- Tytuł:
- The Scope of Adjudication in Cases of Pecuniary Compensation for the Harm Suffered – Comments in Light of the Resolution of the Supreme Court of 11 April 2019 (III CZP 105/18, BSN 2019, no. 4, p. 8)
- Autorzy:
- Sekuła-Leleno, Małgorzata
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1912615.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
non-pecuniary damage
injured party’s contribution
subject of adjudication
prohibition of adjudication over a demand
zadośćuczynienie pieniężne
przyczynienie się poszkodowanego
podstawa faktyczna
żądanie - Opis:
-
The purpose of this study is to analyze legal issues related to the scope of adjudication in cases of pecuniary compensation for the harm suffered, especially in a situation in which the party objected that the injured party contributed to the damage, and in a situation in which the claim submitted in the lawsuit was of a lower amount than the potentially “adequate compensation”. The principle of ne eat iudex ultra petita partium means that the court may decide only on what is claimed submitted by the party requesting legal protection. The scope of the requested legal protection thus sets the boundaries of the subject of the decision. At the same time, the assumption that there should be complete agreement between the subject of the proceedings and the subject of the ruling, i.e. what covers the subject of the decision, should be considered correct. As a result, it must be recognized that there are a close relationship and interdependence between limiting the court with what is claimed and the subject matter of the dispute. In determining the claim, the plaintiff thus sets the boundaries of the subject of the dispute, and limiting the court with what is claimed is tantamount to limiting the subject of the dispute.
Celem niniejszego opracowania jest analiza zagadnień prawnych związanych z zakresem orzekania w sprawach o zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę, zwłaszcza w sytuacji, w której strona podniosła zarzut przyczynienia się poszkodowanego do powstania szkody, a żądanie zgłoszone w pozwie obejmowało kwotę niższą od potencjalnie „odpowiedniego zadośćuczynienia”. Obowiązywanie zasady ne eat iudex ultra petita partium oznacza, że sąd może orzec wyłącznie o tym, co zostało objęte żądaniem przedstawionym przez podmiot występujący z wnioskiem o udzielenie ochrony prawnej. Niniejsza analiza prowadzi do wniosku, że zakres żądanej ochrony prawnej wyznacza granice przedmiotu rozstrzygnięcia. Jednocześnie za prawidłowe należy uznać założenie, że powinna istnieć całkowita zgodność między przedmiotem procesu a przedmiotem orzekania, tj. tym, co obejmuje przedmiot rozstrzygnięcia. W rezultacie należy stwierdzić, że istnieje ścisły związek i współzależność pomiędzy związaniem sądu granicami żądania a problematyką przedmiotu sporu. Określając żądanie, powód wyznacza więc granice przedmiotu sporu, a związanie sądu przedstawionym żądaniem jest równoznaczne ze związaniem przedmiotem sporu. - Źródło:
-
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 4; 279-306
1731-6375 - Pojawia się w:
- Studia Iuridica Lublinensia
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł