Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jacorzynski, Witold" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
El género y la política en Chenalhó, un pueblo maya-tzotzil en Los Altos de Chiapas, México
Autorzy:
Jacórzyński, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682973.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
gender, politics, social practices, institutions, social structure, Maya indigenous people
género, política, prácticas sociales, instituciones, estructura, los indígenas mayas
Opis:
This essay describes the story of Rosa Pérez Pérez, the first Tzotzil-Maya mayoress and her government in Chenalhó, one of the Maya townships in the Highland of Chiapas, México. The article has three objectives. The first one is to describe the drama of the rise and fall of Rosa Pérez Pérez, her rise to power in the municipal elections in July 2015, her declining the presidency in May 2016, her legal victory over her opponent on the 16 of August 2016, her victorious return to the township in February 2017, and finally the last year of her governing stricken with internal conflicts. The second purpose is to provide conceptual tools for the analysis of the Rosa Pérez Pérez case in the context of gender issues, among others: political power, practices, institutions, social structure and gender. The third purpose is to analyze the story of Rosa Pérez Pérez in terms of two explicative models: one based on the gender, and the other on the social structure. It is concluded that the story of Rosa Pérez Pérez represents a clash between two social orders concerning women which conflate in the contemporary Mexico: the traditional Mesoamerican and the modern one.
En este ensayo se describe la historia de Rosa Pérez Pérez, la primera mujer alcaldesa en Chenalhó, uno de los municipios indígenas maya-tzotziles en Los Altos de Chiapas. El artículo tiene tres objetivos. En primer lugar, se presenta su victoria en las elecciones democráticas en julio de 2015, su derrota bajo las presiones de sus opositores políticos el 25 de mayo de 2016, su victoria legal el 16 de agosto de 2016, su regreso a Chenalhó en febrero de 2017 y el último año de su gobierno impregnado de los conflictos internos. En segundo lugar, se presentan los conceptos teóricos que pueden ayudar a pensar las cuestiones relacionadas con el género en Chenalhó: poder político, prácticas, instituciones, Estado, género, entre otras. Finalmente, en tercer lugar, se analiza la historia de Rosa Pérez Pérez desde dos modelos explicativos: el primero basado en el género y el otro en la estructura social. En conclusión, se argumenta que la contienda en Chenalhó representa el conflicto de dos diferentes órdenes sociales acerca de la mujer, uno tradicionalista mesoamericano y el otro moderno.
Źródło:
Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales; 2019, 8
2449-8483
2392-0343
Pojawia się w:
Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywistyczny świat José Ortegi y Gasseta
Autorzy:
Jacorzynski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644099.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Perspektive
Beobachter
Individualismus
Umstand
Leben
Ideen
Glaube
perspective
spectator
individualism
circumstance
life
ideas
beliefs
perspectiva
espectador
individualismo
circunstancia
vida
creencias
perspektywa
obserwator
indywidualizm
okoliczność
życie
idee
wierzenia
Opis:
Der Artikel analysiert einen der bedeutendsten Begriffe in der Philosophie von José Ortega y Gasset, d. h. den „Perspektivismus“. Die Analyse beginnt mit der Rekonstruktion einer der frühesten Formen dieses Begriffs, die zuerst in der Schrift Meditationen von Quijote [Meditaciones del Quijote] aus dem Jahre 1914 erschienen ist (dann in Espectador aus dem Jahre 1916 und in späteren Texten des Autors). Die Begründung für den Entwurf des Perspektivismus finden wir in späteren Texten von Ortega, die die philosophische Anthropologie betreffen, und seine reifste Form in Espectador. Anschliessend begründe ich, dass Ortegas Entwurf des Perspektivismus eine radikale Evolution erfahren hat. Er ging von der ontologischen und individualistischen Version aus, in der die Perspektive als eine Beziehung zwischen dem Ich und den Umständen wahrgenommen wurde, und endete mit epistemologischen und kulturellen Versionen, in denen sich der Begriff der Perspektive nach einigen geringen Umwandlungen vom kollektivistischen Charakter als ein brauchbares Analyseinstrument erweist, und zwar nicht nur im Bereich der philosophischen Wissenschaften, aber auch in jenem der Sozialwissenschaften.
Este artículo examina uno de los conceptos más acuciantes en la filosofía de José Ortega y Gasset, a saber, el perspectivismo. En primer lugar, se reconstruye la formulación temprana de esta doctrina en el texto “Meditaciones del Quijote” de 1914, a través de “Espectador” de 1916 y varios textos posteriores. El proyecto de perspectivismo queda justificado en los ensayos posteriores de Ortega en términos de la antropología filosófica y la figura del Espectador. En segundo lugar, se argumenta que el perspectivismo de Ortega ha pasado por una evolución radical: desde la versión ontológica e individualista en la que la perspectiva era vista como una relación entre el yo y la circunstancia hasta las versiones epistemológicas y culturales posteriores de tintes colectivistas en las cuales el concepto de “perspectiva” resulta una herramienta útil no sólo para las disciplinas filosófica sino también ciencias sociales.
In this essay it is examined one of the most important notions in the Ortega y Gassets philosophy namely “perspectivism”. In the first place, it is reconstructed the first formulation of this doctrine as it was outlined in “Meditaciones del Quijote” from 1914, and then in “Espectador”  from 1916. This proyect of the “perspectivism was justified in the latter essays of Ortega in terms of the philosophical anthropology and a figure of the Spectator. In the second place it is argued that the perspectivism in Ortega has passed through a radical evolution: from its ontological version where perspective was seen as an individualistic relationship between I and the circunstance, to the later, epistemological and culturalist formulations of the more collectivist sort, which results a methodologically useful tool not only to the philosophical disciplines but also to the social sciences.
Artykuł analizuje jedno z najbardziej istotnych pojęć filozofii José Ortegi y Gasseta, a mianowicie pojęcie „perspektywizmu”. Analizę rozpoczyna rekonstrukcja najwcześniejszej postaci tego pojęcia, którą zawiera tekst „Medytacje Quijota” [Meditaciones del Quijote]  z roku 1914, a następnie „Espectador” z roku 1916 oraz teksty późniejsze. Uzasadnienie koncepcji perspektywizmu znajdujemy w późniejszych tekstach Ortegi dotyczących antropologii filozoficznej, a jej najbardziej dojrzałą formę w „Espectador”. Następnie uzasadniam, że koncepcja perspektywizmu Ortegi przeszła radykalną ewolucję: zaczynając od wersji ontologicznej i indywidualistycznej, w której perspektywa postrzegana była jako relacja pomiędzy ja i okolicznościami, a kończąc na wersjach epistemologicznych i kulturowych, w których pojęcie „perspektywy”, po pewnych nieznacznych przekształceniach o charakterze kolektywistycznym, okazuje się użytecznym narzędziem analiz nie tylko w obszarze dyscyplin filozoficznych, ale także nauk społecznych.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2019, 28
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Don Kichot: w obliczy władzy
Autorzy:
Jacorzynski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647361.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Don Quixote
political power
practices
resistance
social order
symbolic appropiation
El Quijote
poder político
práctica
resistencia
orden social
apropiación simbólica
Don Kichot
władza polityczna
praktyka
odporność
porządek społeczny
symboliczne przywłaszczenie
Opis:
This article gives an account of the power relationship in Don Quixote, a famous Miguel de Cervantes novel. While Don Quixote is deluded into thinking that he is really a brave and noble knight errant who will set right all the wrongs of the world, he is faced with his relatives and friends, his niece, the housekeeper, Nicolas the barber, the priest, the bachelor Sansón Carrasco, and many others who try to get him back to his hacienda in order to “rescue” him. It is argued that their attitudes can be seen as strategies to defend a social system to which a madness of Don Quixote was a thread. What Don Quixote opposed were the institutions on which the social system in the 17th century Spain was founded: the family, the state, the church, the scientific authority. Although the violent and paternalistic attempts were undertaken to stop Don Quixote’s mission, the real purpose of his “benefactors” was not an annihilation but a symbolic appropriation of Quixote’s courage, spontaneity and firmness.
Este artículo explica las relaciones de poder en El Quijote la famosa novela de Miguel de Cervantes. En cuanto don Quijote cae presa de la ilusión de que él es en realidad el valeroso y noble caballero andante cuya misión es enmendar todos los males del mundo, sus amigos, el barbero Nicolas, el cura, el bachiller Sansón Carrasco y muchos otros, intentan hacerlo volver a su hacienda con fin de “rescatarlo”. Se argumenta que sus actitudes pueden verse como estrategias para defender el sistema social al cual la locura de don Quijote fue una amenaza. Lo que don Quijote cuestionaba eran las instituciones sobre las cuales descansaba el sistema social en España del siglo XVII: la familia, el estado, la iglesia, la autoridad científica. A pesar de que los benefactores del caballero de La Mancha utilizaban medios violentos y paternalistas, su propósito real no era la aniquilación del Quijote sino la apropiación simbólica de su valor, espontaneidad y firmeza.
W artykule wyjaśniono relacje władzy w słynnej powieści Don Kichot autorstwa Miguela de Cervantesa. Gdy Don Kichot staje się ofiarą złudzenia, że jest odważnym i szlachetnym rycerzem, którego misją jest naprawienie wszelkich bolączek świata, musi zmierzyć się ze swoimi krewnymi i przyjaciółmi, siostrzenicą, gosposią, fryzjerem Nicolasem, kapłanem, Sansónem Carrasco i wieloma innymi osobami, które próbują zmusić go do powrotu na swoją farmę, aby go „uratować”. Ich postawy można postrzegać jako strategie obrony systemu społecznego, w którym szaleństwo Don Kichota stanowiło zagrożenie. Don Kichot sprzeciwiał się instytucjom, na których opierał się siedemnastowieczny system społeczny w Hiszpanii. Były to: rodzina, państwo, kościół, autorytet naukowy. Chociaż podjęto gwałtowne i paternalistyczne próby, by powstrzymać misję Don Kichota, prawdziwym celem jego „dobroczyńców” nie była anihilacja, lecz symboliczne przywłaszczenie jego odwagi, spontaniczności i stanowczości.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia; 2017, 42, 2
2300-7540
0137-2025
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio I – Philosophia-Sociologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies