Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Krajewska, Maria." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Korespondencja księdza Antoniego Chotyńskiego z Erazmem Majewskim w zbiorach Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie
Correspondence between Father Antoni Chotyński and Erazm Majewski in the collection of the National Museum of Archaeology in Warsaw
Корреспонденция ксендза Антонего Хотынского и Эразма Маевского в Государственном Археологическом Музее в Варшаве
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462804.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Opis:
Artkuł prezentuje korespondencję księdza Antoniego Chotyńskiego (1873–1949) wchodzącą w skład spuścizny warszawskiego intelektualisty i uczonego Erazma Majewskiego (1858–1922). Korespondencja dotyczy cennych znalezisk archeologicznych odkrytych na terenie Lubelszczyzny, m.in. w okolicach Trzcińca, Żmijowisk, Chodlika, Kosiorowa oraz Dratowa. Zbiory obejmują 8 listów, 3 karty pocztowe, a ponadto niesygnowane rysunki wykonane ołówkiem, zawierające odręcznie uwagi i zapiski E. Majewskiego. Zachowana korespondencja z pewnością nie jest kompletna, obejmuje tylko lata 1908, 1909 i 1911, a obecnie jest przechowywana w Pracowni Dokumentacji Naukowej Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie.
This article presents the correspondence of Father Antoni Chotyński (1873–1949) forming part of the legacy of Warsaw's intellectual and scholar, Erazm Majewski (1858–1922). The correspondence concerns valuable archaeological finds discovered in the Lublin Region, inter alia in the areas of Trzciniec, Żmijowiska, Chodlik, Kosiorów and Dratów. The collection includes 8 letters, 3 postcards and unsigned pencil drawings containing notes and comments made by hand by E. Majewski. The preserved correspondence is clearly not complete – it only covers the years 1908, 1909 and 1911 – and it is currently kept at the Laboratory of Scientific Documentation of the National Museum of Archaeology in Warsaw.
Статья посвящается письмам ксендза Антонего Хотынского (1873–1949), которые входят в состав наследия варшавского интеллектуалиста и ученого Эразма Маевского (1858–1922). Переписка касается важных находок на Люблинской земле (Тжцинец, Жмиевиска, Ходлик, Косъерув и Дратув). В музее находится 8 писем, 3 открытки, а также необозначенные рисунки карандашом, на которых можно найти ручные замечания и записи Э. Маевского. Оставшаяся корреспонденция по сути дела не является полной, она касается лишь 1908, 1909 и 1911 годов. В настоящее время она хранится в Отделе научной документации Государственного Археологического Музея в Варшаве.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2014, 57; 147-164
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erazm Majewski (1858-1922)
Portrait of Erazm Majewski (1858 – 1922)
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461274.pdf
Data publikacji:
2010-10
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
biografia
nota biograficzna
biography
biographical note
Opis:
biografia, nota biograficzna
biography, biographical note
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2010, 5; 219-228
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961176.pdf
Data publikacji:
2010-10
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
archeologia
muzeum archeologiczne
archeology
archaeological museum
Opis:
W 1920 roku władze Państwowego Grona Konserwatorów Zabytków Przedhistorycznych rozpoczęły starania o utworzenie Państwowego Muzeum Archeologicznego (PMA). Placówka została powołana rozporządzeniem wydanym w dniu 22 marca 1928 roku przez Prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego. Od jej powstania do chwili obecnej eksponowano ponad 360 wystaw, a pracownicy PMA zbadali ponad 450 stanowisk archeologicznych w Polsce, Iraku, Peru, Niemczech, Austrii i Czechach. 1 stycznia 1999 roku organem założycielskim dla PMA został Zarząd Województwa Mazowieckiego. Dyrektorem PMA jest dr Wojciech Brzeziński (od 2001 roku), a siedzibą – gmach Arsenału Warszawskiego (od 1957 roku). Muzeum, kontynuując wszystkie statutowe kierunki działań, łączy nadal funkcje instytutu naukowego oraz instytucji wystawienniczej. W zbiorach znajduje się ponad pół miliona zabytków (najstarsze pochodzą sprzed ok. 130 tys. lat p.n.e., najmłodsze z połowy XIX wieku). Opracowywanie powiększającego się wciąż zbioru należy do zadań pracowników pracowni i działów: Epoki Paleolitu i Mezolitu, Epoki Neolitu, Epoki Brązu i Wczesnej Epoki Żelaza, Epoki Żelaza, Średniowiecza i Archeologii Czasów Nowożytnych, Archeologii Bałtów oraz Gabinetu Numizmatycznego. Badaniem szczątków ludzkich znajdowanych podczas wykopalisk zajmuje się Pracownia Antropologiczna. Zbiory dokumentacji archeologicznej, wystawienniczej, spuścizny po wybitnych archeologach polskich, zasoby kartograficzne i fotograficzne są przechowywane i opracowywane w Pracowni Dokumentacji Naukowej. Ewidencjonowanie i zarządzanie informacją o zbiorach PMA prowadzi Główny Inwentaryzator oraz Pracownia Inwentaryzacji i Ruchu Muzealiów. Nad konserwacją przedmiotów z gliny, szkła, surowców organicznych i metali czuwa Dział Konserwacji Muzealiów, gdzie prowadzone są także badania rentgenograficzne, spektrograficzne i mikroskopowe. Dla celów ekspozycyjnych wytwarzane są kopie i repliki w Pracowni Kopii. Dział Wystaw i Popularyzacji prowadzi działalność wystawienniczą i edukacyjną. Biblioteka Naukowa stanowi zaplecze naukowe dla pracowników PMA, studentów i pracowników innych instytucji z kraju i zagranicy
In 1920 the authorities of the National Body of Conservators of Prehistorical Relics started lobbying for the creation of a National Archeological Museum (PMA). The institution was founded on March 22nd, 1928 by way of an ordinance issued by the president of Poland, Ignacy Mościcki. On January 1st, 1999 the Mazovian Regional Government became the PMA’s founding body. Since the museum’s creation it has housed over 360 exhibitions and its employees have conducted studies at over 450 archeological sites in Poland, Iraq, Peru, Germany, Austria and the Czech Republic. The museum’s collections consist of over half a million antiques of which the oldest have over 130 thousand years and the youngest come from the middle of the 19th century.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2010, 5; 73-105
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maria Butrymówna – „zamiłowana w archeologii” badaczka cmentarzysk na Litwie i jej kontakty z Erazmem Majewskim
Maria Butrymówna – „passionate about archeology” researcher of cemeteries in Lithuania and her contacts with Erasmus Majewski
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366241.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Maria Butrymówna
archeologia
korespondencja
Erazm Majewski
archaeology
correspondence
Opis:
Maria Butrymówna was born on February 26, 1875 in Jodkan. Her father was Nicodemus Butrym of the Topór family, and her mother Teresa de domo Wiszniewska of the Prussians from Żybortan. She was interested in ethnography: she wrote down Lithuanian songs and prose which she then published in ethnographic journals. However, her true passion was archaeology: discovering and exploring archaeological sites. As an amateur, however, she needed consultation and advice, especially concerning excavation methodology. At the end of the 19th century, E. Majewski was the authority in archeology and he became her adviser. M. Butrymówna and E. Majewski corresponded with each other (the correspondence kept in PMA covers the years 1899-1902), and they also knew each other personally. E. Majewski published M. Butrymówna’s ethnographic notes in the pages of „Wisła” and the results of her archaeological research in „Światowit”. Archaeological finds acquired by M. Butrymówna during the course of her own research or in the form of donations resulted in a collection. Part of the collection was handed over to the Erazm Majewski Museum and the rest to the Museum of the Society of Friends of the Sciences in Vilnius.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2019, 303, 1; 25-56
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korespondencja Henryka Wojciecha Jakuba Wiercieńskiego z Erazmem Majewskim
The correspondence between Henryk Wojciech Jakub Wiercieński and Erazm Majewski
Переписка Хенрика Войцеха Верценскего и Эразма Маевскего
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462724.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
korespondencja
Henryk Wiercieński
Erazm Majewski
archeologia
Nałęczów
correspondence
archaeology
переписка
Хенрык Верценски
Эразм Маевски
археология
Наленчув
Opis:
Niniejsza praca zawiera dwugłos korespondencyjny z lat 1903 i 1904 pomiędzy Henrykiem Wojciechem Jakubem Wiercieńskim a Erazmem Majewskim. Prezentuje także załączniki (rysunki i fotografie). Korespondencja H. Wiercieńskiego do E. Majewskiego dziś wchodzi w skład zbiorów Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie. Zachowało się sześć listów, trzy pocztowe karty korespondencyjne, pięć rysunków oraz cztery odbitki fotograficzne. Do tego zespołu należy rękopis pracy H. Wiercieńskiego „Groby przedhistoryczne pod Nałęczowem” i 35 rysunków. Autor przysłał te dokumenty do publikacji w czasopiśmie „Światowit”; obecnie znajdują się w Pracowni Dokumentacji i Zbiorów Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Zachowane cztery listy E. Majewskiego do H. Wiercieńskiego dziś znajdują się w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie. Treść korespondencji związana jest z archeologią. H. Wiercieński przesyłał informacje o odkryciach w okolicach Nałęczowa obiektów archeologicznych (grodzisk, zabytków i cmentarzysk z epoki neolitu): opisy stanowisk i okoliczności ich odkrycia, prowadzonych prac wykopaliskowych, pozyskanych zabytków. Dołączał materiał ilustracyjny: narysowane przez siebie mapki, plany i profile, zabytki, groby. Korespondencja zawiera także prośby o konsultacje i udział E. Majewskiego w badaniach. E. Majewski udzielał rad i dawał wskazówki, jak rozpoznawać obiekty i prowadzić badania. Podał literaturę przedmiotu, z którą H. Wiercieński powinien się zapoznać oraz zaproponował mu napisanie pracy o badaniach na cmentarzysku pod Nałęczowem i obiecał opublikować ją w „Światowicie”. Po jej otrzymaniu posłał autorowi swoją recenzję. Prezentowane archiwalia są cennymi materiałami źródłowymi.
This work contains a correspondence dialogue that occurred from 1903 to 1904 between Henryk Wojciech Jakub Wiercieński and Erazm Majewski. It also presents exhibits (drawings and photographs). Today the correspondence between H. Wiercieński and E. Majewski forms part of the collection of the National Museum of Archaeology in Warsaw. The preserved items include six letters, three postcards, five drawings and four photographic prints. This set includes a manuscript of "Prehistoric graves near Nałęczów", a work by H. Wiercieński, and 35 drawings. The author sent these documents to be published in the "Światowit" journal; they are currently located in the Laboratory of Documentation and IA UW Collections at the Institute of Archaeology of the University of Warsaw. The four preserved letters from E. Majewski to H. Wiercieński are nowadays located in the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin. The content of the correspondence is related to archaeology. H. Wiercieński was sending information in respect of discoveries of archaeological objects near Nałęczów (Neolithic burial grounds, gords and monuments) – descriptions of archaeological sites and the circumstances of their discovery, the undertaken excavation works, and the obtained antiquities. He attached illustrative material he drew himself: maps, plans and profiles, monuments and graves. The correspondence also contains requests for consultations and the participation of E. Majewski in the research. E. Majewski gave advice and tips on how to identify the objects and conduct research. He provided a list of literature on the subject which H. Wiercieński should become familiar with and suggested that he should write a work on the research into the burial ground near Nałęczów and promised to print it in "Światowit". When he received it, he sent a review to the author. The presented archives exhibit valuable source material.
Статья посвящается переписке Хенрика Верценского и Эразма Маевского 1903-1904 гг. Даются также приложения (рисунки и фотографии). Вышеупомянутая переписка хранится в фондах Государственного Музея Археологии в Варшаве. Сохранилось шесть писем, три почтовые открытки для корреспонденции, пять рисунков и четыре фотографии. В этом составе находится также рукопись работы Верценскего «Доисторические могилы под г. Наленчув» и 35 рисунков. Автор прислал эти документы с целью публикации в журнале «Святовид»; теперь они хранятся в Научной Лаборатории Документов и Фондов Института Археологии Варшавского Университета. Оставшиеся четыре письма Маевского Верценскому находятся в Воеводской Публичной Библиотеке им. Херонима Лопацинского в Люблине. Содержание корреспонденции связано с археологией. Верценски описывал открытия археологических объектов поблизости г. Наленчув (таких как городища, достопримечательности и кладбища неолитической эпохи), места и обстоятельства их открытия, а также археологические раскопки. В переписке помещал также иллюстрации: нарисованные собственноручно карты, проекты, достопримечательности и могилы. Корреспонденция содержит также обращение с просьбой к Маевскому консультировать и участвовать в исследованиях. Е. Маевски советовал как различать объекты и вести исследования. Подсказал научную литературу, которую должен учесть Верценски и предложил ему написать работу на тему исследований на кладбище около г. Наленчув. Пообещал опубликовать ее в журнале «Святовид». Когда получил эту работу, послал автору свою рецензию. Вышеупомянутые архивные материалы являются важным источником.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 25-71
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt Erazma Majewskiego dotyczący przekazania swojego Muzeum Archeologicznego do Lublina w świetle zachowanych archiwaliów
The project of Erazm Majewski concerning the transfer to Lublin of his Archaeological Museum to Lublin in the light of the preserved archival materials
Проект Эразма Маевского, касающийся передачи своего Археологического музея в Люблин, в свете сохранившихся архивных источников
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/463111.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Erazm Majewski
x. Idzi Benedykt Radziszewski
Muzeum Archeologiczne Erazma Majewskiego
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Rev. Idzi Benedykt Radziszewski
Erazm Majewski Archaeological Museum
Catholic University of Lublin
Эразм Маевский
о. Идзи Бенедикт Радзишевский
Археологический музей Эразма Маевского
Люблинский католический университет
Opis:
Artykuł poświęcony jest postaci Erazma Majewskiego oraz jego związkom z Lublinem. Szczególnie interesujący wydaje się projekt profesora, dotyczący przekazania niezwykle cennych zbiorów archeologicznych do Lublina. Muzeum Archeologiczne Erazma Majewskiego znajdujące się w Warszawie, wskutek konieczności opuszczenia dotychczas zajmowanych pomieszczeń, musiało zostać przeniesione. Wybór padł na Lublin i nie był on przypadkowy, ponieważ E. Majewski urodził się w Lublinie i mieszkał tu przez dwanaście lat. Współautorką projektu przekazania zbiorów do miasta nad Bystrzycą była żona E. Majewskiego – Lucyna z Bieńkowskich Majewska, która także czynnie uczestniczyła w jego realizacji. Muzeum miało otrzymać pomieszczenia w gmachu tzw. koszar świętokrzyskich, który po remoncie miał stać się także siedzibą Uniwersytetu Lubelskiego. Rektor Uniwersytetu, x. Idzi Radziszewski chętnie podjął współpracę. Rozpoczęła się wymiana korespondencji oraz spotkania w Warszawie, powstał także „Projekt aktu darowizny Uniwersytetowi Lubelskiemu Muzeum Prahistorycznego Erazma Majewskiego w Warszawie”. Splot różnych czynników spowodował opóźnienia w wykonaniu planu. Jednym z nich był sprzeciw środowiska naukowego i opinii publicznej w Warszawie. Ostatecznie, wobec niepewnej sytuacji w Lublinie oraz zdecydowanej postawy warszawskich naukowców, E. Majewski na początku marca 1921 r. podjął ostateczną decyzję o przekazaniu swoich zbiorów Towarzystwu Naukowemu Warszawskiemu.
This article is devoted to the figure of Erazm Majewski, and his connections with Lublin. Of particular interest seems to be the Professor’s project concerning the transfer of an extremely valuable archaeological collection to Lublin. The Erazm Majewski Archaeological Museum, located in Warsaw, had to be transferred as a result of the necessity of leaving the previously occupied premises. The choice was Lublin, and it was no accident, as E. Majewski was born in Lublin and lived here for twelve years. The co-author of the project concerning the transfer of the collections to the city upon the Bystrzyca was the wife of E. Majewski – Lucyna née Bieńkowscy Majewska, who was also actively participating in its implementation. The Museum was intended to be allocated premises in the edifice of the so-called Świętokrzyskie barracks, which, after its refurbishment, was also meant to become the seat of the University of Lublin. The Rector of the University, Rev. Idzi Radziszewski, was eager to cooperate. Exchanges of letters and meetings in Warsaw were initiated, and the “Draft Deed of Donation to the University of Lublin of the Erazm Majewski Prehistoric Museum in Warsaw” was created. A combination of various factors caused delays to the implementation of the plan. One of them was it being opposed by the academic community and public opinion in Warsaw. Finally, in view of the uncertain situation in Lublin and the determined attitude of the scholars in Warsaw, at the beginning of March 1921 E. Majewski made a final decision to donate his collections to the Warsaw Scientific Society.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2017, 60; 149-178
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Światowit – rocznik poświęcony archeologii przeddziejowej i badaniom pierwotnej kultury polskiej i słowiańskiej” pod redakcją Erazma Majewskiego. W 120. rocznicę powołania czasopisma
"Światowit – an annual devoted to prehistoric archaeology and research on primitive Polish and Slavic culture" edited by Erazm Majewski. On the 120th anniversary of the journals establishment
«Святовит – ежегодник, посвященный доисторической археологии и исследованиям первобытной польской и славянской культуры» под редакцией Эразма Маевского. К 120-летию со дня основания журнала
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070671.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
„Światowit”
czasopismo
archeologia
Erazm Majewski
Światowit
journal
archaeology
«Святовит»
журнал
археология
Эразм Маевский
Opis:
Twórcą, redaktorem i edytorem czasopisma „Światowit. Rocznik poświęcony archeologii przeddziejowej i badaniom pierwotnej kultury polskiej i słowiańskiej” był warszawski przedsiębiorca i uczony Erazm Majewski. Pierwszy tom ukazał się w lutym 1899 r., ostatni XI tom – w 1914 r. Redakcja mieściła się w pokoiku na parterze kamienicy Majewskich w Warszawie, przy ul. Złotej 61. Czasopismo było centrum studiów nad archeologią pradziejową, a z czasem stało się nieformalnym organizatorem życia archeologicznego w Polsce znajdującej się pod zaborami. Było jedynym w tym czasie periodykiem w Królestwie Polskim poświęconym w całości archeologii. Na jego łamach zamieszczali swoje prace wszyscy ówcześni archeolodzy, działający na terenie zaboru rosyjskiego, publikowane były tu także opisy, materiały ilustracyjne i korespondencja osób amatorsko lub w sposób przypadkowy zajmujących się archeologią. Znajdowały się tu również recenzje prac naukowych, informacje o ruchu naukowym w Europie, bibliografie, ważne i pożyteczne informacje związane z archeologią, antropologią, konserwacją i muzealnictwem oraz komentarze, odezwy i prośby o przysyłanie do redakcji zabytków do opracowania oraz informacji o stanowiskach archeologicznych. „Światowit” zawierał bogate materiały ilustracyjne, które podnosiły jego wartość naukową. Czasopismo podlegało cenzurze prewencyjnej. Cenzorem, który wydawał pozwolenie na jego druk był Władimir Stiepanowicz Dragomirecki. Wydawanie „Światowita” – mimo przejściowych trudności – jest kontynuowane. Czasopismo ukazuje się dziś jako organ Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego.
The creator, editor, and journalist at the periodical Światowit. An annual publication devoted to prehistoric archaeology and research on primitive Polish and Slavic culture was an entrepreneur and scholar from Warsaw, Erazm Majewski. The first volume was published in February 1899, the last volume in 1914. The editorial office was located in a room on the ground floor of the Majewski tenement house in Warsaw, at 61 Złota Street. The magazine was the centre of studies on prehistoric archaeology, and with time it became an informal organiser of archaeological life in Poland under the Partitions. At that time it was the only periodical in the Kingdom of Poland devoted entirely to archaeology. All the archaeologists of that time, active in the Russian partition, published their works in its pages. Its editions also included descriptions, illustrative materials, and correspondence from amateurs and people who were involved in archaeology incidentally. There were also reviews of scientific works, reports on the scientific movement in Europe, bibliographies, and important and useful information related to archaeology, anthropology, preservation and museology, as well as comments, proclamations, and requests to send to the editorial office for processing material regarding monuments and information on archaeological sites. Światowit contained rich illustrative content, which increased its scientific value. The journal was subject to preventive censorship. The censor who issued the permission to print it was Vladimir Stepanovich Dragomiretsky. Despite temporary difficulties, the publication of Światowit continues. Today, the magazine is published as an organ of the Institute of Archaeology of the University of Warsaw.
Создателем, редактором и издателем журнала «Святовит. Ежегодник, посвященный доисторической археологии и исследованиям первобытной польской и славянской культуры» был варшавский коммерсант и ученый Эразм Маевский. Первый том вышел в феврале 1899 года, последний XI том – в 1914 году. Редакция находилась в комнатенке на первом этаже дома Маевских в Варшаве, по ул. Золотой 61. Журнал был центром исследований по доисторической археологии, и со временем он стал неофициальным организатором археологической жизни в Польше, находящейся под разделами. В то время это было единственное периодическое издание в Царстве Польском, полностью посвященное археологии. На его страницах публиковали свои работы все археологи того времени, работавшие на польской территории, контролируемой Россией, здесь также публиковались описания, иллюстративные материалы и переписка людей, на любительском уровне или при случае занимающихся археологией. Были также рецензии научных работ, информация о научном движении в Европе, библиографии, важная и полезная информация, связанная с археологией, антропологией, охраной и музеологией, а также комментарии, обращения и запросы на отправку памятников в редакцию для разработки и получения информации об археологических памятниках. «Святовит» содержал богатые иллюстративные материалы, которые повышали его научную ценность. Журнал подвергался профилактической цензуре. Цензором, выдававшим разрешение на его печать, был Владимир Степанович Драгомирецкий. Издание «Святовита» – несмотря на временные трудности – продолжается и сегодня. Журнал издается как орган Института археологии Варшавского университета.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2019, 62; 183-209
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SKARBY ZIEMI WYDARTE. GÓRNY ŚLĄSK I POGRANICZE Red. Eugeniusz Tomczak, Wyd. Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach, Katowice 2005
TREASURES EXTRACTED FROM THE EARTH. UPPER SILESIA AND THE BORDERLAND. Ed. by Eugeniusz Tomczak, Wyd. Slaskie
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538242.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ARCHAEOLOGICAL MONUMENTS
TOMCZAK EUGENIUSZ
UPPER SILESIA
Opis:
The album 'Skarby ziemi wydarte. Gorny Slask i pogranicze' (Treasures Extracted from the Earth. Upper Silesia and the Borderland), was published in 2005 by the Silesian Centre of Cultural Heritage in Katowice. It is the outcome of editorial cooperation supervised by Eugeniusz Tomczak and involving scientific institutes, museums, cultural institutions, and the collector Roman Czarnecki. A presentation of archaeological monuments and objects discovered in the present-day voivodeships of Silesia and Opole. The well-devised and logical arrangement. of the book starts with an Introduction by Jerzy Piekalski, in four versions: Polish, English, German and Czech, with the author discussing the fundamental concepts and most essential issues of archaeology. He also outlined the history of Silesia, emphasising the fact that this is a region of the permeation and stratification of assorted cultures. Finally, the reader is informed that the content of the album was based on the scientific accomplishments of Silesian archaeologists. The basic part of the album is composed of photographs of archaeological objects and monuments, accompanied by a scientific commentary which contains: a name, a description, dates, cultural affiliation and, in justified cases - the objective, remarks about the technology of execution, the history of extraction, together with the name of the researcher, and a brief depiction of the archaeological site, analogies, and place of storage. The photographs, together with a commentary and the name of the locality from which the monuments and object originate, have been arranged chronologically from the Palaeolithic Age to the Renaissance (sixteenth century). The lavish and high-quality illustrations has been selected extremely carefully, and the publishing house has guaranteed a superior poligraphic standard. The only shortcoming appears to be the absence of a scale in the presentation of the monuments, which makes it impossible to visually determine their size (the actual dimensions are listed in the commentaries). The publication has been outfitted with a selective bibliography. It also contains a map with marked localities in which the monuments presented in the album had been discovered, as well as their index with complete administrative data.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2006, 2; 115-119
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Młodzieży Lubelskiej, Kształcącej się w Wyższych Zakładach Naukowych w Krakowie imienia Hieronima Łopacińskiego
Hieronim Łopaciński Mutual Aid Society of Lublin Youth Educated at Higher Academic Establishments in Kraków
Общество взаимопомощи люблинской молодежи, учащейся в высших научных заведениях Кракова имени Иеронима Лопацинского
Autorzy:
Krajewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324487.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Młodzieży Lubelskiej
Kraków
członkowie
statut
stypendia i zapomogi
Mutual Aid Society of Lublin Youth
members
statute
scholarships
Общество взаимопомощи люблинской молодежи
Краков
члены
статут
стипендии и пособия
Opis:
Młodzież lubelska studiująca po 1905 r. na wyższych uczelniach w Krakowie, Lwowie i Warszawie zawiązała organizacje samopomocowe, zwane Towarzystwami Wzajemnej Pomocy, których zadaniem było udzielanie stałej i planowej pomocy materialnej niezamożnym studentom–lubliniakom. Najstarsze było Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Młodzieży Lubelskiej, Kształcącej się w Wyższych Zakładach Naukowych w Krakowie imienia Hieronima Łopacińskiego (w czerwcu 1912 r. zmieniono jego nazwę na Bratnia Pomoc Młodzieży Lubelskiej w Krakowie imienia Hieronima Łopacińskiego). Projekt jego powołania powstał w końcu 1908 r., w następnym roku opracowano statut, a 14 IV 1910 r. Towarzystwo zostało zalegalizowane reskryptem N.XIII.L.1712/1 wydanym przez galicyjski XIII departament Namiestnictwa we Lwowie. Patronem Towarzystwa został Hieronim Rafał Łopaciński (1860–1906), nauczyciel języków klasycznych w Gimnazjum Męskim im. Stanisława Staszica w Lublinie, które ukończyła większość członków Towarzystwa. W skład Towarzystwa wchodzili: członek honorowy (był nim dziekan Wydziału Prawa UJ Franciszek Ksawery Fierich), członkowie założyciele oraz członkowie zwyczajni, uprawnieni o ubieganie się o pożyczki i stypendia. Na Walnych Zgromadzeniach wybierano zarząd i Komisje Rewizyjną. Składnikami funduszu, którym dysponował zarząd było wpisowe, składki i darowizny oraz pozyskane pieniądze ze sprzedaży obrazów, artystycznych kart pocztowych, znaczków, bloczków, dzieł literackich i sprawozdań, z organizowanych przedstawień teatralnych, loterii, koncertów i seansów kinowych. Znana jest udokumentowana działalność Towarzystwa w latach 1910–1913. Nie znaleziono materiałów źródłowych zawierających informacje o jego działalności po 1914 r.
Lublin youth studying at higher education facilities in Kraków, Warsaw and Lviv after 1905 formed self-help organisations called Mutual Aid Societies, whose task was to provide permanent and planned material assistance for students from Lublin in need. The oldest one was the Hieronim Łopaciński Mutual Aid Society of Lublin Youth Educated at Higher Academic Establishments in Kraków (in June 1912 the name was changed to Hieronim Łopaciński Brotherly Help for Lublin Youth in Kraków). The project for its establishment was created at the end of 1908, statutes were drawn up the following year, and on 14 April 1910 the Society was legalised by the N.XIII.L.1712/1 rescript issued by the Galician 13th Department of the Governorship in Lviv. Hieronim Rafał Łopaciński (1860–1906) became the patron of the Society. He was a teacher of classical languages at the Secondary School for Boys in Lublin, named after Stanisław Staszic, from which many of the Society students graduated. The Society consisted of: an honorary member (who was the Dean of the Faculty of Law at the Jagiellonian University, Franciszek Ksawery Fierich), founding members and ordinary members, entitled to apply for loans and scholarships. The board of directors and the Audit Committee were elected at the General Assemblies. The components of the fund available to the board were registration fees, contributions and donations, as well as money raised from the sale of paintings, artistic postcards, stamps, literary works and reports, organised theatrical performances, lotteries, concerts and cinema screenings. The documented activity of the Society is known for the years 1910–1913. No source materials have been found containing information about its activities after 1914.
Люблинская молодежь, учащаяся начиная с 1905 г. в университетах Кракова, Львова и Варшавы, создала организации самопомощи – «Общества взаимопомощи», задачей которых было оказание постоянной и плановой материальной помощи бедным студентам из Люблина. Старейшим было Общество взаимопомощи люблинской молодежи, учащейся в высших научных заведениях Кракова имени Иеронима Лопацинского (в июне 1912 г. его название было изменено на Братская помощь люблинской молодежи в Кракове имени Иеронима Лопацинского). Проект его учреждения был подготовлен в конце 1908 г., в следующем году разработан устав, а 14 IV 1910 г. Общество было узаконено рескриптом N.XIII.L.1712/1, изданным галицийским XIII департамен- том наместничества во Львове. Патроном Общества стал Иероним Рафал Лопацинский (1860–1906), преподаватель классических языков в мужской гимназии им. Станислава Сташича в Люблине, которую окончило большинство его членов. В состав Общества входили: почетный член (декан юридического факультета Ягеллонского университета Францишек Ксаверий Фиерих), члены-основатели и рядовые члены, имеющие право претендовать на кредиты и стипендии. Правление и Комитет по аудиту избирались на общем собрании. Денежный фонд пополнялся благодаря: вступительным взносам, взносам и пожертвованиям, а также средствам, полученным от продажи картин, худо- жественных открыток, марок, блокнотов, литературных произведений и репортажей, от организованных театральных представлений, лотерей, концертов и киносеансов. Известны документальные подтверждения деятельности Общества в 1910–1913 гг. Не найдено источников, содержащих сведения о его деятельности после 1914 г.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2023, 66; 53-76
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapia fotodynamiczna
Photodynamic therapy
Autorzy:
Krajewska, Emilia
Bryszewska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945059.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
This article describes the term of photodynamic therapy, a relatively new way of cancer treatment and gives the rewiev of the commonly used photosensitizers, expecially the phthalocyanines and their way of action. The last part is devoted to the action of PDT on human erythrocytes.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biochimica et Biophysica; 1999, 14
0208-614X
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biochimica et Biophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies