Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "polityka zagraniczna Indonezji" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Promocja demokracji w polityce zagranicznej Indonezji: kontynuacja i zmiana
    Democracy Promotion in the Foreign Policy of Indonesia: Continuity and Change
    Autorzy:
    Grzywacz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/901688.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    polityka zagraniczna Indonezji
    promocja demokracji
    kontynuacja i zmiana
    Forum Demokracji na Bali
    ASEAN
    Indonesia’s foreign policy
    promotion of democracy
    continuation and change
    Bali Democracy Forum
    Opis:
    Tematem artykułu jest promocja demokracji w polityce zagranicznej Indonezji, zaś pytanie badawcze brzmi: w jakim zakresie promocja demokracji w polityce zagranicznej ma charakter stały, a w jakim zmienny? Przyjęto założenie, że promocja demokracji ma dwojaki charakter: deklaratywny i praktyczny. W artykule zweryfikowano hipotezę stanowiącą, że zarówno w wymiarze deklaratywnym, jak i praktycznym, w polityce zagranicznej Indonezji zasadnicze zmiany zaszły w 2004 r. i od tego czasu obie te sfery charakteryzuje kontynuacja, mimo zachodzących zmian w środowisku wewnętrznym i zewnętrznym państwa. Hipoteza jest weryfikowana przy użyciu dwóch metod: analizy treści oraz analizy porównawczej na przykładzie dwóch przypadków empirycznych: aktywności Indonezji na rzecz stworzenia mechanizmu ochrony i promowania demokracji i praw człowieka w Stowarzyszeniu Narodów Azji Południowo-Wschodniej oraz działalności w ramach Forum Demokracji na Bali.
    The article’s research area is democracy promotion in the Indonesian foreign policy and the research question is what are the elements of continuity and change in the Indonesian promotion of democracy? The paper assumes that promotion of democracy in the foreign policy of Indonesia is twofold: declarative and practical. The argument is that in both dimensions, declarative and practical, important changes started in 2004, and since then, both areas have been characterised by continuity, despite changes occurring in the Indonesia’s internal and external environments. Two research methods are applied: the content analysis and comparative analysis. The paper examines two empirical case studies: Indonesia’s contribution to development of the mechanism of protection and promotion of democracy and human rights in the Association of Southeast Asian Nations and Bali Democracy Forum.
    Źródło:
    Społeczeństwo i Polityka; 2020, 1(62); 5-22
    1733-8050
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Retoryka i praktyka: polityka Indonezji wobec Zachodu
    Autorzy:
    Grzywacz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647639.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Indonesia, foreign policy, West
    Indonezja, polityka zagraniczna, Zachód, retoryka
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the relationship between Indonesia and Western countries. The argument of this paper is that democratic changes made Indonesia a valuable partner for the West. Due to these changes, although critical to some of the solutions imposed by the West, Indonesia now respects the same values and conducts a similar policy, e.g., in the field of promotion of democracy. Therefore, I conclude that the Indonesian criticism of the West had a political character – was a rhetoric not a practice.
    Celem artykułu jest przedstawienie stosunku państwa indonezyjskiego do państw Zachodu w wymiarze retorycznym i praktycznym. W pracy podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o to, jak postrzeganie Zachodu wpływało na politykę zagraniczną Indonezji wobec państw zachodnich. W tekście zweryfikowana zostanie hipoteza stanowiącą, że politykę tego państwa charakteryzuje dualność: wieloletnia krytyka Zachodu miała charakter przede wszystkim deklaratywny, a więc była retoryką, nie zaś praktyką. W artykule wykorzystano analizę treści do oceny retoryki, następnie porównano narrację z działaniami politycznymi. Artykuł podzielono na cztery części. Po wstępie omówiona została polityka Indonezji przed i po rozpoczęciu procesu demokratyzacji w 1998 roku. Pracę kończy podsumowanie. Przyjęcie długiej perspektywy czasowej pozwala ukazać zmiany zachodzące w polityce Indonezji – od państwa antyzachodniego po państwo prozachodnie w retoryce i praktyce.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2019, 26, 1
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proces kształtowania się polityki zagranicznej Indonezji po 1998 roku
    Autorzy:
    Gwóźdź, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/519967.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    Indonezja
    polityka zagraniczna
    ASEAN
    Azja Południowo-Wschodnia
    stosunki międzynarodowe
    Opis:
    Indonesia has become one of the most internationally “compelling” entities nowadays. Its economic development, large and mobile society, political reforms as well as the impressive combination of Islam and democracy attract world’s attention. Indonesia has every right to be regarded as one of the regional powers, or even the emerging leader in Southeast Asia. The breakthrough came along with the overthrow of president Suharto in 1998. The new authorities started to implement variety of reforms in the entire country that are still in process. The transposition of Indonesia’s role and image in the world created also a need for adopting a new, completely fresh approach towards its foreign policy. This paper focuses on foreign policy of Indonesia since 1998 till current days. It examines its main goals and relations with its neighbors, world’s great powers, as well as the involvement of Indonesia within the international organizations. Indonesia is without a doubt primus inter pares in the Association of Southeast Asia Nations and in the Asia-Pacific Economic Cooperation. Indonesia recognizes its participation within ASEAN as the cornerstone of national foreign policy. Since ASEAN’s establishment in 1967, Indonesia has lead that organization from behind. Nowadays, Indonesia tries to overhaul the whole ASEAN system by pushing for the promotion of democracy and human rights as one of the key agendas for the organization. Within last few years, there was also a deeper Indonesian involvement in G20. Indonesian experience of financial crisis in late 90s and years of economic recession during New Order helps to understand the challenges in today’s world. Sharing that experience within G20, Indonesia initiated different action related to safeguard the international financial institutions and world banking system. The last years brought also a great change in the foreign policy of Indonesia in terms of its relations with the People’s Republic of China and the United States of America. China is no longer regarded as a threat for Indonesia’s elites, but as a prospective economic partner. The diplomatic relations with the United States have been strengthened in recent years as well. Last but not least, the paper focuses on the relations of Indonesia with its closest neighbors. After years of diplomatic discourse and antagonism with the government in Kula Lumpur, Singapore, or Canberra, Indonesia initiates a new phase of cooperation. The years of Konfrontasi are over and Indonesian government opened a new chapter and enjoys the cooperation with Australia, Malaysia, Singapore, and Thailand. Indonesia may be, without a doubt, considered as both regional and middle power, as well as the emerging economic power.
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2015, 13(20); 79-96
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    (Nie)spójność wizerunku Indonezji : strategiczna narracja i działania w polityce zagranicznej
    (In)coherence of Indonesia’s image: strategic narratives and activity in foreign policy
    Autorzy:
    Grzywacz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1871779.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Indonezja
    polityka zagraniczna
    strategiczna narracja
    demokracja
    Indonesia
    foreign policy
    strategic narrative
    democracy
    Opis:
    Wzrost znaczenia Indonezji w regionie Azji i Pacyfiku jest zauważalny przynajmniej od 2004 r. Promowanie demokracji przez Indonezję uznaje się za jedną z ważniejszych ról, jakie ona odgrywa, zaś „demokratyczny zwrot” w polityce zagranicznej tego państwa jest szeroko analizowany. Celem tego artykułu jest zwrócenie uwagi na kolejny aspekt związany z tymi badaniami – spójności wizerunku promotora demokracji z działaniami w polityce zagranicznej z perspektywy strategicznej narracji. Pytanie badawcze brzmi: czy wizerunek Indonezji jako promotora demokracji jest spójny? W artykule weryfikowana jest hipoteza stanowiącą, że Indonezja nie tworzy spójnego wizerunku państwa promującego demokrację, choć z pewnymi wyjątkami.
    Increase of Indonesia’s importance in the Asia- Pacific region has been observed at least since 2004. Indonesia’s role as a democracy promoter is considered to be one of the most important of its roles, and its ‘Democratic turn’ in foreign policy has been widely analyzed. The aim of this article is to develop the discussion on this issue by analyzing the coherence between image and foreign policy from the perspective of strategic narratives. The article aims to answer the research question: is Indonesia’s image as the democracy promoter coherent? The findings show that Indonesia has not been creating coherent image of democracy promoter, however, with some exceptions.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 65; 89-102
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies