Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Harnicarova, M." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Nanoindentation measurements of AISI 316L SS biomaterial samples after annual immersion in Ringers solution followed by electrochemical polishing in a magnetic field
Badania nanoindentacji biomateriału stali AISI 316L po polerowaniu elektrolitycznym w polu magnetycznym i całorocznym zanurzeniu próbek w roztworze Ringera
Autorzy:
Rokosz, K.
Hryniewicz, T.
Valicek, J.
Harnicarova, M.
Vylezik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/151760.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
nanoindentacja
biomateriał AISI 316L
magnetoelektropolerowanie (MEP)
nanotwardość
moduł Younga
nanoindentation
316L biomaterial
magnetoelectropolishing (MEP)
nanohardness
Young's modulus
Opis:
Nanoindentation studies were performed on AISI 316L austenitic stainless steel after its electropolishing under varied conditions and keeping such obtained samples in the Ringer's solution for a year period of time. The Young's modulus of elasticity and hardness were investigated. The mechanical properties of AISI 316L stainless steel biomaterial demonstrated an evident dependence on the treated electropolishing conditions. After magnetoelectropolishing (MEP) treatment some improvement in mechanical properties of the same steel biomaterial is observed in comparison with the ones after a standard electropolishing (EP).
wykonanych z austenitycznej stali kwaso-odpornej AISI 316L. Próbki poddano polerowaniu elektrolitycznemu w warunkach standardowych (EP), oraz elektropolerowaniu w polu magnetycznym (MEP). Tak przygotowane próbki zostały zanurzone w roztworze Ringera i przetrzymane w temperaturze około 25 °C przez okres jednego roku. Po roku czasu próbki wyjęto, wypłukano w wodzie destylowanej i wysuszono. Następnie wykonano nanoindentację na urządzeniu do testowania 950 TriboIndenter™. Badano moduł sprężystości Younga oraz nanotwardość materiału. Wyniki badań pokazują, że własności mechaniczne stali AISI 316L zależą od warunków polerowania elektrolitycznego (EP). Po magnetoelektropolerowaniu (MEP) następuje poprawa niektórych własności mechanicznych biomateriału AISI 316L w porównaniu z wynikami uzyskanymi po standardowym elektropolerowaniu (po rocznym zanurzeniu próbek w roztworze Ringera). Wyniki badań są zgodne z dotychczasowymi rezultatami autorów i wskazują na możliwości modyfikacji wybranych właściwości mechanicznych biomateriałów metalowych, w tym przypadku - stali AISI 316L.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2012, R. 58, nr 5, 5; 460-463
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Measurement and Analysis of Titanium Surface Roughness, created by Abrasive Waterjet and CO2 Laser Beam Cutting
Pomiar i analiza chropowatości powierzchni tytanu po cięciu wysokociśnieniową strugą wodno-ścierną oraz po cięciu wiązką lasera CO2
Autorzy:
Zelenak, M.
Valicek, J.
Harnicarova, M.
Hloch, S.
Hlavacek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/153072.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
chropowatość powierzchni
tytan
wysokociśnieniowa struga wodno-ścierna
laser CO2
surface roughness
titanium
abrasive waterjet cutting
CO2 laser
Opis:
This paper deals with an evaluation of the surface roughness quality of titanium samples created by abrasive waterjet cutting (AWJ) and by CO2 laser, considering an impact of the selected traverse speeds on the final quality of machined surfaces. Experiments were carried out on titanium samples of ASTM B265-99. The machined surfaces were measured by a contact profilometer Surftest SJ 401. The obtained data were used to compare the surface roughness parameter Ra at the selected traverse speeds and to compare a material proportion within an initiation zone.
Tytan i jego stopy są materiałami coraz częściej stosowanymi w różnych dziedzinach przemysłu lotniczego, maszynowego, chemicznego, petrochemicznego i elektronicznego. Obróbka tytanu i jego stopów przy pomocy konwencjonalnych technologii jest bardzo trudna. Tytan jest silnie reaktywny chemicznie w przypadku cięcia w temperaturze około 500 °C. Często jest to przyczyną mikro-spawania w miejscu cięcia. Jednym ze sposobów zwiększenia wydajności procesu cięcia jest implementacja technologii niekonwencjonalnych [1-2], takich jak metody hydrostrumieniowelub metody laserowe. Są one coraz częściej wykorzystywane w przemyśle ze względu na ich przewagę nad innymi tradycyjnymi technologiami. Stosuje się je do różnych rodzajów obróbki materiałów, takich jak cięcie, wiercenie, wykrawanie oraz do modyfikacji powierzchni [3]. Są one stosowana w produkcji w połączeniu ze sterowaniem CNC. Umożliwiają również wycinanie skomplikowanych kształtów, które są bardzo trudne do uzyskania metodami tradycyjnymi. Cięcie tytanu i jego stopów laserem CO2 jest stosunkowo nową technologią. Lasery CO2 są powszechnie stosowane do cięcia takich materiałów jak stal nierdzewna, aluminium, miedź, tworzywa sztuczne, itp. Obecnie proces cięcia jest w pełni zautomatyzowany dzięki skomputeryzowanym systemom sterowania. W artykule przedstawiono wyniki pomiarów topografii powierzchni powstałych w wyniku przecinania arkuszy tytanu ASTM B265 99 o grubości 10 mm wysokociśnieniową strugą wodno-ścierną oraz laserem CO2. Eksperymenty przeprowadzono celem porównania chropowatości powierzchni (Ra) ze względu na prędkości posuwu 350, 450 i 550 mm/min. Zauważono, że wzrost chropowatości powierzchni jest spowodowany zwiększaniem się prędkości posuwu. Przy wycinaniu elementów krzywoliniowych metodą hydrostrumieniową zmiana jakości powierzchni cięcia w zależności od szybkości posuwu jest nieznaczna. Natomiast przy cięciu podobnych elementów laserem CO2 zauważa się znaczne zróżnicowanie stanu powierzchni cięcia, co może być spowodowane nadmiernym wytwarzaniem ciepła w strefie obróbki.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2011, R. 57, nr 6, 6; 615-619
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Measurements of nanohardness and elasticity modulus of titanium after magnetoelectropolishing
Pomiary nanotwardości i modułu sprężystości tytanu po magnetoelektropolerowaniu
Autorzy:
Hryniewicz, T.
Rokosz, K.
Valicek, J.
Rokicki, R.
Harnicarova, M.
Vylezik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/153005.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
nanoindentation
titanium biomaterials
nanohardness
Young's modulus
magnetoelectropolishing (MEP)
nanoindentacja
tytan
magnetoelektropolerowanie (MEP)
nanotwardość
moduł Younga
Opis:
Nanohardness is one of the main mechanical properties of the studied metal surface after electropolishing operations. The nanoindentation measurements were performed on CP-titanium biomaterial after its treatment under a standard electropolishing (EP) and magnetoelectro-polishing (MEP) conditions, with abrasive polishing (MP) performed on the samples for reference. In the studies, both the Young’s modulus of elasticity and nanohardness were investigated. It was found that the mechanical properties of titanium biomaterial indicated an evident dependence on the type and conditions of surface treatment. After magnetoelectropolishing (MEP) operation a considerable change in mechanical properties of the same Ti biomaterial was observed. One may state that the mechanical properties obtained on the titanium samples both after abrasive polishing (MP) and after a standard electropolishing (EP) are very different from those gained on the magnetoelectropolished titanium sample.
Nanotwardość jest jedną z ważniejszych cech mechanicznych powierzchni metali po obróbce elektropolerowaniem. W tradycyjnych badaniach twardości materiału, diamentowa końcówka wgłębnika służy badaniu twardości i modułu sprężystości. Pod obciążeniem wgłębnika następują odkształcenia sprężyste i plastyczne. Dobór wielkości obciążenia uzależniony jest od celu badania – samego materiału, czy też warstewek pasywnych powstałych na powierzchni metalu po określonej obróbce wykończającej. W artykule przedstawiono wyniki pomiarów metodą nanoindentacji próbek tytanu o czystości komercyjnej po polerowaniu elektrolitycznym w warunkach standardowych (EP), i magnetoelektro-polerowaniu (MEP), oraz po polerowaniu ściernym (MP) próbek, które posłużyły jako odniesienie. Badano moduł sprężystości Younga oraz nanotwardość materiału. Wyniki badań pokazują, że własności mechaniczne tytanu zależą od rodzaju i warunków obróbki wykończającej. Po magnetoelektropolerowaniu (MEP) wyniki nanoindentacji różnią się zasadniczo od analogicznych wyników uzyskanych po standardowym elektropolerowaniu (EP) i po polerowaniu ściernym (MP). Taka zmiana zasadniczo wpływa na poprawę odporności na przeginanie, zginanie i skręcanie biomateriału.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2013, R. 59, nr 7, 7; 676-679
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new non-destructive method of alternative determination of the thermoelectric cell efficiency
Nowe nieinwazyjne metody alternatywnego określania wydajności komórek termoelektrycznych
Autorzy:
Kušnerová, M
Valiček, J
Hryniewicz, T
Harničarová, M
Rokosz, K
Václavik, V
Bendová, M
Mullerová, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819313.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
komórka termoelektryczna
pomiar elektryczny
termoogoniwo
Opis:
Celem pracy jest badanie współczesnych alternatywnych źródeł energii, tj. komórek termoelektrycznych. Sprawność ogniw termoelektrycznych podczas bezpośredniej zamiany ciepła odpadowego na energię elektryczną jest zazwyczaj oceniana za pomocą komórek termoelektrycznych uwzględniając temperaturę ściany, różnicę temperatur pomiędzy ścianami termoelektrycznych komórkowych i parametru materiałowego Z. W artykule przedstawiono alternatywną nieinwazyjną metodę określania efektywności ogniwa termoelektrycznego za pomocą oceny wyników porównawczych pomiarów elektrycznych.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2012, Tom 14; 214-224
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of equal channel angular extrusion on the structure of aluminium alloy EN AW 6060 for application in automotive industry
Wpływ wyciskania kątowego w kanale walcowym na strukturę stopu aluminium EN AW 6060 do zastosowań w przemyśle samochodowym
Autorzy:
Valiček, J.
Harničárová, M.
Hlaváček, P.
Hloch, S.
Zeleňák, M.
Kacalak, W.
Łukianowicz, C.
Kukiełka, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/314242.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy "SPATIUM"
Tematy:
stop aluminium
deformacja plastyczna
aluminium alloy
plastic deformation
Opis:
The paper deals with the age-hardening aluminium alloy EN AW 6060 that has been subjected to severe plastic deformation by equal channel angular extrusion (ECAE). The initial state of the alloy was produced by cold pressing. This paper reports the results of the microstructure evaluation by light microscopy. The effect of the number of ECAE passes through a 90° angle on the mechanical properties and structure produced by ECAE was assessed. Further it was studied a decrease in strength of material due to a severe plastic deformation based on the micro hardness measurement depending on time.
Artykuł dotyczy umocnienia stopu aluminium EN AW 6060 poddanego plastycznej deformacji w procesie kątowego wyciskania w kanale walcowym o stałej średnicy (KWSK). Stan początkowy stopu został wytworzony w procesie prasowania na zimno. Artykuł przedstawia wyniki pomiaru zmian mikrostruktury pod mikroskopem świetlnym. Przedstawiono wpływ liczby wyciśnięć pod kątem 90° na własności mechaniczne stopu. Stwierdzono obniżenie wytrzymałości materiału w czasie w wyniku plastycznej deformacji.
Źródło:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe; 2011, 12, 5; 405-413
1509-5878
2450-7725
Pojawia się w:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of longitudinal cold rolling on the surface topography of low carbon structural steel for engine parts
Wpływ walcowania wzdłużnego na topografię powierzchni stali niskowęglowej stosowanej w budowie samochodów
Autorzy:
Valiček, J.
Harničárová, M.
Hlaváček, P.
Hloch, S.
Zeleňák, M.
Kacalak, W.
Łukianowicz, C.
Kukiełka, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/314238.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy "SPATIUM"
Tematy:
stal
stal niskowęglowa
konstrukcja
przemysł motoryzacyjny
steel
low-carbon steel
construction
automotive industry
Opis:
The paper presents a method of surface evaluation of steel strips formed by longitudinal cold rolling using the rolling mill DUO 210 SVa. The experiments were performed on samples of low carbon structural steel in order to determine the impact of grain size of material with respect to technological parameters, particularly with respect to the reduction and rolling force. Surface roughness of the steel strips was measured at three areas by an optical profilometer MicroProf FRT. Consequently, these three results were mutually compared.
Artykuł przestawia metodę oceny zmian struktury geometrycznej powierzchni części stalowych po walcowaniu wzdłużnym na zimno na walcarce typ DUO 210 SVa. W badaniach zastosowano stal niskowęglową stosowaną w budowie samochodów w celu określenia zależności pomiędzy wielkością ziarna struktury metalograficznej i parametrami technologicznymi procesu walcowania, w szczególności relacji zmniejszenie wysokości próbki – siła walcowania. Chropowatość powierzchni mierzono w trzech obszarach na profilografometrze typ MicroProf FRT. Otrzymane trzy wyniki porównano.
Źródło:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe; 2011, 12, 5; 414-422
1509-5878
2450-7725
Pojawia się w:
Autobusy : technika, eksploatacja, systemy transportowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modifications concerning the combustion air from the pyrolysis boiler
Modyfikacje dotyczące powietrza spalania w kotłe pirolitycznym
Autorzy:
Kubena, V
Müllerova, J
Valiček, J
Harničárová, M
Hryniewicz, T
Rokosz, K
Václavik, V
Michalovič, R
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819318.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
biomass
emissions
pellet
fuel
Opis:
Kotły zużywają do 90% energii zawartej w drewnie. Istnieje szeroka gama klasycznych kotłów z ręcznym sterowaniem i bezpośrednim spalaniem drewna oraz nowoczesnych automatycznych kotłów zgazowania dostępnych na dzisiejszym rynku. Wielką zaletą tej nowoczesnej technologii jest możliwość wykorzystania do 90% energii zawartej w drewnie, co skutkuje niższym zużyciem paliwa. Ponadto technologia ta ma znacznie niższy negatywny wpływ na środowisko, zmniejsza ilość niespalonych cząstek stałych w popiele i dlatego wymaga niewielkiej konserwacji i czyszczenia. Artykuł dotyczy modyfikacji sprzętu spalania niezbędnego do obniżenia emisji z biomasy w kotle typu MA23. Modyfikacja konstrukcji polegała na zmodyfikowaniu wlotów nawiewanego powietrza wtórnego dla umożliwienia połączenia z gazem drzewnym. Wzrost intensywności mieszania gazów i powietrza z gazem drzewnym zmniejszyło stężenie składnika substancji palnej w gazach spalinowych. Badaniom poddano skład spalin i możliwości wpływania na skład gazów spalinowych i na podstawie doświadczeń zaproponowano sposób modyfikowania i kontrolowania procesu spalania. Tylko jedną z wielu propozycji wybrano do badań. Podczas spalania stanowi ona podstawowy punkt odniesienia w produkcji emisji gazów spalinowych powstających z drewna. Zmodyfikowany sposób montażu sprzętu/kotła został wykorzystany do wtórnej modyfikacji powietrza wlotowego użytego do spalania. Sprzęt został przetestowany zgodnie z normą europejską EN 303-5. Podstawowym wymogiem było ograniczenie emisji, poniżej wymaganych wartości granicznych. W artykule przedstawiono zbiór nowo uzyskanych równań opisujących mechanizm spalania w kotle oraz pokazano jak regulować i kontrolować proces, zwłaszcza regulację prędkości obrotów wentylatora.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2012, Tom 14; 182-201
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A method of utilization of polyurethane after the end of its life cycle
Sposób wykorzystania poliuretanu po zakończeniu jego cyklu żywotności
Autorzy:
Vaclavik, V.
Valićek, J.
Dvorsky, T.
Hryniewicz, T.
Rokosz, K.
Harnićarova, M.
Kušnerová, M.
Daxner, J.
Bendova, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819370.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
waste
polyurethane foam
Czech Republic
odpady
pianka poliuretanowa
cykl życia
Republika Czeska
Opis:
Wykorzystanie surowców wtórnych stanowi bardzo istotny element w zakresie ochrony środowiska i przy zapewnieniu zrównoważonego rozwoju. Naszym celem jest stałe badanie ukrytego potencjału wykorzystania wytwarzanych odpadów. Oczywiście, zadanie polega na stałej optymalizacji sortowania surowców wtórnych i surowców mających na celu ich lepsze wykorzystanie, a ostatecznie na ich finansową wycenę. To jest nasz sposób reagowania na rosnącą potrzebę utylizacji odpadów i surowców odpadowych przed ich składowaniem, na które wpływa przede wszystkim określone, obowiązujące prawo dotyczące środowiska, a po drugie, ten krok jest częścią celów środowiskowych naszego społeczeństwa. Obecnie produkcja poliuretanów wynosi około 7% całkowitego wolumenu tworzyw sztucznych produkowanych w Europie. Republika Czeska ma roczną produkcję ok. 10 000 ton odpadów sztywnej pianki poliuretanowej. Są to głównie odpady wielkogabarytowe, które w zasadzie nie podlegają efektywnemu składowaniu. Powyżej podana masa/ilość odpadów poliuretanowych była inspiracją do zapoczątkowania badań podstawowych w zakresie wykorzystania recyklingu pianki poliuretanowej pod koniec cyklu żywotności produktu w segmencie materiałów budowlanych. W artykule przedstawiono część wyników projektu badawczego pod nazwą „Badanie topografii powierzchni i struktury materiałów zdegradowanych przez sole i proponowane środki/zamierzenia (technologia odnawiania) za pomocą zapraw opartych na piankach poliuretanowych w końcu ich cyklu życia”. Są to: 1. eksperymentalne receptury zapraw renowacyjnych pochodzących z recyklingu pianki poliuretanowej o masie właściwej od 30 do 40 kg•m−3 i maksymalnej wielkości ziarna PUR 2 mm jako wypełniacza w zaprawach odnawialnych; 2. właściwości fizyczne i mechaniczne doświadczalnych mieszanek (masa właściwa utwardzonej zaprawy, wytrzymałość, czas rozsmarowania, przyczepność/stopień przylegania, kapilarna absorpcja wody, zawartość porów powietrznych); 3. opis stosowania odnawialnej zaprawy poliuretanowej na ścianie.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2012, Tom 14; 96-106
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies