the Issue
Autorzy:
Waingertner, Przemysław Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050642.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Związek Młodzieży Polskiej „Zet”
polskie organizacje młodzieżowe
Polacy na Ukrainie w XIX–XX wieku
Polish Youth Union “Zet”
Polish youth organizations
Poles in Ukraine in the 19th–20th centuries
Opis:
W 1886 r. na Uniwersytecie Warszawskim powstał tajny Związek Młodzieży Polskiej „Zet” (ZMP). Do wybuchu I wojny światowej utworzył on sieć placówek nie tylko w polskich środowiskach akademickich w trzech zaborach, ale także w głębi Rosji oraz w Europie Zachodniej. Program „Zetu” wzywał do walki o niepodległą, demokratyczną, sprawiedliwą społecznie oraz tolerancyjną narodowościowo i religijnie Rzeczpospolitą. Walkę tę zetowcy rozumieli zarówno jako pracę samokształceniową, jak i czyn zbrojny. Związek tworzył i inspirował inne organizacje studenckie, uczniowskie, młodzieży robotniczej i chłopskiej. Dzieje ZMP stały się przedmiotem badań historyków, jednak do problemów słabiej rozpoznanych należy nadal jego działalność w okresie zaborów w głębi Rosji. Przedmiotem niniejszego artykułu jest próba przedstawienia genezy, działalności, orientacji politycznej i wpływów „Zetu” w latach rozbiorów i I wojny światowej w Kijowie – mieście stanowiącym ważne skupisko ludności polskiej na ziemiach Ukrainy wcielonych do Rosji. Na Uniwersytecie Kijowskim od schyłku XIX w. polscy studenci skupiali się w niepodległościowo-socjalistycznej „Korporacji” i „Zecie”, który stał się ośrodkiem kierowniczym narodowo-niepodległościowej organizacji „Polonia”. „Zet” kijowski w odróżnieniu od ZMP w Królestwie Polskim, Galicji i na zachodzie Europy, który odchodził od współpracy z Ligą Narodową na rzecz wsparcia obozu polskiej irredenty, utrzymał związki z obozem i programem narodowym. Obok działalności samokształceniowej i politycznej w środowisku akademickim, usiłował oddziaływać na uczniów polskich szkół (tajnych, a w latach I wojny światowej działających legalnie w Kijowie i na Ukrainie). W okresie Wielkiej Wojny „narodowa” większość kijowskich zetowców angażowała się w organizowanie środowiska polskich studentów i polskiego szkolnictwa na Kijowszczyźnie. Mniejszość, która wsparła obóz irredenty, należała do kijowskiej tajnej szkoły wojskowej i miejscowej komórki Polskiej Organizacji Wojskowej. Studia nad dziejami „Zetu” na wschodzie mogą przynieść dokładniejsze rozpoznanie tej konspiracji i przyczynić się do pogłębienia wiedzy o losach i aktywności polskiej inteligencji.
In 1886, the secret Polish Youth Union “Zet” (PYU) was established at the University of Warsaw. Until the outbreak of World War I, “Zet” created a network of branches not only in Polish academic circles in the three partitions, but also in the depths of Russia and Western Europe. The “Zet” program called for an independent, democratic, socially just and nationally and religiously tolerant Republic of Poland. The Zetists understood this struggle both as self-education work and as an armed act. The Union created and inspired other pupil and student organizations, as well as working-class and peasant youth. The history of the Polish Youth Union of has become the subject of research by historians, but its activities during the partitions in the depths of Russia are still less recognized problems. The subject of this article is an attempt to present the origins, activities, political orientation and influence of “Zet” in the years of partitions and World War I in Kiev – a city that was an important center of Polish people in the Ukrainian lands incorporated into Russia. At the University of Kiev from the end of the 19th century, Polish students concentrated in the independence- socialist “Corporation” and “Zet”, which became the “headquarters” of the national-independence organization “Polonia”. The “Zet” of Kiev, unlike the PYU in the Kingdom of Poland, Galicia and in Western Europe, which departed from cooperation with the National League to support the Polish irredentist camp, maintained ties with the national camp and its program. In addition to its selfeducation and political activity in the academic community, “Zet” tried to influence pupils of Polish schools (secret ones, and during World War I, legally operating in Kiev and Ukraine). During the Great War, the “national” majority of the Kiev Zetists were involved in organizing the community of Polish students and Polish education in the Kiev region. The minority that supported the irredentist camp belonged to the Kiev secret military school and the local unit of the Polish Military Organization. Studies on the history of “Zet” in the East may bring a more accurate recognition of this conspiracy and contribute to deepening the knowledge about the fate and activity of the Polish intelligentsia.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2023, 22, 2; 163-183
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek Robotników Polskich w Danii w trosce o zachowanie tożsamości narodowej rodaków w 1933 roku
The Alliance of Polish Workers in Denmark and its Concern for the Preservation of Poles National Identity in 1933
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1961814.pdf
Data publikacji:
2019-07-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polacy w Danii
duszpasterstwo polskojęzyczne polonijne
organizacje polskie
szkolnictwo polskie
Poles in Denmark
Polish speaking and Polonia pastoral care
Polish organizations
Polish education
Opis:
Polish emigrants would arrive in Denmark from 1893 onwards mostly from Little Poland Cieszyn Silesia. In the total number of 25.000 Catholics in Denmark there were 13.000 Poles. In 1927, 14 nationally foreign priests provided pastoral care who spoke Polish. Polish pastoral care provided by the priests under the jurisdiction of the Polish Primate met with an extraordinary chauvinistic resistance on the part of the missionaries mostly from the Netherlands and Germany. Opposing this process that tended to make Polish emigration lose its identity, the Alliance of Polish Workers in Denmark had taken the role of the Only defender of Poles national and Catholic identity in this country. In its letter to Primate A. Hlond the Alliance asked for rescue. This document shows the scale of the problem, hopelessness of the state and church authorities in Poland, limitations that are attendant on the role of a petitioner. The Poles’ grassroots initiative remained „a silent scream” against the nationally alien priests.
Źródło:
Studia Polonijne; 2013, 34; 165-178
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie jeńców polskich we włoskim obozie Santa Maria Capue Vetere w czasie I wojny światowej
The life of Polish prisoners at Italian camp of Santa Maria Capue Vetere during the First World War
Autorzy:
Zakrzewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688291.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
armia polska we Włoszech
Polacy w niewoli włoskiej
misja KNP w Rzymie
polityka Włoch wobec jeńców wojennych
Polish army in Italy
Poles in Italian captivity
Mission of the KNP in Rome
Italy’s policy towards prisoners of war
Opis:
The accession of Italy to the Entente’s site of the war in 1915, created a new front of military activities. The taken actions made a large inflow of Slav captives, also Poles, who served in Austro-Hungarian army. Heavy camp conditions and the severity of Austrian officers against common soldiers arouse a willing to help at Polish activists living in Italy. The treatments concerned in the question of improvement of conditions, made the consent of the Italian authorities for the separation of Polish prisoners from other prisoners. The main aim of this article is to show what was the everyday life of Polish prisoners from the arrival to the camp till the reversion to the new created Polish army in France.
Przystąpienie w 1915 r. Włoch po stronie Ententy do wojny utworzyło nowy front działań militarnych. Podejmowane na nim boje spowodowały duży napływ jeńców narodowości słowiańskiej w tym Polaków, którzy służyli w armii austro-węgierskiej. Ciężkie warunki obozowe oraz rygor narzucony przez oficerów austriackich wobec szeregowych wzbudziły wśród działaczy polonijnych mieszkających we Włoszech chęć pomocy. Podejmowane wówczas zabiegi w kwestii poprawy warunków spowodowały zgodę władz włoskich na oddzielenie jeńców narodowości polskiej od innych. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie, jak wyglądało życie codzienne jeńców-Polaków, od przybycia do obozu, aż po ponowne wstąpienie w szeregi tworzonej we Francji armii polskiej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 101; 103-114
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi na tle statystyk demograficznych Lwowa 1918-1939
Jews on the background of the demographic statistics of Lviv, 1918-1939
Autorzy:
Romantsov, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144057.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
national minorities
Jews
Poles
south-eastern Poland
Jewish culture
demography
ethnic structure
religious structure
statistics
mniejszości narodowe
Żydzi
Polacy
południowo-wschodnia Polska
kultura żydowska
demografia
struktura etniczna
struktura wyznaniowa
statystyka
Opis:
Artykuł charakteryzuje statystyczną ludność Lwowa w latach 1919-1939, ze szczególnym uwzględnieniem Żydów. Opisano strukturę ilościową, etniczną, wyznaniową i społeczno-zawodową ludności żydowskiej, jej wiek i poziom wykształcenia. Lwów był szczególnie ważnym ośrodkiem życia politycznego i oświatowego w II Rzeczypospolitej. Na podstawie wyników spisów powszechnych można stwierdzić, że we Lwowie dominowały trzy następujące nacje: Polacy, Żydzi i Ukraińcy. Mniejszy odsetek stanowili Niemcy, Czesi i Rosjanie. Mniejszości narodowe stanowiły ok. 50% ogółu mieszkańców Lwowa. Prawie 50% ludności stanowili Polacy wyznania rzymskokatolickiego, 31,5-35% – wyznawcy judaizmu – Żydzi, a 9,2-12% – Ukraińcy wyznania greckokatolickiego. Cechą charakterystyczną struktury społecznej i zawodowej Lwowa była dominacja Polaków. Na drugim miejscu w hierarchii społecznej znajdowali się Żydzi, zajmujący się głównie handlem. Ostatnie miejsce w strukturze społeczno-zawodowej zajmowali Ukraińcy. Lwów w okresie międzywojennym był miastem wielokulturowym oraz centrum polskiego, ukraińskiego i żydowskiego życia politycznego i kulturalnego w południowo-wschodniej części Polski.
The article characterizes statistical population of Lviv in 1919-1939, particularly referring to the Jews. It describes quantity, ethnic, religious and socio-professional structure of Jewish population, their age and the level of education. Lviv was particularly important center of political and educational life in the Second Polish Re-public. According the results of state censuses, one may conclude that three dominant nations in Lviv used to be the following: Poles, Jews and Ukrainians. Germans, Czechs and Russians constituted smaller percentage. Minorities accounted for abo-ut 50% of the total population of Lviv. Almost 50% of the population constituted Roman Catholics – Poles, 31,5-35% – followers of Judaism – Jews, and 9,2-12% – Greek Catholics – Ukrainians. The characteristic feature of social and professional structure of Lviv was the dominance of Poles. In second place, in the social hierarchy were Jews, dealing mainly with trade. Ukrainians occupied the last place in the social and professional structure. Lviv in the interwar period was a multicultural city and the center of Polish, Ukrainian and Jewish political and cultural life in the south-eastern part of Poland.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 105-136
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żywot Polaka na Sachalinie w latach 80. i 90. XIX w. Przypadek Edmunda Płoskiego
The existence of a Pole in Sakhalin in the 80’s and 90’s of the 19th century. Edmund Płoski case
Autorzy:
Jaźwiński, Rafał
Łukawski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459852.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
inteligencja
katorga
nauczyciel
Polacy
Sachalin
zesłanie
intelligentsia
torture
teacher
Poles
Sakhalin
exile
Opis:
Artykuł dotyczy pobytu polskich zesłańców politycznych na najdalej wysuniętej na wschód, azjatyckiej części Rosji w latach 80. i 90. XIX w. Życie więźniów pokazano na przykładzie Edmunda Płoskiego, jednego z przywódców partii Proletariat, który za swoją działalność polityczną został skazany na 16 lat katorgi na Sachalinie. Bazę źródłową niniejszego artykułu stanowią pozostawione przez niego, dotąd nieznane, wspomnienia z kilkuletniego pobytu na kresach imperium rosyjskiego.
The article focuses on a stay of Polish political exiles in the far East, in the Asian side of Russia in the 80’s and the 90’s of the nineteenth century. A life of Edmund Płoski, one of the leaders of the Proletariat party, is given as an example of a life led by the exile. Płoski was sentenced to 16 years of penal servitude in Sakhalin for his political actions. The source basis consists of his previously unpublished memoirs written during his stay at the edge of Russian Empire.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 328-36
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
О римско-католическом костеле в Темир-Хан-Шуре (Буйнакске)
On a Roman-Catholic Church in Temirkhan-Shura (Buynaksk)
Dzieje kościoła rzymskokatolickiego w Temir-Chan-Szurze (Bujnaksk)
Autorzy:
Адамчевски, Пшемыслав
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235059.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Catholicism in the Caucasus
Dagestan
Poles
Temirkhan-Shura
Buynaksk
katolicyzm na Kaukazie
Polacy
Temir Chan Szura
Bujnaksk
католицизм на Кавказе
Дагестан
поляки
Темир-Хан-Шура
Буйнакск
Opis:
W artykule zaprezentowano dzieje kościoła katolickiego w Temir Chan Szurze (obecny Bujnaksk) w Dagestanie, który został on wybudowany w pierwszej połowie XIX w. przez żołnierzy wyznania katolickiego, przede wszystkim pochodzenia polskiego, służących w wojsku carskim. Oparto się przy tym głównie na materiałach archiwalnych przechowywanych w Centralnym Archiwum Państwowym Republiki Dagestan w Machaczkale oraz wspomnieniach Polaków. W artykule poza tym przedstawiono pokrótce dzieje Polaków i katolicyzmu na Kaukazie.
The article lays out the history of a Catholic church in Temirkhan-Shura (present-day Buynaksk), Dagestan, built in the first half of the nineteenth century by Catholic soldiers, mainly of Polish origin, serving in the tsarist army. The author relies primarily on the archival materials stored in the Central State Archive of the Republic of Dagestan in Makhachkala and on memories of Poles. The article also briefly presents the history of Poles and Catholicism in the Caucasus.
В статье представлена история католического костела в Темир-ХанШуре (ныне Буйнакск) в Дагестане, построенного в первой половине XIX века солдатами-католиками, преимущественно польского происхождения, служившими в царской армии. В её основе лежат архивные материалы, хранящиеся в Центральном государственном архиве Республики Дагестан в Махачкале, и воспоминания поляков. В статье, кроме этого, кратко описана история поляков и католицизм на Кавказе.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 1; 5-23
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies