Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zych, J. S." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    The Impact of Composition and the Densification Level of Furan Molding Compounds on the Strength of Large-Size Casting Molds
    Autorzy:
    Petrus, Ł.
    Bulanowski, A.
    Kołakowski, J.
    Urbanowicz, M.
    Sobieraj, J.
    Jelonek, M.
    Brzeżański, M.
    Zych, J. S.
    Janerka, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/356951.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    molding sand
    adhesive
    densification
    properties molding sand
    Opis:
    The paper presents the test results of molding compounds, sand casting molds and their analysis. The subject of testing was compound containing furan resins prepared according to the following recipe: matrix – regenerate 90% + fresh sand – 10%, furanresin – 1.10% by weight, hardener – 0.40% by weight. The impact of adhesive type and its quantity (Quan = 0.90, 1.1 and 1.5%) on the strength indexes of molding compound subject to densification was analyzed. The publication presents the test results: tensile strength Rm, compressive strength Rc and flexural strength Rg, as well as compound permeability as function of its density. The analysis also covers the impact of density level on mold strength and the distribution of density level along the mold height. Based on the test results, it was found that the best method to obtain high strength molds made from compounds with chemical adhesives was to densify it by vibrating the system: match plate – molding flask – compound filling the mold. The effectiveness of this densification method depends on the amplitude and frequency of vibrations.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2020, 65, 4; 1431-1436
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    User requirements for mission-critical application - the SECRICOM case
    Wymagania użytkownika dotyczące systemu krytycznego - przypadek SECRICOM
    Autorzy:
    O'Neill, S.
    Strother, J.
    Zych, J.
    Wojciechowicz, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/298324.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    SECRICOM
    interoperacyjność
    zarządzanie kryzysowe
    inżynieria wymagań
    system krytyczny
    interoperability
    crisis management
    requirements engineering
    critical system
    Opis:
    The SECRICOM Project as a communication system for operational crisis management, requires paying significant attention to the requirements engineering phase. Any mistakes made during the requirements gathering phase may affect the subsequent software development phases, which creates excessive operational risks for the users of the system. These types of risks - as in any other critical systems - could have serious consequences, such as inefficiency of rescue actions and loss of lives. This article presents the requirements engineering process, which was defined and carried out for the needs of the SECRICOM project. It describes the system's environment (the crisis management reference structure and the main organizational rules) and its impact on the developed. As a result, a requirements engineering process for SECRICOM is proposed. Finally, main points of gathered requirements are presented.
    W systemie SECRICOM, ze względu na tworzenie systemu komunikacji do operacyjnego zarządzania kryzysowego, szczególnie ważne było położenie szczególnego nacisku na etap gromadzenia wymagań. Błędy popełnione na etapie specyfikacji wymagań mogą rzutować na kolejne etapy wytwarzania systemu, co w rezultacie generuje nadmiarowe ryzyka dla użytkowników systemu. Ryzyka te - jak w przypadku innych systemów krytycznych - mogą spowodować poważne konsekwencje, w tym obniżenie skuteczności akcji ratunkowych, a nawet straty po stronie ludności. W artykule przedstawiono proces inżynierii wymagań, który zdefiniowano oraz przeprowadzono na potrzeby projektu SECRICOM. Przedstawiono środowisko systemu (zarówno referencyjną strukturę zarządzania kryzysowego, jak i główne zasady organizacji) oraz określono wpływ na budowany system. Na zakończenie przedstawiono główne wnioski z zebranych wymagań.
    Źródło:
    Technical Sciences / University of Warmia and Mazury in Olsztyn; 2012, 15(1); 81-99
    1505-4675
    2083-4527
    Pojawia się w:
    Technical Sciences / University of Warmia and Mazury in Olsztyn
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kamera cyfrowa Leica ADS40, skaner laserowy Leica ALS50 – doświadczenia produkcyjne
    Airborne digital sensor Leica ADS40 and laser scanner ALS50, workshop experiences
    Autorzy:
    Boczar, S.
    Dąbrowski, R.
    Fedorowicz-Jackowski, W.
    Zych, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/129870.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    kamera cyfrowa
    LIDAR
    numeryczny model terenu
    ortofotomapa
    Opis:
    Ostatnie dwie dekady to era rewolucji w fotogrametrii. Począwszy od skanerów fotogrametrycznych poprzez zautomatyzowane i coraz szybsze cyfrowe stacje robocze, obecnie jesteśmy świadkami implementacji kamer cyfrowych o rozdzielczości podobnej lub większej niż kamery analogowe. Ostatni krok przejścia od technik analogowych do cyfrowych można dziś uznać za dokonany. Czołowi producenci kamer lotniczych obrali różne podejścia do zagadnienia cyfrowego obrazowania. Obecnie możemy wyróżnić dwie zasadnicze idee konstrukcji cyfrowych kamer lotniczych: liniową - konstrukcyjnie zbliżona do sensorów satelitarnych, jak np. QuickBird lub powierzchniową - konstrukcyjnie podobna do kamer analogowych, co nie wymaga zasadniczej zmiany oprogramowania. Jedną z ciekawszych konstrukcji kamer dostępnych na rynku oferuje obecnie firma Leica Geosystems. Kamera Leica ADS40 jest skanerem linijkowym, obrazującym powierzchnię ziemi w 8 kanałach spektralnych (2 panchromatyczne, 2 czerwone, 2 zielone, niebieski i podczerwień), w trzech kierunkach (wstecz, nadirowo, w przód). Pozyskane obrazy umożliwiają generowanie kompozycji w barwach naturalnych i w podczerwieni. Kanały panchromatyczne rejestrowane są z wychyleniem sensora wstecz i w przód umożliwiając automatyczne lub manualne pozyskiwanie i edycję lub weryfikację informacji wysokościowej. Wszystkie kanały mają równą rozdzielczość – po 12 000 elementów w każdej linii. Dzięki temu wszystkie zobrazowania są równie szczegółowe, co eliminuje potrzebę stosowania metody wyostrzania (pan-sharpening) obrazów wielospektralnych, często konieczna w przypadku kamer z matrycą powierzchniową. Leica ADS40 jest jedną z najlepiej sprzedających się fotogrametrycznych 'kamer' cyfrowych. Do dziś sprzedano ponad 50 egzemplarzy ADS40. W nowoczesnej fotogrametrii coraz powszechniejsze staje się zastosowanie skanerów laserowych LIDAR. Firma Leica Geosystems również w tym segmencie oferuje narzędzie: skaner laserowy Leica ALS50 rejestrujący nawet do 4 odbić wiązki laserowej. Wielokrotność odbić wiązki pozwala na otrzymanie precyzyjnych modeli wysokościowych. Dzięki filtracji pozyskanych z ALS50 danych możliwe jest wygenerowanie np. numerycznego modelu terenu (NMT) i numerycznego model powierzchni terenu (NMPT). Jednoczesne zastosowanie kamery Leica ADS40 i skanera laserowego Leica ALS50 zapewnia otrzymanie unikalnego zestawu zobrazowań i złożonej informacji wysokościowej. W artykule przedstawiono doświadczenia produkcyjne firmy GEOSYSTEMS Polska sp. z o.o. uzyskane w trakcie realizacji projektu z zastosowaniem skanera Leica ALS50 i kamery Leica ADS40. Przedstawiono cały cykl produkcyjny zrealizowany w środowisku Leica Photogrammetry Suite (LPS). W artykule zamieszczono fragmenty produktów końcowych: różne rodzaje ortofotomap i numerycznych modeli wysokości. Projekt zrealizowany przez GEOSYSTEMS Polska sp. z o.o. był pierwszym projektem w Polsce, w którym jednocześnie wykorzystano obydwa urządzenia firmy Leica Geosystems.
    In the last two decades, photogrammetry has undergone a digital revolution. Photogrammetric scanners and digital workstations have greatly advanced image processing. The development of airborne digital cameras in recent years has brought image quality to levels comparable, or sometimes better than, that obtained with analog cameras. The leading manufacturers’ digital imaging systems have sided with two opposing approaches to airborne image capturing: linear sensor, similar to satellite pushbroom sensor, e.g. the one used by the QuickBird satellite, and frame sensor, which eases the software-related transition from analog to digital image capturing. Leica Geosystems has used the linear sensor approach to develop one of the most interesting cameras available on the market today – the Leica ADS40 (Airborne Digital Scanner). The camera acquires images simultaneously in 3 directions (backward, nadir, forward) and in 8 spectral bands (2 panchromatic, 2 red, 2 green, blue and near infrared). This allows for later generation of various types of orthophotomaps: panchromatic, RGB or FCIR (with near infrared band). Panchromatic bands are acquired with backward and forward looking angles. Panchromatic images may be used for DEM/DTM production or verification. All spectral bands have the same resolution – 12 000 pixels per line which eliminates the use of pan sharpening methods commonly applied in digital frame cameras. Leica ADS40 and Leica ALS50 (Airborne Laser Scanner) can be used simultaneously to obtain a unique dataset: complex imagery set and fast and accurate elevation information. Leica ADS40 is already one of the best selling airborne digital sensors. Leica Geosystems have sold over 50 ADS40 cameras worldwide. In modern photogrammetry, laser scanning (LIDAR) is becoming more common. For such applications, Leica Geosystems offers the Leica ALS50 Airborne Laser Scanner. ALS50 allows users to register up to 4 reflections of a laser bundle. Multiple reflection processing gives a unique opportunity to work out various types of elevation models. After filtering the ALS50 data, it is possible to produce accurate DTMs and DEMs. This paper presents the workshop experience Geosystems Polska sp. z o.o. has gathered while processing data produced by Leica ADS40 and Leica ALS50 cameras. The data was captured by TerraDigital GmBH during a photogrammetric flight over Wroclaw for Geosystems Polska sp. z o.o. Both Leica ADS40 and Leica ALS50 were used during the flight. All processing steps using the Leica Photogrammetry Suite (LPS) software environment are shortly presented. There are also a few examples of the final products, i.e. orthophotos, various Digital Elevation Models. The project involving simultaneous use of both Leica ADS40 and Leica ALS50 cameras was the first such undertaking in Poland.
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2006, 16; 41-51
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Association between two polymorphisms within intron 4 of insulin-like growth factor receptor type 1 gene (IGF1R/HinfI and IGF1R/Mph1103I) and milk traits of Polish Holstein-Friesian cows
    Związek pomiędzy dwoma miejscami polimorficzymi w intronie 4 genu kodującego receptor insulinopodobnego czynnika wzrostu typu 1 (IGF1R/Mph1103I oraz IGF1R/HinfI) a cechami użytkowości mlecznej bydła polskiego holsztyńsko-fryzyjskiego
    Autorzy:
    Szewczuk, M.
    Wilkowiecki, P.
    Zych, S.
    Czerniawska-Piatkowska, E.
    Wojcik, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44756.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Opis:
    The aim of the present study was to determine the frequency of the two polymorphic variants located in intron 4 of the gene coding for insulin-like growth factor 1 receptor (IGF1R) in the examined herd of 184 Holstein-Friesian cows and to search for the association between these polymorphisms and the selected milk performance traits. The IGF1R gene polymorphism was identified with PCR-RFLP using the HinfI and Mph1103I restriction enzymes. For the IGF1R/HinfI polymorphism, the highest frequency was found for the BB genotype (0.49), a similar one was in the case of the AB genotype (0.45) and the lowest one was for the AA genotype (0.04). The frequency of alleles was as follows: allele A – 0.28 and allele B – 0.72. Statistical analysis showed that the analysed polymorphism significantly affected milk yield, milk protein yield (P≤0.01) and milk fat yield (P≤0.05), favouring the BB genotype. For the IGF1R/Mph1103I polymorphism, no individuals with the AA genotype were recorded.Ahigh frequency of allele B (0.94) was found. No significant effect of the IGF1R/Mph1103I polymorphic site on the yield of milk, fat and protein was shown. Statistically significant differences (P≤0.05) were observed only for the percentage content of milk fat and protein with indication on the positive effect of the BB genotype.
    Celem niniejszej pracy było określenie frekwencji dwóch wariantów polimorficznych zlokalizowanych w intronie 4. genu kodującego receptor insulinopodobnego czynnika wzrostu typu 1 (IGF1R) w badanym stadzie 184 krów rasy holsztyńsko-fryzyjskiej oraz poszukiwanie związku pomiędzy tymi polimorfizmami a wybranymi cechami użytkowości mlecznej. Polimorfizm genu IGF1R identyfikowano metodą PCR-RFLP z zastosowaniem enzymów restrykcyjnych: HinfI oraz Mph1103I. W układzie IGF1R/HinfI stwierdzono najwyższą frekwencję genotypu BB (0,49), zbliżoną w przypadku genotypu AB (0,45) a najniższą dla genotypu AA – 0,04. Frekwencja alleli kształtowała się następująco: allel A – 0,28, allel B – 0,72.Analiza statystyczna wykazała, że analizowany polimorfizm wpływał istotnie na wydajność mleczną, wydajność białka (P≤0,01) oraz tłuszczu (P≤0,05) w mleku, faworyzując genotyp BB. W układzie IGF1R/Mph1103I odnotowano brak osobników o genotypie AA. Stwierdzono wysoką frekwencję allelu B (0,94). Nie wykazano istotnego wpływu polimorficznego IGF1R/Mph1103I na wydajność mleka, tłuszczu i białka. Statystycznie istotne różnice (P≤0,05) zaobserwowano jedynie w % zawartości tłuszczu i białka w mleku ze wskazaniem na pozytywny wpływ genotypu BB.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica; 2011, 10, 4
    1644-0714
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bitumen and salt contents within the Quaternary sediments at Starunia palaeontological site and vicinity (Carpathian region, Ukraine)
    Autorzy:
    Kotarba, M. J.
    Więcław, D.
    Toboła, T.
    Zych, H.
    Kowalski, A.
    Ptak, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/191512.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geologiczne
    Tematy:
    bitumen content
    chloride ion content
    Pleistocene
    Holocene
    Starunia palaeontological site
    Carpathian region
    Ukraine
    Opis:
    Geochemical studies were conducted on bitumen and salts saturating the Pleistocene and Holocene sediments from an abandoned ozokerite mine in Starunia. This location is noted for the discovery of remnants of a mammoth and three woolly rhinoceroses in 1907, and a nearly completely preserved rhinoceros carcass in 1929. The bitumen (oil) and brines (chloride ions) were preserving agents for the large Pleistocene mammals. The main mass of organic carbon hosted in the Pleistocene muds is related to bitumen originating from oil migrating from deep accumulations within the Boryslav-Pokuttya Unit. The highest analysed bitumen content is 9.26 wt%. The chloride ion content, originating from highly concentrated brines ascending from the salt-bearing Miocene Vorotyshcha beds, vary from 0 to 4.66 wt% but this usually does not exceed 1 wt%. The natural pathways of underground fluids (oil, gas and water) migration within the Quaternary sediments were disturbed by intensive ozokerite mining operations run between the last three decades of the 19th century and 1960. Therefore, the present preservation and conservation conditions of large, extinct mammals' remains can be different from those prevailing during the Pleistocene, when the mammals were buried. Taking into consideration the contents of the remaining preservatives: chloride and bitumen, the most favourable zone for fossils conservation and preservation is located close to boreholes Nos 22, 23, 28 and 36N, where the thickness of Pleistocene muds exceeds 2 metres. Generally, the spatial distributions of bitumen and chloride ion contents within the Holocene sediments and salt-bearing Miocene Vorotyshcha beds are very similar to those in the Pleistocene sediments.
    Źródło:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2009, 79, No 3; 447-461
    0208-9068
    Pojawia się w:
    Annales Societatis Geologorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena dokładności generowania NMP z wykorzystaniem Cartosat-1
    Evaluation of the accuracy of DSM generation using a Cartosat-1
    Autorzy:
    Dąbrowski, R.
    Fedorowicz-Jackowski, W.
    Kędzierski, M.
    Różycki, S.
    Walczykowski, P.
    Wolniewicz, W.
    Zych, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/130646.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    numeryczny model pokrycia
    CARTOSAT-1
    DGPS
    fotogrametria satelitarna
    Digital Surface Model
    satellite photogrammetry
    Opis:
    Numeryczny Model Pokrycia (NMP) o zasięgu światowym, coraz częściej jest pozyskiwany z danych pochodzących z systemów satelitarnych. Do tych zadań wykorzystywane są systemy pracujące w zakresie optycznym jak i mikrofalowym (interferometrii radarowej InSAR). Ostatnio pojawiły się nowe rozwiązania obrazowania stereoskopowego w systemach satelitarnych takich jak: japoński PRISM czy indyjski CARTOSAT-1, charakteryzujące się między innymi dwiema sprzężonymi kamerami skierowanymi w przód i do tylu, z pikselem ok. 2.5 m. Referat przedstawia charakterystykę funkcjonującego od maja 2005, indyjskiego satelity zaprojektowanego dla potrzeb generowania ze zdjęć stereoskopowych precyzyjnych NMP. Jest to kolejny system z rodziny Indian Remote Sensing (IRS) pracujący tylko w zakresie panchromatycznym. W ramach programu prowadzonego przez Indyjskie Ministerstwo Kosmosu (Department of Space, Government of India), zespół badawczy w Polsce wykonał eksperyment generowania NMP dla obszaru na południowy-zachód od Warszawy. Zostały zaprojektowane i pomierzone fotopunkty techniką dGSP. Do opisu geometrii obrazów wykorzystano metodę wielomianową (RPF). Generowanie Numerycznego Modelu Pokrycia prowadzono w środowisku Leica Photogrammetry Suite (LPS) i PCI OrthoEngine. Dokonano analizy wpływu liczby fotopunktów na precyzję generowanego modelu. W wyniku przeprowadzonego eksperymentu uzyskano błędy wysokości wygenerowanego NMP na punktach kontrolnych są na poziomie 1.5 m przy wykorzystaniu tych samych 9 fotopunktów dla różnych oprogramowań. Uzyskane wyniki są powyżej oczekiwań. System CARTOSAT-1 może stanowić ekonomicznie atrakcyjne źródło danych dla generowania NMP o zasięgu globalnym.
    The Digital Surface Model (DSM) of world coverage is increasingly coming from data from satellite systems. This involves systems operating both in optical and microwave ranges (radar interferometry InSAR). Most recently, new solutions have emerged for stereoscope imaging in such satellite systems as the Japanese satellite PRISM and Indian satellite CARTOSAT-1, which can be characterized by two coupled forward and backward cameras with a pixel size of 2.5 m. This paper outlines characteristics of the Indian satellite, which has been operating since May 2005, and which has been designed for generation of accurate DSM from stereoscope images. This is the next system from Indian Remote Sensing (IRS) family, working solely in the panchromatic range. In the framework of a program conducted by the Department of Space, Government of India, a research team in Poland conducted an experiment of DSM generation for an area situated south-west of Warsaw. With a use of dGSP technique, they designed and measured the photo-points (ground control points - GCP). The polynomial method (RPF) for the description of image geometry was also applied. The generation of a Digital Surface Model was conducted in LPS and PCI environments and the influence of the number of GCP on the accuracy of the generated DSM was analyzed. The obtained errors in altitude of the control points (CP) were 1.5 m using 9 GCP. The obtained results are above expectations. The CARTOSAT-1 System may constitute an economically attractive source of data for the generation of global range DSM.
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2006, 16; 147-154
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Non-penetrating very deep sclerectomy with a hydrophobic polymer implant in a rabbit model
    Autorzy:
    Leszczyński, R.
    Stodolak-Zych, E.
    Gumuła, T.
    Wieczorek, J.
    Kosenyuk, Y.
    Pawlicki, K.
    Błażewicz, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/307465.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    jaskra
    polimery
    biomateriały
    NPVDS
    glaucoma
    biocompatible polymers
    polymer membranes
    non-penetrating very deep sclerectomy
    rabbit model
    Opis:
    Purpose: The aim of the study was to evaluate the influence of an implant made of a terpolymer (PTFE-PVDF-PP) on the condition of rabbit eyes during a one year observation period. Methods: The implant in the shape of an equilateral triangle (3 mm side length) was manufactured from a thin hydrophobic porous membrane. There were evaluated 40 eyes of 20 rabbits. The animals had non-penetrating very deep sclerectomy (NPVDS) performed, with insertion of an implant in the form of a triangular thin membrane. The control group consisted of 20 eyes where the animals had NPVDS performed without implant insertion. The evaluations included the study of the anterior part of the eye together with photographic documentation. Histopathological examination of the eyes 52 weeks after NPVDS procedure has been made. The process of wound healing was comparable in both groups. Results: The evaluation of the rabbits did not reveal any acute process of intraocular inflammation. After 12 month period of observation, no statistically significant differences in the process of wound healing or status of eyes were found between the groups. An analysis of fibrous connective tissue attachment to the implant showed that its layer was not thick and did not differ significantly from the control. The procedure of very deep sclerectomy and insertion of a polymer implant were well tolerated by the rabbit eyes. Conclusions: The in vivo results indicate that the hydrophobic implant in the form of a membrane can serve as a sclera implant after further study.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2015, 17, 3; 23-31
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Seamless communication for crisis management
    Ponadsystemowa łączność do zarządzania kryzysowego
    Autorzy:
    Wojciechowicz, W.
    Fournier, J.
    Konecny, M.
    Vanya, S.
    Stoodley, J.
    Entwisle, P.
    Hein, D. M.
    Machalek, A.
    Fournaris, A.
    Uriarte, M.
    Lopez, O.
    O'Neill, S.
    Bradl, H.
    Balogh, Z.
    Gatial, E.
    Hluchy, L.
    Mirosław, T.
    Zych, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/298322.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    SECRICOM
    bezszwowa komunikacja
    zarządzanie kryzysowe
    Multi Bearer Router
    MBR
    Push To Talk
    PTT
    SECRICOM Silentel
    Secure Docking Module
    SDM
    Secure Agent Infrastructure
    SAI
    Communication Security Monitoring and Control Centre
    CSMCC
    siódmy program ramowy
    7PR
    Trusted Computing
    seamless communication
    crisis management
    Push To Talk (PTT)
    Seventh Framework Programme
    FP7
    Opis:
    SECRICOM - Seamless Communication for crisis management was a research and development project, realised within the Seventh Framework Programme (7PR). The aim of this project was to develop reference solution based on existing infrastructure, which will be capable to ensure secure and efficient communication for operational crisis management. The project was an answer to the European Security Research Advisory Board (ESRAB) report, in which key requirements for a communication system have been stated. Secure and efficient communication system is a necessity for effective crisis management. It is assumed that such infrastructure may significantly increase rescue actions effectiveness. Currently, however, there are cases when various services (not only domestically but also internationally) use heterogeneous telecommunications systems. It results in the lack of or significant problems with mutual communication. Such situation is often considered problematic and posing a threat to the effective rescue actions. For this purpose, a secure and multi-platform communications system (SECRICOM Silentel) has been developed within SECRICOM project. The Multi Bearer Router (MBR) optimise the backbone network by the use of multiple bearers and dynamic adjustment to various conditions. Advance mechanisms enhancing end-user devices' security - Secure Docking Module (SDM) - have been developed using Trusting Computing principles. Secure Agent Infrastructure (SAI) ensures - based on agents' infrastructure - secure access to distributed data. The system is supplemented with network monitoring platform - Communication Security Monitoring and Control Centre. The SECRICOM project resulted in a communication system prototype, which is capable of ensuring interoperability as well as secure and efficient communication for operational crisis management. This system has been demonstrated on several occasions to the stakeholders.
    SECRICOM - Seamless Communication for crisis management to projekt badawczo-rozwojowy, który został zrealizowany w ramach siódmego programu ramowego (7PR). Celem projektu było wypracowanie bezpiecznej i, co ważne, bazującej na istniejącej infrastrukturze platformy komunikacyjnej do operacyjnego zarządzania kryzysowego. Projekt ten stanowi odpowiedź na raport European Security Research Advisory Board (ESRAB), w którym określono najważniejsze wymagania odnośnie do systemu komunikacji. Bezpieczny i wydajny system komunikacji jest warunkiem koniecznym do efektywnego zarządzania w sytuacjach kryzysowych. Przyjmuje się, że taka platforma jest w stanie znacząco zwiększyć efektywność prac służb ratunkowych. Obecnie jednak są przypadki, gdy służby ratunkowe (nie tylko na arenie międzynarodowej, lecz także podczas działań w jednym kraju) korzystają z niejednorodnych systemów telekomunikacyjnych, co często skutkuje brakiem lub istotnymi problemami z wzajemną łącznością. Sytuacja ta jest postrzegana jako problematyczna i stanowi zagrożenie dla efektywnego działania służb ratunkowych. W ramach projektu SECRICOM opracowano system międzyplatformowej, bezpiecznej łączności SECRICOM Silentel. Za optymalizację transmisji danych (w tym wykorzystanie wielu nośnych oraz dynamiczne dostosowywanie się do warunków) w sieci dystrybucyjnej oraz szkieletowej odpowiada Multi Bearer Router (MBR). Zaawansowane mechanizmy zwiększające bezpieczeństwo urządzeń końcowych - Secure Docking Module (SDM) - opracowano z wykorzystaniem pryncypiów Trusted Computing. Secure Agent Infrastructure (SAI) zapewnia - oparty na infrastrukturze agentów - bezpieczny dostęp do rozproszonych danych. System uzupełnia platforma nadzoru nad siecią - Communication Security Monitoring and Control Centre. Jako rezultat projektu zbudowano oraz kilkukrotnie zademonstrowano prototypową wersję systemu komunikacji. System ten jest zdolny do zapewnienia interoperacyjnej, bezpiecznej i wydajnej łączności w zarządzaniu w sytuacjach kryzysowych.
    Źródło:
    Technical Sciences / University of Warmia and Mazury in Olsztyn; 2012, 15(1); 65-79
    1505-4675
    2083-4527
    Pojawia się w:
    Technical Sciences / University of Warmia and Mazury in Olsztyn
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies