Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pańkowski, Jerzy" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Святая Евхаристия – источник и центр соборного бытия Церкви в перспективе Великого Всеправославного Собора
    Holy Eucharist – the source and center of the conciliar life of the Church from the perspective of the Great Pan-Orthodox Council
    Autorzy:
    Pańkowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494628.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Святая Евхаристия
    Божественная Литургия
    Соборность
    Единство
    Собор
    причащение
    Holy Eucharist
    Divine Liturgy
    Conciliarity
    Unity
    Council
    Holy Communion
    Opis:
    Святая Евхаристия стоит в центре соборной жизни Православной Церкви. Соборность выражается в совершении Божественной Литургии, а Божественная Литургия является гарантией правильной соборности. Основой Святой Евхаристии и Соборной Церкви было и остается единство, по примеру единства Святой Троицы. Проявлением евхаристического измерения соборности Церкви является, прежде всего, Ее христологический и экклезиологический, а также пневматологический характер. Евхаристическая и сотериологическая перспективы Православной Церкви постигаются только посредством богослужения и Божественной Литургии.
    The Holy Eucharist is placed in the center of conciliar life of the Orthodox Church. Conciliarity is expressed in the celebration of the Divine Liturgy and the Divine Liturgy is the guarantee of the correct conciliarity. The basis for the Holy Eucharist and for the Conciliar Church is always the unity, following the example of the unity of the Holy Trinity. The manifestation of the Eucharistic measurement of the conciliarity of the Church is its Christological and ecclesiological and then also pneumatological character. Eucharistic and soteriological perspective of the Orthodox Church is recognized only through the worship and Divine Liturgy.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 2; 141-152
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Экклесиологическое измерение современного христианства
    Ecclesiological dimension of modern Christianity
    Autorzy:
    Pańkowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420336.pdf
    Data publikacji:
    2013-11-10
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Eklezjologia
    Kościół
    chrześcijaństwo
    jedność Kościoła
    Prawosławie
    Ecclesiology
    Church
    Christianity
    unity of the Church
    Orthodoxy
    Opis:
    The definition of Christianity replaces more and more the definition of Church. The ecumenical dialogue is being heldamong Christian “churches” which strive for Christian unity. The orthodox ecclesiology perceives Christianity as a feature of Church, the Head of which is Jesus Christ. Christianity in itself is more an ideological term than an ecclesiastic one. For Orthodoxy not Christianity but Church is the key term. Without Church there is either no Christianity, nor Christian life. The issue of restoring the unity of the Church, in orthodox point of view, is unacceptable because it is not Church but Christianity that has been divided. Orthodox as a Church preaches a truth in love and love in truth.
    Źródło:
    ELPIS; 2013, 15; 5-8
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawosławie wobec reformacji Lutra
    The Orthodox Church towards Luther’s Reformation
    Autorzy:
    Pańkowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040984.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Luther
    orthodoxe Kirche
    Westkirche
    der Leipziger Disput
    Primat
    Rechtfertigung
    Fegefeuer
    Ekklesiologie
    the Orthodox Church
    the Western Church
    the Leipzig dispute
    primacy
    justification
    purgatory
    ecclesiology
    Luter
    Kościół prawosławny
    Kościół zachodni
    dysputa lipska
    prymat
    usprawiedliwienie
    czyściec
    eklezjologia
    Opis:
    Rocznica 500lecia Reformacji dla Kościoła prawosławnego nie stanowi szczególnego powodu do radości, ponieważ stanowi kolejny podział w Kościele – powiedział metropolita Hilarion (Ałfiejew). Pomimo, że dotyczyła ona relacji Lutra i Kościoła zachodniego, jej odniesieniem stał się Kościół prawosławny, w którym Luter doszukiwał się pierwotnej nauki i eklezjologii. Dowodem tego był dysputa lipska, podczas której prymat, liturgikę, strukturę Kościoła, naukę o usprawiedliwieniu i czyśćcu Luter konfrontował z nauką Kościoła prawosławnego. Skoro Luter widział w prawosławiu osnowę dla swojej reformy, dlaczego nie zdecydował się na konwersję do Kościoła wschodniego? Karmires, podkreślając dużą znajomość prawosławia przez Lutra, twierdzi jednak, iż miała ona jedynie powierzchowny charakter, któremu brakował empirycznego poznania. Konkluduje ponadto, że Luter ani nie chciał, ani nie mógł przyjąć prawosławia ze względu na swoje przywiązanie do mentalności Kościoła zachodniego, a także teologii scholastycznej.
    ”The 500th anniversary of the Reformation for the Orthodox Church is not a special reason for joy, because that was another division in the Church” – Metropolitan Hilarion (Alfeyev) said. Although it concerned the relationship between Luther and the Western Church, its reference became the Orthodox Church, in which Luther sought primary teaching and ecclesiology. The proof of this was the Leipzig dispute, during which the primacy, liturgy, structure of the Church, the teaching of justification and purgatory, Luther confronted with the teaching of the Orthodox Church. If Luther saw in the Orthodox Church a framework for his reform, why did he not decide to convert to the Eastern Church? Karmires, emphasizing Luther's great knowledge of the Orthodox Church, claims, however, that it had only a superficial character, lacking empirical knowledge. He also concludes that Luther neither wanted nor accepted Orthodoxy because of his affection to the mentality of the Western Church and to scholastic theology as well.  
    Der 500. Jahrestag der Reformation ist für die orthodoxe Kirche kein besonderer Anlass zur Freude, da es die nächste Teilung der Kirche bedeutet – sagte der Metropolit Hilarion (Ałfiejew). Obwohl sie das Verhältnis zwischen Luther und der westlichen Kirche betrifft, wurde die orthodoxe Kirche zum Referenzpunkt, da Luther in ihr die ursprüngliche Lehre und Ekklesiologie gesucht hat. Der Beweis dafür ist der Leipziger Disput, in der Luther die Problematik des Primats, der Liturgie, der Kirchenstruktur sowie der Rechtfertigung und des Fegefeuers mit der Lehre der orthodoxen Kirche konfrontiert hat. Wenn Luther in der Orthodoxie einen Bezugspunkt für seine Reform gesehen hat, warum hat er nicht zur orthodoxen Kirche konvertiert? Karmires ist der Meinung, dass trotz der detaillierten Kenntnisse Luthers über die Orthodoxie, sein Verständnis oberflächlich war, ohne empirische Erfahrung. Er stellt fest, dass Luther weder die Orthodoxie annehmen wollte noch konnte wegen seiner Verbundenheit mit der Mentalität der westlichen Kirche und der scholastischen Theologie.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 83-91
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce i rola kultury religijnej w państwie oraz jego polityce
    The place and role of religious culture in state and politics
    Autorzy:
    Pańkowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494537.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    kultura religijna
    państwo
    polityka
    sumienie
    prawo moralne
    lojalność polityczna
    tolerancja
    Religious culture
    the state
    politics
    conscience
    moral law
    political loyalty
    tolerance
    Opis:
    Rola i miejsce kultury religijnej w państwie i jego polityce uwarunkowana jest charakterem mentalnościowym danego społeczeństwa. Bez względu na zróżnicowanie kulturowe, wszystkie społeczeństwa łączy jedno wrodzone prawo moralne, które dla kultury religijnej pojęciowo utożsamia się z sumieniem człowieka. Wewnętrzne prawo moralne wyznacza granice kultury religijnej, której żaden system państwowości nie ma prawa naruszać, ani dezawuować. Wpływ kultury religijnej na uprawianą politykę najbardziej widoczny jest w kondycji moralno-duchowej danego społeczeństwa. Każda kultura, która nie wychowuje w człowieku prawdziwego człowieczeństwa staje się antykulturą. Zamiast „inkulturacji” chrześcijaństwa, należy rozwijać chrystianizację kultury, która pomaga człowiekowi w życiu zgodnym z jego wewnętrznym i wrodzonym systemem wartości moralnych. Lojalność polityczna nie może wymagać od człowieka wyrzeczenia się swoich przekonań wynikających z jego religijnej mentalności kulturowej. Semantycznie i istotowo każda kultura jest w głębi rzeczy kulturą religijną.
    The role and place of religious culture in state and politics is conditioned by the nature of mentality in a concrete society. Regardless of cultural diversity, all societies are connected by one inborn moral law, which for the religious culture is conceptually identified with the conscience of man. Internal moral law sets the boundaries of religious culture, which no state system has a right to violate or disavow. The influence of religious culture on politics in practice is most visible in the moral and spiritual condition of a society. A culture that does not instil in a man a true humanity becomes an anticulture. Instead of “inculturation” of Christianity, Christianization of culture should be developed, which helps man in life according to his internal and inborn moral value system. Political loyalty can not require from a person to give up his beliefs stemming from his religious cultural mentality. Semantically and essentially every culture is in its deep dimension a religious culture.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 1; 61-76
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies