Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ROMANOWSKA, Krystyna." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Wybrane aspekty epidemiologii napadu drgawek gorączkowych u dzieci
Selected aspect of the epidemiology of febrile seizures in children
Autorzy:
Gontko-Romanowska, Krystyna
Żaba, Zbigniew
Panieński, Paweł
Szemień, Michał
Łukasik-Głębocka, Magdalena
Ratajczak, Krystian
Górny, Jacek
Chrobak, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129764.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
epidemiologia
dzieci
drgawki gorączkowe
epidemiology
children
febrile seizures
Opis:
Drgawki gorączkowe u dzieci są najczęstszym stanem napadowym pochodzenia mózgowego, ich częstość wynosi 4–5 na 100 000 na rok w populacji dzieci w wieku przedszkolnym. Celem pracy była ocena epidemiologiczna napadów drgawek gorączkowych u dzieci. Materiał i metody. Do badania włączono grupę 176 dzieci w wieku od 6. miesiąca życia do 5. roku życia, które były hospitalizowane w Specjalistycznym Zespole Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem w Poznaniu w okresie od 1 stycznia 2008 do 31 grudnia 2009 roku z powodu epizodu napadu drgawek gorączkowych. W analizie retrospektywnej uwzględniono takie czynniki jak: wiek i płeć oraz porę doby i roku, podczas których pojawiły się drgawki gorączkowe. Wyniki. W analizowanej grupie 176 dzieci 61,93% (n = 109) pacjentów stanowili chłopcy, a 38,07% (n = 67) dziewczynki. W badanej populacji zaobserwowano istotne statystycznie różnice pomiędzy płcią dzieci a wystąpieniem drgawek gorączkowych. Najczęściej drgawki gorączkowe występowały u dzieci w wieku poniemowlęcym (1.–3. rok życia) i dotyczyły 67,05% pacjentów, a średnia wieku wyniosła 23 miesiące +/– SD 13 miesięcy. Najwięcej napadów drgawek gorączkowych zanotowano w okresie jesienno-zimowym, ze szczytem występowania w styczniu (17,61%), lutym (12,50%) i grudniu (10,23%). Stwierdzono istotnie statystycznie różnice występowania drgawek gorączkowych w badanych grupach w zależności od miesiąca i pór roku. Najczęściej napad drgawek gorączkowych występował w godzinach popołudniowych i wieczornych pomiędzy godziną 15.00 a 18.00 u 42 dzieci (23,86%). Zaobserwowano istotnie statystycznie różnice wystąpienia drgawek gorączkowych w badanych grupach w zależności od pory dnia. Wnioski. Na wystąpienie drgawek gorączkowych w badanej populacji narażeni są bardziej chłopcy niż dziewczęta oraz dzieci w wieku poniemowlęcym. Najczęściej epizod napadu drgawek gorączkowych obserwowano w okresie jesienno-zimowym ze szczytem występowania w styczniu, lutym i grudniu, a także w godzinach popołudniowych i wieczornych. Wykazano, że pojawienie się napadu drgawek gorączkowych jest zależne od pór roku i miesięcy oraz pory dnia.
Febrile convulsions in children is the most common paroxysmal state of cerebral origin, the frequency is 4–5/100 000 per year in the population of preschool children. The aim of the study was to evaluate the epidemiological febrile seizures in children. Material and methods. The study included a group of 176 children aged 6 months to 5 years who were hospitalized in the Specialized Complex of Health Care for Mother and Child in Poznan from 1 January 2008 to 31 December 2009 with an episode of febrile convulsions. In a retrospective analysis were taken into account factors such as age and sex, time of day and year, during which there were febrile seizures. Results. In the analyzed group of 176 children 61.93% (n = 109) were boys and 38.07% (n = 67) girls. In the study population was observed a statistically significant difference between the gender and the occurrence of febrile seizures. The most common febrile seizures occurred in toddlers (1–3 years old) and affected 67.05% of patients, the average age 23 months +/– SD 13 months. Most febrile seizures were recorded in the autumn - winter period, with a peak incidence in January (17.61%), February (12.50%) and December (10.23%). It was found a statistically significant difference of febrile seizures in the studied groups depending on the month and seasons. The most commonly febrile seizures occurred in the afternoon and evening, between 3 pm and 6 pm in 42 children (23.86%). There was a statistically significant difference in febrile seizures in the studied groups depending on the time of day. Conclusions. The study has shown that boys are exposed to more febrile seizures than girls and toddlers. Frequently the episodes of febrile convulsions were observed in the autumn-winter period of peak incidence in January, February and December, as well as in the afternoon and evening. It has been shown that the occurrence of febrile convulsions is dependent on the seasons and months as well as the time of day.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2016, 25, 50; 47-51
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indocyanine green as a prospective sensitizer for photodynamic therapy of melanomas.
Autorzy:
Urbanska, Krystyna
Romanowska-Dixon, Bożena
Matuszak, Zenon
Oszajca, Janusz
Nowak-Sliwinska, Patrycja
Stochel, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043767.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
melanoma
photodynamic therapy
indocyanine green
Opis:
Spectroscopic, photochemical and biological properties of indocyanine green (ICG) are presented. Light over 800 nm is effectively absorbed by ICG. This property as well as photochemical behaviour of ICG make it a very suitable dye for photodynamic treatment of melanoma cells. Cytotoxicity of ICG itself and the effect of photodynamic therapy (PDT) were evaluated by following the growth of human (SKMEL 188) and mouse (S91) melanoma cells. The surviving fraction of the cells irradiated (λex = 830 nm) vs non-irradiated, treated with the same dose of ICG, is significantly decreased (5- to 10-fold). These results show that ICG is a very promising dye for photodynamic therapy of melanomas.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2002, 49, 2; 387-391
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expression of p16 in sporadic primary uveal melanoma.
Autorzy:
Lamperska, Katarzyna
Mackiewicz, Krystyna
Kaczmarek, Aldona
Kwiatkowska, Eliza
Starzycka, Maria
Romanowska, Bożena
Heizman, Janina
Stachura, Jerzy
Mackiewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043765.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
sporadic primary uveal melanoma
mutations
p16 protein
Opis:
Expression of p16 protein, intragenic mutations of CDKN2A and hypermethylation of CDKN2A promoter region in 41 sporadic primary uveal melanomas were studied. There were 2 cases of spindle cell B histological type, 11 of A + B and 28 of mixed type. All melanomas infiltrated sclera but in 28 cases infiltration was superficial while in 13 profound. In 7 cases the tumor infiltrated the optic nerve. Expression of p16 was studied by immunohistochemistry and recorded by assessment of the proportion of positive tumor cells and staining intensity. Results were expressed as staining index (IRS). Intragenic mutations were studied by PCR-SSCP followed by sequencing, while hypermethylation of the promoter region by CpG methylation assay. In 15% of cases less than 10% of melanoma cells were p16 positive, in 70% of cases less than 50% of cells, while in 7% more than 80% of cells stained for p16 (mean IRS for all cases was 4.87 ± 2.43). In B type the IRS was 8.5 ± 0.7, in A + B type 6.0 ± 2.1 and in the mixed type 4.17 ± 2.43 (differences statistically significant). In melanomas profoundly infiltrating sclera mean IRS was 4.16, while in those infiltrating optic nerve 3.71 (statistically not significant). Analysis of the intragenic mutations revealed in two patients a GAC/GAT substitution in codon 84 - a silent mutation. No hypermethylation of the CpG island of the p16 promoter region was found. In conclusion, we found that the degree of p16 expression is related to the histological type of tumor but not to the histological indicators of tumor invasiveness and that intragenic mutations and promoter hypermethylation are not major mechanisms of p16 inactivation in sporadic uveal melanoma.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2002, 49, 2; 377-385
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metastasis inhibition after proton beam, β- and γ-irradiation of melanoma growing in the hamster eye
Autorzy:
Romanowska-Dixon, Bożena
Elas, Martyna
Swakoń, Jan
Sowa, Urszula
Ptaszkiewicz, Marta
Szczygieł, Małgorzata
Krzykawska, Martyna
Olko, Paweł
Urbańska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039523.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
metastases
melanoma
ocular
proton beam
iodine-125
ruthenium-106
Opis:
Standard ocular tumor treatment includes brachytherapy, as well as proton therapy, particularly for large melanoma tumors. However, the effects of different radiation types on the metastatic spread is not clear. We aimed at comparing ruthenium (106Ru, emitting β electrons) and iodine (125I, γ-radiation) brachytherapy and proton beam therapy of melanoma implanted into the hamster eye on development of spontaneous lung metastases. Tumors of Bomirski Hamster Melanoma (BHM) implanted into the anterior chamber of the hamster eye grew aggressively and completely filled the anterior chamber within 8-10 days. Metastases, mainly in the lung, were found in 100% of untreated animals 30 days after enucleation. Tumors were irradiated at a dose of 3-10 Gy with a 106Ru plaque and at a dose of 6-14 Gy using a 125I plaque. The protons were accelerated using the AIC-144 isochronous cyclotron operating at 60 MeV. BHM tumors located in the anterior chamber of the eye were irradiated with 10 Gy, for the depth of 3.88 mm. All radiation types caused inhibition of tumor growth by about 10 days. An increase in the number of metastases was observed for 3 Gy of β-irradiation, whereas at 10 Gy an inhibition of metastasis was found. γ-radiation reduced the metastatic mass at all applied doses, and proton beam therapy at 10 Gy also inhibited the metastastic spread. These results are discussed in the context of recent clinical and molecular data on radiation effects on metastasis.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2013, 60, 3; 307-311
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies