Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dobrowolska-Polak, Joanna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    PROCES KSZTAŁTOWANIA NIEMIECKIEJ KULTURY OTWARTOŚCI WOBEC IMIGRANTÓW
    Autorzy:
    Dobrowolska-Polak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/642179.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    polityka imigracyjna
    polityka integracyjna
    wielokulturowość
    kultura przewodnia
    imigranci
    uchodźcy
    RFN
    bezpieczeństwo społeczne
    Wilkommenspolitik
    Opis:
    Proces wzmacniania kultury powitania i uznania imigrantów doprowadził do wykształcenia w Niemczech postawy otwartości wobec cudzoziemców. Na jej cechy wydają się mieć istotny wpływ: specyfika napływających do Niemiec fal migracyjnych oraz wieloletnie obowiązywanie najpierw polityki wielokulturowości (multikulti), a następnie kultury przewodniej (leitkultur). Podstawową motywację dla niemieckiej polityki otwartych drzwi, nazywanej także ‘polityką otwartych serc’, a oficjalnie ‘polityką powitania’ (Wilkommenspolitik), stanowiły potrzeby niemieckiego rynku pracy. To im miały służyć polityka imigracyjna i, nierozerwalnie z nią związana, polityka integracyjna. Motywacją uzupełniającą było przekonanie o rosnącej odpowiedzialności Niemiec za sytuację na świecie, co skutkowało m.in. przyjmowaniem masowo przybywających do RFN uchodźców i potencjalnych azylantów. Napływające fale migracyjne systematycznie zmieniały skład społeczeństwa niemieckiego. Otwartość na nie postawiła przed Niemcami zadanie opracowania takiego systemu inkluzji imigrantów, który zapewniałby spójność i wzmacniał bezpieczeństwo społeczne państwa.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2017, 10; 407-422
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka bezpieczeństwa Polski w kontekście geopolitycznych skutków konfliktu na Krymie
    Poland’s Security Policy and the Geopolitical Consequences of the Crimean Conflict
    Autorzy:
    Dobrowolska-Polak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/641989.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    For twenty-five years Poland’s international environment had been considered stable and free from direct military threats. The crisis in Ukraine and Russia’s military intervention in the Crimea undermined this belief. Russia’s violation of the Ukrainian integrity should meet with an overwhelming response of the international community, especially United States and United Kingdom, who are – together with Russia – the guarantors of Ukraine’s security, territorial integrity and independence. The fulfillment of promises US and UK were given to Ukraine could be nowadays regarded as a test, which can assess ability to meet other obligations given by these two states, including those arising from allied systems. International repercussions of armed conflict in Ukraine may therefore affect not only the future status of Crimea and Ukraine, but also the credibility of the North Atlantic Treaty Organization, the European Union (including the UK) and the United States. In this context the conflict in Ukraine can become a reason for forcing the review and possibly redefinition of the assumptions of Poland’s security policy. That is because security of Poland was based on three pillars: the NATO and EU membership, and the partnership with the United States. The binder of these pillars is the convince of keeping alliance commitment by the U.S. and partners from EU and NATO. The article discusses the evolution of Poland’s security policy. The article focuses on assessing the weight given by Poland to the compounds allied with NATO, the European Union and the United States and asks how the violation of the Ukrainian territorial integrity and the response to this delict given by the main actors of transatlantic relations can influence on Poland’s security policy.
    Przez dwadzieścia pięć lat międzynarodowe środowisko Polski uważane było za stabilne i wolne od bezpoœrednich zagrożeń militarnych. Kryzys na Ukrainie i interwencja zbrojna Rosji na Krymie podważyły to przekonanie. Naruszenie integralnoœci Ukrainy przez Rosję winno spotkać się ze zdecydowaną reakcją społeczności międzynarodowej. Szczególnie zobligowane do działania wydają się być jednak Stany Zjednoczone i Wielka Brytania, które – wraz z Rosją – są od 1994 r. gwarantami bezpieczeństwa, integralności terytorialnej i niezależności Ukrainy. Dotrzymanie przez nie złożonych obietnic można traktować jako probierz dotrzymania innych zobowiązań, w tym takze tych, które wynikają z układów sojuszniczych. Miedzynarodowe reperkusje zbrojnego konfliktu na Ukrainie moga więc dotyczyć nie tylko przyszłego statusu Krymu i Ukrainy, ale tak¿e wiarygodności NATO, Unii Europejskiej (w tym Wielkiej Brytanii) oraz Stanów Zjednoczonych. W tym kontekście konflikt na Ukrainie może stać się powodem wymuszającym przeglad oraz – być może – redefinicję założeń polskiej polityki bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo Polski zostało bowiem oparte na trzech filarach: członkostwie w NATO oraz Unii Europejskiej i partnerstwie ze Stanami Zjednoczonymi. Spoiwem tych filarów jest przekonanie o dotrzymaniu zobowiązań sojuszniczych przez USA oraz partnerów z UE i NATO. Artykuł traktuje o ewolucji polskiej polityki bezpieczeñstwa. Autorka skupia się na ocenie wagi przykładanej przez Polskę do związków sojuszniczych z NATO, Unią Europejską i Stanami Zjednoczonymi i zastanawia się nad wpływem, jaki mogą na nie wywrzeć naruszenie integralności terytorialnej Ukrainy przez Rosję oraz reakcja głównych aktorów stosunków międzynarodowych regionu euroatlantyckiego na ten fakt.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2014, 7; 123-132
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludzie w cieniu wojny. Ludność cywilna podczas współczesnych konfliktów zbrojnych
    In the Shadow of the War. Civilian People in Contemporary Armed Conflicts
    Autorzy:
    Dobrowolska-Polak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/books/2023533.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Instytut Zachodni
    Opis:
    Współczesny świat nieustannie wstrząsany jest wojnami i konfliktami zbrojnymi. Ich ofiarami są w 90% cywile nie biorący bezpośredniego udziału w walkach. Podejmowane przez społeczność międzynarodową próby humanizacji działań wojennych poprzez zmiany w prawie i polityce, które mają ograniczyć przemoc, nieszczęścia i naruszenia praw człowieka, a także sytuacja ludności cywilnej podczas współczesnych konfliktów zbrojnych są przedmiotem badań Autorki. Joanna Dobrowolska-Polak opisuje normy prawa międzynarodowego dotyczące ludności cywilnej i analizuje minimalny poziom ochrony przysługujący ludziom niezależnie od charakteru i rodzaju konfliktu. Ocenia stopień implementacji norm prawa do praktyki konfliktów zbrojnych, identyfikuje rodzaje ataków na ludność cywilną, określa sytuację osób szczególnie wrażliwych oraz ukazuje losy ludzi w obliczu kumulacji aktów przemocy. Odwołując się do raportów sprawozdawców bezpośrednio wizytujących obszary działań zbrojnych przedstawia naturę, charakter i dotkliwość ataków na ludność cywilną; wypełnia w ten sposób istotną lukę w polskich publikacjach polemologicznych.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
    Tytuł:
    Internationale Solidarität. Die Friedensoperationen der UN, NATO und EU
    Autorzy:
    Dobrowolska-Polak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/books/2023557.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Zachodni
    Opis:
    Seit mehr als zehn Jahren findet eine intensive internationale Debatte darüber statt, in welchem Umfang das – in jeder Religion vorkommende – moralische Solidaritätsgebot in Beziehungen zwischen Staaten, Völkern oder Menschen, die zu unterschiedlichen ethnischen, nationalen oder religiösen Gruppen gehören, Anwendung finden sollte.Die Idee der Solidarität ist fester Bestandteil des internationalen Systems. Zu dieser gehören: Handlungen zum Schutz der Bevölkerung vor Angriffen (bewaffnete Inver- ventionen und Friedensoperationen) sowie zur Überlebenshilfe (humanitäre Hilfe). Rechtliche Gestalt hat sie gewonnen mit den Maßnahmen im Falle der Be- drohung von Frieden oder Sicherheit, von denen in Kap. VI und VII der UN- Charta die Rede ist: Friedensoperationen (auf der Grundlage von Art. 40 der UN-Charta über vorläufige Maßnahmen) sowie humanitäre Interventionen (geregelt in Kap. VII der UN-Charta). In den neunziger Jahren des 20. Jh. galten humanitäre Interventionen als wichtigste Form der Solidarität. Friedenseinsät- ze – welche damals in einer verknöcherten Form durchgeführt wurden, die sich im Kalten Krieg herausgebildet hatte und schlecht zu den neuen Umständen passte – wurden weniger geschätzt. Erst das Fiasko der humanitären Inter- ventionen in Somalia und Ruanda sowie die Umformulierung des Mandats von Friedensoperationen (den Soldaten wurde ein weiterer Aufgabenbereich zugewiesen und sie erhielten die Erlaubnis zur Gewaltanwendung, nicht nur mit dem Ziel Selbstverteidigung, sondern auch zur Verwirklichung der jeweiligen Aufgaben) ermöglichte es, die Effektivität dieser beiden Formen internationalen Handelns neu zu bewerten. Die Fälle von Missbrauch des Rechts auf humanitäre Intervention in den Jahren 2001 (Afghanistan) und 2003 (Irak) führten zur Abnahme der internationalen Zustimmung zu Inter- ventionen und zur Bevorzugung von Friedensoperationen. Dazu trug auch eine effektiv durchgeführte Reform der UN-Friedensoperationen sowie die Inten- sivierung von Friedenseinsätzen bei, die von regionalen oder subregionalen Organisationen durchgeführt wurden; zur ersten Gruppe gehören etwa die Nordatlantikvertrag-Organisation (NATO), die Europäische Union (EU), die Organisation für Sicherheit und Zusammenarbeit in Europa (OSZE), die Orga- nisation Amerikanischer Staaten (OAS), und die Afrikanische Union (AU), zur zweiten die Wirtschaftsgemeinschaft Nordafrikanischer Staaten (ECOWAS), die Wirtschaftsgemeinschaft Zentralafrikanischer Staaten (ECCAS) und die Gemeinschaft Unabhängiger Staaten (GUS). In den letzten Jahren haben sich Friedensoperationen zum Hauptmittel der internationalen Gemeinschaft entwickelt, um auf bewaffnete Konflikte zu reagieren, und stellen heute die fundamentale Ausdrucksform der internationalen Solidarität dar. In diesem Zusammenhang – und überhaupt im Hinblick auf die Umset- zung der Solidaritätsidee – muss der Stellenwert hervorgehoben werden, den im Rahmen von Friedensmissionen diejenigen Aktivitäten einnehmen, welche die Achtung der persönlichen Rechte und Freiheiten der betroffenen Menschen gewährleisten sollen, denn sie stellen die Quintessenz der Solidarität dar. Die Analysen der vorliegenden Arbeit stützen sich auf die Entwicklung der Friedensoperationen der UN, NATO und EU, wobei die Ergebnisse durch die Untersuchung des polnischen Anteils an diesen Einsätzen abgesichert werden.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
    Tytuł:
    Międzynarodowa solidarność. Operacje pokojowe ONZ, NATO i UE
    Autorzy:
    Dobrowolska-Polak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/books/2023562.pdf
    https://bibliotekanauki.pl/books/2023562.zip
    https://bibliotekanauki.pl/books/2023562.mobi
    https://bibliotekanauki.pl/books/2023562.epub
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Zachodni
    Opis:
    Koncepcja solidarności jest wpisana w system międzynarodowy. Składają się na nią działania służące ochronie ludności przed atakami (interwencje zbrojne i operacje pokojowe) oraz wsparciu w biologicznym przetrwaniu ludzi (pomoc humanitarna). Ucieleśniającym ją mechanizmem prawnym są zawarte w rozdziale VI i VII Karty Narodów Zjednoczonych akcje w razie zagrożenia pokoju i bezpieczeństwa: operacje pokojowe (podejmowane na podstawie art. 40 Karty NZ o zarządzeniach tymczasowych) oraz interwencje humanitarne (regulowane rozdz. VII Karty NZ). W latach dziewięćdziesiątych XX w. za główny jej wyraz uważano interwencję humanitarną. Operacje pokojowe – uruchamiane wówczas w skostniałej i nieprzystosowanej do nowych warunków zimnowojennej formie – były niedoceniane. Dopiero fiasko interwencji humanitarnych w Somalii i Rwandzie oraz przeformułowanie mandatu operacji pokojowych (rozszerzenie zadań żołnierzy i przyznanie im prawa używania siły nie tylko w samoobro- nie, ale również w celu realizacji zadań misji) pozwoliło na zrównanie oceny efektywności tych dwóch międzynarodowych działań. Nadużycie prawa do interwencji humanitarnej w 2001 r. (interwencja w Afganistanie) i w 2003 r. (interwencja w Iraku) spowodowało ograniczenie międzynarodowej aprobaty dla działań interwencyjnych i oddanie pierwszeństwa operacjom pokojowym. Sprzyjała temu skutecznie prowadzona reforma misji pokojowych ONZ oraz intensyfikacja operacji pokojowych prowadzonych przez organizacje regionalne: Organizację Paktu Północnoatlantyckiego (NATO), Unię Europejską (UE), Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), Organizację Państw Amerykańskich (OPA) i Unię Afrykańską (UA) oraz subregionalne: Wspólnotę Gospodarczą Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS), Wspólnotę Gospodarczą Państw Afryki Centralnej (ECCAS) i Wspólnotę Niepodległych Państw (WNP). W ostatnich latach operacje pokojowe stały się głównym sposobem reagowania społeczności międzynarodowej na konflikty zbrojne i stanowią dziś podstawową formę wyrażania międzynarodowej solidarności. W tym kontekście – i z perspektywy efektywności implementacji idei solidarności – warte określenia jest miejsce, jakie w konglomeracie akcji prowadzonych w ramach misji pokojowych zajmują – będące kwintesencją solidarności – działania na rzecz zagwarantowania ludziom poszanowania ich osobistych praw i swobód. Analizy zawarte w pracy prowadzone są na podstawie ewolucji operacji pokojowych ONZ, NATO i Unii Europejskiej, a potwierdzeniu wniosków służy badanie udziału Polski w misjach tych organizacji.
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Książka
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies