Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Violante, Antonio" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Srebrenica: where the war never ended
Srebrenica: miasto, gdzie wojna nie ma końca
Autorzy:
Violante, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965572.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nationalism
genocide
negationism
United Nations
nacjonalizm
ludobójstwo
negacjonizm
onz
Opis:
In Bosnia and Herzegovina changed both by the 1992–1995 war and the Dayton peace which was imposed from outside and which officialised the nationality-based division of the country, the contrasts that exploded during the conflict are still unsolved. The political forces still base their electoral consent upon nationalistic themes, while the population has lost faith when it comes to a prospective of an economically better future. A good example of this situation is the town of Srebrenica and its surroundings, where Europe’s biggest genocide since WW2 took place. There rest thousands of Muslims killed in July 1995 under the eyes of the UN military forces. The cemetery, a tangible symbol of the horrors which happened at the end of the XX century – not so different from the Nazi concentration camps that were left standing for the whole world to see and for the generations to come to keep as a warning – should inspire absolute respect in anyone. But it does not. This area is inhabited mainly by a Serbian population, and is exposed to insults and abuse from people driving by. Twenty years from the genocide – which is considered as such by Muslims only and not by Serbs – true peace is still far away, and the nationalities – ex enemies but still rivals – think that only their own dead are to be remembered, while those others are only result of media publicity. Yet if all that can happen in the Third millennia Europe, it means that there is still something wrong in the continent.
W Bośni i Hercegowinie, zmienionych zarówno przez wojnę 1992–1995, jak i narzucony z zewnątrz układ z Dayton, który sformalizował podział kraju oparty o przynależność narodowościową, kontrasty i problemy, które wybuchły podczas konfliktu są w dalszym ciągu nierozwiązane. Siły polityczne nadal opierają swoją władzę na kwestiach nacjonalistycznych, podczas gdy ludność straciła już wiarę w możliwość poprawy sytuacji gospodarczej. Dobrym przykładem omówionej sytuacji jest miasto Srebrenica i jego otoczenie, gdzie miało miejsce największe po II wojnie światowej ludobójstwo w Europie. Spoczywają tam tysiące muzułmanów zabitych w lipcu 1995 roku pod okiem sił zbrojnych ONZ. Cmentarz, namacalny symbol tragicznych wydarzeń, jakie miały tu miejsce pod koniec XX wieku – nie tak różny od nazistowskich obozów koncentracyjnych, zachowanych jako miejsca pamięci oraz przestroga dla przyszłych pokoleń – winien wyzwalać w ludziach szacunek. Niestety tak się nie dzieje. Obszar ten zamieszkały jest w większości przez Serbów i stale narażony na obelgi i nadużycia ze strony przechodniów. Dwadzieścia lat po ludobójstwie – które jest uznawane jedynie przez muzułmanów, nie zaś przez Serbów – prawdziwy pokój wydaje się nadal sprawą odległą, zaś grupy narodowościowe – byli wrogowie, ale ciągle rywale – uważają, że tylko ich zmarłym należy się pamięć i szacunek, uznając pozostałe ofiary za efekt rozgłosu medialnego. Jeśli trzecie tysiąclecie Europy naznaczają tak trudne do rozwiązania konflikty, warto podjąć dyskusję nad sytuacją i przyszłością tego kontynentu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica; 2015, 21
1508-1117
2353-4826
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The creation of the Kingdom of Croatia in 1941 on the pages of the periodical “L’illustrazione Italiana”
Autorzy:
Violante, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879430.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
Italian imperialism in the Adriatic
racism
Slavic identity in Dalmatia
fascists
Nazis
ustaša
Opis:
With the May 18th 1941 agreement, the fascist Italy recognized the institution of the Kingdom of Croatia, and had also designated Aimone di Savoia as its sovereign, that was suppose to found a new dynasty, able to guide the country towards a renaissance, after twenty years of the Croatian population’s being tormented ever since Versailles. This study does not aim to analyse the historic context that has seen the birth and formation of this new state, tightly allied with the Axis powers, and also limited by their political and territorial interests, nor does it aim to investigate its ephemeral existence which ended with Germany’s defeat; but it does aim to verify how the creation of this political subject was treated by the periodical “L’illustrazione italiana”, one of the Mussolini regime’s biggest means of propaganda. After an analysis of its articles dedicated to the Kingdom of Croatia, and after comparing that to the reality provided and documented by other sources, it shows how obviously the Italian state tried to acquire an hegemony on the Adriatic, all the while basing such intent upon historical and cultural motivations, and how this attempt was presented as both the result of an unbreakable friendship between Italians and Croats, and as an operation aiming to guarantee a new European order in the name of the justice. The reality was, as it is well known, that even though the Kingdom of Croatia was born as an Italian protectorate, during its short existence it “slipped” slowly towards German influence, considering the incompatibility between its own and the Italian geopolitical interests.
Źródło:
Security Dimensions; 2013, 10(10); 46-58
2353-7000
Pojawia się w:
Security Dimensions
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
States and nations compared. The case of Kosovo and Ukraine versus global politics
Porównanie państw i narodów. Sprawy Kosowa i Ukrainy w polityce światowej
Autorzy:
Violante, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965398.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
emerging countries
international recognition
Kosovo
Ukraine
international crisis
uznanie międzynarodowe
kosowo
ukraina
kryzys międzynarodowy
kraje wschodzące
Opis:
The 2008 proclamation of Kosovo’s independence, quickly recognized by many states including almost every single one of the western world, showed that a respected international legality does not exist anymore. In fact, in the eyes of the so-called “international community” Kosovo’s secession, pursued by the Albanian majority despite the resistance of the local Serbian nationality (including Belgrade’s government’s efforts against it) and the minority ethnic groups (Goranis, Roma) is a fait accompli that the community itself supported. However, Kosovo’s case is to be interpreted as a dangerous precedent that can endanger the territorial integrity of many states with national minorities aspiring to secession. This happened despite the existence of international law that does not allow unilateral acts of territorial secession, but only the eventuality of commonly agreed political separations. Examples of this kind could be the attempted secession of the eastern regions from the Ukrainian state, and the successful secession of Crimea from Kiev (that was successful also due to Russia’s support). Such initiatives were supported by Russia and opposed by the West, with an inversion of roles completely opposite to Kosovo’s case, that could be described as the other side of the same coin – with roles reversed – compared to the Ukrainian crisis: in Kosovo it was the West (the USA and most of the EU) that considered favorably – if not actually supported – the Albanian secession from Belgrade, while on the other hand Russia has presented itself in the role of the guardian of international legality while supporting the legitimacy of Serbia’s sovereignty rights over Kosovo.
Proklamowanie w 2008 roku niepodległości Kosowa, szybko uznanego przez wiele państw, w tym prawie wszystkie kraje Zachodu, wykazało, że nie istnieje już szacunek dla legalizmu międzynarodowego. W rzeczywistości, na oczach tzw. „społeczności międzynarodowej” albańska większość dokonała secesji Kosowa, pomimo oporu lokalnej mniejszości serbskiej (oraz działań rządu w Belgradzie), a także wbrew mniejszościowym grupom etnicznym (Gorańców i Romów). Jest to już dziś fakt dokonany, do którego społeczność międzynarodowa się przysłużyła. Jednak przypadek Kosowa może być interpretowany jako niebezpieczny precedens mogący zagrozić integralności terytorialnej wielu krajów, które mają mniejszości narodowe aspirujące do secesji. Autor twierdzi, iż dokonało się to w niezgodzie z prawem międzynarodowym, które nie dopuszcza jednostronnych aktów secesji terytorium, a przewiduje jedynie ewentualność wspólnie uzgodnionych separacji politycznych. Przykładami tego rodzaju mogą być próby secesji wschodnich regionów od państwa ukraińskiego oraz skuteczna secesja Krymu, uzyskana dzięki wsparciu Rosji. Takie inicjatywy były już wcześniej wspierane przez Rosję i wywoływały sprzeciw Zachodu. Nastąpiło więc w Kosowie swoiste odwrócenie ról, które może być tzw. drugą stroną medalu. W tych odwróconych rolach, w porównaniu do kryzysu ukraińskiego, w Kosowie Zachód (USA i większość państw UE), były pozytywnie nastawione, a nawet wspierały albański secesjonizm z Serbii, natomiast Rosja prezentowała się w roli strażnika międzynarodowego legalizmu, gdy wspierała legitymizację suwerenności Serbii nad Kosowem.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica; 2014, 17
1508-1117
2353-4826
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Socio-Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Baltic Sea as the mediterranean of the North. The Baltic Region and Poland in the periodical “Geopolitica” (1939–1942)
Bałtyk jako morze śródziemne Północy. Region Bałtycki i Polska w periodyku „Geopolitica” (1939–1942)
Autorzy:
Violante, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041606.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
geopolityka włoska
region bałtycki
podboje terytorialne
Italian geopolitics
Baltic region
territorial conquests
Opis:
In January 1939, the first issue of the Italian magazine “Geopolitica” came out: it would go on monthly until 1942. Founded in the scientific circles of Trieste by two geographers, Giorgio Roletto (1885–1967) and Ernesto Massi (1909–1997), who went on to become editor and co-editor-in-chief, respectively, the magazine was inspired by the German periodical “Zeitschrift für Geopolitik” by Karl Haushofer. However, its approach to geopolitical issues used autonomous conceptional bases quite different from those of the German school. In the intentions of its founders, “Geopolitica” should have contributed to a re-evaluation of didactics of geography and to support the imperialistic politics of Mussolini’s regime, even though it never got to have a substantial role in Italy’s governing policies. It never even obtained full recognition by the academic geographical establishment that in fact denied geopolitics its own scientific autonomy. Frequent issues discussed in the magazine were the Mediterranean basin, the Balkans and Africa, close to the Italian geostrategic interests; but there was also cautious interest towards Poland, considered to be fully integrated into the German Lebensraum. Therefore, we could say there was some reticence in approaching this theme, along with a sort of reverence towards the German ally who was also “competition”, despite the fact that its territory saw strategic and political events of utmost importance during the entire four years of the magazine’s life. On the other hand, the attention towards the Baltic region was free of any conditioning. It was perceived as a sort of a “Nordic Mediterranean”, wanted both by Germans and Soviets, and an object of desire also of the states who wanted to defend their difficult neutrality in the war that was raging throughout Europe.
W styczniu 1939 roku ukazał się pierwszy numer włoskiego magazynu „Geopolitica”, który wydawany był co miesiąc do 1942 roku. Założony został w środowisku naukowym Triestu przez dwóch geografów – Giorgio Roletto (1885–1967) i Ernesto Massiego (1909–1997), którzy zostali odpowiednio redaktorem naczelnym i współredaktorem. Magazyn inspirowany był niemieckim czasopismem „Zeitschrift für Geopolitik” Karla Haushofera. Jednak w podejściu do kwestii geopolitycznych zastosowano własne podstawy koncepcyjne, całkowicie odmiene od tych w geopolityce niemieckiej. W zamyśle założycieli „Geopolitica” powinna była przyczynić się do ponownej oceny szkolnej dydaktyki geografii i wspierać imperialistyczną politykę reżimu Mussoliniego, chociaż nigdy nie musiała odgrywać znaczącej roli w polityce rządzącej Włochami. Nigdy nawet nie uzyskała pełnego uznania ze strony akademickiego środowiska geograficznego, które w rzeczywistości odmówiło geopolityce cech autonomii naukowej. Najczęściej poruszanymi problemami w tym magazynie były basen Morza Śródziemnego, Bałkany i Afryka, regiony bliskie włoskim interesom geostrategicznym; ale było też ostrożne zainteresowanie Polską, uważaną za w pełni zintegrowaną z niemieckim „Lebensraumem”. Można zatem powiedzieć, że „Geopolitica” podchodziła do tego tematu z pewną powściągliwością, a także ze swoistą czcią wobec niemieckiego sojusznika, który był także „konkurencją”, pomimo faktu, że na jego terytorium przez całe cztery lata obserwowano wydarzenia strategiczne i polityczne o najwyższym znaczeniu. Z drugiej strony uwaga skierowana na region bałtycki była wolna od jakichkolwiek uwarunkowań. Był on postrzegany jako swoisty „nordycki region Morza Śródziemnego”, pożądany zarówno przez Niemców, jak i Sowietów, a także jako obiekt pożądania państw, które chciały bronić trudnej neutralności w wojnie szalejącej w Europie.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2019, 8; 139-165
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Knee osteoarthritis in a chestnut farmer – case report
Autorzy:
Mattioli, Stefano
Graziosi, Francesca
Curti, Stefania
Bonfiglioli, Roberta
Argentino, Antonio
Violante, Francesco Saverio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/989896.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
knee osteoarthritis
chestnut farmer
agricultural workers’ diseases
occupational exposure
biomechanical overload
Opis:
Introduction. Several studies have dealt with the issue of professional risk factors and onset of knee osteoarthritis (OA). In particular, occupational epidemiological studies have provided evidence that activities resulting in biomechanical overload may be linked with an increased risk of knee OA – also among farmers. To our knowledge, no cases of knee OA among chestnut farmers have been reported in the literature. Case report. We report the case of a 70-year-old Caucasian male who has worked for more than 50 years on a chestnut farm. In 2007, an X-ray and a MRI, performed after a workplace accident to his left knee, showed the presence of knee OA. His job required a range of repetitive tasks, such as squatting, kneeling, climbing, walking on sloping terrain, assuming uncomfortable postures, and lifting and carrying heavy loads for the great majority of the working day. All the aforementioned tasks are known occupational risk factors for knee OA. Regarding individual risk factors, at the time of the first diagnosis of knee OA, the worker was 64-years-old with a body mass index of 26.5 kg/m2. He reported no cases of arthritis among his relatives and no sports playing on his part. In addition, his medical history revealed the presence of two minor lumbar disc herniations and tendinitis of the long head of the biceps. Conclusion. Considering the lack of major individual risk factors for knee OA, it is reasonable to suppose that five decades of exposure to biomechanical overload as a chestnut farmer was a relevant risk factor for the onset of the disease.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 1
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies