Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Habermas, Jürgen" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
W kwestii sprawiedliwości diachronicznej
On diachronic justice
Autorzy:
Habermas, Jürgen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665760.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Pamięć
osąd moralny na temat przeszłości
przypisywanie odpowiedzialności
sprawiedliwość diachroniczna
memory
moral judgment about the past
attribution of responsibility
diachronic justice
Opis:
This text is drawn from autobiographical notes and published here for the first time. It addresses the complex question of what stance members of later-born generations should adopt as fellow citizens toward the moral and political (as opposed to the criminal legal) guilt of survivors of the recent historical past who are burdened by their conspicuous support for a now defeated criminal regime. The specific question it deals with is what role the passage of time plays when it comes to assessing the problematic behavior. The guiding assumption is that, given unchanged moral standards, the retrospective judgment of past behavior made by members of later-born generations may be different-namely, less severe-than the judgement of exculpating circumstances made by surviving contemporaries in face-to-face encounters with the figures in question. This is because, when applying the same moral principles, historical circumstances, which may have been weighted differently at the time, have to be taken into consideration. A case in point is when the standards of political culture and how citizens’ moral and political responsibility is understood have changed in the meantime as a result of political learning processes.
Tekst ten jest częścią zapisków autobiograficznych i niniejszym publikowany jest po raz pierwszy. Traktuje on o złożonej kwestii: jak mają pokolenia później urodzonych, którzy występują w roli współobywateli, zachować się wobec winy moralnej i politycznej (zatem nie tej, do której odnoszą się regulacje zawarte w prawie karnym), jaką obarczone są ostałe przy życiu postacie ze świata publicznego z okresu najnowszych dziejów, w sytuacji, gdy ciąży na tych postaciach odpowiedzialność za udzielanie przez nie niegdyś szczególnego – z uwagi na wysoką pozycję i zakres ich społecznego oddziaływania – wsparcia pokonanemu tymczasem zbrodniczemu reżimowi. W szczególności chodzi w tym wypadku o kwestię, jaką rolę przy osądzaniu budzącego zastrzeżenia postępowania odgrywa czasowy dystans. W poniższym tekście przyjmuje się w punkcie wyjścia, że retrospektywny osąd minionych zachowań – przy niezmiennych standardach moralnych – może ostatecznie wypaść inaczej, to znaczy, może być bardziej powściągliwy, aniżeli osąd, jaki na temat ekskulpacji ostałych przy życiu postaci ze świata publicznego wypowiadany będzie przez ich rówieśników w sytuacji obecnego ich ze sobą kontaktu face to face. Trzeba bowiem w wypadku asynchronicznego aplikowania tych samych zasad moralnych baczyć na okoliczności historyczne, którym onegdaj przypisywano inną wagę niźli waga, jaka jest przypisywana im obecnie. Ma to miejsce wówczas, kiedy w czasie, który od tamtej pory upłynął, miały miejsce procesy uczenia się, które zmieniły standardy kultury politycznej oraz rozumienie politycznej i moralnej odpowiedzialności obywateli.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2017, 29; 11-20
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia jako instancja rezerwująca niektóre miejsca dla nauk i interpretująca kulturę w jej całości
Autorzy:
Habermas, Jürgen
Romaniuk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343582.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Opis:
Niniejszy artykuł Jürgena Habermasa, w odróżnieniu od poprzednich opublikowanych w naszym czasopiśmie, jest dość dawny, ale stanowi poniekąd definitywne dla autora rozstrzygnięcie kwestii zwanej „metafilozoficzną” – słynnego pytania: „Po cóż jeszcze filozofia?” Zdecydowaliśmy się rozszerzyć trudny do przełożenia, hasłowy tytuł oryginału (podany w przypisie), trzymając się ściśle wyjaśnień zawartych w tekście. Przekład na podstawie: Jürgen Habermas, Moralbewußtsein und kommunikatives Handeln, Suhrkamp Verlag, Frankfurt/M. 1983, rozdział 1.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2017, 5; 11-26
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies