Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "trwała ruina" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Trwała ruina w Polsce koniecznym świadkiem historycznego krajobrazu
    Autorzy:
    Chlebowska, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217762.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    ruiny
    prace konserwatorskie
    ruiny trwałe
    stabilizacja
    Pałac Hatzfeldów w Żmigrodzie
    ruins
    conservation work
    permanent ruins
    stabilization
    Hatzfeld Palace in Żmigród
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2004, 16; 76-83
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trwała ruina zamku jako problem konsewatorsko-krajobrazowy
    PRESERVED CASTLE RUINS AS CONSERVATION AND LANDSCAPE PROBLEM
    Autorzy:
    Bogdanowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538976.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    trwała ruina
    autentyczne zachowanie ruiny
    ekspozycja ruiny
    Opis:
    The author deals with the notion of preserved ruins deriving its origin from that of the picturesqueness of the landscape (18th century). In the 19th century the former concept was incorporated with the one of authenticity of the monument in ruin. At present the starting point of conservators’ proceedings is recognition of the inseparable connection of the ruins and the landscape. Hence the aid proceedings being reduced nowadays to preservation of the authenticity of the ruins. In the author's opinion all the new, minor components of preserved ruins and their immediate surroundings hould be skillfully disguised and the supreme principle recognized of non-introduction of any adaptation facilities (e.g. catering establishments, etc.) And, in turn, the starting point of the work on preservation of the surroundings of the ruins should be a relevant architectonic and landscape study. It is on this basis that the boundaries of the said surroundings should be demarcated following the determination of the range of the view unfolding itself from the ruins. A correct implementation of the preservation proceedings will bring into relief the value of the ruins of the historical monument being — unlike reconstruction — a genuine evidence of the past.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1977, 1-2; 22-27
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hammershus - dobre praktyki i zarządzanie trwałą ruiną
    Hammershus Castle - "Good Practices" and Managing Permanentl Ruin
    Autorzy:
    Siwek, Andrzej
    Trafas-Wołoszyn, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/113830.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    ruina historyczna
    ochrona krajobrazu
    zarządzanie dziedzictwem
    konserwacja
    zamek Hammershus
    historical ruins
    landscape protection
    heritage management
    conservation
    Hammershus castle
    Opis:
    Zamek Hammershus, to średniowieczna, duńska warownia na wyspie Bornholm. W ruinie od połowy XVIII w. Dewastację powstrzymano w 1822, gdy ruinę zamku uznano za zabytek. Zamek, dominujący w widokach północnego wybrzeża wyspy stał się celem wędrówek romantycznych turystów. Decydujące prace konserwatorskie przeprowadził Peter Hauberg w latach 1885 – 1928, programowo powstrzymując się od rekonstrukcji. Funkcje recepcyjne pomieszczono w zabudowaniach opodal ruin. Polityka ochronna prowadzona od 1907 r. wiązała się z wykupem terenów wokół zamku i systematycznym usuwaniem okolicznych budowli. W 1969r. koncepcję centrum informacyjnego, ukrytego w krajobrazie stworzył Jørn Utzon. W 2013 podjęto realizację jego koncepcji. Projekt opracował duński zespół Arkitema, we współpracy z Buro Happold, i Ch. Harlangiem. Nowoczesne centrum interpretacji zabytku oddane do użytku w 2018 r. jest odsunięte od ruin i ukryte w formach terenu. Ochrona zamku Hammershus jest podporządkowana zachowaniu jego historycznej formy – trwałej ruiny. Jest również prowadzona w sferze krajobrazowej. Nowe centrum recepcyjne zlokalizowano i zaprojektowano tak, by nie konkurowało z formą historyczną i krajobrazem. Model zarządzania zamku Hammershus to przykład dobrej praktyki w ochronie dziedzictwa kulturowego i zabytkowych ruin. Istotą jest wykorzystanie atrakcyjności ruiny historycznej, jako obiektu przyciągającego odwiedzających oraz oddalenie współczesnych funkcji komercyjnych od zabytku wraz ze stworzeniem nowych możliwości kontemplacji zabytku oraz rygorystyczną ochroną krajobrazu.
    Hammershus is a medieval Danish castle on the Bornholm island. In 1743 Hammershus was finally abandoned as a stronghold. The fortress was partially demolished around 1750. The ruins were put on the national historic register in 1822. From 1885, until his death in 1928, P. C. Hauberg was in charge of the extensive restoration work. After that, the castle remained a picturesque ruin. The conservation policy, which was taken from 1907, includes the purchase of land around the castle and systematic removal of the surrounding buildings. In 1969 Jørn Utzon created the concept of the information center hidden in the landscape. In 2013, his concept was implemented. The project was developed by the Danish team Arkitema, in cooperation with Buro Happold, and Ch. Harlang. The modern information center put into use in 2018. Building is removed from the ruins and hidden in the nearby slope. The protection of Hammershus Castle is subordinated to preserving its historical form - a permanent ruin. It is also conducted in the landscape sphere. The new reception center was located and designed so as to not compete with the historical ruin and landscape. The Hammershus castle management model is an example of good practice in protecting cultural heritage and historic ruins. The main point is to use the attractiveness of the historical ruins, as an object that attracts visitors.The remoteness of modern commercial functions from the monument create new possibilities for contemplating the castle ruins and contributes to strict landscape protection.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2018, 6; 163-176
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Korozja biologiczna i roślinność a trwała ruina
    Biological corrosion and vegetation in the aspect of permanent ruin
    Autorzy:
    Trochonowicz, Maciej
    Klimek, Beata
    Lisiecki, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/113839.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    trwała ruina
    biodegradacja
    biofouling
    usuwanie biokorozji
    usuwanie zieleni
    permanent ruin
    biodegradation
    biocorrosion removal
    green removal
    Opis:
    W artykule przedstawiono mechanizmy biodegradacji struktur w obiektach historycznych przeznaczonych do ekspozycji w postaci trwalej ruiny oraz zasady postępowania przy usuwaniu niepożądanej roślinności w tychże obiektach. Szczególną uwagę poświecono zagadnieniom związanym z różnorodnością uszkodzeń spowodowanych przez organizmy żywe. Zaprezentowano zasady postępowania przy usuwaniu zarówno glonów porostów i grzybów, jak również procedury działania przy zwalczaniu niepożądanej roślinności wyższej.
    The article presents the mechanisms of biodegradation of structures in permanent ruins. There are also principles of proceeding in removing undesirable vegetation in these objects. Particular attention was paid to issues related to the diversity of damage caused by biological organisms. Rules for the removal of lichens, algae and fungi algae as well as the procedures for removing unwanted higher plants are presented.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2018, 6; 201-212
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W sprawie dworu obronnego w Jakubowicach Końskich
    NOTES ON THE REINFORCED MANOR HOUSE AT JAKUBOWICE KOŃSKIE
    Autorzy:
    Brykowski, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535960.pdf
    Data publikacji:
    1971
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    dwór obronny w Jakubowicach Końskich
    Jakubowice Końskie
    trwała ruina
    Opis:
    The reinforced manor house at Jakubowice Końskie has been revealed as late as in 1963 during on-the- spot surveys conducted in connection with editorial works .aimed at preparing the publication of a consecutive issue of Catalogue of Monuments of Art in Poland covering the territory of Lublin district. An analysis of architectural forms and styles present in object, the preserved architectural detail (as, for example, the Gothic brick bond in walls, the ashlar quoins built-up of alternating longer .and shorter pieces, ogival jambs in cellar, profiled door-posts) and also some analogies apparent between the manor house in question and the reinforced manor houses at Jeżów and Wieruszyce allowed to date this object back to the first half of the 16t.h century. The eastern part of this manor house was reconstructed and extended probably in the 18th century and then in the turn of the 19th century. It has burnt out in 1966 and was partly demolished. The historical documentation is now under preparation together with an architectural design for its preservation in form of a lasting ruin. However, this decision seems to be one poorly reasoned and provokes to advance an opinion that it would be advisable to make a repeated analysis of possibilities to rebuild .and develop both the object and its surrounding.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1971, 1; 49-53
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Utrwalanie koron murów obiektów historycznych przeznaczonych do ekspozycji w formie trwałej ruiny
    Fixing the wall crests in historic building structures to be exhibited as permanent ruin
    Autorzy:
    Jasieńko, J.
    Mierzejewska, O.
    Hamrol, K.
    Misztal, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218196.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    trwała ruina
    mur
    obiekt historyczny
    permanent ruin
    wall
    historic building
    Opis:
    W pracy przedstawiono przyczyny powstawania destrukcji oraz analizę metod utrwalania koron murów obiektów historycznych przeznaczonych do ekspozycji w formie trwałej ruiny. Szczególną uwagę poświęcono zagadnieniom związanym ze strukturalnym wzmocnieniem kamiennych elementów murowych oraz chemicznej hydrofobizacji substancji historycznej. Szeroko omówiono badania materiałowe zapraw z domieszką żywic epoksydowych przeprowadzone Instytucie Budownictwa Politechniki Wrocławskiej pod kątem ich zastosowania w konserwacji obiektów historycznych muzeum Gross-Rosen. Zaprezentowano również rozwiązania polegające na utrwaleniu koron ruin z zastosowaniem elementów nowo projektowanych, pozostających w zgodzie z doktryną konserwatorską.
    The paper describes the causes of damage to and presents methods of fixing the crests of walls in historic building structures designated to be exhibited in the form of permanent ruins. Special attention is devoted to the problems involved in the structural upgrading of stone walls and in the chemical hydrophobization of the historic substance. Material tests on mortars with an addition of epoxy resins, to be used in the conservation of historic building structures (e.g. the Gross-Rosen Museum), carried out in the Institute of Building Engineering at Wrocław University of Technology, are extensively discussed. Also wall crest fixing solutions involving the use of newly designed components (consistent with the conservation doctrine) are presented.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2011, 30; 117-132
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZAMKI W POLSCE – PROBLEM OKREŚLENIA ZASOBU
    CASTLES IN POLAND. A RESOURCE ASSESSMENT
    Autorzy:
    Malawska, Iga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538465.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    CASTLES IN POLAND
    zamki
    lista zamków
    ruina zamku
    ruina historyczna
    trwała ruina
    ruina zabytku
    Opis:
    The article attempts to resolve the question concerning the number of castles in present-day Poland as well as the possibility of providing legal protection to existing resources in the contemporary economic and legal conditions, with particular stress on the ownership aspects. The authoress analysed factors causing the absence of an unambiguous answer relating to the size of the resource, with attention focused on questions associated with terminology applied for a precise definition of the affiliation of particular monuments to the 'castles in Poland' category as well as its practical application for listing the castles in the register of historical monuments. The article discusses the following concepts: historical ruins and the ruins of a monument, permanent ruins of a castle and its remnants, fragments and relics, and 'the ruins of a castle on which a part of the castle or the whole castle had been built' (this concept is as yet without a shorter counterpart).
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2007, 4; 81-92
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trwała ruina zamku ogrodzienieckiego - próba adaptacji angielskiej szkoły konserwacji ruin
    PRESERVED RUINS OF OGRODZIENIEC CASTLE: ATTEMPT AT ADAPTING THE ENGLISH METHOD OF THE CONSERVATION OF RUINS
    Autorzy:
    Gruszecki, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538880.pdf
    Data publikacji:
    1977
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    angielska szkoła konserwacji ruin
    adaptacja ruin
    zamek w Ogrodzieńcu
    funkcja turystyczna w ruinach
    konserwacja zamku w Ogrodzieńcu
    Opis:
    The English method o f the preservation o f ruins is discussed by the author against the background o f the work on conservation o f the remnants o f Ogrodzieniec Castle. In the case discussed, one had resigned from the picturesqueness o f the ruins, i.e. from the covering o f vegetation which they once had and removed it, the former Castle having been cleared o f rubble down to its original level. What was applied in conservation o f the coping of the walls was not, however, the old limestone used in England but rock-stone more resistant to Polish weather conditions. Moreover, no lawns were laid out in the original open level, the whole area concerned having been covered with concrete slabs with stones. Unlike in the English method, much attention was paid in the proceedings involved to exposition o f the ruins and their adjustment to tourist traffic. At the same time integrated archaeological, historical and architectonic research was initiated. Another essential aspect o f the conservation proceedings discussed was the tendency to make the ruins more ’’legible” by way o f separation o f the old material from the new in consonance with the principle that the old farms and material denote the historical parts and the new ones — new facilities intended for tourists. The castle sightseeing route has been provided with special surface, gangways, stairs, etc. It is also worth stressing that, in agreement with the Charter o f Venice, no reconstructed parts have been incorporated in the ruins discussed.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1977, 1-2; 31-44
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ruins of sacred buildings: ideological message and problems of its preservation
    Ruiny budowli sakralnych. Przesłanie ideowe i problem ich zachowania
    Autorzy:
    Krasny, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2063933.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    permanent ruin
    church architecture
    meaning of ruins
    trwała ruina
    architektura kościelna
    przesłanie ideowe ruin
    Opis:
    The ruin is a building, whose shape is deformed and decoration have suffered significant loses. So the viewer’s attention is attracted by the ideological message of ruins, which is always different from the set of meanings of the complete edifice, and often contradicts it. This is clearly seen in the case of sacred buildings. In the 16th and 17th centuries Roman Catholic writers claimed, that the ruins of pagan temples in Rome are monuments of the ancient Roman Empire’s power, but their current state clearly shows the defeat of paganism and triumph of Christianity. The prelates thought that it was necessary to take care of the ruins, but they should not be rebuilt. Protestant writers in the British Isles took a similar attitude to the local ruins of monastic temples, seeing in them a clear manifestation of the fall of the “papist religion” and the triumph of Protestantism. During the French Revolution, remains of the ruined churches were consciously preserved as monuments of the decline of Christianity and the triumph of the new cult of reason. So rejection of the religion granted protection to ruins of sacred buildings. However the religious indifference growing in many communities causes problems with determining the place of such ruins in public space. Reducing them to the role of bizarre "street furniture" (eg the church of Saint-Livier in Metz), causes their ideological neglection, often contributes to their material destruction. Preventing such situation seems to be an important challenge for conservators dealing with the problem of "permanent ruin".
    Ruiny są budowlami, które uległy zasadniczej deformacji i utraciły znaczną część detalu architektonicznego. Wskutek tego przekaz ideowy ruin rożni się od znaczeń komunikowanych przez kompletne budowle, a często bywa wręcz przeciwstawny. Znakomitym przykładem takiego stanu rzeczy są zrujnowane budowle sakralne. W XVI i XVII w. pisarze katoliccy głosili zgodnie, że ruiny pogańskich świątyń w Rzymie są wprawdzie pamiątkami potęgi starożytnego Cesarstwa Rzymskiego, ale ich aktualny stan ukazuje przede wszystkim wyraziście upadek religii pogańskiej i triumf chrześcijaństwa. Wpływowi duchowni pouczali więc, że należy troszczyć się o zachowanie tych ruin, ale nie należy ich odbudowywać. Protestanccy pisarze na Wyspach Brytyjskich postrzegali w podobny sposób ruiny tamtejszych świątyń klasztornych, uznając je za dobitną manifestację klęski „religii papistowskiej” i zwycięstwa reformacji. Podczas Rewolucji Francuskiej relikty zrujnowanych kościołów były zaś zachowywane jako pomniki upadku chrześcijaństwa, które ustąpiło miejscami kultowi rozumu, a zatem odrzucenie religii zapewniło paradoksalnie ochronę ruinom budowli sakralnych. Obojętność religijna, narastająca obecnie w wielu społecznościach, powoduje zaś poważne problemy z określeniem miejsca takich ruin w przestrzeni publicznej. Sprowadzanie ich do roli dziwacznej „małej architektury” (np. kościół Saint-Livier w Metzu), powoduje banalizację ich ideologicznego przesłania, co przyczynia się często do ich postępującej materialnej degradacji. Zapobieganie takim sytuacjom wydaje się więc dużym wyzwaniem dla konserwatorów zajmujących się problemem zachowania „trwałych ruin”.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2020, Nr 10; 45--59
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karta Wenecka i restaurowanie zabytków na Węgrzech
    THE CHARTER VENICE AND RESTORATION OF MONUMENTS IN HUNGARY
    Autorzy:
    Horler, Miklós
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537311.pdf
    Data publikacji:
    1976
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Karta Wenecka
    zabytki użyteczne społecznie
    modernizacja Domu Cezara w Sopron
    restauracja węgierskich zabytków
    trwała ruina
    Opis:
    The author starts his article with the explanation o f . historical significance of the Charter of Venice which was passed in 1964. He also describes some possibilities of its application in reconstruction of Hungerian monuments. As far as recoinstruction of historical buildings in concerner, Hungerian restorers and architects tend to adjut them to the needs of modern life. Their primary principle is to arrange luxurious apartments, which is the only way to find lodgers who will respect their historical character. The author gives some examples of such adaptation of historical houses in Sopron and Budapest. He also discusses various ways of exploitation of monuments of other kinds (such as churches, castles and palaces) in Hungary. Then he deals with monuments which have suffered partial destruction. In such cases it is very important for conservators to establish to what extent reconstruction can be done. The example which may be quoted here is the bastion of the Diósgyor castle, where for the reconstruction of isome time — worn fragment ferro — concrete has been used to mark the border line of the original walls. Gun hatches have also been made in this material. Now they enable to see the construction’s interior, to define the degree of destruction and to recognize technics and materials used for the reconstruction purpose. In other cases (e.g. in the Romanesque church in Varaszó) bricks and original stone material which came from derudition of the outbuilding have been used for reconstruction. Artificial stone is also employed to supplement missing parts (e.g. in the Simontornya castle). The author presents achievements of Hungerian conservators in the field of restoration of ruins, e.g. Roman amphitheaters or temples and medieval castles and palaces. Iu such cases the anastylosis method in applicable, e.g. in the restoration of the Esztergom castle or the ruins of the Visegrâd palace where time — worn fragments af vaults and w alls have been supplemented with modern material and original stone details have been put in their primary places. Then the author proceeds to discuss the restoration works at the Royal Castle in Buda. They have been performed in two ways: — by means of the anastylosis method in case of buildings occupying an opôn area, — on the basis of hypothetic data and annalogies as far as reconstruction of fortifications in concerned. Hungerian medieval monuments of greatest importance can be examined only by means of the excavatory method. This has resulted in the necessity to work out the way of reconstructing these monuments. Therefore the model of an object is made on the basis of its preserved parts and possibly — some written sources. Then places for some fragments recovered in the course of archeological investigations are found out. Finally, on the grounds of this discovery the object is reconstructed through supplement of missing elements with artificial material. Reconstructions of buildings composed of various elements which can be derived from various ages is the other problem that is being solved by Hungerian conservators. In this case the principle of the eldest relicts’ exposition is accepted (e.g. Gothico-Baroque tenement-houses of Sopron). In frequently happens, however, that a structure was remodeled in the 19th century in the course of present restoration the alternations are taken into account as manifestations of the epoch. At the end of the article the author postulates the necessity to begin international exchange of opinions on the subject of the idea and priciples of monuments’ preservation in various countries.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1976, 1; 33-42
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krzyżtopór castle in Ujazd – as a part of the world heritage
    Zamek Krzyżtopór w Ujeździe – jako część dziedzictwa światowego
    Autorzy:
    Kurek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/369793.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    Krzyżtopór castle
    valorization of monuments
    permanent ruin
    reactivation
    zamek Krzyżtopór
    waloryzacja zabytków
    trwała ruina
    reaktywacja
    Opis:
    Krzyżtopór castle in Ujazd - palazzo in fortezza, ancient wonderful aristocratic property - is unique in the world. This exceptional beuty building still awaiting for serious treating by the Ministry the Culture and the National Heritage by her current owner and user - commune Iwaniska (district Opatów). This Castle is a national treasure - a priceless cultural good! A few years ago, the castle was carried out renovation and adaptation, designed to make it brand product of Świętokrzyskie province. The evaluation of these works is not clear and easy - concerned introduced new volume, forms and structures. Worried that in contemporary protection of monuments of architectural heritage is still guided by stereotypes from hundred years ago. Protecting historical substance of the castle we still can not decide how much to allow changes in its current state – which well-known and well-documented elements reconstruct? The question is - how to restore castle to its former glory and usability without introducing contemporary creations of contemporary restore the castle to its former glory and usability.
    Zamek Krzyżtopór w Ujeździe – palazzo in fortezza, dawna wspaniała siedziba magnacka – to unikat w skali światowej. Ta wyjątkowej urody budowla od półwiecza czeka na odbudowę, godną tego zabytku. Zamek jest skarbem narodowym – bezcennym dobrem kultury! Kilka lat temu na zamku przeprowadzono prace remontowo-adaptacyjne, mające uczynić go markowym produktem województwa świętokrzyskiego. Ocena tych prac nie jest jednak jednoznaczna – niepokoją wprowadzone nowe kubatury, formy i konstrukcje. Niepokoi, że we współczesnej ochronie zabytków dziedzictwa architektonicznego wciąż kierujemy się stereotypami sprzed stu lat... Chroniąc zabytkową substancję wciąż nie można zdecydować w jakim stopniu dopuścić rekonstrukcję elementów zamku znanych i dobrze udokumentowanych. Jak unikając współczesnych kreacji przywrócić zamkowi dawną świetność i użyteczność.
    Źródło:
    Przestrzeń i Forma; 2017, 30; 87-106
    1895-3247
    2391-7725
    Pojawia się w:
    Przestrzeń i Forma
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kompleks młyna solnego i magazynów byłej kopalni soli w Wapnie. Uwarunkowania i przesłanki do ochrony XX-wiecznych budowli poprzemysłowych jako trwałej ruiny
    Salt mill complex and warehouses of the former salt mine in Wapno. Considerations and premises for the protection of 20th-century post-industrial buildings as a permanent ruin
    Autorzy:
    Urbaniak, Miron
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/113869.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    kopalnia soli
    Wapno
    młyn solny
    architektura przemysłowa
    trwała ruina
    salt mine
    salt mill
    industrial architecture
    permanent ruin
    Opis:
    W dawnej kopalni soli zniszczonej przez wodę w 1977 r. w małej wiosce Wapno w Wielkopolsce widać z daleka zespół młyna solnego wraz z magazynami solnymi. Zaprojektowane przez prof. Bronisława Bukowskiego (1893-1965), wzniesione w latach 1929-1930 przez C. Lubińskiego i K. Jaskulskiego z Warszawy budynki mają żelbetowy system ramowy i słupową konstrukcję nośną. Układ charakteryzuje ogromna skala, nieproporcjonalna do rzeczywistych potrzeb wioski, co utrudnia wszelkie działania rewitalizacjne i adaptacjne do nowych funkcji. Jednak wartość budynków dla historii i panoramy miasta Wapno, będącym niegdyś stolicą największej w Polsce kopalni soli, dla krajobrazu kulturowego Wielkopolski, a wreszcie dla historii polskiego wydobycia soli i polskiej szkoły betonu i konstrukcji z betonu zbrojonego jest trudna do oszacowania. Dlatego bez względu na pogarszającą się kondycję kompleks powinien być chroniony i zachowany w krajobrazie kulturowym Wielkopolski jako cenny zabytek techniki. Tym samym jedynym sposobem na jego ochronę jest zachowanie go w postaci trwałej ruiny.
    In the former salt mine, destroyed by water in 1977, a salt mill complex together with salt warehouses can be seen from a distance in the small village of Wapno in Wielkopolska. Designed under the guidance of prof. Bronisław Bukowski (1893–1965), and erected in 1929–1930 by C. Lubiński and K. Jaskulski from Warsaw, the buildings have a reinforced concrete frame system and a supporting column support structure. The complete setup is characterized by a huge scale, disproportionate to the current needs of a small village, which hinders any possibility of revitalization and adaptation to new functions. However, the value of the buildings for the history and the Wapno panorama, which was once home to the largest salt mine in Poland, for the cultural landscape of Wielkopolska, and finally for the history of Polish salt mining and the Polish school of concrete and reinforced concrete construction, is difficult to be estimated. That is why regardless of the deteriorating condition, the complex should definitely be protected and preserved in the cultural landscape of Wielkopolska as a highly valuable technical monument. At the same time at this point the only way to protect it is to preserve it as a permanent ruin.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2018, 6; 213-223
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ruina jako obiekt turystyczny : koncepcja zabezpieczenia i udostępnienia na przykładzie kościoła NMP w Chojnie
    CONSERVATION D’UN MONUMENT À L’ÉTAT DE RUINE À DES FINS TOURISTIQUES. CONCEPTION DE PROTECTION ET D’ACCESSIBILITÉ SUR L’EXEMPLE DE L’ÉGLISE NOTRE-DAME À CHOJNA
    Autorzy:
    Gruszecki, Andrzej
    Widawski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/536753.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    kościół NMP w Chojnie
    trwała ruina
    Henryk Brunsberg
    kaplica Mariacka
    lizeny
    historia kościoła NMP w Chojnie
    Chojna
    konserwacja ruin
    angielska szkoła konserwacji ruin
    zabezpieczenie przed wpływami atmosferycznymi
    Opis:
    Le pro jet présenté dans ce compte-rendu et concernant la conservation de l’Église Notre-Dame à Chojna 'en forme de ruine permanente * constitue une solution-modèle, ayant pour but en même temps de sauver le monument e t de le ren d re accessible aux visites des touristes. Le projet fu t précédé par des recherches scientifiques. Ce sujet a été tra ité déjà avant la guerre dans un article dont l’auteur Voss considérait le bâtiment en question comme unité rep a rtie suivant les époques de sa construction, notamment en p artie orientale consacrée en 1407 et en partie-occidentale terminée en 1459. En résultat des recherches architecturales e t archéologiques effectuées sur pla ce par la Faculté de l’A rchitecture à Varsovie (Chaire de l’Architecture Polonaise) au cours des années 1960—1962 on a prouvé que l’ancienne tour é ta it probablement antérieure au corps principal de l’église et constituait un é lé ment de l’église du XlV-ème siècle connue jusqu’ici uniquement par des notes historiques. L ’église du XVe siècle fu t érigée probablement sur l’emplacement de la précédente dont la tour fu t annexée au nouvel édifice et surélevée d ’un étage au cours de son adaptation. L’église du XVe siècle se range parmi les monuments de haute valeur artistique et son architecture accuse des affinités avec les oeuvres de l’atelier d’Henri Brunsberg dont probablement elle est issue. A la fin du XVe siècle fu t annexée à cette église la chapelle St. Anne. Dans les siècles suivants la toiture de la tour a changé de forme. En 1859/61, après l’écroulement de l’an cienne tour on en éleva une autre à sa place, haute d e 95 m., néogothique, remaniée par suite ein 1932— 1933. Dans la seconde moitié du XIXe siècle l’inté rieu r de l’église fu t également reconstruit et en cet é ta t l’édifice est conservé jusqu’à la seconde guerre mondiale pendant laquelle les voûtes et les toitures fu re n t détruites en grande partie. Les murs quoique endommagés se sont conservés en général ju sq u ’à la corniche du couronnement. É tan t donné que l’église post-conventuelle du voisinage suffisait aux besoins du culte, il n ’y av a it aucune prémisse pour procéder à la reconstruction de l’Église Notre-Dame. Toutefois la haute valeur artistique de ce monument étant reconnue, on n e pouvait le laisser tomber en ruine sans entrep ren d re des mesures de protection. C’est pour cela qu’on adopta, en fin du compte, la solution de sa conservation à l’aspect de ruine en p ro je tan t d ’en ouvrir l’accès aux touristes. Le projet s’allie p a r sa conception à la meilleure des écoles de conservation contemporaines soit d it à l’école anglaise. Ses principes de base fu re n t su ivis de près compte tenu toutefois de certaines modifications nécessitées par des conditions spécifiques de notre climat. Donc, le principe selon lequel les murs ne doivent pas être reconstruits sauf quand l'exige l'é ta t technique de l’ensemble, n ’a pas pu ê tre suivi à la lettre. Le programme prévoyait la reconstruction p artielle des voûtes et des balustrades des tribunes pour ren d re possible les visites des touristes. On appliqua les principes anglais suivants: refection des m u rs e t des mortiers, à la surface; relèvement des planchers à leur niveau primitif; enlèvement des plantes e t de la mousse des murs, pour incruster l’ensemble de la ru in e dans le cadre de la verdure environnante. Dans le projet de l’aménagement des pelouses on introduisit certaines modifications. Compte tenu des difficultés d’en tretien d ’un gazon de verdure sans sentiers on p ro je ta de poser su r le chemin des visiteurs des dalles en béton dont les interstices seraient envahis par la mousse. Ce genre de tro tto ir semble être meilleur que les sentiers de gravier employés p ar les Anglais en prévision d’un trafic touristique animé. Le programme de l’aménagement des plantes hautes en ta n t que décor plastique de la ru in e n ’est qu’un développement de l’école anglaise selon laquelle la conception d ’un fond de verdure de plantes hautes à l'ex térieu r de la ruine ne fu t pas envisagée. Les principes anglais se trouvent complétés p a r un soulignement voulu de la ligne des interventions conservatrices, à l’aide d’un liant distinct ainsi que par une repa rtition d u bâtiment suivant la chronologie de sa construction. L ’attention fu t toutefois portée surtout à la p rép a ra tio n des services e t du mouvement touristique, dont les itinéraires fu re n t élaborés d’avance comme dans le cas des musées. On p ré para pour les touristes des postes de „prise de vue” et, pour g aran tir la continuité du mouvement to u ristique, on projeta deux cages d ’escalier supplémentaires, une en béton armé, l’au tre en acier. Outre les visites touristiques coutumières on a prévu des itinéraires spéciaux pour les historiens de l’a rt et pour les conservateurs. C’est ici que fu re n t e x posés les vestiges concernant la rép a rtitio n chronologique du bâtiment et les procédés de sa conservation. Pour principe général on adopta l’adjonction d’éléments exécutés dans un matériau nouveau de forme différenciée, quoique en harmonie avec le site historique. Comme matériau po u r les éléments nouveaux é tait prévu: le béton armé, la brique en silicate e t le fe r graphie, tandis que les délabrements dans les parties du bâtiment conservées seraient comblés p a r les matériaux récupérés.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1965, 2; 5-22
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postindustrialne dziedzictwo Staropolskiego Okręgu Przemysłowego w krajobrazie kulturowym Kielecczyzny : zagrożenia i szanse
    THE POST-INDUSTRIAL HERITAGE OF THE OLD POLISH INDUSTRIAL REGION IN THE CULTURAL LANDSCAPE OF THE KIELCE AREA. THREATS AND CHANCES
    Autorzy:
    Szot-Radziszewska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537942.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Staropolski Okręg Przemysłowy
    dziedzictwo postindustrialne
    Zakład Wielkopiecowy w Bobrzy
    zabytki przemysłowe
    zabytki techniki SOP
    trwała ruina
    tradycje górniczo-hutnicze
    historyczny krajobraz postindustrialny
    zabytkowe zespoły posrindustrialne
    huta w Ostrowcu Świętokrzyskim
    Sielpia Wielka
    Maleniec
    Starachowice
    Nietulisko
    Skarżysko-Kamienna
    Stara Kuźnica
    Białogon
    Bobrza
    Samsonów
    zabytki Kielecczyzny
    Opis:
    The article is a contribution to the debate on the effective protection and preservation of industrial structures and sites in the Old Polish Industrial Region (OPIR) that are of unique value and importance to the cultural heritage of Poland. The Kielce area has a long tradition of mining and metallurgy and can pride itself on numerous industrial heritage structures and sites. The historic production facilities represent all stages of development of iron and steel making from the Middle Ages to modern times. It is thus essential that they should be preserved and protected appropriately. The sites with complete well-preserved production lines, forging equipment, watermills, coal-powered blast furnaces, rolling mills and puddling mills form a unique historic landscape that could become a flagship attraction for the area, taking visitors through the history of metallurgy in Poland and Eur< >pe. The paper presents the history of the industrial structures and sites of the Old Polish Industrial Region, from their beginnings, through their glory days (operation and modernization) to their deterioration. It also suggests modern methods of conservation, including the establishment of eco-museums in the basins of the Kamienna, Czarna and Bobrza rivers. This would ensure that professional management, promotion and restoration/conservation services are provided not only to the existing museums of technology but also to a large number of historic structures remaining in ruin, for example, the Nietulisko Duże Rolling Mill, the Brody Reservoir Dam, the Bobrza Retaining Wall and Steelworks, and the blast furnaces at Kuzmaki and Samsonów. It is vital that whole areas of historic industrial sites should be conserved. The formation of these open-air museums would help to raise awareness of the uniqueness of the post-industrial heritage, promote the region as a tourist destination, and educate on science and technology by learning outdoors. translated by E. Szol-Radziszewska
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2009, 4; 69-82
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies