Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kostka, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Influence of physiotherapy on gait performance of patients after hip replacement
Wpływ postępowania fizjoterapeutycznego na sprawność chodu pacjentów po wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego
Autorzy:
Kostka, Joanna
Kilon, Małgorzata
Pruszyńska, Magdalena
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437800.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
walking speed
6 minute walking test
hip replacement
rehabilitation
prędkość chodu,
test 6-minutowego marszu
endoprotezoplastyka
staw biodrowy
rehabilitacja
Opis:
Aim: Assessment of walking speed of patients after hip replacement, influence of 3-week physiotherapy on gait performance and assessment whether the time after surgery has an impact on the effectiveness of rehabilitation. Material and method: The study included 30 patients (22 women, 8 men) aged 64.5 years (33-80 years) after hip replacement hospitalized for the purpose of rehabilitation. Patients were divided into two groups depending on the time elapsed since surgery (up to 1 year – group I and over 1 year after surgery – group II). The 6-minute walking test (6-MWT) was performed, walking speed was calculated and information on the pain and difficulties that occur during walking were collected at the beginning and after a 3-week of stay. Results: In both groups after rehabilitation period the walking distance measured by 6-MWT and walking speed increased. Increase of walking distance in 6-MWT and walking speed after rehabilitation period was similar in group I and II. In group I, there was a reduction in pain and in difficulty during walking on a flat surface. In the second group difficulty during walking up the stairs decreased, without no change in pain relief. Conclusion: Mean walking speed in patients after hip replacement is 0.71±0.35m/s, and the walking distance in 6-MWT is 255.7±127.7m. The effect of a 3-week rehabilitation program was an improvement of gait efficiency, regardless of time after the surgery. Rehabilitation performed early after hip replacement surgery can relieve the pain.
Wstęp: Nawet pomyślnie przeprowadzony zabieg wszczepienia endoprotezy nie w pełni likwiduje istniejące deficyty związane z chodem. Pacjenci mają trudności z odzyskaniem normalnego wzorca chodu jeszcze kilka lat po zabiegu. Celem pracy jest ocena prędkości chodu u osób po wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego, ocena wpływu 3-tygodniowego postępowania fizjoterapeutycznego na sprawność chodu pacjentów oraz ocena czy czas, który upłynął od zabiegu operacyjnego ma wpływ na efektywność rehabilitacji. Metodyka. Badaniami objęto 30 pacjentów (22 kobiety, 8 mężczyzn) średnia wieku 64,5 lat (33-80 lat) po wszczepieniu endoprotezy stawu biodrowego przyjętych do oddziału szpitalnego celem rehabilitacji. Pacjentów podzielono na 2 grupy w zależności od okresu, który upłynął od zabiegu (do 1 roku – I grupa i powyżej 1 roku po zabiegu – II grupa). U pacjentów 2-krotnie (na początku i po 3 tyg. pobytu) wykonano test 6-minutowego marszu (6MWT), obliczono prędkość chodu oraz zebrano informacje na temat bólu i trudności występujących podczas chodu. Wyniki. We wszystkich grupach po okresie rehabilitacji zwiększył się dystans chodu mierzony przy pomocy 6MWT i prędkość chodu. Przyrost dystansu marszu w 6MWT oraz przyrost prędkości chodu po okresie rehabilitacji był podobny w grupach I i II. W grupie I doszło do zmniejszenia odczuwania bólu oraz trudności podczas chodu po płaskiej powierzchni. W grupie II zmniejszyły się trudności podczas chodzenia po schodach, ale bez zmniejszenia bólu. Wnioski. Średnia prędkość chodu u pacjentów po wszczepieniu endoprotezy wynosiła 0.71±0.35m/s, a wynik 6MWT – 255.7±127.7m. Efektem 3-tygodniowego programu rehabilitacji była poprawa sprawności chodu bez względu na czas, jaki upłynął od zabiegu operacyjnego. Rehabilitacja prowadzona we wczesnym okresie po zabiegu wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego ma wpływ na zmniejszenie dolegliwości bólowych
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 32-39
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieloletni systematyczny wysiłek fizyczny jako czynnik modyfikujący występowanie miażdżycy subklinicznej u mężczyzn aktywnych zawodowo
Long term regular physical activity as a factor modifying the incidence of subclinical atherosclerosis in occupationally active men
Autorzy:
Kwaśniewska, Magdalena
Rębowska, Ewa
Jegier, Anna
Kostka, Tomasz
Pietruszyński, Robert
Lesiak, Tomasz
Kozińska, Joanna
Drygas, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166317.pdf
Data publikacji:
2014-11-05
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
aktywność fizyczna
subkliniczna miażdżyca
mężczyźni
physical activity
subclinical atherosclerosis
men
Opis:
Wprowadzenie: Optymalna dawka wysiłku fizycznego w profilaktyce miażdżycy jest przedmiotem badań. Celem analizy jest ocena zależności między wieloletnim poziomem aktywności fizycznej a wybranymi wskaźnikami subklinicznej miażdżycy w grupie aktywnych zawodowo mężczyzn. Materiał i metody: Do udziału w projekcie zaproszono wieloletnich podopiecznych Poradni Zdrowego Człowieka Uniwersytetu Medycznego w Łodzi bez objawów chorób układu krążenia. U wszystkich uczestników przeprowadzano wywiad, przedmiotowe badanie lekarskie i badania dodatkowe. Poziom AF był oceniany za pomocą standaryzowanych kwestionariuszy. Spośród 132 mężczyzn, którzy odpowiedzieli na zaproszenie, do nieinwazyjnej oceny wskaźników subklinicznej miażdżycy zakwalifikowano 101 osób. Przeprowadzono ocenę grubości kompleksu intima-media tętnic szyjnych (IMT), wskaźnika uwapnienia naczyń wieńcowych (CAC) i wskaźnika reaktywnego przekrwienia (RHI) metodą endoPAT 2000. Wyniki: Wyniki wstępne opracowano w grupie 60 mężczyzn w wieku 61,3±8,8 lat. Badani najczęściej deklarowali małą aktywność fizyczną, związaną z pracą zawodową. Badaną kohortę podzielono na 3 grupy w zależności od wyjściowego poziomu rekreacyjnej aktywności fizycznej (leisure-time physical activity - LTPA). Większość badanych utrzymała wyjściowy poziom LTPA trakcie całej obserwacji. W ostatnim badaniu kontrolnym grupa o najwyższym poziomie LTPA charakteryzowała się najkorzystniejszym profilem ryzyka sercowo-naczyniowego. Zarówno dawka AF, jak i wydatek energetyczny istotnie korelowały z CAC, IMT oraz RHI. W grupie o wysokim poziomie LTPA odnotowano istotnie niższy średni wskaźnik CAC, IMT (p < 0,01) oraz istotnie wyższy średni RHI (p < 0,05) w porównaniu z grupą o najmniejszym wydatku energetycznym. Wnioski: Analiza wstępna wskazuje na protekcyjny efekt wieloletniego wysokiego poziomu LTPA w zakresie występowania subklinicznej miażdżycy u mężczyzn. Med. Pr. 2013;64(6):785–795
Background: Optimal dose of physical activity in the prevention of atherosclerosis remains unclear. The purpose of the study was to investigate the influence of leisure-time physical activity (LTPA) on selected indices of atherosclerosis in the working-age population of men. Materials and Methods: The study was carried out in a cohort of asymptomatic men participating in follow-up examinations in the Healthy Men Clinic, Medical University of Lodz. Of the 132 men who responded to the invitation to participate in this study, 101 men were eligible for the non-invasive assessment of subclinical atherosclerosis indices. Self-reported PA was assessed by interviewer-administered validated questionnaires. During the latest follow-up subclinical atherosclerosis was measured by assessing the coronary artery calcification (CAC), the carotid intima-media thickness (IMT) and the reactive hyperemia index (RHI) using peripheral arterial tonometry (EndoPAT2000). Results: Preliminary results have been elaborated in the group of 60 men (mean age: 61.3±8.85 years). The participants were predominantly white collar workers with low occupational LTPA. The cohort was divided into 3 groups according to the LTPA level. Both dose and energy expenditure of recreational PA significantly correlated with CA, IMT and RHI in the whole cohort. The majority of men maintained their baseline PA throughout the observation period. Men with the highest LTPA level had significantly lower mean CAC, IMT (p < 0.01), and significantly higher mean RHI (p < 0.05) compared to the least active group. On final examination men with high PA had also the most favorable cardiovascular profile. Conclusions: The preliminary results indicate the protective effect of high LTPA level in the context of subclinical atherosclerosis in men. Med Pr 2013;64(6):785–795
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 6; 785-795
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies